Author: aero.cock78
Continuation…
Naupo ako sa hapag kainan at sabay sabay kaming kumain…
“ang sarap ng ganitong kumpleto tayo ngayun na kumakain dito ng tanghalian.. Sana ganito palagi”.. Ang nakangiting turan ni nanay…
Nag katinginan kami ni donita, tahimik lang sya at ngumiti ng matipid at medyo namula ang mukha…
Tahimik din ako at pasimpling padaan daan ng tingin kay donita…
“ang tahimik nyu yata ah?”.. Ang nakangiting turan ni nanay, dahil lahat kami ay halos nakikiramdam lang.. Si yengyeng naman ay inosenting kumakain, wala itung pakialam sa palibot nya at tuloy tuloy lang ang pagkain nya..
“yeng kumain ka ng gulay..”.. Di ka nanaman kumakain ng gulay.. Ayan ka nanaman.. Bibilisan mo nanaman ang pagkain mo ha.. Kain ng gulay apo ko para medyo tumaba ka naman, ang payatot mo, kaunti ka kasi kumain tapos di ka pa kumakain ng gulay.. “.. Ang turan ni nanay kay yengyeng habang inaabot ang mangkok ng ulam..
Kinuha ko kay nanay ang mangkok ng ulam at nilagyan ko ng gulay ang pinggan ni yengyeng..
” tama na po pa.. Madami na po yan.. Di ko na po mauubos yan ikaw na po kakain nyan pag di ko maubos hehe”.. Ang turan ni yengyeng habang naka ngisi..
Nakangiti lang na nakatingin si donita kay yengyeng… Salitan ang tingin nya kay yengyeng at lilipat nya ang tingin sa akin…
“ganyan talaga yan yung mag ama mo teng.. Pag sa kainan yan lalo pag gulay, si pao yung taga salo ng tira ng anak nyu nayan.. Pihikan sa gulay, lagi nya pinapaubos kay papa nya yung tirang gulay.. Haha”… Gulay lang sa pansit yung kinakain at inuubos ni yengyeng, parihas silang mag ama.. Mahilig sa pansit.. “. Ang nakatawang turan ni nanay..
Naka ngiti si donita habang nakatingin kay nanay…
” mamaya po mag papansit po ako nay”.. Ang turan ni donita habang nakangiti..
“yesss.. Talaga ma?!.. Wow makakakain nanaman ako ng pansit..”!!!..ang tuwang tuwang turan ni yengyeng…
“kitam?.. Basta pansit talaga di pahuhuli yang anak nyu hahaha, mukhang pansit parihas sila ng papa nya…”.. Ang palahaw na halakhak ni nanay..
Sabaysabay din kaming nag tawanan lahat..
“sya nga pala teng mabuti pumasyal ka dito”..ang turan ni nanay habang nakatingin kay donita..
“opo nay yayayain ko sana si yengyeng na mamili ng gamit namin na dadalhin sa out of town namin”.. Ang nakangiting turan ni donita..
“gusto kong kasama natin si papa ma..” ang turan ni yengyeng kay donita…
“ahh.. Oo naman nak, isasama natin si papa mo..”.. Ang turan ni donita habang nakatingin sa akin..
“ahh ok.. Sige mamili kayo mamaya.. Mamayang hapon na kayo mamili sobrang init sa labas”..ang turan ni nanay..
“opo nay mamayang hapon na po magluluto muna ako ng meryendang pansit mamaya bago kami mamili..”.. Ang turan ni donita..
“ok.. Patulong ka kay inday mamaya sa pag luluto ng pansit teng”.. Ang turan ni nanay..
Isang ngiti ang tinugon ni donita kay nanay…
“sya nga pala nay”.. Saan kayo galing kanina? “.. Ang tanung ko kay nanay…
” doon sa store mo nak”.. Nag check ako doon at ok naman.. Kaya lang may isang impleyada doon na palagi daw absent ng absent, di ko alam kung may problema sya kaya ganun.. “.. I check mo nga yun anak kung may time ka”.. Ang turan sa akin ni nanay..
“ok nay, i checheck ko lang..”.. Ang turan ko sa kanya…
“may store po si pao?”.. Ang medyo namanghang tanung ni donita kay nanay…
“oo teng naka bili sya ng franchise ng convenience store kaya dito na ako na pako sa bahay nya, di na ako makauwi sa bahay nya sa cavite dahil sa tindahan nya na yan.. Naka attend pa nga si kuya mo Ralph at kuya mo Raul sa opening ng store bago ka umuwi..”.. Ang turan ni nanay kay donita..
“ahh ganun po ba?.. At may bahay din si pao sa cavite?”.. Ang gulat nya ulit na tanung habang naka tingin sa akin…
“oo hindi ba sinabi sayo ni pao?”.. Ang medyo nakakunot na noo ni nanay na nag tataka sa pag kamangha ni donita sa kanyang nasaksihan sa tinuran ni nanay…
“ahh di ko po nasabi kay tengteng nay..”..ang turan ko kay nanay…
“hayy nako, dapat kasi palagi kayung nag uusap, para kayung ngayun lang magkakilala eh may anak na nga kayo.. Ang turan ni nanay habang nakangiti..
Ngiti lang ang isinagot namin kay nanay at nagkatinginan kami ni donita, bakas sa mukha nya na medyo namula sya sa tinuran ni nanay…
Matapos naming kumain ay naupo ako sa terrace.. Si donita ay tumulong kay manang sa pag aayus ng hapag kainan..
Naalala ko ang sinabi ni nanay na konting problema sa store tungkol sa isang empleyada na absent ng absent…
“di na din ako naka punta ng store.. Mapuntahan nga pag may oras”.. Ang bulong ko sa sarili ko..
Habang samut sari ang aking iniisip ay nakita kung dumaan si donita sa aking harapan at umupo sa kabilang sofa na kaharap sa aking kinauupuan..
“ang dami mung tinatago paolo, dami mo pang hindi sinasabi sa akin ah”.. Ang turan ni donita sa akin habang nakatingin sa akin…
“ngayun nalaman mo na teng”… Pasensia ka na di ko nasabi sayo.. “.. Ang turan ko sa kanya..
” siguro dinadalhan mo ng babae ang bahay mo sa cavite kaya kumuha ka ng bahay doon no?! “.. Ang pabulong na turan nya sa akin..
Natawa ako sa tinuran ni donita..
” nag seselos ka ba teng? “.. Ang naka ngiti kung turan sa kanya…
Medyo namula sya at di makatingin sa akin…
” hindi ah.. Bakit ako mag seselos.. “di mo naman ako asawa..”.. Ang pabulong nya paring turan habang di sya tumitingin sa akin ng deritso..
“sa ngayun but soon asawa na..”.. Ang medyo mabilis at mahina kung turan sa kanya..
“anung sabi mo?!.. Ang tanung sa akin ni donita na nakakunot ang noo na naka titig sa akin…
” wala ang sabi ko maganda ka kaya lang mahina ang tinga.. “.. Haha.. Ang nakatawa kung turan sa kanya…
” hoyyy paolo wag mo akung pinag luluko ha.. May narinig ako di lang klaro..”.. Ang turan nya habang nakaturo nanaman ang hintuturo sa mukha ko…
” ikaw teng masyado kang selosa at brutal.. Tanung ka ng tanung, ako naman ang mag tatanung sayo ngayun..”.. Bakit inilihim mo sa akin ang pinagawa mung bagong bahay, ang bago mung sasakyan..”.. Anu ang rason mo para mag lihim sa akin teng?”.. Ang turan ko sa kanya na nakatitig ako sa mata nya…
Natigilan sya at tahimik syang nakatingin sa akin…
” may asawa ka na ba sa America? “kaya nag pagawa ka ng ganun kalaki at kagarang bahay at brand new na sasakyan?”.. Ang sunod sunod ko na tanung sa kanya…
Isang napakalakas na sampal ang dumapo sa aking kaliwang pisngi.. Malakas ito na nakapagdulot sa akin ng mainit na pakiramdam…
Seryuso ang kanyang mukha at napakatalim ang titig nya sa akin…
” magtanung ka ng maayus at wag mo akung husgahan agad sa mga tanung mo!!!”.. Ang turan ni donita habang nakatitig sa akin ng matalim..
Pagkatapos ay umalis sya sa aking harapan at pumasok sa loob ng bahay…
Di ako nakasagot habang nakalagay ang kaliwang palad ko sa aking pisngi…
Napailing nalang ako sa tinuran at reaksyun ni donita sa pagsampal nya sa akin… Di ko maintindihan ang huling tinuran nya at di ko maintindihan kung bakit sya nagalit sa aking tanung sa kanya at nasampal nya ako ng buong lakas…
“sorry teng at nasubrahan yata ang pagtatanung ko..”pero bakit di nya ako sinagot sa mga katanungan ko.. Ang bulong ko sa sarili ko…
Ilang saglit lang ay pumasok ako sa loob.. Nadatnan ko si donita na nag luluto ng pansit kasama si manang..
“wow ang sarap ng niluluto nyu ah” .. Ang turan ko habang kumukuha ako ng kape…
Di sumasagot si donita at di ito tumitingin sa akin… Napuna ni manang ang inasal ni donita at itoy tumingin sa akin..
“oo pao.. Syempre si tengteng yung nag luluto, alalay lang ako sa kanya.. Hehe”.. Ang nakangiting turan ni manang na naka tingin sa akin at parang nangungusap ang mata…
Tahimik lang si donita at abala sa kanyang hinihiwa…
“sige po manang di ko na kayo iisturbuhin..”ang turan ko sabay ko alis sa kusina at dritso ako sa terrace sa sofa at naupo doon habang humihigop ng kape…
Habang nakaupo ulit ako sa sofa sa terrace at nag kakape ay hinipo ko ulit ang aking kaliwang pisngi, dama ko pa din ang init ng daan ng palad ni donita sa aking pisngi.. Nadismaya ako sa aking ginawa.. Maganda na ang pakikitungu ni donita at ngayun nag bago nanaman.. Yun minsan ang aking iniiwasan kaya nawawalan ako ng lakas ng loob para buksan sa kanya ang mga katanungang gumugulo sa aking isipan..
“Napakasilan ni donita, ang hirap intindihin”… “mag papalipas muna ako ng oras sa labas kilangan ko mag pahangin..”.. bulong ko sa aking sarili..
Naalala ko ang tungkol sa tindahan namin, naisip ko na doon muna ako pasamantala mag palipas ng oras at babalik lang ako mamaya para sa lakad namin ni donita at yengyeng … Kaya dalidali akung nag ayus ng sarili at nag paalam kay nanay na busy sa pag da diamond stitch, na sasaglit lang ako mag check sa store..
“bumalik ka kaagad pao ha..” may lakad kayo ng anak mo at ni tengteng.. Baka makalimot ka na may lakad kayo”.. Ang turan ni nanay habang nakatingin sa kanyang ginagawang diamond stitch..
“opo nay babalik ako kaagad..”.. Ang turan ko..
Di na ako nag paalam kay donita at dumiritso na ako sa sasakyan at dumiritso sa aking tindahan…
Ilang sandali lang ay nakarating na ako sa aking tindahan… Pag pasok ko ay maayus naman ito.. Medyo madami din ang bumibili at may mga iilang naka upo sa labas at loob na kumakain..
Napansin ko na kulang ang isang empleyado na nag ca casher.. Lumapit ako at pag kakita nya sa akin ay agad syang ngumiti..
“sir magandang hapon po..”.. Ang turan ng empleyado doon,..
“Joseph?”.. Sabay tingin ko sa name plate nya..magandang hapon”…ang bati ko din sa kanya…
“yes po sir.. Ang naka ngiting turan ni Joseph..
Kilala nya ako dahil doon sya nung pag opening ng store..
” ok lang ba dito? “.. Bakit ikaw lang mag isa ngayun?”.. Ang tanung ko sa kanya..
“dyan po si beth, kanina wala po sya,ngayung hapon na po sya pumasok..”, madalas po kasi syang umaabsent minsan ako lang po mag isa dito na nag cacasher, minsan hapon na po sya pumapasok”… Ang turan nya sa akin.. Habang busy sya sa mga customer na nakapila sa counter..
“ok.. Saan sya?”.. Ang tanung ko ulit..
Dyan ata sa loob sa warehouse po may kinuha po yata saglit”.. Ang turan nya..
“ok sige” salamat”..ang turan ko sa kanya..
Naglakad ako papunta sa likod at pumasok ako sa warehouse ng store.. Nilinga linga ko ang aking paningin.. Nag lakad lakad pa ako sa bandang unahan dahil di ko makita ang nasabing empleyada…
Pag dating ko sa dulo ay napalingun ako sa kaliwang bahagi ng warehouse at doon banda sa sulok ay may nakaupo na babae.. Naka ta likod sya at dahan dahan akung Lumapit sa kanya..
Di nya ako napansin na naka lapit na pala ako sa kanya.. Umuuga ang likod nya at sa tantya ko ay umiiyak sya habang nakaupo sa isang karton..
“may problema ba?”.. Ang malumanay kung tanung sa babaeng empleyada…
Nagulat na napatayo at napalingun sa akin ang babae..
Pag harap nya sa akin ay nagulat ako ng makita ko sya.. Sya man din ay nagulat nung makita ako..
“pao!?”.. A-anung ginagawa mo dito?!”..ang tanung nya sa akin na bakas sa mukha nya ang gulat pero halatang umiiyak ito dahil sa mga luha na nag kalat sa kanyang pisngi at pasamantalang pinapahidan nya ito ng kanyang palad…
” beth?!.. Ang gulat ko ding turan sa kanya…
“pao”.. Wag ka dito.. Warehouse ito.. Bakit ka nakapasok dito doon sa labas ang selling area.. Bawal dito ang mga customer.. Ang turan nya sa akin habang hinihila nya ako palabas ng store…
Tahimik lang akung nakasunod sa kanya at medyo natawa sa kanyang inasal dahil takot na takot nya akung hinila papalabas ng warehouse..
Pagdating sa labas ay napatingin sa amin si Joseph na namangha at gulat sa nakita nya..
“ahh sorry Joseph may naligaw na customer sa warehouse, pero wag kang mag alala kilala ko naman sya wala naman syang kinuha..”.. Ang parang takot na takot na pag papaliwanag ni beth kay Joseph…
Tahimik si Joseph at tulala.. Bakas sa mukha ang pagkagulat.. Palipat lipat ang tingin sa aming dalawa ni beth…
Saglit iniwan ni joseph ang pwesto nya at pumunta sa amin ni beth..
“ahh beth..” si sir pao yan”.. Ang turan ni joseph…
“oo kilala ko nga sya.. Si pao”.. Ang turan ni beth na inosenteng nakatingin kay Joseph..
Tahimik lang ako at pinipigilan ang tawa ko sa sitwasyun..
“kilala mo nga si sir pao pero di mo sya kilala na sya yung may ari nitong store”… Ang pagpapaliwanag ni Joseph sa kanya…
Tulala na napatingin sa akin si beth.. Lumaki ang mga mata nya sa natuklasan at bakas sa mukha nya ang pagka gulat…
“so-sorry.. Sir pao”.. Ang turan ni beth na medyo nahiya..
“pao nalang beth..”… Mag kakilala naman tayo.. Ang nakangiti kung turan..
“di ka kasi naka attend ng opening kaya ayan di mo kilala yung may ari..”.. Ang turan ni Joseph sabay nya balik sa kanyang pwesto…
“pasensia talaga pao”..di ko akalain na sayo pala ito.. Ang turan nya sa akin na bakas sa mukha ang pagkahiya…
“ok lang beth..” good to see you it’s been a long time since huli nating pagkikita..”ang turan ko sa kanya..
” oo nga pao eh.. Ito mahirap pa din buti ka pa big time kana ngayun..”ang naka ngiti nyang turan sa akin…
” wag mung isipin yun, na swertihan lang “.. Bakit ka pala nandoon sa sulok at umiiyak ka kanina? .. May problema ba?”.. Ang sunod sunod na tanung ko sa kanya..
Mag sasalita na sana sya ng tumunog ang cell phone ko at dinukot ko sa bulsa ko at nakita ko na si nanay ang tumatawag..
“saglit lang beth ha.. I have to take this call..”.. Ang turan ko..
Tumango lang si beth sa pag sang ayun sa tinuran ko sa kanya…
“hello nay”.. Ang sagot ko sa tawag sa kabilang linya..
“pao saan kana? .. Bumalik ka na dito at luto na ang meryenda ni tengteng.. Mag meryenda na kayo at para maka pamili na kayo mamaya” .. Ang turan ni nanay sa kabilang linya…
” ok po nay.. I’m on my way.. ” bye”.. Ang turan ko kay nanay sabay ko pasok ng cellphone ko sa bulsa..
“I’m sorry beth i have to go.. Usap na lang tayo next time ok?.. Ang turan ko sa kanya sabay ko paalam sa kanya at kay Joseph..
Dalidali akung sumakay ng sasakyan ko at umuwi…
Habang nag da drive ako pauwi ay aking naalala kanina ang nang yari sa store.. Di ako makapaniwala na nag tatrabaho si beth sa store ko.. Maganda pa din sya, ngunit bakas sa kanyang mukha ang stress dahil kita ang pagka matured ng kanyang mukha… Dahil siguro sa hirap ng kanyang pinag daanan kaya medyo tumanda unti ang mukha nya at parang napabayaan nya ang kanyang sarili…bumalik din sa aking alala ang gabing pagpunta nya sa aking boarding house na umiiyak dahil sa bf nya at ang pag bigay nya sa akin ng kanyang pagkabirhen sa isang gabi lang…
“napakaliit talaga ng mundo.. Sa lahat ng store dito sa city sa store ko pa nakapag trabaho si beth..”…”at anu kayang problema nya bat umiiyak sya kanina?”.. Ang pailing iling kung bulong sa aking sarili, ngunit napangiti ako ng bahagya dahil sa kakatwang nangyari kanina sa store..
Itutuloy…
- Kaputol (31) - May 11, 2022
- Kaputol (30) - May 8, 2022
- Kaputol (29) - May 7, 2022