Read Unsaintly Adventures For A Night #5

Written by akbarkumag

Intro:

Its Friday again, T.G.I.F. baby!

For the whole week, its been a whirlwind of unrelenting problems. I hope this evening will help me rid all the bad vibes plagueing me.

“Mga pare! I’d like you to meet Michelle!” sigaw ni Mike, ng dumating na siya sa Padi’s. Ang usapan alas otso ng gabi, dumating siya ng mag-hahating gabi na.

“Damn! Do you know what time it is?!” sigaw ko ng papalapit siya para makipagkamay. “Sorry bro. Sumabit pa ako ng paghihintay dito kay Michelle eh.” sagot niya at pakilala bigla sa naka-ukyabit sa braso niya. “Hi! I’m so sorry kung nahuli kami! Kasalanan ko kasi.” paghihingi niya ng patawad na may konting ngiti pa, na nagpapacute.

“Well, its there so… we cant do anything about it.” singit naman ni Nat – isa sa barkada at ang pinaka-lasenggero sa lahat. “Buuuuttttt… You can help end our suffering by taking care of some shots that have been specifically reserved for Mike.” tinuro niya ang mga dikit-dikit na tequila sa table namin. Mga isang dosena yun na pinagkasunduan naman ng barkada na itabi para sa mahuhuli.

“And since, you brought a friend with you. That right there my friends, will be doubled to accomodate your thirsty little throats. Hahahahaha!!” panggagatong ulit ni Nat.

“Thats fine with me. How about it babe?” tanong ni Michelle kay Mike.

“Yeaahhh…. Ok, taxi na lang tayo pauwi at mukhang gustu nilang gumagapang tayo na lalabas dito.” natatawang sagot naman ni Mike.

“Oh by the way, I’m Michelle.” pag-abot ni Michelle ng kamay kay Nat.

Inabot naman ni Nat at nakipagkamay pero sumagot naman ang loko ng… “Nice to meet you Michelle, but I dont give out my name on the first occasion. Im sorry, its my rule. Its just, I tend to be a ghost whenever I meet new people.” nakangiting sagot ni Nat, na may halong ngisi pa.

“Dont take it the wrong way, Michelle. Ganyan talaga yan, ayaw lang niyang nagpapakilala para may – quote – mystery – unquote.” paglaglag ko kay Nat.

“Oh sabihin mo, ayaw mong makilala ng mga dati mong syota at mga ibang natusok mo!! Hahahaha…” gatong naman sa akin ni Mike, sabay apir naming dalawa. “Oo nga, kasi madalas ate ang tinusok nung gabi, pati pa bunso nadale kinabukasan. Ayun! Nagkawentuhan ang magkapatid! Nagpayabangan ng syota-ngo! Pareho pala pangalan, tapos iisa pala na tao! Hahahaha… Nasugod tuloy sa condo ng umagang-umaga! Hahahaha…” kwento ko kay Michelle na may namumuong tawa na din sa mukha.

“Hahahaha… Ano yung syota-ngo??” natatawang tanong ni Michelle.

“Eh di yung, syota na PANGO!!!!!” sabay naming sagot ni Mike.

“Hahahahaha…” tawanan kaming lahat, pwera kay Nat na painom-inom lang at ngingiti-ngiti.

“Anyways, kayong dalawa. Sugurin niyo na yung shots nyo sa table! ‘Di kayo pwede umalis ng table hanggang hindi ubos yun!” pagpapaalala ko kila Mike at Michelle.

Ngumiti ang dalawa at umupo na sa kabilang table.

“Pare, mukhang ang bata ng nabingwit ni Mike ah. Parang Ka Freddie lang! Hahahaha…” buyo naman ni Nat ng pabulong sa akin.

“Oo nga tol, parang nagaaral pa eh. Baka naman, nagtayo na ng foundation si Mike! Para sa mga bebot na nangangailangan ng kalinga?!?! Hahahahaha…” halakhakin kami ng malakas. Tama ngang bata masyado ang nabingwit ni Mike, kumpara sa mga dati niyang inilalabas na mga chiks.

Lumipas ang gabi at nakailang bote na kaming apat, dahilan na galit kami at hindi nakarating ang iba. Mag-aya ba naman si Nat sa Padi’s sa may Marcos Highway, yung malapit sa Sta. Lucia.

“Badtrip ‘pre. ‘Di man lang dumating yung ibang tropa. Ikaw kasi, dito pa sa kalayulayuan mo gusto. Yan tuloy, tayo ang naglalaklakan dito na parang magsyota. Hehehehehe…” pagrereklamo ko kay Nat. “Putcha ‘pre, kung tayo naglalaklakan yung dalawa dun naglalaplapan naman! Hehehehehe…” turo ni Nat sa kabilang table, kung saan nakaupo na sa kandungan ni Mike ang bebot niya.

Kitang-kita na kung paano sumipsip ng labi at dila si Michelle. At ng inilalayo niya ang kanyang mukha, may bahid pa ng konting laway na tumulo mula sa labi ng isa’t-isa.

“‘Takte pre, hinahanap na ako ng syota ko. Mag-alas ‘dos na pala! Tiyak di ako pagbibigyan nun kahit BJ kung malelate ako ng punta!” nagmamadali niyang paliwanag.

“Kaya naman pala gusto niya dito sa pa-Antipolo. Malapit ang sa syota niya. Mas mabilis makaka-kantot ang loko.” pagiisip ko habang bumubunot na si Nat ng wallet.

“‘Pre ako na bayad ng bill natin, didiretsuhin ko na sa cashier para di magtagal.”

“Sus! Mabuti at sagot mo ‘tong lakad natin, ang layo-layo ng dinayo ko. Magmamaktol na sana ako eh.” masaya kong sagot sa kanya. “Aalis na din ako, tanungin ko yung dalawa kung dito pa sila o sasabay na sa akin.”

Nagpunta na si Nat sa cashier para magbayad. Ako naman ay lumapit sa dalawang naglalampungan… “Hoy ‘pre, sibat na daw si Nat. At lilipad na din ako, gusto nyo bang sumabay.” tanong ko kay Mike.

“Ooohhhh… Shhiiiigeee preeehhhh… Uuuuuuwi na tayo Mich. Hehehehehe… Gapang..gagapang na pagong tayo… Hehehehehe…” at lasing na pala ang hinayupak.

“Hey, Santi. Hatid lang natin si Mike at uuwi na din ako.” mahinhing sagot ni Michelle. “Aba, mukhang mas malakas uminom ito kay Mike. Matatag pa din, kahit na nakarami ng tequila.” isip-isip ko habang pabuhat kong itinatayo si Mike.

“Bwisit na Mike, nagpakalasing ang loko. May kasama na ngang magandang dilag, nagpakalango naman sa alak. Hahahahaha…” pangiti-ngiti kong pakikipagusap kay Mike na pinaparinig ko naman kay Michelle.

“Uuuyyy, maganda pala ako. Hehehehe…” biglang banat ni Michelle.

Naisakay na namin si Mike sa kotse, pinahiga ko na lang sa likuran at sa passenger side nakaupo si Michelle.

Binabagtas namin ang Marcos Highway ng mapansin kong, parang naglilikot ang mga kamay ni Michelle. At parang may narinig pa akong mga impit na tunog… “Uuuuhhhhmmm… Uuuuhhhmmmm…” narinig ko ulit.

May konting traffic na malapit sa Araneta dahil may nagtatawirang mga saksakyan. Tumigil ako at natuon lalo ang pansin ko sa ginagawa ni Michelle. Nakapikit ito, subu-subo ang hintuturo ng kanang kamay, at pinipiga ang dibdib gamit ang kaliwang kamay na natatakpan pa din ng itim na top.

Sumilip naman ako sa salamin, ayun at bagsak pa din sa backseat si Mike.

Bumalik ang tingin ko sa ginagawa ni Michelle, mga ilang minuto may biglang bumusina sa likuran namin. Nagitla ako at ganun din si Michelle, biglang tingin ko na lang sa harap at kinambyo ko na para lumarga na.

Papunta kami kila Mike ng maisip ko ulit ang nakita ko na ginagawa ni Michelle. “Fuuuccckkk… Ang hot ng batang ‘to. At parang gutom sa kantot pa. Damn it Mike! Basag na basag ka pa ngayon! Natutukso tuloy ako! Shet!” isip-isip ko ng papalapit kami sa isang gate na pula.

Pagkatigil namin sa harap ng pulang gate… “Michelle, patulong kay Mike. Ibababa ko lang sa kanila.” sabit ko ng pababa ako ng kotse, at nakita ko ding nag-ayos siya bago buksan ang pintuan.

“‘Nak ng pagong! Mike anak! Lasing ka nanaman!” salubong sa amin ni Tita Menchie, nanay ni Mike. “Maraming salamat at hindi mo na pinagdrive at hinatid mo pa dito mismo sa amin siya. Hay, salamat ng marami Chrisanto, anak.” pagpapasalamat ni Tita, na may halong halik pa sa pisngi ko at ininda ang amoy alak.

“Nakuuu! Ikaw din pala amoy alak! Dito kana muna! Bukas kana umuwi, ‘kaw bata ka!” pagsesermon ni Tita, habang lumabas ang isang kapatid ni Mike at kinaladkad si Mike na parang sako ng bigas. “‘Tol! Salamat sa paghatid kay kuya! Dito matulog at mag-aalala din lalo sayo si nanay! Hehehehe…” buyo ni Carlito, ang nakababatang kapatid ni Mike na ngayon eh hirap sa pagalalay sa lasing na kapatid. “Wag na ‘tol! Gusto ko na din makauwi, tsaka kaya ko pa noh! Mga heart broken lang ang nalalasing! Hehehehe…” patawa kong sagot kay Carlito. “Hehehehe… Tama ‘tol!” sagot naman ni Carlito.

“Haaay naku! Kayong mga bata talaga kayo! Kung uuwi kana, tatawag ako mamaya sa bahay mo para siguraduhing nakauwi ka ng maayos! Ang kukulit nyo talaga!” kunsumidong sermon ni Tita. “Tita naman! Nagtatrabaho na ako! di na ako bata para icheck nyo pa na nakauwi ako! Hehehehe…” reklamo ko na parang galit, pero nakangiti dahil alam kong parang anak din ang turing niya sa akin. “Kung hindi kayo lasing na nagmamaneho eh, kahit na makarating kayo ng Ilocos wala akong pake! He! Sige, magingat ka sa pagmamaneho, damuhong bata to magkaibigan nga kayo! Pareho kayong kunsumisyon!” galit na pagaalala ni tita. “Hehehehe… Sige na nga. Ako na mismo tatawag pagdating ko ng bahay!” panunuyo ko kay Tita, habang humalik ako sa pisngi para pampalumbag loob sa pagaalala niya.

“Mag-ingat ka!” rinig ko na sigaw ni Tita, ng humarurot na ako papalayo mula sa kinatatayuan niya.

“Oh, ‘bat tahimik ka dyan. Natakot ka ba sa ermat ni Mike? Hehehehe…” pang-aasar ko kay Michelle, habang papalapit na kami sa EDSA. “‘Di noh! Nakakailang kasi, dahil ilang araw pa lang kami nagkakilala ni Mike. Tapos parang ‘Meet the Parents’ agad?” nagaalala niyang sagot.

“‘Di ba dapat, ‘Meet the Fockers’? Kasi yung sa pamilya nung babae, sa ‘Meet the Parents’, yung sa lalake yung ‘Meet the Fockers’. Tama ba? Hehehehe…” pagpapatawa ko, para hindi naman siya malungkot.

“Loko ka! Hehehe… I mean focker ka! Hehehe…” natatawa niyang sagot.

Kumibot ang alaga ko, dahil parang pumalagay na ang loob niya dahil nakikipag-asaran na niya at may konting green jokes na. Naalala ko pa tuloy ang nakita ko kaninang ginagawa niya.

Nagbaka-sakali na ako, at pinaubaya ko na sa kay junior ang kung ano man ang mangyayari at nagsorry kay Mike sa isip ko. Dahilan sa kung ano man ang mangyari ngayon ay magkakasala ako kay Mike.

“Focker ako? Paano mo nalaman? Napanuod mo na yung kumalat na scandal ko? Hehehehehe…” pagbato ko ulit sa kanya ng green joke niya.

“Wooow! May scandal ka pala! Pwede pa tingin! Hihihihi…” tawa niya na kay taas ng boses, na parang kinikilig at kinikiliti ng sabay.

“Nakooo… Saan ka ba umuuwi, ihahatid na nga kita. Wag kana mag-commute.” tanging naisagot ko, dahil parang nahihiya ako kay Mike. Sinasawsawan na nga niya ng daliri niya, makikisawsaw pa ako dito.

“Sa may Mandaluyong po ako, Mr. Kill Joy. Hihihihi… Malapit sa Bonifacio Avenue lang, yung may station ng M.R.T.” paliwanag niya, habang nakatingin na pala sa akin at naka-patagilid na upo sa passenger seat para makaharap ako.

“Alam ko ang Boni Ave, taga-Mandaluyong din ako. Sa may Celeste Building lang nga ako eh.” sagot ko sa kanya ng humarurot na ako ng EDSA dahil magkalapit lang pala kami ng lugar.

“Fuuucckkk…” narinig kong bulong niya. “Huuuh!? Ano yun?” pagtataka kong tanong sa kanya.

“I mean, dun din ang building ko! Hihihihi… Dun ka pala nakatira.” paliwanag niya. Binagalan ko konti dahil di naman kailangan ng karera sa EDSA, at sumulyap ako sa kanya.

“Fuck! Those are some nice tits.” sambit ko. “Ano!?!” bigla niyang sagot, at may humarurot pa na dumaan sa amin na bumubusinang bus.

“Shit! Sorry!” pagbigay ko agad ng paumanhin. “Damn I’m so stupid for saying that our loud!” nagaalala ako dahil hindi ko pala ginamit ang inner voice ko. Yan ang problema pagnakainom ka, kahit konti nawawala ang inner voice.

“Hmmmmmm… You are right. They are nice. Hihihi…” sagot niya habang sapo-sapo niya ang parehong suso niya. Napatingin naman ako agad, at ang ganda ng tanawin habang nakayuko din siya at tinitingnan ang pagkakahawak sa dalawang kayamanan niya. “Buuuttt… They’re much better without thessseeeeee…” dagdag pa niya nang may abutin siya sa kanyang likuran.

Naramdaman ko na lang na may kung anong itim na bagay na lumipad sa harap ng dashboard ko. Kinilatis ko itong mabuti ng tingin, at inabot ko ito agad. Nang maaninag ko sa ilaw ng mga sasakyan at poste sa paligid, bra pala ito ni Michelle.

“You wanna see more? Or, are you just gonna keep talking like a little boy?” mapang-akit na sabi niya, at napatingin ako bigla sa kanya. Subu-subo niya ang kanang hintuturo at sinisipsip ito, habang nakapaloob mula sa ilalim ng kanyang black top ang kaliwang kamay na lumalamas sa kanyang mga dibdib.

“Fuck this. Sorry Mike, but your not here so I’m gonna be fillin’ in for you.” sabi ko sa sarili at sulyap kay Michelle… “Fillin ng tasty pussy full of cum.”

“Sit tight, ‘coz I’m gonna bring you to heaven baby.” sabi ko kay Michelle, at humarurot na ako papunta ng apartment.

AUTHORS NOTE: Sorry, walang aksyon ngayonpero promise ko mayroon na sa susunod. Hehehehe.

To be continued…

from: akbarkumag / Kumag Stories – This story may not be reproduced in any manner, without the expressed permission of the author by any means available.

Disclaimer: The story is pure fiction, any similarity to persons living or dead is purely coincidental. Some content may be more graphic than the whole, discretion is advised. Enjoy and be courteous with your imagination. 🙂