Written by Scanlator
Walang araw na hindi kami nagtabi sa kanyang kama.
Walang gabi na hindi kami magkasama.
Akin lang siya!
Lumayo sa akin ay hindi niya magagawa.
Dalawang buwan, parang ilang araw pa lang ang nakakalipas, ang bilis ng panahon simula noong naging abala ako kay Betchay.
Malaki na din ang ipinagbago ko simula noon.
Wala na akong interes sa mga tsiks,
Hindi na ako mahilig uminom,
Maaga na akong umuuwi galing sa trabaho.
Gusto kong magbago, gusto kong ayusin ang sabog na buhay ko. Gagawin ko ang lahat para kay Betchay, lahat-lahat!
Pwera lang ang iwanan siya.
Ang lumayo sa kanya!
Dahil hindi ko kaya, hindi ko alam ang mangyayari sa akin kapag wala siya sa buhay ko. Si Betchay na lang ang dahilan kaya gusto ko pang mabuhay, kaya gusto kong magbago.
Ang asawa ko na lang na si Tina ang hadlang sa relasyon namin ng anak ko, dapat dispatsahin ko na siya, dapat ay mawala na siya sa landas namin! Kung wala siya ay magiging mas masaya na kami ni Betchay!
Hanggang sa maisip kong hanapan siya ng butas, hahanap ako ng baho niya upang mahiwalayan ko na siya!
Ang tanong na lang ay kung paano, at kung sakali ano kayang kasiraan ang pwede kong ibato sa misis ko upang ganap na kaming maghiwalay?
Sumasakit ang ulo ko pag-iisip!
Araw ng Biyernes alas nueve ng umaga, nasa school si Betchay at kaming dalawa lang ni Tina ang nasa bahay.
Simula pagkagising hanggang sa pagkain ng almusal ay sa cellphone nakatutok ang mata ng asawa ko, hindi niya mabitawan, hindi maiwan.
Napaisip na nga ako kung ano ang ginagawa niya online, baka may iba na siyang lalake, oh hindi kaya may alagang boytoy.
Dahil doon ay may pumasok na ideya sa kukote ko.
Habang naliligo ang balyena kong misis ay sumalisi ako sa kwarto at kinalkal ang bag at cellphone niya.
Nahiga ako sa kama bitbit ang CP niya at sinimulan kong basahin ang mga message at tiningnan ang mga pictures.
Napangisi ako. Kumpirmado na.
Doon ko nadiskubre ang relasyon ni Tina at Ana! Tuwang-tuwa ako sa nadiskubre ko, lesbiyana pala siya, edi magaleng! Magaleng!
Ubod ng galeng!
Wala akong naramdamang sakit o kahit kapirasong galit, nag uumapaw sa galak ang damdamin ko noong oras na iyon.
Ngayon ay pwedeng pwede na kaming maghiwalay ng maayos, palalayasin ko ang asawa ko sa bahay na ito at kami na ni Betchay ang magsasama. Wala ng hadlang!
Wala ng abala!
Malapit nang matupad ang pangarap ko! Konti na lang!
Bubuo kami ni Betchay ng isang masaya at maligayang pamilya.
Habang nagdiriwang sa galak ang puso ko ay bigla namang pasok ni Tina sa kwarto, hindi ko namalayan ang pagdating niya kung hindi pa niya ako pagtarayan.
“What do you think you’re doing!?” paangil na tanong ni Tina. Diretso siyang pumasok sa loob ng kwarto suot ang puting bathrobe.
Lumapit siya sa akin at hinigit ang cellphone sa kamay ko. Tiningnan niya ako ng masama.
Pero ako ang naunang umopensa.
“Ikaw? Kailan mo pa ako niloloko!?”
Namutla si Tina, natakot siya sa nanlilisik kong mata at mabalasik na tono ng pananalita.
Plano ko talaga na sindakin siya, ang magkagalit kami at lumayas na siya ng tuluyan sa pamamahay ko.
“Magpaliwanag kang babae ka!” galit kong tanong, kahit na wala akong pakialam sa paliwanag niya.
Hindi na nakapagsalita si Tina, tila naghahanap pa din ng isasagot.
“Bitbitin mo na lang yang mga gamit mo at lumayas ka sa bahay ko.” kalmado kong sinabi.
Kumalma si Tina, huminga siya ng malalim, tila biglang nakaipon ng kumpyansa at lakas ng loob.
“Talagang aalis ako, I really want to go and leave you! Matagal na!”
Nakinig ako sa litanya at mga kuda niya, hindi na ako makapaghintay sa pag alis niya.
“At isasama ko ang anak kong si Betchay! Stay and rot here forever!”
Para akong dinibdiban sa narinig ko, nagdilim ang paningin ko, parang may kung ano’ng sumapi sa akin…
“Iiwanan mo dito ang ANAK KO o mapapatay kita.” pagbabanta ko. Seryoso ako sa bantang iyon.
Tumawa si Tina, parang nababaliw ang halakhak niya, nagsimula akong kabahan sa inaasal niya, mukhang may alam siya tungkol sa relasyon namin ni Betchay.
Mukhang plano niyang ilayo ng tuluyan si Betchay sa akin!
“Randy, Randy, you’re stupidity knows no bounds!”
“You know, ginamit lang kita, coz the likes of you are easy to manipulate.” sambit ni Tina.
“Ano’ng ibig mong sabihin?” tanong ko.
“You’re not the father, hindi mo anak si Betchay.” seryosong pahayag ni Tina, bakas sa mukha niya ang pagsasabi ng totoo.
Natanga ako sa narinig ko.
“Uncle ko ang tunay na ama niya, that fucker raped me. He violated me noong suitor pa lang kita.”
“I used you para maitago ang kahihiyan! Ginamit lang kita!”
“Buti na lang at tanga ka Randy, uto-uto at madaling bolahin. Naging ama ka sa pesteng bata na yun!” mahaba at mataray na litanya ng asawa ko.
“I-iwan mo si Betchay dito.” sambit ko, tuluyan ko ng hindi napigil ang pag alpas ng luha ko sa namimigat kong mga mata.
“Talaga lang ha!? Gusto mo pa din siyang makasama!? Sige magsama kayong dalawa na peste sa buhay ko!” sambit ni Tina.
“Bahala na kayo sa buhay ninyo!” singhal pa ni Tina, hindi man lang nagpakita ng konting pagmamahal sa anak niya.
Tumayo ako sa kama at naglakad palabas, habang si Tina ay kumuha ng isang malaking itim na travelling bag at sinimulang ibalot ng mga gamit niya.
Mabigat ang bawat hakbang ng paa ko, parang isang parte ng pagkatao ko ang nawala. Gayunpaman, kaya ako naiiyak ay dahil sa sobrang saya, sa sobrang sabik.
Tila isang akong gamu-gamo na nakalaya sa sapot ng gagamba.
Hindi ko anak si Betchay!
Pwede kaming magpakasal ng hindi hinuhusgahan ng lipunan, natural na ngayon ang relasyon na malayo ang agwat ng edad kaya hindi problema kung 18 lang siya at 43 na ako.
Sigurado ako na matutuwa si Betchay sa nadiskubre ko.
Pumunta ako sa kwarto niya.
Nahiga ako sa kama ni Betchay, ang bango talaga ng mga unan at kumot niya, ang sarap sa pakiramdam.
Naawa ako sa kanya, ngayon na iniwan na kami ng nanay niyang puta ay ako na lang ang nag-iisang nagmamahal kay Betchay.
Hindi ko siya iiwan, hindi ko siya pababayaan.
Napansin ko na parang makalat na ang kwarto niya, hindi na kasi siya nagliligpit. Sabagay, napapagod din siya sa gabi-gabing pagmamahalan namin kaya ako na lang muna ang maglilinis.
Sinimulan kong tiklupin ang kumot, patasin ang mga unan at pagpagan ang kama. Matapos ay winalisan ko ang sahig at pinunasan iyon.
Sinigurado kong malinis at walang alikabok ang kwarto ng mahal ko.
Ayos lang to, gagawin ko ang lahat para sa kanya, maliit na bagay lang naman ang maglinis.
Kinuha ko ang basurahan sa tabi ng computer table niya. Itatapon ko na dahil malapit nang umapaw.
Tumawag ng pansin ko ang isang bagay sa basurahan.
Ano to’?
Kinuha ko ang maliit na kahon, parang binobomba ang dibdib ko, hindi ako makahinga, kinakabahan ako sa pwede kong makita sa loob.
Binuksan ko ang maliit na kahon, tiningnan ko ang nasa loob.
“Dalawang guhit – Positive”
Nangatal ang kamay ko.
Diyos ko, ano ba to?
Isa pa uling rebelasyon matapos ang isa. Parehong pang magandang balita. Hindi ko na alam kung saan ko pa iimbakin ang ligaya na nadarama ko.
Magiging ganap na akong ama, isang tunay na ama.
Matutupad na din ang pinapangarap kong pamilya, si Betchay, ako at ang magiging anak namin.
Bubuo kami ng bagong buhay, ilalaan ko lahat ng oras at panahon ko para sa kanila ng magiging anak namin. Lahat ng pagmamahal ko ay sa kanila lamang!
Para akong lumulutang sa ulap.
Lumabas ako ng kwarto, nasa sala si Tina, tila may hinihintay pa.
“Randy! Hindi mo man lang ako pipigilan!?” sigaw niya.
“Tangina ka! Umalis ka na, huwag ka nang maghinarte at baka sipain pa kita dyan! Tsupi!” pagtataboy ko.
Galit na umalis si Tina.
Hinintay ko si Betchay sa kwarto niya. Sabik na sabik na akong makasama siya, makapiling siya.
Wala ng hadlang, wala na.
Malaya na kami, sa wakas!
Buong araw ay wala akong ginawa kung hindi hintayin si Betchay.
Inubos ko ang oras at panahon ko sa paglilinis ng buong bahay at pagtatapon sa mga gamit ni Tina.
Hindi na namin siya kailangan, wala siyang kwenta! Walang halaga!
Bandang alas sais ng gabi, nagluto naman ako ng masarap na hapunan, tinolang manok at gelatin sa panghimagas.
Kailangang kumain ng madami si Betchay kaya lahat ng paborito niya ay lulutuin ko.
Pasado alas siyete ng gabi. Dumating ang mahal ko.
Suot ang puting uniporme ay litaw na litaw ang ganda niya. Agad siyang dumiretso sa kwarto para magpahinga.
Sumunod ako sa kanya.
Naabutan ko siyang nakaupo sa kama, agad akong tumabi sa kanya, niyakap ko siya at buong pusong hinagkan.
Wala na akong libog na nararamdaman, purong pagmamahal na lang.
Kusang gumalaw ang kamay ko papunta sa kanyang sinapupunan at marahang hinaplos iyon.
“Ang anak ko, ang ating anak, Betchay.”
Tumingin siya sa akin, malalim at makahulugan. May kung ano’ng kuryente ang dumaloy sa katawan ko, napuno ng hindi maipaliwanag na saya ang aking puso.
Sa wakas mabubuo na ang pamilyang pinapangarap ko.
Si Betchay, ako at ang sanggol sa kanyang sinapupunan, they’re all mine!
The End.
- Shared Wife LDR – II - November 4, 2021
- Shared Wife LDR - November 1, 2021
- Good Ending 2 – Reunited - October 29, 2021