Read Tukso Kay Jaja 147 – Pinoy Sex Stories

Tukso Kay Jaja 147

By JaiPa

Naiwan ako sa receiving area ng kanilang apartment, doo’y muli kong pinagana ang aking imahinasyon at pagpapantasya. Sa isip ko’y kunyaring pumasok na si Aubrey sa silid, tapos ay magbibihis. Kasunod nito ay bigla niya akong tatawagin at aabutan ko siyang walang saplot.

Doon ko makikita ang makinis niyang katawan, doon ko masisilayan ang kanyang mga suso at ang makipot niyang kuwan. Sana nga ganun.

Ilang saglit pa’y narinig kong medyo naba-badtrip ang kanyang pananalita, may kausap si Aubrey sa cellphone niya at sigurado akong si Mark ito. “hay naku, paano na ito??” narinig kong tinig ni Aubrey.

Maya-maya pa, muling tumahimik ang paligid, pagkatapos ay lumabas si Aubrey dala-dala ang isang booklet ng tseke.

Sinalubong niya akong muli ng ngiti, ngiti na noon pa niya ipinapakita sa akin. Kapag ngumingiti si Aubrey, lalo nitong itinataas ang aking paghanga sa kanya. Sa bawat kinang ng kanyang mapuputing ngipin at pagpapakita ng matatamis na ngiti ay lalo akong nag-iinit.
“uhm mr. Paul, I mean Paul…pasensya na ha, itong asawa ko e medyo may pagka-ulyanin na yata. narito nga yung tseke pero wala namang pirma…” paliwanag ni Aubrey.

“ah okay lang, sige next time na lang Aubrey, wala namang problema dun…”sagot ko naman.
“nakakahiya naman sa iyo Paul pasensya na talaga…” patuloy pa niya.

Nabigla ako sa sumunod niyang ginawa, habang humihingi siya ng paumanhin ay inilapat niya ang isa niyang kamay sa aking balikat. Hindi ko alam pero siguro ito’y paraan niyang nakasanayan tuwing hihingi ng tawad sa ibang tao. Sa pagkakapatong ng kanyang kamay, sinundan ko naman ito ng sa akin. Wala sa isip ko pero parang sinamantala ko na rin ang pagkakataong mahawakan man lang ang kanyang kamay.
“okay lang Aubrey, okay lang talaga” seryoso kong wika.

Muli siyang ngumiti, sa loob-loob ko’y para na siyang nang-aakit. Susunggaban ko na sana ng halik, pero hindi ito pelikula na kung saan lahat ng gusto ng bida at utos ng direktor ay masusunod ayon sa script. Hindi ito tulad ng inyong napapanuod na isang sutsot lang ay bubukaka na ang babae. Hindi ganoon kadali. Hindi porke’t mukhang malandi ang mga tingin ng isang babae at matatamis ang mga ngiti ay pwede mo na siyang gahasain. Totoong buhay ito.

Siguro napansin ni Aubrey na medyo tumagal na ang pagkakapatong ng aking kamay sa kanyang malambot na kamay na nasa aking balikat. Siya na mismo ang nag-alis nito at medyo napahiya pa nga ako. “uhm, so, uhm…ganito na lang, maybe you can wait for Mark to come home? you can stay here if you like, I mean, kung gusto mo lang naman” alok ni Aubrey.
“ah hindi na Aubrey, maybe tomorrow ko nalang kuhanin, sabi ko nga okay lang” dahilan ko pa.
Me and my stupid mouth. Ano ba ito, yung babae na nga ang nag-alok e tinanggihan ko pa. Well siguro utos na din ito ng kutob ko. Baka mamaya kasi e mag-isip pa ng masama ang asawa niyang si Mark kung nagkataon. Tama lang siguro yung isinagot ko, bilang propesyunal at bilang maginoo.
“are you sure? uhm, sige hindi naman kita pwedeng pilitin…” wika niyang muli. At nagpasya na nga akong lumisan, sa tingin ko naman ay malayo talaga sa katotohanan ang aking naiisip kanina lang. Muli akong tinapik sa braso ni Aubrey nang akoy magpaalam na sa kanya.
“how about coffee? nakakahiya hindi man lang kita inalok ng kahit ano…” pahabol pa ni Aubrey.
“hehe, next time na lang…thanks anyway” sagot ko.

Habang palayo ako’y naisip kong mukhang masayang kasama at kausap itong si Aubrey. Ibang iba siya kapag kasama niya ang kanyang asawa.

Mabibilang mo talaga ang kanyang mga salita tuwing katabi niya si Mark, pero kapag wala nama’y parang siya pa ang may gustong makipag-kwentuhan ka pa.
Ganito siguro ang buhay ni Aubrey, naiiwan lang sa bahay tuwing ang asawa niya ay nasa barkada.

Pagbaba ko sa labas ng building, kaagad sumagi sa aking ilong ang usok na kaaya-aya. May ihaw-ihaw pala roon. Kaagad humakbang ang aking mga paa upang doon ay magtungo.

Nagdesisyon akong bumili upang gawing pulutan, oo, sa alak ko nalang ibubuhos ang lahat para na rin makatulog na ako sa bahay mamaya.
“manang eto po, paki-tusta po itong tenga” bilin ko pa kay aleng tindera.

Habang ako’y naghihintay na maluto ang inorder kong pulutan, may tumawag na naman sa akin.
“uy Paul, nandito ka pa pala?” bati ni Aubrey.
“ah oo hehe, bumili kasi ako nito, hinihintay ko lang maluto…” paliwanag ko sa asawa ni Mark.
“mahilig ka rin pala dyan?” tanong ni Aubrey.
“ah oo, pang-pulutan ko sana…ikaw? bakit lumabas ka?” tanong ko naman.
“the same, wala sa Canada nito e, kaya sinusulit ko lang hihi!” masaya niyang wika.
“…wait, I think…uhm, tutal nag-stay ka na rin lang, why don’t you come up ulit so we can talk a bit over this ihaw-ihaw thing?” alok ni Aubrey.
“no, I think it’s your private time na…” wala na akong maisip pang palusot.
“no. Paul I insist. please? may beers din sa itaas…” pagpupumilit ni Aubrey.
Sa aming pag-uusap, nito ko lang napansin na ang suot na pala ni Aubrey ay sandong kulay itim. Nagpalit na siya kanina na parang wala ka talagang masilip. Marahil ito’y pang-bahay na niyang suot. Hindi ako makatingin sa bandang dibdib niya dahil ang kanyang mga mata’y nakatingin pa rin sa akin dahil gusto talaga niya ng makakasama at hinihintay ang isasagot ko.
“o sige na nga…” sagot ko.
“yey thanks Paul!” masaya nitong wika. Sabi nila, kapag daw lagi mong iniisip ang gusto mong mangyari, ito ay matutupad. Tama ba? Una kong nakita si Aubrey noong kasal ni hipag, hindi ko siya lubusang kilala at hindi ko alam na asawa pala siya ng mayabang na pinsan ni misis. Huwag nating itanggi, alam naman nating lahat na kahit pa may GF o asawa kana na sa tingin mo’y pinaka-magandang nilalang sa ibabaw ng lupa ay may pagkakataon pa rin talaga na ika’y mapapalingon sa iba.
Likas ito sa ating mga kalalakihan. Natural na kapag nakakita ng Eba na mukhang diwata ay siguradong titigasan.
So eto na nga, kaharap at literal ko nang kasama ang babaeng dati ay pinagmamasdan ko lamang sa selebrasyon ng kasal ni hipag. Mula noon, noong kasal, noong unang pagbisita nila sa aming condo, at kaninang hapon lang, ay puro ngiti at kaunting salita lang ang nasasaksihan ko mula kay Aubrey. Ako rin ay parang nabigla nang siya mismo ang magyaya na manatili muna ako sa kanilang lugar, hindi naman pala siya totoong suplada, may social life din pala ika nga.
“so mahilig ka rin pala sa street foods?” tanong ni Aubrey habang paakyat kaming muli sa hagdanan.
“ah oo naman, laking kalye din naman ako hehe…and paborito ko itong pulutan talaga” sagot ko naman.
Muling natuon ang atensyon ko sa likod nitong si Aubrey. Ang ipinalit niya sa pantalon niyang hapit na hapit ay pang-ibaba na parang pantulog o pang- ehersisyo, hapit na hapit din sa kanyang puwet. Noon ko lang din nakita ang makinis na braso ni Aubrey, madalas kasi ang suot niya ay parang pormal o mahahabang manggas. Sabagay, hindi naman niya talaga kailangang magpakita ng laman kung ang mukha pa lang niya ay solb kana.
“…halika, pasok ka ulit…” wika ni Aubrey.
“salamat” tugon ko naman.
Gayung nabuo nang tuluyan ang aking pagnanasa sa asawa ni Mark, hindi naman ako nagpakita kaagad ng motibo o labis na paghanga, sa madali’t sabi, hindi ako naging manyak. Nagpatuloy ako sa aking asal, kunyari’y tahimik at mahiyain din.
“saglit lang ha, uhm, gusto mo ba ng maiinom? juice?” alok pa niya sa akin.
“..oh sorry, hihi! pulutan mo nga pala iyan, merong beer dito si Mark, sandali lang” patuloy ni Aubrey.
Sa ‘di kalayuan ay muli kong pinagmasdan ang katawan ni Aubrey. Napaka-swerte talaga nitong pinsan ni misis, nakadamit pa nga si Aubrey e talagang kalibog-libog na. Sabi ko nga, hindi siya ganoon ka-seksi subalit may kakaibang dating talaga sa akin itong babaeng ito.
“eto Paul oh, madami pa dyan pag nabitin ka” sabay abot ni Aubrey sa akin ng dalawang lata ng malamig na beer.
“salamat…ikaw? hindi ka ba umiinom?” tanong ko naman. “umiinom din naman, pero parang gutom ako e, mamaya na siguro” sagot nito.
“oh by the way, baka magalit si Mark ha? I mean, okay lang ba nandito ako?” naitanong ko sa kanya.
Napangiting muli si Aubrey, ngiti na talagang parang nang-aakit pa. Alam kong naunawaan niya ang naitanong ko sa kanya, alam kong naintindihan niya ang aking tanong kanina.
“bakit naman? may ginagawa ba tayong masama?” diretsa niyang tanong.
Nahiya ako. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa kanya noon. Ako naman kasi kung bakit ang dumi ng aking isip. Buti na lang at hindi na-offend si Aubrey.
Muli siyang bumalik sa may kusina upang kumuha ng mangkok at plato upang ilipat ang aming biniling inihaw mula sa supot.
Pagbalik niya, inabot ko ang supot.
“no ako na Paul…” wika ni Aubrey.
Pinigil niya ako at hinayaang ibaba ko nalang sa maliit na mesa sa kanilang sala ang aming kakainin. Inilapag niya ang dala-dalang lalagyan, doo’y napayuko siya at kitang-kita ko ang kanyang makinis na suso na sumilip sa aking mga mata. Nabigla ako. Ang puti nito, at ang una kong naalala ay ang suso ni Rica. Hindi malaki, hindi maliit, eksakto lang sa panlasa.
Pilit kong sinilip pa sa maliit na anggulo kung masisilayan ko ba ang mga utong niya, sa isip ko’y nagpupustahan na, ano kaya ang kulay nito pink ba o brown? Hindi ko alam kung sinasadya ba niya itong ipasilip, o nagkataong bumuyangyang lang dahil sa kanyang ginagawa. Ang importante e nasilayan ko ito kahit paano. Bumalik sa pagtigas ang alaga ko noong sandaling iyon. Gusto ko nang lamasin, gusto ko na itong dambahin.
“Paul?” tanong ni Aubrey.
Hindi ko alam ako pala’y natulala na ng ilang segundo dahil sa aking nakita. Hindi ko alam na kanina pa pala ako tinatanong ni Aubrey.
“ha?” gulat ko.
“I was asking if you want the sauce to be with the inihaw or isa-sawsaw na lang…”
inulit niya ang kanyang tanong. “anyway, anyway you want..” sagot ko nalang.
“…ah okay…uhm, ayos ka lang ba Paul? parang natulala ka?” pahabol nitong tanong.
“ah wala, wala may naisip lang ako…” palusot ko na lang.
“you must be very busy sa work or stressed?” tanong muli niya.
Akala ko hindi niya mapapansin ang “aksidenteng” pagkakasilip ko sa mga suso niya. Akala ko e lipas na at hindi na niya ako sisitahin pa. Matapos niyang maayos ang aming kakaining inihaw ay dinampot niya isa-isa ang mga supot na pinaglagyan nito. “sandali lang ulit ha, itatapon ko lang ito ulit…magpapalit na rin ako ng damit, amoy usok e” paalam ni Aubrey.
Bago siya tumayo, tinukoy niya ang kanyang suot na itim na sando.
Bahagyang dumuro ang kanyang nguso sa direksyon ng kanyang dibdib, bagay na muling nagpakaba sa akin. Hindi ko alam kung amoy usok ba talaga ang dahilan o sadyang hindi rin niya kayang diretsahin sa akin na ang suso niya kanina ay bumuyangyang.
Bago siya muling makabalik, nagkaroon ako ng pagkakataong makapag-isip ng aking idadahilan. Tama, hihingi ako ng paumanhin at talaga namang hindi ko ito sinasadya. Bahala na, basta ang alam ko’y wala naman talaga akong ginagawang masama. Ilang saglit pa, matapos ang paghihintay at paghahanda ng aking sasabihin, tuluyan nang natuyo ang aking laway. Muli, tila may bara ang aking lalamunan at hindi na ako nakapagsalita pa.
“oh tara, kain na tayo Paul!” masayang bati muli ni Aubrey
Ako’y namangha sa asawa ni Mark.
Siguro sanay siya talaga ng ganito, siguro natural lang ito sa bansang kinalakihan niya. Palibhasa laki sa kulturang liberal, walang kyeme kung anuman ang sabihin ng ilan. Lumabas si Aubrey mula sa kanilang silid, nagpalit siya ng damit gaya ng kanyang sinabi, ang ipinalit niya ay mas maluwag na sando at kaiba sa kanina na hapit na hapit. Pero hindi ito ang nais kong ipahiwatig, gayung maluwag sa katawan niya ang dark blue na sando niyang suot, tuwing hahapit ang ilang bahagi nito sa kanyang dibdib ay babakat ang kanyang utong. Walang bra si Aubrey.
“are you sure okay ka lang?” tanong muli ng ginang.
“yeah. yes I’m fine…” sagot ko kaagad.
Inilihis ko kaagad ang aking tingin, doon sa malayo, sa ibang bagay, na hangga’t maari’y hindi ako paratangang nangma-manyak. Kinuha ko ang beer na ibinigay niya kanina, binuksan ko ito at tinungga.
“pasensya na Paul ha, limited lang damit kong dala…I think okay lang naman sa iyo kung ito ang suot ko…kumportable kasi e…” sabi pa niya.
“ah okay lang Aubrey..” sagot ko. “so, uhm, nakita ko yung mga ginawa mo kanina…” wika niyang muli.
Kinabahan na naman ako. Akala ko sisitahin na niya ako sa mga ginawa kong paninilip sa kanya at akala ko rin ay tungkol na sa pagtitig ko sa katawan niya.
Hihingi na sana ako ng tawad, maganda na yung walang itinatago.
“ha? naku Aubrey, sorry ha…” naputol kong salita.
“anong sorry? hihi! sabi ko nakita ko yung mga ginawa mo, ang gaganda…yung nasa laptop mo…” paliwanag niya.
Buti na lang at medyo mabagal akong magsalita dahil sa kaba, kung nagkataon pala e ako mismo ang bubuking sa aking mga kasalanan sa kanya. Napangiti na lang ako muling tumagay pa.
“ah yun ba, hehe, thank you…hayaan mo, mas maganda pa dun ang gagawin ko para sa project nyo” balik ko naman.
“alin pa ba? hahaha! alam mo Paul, parang asiwa ka? sure ka ba okay ka lang?” wika ni Aubrey.
“…uhm, I know parang naiilang ka, feel at home Paul…” patuloy niya.
“hindi naman, medyo nanibago lang ako…” sagot ko naman.
Kinuha ni Aubrey ang isang stick na pinagtuhugan ng inihaw, pinuntirya ang nakahain at tinusok niya ito pagkatapos ay isinawsaw. Muli, naka-tiyempo ako ng pagkakataon. Sa isang anggulo nang bahagya siyang yumuko at abutin ang sawsawan sa maliit na mesa ay bumuka ang bandang kili-kili niya. Ang kinis. Ang puti. Halos parehas ang kutis nito sa kanyang makinis na pisngi. At dahil na rin sa wala siyang suot na bra, ilang pulgada pa’y masisilip mo ang gilid ng kanyang suso.
“ang sarap noh?” wika ni Aubrey.
“oo masarap!” bigla kong nasabi.
“hahaha! paano mo nalaman e hindi ka pa nga tumitikim??” sagot niya.
“ah e, mukhang masarap, kitang-kita kasi sa pagsubo mo hehe” palusot ko naman.
“hihi! so you are saying something kanina…ano na nga yun? naninibago ka kamo?” tanong muli niya.
“ah kasi, parang ngayon lang kita narinig nagsalita..dati puro ngiti lang…ngayon ko lang talaga narinig boses mo…” paliwanag ko.
“ay yun ba…e alangan namang hindi ako magsalita ngayon? hihi! ano ka ba Paul, normal na tao din naman ako haha!” masaya nitong sagot.
Ilang oras din kaming nagkwentuhan, matagal din ang aming usapan. Karamihan dito ay tungkol nga sa ipapatayo nilang apartment, ang ilan nama’y sa personal na buhay rin. Masaya palang kausap itong asawa ni Mark, malambing, pala-tawa, laging nakangiti kahit na malungkot ang kanyang ikinukwento. Gusto ko pa sanang magtagal at manatili, pero nagpasya akong lumisan na dahil baka abutan pa kami ni Mark. Ganung si Aubrey naman ang nag-imbita, iba pa rin mag-isip ang lalaki sa lalaki.
“well hindi na talaga kita mapipigilan…but so you know, I enjoyed your company… uhm, next time?” wika ni Aubrey.
“oh sure, basta ikaw…” sagot ko.
“ah oo nga, malamang magkikita pa ulit tayo, kasi yung tseke diba? hihi!” pahabol niya.
Muli akong ginulat ni Aubrey, bago niya isinarado ang kanilang pintuan ay bigla siyang lumapit sa akin upang mag-beso.
Hindi ito normal para sa isang konserbatibong tao, pero siguro nga ganito ang nakaugalian nila sa Canada. Pero teka, bakit kapag may ibang tao e hindi niya ito ginagawa kahit pa sa aking asawa?
“bye Paul…” malambing niyang tinig.
Isa sa pinaka-magandang weekend para sa akin ang nakalipas na dalawang araw.
Nakatalik ko ang aalis nang si Camila, ako at ang aking asawa nama’y nagkaroon ng panibagong “trip”, nagkaroon ako ng pagkakataong maging ka-close itong si Aubrey, at ngayong araw naman mamayang hapon e ang hipag ko ang nag-iimbita.
Normal na simula ng isa na namang linggo ng pag-gawa, sa project site ako noon naka-toka kaya ang oras ko’y hindi ganoon kaabala. Kung medyo maaga-aga pa nga lang ang napagkasunduan naming oras ni Trizsha ay maaga akong aalis sa aking trabaho para makita ko na ulit ang mahal kong hipag. Pero katatapos lang noon ng pananghalian, kadalasan ay tumatawag ako kay Christine gamit ang telepono sa site para iwas huli kay misis.
“miss na din kita kuya Paul…hihi! hayaan mo malapit naman na din day-off ko e… may surpresa ako sa iyo! hihi!” masayang wika pa ni Christine.
“ano naman yang surpresa na yan?” tanong ko.
“uhm basta, I’m sure matutuwa ka hihi! sige na kuya, I have to work pa and si ate Jaja paparating na…bye kuya!” paalam pa niya.
Ilang sandali pa, bigla namang nag-ring ang cellphone ko. Ako’y nagtaka sapagka’t hindi naka-tala sa aking phonebook ang numerong tumatawag.
Ayoko sanang sagutin, sa isip ko’y baka isa lang ito sa makukulit na marketing agents na nag-aalok ng mga produktong ginagamit namin sa construction.
Hinayaan ko na lang at hindi ko sinagot ang tawag, subalit tumawag itong muli.
“hello?” sabi ko.
“Paul?” sagot ng babae sa kabilang linya.
“yes, who’s this?” tanong ko kaagad.
“ah sorry, si Aubrey ‘to…” sagot niya.
“ay sorry Aubrey, I didn’t have your number kaya di ko sinagot kanina…napatawag ka?” tanong ko sa asawa ni Mark.
“uhm, nakalimutan mo na yata?” tugon ni Aubrey.
“oh…oh…oo nga hehe! pasensya na medyo busy hehe! I will get the check later okay lang ba?” sagot ko sa kanya.
“uhm, ‘di ba pwede ngayon? I mean, if okay lang din…may lakad kasi kami mamaya ni Mark e…” paliwanag niya.
“oh sorry, sige sige I will be there after an hour, is that okay?” paumanhin ko.
“okay Paul, see you” paalam niya.
Nawala sa isip ko na babalikan ko nga pala yung tseke na dapat ay nakuha ko na kagabi kila Mark. Teka nga pala, bakit si Aubrey pa ang tumawag sa akin at hindi ang asawa niya na pinsan ni Jaja? Aba siguro gusto lang niya marinig ang boses ko. Ganunpaman, nagpasya na rin akong maghanda na upang lisanin ang trabaho at tumungo na nga roon kina Aubrey. “shit. si Trizsha!” wika ng aking isipan.
Buti hindi pa ako nakakalayo nang aking maalala naman ang usapan namin ni hipag. Gusto ko na sanang makita si Aubrey, baka sakaling maka-puntos na ako. Pero sa kabilang banda, gusto ko rin namang masolo na si hipag ng matagal. Nagdesisyon akong unahin na lang muna itong si Aubrey, tutal nagmamadali naman din siya.
“Trizsha wait lang ha, may dadaanan lang ako…” sabi ko sa hipag kong maganda.
“okay lang kuya, hintayin na lang kita…” sabi naman niya.
Kalahating oras ang ginugol ko sa lansangan papunta sa apartment na tinutuluyan nila Mark at Aubrey. Habang daan ay tumawag muli siya, siniguro niyang makakarating ako’t tila ang tono ng kanyang boses ay talagang nagmamadali na. Tiniyak ko naman ang aking presensya, matapos akong pumarada, kaagad na akong umakyat sa apartment nila.
“hi!” bati ko sa kanya.
“halika pasok ka muna” paanyaya ni Aubrey.
Ako’y naging maingat sa pagkakataong ito, ang alam ko kasi e naroon din si Mark. Pero mas nagtaka ako dahil kung nagmamadali nga si Aubrey, e bakit ang kanyang suot ay pambahay pa rin? T-shirt na maluwag ang pang-itaas at sobrang iksing shorts naman sa ibaba. Doon ako’y muling ginanahan.
“so uhm, sorry din Paul ha, naabala kita sa work mo” wika ni Aubrey.
Papasok ng kanilang apartment ay nauna siyang naglakad. Kaagad kong sinipat ang maputing hita ni Aubrey, ang kinis, ang puti at parang masarap himurin ng dila.
Karugtong ng likod ng kanyang hita ay ang matambok niyang tumbong na sa bawat hakbang niya ay gumagalaw pa. Sa aking pagkakatitig bigla siyang lumingon muli, this time, huling-huli ako ni Aubrey na nakatingin ako sa likuran niya.
“uhm, do you want something?” tanong ni Aubrey na hindi naman mukhang galit.
“ha? uhm wala, wala naman…si Mark nandito ba?” tanong ko naman.
“ah parating pa lang yun, may nilakad lang kanina…gusto mo ng juice?” alok pa ni Aubrey
“uhm, tubig na lang Aubrey..” sagot ko naman.
“are you sure ‘tubig’ lang gusto mo?” medyo may halong tanong niya.
“ano pa ba meron?” biro ko naman.
“marami, meron ditong siopao, I’m sure magugustuhan mo kasi malambot” sagot ni Aubrey.