Tukso at Lihim: Ang Pagsuko ni Mayanne – Chapter 7
By Sjr666
Chapter 7
Tahimik ang silid, tanging ang mahihinang tunog ng kanilang paghinga ang pumupuno sa pagitan nila. Nakahiga si Mayanne sa kama, walang kahit anong saplot, habang nakatingin sa nakaratay na si Joel.
Ang kanyang dibdib ay mabilis na bumababa’t tumataas, hindi lang dahil sa kaba kundi dahil sa matinding init na bumabalot sa kanyang katawan.
Hindi na ito ang unang beses—sa loob ng limang araw, nasanay na siya sa bawat paghawak niya sa binata, sa bawat paglalaro ng kanyang dila, sa bawat basang tunog na lumilikha sa tuwing pinapaligaya niya ito gamit ang kanyang bibig.
Pero ngayong gabi… may kakaiba.
Tahimik lang si Joel, hindi nagsasalita, ngunit may bumabakas na lungkot sa kanyang mata. Parang may gusto siyang sabihin ngunit hindi niya masabi nang direkta.
At naramdaman ni Mayanne ang paghigpit ng dibdib niya.
“Ano yun, Joel?” tanong niya, mahina ngunit puno ng kaba.
Hindi agad sumagot ang binata. Sa halip, dahan-dahan nitong tinapunan ng tingin ang pagitan ng kanyang hita—doon sa bahagi niyang pilit pa ring itinatago sa kabila ng lahat ng ginawa nila.
“Gusto kitang tikman, Ma’am Mayanne…”
Nanginginig ang boses ni Joel, pero diretso ang kanyang tingin. At sa sandaling iyon, biglang bumigat ang katawan ni Mayanne.
Parang nabingi siya sa sarili niyang puso.
“Joel… hindi pwede…” Pilit niyang iniling ang ulo, ngunit hindi niya maikakaila na sa loob-loob niya, nag-aalab ang kanyang katawan sa hiling ng binata.
Pero bakit?
Dahil ba sa awa? O dahil sa kilabot na hatid ng pag-iisip na baka mas masarap pa ang ginagawa ni Joel kaysa sa naranasan niya sa kanyang asawa?
Dahil ba sa matagal na panahon ng pananabik?
Hindi niya alam… pero hindi rin siya agad tumayo para tapusin ito.
At sa paglipas ng mga segundo, unti-unting bumagsak ang kanyang depensa.
Nang makita niyang parang mawawasak si Joel sa pagtanggi niya, nang marinig niya ang pagbitaw nito ng malalim na buntong-hininga—para bang tinatanggap nitong hindi na niya mararanasan iyon—doon siya tuluyang bumigay.
At bago pa siya makapag-isip pa ng ibang dahilan para umatras, gumalaw na siya.
Dahan-dahan, umibabaw siya kay Joel, isinampay ang isang hita sa gilid ng mukha nito. Mula sa posisyong iyon, natunghayan niya ang binata sa ilalim niya, nakahiga at handang tanggapin siya.
“Wag mong sabihin kahit kanino…” Mahinang babala ni Mayanne, ngunit ramdam na ramdam niya ang panginginig ng kanyang sariling boses.
“Hindi ko kaya, Joel. Kung gagawin natin ‘to… wala nang balikan.”
Pero hindi na sumagot ang binata—dahil sa isang iglap, isang mainit at basang sensasyon ang dumampi sa kanyang pinakatatagong bahagi.
At napasinghap si Mayanne, napapikit, napaarko ang kanyang likod.
“J-Joel… oh, Diyos ko…”
Sa sandaling iyon, hindi na niya kayang magpanggap. Hindi na niya kayang sabihin na ginagawa lang niya ito dahil sa awa.
Dahil sa unang hagod pa lang ng dila ni Joel, sa unang pagsipsip nito sa kanyang hiyas—alam niyang wala nang balikan.
At sa panggabing iyon, sa unang pagkakataon, hindi lang siya basta nagbigay.
Sa panggabing iyon, buong puso niyang tinanggap si Joel.
—————————————-
Malalim ang gabi.
Ang lamig ng hangin sa labas ay tila sumasalungat sa init na bumabalot sa silid nina Mayanne at Joel. Ilang linggo na silang naglalaro sa gilid ng kasalanan, pilit binibigyang-katwiran ang bawat haplos, bawat hagod, bawat panunukso. Ngunit ngayong gabi, wala nang natitirang dahilan.
Nakahiga si Joel, ang kanyang katawan ay mahina ngunit ang kanyang pagnanasa ay buhay na buhay. Ang kanyang mga mata ay mapupungay habang nakatitig kay Mayanne, na nakaupo sa gilid ng kama, nakayuko, pilit nilalabanan ang bumabangong init sa kanyang katawan.
“Ma’am…” Mahina ang tinig ni Joel, halos pabulong, ngunit dama ni Mayanne ang bigat ng kanyang hinihiling.
“Gusto kitang makantot.”
Napapikit si Mayanne, mariing kinagat ang labi. Dapat siyang tumanggi. Dapat siyang umalis. Ngunit bakit parang hindi niya kayang kumilos?
Napatayo siya, bumuntong-hininga, pilit na binabalik ang katinuan. “Joel, hindi dapat…” nanginginig ang kanyang tinig, mahina, ngunit walang paninindigan.
“Perooo..” mahinang buntong banggit ni Joel, may lungkot sa kanyang mga mata.
Tumalikod si Mayanne, humakbang patungo sa pinto. Ngunit hindi niya magawang buksan ito. Hindi niya kayang lumabas.
Hindi niya kayang iwan si Joel.
Nakapikit siya habang bumibigat ang kanyang paghinga. Alam niyang oras na lumingon siya, wala nang balikan.
Oras na bumalik siya sa kama, hindi na siya makakatanggi.
Dahan-dahan siyang humarap. Nakita niyang nakatingin pa rin sa kanya si Joel, hinihintay ang kanyang pasya.
At sa sandaling iyon, tuluyan nang bumagsak ang lahat ng hadlang.
Unti-unti, hinubad ni Mayanne ang kanyang damit.
At lumapit siya kay Joel, hindi na iniisip ang kahihinatnan ng gabing ito.
Ang tunog ng kanilang mabibigat na paghinga ay bumabalot sa buong silid. Basang-basa na ng pawis ang katawan ni Mayanne, nanginginig ang kanyang mga kamay habang mahigpit na nakakapit sa hita ni Joel. Ang kanilang mga katawan ay magkalapat sa posisyong hindi na dapat nila narating—baliktaran, walang saplot, at walang natitirang distansya sa pagitan.
Ngunit sa kabila ng matinding init na bumabalot sa kanila, may kung anong kulang. May kung anong hindi sapat.
Napahinto si Mayanne. Tumigil ang kanyang dila sa bawat hagod nito sa katawan ni Joel. Ganoon din siya. Hindi na rin gumagalaw si Joel, tila naghihintay sa kanyang susunod na galaw. Ngunit habang nakapikit si Mayanne, unti-unting bumalik ang realidad sa kanya.
“Ano itong ginagawa ko?”
Napakagat siya ng labi, pilit na pinapakalma ang sarili. Nasa ilalim siya ng isang lalaking hindi niya asawa. Hinahayaang lapastanganin ang kanyang katawan, habang siya rin ay tumutugon nang walang pagtutol.
Hindi dapat. Hindi tama.
Bigla, kumilos si Mayanne.
Nagmamadali siyang bumangon mula sa kama, hinahanap ang kanyang damit, nagkukumahog na takpan ang kanyang kahubdan.
Dapat ko na itong tapusin. Dapat ko nang iwan si Joel bago tuluyang mawala ang natitira kong katinuan.
“Ma’am Mayanne?”
Narinig niya ang mahina at halos nanginginig na tinig ni Joel.
Hindi siya lumingon. Ayaw niyang makita ang ekspresyon ni Joel—ang lungkot sa kanyang mga mata, ang natitirang pagnanasa, ang pag-asang hindi pa tuluyang nawala.
Humakbang siya patungo sa pinto. Ngunit nang hawakan niya ang seradura, napapikit siya nang mahigpit.
Hindi niya kayang lumabas.
Hindi niya kayang iwan si Joel.
Bumibigat ang kanyang paghinga. Muling bumangon sa loob niya ang init na kanina pa bumabalot sa kanyang katawan. Nangangatog ang kanyang mga kamay, hindi sa takot, kundi sa matinding pagnanasa.
Alam niyang oras na bumalik siya sa kama… wala nang balikan.
Dahan-dahan niyang isinara ang pinto. Mas mahigpit kaysa sa dati. Isang desisyong walang atrasan.
Huminga siya nang malalim, bago dahan-dahang lumingon kay Joel.
Nakatingin ito sa kanya, hinahanap ang kasagutan sa kanyang mga mata. At sa sandaling iyon, wala nang ibang salita ang kailangang sabihin.
Umakyat si Mayanne sa kama. Dahan-dahan. Nanginginig.
At sa isang iglap, itinapat niya ang kanyang katawan kay Joel.
Isang ulos.
Isang matinding hagod ng kasalanan.
At tuluyan nang kinain ng tukso si Mayanne.
Ang unang ulos ay parang apoy na dumaan sa katawan ni Mayanne. Nanginginig siya, hindi lamang dahil sa sarap kundi dahil alam niyang tuluyan na siyang lumampas sa hangganan. Wala nang atrasan.
Napakapit si Joel sa sapin ng kama, nakatitig sa kanya na parang hindi makapaniwala. Si Mayanne mismo ang nagkusa. Walang pwersahang naganap—siya ang nagdesisyon, siya ang gumawa ng unang hakbang.
Ngunit ngayon, hindi na niya kayang tumigil.
“M-Mayanne…”
Mahina ang tinig ni Joel, pero ramdam niya ang panginginig nito—hindi sa takot, kundi sa matinding sarap at pagnanasa. May init sa kanyang mga mata, isang bagay na ngayon lang nakita ni Mayanne.
At sa halip na matakot, lalong nanghina ang kanyang katawan.
Muling gumalaw si Mayanne.
Dahan-dahan. Ramdam niya ang bawat pulgada, ang bawat pagpuno sa kanya. Nanginginig ang kanyang katawan sa kakaibang sensasyon—isang bagay na matagal nang hindi niya naranasan.
Napapikit siya, ninanamnam ang pagkakasugpong ng kanilang katawan. Kay tagal niyang ipinagkait ito sa sarili, ngunit ngayon, bumigay na siya.
At si Joel, na kanina’y tila nahihiya, ngayon ay bumigay na rin.
Hindi na ito passive, hindi na lang basta tinatanggap ang init na binibigay ni Mayanne. Sa kabila ng pagiging baldado nito, lumalaban ang kanyang katawan, pilit na gumagalaw sa abot ng kanyang makakaya.
“Mayanne… ang sarap mo…”
Parang binuhusan ng mainit na likido ang katawan ni Mayanne sa narinig.
Hindi na inosente si Joel—wala na ang kanyang hiya. Sa puntong ito, parehong wala nang kontrol.
Muling gumalaw si Mayanne, mas mabilis, mas malalim, mas hayok.
Sa bawat galaw niya, napapalakas ang pag-ungol ni Joel, at bawat tunog na lumalabas sa bibig nito ay lalong nagpapaapoy sa katawan ni Mayanne.
Dapat ay mali ito. Dapat ay hindi ito nangyayari.
Pero wala na silang pakialam.
Hawak na sila ng tukso—at hindi na nila gustong kumawala.
“TRIIIINNG! TRIIIINNG!”
Napakislot si Mayanne, nanginginig ang kamay habang pilit inaabot ang cellphone sa gilid ng kama.
Si Henry.
Ang kanyang asawa.
Dapat ay mabilis niyang tanggalin ang sarili kay Joel—dapat ay itigil na niya ito—ngunit…
“Uhhmm…!”
Napakapit siya sa balikat ni Joel, hindi siya makagalaw. Hindi niya namalayan na sa eksaktong sandaling iyon, naka-angkla na siya kay Joel, nakapasok na ito sa kanya.
Diyos ko.
Masyado siyang nadala sa sensasyon—sa kanyang pagkagising mula sa matinding sarap, hindi niya namalayan na naidikit na niya ang sarili kay Joel… na tuluyan na niyang naibigay ang sarili.
At ngayon, may isang tawag mula sa reyalidad.
Nanginginig ang kamay niya habang sinagot ang cellphone, ang puso niya ay parang bomba na anumang oras ay sasabog.
“H-Hello…?”
Sinubukan niyang gawing normal ang kanyang boses, pero may bahid pa rin ito ng pagkabigla, pagnanasa, at kaba.
“Mahal…?”
Ang tinig ni Henry mula sa kabilang linya ay may halong pagod, pero puno ng lambing at pag-aalala.
At doon niya naramdaman ang totoong bigat ng kanyang kasalanan.
Dapat siyang kumalas. Dapat siyang bumangon. Dapat niyang itigil ito.
Ngunit…
“Uhh…!”
“M-Mayanne… sikip mo…” bulong ni Joel, halos pabulong pero may lalim ng pagnanasa.
Sumasalubong ito. Gumagalaw.
Napakagat si Mayanne sa labi, pigil ang sariling ungol.
Patuloy siyang nilalamon ng tukso.
At sa kabilang linya, walang kamalay-malay si Henry, patuloy na nagkukuwento tungkol sa kanyang araw, sa kanyang trabaho, sa kanyang lungkot sa pagkalayo nila.
Samantalang si Mayanne… ay nilalapastangan ng ibang lalaki.
Habang kausap ang kanyang asawa.
“Mahal… gusto kitang painitin.”
Nanigas ang katawan ni Mayanne sa narinig mula sa kabilang linya. Si Henry, ang kanyang asawa, ang lalaking dapat niyang iniisip sa ganitong mga sandali.
Pero ang katawan niya… ay nasa ilalim ni Joel.
Hindi siya makasagot agad. Nanghihina siya sa matinding sarap—hindi lang dahil sa kanyang kasalanan kundi dahil sa kung paano siya pinaglalaruan ni Joel habang hawak pa rin niya ang cellphone.
“M-Mayanne? Nandyan ka pa?”
Narinig niya ang bahagyang pag-aalalang tinig ni Henry.
“A-ah… oo, mahal. B-bakit…?”
Sinubukan niyang gawing normal ang boses niya, pero may panginginig sa bawat salita.
Dahil sa likuran niya, naramdaman niya ang paggalaw ni Joel.
“Hmm, wala lang… na-miss lang kita.”
“Gusto ko sanang… gawin yung dati.”
Nalaglag ang puso ni Mayanne.
Alam niya kung ano ang tinutukoy nito—mga gabing magkalayo sila, ngunit pinapawi ang lungkot sa pamamagitan ng maruming usapan.
Sex talk.
Pero paanong gagawin niya iyon, kung ngayon mismo, may ibang lalaking bumabayo sa kanya?
Dapat niyang itigil ito. Dapat siyang kumalas.
Pero naramdaman niya ang pagkislot ng titi ni Joel sa kanyang kalooban.
At isang madiing ulos ang sumagad sa kailaliman niya.
“AHH!”
Mabilis niyang tinakpan ang bibig. Halos mabitawan niya ang cellphone.
“Mahal? Okay ka lang? Ba’t parang… parang hinihingal ka?”
Diyos ko.
Paano niya ipapaliwanag?
Naramdaman niyang kumikibot si Joel sa loob niya.
Alam niyang iniipit siya nito nang sadya—sinusubukang pigain ang kanyang pagpipigil.
“Mahal… sabayan mo ako. Sabihin mo sa’kin kung paano mo gustong hawakan kita…”
Pinapapili siya ni Henry… habang si Joel ang walang awang kumukuha sa kanya.
Kailangang niyang pumili—ang kanyang asawa sa kabilang linya, o ang lalaking sumasalakay sa kanya ngayon?
- Tukso at Lihim: Ang Pagsuko ni Mayanne – Chapter 7 - April 2, 2025
- Tukso at Lihim: Ang Pagsuko ni Mayanne – Chapter 6 - April 2, 2025
- Tukso at Lihim: Ang Pagsuko ni Mayanne – Chapter 5 - April 2, 2025