Halos napaka tagal palipasin ang maghapon sa aking trabaho sa kaiisip at pag alala na baka malaman ng aking mga kasama sa bahay lalong lalo na ang aking kapatid. At halos sisihin ko ang aking sarili sa lahat
Alas otso pa lang ng umaga ay abala na ako sa mga naka pilang CPU na “for repair”. . . .halos di ko rin matapos tapos ang mga cellphones na naka schedule din para i-repair. . . .umaga pa lang ay napasabak na ako sa trabaho.
Ang aking pagkapuyat kagabi ay di naka ligtas sa mga malalakas na busina at ugong ng mga sasakyang jeepney na humaharurot ang takbo byaheng Pandacan – Taft. Tiningnan ko ang aking orasan
Breaktime pa lang ng trabaho alas tres ng hapon ay nagpaalam na ako sa aking amo na uuwi na ako dahil masama ang aking pakiramdam. . . .(pakiramdam sa aking puson). . . . at pinayagan naman ako ng aking boss.
“Wanted: Bed Spacers” ito ang makikita na naka paskel sa gate ng aming bahay malapit sa may kanto ng Paz at Lukban Elementary School ng Paco Manila ang bahay namin na pinundar
Habang namasukan ako bilang family driver. Madalas kong pinagpantasyahan sya tuwing magsout siya ng uniporme nya pang opisina ma stencil o hindi naka miniskirt at naka slacks.
