Written by hehehe_10
Author’s note: I’m taking a short breather from the Coke series. Rest assured, however, that it will continue, and more parts will be written.
With what’s happening to our hapless country these days, still grappling with an unseen but vicious enemy for over a year now, I just felt I needed to write this one.
To our dear front liners and health workers here on LS, this is for all of you.
Lagi’t lagi, Para sa Bayan.
Winarak
“Here’s to the ones that we got
Cheers to the wish you were here, but you’re not
‘Cause the drinks bring back all the memories
Of everything we’ve been through
Toast to the ones here today
Toast to the ones that we lost on the way
‘Cause the drinks bring back all the memories
And the memories bring back, memories bring back you.”
WHILE the three of us were having breakfast kinabukasan na in fairness hotdog na at maling ang ulam. . .
“Mahal, maalat ang maling ‘di ba? Parang walang lasa,” tanong ko kay Krissy.
“Mayroon naman mahal. Bakit kaya ganyan sa’yo?”
I just shrugged it off.
Noong tanghali, nakaramdam ako ng flu-like symptoms and hindi ako makahinga.
Isinugod ako sa Philippine General Hospital and was tested for COVID-19.
Ako lang mag-isa ang nasa ward. May dumaan na babae who caught my fancy.
Tangina. Ang ganda. Lalo akong lalagnatin sa sobrang hot niya.
Ang nakasulat sa nameplate niya sa uniform pero actually sa mga naglalakihan niyang mga suso ako nakatingin:
Mia Reika O. Figueroa,
Physical Therapist
My RT-PCR test revealed grim news: I am COVID-19 positive.
I am one of the 127,703 acitve cases as of last Tuesday and part of the 1,869,691 cases overall in the country.
When will this dreaded pandemic end?
I don’t want my life to end but I admit it’s my fault why I got this lethal virus.
My son is too young to lose a father and my wife too early to be a single mother.
Kahit hindi kami naka-graduate ni Krissy dahil nga itinakwil kami at nagtanan noong nabuntis ko siya six years ago when were both 18, she managed to gain enough training and seminars kaya may mga certificate, including sa TESDA, kaya nakapagturo siya sa private school.
Most likely nahawa ako kay Ma’am, iyong chick na pasahero ko two nights ago na kinantot ko.
Habang nagpapahinga at hirap huminga, may isang lalaking nurse ang lumapit sa akin nag-check ng vital signs ko.
Kahit naka-PPE suit at halos hindi na siya makita at makilala, it was evident in his body language that he was damn fucking exhausted and tired from heeding the call of his noble profession.
Ang patuloy na bulag at bingi ay ang gobyerno.Ilang anak pa ba ang mauulila sa magulang dahil sa COVID-19?
Ilang mga magulang pa ba ang mawawalan ng mga nanay at tatay at kapatid o mga kamag-anak, kaibigan, at anak?
Ilang mga pangarap pa ang mawawasak dahil sa pasakit na dulot ng blended learning sa mga mag-aaral sa Pilipinas?
Ilang mga teacher pa ang mala-layoff sa trabaho?
Ilang mga Juan Dela Cruz pa ang uuwi sa bahay na may dalang masamang balita? Wala na akong trabaho.
Ilang mga negosyante pa, tindero at tindera, at tsuper ang mawawalan ng pagkakakitaan?
Ilang mga nagmamahalan pa ang patuloy na hindi makakapagkita at makakapag-kantutan dahil sa tila walang katapusang lockdown?
Ilang titi pa ang patuloy na magkakasya na lang muna sa jakol at vidjakol sa telegram?
Ilang puke pa ang magiging mas tigang sa lupa sa Death Valley?
I dozed off past 11 p.m. pero ginising ng pantog ko around 4 a.m. para umihi.
Sa dulo ng ward ang CR, adjacent to the exit and hallway.
Katabi ng ward ng COVID-19 patients and area ng mga Physical Therapist.
Nakita ko si Reika na pasalubong sa akin.
She’s thicc and petite at 4-foot-11. Masarap buhatin, bayuhin, at putahin.
I don’t know what hit me, but Reika got me.
Fuck those eyes that can melt an iceberg.
“Sir, okay lang ka lang po ba? Parang hirap kayong huminga,” Reika asked while maintaining a distance.
“Medyo, miss. Hirap magka-COVID although mild case lang.”
“Get well po soon, sir.”
“I’m G.”
“Reika po.”
Four days went by and thank God Krissy and Ice were COVID-19 negative.
I was alone at the PGH so I searched for Reika on social media to keep myself busy while recuperating from COVID-19.
I found Reika and we talked via messenger, sometimes nagkikita sa hallway.
Reika was a University of the Philippines Manila alumna.
Both her parents are retired employees in Cavite.
Putangina. Kabitenya. Matapang ito for sure kagaya ni Miong at kaya kang ipaglaban.
Itong mga kagaya niya ay pang-harabas.
Not long after our intinial convo sa chat, naging naughty na rin ang usapan namin ni Reika, ranging from politics to green jokes to sharing of sex experiences.
After I recovered from COVID-19 and the day before my expected exit from the PGH, I asked Reika if puwede kaming kumain sa favorite niyang steak house around Manila.
I had to get going.
Tinanong ko si Reika if bakit parang iba ang turing niya sa akin.
“Reika, what are we?”
“You are married, G. We can’t be. Kung nakilala lang kita seven years ago, we could have had a fighting chance.”
“High school ka pa lang noon, Reika. Hahaha!”
“So? Sayang lang. I like you a lot, G but cannot be.”
I saw sadness and regrets in her eyes that time.
“Reika, just one night. This night.”
Sa Hotel JEN sa Roxas Boulevard. . .
Nilamutak ko ang mga naglalakihang suso ni Reika sabay supsop sa mga sobrang tigas niyang brownish na mga utong.
Pinalo ko rin ang maputi, bilog na bilog, at matambok niyang puwet habang kami ay naglalaplapan.
Plokkkk! Plokkkkk! Plokkkk! Pakkkk! Pakkkk!
The best para sa akin and ultimate kink ang maingay sa kantutan. Iyong palamura at nagdi-dirty talk.
Kagaya ngayon habang kinantot ko via missionary position si Reika.
Isinampay ko sa aking mga balikat ang mga paa ni Reika para baon na baon to her core ang iyot ko.
“Warakin mo ako, G! Ahhhhhhhh! Ahhhh! Warakin mo ako!”
“Ohhhhhh! Ohhhhhh! Oh my gosh lalabasan na ako! Ayan na! Ayan na ako! Ayan na shet!
Almost five minutes gone, nilabasan si Reika.
Tirik ang mga mata ni Reika at nanginig ang sexy niyang katawan, tanda ng pagpapakawala niya ng nektar.
Tinampal niya ako.
Pakkkk!
“Tangina mo, G! You fucking Grab car driver motherfucker,” Reika said.
Mabilis siyang bumangon at inibabawan ako.
“Ahhhhhh! Ahhhhhh! Ohhhhh! Puta Reika ang sarap mo talagang sumubo! Tangina ka!”
“Tangina mo G! Hindi ko makakalimutan ang etits mo! Ohhmmmmm! Uhhhhhmmmm! Slurrrpppp! Glurkkk! Ahhhhh!”
Dineep-throat niya rin ako kahit hirap na hirap siya sa malaki kong burat.
Naiiyak siya at halos maligo ang mukha, leeg, at suso niya ng pinaghalong laway at pre-cum.
“Kantutin na kita, Reika. Puking ina mo shit libog na libog na rin ako sa’yo!”
Isa talagang p* si Reika. Putang therapist.
Basang-basa na naman ang puke niyang trimmed ang bulbol.
Dinilaan ko sandali iyong clit ni Reika at itinutok ko na ang titi ko.
“Oohhhhhhh! Ohhhhhhh! Shet! Shet! Ahhhhhh! Fuck me more please!”
“Ang sikip mo talaga Reika. Shit! Basang-basa ka na namang animal ka!”
Ploookkkkk! Ploooookkk! Ploookkkk!
Parang piston ang pagbayo ko kay ng patuwad. Umaalog ang malalaki niyang dede. Nilalamas ko ang mga iyon habang walang humpay na umiiyot!
Hindi ko mabilang ilang beses nilabasan si Reika. Ang katas ng butas.
“Putaaaaaa! Shet! Ahhhhhhh! Ang lalim ng naabot mo G! Sige pa! Fuck my ass! Fuck me harder and faster! Give it to me! Ang taba ng titi mo! Ahhhhh! Ohhhhhh! Ohhhhhh! Ohhhhh!”
“Right there! Don’t you fucking stop fucking me doggy style! Sheeeett! Tinatamaan mo matres ko! Ibaon mo pa! Gusto ko iyong sagad na sagad! Ang laki ng titi mo!”
Nag-muscle control si Reika. Pinalo-palo ko rin puwet niya and lalong nabasa pekpek niya noong sinabunutan ko siya. She loved it rough!
Nilalaro ko ulit ang mga nag-aalugang suso ni Reika. Nagswa-sway ang mga ito.
Warak na warak ang puke niya.
Nilabasan pa siya ng dalawang beses bago ko maramdaman ang naiipon kong tamod sa aking mga bayag.
Kantot lang ako nang kantot. Hindot kung hindot.
“Babe! Tangina mo! Ahhhhhh! Ahhhhh! Ohhhhh! Ohhhhh! Shet! Lalabasan na ako. Saan ko puwedeng iputok?”
“Gago ka! Ahhhhh! Oh my God! Ahhhhh! Ayan na naman ako. Sabay tayo. Iputok mo sa loob! Punuin mo ng tamod puke ko! Sheeet!!! Ahhhh!!!”
“Puta ka mabubuntis ka talaga kapag hindi ka safe ngayon!”
“Shet! I’m on pills, G! Sige lang! Gp for it!”
“Ahhhhhh! Ayan na ako Reika! Ohhhhh! Lalabas na tamod ko ohhhhhh!”
“Ako rin G lalabasan na! Ohhhhh! Ohhhh! Ohhhh! Give it to me. Pound mo harder! More! Ilabas mo tamod mo sa loob ng puke ko! Ahhhhhh!”
“Creampie me!”
Sabay kaming nilabasan ni Reika.
“Tangina mo G! Bumaha ng tamod sa puke ko.”
Pinagmasdan namin ni Reika ang aming pinaghalong mga katas.
Sabay kaming natulog.
Nagising ako at 7:47 a.m. dahil sa lamig ng silid.
Wala na sa tabi ko si Reika.
Maaga pa ang duty niya that day kaya she needed to go back to her apartment unit, according to a note she left on the table.
I left the PGH after lunch and saw Reika outside, looking very drained.
Nilapitan ko siya, perhaps for the last time.
“Hey! Pauwi na ako. Thank God I recovered from COVID-19,” I said with a smile.
“Napagod ako today. Ang daming patients. Hindi na rin kami tumatanggap ng non-COVID. Napagod din ako last night.”
“Hehehe.”
“You take care, G. Thank you for the days and nights and last night na pinaka-memorable.”
“Two years from now baka nasa Australia na ako. Although OKay naman magtrabaho dito sa Pinas, greener pastures await abroad.”
“I’m not being unpatriotic ha. That’s just practical. Ikaw? Your plans? Alagaan mo si Krissy and ang anak mo.”
“Oo naman. Thank you, Reika. Hindi ko pa alam plano ko. Baka ituloy ko pag-aaral. Sayang, eh. Kunin kaya kitang ninang if masundan si Ice?”
“Gago! Huwag na. Hehehe.”
“We’ll see. Basta promise me you will always take care, my heroine.”
“Good, good, G.”
“Goodbye.”
With that inundating word, tumalikod kami ni Reika sa isa’t isa, both savoring the moment.
Tomorrow is another day.
It was good while it lasted.
Mia Reika O. Figueroa,
Putang Therapist. Hindi, mas tama ito:
Pinagtago ngunit hindi iTinadhana.
We have the biggest say sa kung anong bukas mayroon tayo.
Gustong-gusto ng mga politiko na maraming Pinoy na bobo at mahirap para madaling utuin tuwing halalan at para sila ang iboto.
Ganoon lang ka-simple.
Paano kapag maraming Pilipino ang matalino?
Hindi na maghihirap and iboboto na ang tunay na mahusay na mga lider. Iyon ang ayaw ng mga Politikong ito.
Lagi namang naka-angkla sa pagtulong sa mahihirap ang kampanya nila pero in reality, hindi naman sila tumutulong kasi sa susunod na eleksyon, hindi na sila iboboto.
Ang masa lagi ang target kapag elections.
Ang masa kasi, fucked up na sa sistema kaya laging ang hanap ay “superhero” o “savior-like” na kandidato.
Prime example was in 1998 when the popular Joseph Estrada won over MDS.
Like what? Isang artista, President?
Pero bakit siya nanalo? “Erap para sa Mahirap.”
We all know what happened three years after Erap became President.
In 2010, the late Nonoy Aquino was elected President. Why? His mother Cory passed away the year before and ang tingin na naman ng tao, savior si Noynoy.
In 2016, “Change is Coming.”
Ang lakas ng dating ni Poon Dutz, eh.
Macho. Matapang.
Tapang at malasakit daw. Tapang lang.
Tama na ang pagiging BOBOTANTE.
#
Signature:
Live many lives.
- Kulay Rosas Ang Butas, Part 1 - February 8, 2023
- Taga-hugas Ka Raw Ng Burat Sa May Ermita Episode 2 - January 18, 2022
- Taga-hugas Ka Raw Ng Burat Sa May Ermita - January 9, 2022