Written by celester
***Dear valued readers,
I hope this letter finds you in good health and high spirits. Today, I want to take a moment to express my heartfelt gratitude for your unwavering support and the positive feedback you have shared regarding my novel. Your kind words and encouragement have meant the world to me and have reaffirmed my passion for storytelling.
To witness the impact my novel has had on your lives, to know that it resonated with you on a deep level, fills me with immense joy and a profound sense of fulfillment as an author. Your appreciation and enthusiasm have inspired me to continue honing my craft and to explore new realms of creativity.
The journey of writing a novel can be a solitary one, but your readership has brought a sense of connection and purpose to my work. Your engagement, whether through messages, reviews, or discussions, has been invaluable in shaping my perspective as a writer and in driving me to strive for excellence.
I am humbled by the overwhelming support you have shown me. Each review, recommendation, and word of praise has not only boosted my confidence but has also motivated me to push the boundaries of my imagination further. Your enthusiasm has become a beacon of light, guiding me through moments of doubt and fueling my determination to create stories that resonate with your hearts and minds.
Please accept my sincerest thanks for being an integral part of this journey. Your presence as readers has elevated my novel to new heights and has given it a life of its own. Your unwavering support has given me the strength to overcome obstacles and pursue my passion with unwavering dedication.
I promise to continue striving for excellence in my writing, pouring my heart and soul into crafting stories that captivate and inspire you. Your feedback will always be treasured, and I am committed to listening and growing as an author to deliver narratives that resonate with your diverse perspectives and experiences.
Once again, I extend my deepest gratitude to each and every one of you for your support, kindness, and belief in my work. It is because of readers like you that the world of literature continues to thrive and evolve. Thank you for embarking on this journey with me and for being a vital part of my writing adventure.
With heartfelt appreciation,
Celester
***
Title: SUGO: Reborn
Author: Celester
Genre: Fantasy, Horror, Adventure, Drama, Erotic, Romance
KABANATA V: THE LOVING DAUGHTER AND THE BLACK SHEEP
NARRATOR’S POV
“Mapagmahal, maalalahanin, at magandang babae. Isang babaeng naninirahan kasama ang kanyang magulang sa isang bahay kubo sa gitna nang malawak na sakahan sa probinsya nang Bukidnon. Sila at ang kanilang pamilya ay namumuhay ng simpleng ngunit makabuluhang buhay. Si Layla ang tanging anak ng kanyang mga magulang, kaya’t pinamumunuan siya ng kanyang mga magulang at pinag-aarugahan ng pag-ibig at pagmamahal.
Ginoong Lando, ang babaeng may pagtingin sa iyo ay isang napakagandang at napakamabuting binibini. Nawa’y makilala mo nang lubusan ang simpleng at mapagmahal na babae na ito para sa iyo.”
Sa gitna nang malakas na ulan, sa isang malayong lugar sa gitna ng bukid, matatagpuan ang isang bahay kubo.
“Boom! Boom! Crack! Crack!” Ang kulog at kidlat ay nagdagundong, at kasunod nito’y bumuhos ang malakas na ulan.
“Mga labahan ni Nanay!” Madali-daling lumabas si Layla mula sa loob ng kanilang bahay upang kunin ang mga labahang sinampay ng kanyang nanay kahapon.
Isang-isa niyang kinuha ang mga labahan at inilagay sa malaking balde upang maisakay at ipasok sa loob ng kanilang bahay kubo. Ang tahanan ni Layla Garcia ay isang simpleng Bahay Kubo. Ang sahig nito ay nasa itaas, halos kasing taas ng isang normal na tao. Sa ibaba ng sahig ng kanilang bahay kubo ay may mga tangkalan ng mga alagang hayop tulad ng manok at itik. Ang sahig ay gawa sa kawayan, ang bubong ay gawa sa nipa, at iba pang bahagi nito ay gawa sa kahoy. Ito’y isang tradisyonal na bahay ng mga Pilipino na matatagpuan sa mga karatig-probinsya. Sa bakuran nila, mayroong mga tanim na gulay at sa likod ng kanilang bahay ay may abuhan o dirty kitchen.
Dahil dito, ang kantang “Bahay Kubo” ay isang sikat na awitin na hindi malilimutan ng mga Pilipino hanggang sa kasalukuyan.
“Hay… Salamat at naipasok ko na ang mga nilabhan ni Nanay dito. Basa na ako.” Sabi ni Layla matapos kunin at ipasok ang mga nilabhan sa loob ng kanilang bahay.
Pagkatapos niyang maipasok ang mga nilabhan sa loob nang kanilang bahay ay pumunta siya sa banyo sa likod nang bahay nila para maligo. Ang desinyo nang kanilang banyo ay tipikal sa mga taga probinsya. Ang pader nito ay gawa sa banig nang abaka pagkatapos yung bubong naman ay gawa sa nipa.
Hinubad niya ang suot na damit at isinabit niya sa alambre.Nakatayo siya at pinagmasdan ang hubad niyang katawan. Ang kanyang balat ay humahalimuyak sa biyaya ng kanyang pinaghalong lahi, at ang kanyang mga kurbang yumayakap at nagpapatingkad sa kanyang malakas na pangangatawan. Ang kanyang mahabang, madilim na buhok ay bumabagsak nang makapal sa paligid ng kanyang mga balikat, hanggang sa kanyang likod. Ang kanyang tiyan ay pumapayak ng malumanay, nagbibigay-kagandahan sa kanyang makitid na baywang at pusong pangbabae. Ang kanyang mga suso ay nagpupugay sa kanyang dibdib at ang kanyang payat na mga braso ay nagpapahalaga sa kanyang hugis-babae na anyo.
Nang tingnan ni Layla ang kanyang katawan, napansin niya ang maliliit na beauty mark na nagpapalamas sa kanyang balot ng bumbilyang balat. Ang mga ito ay mga maalalang paalaala ng Perlas nang Silangan kung saan siya ipinanganak, ang pamana ng kanyang mga ninuno na umaagos sa kanyang mga ugat tulad ng isang matamis na tugtugin. Sinundan ng kanyang titig ang kanyang mahabang mga binti, at walang pagsidlan, hanggang sa narating nito ang kanyang mga pintadong mga daliri sa paa. Kung kaya’t taglay niya ang tipikal na kagandahan ng mga kababaihan sa probinsya. Maraming nanliligaw sa kanya sa paaralan, ngunit pinipili niyang ipagwalang-bahala ang mga ito dahil iisa lamang ang kanyang puso… si Lando.
“Lando…” sabi niya habang magsimula na siyang maligo. Kumuha siya nang tubig sa balde gamit ang tabo pagkatapos ay binuhos niya ito sa kanyang sarili. Ilang sandali ang nakalipas ay kumuha siya nang sabon para ipahid sa kanyang katawan. Habang nagpapahit siya ay iniisip nanaman niya si Lando. “Lando…. Sana magsama tayo,” bigkas niya. Dahan-dahan niyang hinihimas ang kanyang suso gamit ang kanyang kanang kamay na may sabon.
“Oooohhh…,” ungol niya habang iniisip niya si Lando.
Ang liwanag na dumadaloy mula sa paanan nang bubong ay nagbibigay-kulay sa kanyang katawan na puno ng init at imbitasyon. Ang kanyang dibdib ay puno ng malalim na paghinga at paghinga na nagpapahiwatig ng kasiyahan at kaligayahan. Nagpatuloy niyang hinimas ang kanyang sariling suso. Dahil sa kaligayahang ginagawa niya ay umuupo ito sa maliit na bangkito. Nakaupo na siya na naka bukaka ang kanyang dalawang binti at paa. Sumandal siya sa may inidoro para hindi siya mahirapan habang pinapaligaya niya ang kanyang sarili.
“Hmmmm… Ooooohhh… Landooo…,” ungol siya nang ungol habang binibigkas niya ang lalaking nagugustuhan niya.
Ilang sandali lang ang nakalipas ay dahan-dahan na niya binaba ang kanang kamay para ipahid pababa patungo sa kanyang pagkababae. Lalo siyang umiinit at sabik na sabik siya sa kanyang ginagawa. Nang malaglag niya ang sabon ay itinuloy parin pagpapaligaya nang kanyang sarili. Muli siya’y naglalakbay sa kanyang sarili, hinahaplos ang mga kurbada ng kanyang katawan na may pagpapahalaga at paghanga.
Ang kanyang mga mata ay sarado, ang kanyang mga labi ay nagngingiti nang bahagya dahil sa biyaya nang kanyang kaligayahang ginagawa niya. Gayunpaman ay nalilibugan na si Layla.
“Lando… Oooohhh… Mahal na mahal kita…” ungol niya habang bumubulong kay Lando sa kanyang isipan.
Ang kanyang mga daliri ay naglakad sa paligid ng kanyang mga balakang, sinusundan ang mga alon ng goosebumps na umaakyat sa kanyang balat kapag kanyang hinipo ang partikular na mga lugar.
“Ooooohhhh… Oooohhhhh… Ohhhhmmmm…” dahan-dahan lumalakas ang ungol niya.
Ang init mula sa kanyang mga daliri ay lumalakbay paibaba, hanggang sa wakas ay hinawakan niya ang kanyang pinakamahalagang bahagi, na napapalingon habang ang buong katawan niya ay tila sumisindi sa kasiyahan.
“Ooooohhh!. Lando!…” Ungol pa niya habang ang hintuturong daliri niya sa kanang kamay ay nasa loob nang kanyang lagusan pagkatapos ay kanya ito kinulikot. Iniisip niya na kinakantot siya ni Lando.
Lalo pa niyang kinulikot nang kinulikot ang loob niya. “Ooohhh!… Oooohh!… Ooohhh!… Lando!… Sana makuha mo ko… Oooohhh!”.
Ang kanyang paghinga ay lumalalim na ngayon, ang kasiyahan ay nakasulat sa kanyang mukha habang siya’y nagbibigay-kasiyahan sa sarili sa kahalumigmigan ng kanyang tinatampisaw tubig sa loob nang banyo. Wala na siyang pakialam sa kanyang sarili kahit marinig siya pero dahil sa lakas nang ulan ay nasasapawan ito ang tinig niya.
“Oooohhh!… Oooohhh! Ooooohh!” ungol niya at lalo niya binilisan ang paglabas-pasok ang daliri niya sa kanyang lagusan. Nagpapahiwatig na malapit na siya labasan.
“Ooooohh!… Landooo!! Mala…. laapit na akoo!!… Ooooohhh!” ungol niya at pabilis nang pabilis ang pag labas pasok nang daliri niya.
“Ito na akoooo! Oooohhhh!!!” Ungol niya pagkatapos ay sa wakas narating narin niya ang tuktok nang kaligayahan, nilabasan siya.
Ang orgasmo ay bumalot sa kanya ng isang kumot ng kaligayahan, ang kanyang mga kamay at katawan ay puno ng init na nagdudulot ng isang matinding pakiramdam ng kaligayahan at kasiyahan na lubos at lubusang nakapagpapasaya. Siya’y nagpahinga roon, tahimik at kontento, nagpapang-abot sa kasiyahan na hatid ng sarili niyang kaligayahan.
Ilang minuto ang nakalipas ay nagpatuloy na siya maligo. Pagkatapos niyang maligo ay pinahid niya ang basang katawan gamit ang tuwalyang nakasampay sa alambre. Kanya itong binalot sa kanyang katawan at lumabas sa banyo nila.
Taglay ni Layla ang kanyang natatanging kagandahan kahit siya’y naka tuwalya. Pumasok siya sa kanyang silid upang magbihis, at pagkatapos niya’y suot niya na ang kanyang daster. Sa kasalukuyan, lalong gumaganda si Layla habang suot ang daster. Tampok dito ang kanyang malalaking suso na labis na nababakat. Mayroon siyang mahabang buhok at maputing kutis na napakakinis. Pagkatapos niyang magbihis ay lumabas ito sa kanyang kwarto at nakita niya ang Tatay niyang si Berting na nakahiga sa mahabang upuan na gawa sa kawayan. Naaawa siya sa kalagayan nang kanyang ama dahil may sakit ito at umuubo pa.
Join our new website to chat and read more updated stories at www.libog-stories.com
“Layla, naipasok mo na ba ang lahat?” tanong ng kanyang ama, si Berting Garcia, isang pitumpu’t-dalawang taong gulang.
Habang nakahiga ito sa kanilang mahabang upuan.
“Opo, tay, naipasok ko na po,” sagot ni Layla sa kanyang ama.
“Ough! Ough!” Umuubo ang kanyang ama.
Nilapitan ni Layla ang kanyang maysakit na tatay. Kinuha niya ang upuan at maingat na umupo malapit sa kanya.
“Tay… ipagbibili ko po sa inyo ng gamot. Pupuntahan ko si Nanay sa palengke para humingi ng pera pangbili ng gamot para sa inyo,” sabi ni Layla habang pinupunasan ang noo ng kanyang tatay na si Berting gamit ang panyo na basa sa malamig na tubig.
“Okay lang ako, anak. Gagaling naman ako, pero salamat sa pag-aalaga mo sa akin. Pasensya na at may lagnat ako,” sagot ni Tatay Berting sa kanya.
“Tsaka malakas ang ulan, anak, baka magkasakit ka,” pag-aalala ng kanyang tatay.
“Okay lang po, Tay. Gagamit ako ng payong para hindi ako mabasa,” sabi niya.
“Sige, anak,” sabi ng kanyang tatay habang patuloy na umuubo.
“Tsaka, anak, tulungan mo na lang si Nanay mo sa palengke. Ayokong masyadong mapagod siya at baka magaya sa akin,” payo ng tatay niya.
“Sige po, Itay,” sagot ni Layla sa kanyang tatay.
“Handa na po ako itay para puntahan si Nanay” Sabi ni Layla sa kanyang tatay.
“Sige anak.” Sagot nang kayang Tatay na si Berting habang nakahiga sa mahabang upuan.
“Huwag kang mag-alala, anak. Kaya ko ito, at mayroon pa akong extra na gamot dito,” kumbinsi ng tatay niya sa kanya.
“Sige po tay puntahan ko napo si nanay.” Sabi niya. “Sige anak… Mag-iingat ka.” Paalam ng tatay niya.
Pinunasan niya muli ang noo ng kanyang tatay pagkatapos ay lumabas ng bahay. Kinuha niya ang payong na nakasabit sa tabi ng pinto at sinuot ang kanyang tsinelas. Patuloy na bumuhos ang malakas na ulan, ngunit hindi niya pinabayaan ang kanyang tatay kaya binuksan niya ang payong at lumabas ng bahay.
Matapos ang ilang minuto, narating na ni Layla ang tabi ng pangunahing kalsada at naghihintay ng tricycle na masasakyan.
“Paraa!” sabi niya, ngunit ang tricycle na kanyang pinapara ay hindi huminto.
Binypass siya ng tricycle, ngunit hindi siya sumuko. Patuloy siyang naghihintay, ngunit wala pa rin ni isang tricycle ang huminto para sa kanya. Kaya nagpasya na lamang siyang maglakad, kahit na ang palengke na pupuntahan niya ay ilang metro ang layo. Lalong lumakas ang ulan at rumugay ang tunog ng kulog at kidlat. Hindi siya makapigil sa paglalakad. Tumakbo siya kahit mabasa, nangangahas na maabutan ang kanyang nanay sa palengke. Dahil sa malalakas na patak ng ulan habang tumatakbo, hindi niya masyadong makita ang daan.
“Hah! Hah!” hingal niya habang tumatakbo.
“Bahala na, mabasa na lang ako basta makarating lang ako sa nanay ko at makabili ng gamot para sa tatay ko,” sabi niya sa sarili.
Habang tumatakbo siya, lumingon siya sa kabilang side ng kalsada at napansin niya si Diego na tumatakbo papalayo. Umiiyak ito at tila may malaking problema na nanggaling sa kanilang tahanan.
“Si Diego ‘yan, mukhang may malaking problema siya ngayon,” sabi niya habang patuloy na pinagmamasdan si Diego na lumalayo.
Habang tumatakbo si Layla at tinutulak ang tingin sa direksyon ni Diego, hindi niya namalayan na may taong papalapit sa kanya. Kaya nang harapin niya ito, nabangga niya ito at siya ay natumba. Ang payong na ginamit niya ay natangay ng malakas na hangin.
“Hi… Hindi!” sabi niya habang nababasa sa malakas na ulan.
“Okay ka lang, binibini?” tanong ng taong nabangga niya.
Lumingon siya sa harap at nakatayo sa harapan niya ang isang matandang lalaki na may hawak na payong at suot na round hat na kulay itim, trench coat na kulay itim, puting polo sa loob, at may nakasuot na itim na necktie.
“O… okay lang ako, manong?” sabi niya habang bumabangon mula sa pagkakatumba at pinayungan ng taong nabangga niya.
“Salamat po, manong. Pasensya na at hindi ko po sinasadya, hindi ko po kayo napansin habang naglalakad ako,” pagpapakumbaba niya habang niyuyuko ang kanyang ulo dahil sa kahihiyan.
“Okay lang ‘yun, binibini, at tsaka mayroon kang problema na dala-dala ngayon,” sabi ng matandang lalaki sa kanya.
“Oo, manong. May sakit po kasi ang tatay ko ngayon. Kailangan ko po puntahan ang nanay ko sa palengke para humingi ng pera pangbili ng gamot para sa kanya,” paliwanag ni Layla sa kanyang kinakausap.
“Pareho pala tayo ng pupuntahan, binibini. Hayaan mo, sabay na lang tayo kasi may bibilhan rin ako doon sa palengke,” sabi ng matandang lalaki na kausap ni Layla.
“Sige po, manong,” sabi ni Layla sa kanyang kinausap.
Nagsimula na silang lumakad papunta sa palengke habang nasa gitna sila ng malakas na ulan. Napansin ni Layla na ang kasabay niyang taong nabangga niya ay isang bulag dahil bukod sa payong na hawak ng matanda, may hawak din itong patpat.
“Bulag pala kayo, manong. Pasensya na kanina ha,” sabi ni Layla sa matandang bulag.
“Tutulungan kita gabayan, manong,” dagdag niya.
“Sige, binibini, maraming salamat. At hindi ‘yun, binibini, nung nabangga mo ako,” sabi ng matandang bulag sa kanya.
“Ano po ba ang kalagayan ng tatay niyo ngayon, binibini?” tanong ng matandang bulag sa kanya.
“May matinding lagnat po siya, manong,” sagot ni Layla sa matandang bulag.
“Kaya pala nagmamadali ka. Sige, hintay tayo ng masasakyan na tricycle para mabilis tayo makarating sa palengke,” sabi ng matandang bulag sa kanya.
“Salamat po, manong,” pasalamat niya. Sa loob ng ilang saglit, may tricycle na huminto sa kanila kaya sumakay sila.
“Ako na po ang bahala sa pamasahe, binibini,” sabi ng matandang bulag sa kanya.
“Wag na lang po, manong. Nakakahiya naman po. May baon naman po akong pamasahe,” sabi niya.
“Sige lang, binibini… Alang-alang sa tatay mo,” sagot ng matandang bulag sa kanya.
Iniisip ni Layla ang kasalukuyang sitwasyon. Ang pera na dala niya ay kulang at hindi sapat para matugunan ang pangangailangan ng kanyang tatay. Kaya pinag-ibayo niya ang pagpapasiya alang-alang sa kanyang tatay.
“Sige po, manong. Maraming salamat po,” pasalamat niya.
Kahit hindi siya nakikita ng matandang bulag, nakangiti ito sa kanya. Pagkalipas ng ilang minuto, sila ay nakarating na sa palengke. Huminto ang tricycle at nauna nang bumaba ang matandang bulag.
“Sige, binibini, mauna na ako sa iyo ha, at sana gumaling ang tatay mo,” sabi ng matandang bulag sa kanya.
“Maraming salamat po, manong. Sana magkita pa tayo sa susunod para bayaran kita,” sagot ni Layla sa matandang bulag na bumaba na mula sa tricycle. Ngumiti ito sa kanya at saka umalis papasok sa palengke.
“Iha, saan banda ka bababa?” tanong ng drayber sa kanya.
“Sa unahan lang po, kuya, malapit sa mga gulayan,” sagot niya.
“Sige, iha,” sagot naman ng drayber ng tricycle.
Matapos ilang segundo, pinara niya ang drayber ng tricycle para bumaba. Ngunit napansin niya na naiwan ang payong na kulay itim at panyo na kulay puti ng matandang bulag sa loob ng tricycle. Kinuha niya ang mga ito upang ma-isauli sakaling magkita sila muli.
“Hay… nakalimutan pala ni manong ang payong at panyo niya,” sabi niya habang hawak na niya ang payong at panyo.
Nagsimula siyang lumakad habang ginagamit ang payong ng matandang bulag papasok sa palengke. Pagkapasok niya, ibinaba niya ang payong. Habang naglalakad siya, tila ang mga taong nasa paligid ay nakatingin sa kanya, lalo na ang mga kalalakihan, marahil dahil sa kagandahan na taglay niya.
“Ang ganda niya,” sabi ng isang lalaki na nasa tindahan habang nakatingin sa kanya.
“Para siyang anghel,” sabi naman ng isa.
Naiilang si Layla sa paligid habang naglalakad. Nakita niya ang kanyang nanay na abala sa pagtitinda ng mga gulay sa tindahan.
“Aling Marites, isang kilo ng ampalaya at isang dosenang itlog lang po,” sabi ng isang customer sa tindahan ni Aling Marites.
Nilapitan ito ni Layla habang hawak ang payong at panyong naiwan ng matandang bulag kanina. Pumasok siya sa tindahan ng kanyang nanay, si Aling Marites, na kausap ni Lola Dalia kanina.
“Nay!” sabi niya at nagmano sa kanya.
“Oh, anak, bakit naparito ka? Diyos ko, bakit ang basang-basa mo?” sabi ni Aling Marites sa kanyang anak na si Layla.
“Kasi po, Nay, natangay ng malakas na hangin ang payong ko kaya nabasa ako. Naparito ako, Nay, dahil may lagnat po si Tatay Berting, kaya hihingi ako ng pera pambili ng gamot para sa tatay, Nay,” paliwanag ni Layla sa kanyang nanay.
“Ganun ba, anak?” sabi ng nanay niya.
“Oo, Nay,” sagot ni Layla sa nanay niya.
“Sige, anak. Ito lang muna kasi kunti pa ang kita natin ngayon,” sabi ng nanay niya habang binibigyan siya ng kaunting pera mula sa kanilang kita.
“Hayaan niyo po, tulungan ko po kayo, Nay, para kahit papaano ay hindi ka mapagod. Utos kasi ni Tatay na tulungan kita dito,” sabi niya.
“Maraming salamat, anak. Sige, mamaya na lang muna natin bilhin ang gamot para kay Tatay mo. Ipunin muna natin, anak, ang mga kita natin,” sabi ng nanay niya.
“Sige nay.” Sagot ni Layla sa kanya. Unting-unti dumami ang bumili sa kanila dahil hindi lang ang tinda ang sadya nila kundi ang makita nilang anak ni Aling Marites, si Layla.
“Aling Marites… Ang ganda ng anak mo.” Sabi nung bumibili sa kanila.
“Maraming Salamat! Mana kasi sa akin eh.. Hihihi..” Nakangiting sagot ni Aling Marites sa customer nila.
Narinig naman ito ni Layla sa sinsabi nang kostumer nila kaya namumula siya habang abala sa pagtulong sa kanyang nanay.
“Tama po, Nay. Tutulungan ko po kayo at bubuuin natin ang kita natin. Kaya po tayo magtitiyaga at magtitipid para kay Tatay,” sabi ni Layla, na determinadong suportahan ang kanyang pamilya.
“Haayyy.. Ang lakas nang ulan.. Anak kunin mo nga ang radyo.” Utis ni Aling Marites kay Layla.
“Sige po nay.” Sagot niya. Kinuha niya ang radyo pagkatapos ay binigay ito sa kanyang nanay na si Aling Marites. Pinaandar ito ni Aling Marites ang radyo para makinig sa balita.
“Tindin din di din!” Tunog nang balita sa radyo habang nakikinig sa balita ang nag-aagahang pamilya ni Diego.
“Mga kabarkads! Ang ulat panahon mula kay Kuya Mik Tienza.” Sabi nang news anchor.
“Magandang umaga mga kabarkadz, may namumuong thunderstorm mula sa rehiyon ng hilagang bahagi ng Mindanao lalo na sa may Probinsya ng Bukidnon. Patuloy rin pagbuhos ulan mula umaga hanggang gabi. Inaasahan ang matinding pagbaha dyan sa ilog ng Cagayan De Oro dahil sa patuloy na pagbuhos nang ulan mula sa bundok ng Bukidnon. Inaalam parin nang PAGASA kung ano ang sanhi ang namumuo nang Thunderstorm dyan sa Northern Mindanao. Ito lang po ang latest weather update. Balik sa sayo sir Ralp Fulto!” Balita nang weather news anchor sa radyo habang nakikinig sila.
“Kaya pala Nay. May namumuo palang sama nang panahon.” Reaksyon ni Layla kay Aling Marites.
“Hayy yung mga taniman natin anak maapektuhan.” Sabi nang nanay niya.
“Huwag kang mag-aalala nay. Mawawala rin itong ulan baka bukas, maging okay na ang panahon.” Sabi ni Layla para hindi mag-alala ang kanyang Nanay na si Aling Marites.
Nagpatuloy sila sa pagtitinda ng mga gulay, habang si Layla naman ay tumutulong sa pag-aasikaso ng mga kustomer. Sa bawat benta ng gulay, inilalagay nila ang kikitain sa isang lalagyan bilang pondong gagamitin para sa gamot ni Tatay Berting.
Nakita ni Layla ang mga kapitbahay na dumaraan sa tindahan at bumibili ng mga pangunahing pangangailangan. May ilan na nagtanong tungkol sa kalagayan ni Tatay Berting at nagpahayag ng kanilang pag-aalala.
“Nay, ang dami po na nagtatanong tungkol kay Tatay,” sabi ni Layla sa kanyang nanay. “Marami po palang nagmamahal kay Tatay.”
“Oo, anak. Mabuti pa rin ang ating mga kapitbahay. Nagkakaisa kami sa oras ng pangangailangan,” tugon ni Aling Marites, na puno ng pagpapahalaga sa komunidad nila.
Habang patuloy silang nagtitinda, naramdaman ni Layla ang suporta at pagmamahal ng mga taong nakapaligid sa kanila. Ito ang nagbibigay ng lakas sa kanya para harapin ang mga pagsubok.
Sa wakas, natapos ang araw at nagsara na ang tindahan. Kasama si Aling Marites, naglakad pauwi si Layla na hawak pa rin ang payong at panyo ng matandang bulag. Naabutan na sila nang dilim.
“Nay, natagpuan ko po ito kanina. Siguro, dapat nating isauli sa matandang bulag,” sabi ni Layla, ipinakita ang payong at panyo.
“Tama ka, anak. Mamaya, bibisitahin natin siya at ibalik ang mga ito,” sagot ni Aling Marites, nagpapahayag ng kanyang pagpapahalaga sa integridad at pagiging mabuti sa kapwa.
Sa paglalakad pauwi, nagpatuloy ang pag-uusap at pagpaplano nila ni Layla para sa pamilya. Bilang mag-ina, pinagtutulungan nila ang bawat hamon ng buhay at pinapalakas ang kanilang pagkakaisa.
Ilang minuto ang nakalipas ay malapit na sila sa kanilang tahanan. Napansin nina Layla at Aling Marites sa di-kalayuan na may lalakeng papasalubong sa kanila.
“Mag-ingat tayo anak, gabing-gabi na at napaka delikado lalo na puro tayo mga babae.” Nag-alalalang sabi ni Aling Marites sa kanya. Ngunit nakatuon parin si Layla sa direksyon kung saan ang lalakeng papasalubong sa kanila. Ilang sandali lang ay napansin niya. Si Diego. Nakasuot ito nang jacket na may hood. Basang-basa si Diego dahil sa ulan.
“Diego? Bakit nandito kapa dis oras na nang gabi?” Tanong ni Layla kay Diego. Napansin niyang umiiyak ito.
Join our new website to chat and read more updated stories at www.libog-stories.com
“Kilala mo siya anak?” Tanong nang Nanay niya.
“Oo Nay kaklase ko po siya at matalik na kaibigan ni Lando.” Sagot niya. Nabunutan nang tinik ang nanay ni Layla kasi akala niya ay masamang tao. Kaya nagpakilala ito kay Diego.
“Mawalang galang po sa iyo iho. Ako pala si Marites Garcia, Nanay ni Layla.” Pagpapakilala niya kay Diego.
Pinahid muna ang luha ni Diego pagkatapos ay kusa itong nagsalita sa kanila.
“Magandang Gabi po sa inyo.” Bumati siya nang mahina sa kanila.
“Diego, ano ba nangyari sa iyo? Isa pa gabi na. Bakit ka nagpalaboy-laboy sa kalsada?” Tanong nang kaklase niyang si Layla.
“Lumayas ako sa amin Layla.” Sagot niya sa kanila. Nagulat naman sina Layla at nanay niyang si Aling Marites.
“Diyos ko iho, bakit ka lumayas?” Tanong ni Aling Marites kay Diego.
“Nay, mamaya na yan. Diego mabuti pang sumama ka nalang sa aming bahay. Gabi na.” Sabi ni Layla sa kanila. Sumang-ayon naman si Aling Marites kay Layla. Hindi narin nag-alinlangan si Diego kaya pumayag siya. Dahil lumayas siya ay hindi na niya gustong bumalik sa kanila.
NARRATOR’S POV
“Si Diego Magsalang ay, sa pinakaliteral na kahulugan ng salita, ang Black Sheep ng pamilya. Ang tatlong kapatid niya ay lahat ay mayroong mga magagandang oportunidad na ibinibigay sa kanila nang walang kahirap-hirap, samantalang si Diego ay sinapian ng kamalasang di-maganda. Minaltrato siya nang hindi maganda lalo na ang kanyang stepmother. Ang kanyang mga kapatid ay mga ambisyosong nagsisikap, na may buong plano sa buhay at masaya nilang sinusundan ang landas ng kanilang mga magulang na, bagamat sapat na mababait na mga tao, ay may isang masyadong matigas na pananaw sa buhay at tagumpay.
Si Diego, sa kabilang banda, ay may mas pampalipas-oras na pananaw sa buhay, na tinatamasa ang bawat sandali at hindi kinakabahang isipin ang hinaharap. Nabuhay siya sa kasalukuyan at bihira siyang nag-alala tungkol sa darating na mga pangyayari. Ito ay nagpapakainis sa kanyang pamilya mula pa noong bata pa siya. Upang gawing mas malala, ang kanyang mga magulang ay palaging umaasang isa sa kanilang mga anak ang susunod sa yapak nila sa pagpapatakbo ng negosyo ng pamilya, ngunit iyon ang pinakalayo sa isip ni Diego.”
Nang makarating na sila sa bahay kubo
Nakita nila si Tatay Berting na nakatayo sa harap ng kanilang bahay-kubo at tinanong kung kamusta ang kanilang paninda. “Marites, Layla… Ano ang balita sa ating paninda?” Tanong ni Tatay Berting sa kanila.
“Salamat sa Diyos, Tay. Marami po tayong naibenta,” sagot ni Layla, ang kanyang anak.
“Nakapag-ipon kami para makabili ng gamot para sa iyo, Berting,” sagot naman ni Aling Marites, ang kanyang asawa.
“Maraming salamat sa inyo, Marites, pero pakiramdam ko ay okay na ako,” sabi ni Tatay Berting sa kanila.
“Tay, kakagaling mo lang po, pero dapat magpahinga muna kayo baka bumalik ang sakit ninyo,” pag-aalala ni Layla sa kanyang tatay.
“Okay lang ako, anak, at maraming salamat sa iyong pag-aalala,” sabi ng kanyang tatay, sinisikap niyang kumbinsihin si Layla na huwag mag-alala.
“Sino nga pala yung kasama ninyong lalaki?” Tanong ni Berting sa kanila.
“Nakalimutan ko nga, Berting. Si Diego, kaklase ni Layla sa eskwelahan,” sagot ni Marites sa kanya.
“Magandang gabi sa iyo, iho. Bakit ka naparito ng ganitong oras?” Tanong ni Berting kay Diego.
“Paumanhin po, Tatay Berting, at magandang gabi rin. Lumayas po kasi ako sa amin,” sagot ni Diego nang walang pag-aalinlangan.
“Pasok muna tayo, iho, bago natin ipagpatuloy ang usapan. Sabi ni Aling Marites sa kanya.
“Tara, Diego, pasok ka. Pasensya na sa tahanan namin, ha. Ganito lang ang kaya naming ibigay,” sabi ni Layla kay Diego habang humihingi ng paumanhin sa kanilang kondisyon ng tahanan.
“Okay lang, Layla. Hindi naman ako maarteng tao tulad ng stepmother ko,” sabi niya.
“Haay, ikaw talaga, Diego,” sagot ni Layla sa kanya.
“Magluto muna ako para sa hapunan natin ha,” Sabi ni Aling Marites sa kanila.
“Marites, yung kanin natin ay tapos ko nang niluto. Yung ulam nalang ang lutuin mo.” Sabi ni Tatay Berting sa kanya.
“Sige, Berting, Salamat sa iyo.” Sagot niya.
NARRATOR’S POV
“Isang magandang gabi kahit malakas ang ulan, nagsisimula na si Aling Marites sa pagluluto ng gulay para sa kanilang hapunan. Naghahanda siya ng iba’t ibang sangkap, na base sa kantang “Bahay Kubo.”Naglilinis si Aling Marites ng sitaw, patani, kundol, saka patola. Sinisiguro niya na ang mga gulay ay malinis at sariwa, upang magkaroon ng masarap na hapunan ang kanilang pamilya.
Sa kabilang dako ng kusina, naglalagay siya ng hipon, sibuyas, at bawang. Hinahalo niya ito sa kawali, dahan-dahan na niluluto hanggang maging malasa at malambot ang mga hipon. Nakatutok si Aling Marites sa kanyang gawaing pagluluto. Sinisiguro niya na tama ang timpla ng kanyang mga niluluto, sumusunod sa mga panlasa ng kanyang pamilya. Isinalin niya ang awitin sa pagluluto. Sinisigaw niya sa sarili, “Bahay kubo, kahit munti, ang halaman doon ay sari-sari.” Nagpapakasaya siya sa kanyang gawain, kahit sa simpleng bahay-kubo nila.
Tiningnan niya ang kaldero ng niluluto niyang gulay. Namangha siya sa mga kulay at pagsasama-sama ng mga sangkap. Isang masaganang hapunan ang naghihintay sa kanilang hapag-kainan. Matapos ang ilang sandali, naglakad siya patungo sa hapag-kainan kasama ang mga nilutong gulay. Nakangiti si Aling Marites, puno ng pagmamahal at pagsisikap.
Tumunog ang kampana ng paghahapunan. Nagkatipon ang buong pamilya, at nagpasalamat sila sa masarap na pagkain na inihanda ni Aling Marites.”
Sa kalagitnaan nang kanilang hapunan ay masayang-masaya si Diego sa kanila
Iniisip niya na sana ganito ang kanilang pamilya. Masaya, maligaya at higit sa lahat ay pagmamahalan sa bawat isa. Pero tanging alaala nalang ang kanyang nadarama. Muling nagtanong sa kanya si Layla
Binigyang-pansin ni Diego ang tanong ni Layla at bumaling sa kanya nang may pagka-sentimental na ngiti sa labi. Isang sandaling nagpatuloy ang katahimikan bago siya nagpasyang magsalita.
“Layla, hindi madali ang aking naging desisyon na lumisan. Sa katotohanan, ito ay isa sa mga pinakamahirap na bagay na ginawa ko sa buhay ko,” sabi ni Diego habang nakatingin sa malayo.
“Simula pa noong bata ako, pakiramdam ko ay hindi ako nabibilang, hindi ako nauunawaan ng aking pamilya. Hindi nila maintindihan ang aking mga pangarap at kagustuhan. Hanggang sa puntong iyon, hindi ko na kayang tiisin ang pagkakaramdam na ito,” pagpapatuloy niya, tila may halong kalungkutan sa bawat salita.
“Naisip ko na ang pag-alis ay magbibigay sa akin ng pagkakataon na mahanap ang tunay na ako, ang mga bagay na nagpapasaya sa puso ko. Gusto kong makahanap ng sarili kong landas, malayo sa mga nakahanda nang oportunidad para sa akin,” dagdag ni Diego, nagpapaliwanag sa kanilang lahat.
Hindi magawang magsalita sa kasalukuyan si Layla, ngunit naintindihan niya ang sakripisyo na ginawa ni Diego. Sa kanyang mga mata, nakita niya ang halaga ng pagiging totoo sa sarili at ang kagustuhang mabuhay ng sariling buhay.
“Diego, kahit na hindi namin lubos na maunawaan ang lahat, narito kami para sa iyo. Hindi namin lubos na nararamdaman ang iyong pagkabigo o sakripisyo, ngunit ang mahalaga ay nandito kami para suportahan ka,” sabi ni Layla nang may pagmamahal at pagpapahalaga.
“Alam mo Diego, pagsubok lang yan. Pero mabuti dumito ka muna para magpahangin o magpalamig bago ka mag desisyon sa buhay mo.” Sabi ni Tatay Berting habang papatapos na kumain.
“Haayyss.. ganyan talaga ang buhay. Iba-iba ang kinalalalagyan natin, minsan masaya, minsan malungkot pero higit sa lahat kung ano ang binigay sa atin ay dapat natin gagampanan.” Sabi naman ni Aling Marites sa kanya.
Napawi ang lungkot sa mukha ni Diego at napalitan ito ng isang mapagpakumbabang ngiti. Sa sandaling iyon, alam niya na bagama’t iba ang kanilang mga landas, mayroon silang isa’t isa bilang suporta at pagmamahal.
“Nagpapasalamat ako na narito kayo, Layla. Hindi ko inaasahan na makakahanap ako ng isang kaibigan na gaya mo, na walang paghuhusga at handang makinig. Sana, sa paglipas ng panahon, magpatuloy tayong magkasama sa paglalakbay ng buhay,” tugon ni Diego nang may pag-asa sa kanyang mga mata.
“Pati narin kayo Aling Marites at Tatay Berting. Utang na loob ko ito sa inyo. Maraming salamat po.” Dagdag pa niya habang nagpapasalamat.
“Layla…” Tawag ni Diego sa kanya.
“Diego? Bakit?” Tanong ni Layla kay Diego.
“Alam ko may gusto ka kay Lando. Hihihi!” Sabi ni Diego nang mahina kay Layla.
Nagulat si Layla at namumula ang kanyang pisngi.
“Uyy… huwag mo sabihin ‘yan baka marinig ka ng nanay at tatay ko.” Sabi ni Layla kay Diego.
“Hihihi! Uuyyy, sabi ko na nga ba. Pwede kitang tulungan, Layla, kung paano ka makakalapit kay Lando.” Sabi ni Diego kay Layla, at kinindatan niya ito. Nag-iisip si Layla, pero syempre dahil matagal na niyang crush si Lando, pumayag siya kay Diego.
“Sige, Diego, tulungan mo ako ha.” Sabi niya habang pumayag na siya.
“Anong binubulungan ninyo dyan?” Tanong ni Aling Marites sa kanila dahil napansin niyang nagkabulungan sina Layla at Diego.
“Aahhh.. Ehhh… Wala po nay. Wala po.” Nauutal sabi ni Layla at lumakas ang tibok nang kanyang puso.
“Haayyy. Kayo talaga.” Sabi ni Aling Marites sa kanila.
Sa gitna ng kanilang hapunan, nagpatuloy ang pag-uusap at nagpalitan sila ng mga kuwento at pangako. Sa mga sandaling iyon, napatunayan nilang ang tunay na pagmamahal at suporta ay hindi nasusukat sa pagkakapareho ng mga landas na tinatahak, kundi sa pagkakaroon ng bukas na puso at pagkakaintindi.
Lingid sa kaalaman nila, walang kamalay-malay si Diego na mayroong taong sumusunod sa kanya nang palihim. Nakasakay ito na itim na van. Kumuha siya ng kanyang smartphone at tumawag.
“Hello Ma’am, nakita namin si Diego at nasa loob siya nang bahay-kubo kasama ang pamilya nang kaklase,” sabi ng misteryosong lalaki sa kabilang linya.
“Mabuti! Habulin ang batang iyon at pagkatapos ay isama mo na rin yung pamilya nang kaklase niya. Dahil kung hindi ninyo magawa… ito na ang huling gabi ninyo,” sabi ng kausap nila.
“Susundin po namin, Ma’am,” sagot ng misteryosong lalaki bago pinindot ang end call sa smartphone. Lumabas mula sa van ang grupo ng mga kalalakihan na nakasuot ng itim na kasuotan, may polo shirt, itim na pantalon, at sapatos.
Sa kasalukuyang kanilang hapunan, may tumawag mula sa labas ng bakuran ng bahay ni Layla.
“Sino ‘yun?” tanong ni Aling Marites, nagulat na may tumawag mula sa labas ng kanilang bakuran.
“Gabi na ngayon, bakit may tao pa? Ako na ang bahala. Dito muna kayo,” sabi ni Tatay Berting sa kanila, nagtataka kung bakit mayroon pang tao sa ganitong oras ng gabi.
“Ingat ka, Tay,” sabi ni Layla kay Tatay Berting, nag-aalala siya.
“Huwag kang mag-alala, anak,” sagot ni Tatay Berting sa kanya.
Pumasok muna sa loob ng kwarto si Tatay Berting para kunin ang flashlight at kinuha niyang sumbrerong dayami nakasabit sa pako sa may dingding niya. Pagkalabas niya ng kwarto, nasa sala na siya at kinuha ang payong dahil malakas pa rin ang ulan. Lumabas siya ng bahay-kubo at nagpunta sa labas ng kanilang bakuran kung saan may tumawag sa kanila. Nakita niya ang isang grupo ng mga kalalakihan na hindi niya kilala. May mga dala silang payong at flashlight.
“Magandang gabi po sa inyo, manong,” bati ng isang lalaki sa kanya.
“Magandang gabi rin sa inyo, ano ang kailangan ninyo?” bati rin ni Tatay Berting at nagtanong sa kanila. Ipinaliwanag ng misteryosong lalake kay Tatay Berting na may dalang litrato na siyang naglalaman ng larawan ni Diego.
“May hinahanap kami na nagngangalang ‘Diego’, maaari ninyo bang sabihin sa amin kung nakita niyo siya?” tanong ng misteryosong lalake kay Tatay Berting, habang nakatuon pa rin ang litrato sa kanya.
“Paumanhin, pero hindi ko po siya kilala. Ano ang kailangan ninyo sa kanya?” tanong ni Tatay Berting, bagamat nagsisinungaling dahil sa tingin niya’y mukhang masama ang taong kausap niya.
Patuloy na sumilip-silip ang misteryosong lalake sa bahay, pagkatapos ay nagsalita ito, “Ganun ba? Maaari ko bang humingi ng pahintulot sa inyo na papasukin kami sa inyong bahay?”
Hindi pumayag si Tatay Berting, “Pasensya na po, pero hindi ako papayag sa inyong hiling.”
“Sige. Kung ganun….” Sabi nung lalake kausap niya at suminyas ito sa mga kasamahan niya. Kaya napilitan nila pasukin ang bahay nilang Tatay Berting.
“Teka teka.. Sabi ko hindi pwede pumasok eh!” Napasigaw niyang sabi habang pinigilan niya ang mga lalaking pilit pumasok sa kanila. Kaya sinuntok siya nang lalake sa tiyan at binatukan sa leeg.
“Ahhh!” Sigaw ni Tatay Berting sa sakit, natumba siya at nawalan nang malay.
“Pasukin niyo!” Utos niya sa kanila.
Samantala, narinig ito nina Aling Marites, Layla at Diego kaya nagmamadali silang lumabas nang bahay. Nakita nila si Tatay Berting na nakahandusay sa labas nang bakud. Napasigaw si Aling Marites.
“Berting!” sigaw ni Aling Marites, tumawag sa kanyang asawang nakahandusay na si Tatay Berting.
“Tay!” sabay na sabi ni Layla.
“Ayan siya! Si Diego! Hulihin niyo!” utos ng lalaki sa kanyang kasama para hulihin si Diego.
“Putang ina niyo! Ano ginagawa niyo dito?!” sigaw ni Diego sa kanila, kilala niya ang mga grupo ng kalalakihang naghahanap sa kanya.
“Umuwi ka na, Ginoong Diego. Utos ‘yan ng mommy mo si Berta,” sagot ng lalaki sa kanya.
“Hindi! At hindi rin siya ang tunay kong ina! Wala silang awa sa daddy ko! Mga putang ina niyo!” sigaw niya, at narinig ito ni Layla. Ngayon ay alam na ni Layla kung bakit naglayas si Diego.
“Ayaw mo pala, ha?” sabi ng lalaki sa kanya. Nag-utos ito sa kanyang kasama na sunugin ang bahay ni Layla.
“HUWAG! Huwag niyo silang idamay! Ako ang kailangan ninyo, ‘di ba?” sabi ni Diego sa kanila.
“Yun naman pala, eh. Sige! Mga kasama, kunin niyo si Diego,” utos ng bodyguard sa kanyang mga kasama. Napansin ng mga grupo ng lalaki si Layla habang tinutulungan niya ang kanyang ama, si Tatay Berting.
“Boss, ang ganda niya… Hulihin natin,” sabi ng kasama niya.
“Ang ganda niya, boss. Sarap niyang i-halamang-dagat,” sabi naman ng isa.
“Nakalimutan ko pala sabihin sa inyo na isama natin ang paghuli sa kasama ni Diego,” sabi ng lalaki. Narinig ito ni Diego.
“Huwag niyo gawin ‘yan! Huwag ninyo silang idamay! Mga hayop kayo!” sigaw ni Diego sa galit.
“Hahahaha! Kunin niyo sila!” utos ng lalaki para hulihin sina Layla, Aling Marites, at Tatay Berting.
“Huwag po! Parang-awa niyo po! Diego, tulungan mo kami!” sigaw ni Aling Marites kay Diego.
“Diego! Tulungan mo kami,” sabay na sabi rin ni Layla.
“Mga putang ina n’yo! Papatayin ko kayo! Huwaaaa!” nagpupumiglas si Diego sa galit habang hawak siya ng mga lalaki. Kitang-kita niya na dinakip nila si Layla, Tatay Berting, at Aling Marites. Nakita niya ang pagmamakaawa ni Aling Marites.
“Huhuhuh! Huwag po!” pagmamakaawa ni Aling Marites.
“Isunog ang bahay nila, mga kasama!” utos ng lalaki, at saka nila binuhusan ng gasolina ang simpleng bahay-kubo ng pamilyang Garcia. Sinindihan nila ito ng posporo at ibinato sa loob ng bahay. Unti-unti nang siniklab ng apoy ang tahanang bahay ni Layla.
Nakita nila ang kanilang simpleng tahanan na sinisira ng apoy dahil sa kalupitan ng bodyguard ng stepmother ni Diego. Labis nang hinagpis ni Layla at si Aling Marites habang nakahandusay parin sa luba si Tatay Berting.
“Hinding-hindi ko kayo mapapatawad sa ginagawa ninyo! Tandaan niyo ‘yan!” Sigaw ni Diego sa galit sa bodyguard ng kanyang stepmother.
Sinunod nila ang utos at isa-isa silang tinahi ng lubid, saka binalot ang kanilang mga bibig ng tape. Ginapos sila at ipinakarga sa itim na van.
“Ipasok niyo ang mga bihag!” Utos ng lalaking bodyguard ng stepmother ni Diego.
Pinagana nila ang itim na van at pinabilis ang takbo nito. Sa gitna ng pagtakbo, si Layla ay patuloy na umiiyak habang nakatingin sa bahay na unti-unting sinasakmal ng apoy hanggang sa makalayo na sila sa lugar. Samantala, si Diego ay pilit na nagpupumiglas kahit may tape na nakatakip sa kanyang bibig. Naririnig pa rin nila ang malakas at galit na boses na nagmumura.
Nang sumaglit na hindi mapigilan ang pagpupumiglas ni Diego, sinuntok siya ng isang lalake sa tiyan. “Ayaw mong tumigil ha,” sabi ng lalaking sumuntok sa kanya, kaya’t nawalan si Diego ng malay.
“Boss, pagpiyestahan muna natin ang binibini bago natin siya ihatid sa bahay ni Ma’am Magsalang. Hehehe!” sabi ng isa pang bodyguard. Narinig ito ni Layla at pati na rin ang kanyang ina na si Aling Marites, kaya’t sila’y nagpupumiglas rin. Sinuntok din sa tiyan si Aling Marites at nawalan siya ng malay. Pinabayaan na lang si Layla na magpupumiglas.
“Hahaha!” Tumawa ang lahat ng mga bodyguard.
“Sige, punta tayo sa aming warehouse para pagpiyestahan ang mga ito,” sabi ng lalake na nagmamaneho ng van.
Matapos ang ilang minuto, sila ay nasa kalsada na. Malakas pa rin ang ulan.
“Dahan-dahan lang sa pagmamaneho, boss, mukhang sabik na sabik ka na. Hahahah!” sabi ng isa pang bodyguard.
“Hahaha! Oo nga eh, ang bilis ko magmaneho,” sabi niya.
Patuloy silang nagtawanan hanggang sa marinig nila ang putok ng gulong, isang palatandaan na lumobo ito at flat na sila sa gitna ng malakas na ulan.
“Lintik naman oh!” Nainis ang lalakeng nagmamaneho ng van.
“Tingnan ko muna,” sabi ng isa pang kasama nila. Bumaba siya habang nababasa sa ulan. “Puta! Boss, palitan natin ‘tong gulong,” sabi niya.
“Sige, magmadali ka,” sabi ng lalakeng nagmamaneho ng van.
Kasabay ng malakas na pagkulog, napansin nilang may isang lalake na nakatayo ilang metro ang layo sa harap nila, nakatutok sa ilaw ng headlight ng kanilang van. Papalapit ito sa kanila, naglalakad. Nakasuot ito ng kulay itim na trench coat, may hawak na patpat, at nakapayong sa gitna ng kalsada.
“Sino ‘yun? Mga kasama, baba nga kayo kung sino ‘yung lalakeng papalapit sa atin,” utos ng bodyguard sa kanilang kasamahan.
“Sige, boss!” sabi nila. Bumaba rin sila para harapin ang lalakeng humaharang sa kanilang daan. Nang malapit na ito sa kanila, napansin ni Layla na ang lalakeng may hawak na patpat ay ang matandang bulag na kasabay niya kanina.
“Sino ho kay—” Hindi natapos ang salita ng bodyguard dahil biglang hinampas ng matandang bulag ang patpat sa ulo ng bodyguard, kaya’t ito ay nawalan ng malay. Nagulat si Layla sa kanyang nasaksihan dahil ang nakasabay niyang bulag kanina ay hindi ordinaryo.
“Puta!” Napamura nalang ang bodyguard habang agad na bumunot ng baril pagkatapos ay bumaba siya at kasama rin ang kanyang kasamahan. Bumaba silang lahat, ngunit nagulat sila dahil bigla itong nawala sa harap nila nang parang bula.
“Putang ina! Sinong impaktong ‘yun?! Hanapin niyo!” Utos niya sa kanilang kasama habang nababasa na sila sa ulan.
“Boss! Mala-demonyong pala itong tao na ito.” Sabi nung kasama niya habang natakot.
Isa-isa silang humihiwalay sa paghahanap, ngunit biglang sumulpot sa kanila ang matandang bulag na naka Fencing Fighting Stance at hawak ang patpat na naging isang Fencing. Bigla itong nagsalita sa kanila.
“That will be your ruin,” sabi niya sa kanila sa wikang Ingles.
“Puta! Sino kang impakto ka!” Sabi niya pagkatapos pinaputukan nila ito ng baril.
“Bang! Bang! Bang! Bang!” Putok ng mga baril nila. Nang tumigil sila sa pagpapaputok ng baril, mas lalo silang nagulat sa nasaksihan nila, pati na si Layla.
Ang kaharap nilang naka Fencing Style na bulag ay isang malikhaing paglilinlang lamang o ilusyon. Pagkatapos nito, pinag-isang-isang ng matandang bulag ang mga bodyguard, saksakin ang bawat katawan na kasingbilis ng kidlat. Naitumba niya ang lahat maliban sa boss ng mga bodyguard. Nabitiwan ng boss ang baril dahil sa takot na nararanasan niya.
“Parang awa niyo po, huwag niyo akong patayin!” Pagmamakaawa niya habang lumuhod sa harap ng matandang bulag.
Itinuon nang Matandang Bulag ang dulo nang kanyang Fencing sa chin nang bodyguard. Pagkatapos ay inangat niya ito upang humarap sa kanya.
“Any last words?” sabi ng matandang bulag.
“Please! Please! Spare me. Ple—” Hindi na natapos ang pagsasalita ng nagmamakaawang bodyguard sa matandang bulag dahil sinaksak siya nito nang diretso sa leeg. Pagkatapos, binunot niya ang Fencing mula sa pagkakasaksak at pinahid niya ang dugo gamit ang panyo niya upang linisin. Pagkatapos ay ibinalik niya ang Fencing sa mahabang takip upang maging patpat niya.
Mas lalong nagulat at namangha si Layla sa nasaksihan niya dahil ang patpat na ginamit nang Matandang Bulag ay isa palang espada, ang Fencing.
Pinuntahan nang Matandang Bulag sa loob nang van upang iligtas sina Layla, Diego, Aling Marites at si Tatay Berting. Tinanggal niya ang mga tali at takip sa bibig nila.
“Okay lang ba kayo, binibini?” Sabi niya habang pinaisa-isa niyang tinanggal ang mga tali at tape.
“Opo, maraming salamat po dahil iniligtas niyo kami manong.” Sabi ni Layla sa kanya. Nakangiti naman yung matandang bulag sa kanya kahit hindi sa nakikita nito.
Join our new website to chat and read more updated stories at www.libog-stories.com
“Hindi ka ordinaryong tao manong. Sino po ba kayo? Bakit mo kami iniligtas?” Tanong ni Layla sa matandang bulag.
NARRATOR’S POV
“Sino ang mesteryosong matandang bulag ang nagligtas nina Layla, Diego, Aling Marites at Tatay Berting sa kapahamakan? Bakit niya ito niligtas? Abangan ang susunod na kabanata.”
ITUTULOY…
- SUGO: Reborn (Kabanata XI) - May 30, 2023
- SUGO: Reborn (Kabanata X) - May 21, 2023
- SUGO: Reborn (Kabanata IX) - May 16, 2023