Author: PapaPenguin
“Anya!”
Halos lumundag ako sa kama dahil sa lakas ng sigaw ng kapatid ko. Dahil nga kaka-graduate ko lang ay halos babad ako sa Dota buong araw. Balak kong magpahinga kahit ilang buwan bago umpisahang makisawsaw sa mga negosyo ng pamilya. Bilang panganay na lalake at pinakamatanda sa aming magpipinsan, sa akin lahat napunta ang responsibilidad na pamahalaan ang aming negosyo.
“Ano ba, Shobe! Hindi mo dapat ginulat na ganun! Aatekehin ako sa puso eh!” medyo pasigaw ko na tugon sa kapatid ko.
“Kanina pa tayo tinatawag ni Ah-ma (lola sa papa’s side)! Alas sais na ng gabi uy! Dota ka kasi buong araw eh! Ang tanda-tanda mo na!” medyo padabog din na tugon ni Shobe. Umirap lang siya at agad na umalis ng silid.
Agad akong nag-ayos ng sarili at bumaba para kumain. Sa totoo lang ay gutom na gutom na rin ako dahil halos di ako kumain buong araw dahil tutok sa paglalaro.
“Hoy! Kanina ka pa hinihintay nina Ah-ma at Ang-kong mo!” saway sa akin ni Aling Merly sabay kurot sa tagiliran ko.
Si Aling Merly ang mayordoma sa malaking bahay ng mga grandparents ko. Halos 40 taon na siyang nagseserbisyo sa pamilya at parang pamilya na rin ang turing naming sa kanya.
“Bleeeh!” dila ko sa kanya at sabay takbo patungong hapag-kainan.
“Diyuskong batang to! Nagmana ka talaga kay papa mo! Isip-bata kahit-kailan!”
Pagdating ng hapag-kainan ay naghihintay na sina lolo, lola at Shobe. Ako na nga lang talaga ang hinihinitay. Agad akong umupo sa tabi ng kapatid ko at inumpisahan na naming ang hapunan.
“Alam mo, Erik. Pagbibigyan ka naming mag-kompyuter buong araw pero pangako mo na pagkalipas ng anim na buwan ay dapat handa ka nang sumabak sa kumpanya. Naiintindihan mo ba?” sabi sa akin ni Ang-kong habang nakakunot ang noo.
“Opo!” ang tanging sagot ko. Ayokong sumagot ng kung ano pa para hindi na humaba ang usapan. Imbes na mabusog ako sa pagkain ay mabubusog ako sa sermon.
“At ikaw naman, Shobe! Labas-labas din ng silid mo minsan. Summer na summer ay nagtatago ka! Magpainit ka nga sa hardin minsan!” saway naman ni Ah-ma sa kapatid ko.
“Opo!” sagot din ni Shobe kay lola. Katulad ko ay alam din ng kapatid ko na kapag sumalungat kami ay lalo lamang na iingay ang hapag-kainan. Nagtinginan na lang kami at di napigilang mapangiti.
Kahit na nuknukan ng strikto ang mga grandparents naming ay alam naming ang kapakanan din naming ang iniisip nila. Sina lolo’t lola ay namana nila ang tradisyonal na mga paniniwala ng kanilang mga magulang.
Hanggang ngayon ay naniniwala pa rin sila sa feng shui at iba pang makalumang paniniwalang Tsino. Namana din naman ni papa ang kanilang paniniwala ngunit mas naka-adapt na sa modernong pamumuhay Pilipino ang aking ama.
Pagkatapos maghapunan ay agad akong bumalik sa silid ko at naglinis ng katawan. Dahil medyo naparami ang tulog mula tanghali hanggang gabi, balak ko namang manood ng pelikula buong magdamag.
Pagkatapos kong maglinis ay agad kong pinaandar ang flat screen TV sa kwarto ko. Agad kong hinanap ang flash drive kung saan naihanda ko na ang mga movies na panonoorin ko buong magdamag. Magsisimula na sana ako nang biglang may kumatok sa pinto.
Hindi ko pa man nabubuksan ang pinto ay alam ko na kung sino. Wala namang ibang kakatok sa kwarto ko dis-oras ng gabi kungdi si shobe.
“Oh! Ano na naman?” agad na tanong ko sa kanya.
As usual, andun na naman siya at naka-pout ng lips. Ang pagpapa-cute ang diskarte niya kadalasan para papasukin sa kwarto ko.
Dahil magkapatid at close kami, nahawa na si shobe sa mga hilig ko. Mula pagkabata ay nahiligan na naming ang anime at video games. Dahil ako ang lalake, ako parati ang nabibilhan ng mga action figures at game consoles. Si shobe naman ay puro manika at stuffed toys ang nakukuha dahil nga sa rasong babae sya kahit gusto nya ng Playstation.
“Anya, what are you watching?” tanong niya habang pumapasok sa kwarto ko.
“Wala pa. I have Digimon movies tsaka mga lumang anime movies from 1980s. Pinahiram sa akin ni Jonas ang flash drive nya.” sagot ko.
Dali-dali syang umupo sa sahig at sumandal sa kama ko. Ako nama’y pinaandar ang TV at sinaksak ang flash drive sa DVD player. Una naming pinanood ang Digimon dahil hilig niya yun.
Kinse minutos pa lang ang nakalipas sa pelikula ay nahalata kong medyo malungkot si shobe kumpara sa mga nakaraang araw. Kahit parating nagmumukmok sa kwarto nya ay sumasaya naman sya kung merong anime or naglalaro kami ng video games.
“May problema ba, shob?” tanong ko sabay pause ng pelikula.
Hindi na napigilan ng kapatid ko na mapaiyak. Nilabas niya lahat na kinimkim niyang sama ng loob. Pinagchichismisan daw siya ng mga kaibigan kesyo broken family daw kami at palipatlipat ng bahay.
“Wag mong pansinin yun. Maaayos din nina papa at mama ang problema nila at babalik din sila. Okay?” sabi ko sa kanya.
Sa totoo lang ay hindi ko alam kung maaayos ba talaga ang problema nilang mag-asawa. Ang mahalaga nyaon ay mapatahan ko si shobe dahil ayaw ko siyang nakikitang umiyak. Tumahan na nga siya at pinatuloy namin ang panonood.
Habang nanonood ay sinandal ni shobe ang ulo nya sa balikat ko sabay pulupot ng dalawang braso nya sa kaliwa kong braso. Hinalikan ko sya sa buhok katulad ng parati kong ginagawa.
Pero hindi ko alam kung bakit mas mabango siya kumpara sa mga nakaraang araw. Bigla ring nag-alab ang katawan ko nang maramdaman kong dumidikit ang dibdib nya sa kaliwang braso ko. Parang sumasagi ako ng malambot na stress ball.
Sa halos dalawang oras na takbo ng pelikula ay pilit kong inaalis sa isip ko ang mga kamunduhang pilit na pumapasok sa utak ko. Nang matapos ang pelikula ay agad ding tumayo si shobe.
“Thank you, anya! Tulog na ako. Nanayts!” sabi nya sabay halik sa pisngi ko at lumabas na din siya ng kwarto ko.
Nang dumampi ang labi nya sa pisngi ko ay parang may dumaloy na kuryente sa buong katawan ko. Pagod lang siguro ‘to sabi ko sa sarili ko. Agad akong humiga pero may tatlong oras pa bago ako nakatulog. Ano nga ba ang nangyayari sa akin?
Hindi ko alam ay yun na pala ang araw kung kailan magsisimula ang lahat. Sabay naming tatahaking magkapatid ang bago at pinagbabawal na landas.
ABANGAN…
- Shobe – Chapter I:The Prelude to Lust - June 5, 2019
- Shobe – Introduction - June 5, 2019