Read Sexual Hidden Desire 17 – Pinoy Sex Stories

Written by Jhasmine23

Hindi totoo yung sinabi nyang saglit lang sya at may bibilhin dahil inumaga na sya ng uwi. Naghintay ako sa kanya sa sala.. sa sofa kung saan nya ako iniwan. Nagising ako ng alas dos ng madaling araw pero walang bakas nya na umuwi sya kaya naman nagpasya na lang ako na sa kwarto maghintay.

Alas singko sya nakauwi. Alam ko dahil gising ako nun at nagkunwaring tulog na tulog. Humiga sya sa tabi ko at maya-maya lang ay malalim na agad ang tulog nya. Mukhang napagod sya sa kung ano man ang ginawa nila ng babae nya.

Dahil hindi na ako makakatulog pa ay nagpasya akong bumangon nalang at maghanda ng almusal. At tutal din naman na wala syang balak na magbakasyon kami ay papasok nalang ako sa bake shop baka sakaling maging productive ang araw ko. Ayaw ko muna syang kausapin o komprontahin sa nalaman ko. Bahala na pero hangga’t andito sya sa ay hinding hindi muna ako makikipag communicate kay Jake.

Alas nuebe ng dumating ako sa bake shop at madaming customer. Nagulat ang mga staff ko dahil alam nilang naka one week leave ako pero napaaga ang balik ko.

“Good morning po ma’am.” Bati nila ng makita ako. Tumango lang ako saka agad na dumeretcho sa opisina ko.

Tama nga ako magiging productive ang araw na ito. Walang oras na nabakante ako dahil sobrang busy at madami ang customers. Tinignan ko na din at nireview ang sales nung mga araw na wala ako at so far ay maganda naman sila.

Bandang 1:30pm ng tumawag si Ryan sa telepono sa opisina. Hindi ko pa din kasi binubuksan ang cellphone ko hanggang ngayon. Malamang kakagising lang nya o baka naman kanina pa sya gising at inuna nang tawagan ang babae nya. Napapailing ako bago sinagot ang tawag.

“Hon, saan ka?” Agad na tanong nya ng sagutin ko ang tawag nya.

“Bake shop Hon.” Sagot ko.

“Akala ko nakaleave ka ng one week?” Takang tanong nya.

“Oo pero bumalik na ako agad, tumawag ang staff ko medyo nagka-emergency lang at saka madaming customer ngayon.” Dahilan ko sa kanya.

“Ah ganun ba. Sige Hon, ingat ka dyan.” Sabay baba nya ng tawag.

Napabuntong hininga ako sa inasal nya. Alam ko na medyo malabo ang nararamdaman ko sa kanya ngayon pero kaya ko pa naman maglambing sa kanya pero sya, ni hindi ko na maramdaman. Akala ko pa naman ay madidismaya sya dahil pumasok ako. Akala ko sasabihin nyang umuwi nalang ako para makasama ako buong araw pero wala. Siguro ay mas gusto nyang kasama ang babae nya. Malamang aalis na naman sya at pupuntahan ang babae.

Naiiyak ako. Oo wala akong karapatang makaramdam ng ganito dahil ako man ay nagtataksil sa kanya. Pero hindi ko mapigilan. Iniisip ko paano kung malaman nya ang ginagawa ko. Magagalit ba sya? Malulungkot o sasaya dahil may pagkakataon na sila ng babae nya. Ako kasi hindi ako sigurado. Ang alam ko lang nalulungkot ako sa nangyayari sa aming dalawa at naiinis ako sa kanya dahil sa pakikitungo nya sa akin.

Pinalis ko ang luha ko ng may kumatok sa sa pinto. Agad na pumasok si Sam na may dalang boquet ng bulaklak. Napakunot-noo ako.

“Sam, bakit?” Takang tanong ko sa kanya habang inaabot nya sa akin ang bulaklak. Isang boquet ng pink na tulips iyon. Paboritong bulaklak ko. Napangiti ako. Naisip ko agad si Ryan. Bumabawi pa sya? Inamoy ko iyon. Napalitan agad ng saya ang puso ko na kanina ay malungkot at naiinis.

“Kanino daw galing?” Tanong ko habang hinahanap ang card pero wala akong nakita.

“Hindi po sinabi ma’am eh, inabot lang po ng lalaki sa labas.” Napatayo ako agad dahil sa sinabi niya. Baka si Ryan ang nagbigay at ayaw lang ipasabi.

“Nasa labas pa ba sya?”

“Hindi po ako sigurado ma’am.”

Agad akong tumayo at lumabas ng opisina na bitbit ang bulaklak. Agad kong tinignan ang labas ng bake shop, baka sakaling andun nga si Ryan pero ibang tao ang nandoon at matamang nakatingin sa akin na tila ba alam nyang lalabas ako at hahanapin sya.

Agad ang pagtibok ng puso ko habang nakikipaglaban ng tinginan sa kanya. Hindi ko alam kung magiging masaya ba ako o malulungkot na andyan sya. Miss na miss ko na talaga sya pero hindi pwede. Hindi ko pwedeng baliin ang pangako ko sa sarili.

Nakatingin sa akin si Jake sa labas at kitang kita ko ang lungkot sa mga mata nya habang nakatingin sa akin. Bakit ba tila naging mas gwapo sya ngayon? Ilang araw na ba kaming hindi nagkikita? Apat? Lima? Pero kahit gaano sya kagwapo ay hindi maitatanggi ang malungkot na mga mata nya.

“Ang gwapo.” Rinig kong sabi ng isang staff ko pero binalewala ko iyon. May ibang tao pa ang napapatingin sa gawi nya. Nagiging agaw atensyon na tuloy sya sa labas ng bake shop.

Humakbang sya paatras, hudyat na aalis na sya pero bago iyon ay nakita ko syang ngumiti sa akin. Ngiti na alam kong may halong lungkot. Gusto ko syang habulin. Gusto ko syang yakapin. Gusto ko syang halikan. Gusto kong sabihin sa kanya kung gaano ko na sya namimiss pero pinipigilan ko ang sarili ko.

Kasabay ng pagkawala nya sa paningin ko ay ang sunod-sunod na tulo ng luha ko. Agad akong pumasok sa opisina at binuksan ang cellphone ko. Kahit eto lang. Gusto ko mabasa ang mga message nya kung meron man.

Nang mabuksan iyon ay sunod-sunod na text at chat ang natanggap ko. Pinakamarami ang sa kanya. Ung pinakahuling message nya lang ang binasa ko. Kaninang umaga lang nya iyong sinend.

Jake: Mommy.

Jake: Kamusta kana po Mommy? Ilang araw ka ng hindi nagtetext. Nag aalala ako sayo. Sana okay ka lang po. Hindi kita mapuntahan dahil wala akong pass sa subdivision nyo at wala ka naman go signal sa akin para mapuntahan ka. Araw-araw ako nagpupunta sa bake shop pero sabi nakaleave ka daw. Mommy, may problema ba tayo? Sabihin mo naman. Nag-aalala ako. Wag mo naman tapusin itong sa atin ng di tayo tayo nakakapag usap. Mahal kita Mommy. At sobrang miss na miss na kita. Hindi lang sa kama mommy. Maghihintay ako sayo.

Halos humagulgol ako sa nabasa ko. Si Jake, mahal ko sya. Alam ko sa sarili ko yun na napamahal na sya sa akin. Pero alam ko din naman ang limitasyon ko sa relasyon namin. Hindi pwede dahil may asawa ako. Hindi pwede dahil bawal. Hindi pwede dahil kasalanan iyon. Pero ginagawa din naman ni Ryan sa akin.

Tumayo ako at niligpit ang mga gamit ko. Uuwi na ako at kakausapin si Ryan. Kelangan na naming mag-usap at magkalinawagang dalawa. Iniwan ko ang bulaklak na bigay ni Jake. Alam ko, makakapaghintay pa sya.

Pag-uwi ko ay saktong nasa sala sya at nanunuod ng tv. Agad syang tumayo at sinalubong ako.

“Hon, napa-aga ka yata ng uwi. Hindi pa ako nakakapagluto ng dinner. Padeliver nalang tayo ulit or gusto mo sa labas na tayo kumain?” Agad na sabi nya ng nakangiti pero ako, hindi ko magawang ngumiti sa kanya.

“Can we talk?” Tanong ko agad. Ni hindi po makuhang suklian ang masayang salubong nya sa akin. Kuno’t noo syang tumingin sa akin bago tumango. Lumapit ako sa kanya para sana maupo pero nagulat ako ng bigla nya akong hinalikan. Yung halik na ibinigay ko sa kanya kagabi.

Marahas na halik iyon. Agad nyang ipinasok ang dila nya sa loob ng bibig ko at ginalugad ang loob nito. Gusto ko syang itulak pero hindi ko magawa dahil hawak nya ang batok ko. Ayoko ng halik nya ngayon. Ayokong may mangyari sa aming dalawa pero hindi ko sya mapipigilan. Asawa ko pa din sya at may responsibilidad ako sa kanya. Kaya sa huli ay nagpaubaya ako sa gusto nya.

Agad kong naramdaman ang paglamas nya sa dede ko. Ahhhh.. nabubuhayan ako ng dugo. Maya-maya pa ay bumaba ang halik nya sa leeg ko at collarbone. Unti-unti din nyang inaalis ang butones ng damit ko hanggang sa nalantad sa kanya ang bra ko. Ibinaba lang nya iyon saka agad na dumede sa akin. Sinipsip nya ng todo ang utong ko. Kakaibang init na ang lumukob sa katawan ko. Sarap na sarap ako sa ginagawa nya.

Hindi ko alam kung paano namin nagawang makapaghubad na dalawa. Naramdaman ko na lang na ipinapasok na nya ang titi nya sa puke ko.

“Ahhhhh Hon, sikip mo.”

“Ahhhhhh.”

Ungol naming dalawa. Maya-maya pa ay unti-unti nang bumibilis ang galaw nya sa ibabaw ko.

“Namiss kita kantutin Hon. Ang sarap mo pa din.. ahhhh.. ahhhh.. ”

“Sige pa Hon wag ka titigil bilis pa ahhhhh…”

Lalong bumilis ang pagkantot nya at maya-maya pa ay nilabasan na sya. Ni hindi pa ako nakakaramdam ng sobrang sarap. Bitin. Gusto ko pa. Naisip ko si Jake. Hindi ganito ang mangyayari kung sya ang katalik ko. Uunahin nyang labasan ako bago sya. Pero hindi nga pala si Jake ito kundi ang asawa ko.

“Sarap Hon. Namiss kita.” Sabi nya sabay tayo at bihis. Itinayo din nya ako. Ilang sandali muna akong tulala bago naisipang tumayo nang tuluyan at magbihis.

“Magbibihis muna ako. Then we’ll talk.” Tumango sya kaya naman agad na akong umakyat.

Sa CR ako agad dumeretcho. Nabitin ako sa totoo lang. Gusto kong labasan. Kaya naman bigla kong hinawakan ang basang basa ko pang puke. Nilaro laro ko ito. Iniisip ko si Jake ang gumagawa nito sa akin.

“Ahhhh daddy sige pa.” Pagkabanggit ko palang ng daddy ay agad na akong nilukuban ng libog.

“Uhmmmm ayan daddy ganyan nga ahhhh ahhhhh.. shit ahhhh lalabasan na akooo ahhhh.”

Maya-maya pa ay nilabasan na ako. Hindi ko alam kung bakit ako napaiyak pagkatapos nun. Sobrang miss ko na sya. Hindi lang katawan ko ang naghahanap sa kanya kundi buong pagkatao ko.

Matapos kong humagulgol ng ilang minuto ay naligo na ako at nag-ayos ng sarili. Naglagay din ako ng konting make up dahil medyo mugto ang mata ko.

Pagbaba ko ay may katawagan na naman sya at agad din binaba ng makita ako.

“Hon, bukas na tayo mag-usap. May kelangan lang ako gawin sa office.” Agad na sabi nya pero hindi ako naniwala. Umiling ako agad na sya nyang ipinagtaka.

“Gabi na Hon, ipagpabukas mo nalang iyan.”

“Pero Hon impor -” agad ko syang pinutol sa pagsasalita nya.

“Bukas nalang. Mag-usap tayo ngayon.” Matigas kong sabi. Ayoko ng paabutin pa ng bukas o sa mga susunod pang araw ang pag-uusap namin dahil alam kong mawawala na naman ang lakas ng loob ko na kausapin sya.

Nagbuntong hininga sya tapos ay tumalikod at may tinext. Matapos nun ay humarap sya sa akin ulit at tumango.

“Anong pag-uusapan natin.” Seryosong sabi nya. Alam kong buo na ang loob ko kanina pero hindi ko pa din maiwasan ang pagkabog ng puso ko ng malakas. Kinakabahan ako sa kalalabasan nito. Kinakabahan ako sa maaari nyang sabihin.

Tumikhim muna ako bago lakas loob na tinanong sya.

“Mahal mo pa ba ako?”