Umaga nanaman, kagigising ko pa lang pero eto nanaman at nagsisimula na ang nakakapagod kongbuhay.
“Jolene!” Atungal ng auntie ko..
Wag po Tama na!
Wag po Tama na! (2)
dumating si auntie kinagabihan, hindi ko na nakita ang tyong nakatulog na siguro sa sobrang kalasingan. Si auntie lang at si tito lando ang nasa mesa, wala kase si abigail, hindi raw uuwe at may group project.