Isang ordinaryong araw.
Alam ko at sigurado akong isa nanaman itong ordinaryong araw para sa akin.
Isang ordinaryong araw.
Alam ko at sigurado akong isa nanaman itong ordinaryong araw para sa akin.
Tatlong araw ang nakalipas mula nang manalo ang Lakers sa Celtics, at gayundin ang pagkapanalo ko sa pustahan namin ni kupal Arnold.
Bago namatay si daddy at tuluyan na kaming iwan ni mommy, ay hinding-hindi ko makakalimutan ang ipinabaon niyang leksiyon sa akin.
“Been there… Masaya naman kaso, you know, there was a time na di ko sinadyang ma-fuck. Kaya itinigil
ko na. Hard habit to break, ika nga.”
Kahit sabi pa ng Barangay Ginebra, “never say die”, mukhang pagdating kay Martha eh hindi uubra ang katagang ito.
Bakit?
Nagpatuloy ang mga araw na kasama ko si Martha sa aking bahay sa Antipolo. Sabay naming ginagawa ang mga bagay na dati-rati’y mag-isa kong ginagawa.
Boy Abunda (BA): Magandang gabi mga kapamilya. Naririto tayo ngayon upang himayin ang bawat detalye sa buhay ng ating kaibigan na si Dennis. Aalamin natin mismo sa kanya ang mga kasagutan sa mga issue na ibinabato
“Martha, pakinggan mo naman ako. Please mag-usap tayo. Hindi solusyon ang paghihiwalay. Alam kong ako ang may kasalanan kung bakit nangyari iyo, at huwag mong isisi sa sarili mo ang lahat.
Diane Cornejo, 27, Makati – “I think lahat naman tayo pinagdadaanan yung ganito eh. Yung pagiging heart broken at some point nararanasan natin lalo na kung talagang mahal mahal
Tahimik ang buong paligid. Tanging ang tunog lang ng kanilang orasan ang aking nadidinig… pati pala ang pagtilaok ng manok sa kanilang kapitbahay.
Ang pinaka-ayaw kong pakiramdam sa lahat ay ang matinding hangover ng mahabang inuman. Kanina pang nakadilat ang mga mata ko, pero hindi ko pa rin kayang bumangon mula sa aking
“Pahinga ka muna diyan… Maupo ka muna. Alam ko namang hirap ka diyan sa suot mong sapatos eh…
hehehehe”