A Novel by Nomad
Ikalimang Yugto
Uhaw na Kagandahan
Limang araw rin ang ipinamalagi ni George Kano sa tinitirhan ni Noemi. Si Joel ang parating kausap ni amo sa pamamalagi niya sa bahay. Kung ano-anong paksa ang kanilang napapag-usapan. Nalaman ni Joel na biyudo na pala si amo at may nag-iisang anak na babae. Naikuwento rin nito sa kanya ang buhay nito nung kabataan pa. Anak ito ng isang retiradong amerkanong marino na walang ginawa kundi saktan sila ng kanyang ina, laking lansangan pala si amo, sanay ito sa hirap ng buhay at sanay dumiskarte sa kalye. Nagtataka si Joel sa mga kuwento ni amo, hindi niya maisip kung papaanong naging napakayaman na nito ngayon. Gustuhin niya mang usisain si amo tungkol sa negosyo nito ay naiisip naman niya ang habilin sa kanya ng kanyang ate Noemi. Napapansin niya rin na madaming kausap sa telepono ang matanda at sa tuwina ay nakikita niya na parati nitong binubuklat-buklat ang makapal na libretang hawak. Minsan hindi maarok ni Joel ang mga patalinghagang pananalita ni amo, naaalala niyang nasabi nito sa kanya na ang buhay ay hindi lamang puro diskarte, kailangan rin ng tapang, ngunit ang tapang raw ay dapat na isaisip lamang. Hindi niya maintindihan ang mga sinasabi ni amo basta nakikinig lamang siya dito, sinabi pa nito na kapag nakuha na raw ng isang tao ang respeto ng kanyang kapwa ay kaya na niyang pasunudin ang mga iyon sa kahit na anong naisin niya. Napapangiti si amo pag nakikitang napapamaang si Joel. Nagbabalik alaala sa kanya ang nakaraan, ganito rin siya kay Joel nuon, may magandang adhikain sa buhay, sa murang edad ay lumayas siya sa kanilang tahanan, ngunit sa kasamaang palad ay walang natuluyan, nagpalaboy-laboy sa kalsada, dinaanan ang lahat ng pagsubok sa magulong siyudad, nakipag-basagan ng mukha para lamang makakain. Sadyang mapanglinlang ang mga makikinang na ilaw ng siyudad, itinatago nito ang tunay na kulay ng Maynila. Hindi niya pinangarap ang malinya sa ilegal na gawain ngunit wala siyang magagawa, kapit siya sa patalim nuong mga panahon na iyon, kapag kumalam ang sikmura ng isang tao ay magagawa niya ang lahat, maging mabuti man o masama. Hanggang maging kadikit niya ang isang nagngangalang Ed Imus, smuggler ito sa Cavite, dito nagsimulang lumihis ang landas ni amo at nalinya na siya sa mga gawaing labag sa batas, bukod sa likas na matalino ay malakas ang loob ni amo at ito ang naging puhunan niya upang igalang at irespeto ng mga taong pusakal, kahit sinong siga sa kalye pag nakita at nakausap si amo ay nababahag ang buntot at nagmimistulang maamong tupa, naging alamat na ang kanyang pangalan sa lahat ng sulok ng Maynila. At ngayon sa maiksing panahong pagkakakilala nila ni Joel ay batid niya na ang lahat ng kanyang mga katangian ay tinataglay ng binata. Nakikita niya ang kanyang sarili sa katauhan ng binata ilang dekada na ang nakakaraan.
Dalawampu’t anim na taon pa lamang si Noemi, nasa edad pa ng kainitan. Hindi niya alam sa kanyang sarili kung bakit simula’t sapul pa ay may itinatago na siyang landi sa sarili. Patunay nito ang pagsusuot niya ng maiiksing damit nuong siya ay nasa San Gabriel pa, alam niyang taliwas ito sa nakaugalian sa nayon ngunit nasisiyahan siya pag nakikitang kinasasabikan ng mga kalalakihan ang kanyang kagandahan. Marunong makiramdam si Noemi, kilala niya kung sino-sino ang mga nagpapantasya si kaniya nuon. Alam niyang isa si Joel sa mga tumutulo ang laway pag nakikita ang kanyang makikinis na hita, at alam niya rin ng minsang bosohan siya ni Joel sa batalan, nangingiti si Noemi sa mga ala-alang iyon, binatilyo pa lamang si Joel nuon, lingid dito na sinadya niya pang iharap ang sariling katawan sa kinapupuwestuhan ni Joel, halos mapabunghalit ng tawa nuon si Noemi ng makita ang reaksyon ng mukha ni Joel ng masilayan ang kanyang maninipis na hibla. At lingid rin sa kaniyang mga magulang ay nakikipagtagpo na siya nuon sa isang binata sa karatig bayan, ito ang kauna-unahang umangkin sa kasariwaan ni Noemi. Hanggang ngayon pag naiisip ng dalaga ang madamdaming pagtatalik nila ng nasabing lalake ay namamasa ang kanyang hiyas, ilang ulit niya ng pinaligaya ang sarili habang binabalik-balikan sa isip ang pagtatalik nila ng kanyang unang kasintahan. Alam niyang may-asawa na ngayon si Ador at wala na siyang pakialam dito, ang hinahanap lamang ng kanyang katawan ay ang init na nalasap niya sa piling nito. Matanda na si amo, pinaglipasan na ng kakisigan at kahit anong gawin niya ay lubhang mahirap ng galitin ang panabong ni amo, bahagya na lang ito kung tumuka. Ganunpaman, alam niya namang nagsisikap rin si amo na paligayahin siya, hindi matatawaran ang dila ni amo at ang mga daliri nito ngunit iba pa rin ang ligaya na dulot ng isang tunay na matikas na sandata. Ngayon nga ay kasalukuyan siyang nakahiga sa kama, masyado lang siyang pinainit ni amo ng nagdaang limang gabi, ginising nito ang pananabik niya ngunit nakabitin naman siya ngayon sa hangin, bagama’t nasarapan siya sa pagdaliri at pagdila ni amo ay hindi niya masasabing lubusan siyang nasisiyahan. At ngayon nga nagsimula na namang humagod ang kanyang sariling daliri sa kahabaan ng kanyang biyak, mas gusto niya pang magpaligaya sa sarili dahil nakakanti niya ng husto ang mga parte ng kanyang hiyas na sadyang malakas ang boltahe. At muli, ipinikit niya ang kanyang mata upang sariwain sa ala-ala ang kanilang pagtatalik ni Ador, ang kanyang unang kasintahan, damang-dama niya ang paglabas-pasok ng sandata nito sa kanyang makipot na hiyas, ngunit sa realidad, dalawang daliri niya lamang ang naglalabas-pasok sa kanyang lagusan. Madulas na madulas na iyon at habang pinaglalabas-pasok niya ang mga daliri ay sinasaling-saling niya ang munting kuntil sa ibabaw, ito ang pinakasensitibo sa kanya at napapaliyad siya sa sarili pag pinaikot-ikot na niya ang dulo ng daliri dito. Napapakagat-labi si Noemi, maraming alaala ang nanunumbalik sa kanyang isipan, naalala niya pa ng patuwarin siya ni Ador at mula sa likuran ay isinuksok nito ang mahabang alaga sa kanyang lagusan, bumilis ng bumilis ang daliri ni Noemi damang-dama niya ang kahabaan ng tarugo ni Ador, kahit na nga ba matagal na panahon na iyon ay parang kailan lamang nila pinagsaluhan ang tamis ng pagtatalik. Naalala niya pa na habang inuulos siya ng malaking tarugo ng kasintahan ay kinakanti-kanti ng daliri nito ang butas ng kanyang puwet, may dalang kiliti ang paglalaro ng daliri ni Ador at mula sa kanyang tinggil ay inilipat niya ang kanyang daliri sa butas ng puwet, ginaya niya ang ginagawa nuon ni Ador, sinundot-sundot ng kanyang panggitnang daliri ang maliit na butas ng kanyang puwet at lalo siyang napasinghap.
Nakahiga si Joel sa kanyang silid, binabalik-balikan niya sa kanyang isipan ang mga napag-usapan nila ni amo, hindi niya maintindihan pero pakiramdam niya ay magaan ang loob nila sa isa’t-isa, lahat ng mga sinabi nito sa kanya ay tumanim sa kanyang isipan. At laking tuwa ni Joel ng bago umalis si amo ay sinabihan siya na maghanda dahil sa pagbalik nito ay may ipapatrabaho sa kaniya, ngumiti siya at itinanong sa matanda kung ito ba ay nangangahulugan na may trabaho na siya sa mga negosyo ni amo. Sinabihan siya ni amo na depende kung matutugunan niya ang ipapagawa nito sa kanyang pagbabalik. Mahiwagang tao si amo, batid ito ni Joel pero alam niya rin na may mabuti itong kalooban, naikuwento nito sa kanya na namumudmod ito ng salapi sa mga bahay ampunan at pati na rin sa mga bilangguan. Masyadong maraming pera si amo sa isip-isip niya at nasasabik na siyang isipin na magtratrabaho siya sa isa sa mga negosyo nito. Siguro mga dalawang taon lamang ay makakaipon na siya ng pera at makakabalik na sa San Gabriel. Naalala niya ang kanyang si Marissa, ano na kaya ang ginagawa ng kanyang mahal, wala pa siyang natatanggap na liham mula sa kanyang sinisinta, ilang araw pa lamang siya dito sa Maynila pero hinahanap-hanap niya ang presensya ng kanyang mahal. Sa tuwing ipipikit niya ang kanyang mata ay sumisilay ang nakangiting mukha ni Marissa at dadagsa na sa kanyang isipan ang mga masasayang alaala nilang magkatipan. At hindi maiiwasan na sumaling sa kanyang diwa ang huling gabi niya sa San Gabriel, ang matamis na pag-iisang katawan nila ng kanyang si Marissa, napakaganda ng kanyang kasintahan, napakasimple pero iba ang taglay na alindog. Napa-buntunghinina si Joel, kelan niya kaya uli mayayakap ang malambot na katawan ng kanyang mahal. Alam niyang masyado itong nalungkot sa kanyang paglisan ngunit sadyang mapagtiis ang dalaga, hindi pa nga sila nag-iisang dibdib ay batid niya na ang pagkamasunurin nito sa kanyang mga ninanais. Naalala ni Joel ng una niyang dilaan ang kaselanan ng kanyang katipan ay napa-iyak ito, para itong bata na humikbi-hikbi pagkatapos na maranasan ang sarap ng kanyang dila. Natatandaan niya na nasa bahay sila nuon ni Marissa, wala ang mga magulang ng dalaga at nagsimula silang maghalikan, kinapa niya ang malapad na hiyas ng kasintahan at nabatid niyang nababasa na iyon. Binulungan niya si Marissa na huhubarin niya ang panty ng dilag at sumang-ayon naman iyon. Dali dali siyang lumuhod sa harapan ng dalaga at tinanggal ang sagabal na tela, hinawakan niya ang matambok na puwet ni Marissa at dahan-dahang inilapit ang hiyas nito sa kanyang mukha. Naglaro ang kanyang dila sa biyak ng dalaga at pilit na sinasaling-saling ang munting kuntil ng kaligayahan. Naramdaman niyang napasabunot sa kanyang buhok si Marissa at lalo niyang pinagbuti ang pagdila sa munting hiyas ng katipan, nalasahan niya ang likido na lumalabas sa sariwang lagusan, mas lalo iyong nagpaulol sa kanya. Narining niya ang mga singhap ng kaligayahan sa katipan, umaalon na rin ang katawan ng dalaga at maya-maya lang ay kusa na nitong idinuduldol sa kanyang gutom na dila ang sariling hiyas. Naramdaman niya ang mainit na katas ng dilag, hinigop niya iyon at nilulon ang iba, alam niyang sarap na sarap ang dalaga at lukot na lukot ang magandang mukha nito sa ligayang naranasan. Ngunit ng isinusuot na nito pabalik ang panty ay nakita niyang may tumutulong luha sa pisngi ng kasintahan, tinanong niya ito kung bakit umiiyak ngunit ang tugon nito sa kanya ay hindi rin batid ng dalaga ang dahilan ng pagluha. Naghalikan sila at inalo-alo ang kasintahan na sinuklian naman nito ng napakatamis na ngiti. Napapapikit ng kusa ang mga mata ni Joel, sapat na sa kanya ang mga magagandang alaala na iyon, dinadalaw na siya ng antok, bukas ay muli niyang sasariwain sa isipan ang alaala ng kanyang mahal.
Tinatahak ni amo ang daan palabas ng Maynila, madilim na ang gabi at papunta siya sa isa pa niyang kinakasama, libangan na ni amo ang magbahay ng mga batambata at magagandang dalaga. Hindi naman naaagrabyado ang mga babae sa kanya dahil lahat ng luho ng mga ito ay ibinibigay niya. Saan pa nga ba niya dadalhin ang kanyang mga milyones kundi niya gagastusin sa sariling kapritso. Ang unica hija niyang si Tania ay may seguridad na sa kinabukasan. Napapikit si amo sa alaala ng nag-iisang anak, isa itong tigresa, nagmana sa kanya ang anak na dalaga, adbenturera at malakas ang loob, dati-rati’y malapit ang loob ng kanyang anak sa kanya hanggang matuklasan ng dalaga ang tunay na uri ng kanyang pinagkakakitaan. Nagbago ang pakikitungo nito sa kanya, kibuin-dili na siya ng kanyang dalaga, lumayo ng husto ang loob nito at hindi na nakikinig sa kanyang mga pangaral. Napailing si amo, kelan kaya sila magkakaayos ng kaniyang anak. Kahit naman sino siguro ay mahihirapang intindihin ang kanyang mga aktibidad sa buhay, hindi naman niya ginusto na maging kingpin ng Maynila ngunit sadya na siguro itong nakaguhit sa kanyang tadhana. Dalawa lang naman ang kahihinatnan ng bawat tao, ang maging masama at maging mabuti, batid ni amo kung saang kategorya siya nabibilang, alam niyang nasa masama siya, ngunit puwede rin namang gumawa ng kabutihan ang isang tulad niya. Madami siyang natutulungan ngunit alam niyang madami rin siyang naibabaon sa kasamaan. Batid rin ni amo na hindi niya na mababago ang guhit ng kanyang palad at alam niya rin na kung hindi man siya, ay may iba ring hahawak sa kanyang inookupang trono at alam niyang mas magiging mapamuksa ang maidudulot ng kapangyarihang galing sa kasamaan kung sa taong likas na masama ito mapupunta. Naalala niya si Joel, mistula itong batang imahe niya, marami siyang binabalak para kay Joel dahil alam niyang may mabuting kalooban ang binata.
Hindi batid ni amo na kanina pa may sumusunod sa kanilang sasakyan, si Dennis ang nagmamaneho nito, malayo ang kanyang distansya, sapat lang upang matanaw ang mga sasakyan ni George Kano. Ilang araw niya ring hindi nakita ang presensya ni George Kano at hindi niya matalos maisip kung saan ba ito nagpunta ng mga nagdaang-araw. Ngayon niya lang uli nakita ang mga humaharurot na sasakyan. Kulang isang buwan niya na ring minamatyagan ang bawat kilos ng kingpin at alam niya na kung saan-saan ito nagpupunta, mahilig sa Casino ang don, pati na rin sa karera ng kabayo. Alam niya ring mahilig sa magagandang babae ang matanda at kahit sinong naisin nito ay nakukuha, ilang mga kilalang modelo na at mga artista sa pelikula ang nakita niyang sakay ng magarang sasakyan ni George Kano. Ang kanyang pagmamanman ay isa sa mga utos ni Jake, nais nilang malaman ang lahat ng galaw ni amo, mga koneksiyon at mga lugar na pinupuntahan, makailang ulit niya na ring nakitang may mga kapulong na matataas na tao sa gobyerno si amo at alam niyang pader ang kanilang babanggain kung saka-sakali. Maingat ang ginagawa niyang pag-sunod kay amo dahil alam niyang may kalalagyan siya pag nakatunog ito sa ginagawa niyang pagmamatyag. Nitong mga nakaraang araw ay hindi umuuwi sa mansiyon si George Kano at hindi niya batid kung saan ito naglagi, itinuloy niya lang ang pagsunod sa saskyan at nakita niya ng lumiko ang mga ito papunta sa alabang, malas dahil naipit siya sa trapiko at naiwanan siya ng mga humaharurot na sasakyan.
Dahan dahang ipinasok ni Noemi ang panggitnang daliri sa butas ng kanyang puwet, may kiliting dulot ito, halos magdeliryo na ang magandang dalaga dahil sinasabayan niya pa ito ng pagdaliri sa mismong hiyas. Masabaw na masabaw na ang kanyang kaselanan. Ng mangalahati ang daliri sa kanyang puwet ay parang mas lalong sumikip ang butas nuon, unang pagkakataon niya itong ginawa sa sarili at nasasabik siya sa mga kasiyahang idudulot nito. Huminga siya ng malalim at itinuloy ang pagpasok ng daliri sa makipot na butas ng kanyang pang-ibaba at lumusot ng dire-diretso ang kabuuan ng kanyang daliri, itinigil niya muna iyon duon. Pinagpatuloy niya lang ang pagdaliri sa hiyas, dalawang daliri niya ang kumakalikot sa sariling ari at damang dama niya ang kiliting dulot nuon. Ng maramdaman niyang nanlalagkit na ng husto ang hiyas ay sinabayan niya na rin ng paglabas pasok ng daliri sa maliit na butas ng kanyang puwet. Halos mabaliw sa sensansyong nararamdaman si Noemi at muli niyang naalala ang maiinit na tagpo nila ni Ador. Nakita niya ang sariling nakaupo sa upuang kawayan sa bahay nila Ador, nakabukaka ang kanyang dalawang hita at nasa gitna nito ang dating katipan, parang tunay ang kaniyang imahinasyon dahil totoong nararamdaman niya ang pagkalikot ng daliri ni Ador sa kanyang ari, natatandaan niya pa ng ipasok muli ni Ador ang isa pa nitong daliri sa kanyang naghihintay na hiyas, at katulad ng ginagawa niya ngayon ay dalawang daliri nito ang naglaro sa kanyang matambok na kayamanan. Tanda niya pa ang bolta-boltaheng kiliti na lumukob sa kanyang buong katauhan ng simulang dilaan ni Ador ang kuntil sa taas ng kanyang hiwa. Bihasa ang dila ni Ador dahil nakuha agad nito ang inaasam niyang paraan ng pagdila sa kanyang hiyas. Hindi namamalayan ni Noemi na lalong bumibilis ang paglalaro ng kanyang mga daliri sa magkabilang butas ng kanyang katawan. Naglakbay pa ang kanyang diwa sa mga sumunod na kaganapan sa minsang pagniniig nilang iyon ni Ador. Naalala niyang tumayo si Ador at itinutok ang matigas na pagkalalaki nito sa kanyang nakabukang hiyas, napakagat labi si Noemi, ito ang parte na kanyang lubhang kinasasabikan, gusto niya uling maranasan ang paglabas pasok ng tunay na laman sa kanyang kasarian dahil hanggang ngayon ay sariwa pa sa kanyang isipan ang sensasyong dulot nuon. Patuloy na bumubulong sa kanyang isipan na sana’y mapasok muli ng mainit na laman ang kanyang uhaw na ari, matagal na siyang nagtitiis sa pagdadaliri sa kanyang hiyas at sa minsang pagdila ni amo dito, gusto niya muling maranasan ang aktuwal na pagbaon ng isang tunay na sandata sa kanyang kalaliman. Napapikit siya ng madiin habang patuloy pa rin ang pagdadaliri sa sarili, pilit niyang inaalala ang mukha ni Ador ngunit ng magliwanag ang hitsura ng lalake sa kanyang diwa ay namangha siya, dahil unti-unting lumilinaw sa kanyang isipan ang mukha ni Joel, ang kanyang pinsan na natutulog lamang sa kabilang silid.
- Sa Paglubog ng Araw (Ikaanim na Yugto) - June 5, 2024
- Sa Paglubog ng Araw (Ikalimang Yugto) - June 5, 2024
- Sa Paglubog ng Araw (Ikaapat na Yugto) - May 28, 2024