Papaya Soap (Part 1)
By anonymous_chick
“Mommy, badtrip yung mga team mate ko sa basketball. Ampon daw ako?!”, pikon na bungad ng anak kong si Dave pag-uwi niya galing sa paglalaro ng basketball sa school.
18 years-old na si Dave. 4th year high school sa isang all boys school sa Quezon City. 5’8″ at maganda ang hubog ng katawan dahil active sa sports. Moreno siya, kasi nga naman napakahilig sa basket ball, kahit nung bata pa ay laging nasa open court malapit sa amin kahit pa matindi ang sikat ng araw.
“Anak naman. Alam mo naman ang totoo. Huwag kang pikon!”, sagot ko sa aking anak.
Ako si Cherry, 42 years old. 24 years old ako ng ipanganak ko si Dave. OO, hindi siya ampon. Tunay na anak ko siya. Hihihi. 22 years old ako nung ikasal kami ni Bert, daddy ni Dave. Si Bert ay kapitan sa barko. Inaabot ng taon bago umuwi. Ngayon nga, magdadalawang taon na mula ng huli syang nakauwi. At oo, magdadalwang taon na rin akong hindi nadidiligan. Nakakahiya man para sa isang inang katulad ko na banggitin ang mga ganoong salita, bakit ba? Babae pa rin ako, may mga pangangailangan. Pero, ang kaibahan naming mga babae, mas magaling kami magpigil, magtimpi. At yun na nga ang aking nakasanayan.
Nagtanggal si Dave ng sandong pambasketball. Habang nakabasketball shorts pa ay naupo siya sa sofa at nagtanggal ng kanyang basketball shoes na padala ng kanyang ama. Pagkahubad ng sapatos at medyas, nahiga sa sofa at itinaas ang isang paa sa sandalan ng sofa. Napalingon ako sa kanyang gawi at napansin ko ang luwang ng shorts nya na gawa ng isang paang nakataas. Bumagsak pa yung laylayan ng shorts nya paakyat sa hita kasi nga malambot at madulas ang tela ng basketball shorts. Di ko sinasadyang masilip ang loob ng shorts ni Dave. Naaninag ko na nakasuot ng supporter na puti ang anak ko. Kita ko yung masculadong iiner thighs niya. And singit niya. May konti nang hibla ng bulbol na lumalabas sa gilid ng supporter niya. Bakat ang bukol nya, maging ang dalawang itlog na natatakpan ng puting tela ng supporter. Bumaba pa ang hagod ng aking mata at teka – ano ito?! Sa ilalim ng bukol ng dalawang itlog, balat na ang nakita ko! Oo, totoo nga! Walang tanging supporter lang ang suot ni Dave sa ilalim ng shorts niya. Wala nang iba pa. Ang alam ko kasi, ang mga lalaki, may suot pang brief sa ilalim ng supporter.
Para akong nahipnotismo. Natauhan lang ako ng napansin ko na pawis na pawis ang anak ko. Nilapitan ko siya at tinapik sa paa.
“Hoy, ang baho mo na! Pawis na pawis ka pa. Pahinga ka lang ng konti dyan tapos maligo ka na ha?”, biro ko sa aking anak.
Makalipas ang 15 minutes ay bumangon na si Dave at dumeretso sa banyo. Ilang sandali lang ay nagulat ako ng muling bumukas ang pinto ng banyo at lumabas si Dave ng tanging supporter na lamang ang suot at patakbong umakyat ng hagdan patungo sa kwarto niya. Nabigla ako dahil nakita ko mula sa sala ang puwet ng anak kong patakbong umakyat ng hagdan. Moreno rin ito ngunit makinis. Pantay sa kulay ng kabuuan niya.
“Oh, bakit anak?” sigaw ko dahil nakapasok na siya sa kanyang silid.
“Wala Ma, nakalimutan ko lang yung twalya ko”, sagot niya sabay labas ng kwarto at lakad pababa ng hagdan na nakatapis na ng twalya. Muli siyang pumasok ng banyo sa baba.
Ilang sandali pa, narinig ko na ang ilang buhos ng tubig ng biglang,
“Ma! Wala nang sabon!”, sigaw ng anak ko.
“Sige sandali lang ikukuha kita”, pasigaw ko ring tugon.
Pagcheck ko sa cabinet na taguan namin ng mga gamit, napansin kong wala nang SafeGuard. Yun pa naman ang gamit ng anak ko. Wala akong choice kundi kuhanoin ang gamit na papaya soap sa banyo sa kwarto ko upang iyon ang maiabot sa binatilyo kong naliligo.
“Tok, tok, tok”, katok ko sa pinto ng banyo.
“Bukas yan ma!” sigaw ni Dave.
Pinihit ko ang door knob at binuksan ang pinto. Medyo nagulat ako dahil kita ko ang kabuuan ng hubad na katawan ng anak kong nakatalikod sa akin. Wala kasing shower curtain nung panahon na yon. Hindi ko pa pala nalalagyan. Kasalukuyan syang nagbubuhos gamit ang tabo. Natulala akong bahagya at pinagmasdan ang maskuladong likod ng anak ko pababa sa makinis at matambok nyang puwet. Napanganga lang ako ng bigla siyang yumuko upang sumalok pa ng tubig sa timba at muling nagbuhos sa ulo ng tubig. Sa kanyang pagyuko sumungaw ang kanyang dalwang itlog mula sa likod na nagdala ng kakaibang kilig sa akin. nakita ko ang betlog ng anak ko! Brownish ang kulay. Nahimasmasan lang ako ng ipinihit ng anak ko ang itaas na bahagi ng kanyang katawan, at inilahad ang braso na aktong hinihingi ang dala kong sabon. Nanatiling nakatalikod ang ibabang bahagi ng katawan niya kaya puwet pa rin lang niya ang nakikita ko. Inabot ko ang papaya soap.
“Pasensya na anak, ubos na ang SafeGuard. Bibili nalang ako mamaya.”, nasabi kong garalgal ang boses.
“Ok lang ma. Thanks!”, sagot niya sabay kuha ng sabon, talikod at umpisang nagsabon ng katawan.
Gusto ko sanang manatili dun at panoorin ang binatilyo kong anak hanggang matapos siyang maligo ngunit gaya ng sabi ko, magaling kaming mga babaeng magpigil. Dali dali akong lumabas at isinara ang pinto.
Ang init ng pakiramdam ko. Napasandal ako sa pinto sa labas ng banyo. Nasabi ko sa sarili ko, dapat kong tigilan ang naiisip ko. Walang malisya sa anak ko, ngunit sa akin ay meron. Kahit katawang binata na siya, isip bata pa rin siya at wala lang sa kanyang makita ko siyang nakahubad. Ako lang ang nagbibigay ng malisya. Nakakahiya.
Ilang sandali pa, nakarinig ako muli ng buhos. Dalawang buhos ng tubig. Matapos ay katahimikan. Buhos. Katahimikan. Naimagine ko kung paano nagsasabon ang anak ko ng kanyang moreno at magandang katawan. Buhos uli. Katahimikan. Parang naging musika ang buhos at katahimikan – ang ritmo nito na nagdadala sa aking libog sa ibang lebel. Ngunit, biglang nawala ang ritmo ng buhos at katahimikan. Tumigil ang pagbuhos at tila napatagal na ang katahimikan. Nakasandal pa rin ako sa pinto at umaktong aalis na mula sa pagkakasandal ng…
“Unghhh… Ahhhh… Shit”, impit na ungol at bulong ng binatilyo kong anak ang narinig ko. Idinikit ko ang aking tenga sa pinto ng banyo at muling narining…
“Ahhh… Ang sarap… Sige pa… Ohhhh”…
(Itutuloy)
- Papaya Soap (Part 1) - September 26, 2024