Pagkakaibigang Nawala

We were friends but what do we make of this? Nagbago ang lahat, our friendship got thrown under the bus. Nagrereply parin naman s’ya sa mga text ko but something is off…

3 days earlier.

“Maki, rest day mo?” tanong ni Wilson sa akin over the phone. Si Wilson na secretly naging crush ko sa aking circle of friends. He’s a young achiever and I’ve known him since our high school days. Hindi takaw pansin ang looks pero yung kabaitan, intelligence at dedication n’ya sa studies nya ang lalong nagpapagwapo sa kanya. He had a string of bad relationsips. Ganun siguro ‘pag mabait ka, everyone just takes advantage of you.

“Don’t tell me wala na kayo ni Aurora?” I jested.

“GAGO! Pano mo alam?” He confirmed it.

“Di nga? Seryoso?” kunwari gulat ako. Sabi na, that girl was only using him since finals was up, and now na tapos na ang finals goodbye na. “Rest day ko bukas pa. Papunta na akong work.”

“Ah okay sige. Dito ako labas ng bahay mo kala ko kasi…” naririnig mo ang lungkot sa kanyang boses.

“Ayan, kaya ka nasasaktan e ang hilig mong mag-assume.” biro ko

“Ha ha ha” he tried masking his sorrow with laughter.

“Loko ka eto uuwi na ako.” at dahil marupok ako mas pinili kong umabsent sa trabaho para samahan si Wilson.

We were close friends since high school. Ako I started working sa convenience store at gabi ang pasok ko. S’ya dahil matalino tinuloy n’ya magcollege sa isang engineering course. We kept in touch since kasi nga magkalapit lang ang bahay namin.

Pagdating ko sa pintuan ng bahay namin ay naabutan ko s’yang nakaupo sa labas na nakatulog.

“Huy!” gising ko sa kanya.

“Sensya na pare umabsent ka pa.” wika nito.

“Okay lang, tinext ko na yung kapalitan ko ng shift. Buti na lang pwede s’ya tonight.” I assured him na okay lang. “Lika pasok ka na.”

Normal nang tumatakbo sa kaibigan si Wilson everytime na broken hearted ito. This time saktong sa akin s’ya tumakbo. Okay lang naman kasi mas gusto ko namang kasama s’ya kesa magtrabaho.

“Okay lang yan pre.” sabi ko “Kung ‘di talaga para sayo, hayaan mo na lang.”

“Hindi pre, nag-invest na ako ng feelings ko.” namumuo na ang luha sa kanyang mga mata. “Tapos basta basta lang nila itatapon.”

“E ganun talaga, ‘di mo naman kasi mapipilit ang isang tao. Charge mo na lang sa experience.” I was trying to comfort him, “Wait, natikman mo naman ba at least?”

Hindi ito kumibo. Indication na wala pang nangyayari sa kanila ng babae.

“Wait, don’t tell me walang sex.” gulat kong tinanong.

“I was waiting for the right time.” ang kanyang justification, “I’m not in it for the sex, wag mo ko igaya sayo, gago.”

“T*ngina virgin. Mamakla ka na lang kasi boy ng makatikim ng sarap yang titi mo.”

“Luh, palibhasa kasi gawaiin mo.” ngumiti sya. This time genuine ung ngiting pinakita n’ya. At leat in my own way napasaya ko si Wilson.

“Ano magbubukas na ba ako ng alak?” iminungkahe ko kay Wilson, “Sa mga ganitong pagkakataon masarap uminom. Minsan iniisip ko na kaya nangayayari ang mga bagay na ‘to para magkaroon tayo ng rason para uminom.”

At nilunod namin ni Wilson ang aming sarili sa alak. Kinwento nito ang love story “kuno” nila ni Aurora. At ang daming red flags like bawal ang PDA pag maraming tao, bawal ipagsabi na sila, etc. Hinayaan ko lang na magkwento ng magkwento si Wilson hanggang sa mapagod ito. Nasa pangatlong bote na ata kami ng alak noon ng napansin kong pasuray-suray na su Wilson.

“Pre, tama na siguro muna sa akin to.” may kaunti akong tama mula sa alak pero nasa ulirat pa ako. “Kaya mo pa bang uminom?”

“Sige pre tapusin na natin ‘to.” at least kaya n’ya pang sumagot. “Di din naman babalik yun.”

“Okay ka lang brad?” natawa ako sa hugot n’ya “Kaya mo bang umuwi nyan? Gusto mo dito ka na lang matulog?”

“Sige pre.” pumayag ito. “Basta tabi tayo ha.”

Ewan ko kung bakit n’ya nasabi yun. Dala na rin siguro ng alak kaya nakapagbiro s’ya ng ganoon. Nagligpit ako ng pinag-inuman namin at ng mapansin ko ay nasa higaan ko na nakahiga ng mahimbing si Wilson na sa kalasingan ay hindi na nito nahubad ang kanyang sapatos. Tinulungan ko s’yang ayusin ang kanyang pagkakahiga at pagkatapos ay hinubad ko ang kanyang sapatos. Kumuha ako ng bagong labang kumot at kinumutan si Wilson. Matapos nito ay naligo ako at nagbihis. Pinatay ko ang ilaw at Humiga na din ako sa akimg kama sa tabi ni Wilson na may isang dangkal ata ang layo ko mula sa nakakumot n’yang katawan. Dahil sa kalasingan ay nakatulog agad ako.

“TSUP TSUP TSUP” naalimpungatan ako… nakita ko na lamang na nasa bibig na ni Wilson ang matigas kong ari na basa na ng kanyang laway. Mukhang sarap na sarap ito sa kanyang ginagawa.

Tanging ang liwanag mula sa poste ng ilaw sa labas ang nagsilbing gabay ng mga mata ko. Magkahalong pagkamangha at gulat ang naramdaman ko noon. Ang lalakeng hinahangaan ko ang s’ya ngayong tuwang tuwa sa paglalaro ng alaga ko.

Sinubukan kong pigilin ang pagsupsup n’ya sa aking ari. Kahit na nasasarapan ako ay pilit kong inaalis ang kanyang ulo mula sa akin subalit malakas si Wilson, hinawakan nya ang aking mga kamay. Napakalambot ng kanyang palad. Dahil doon ay hindi na ako pumiglas at nagpaubaya na lamang ako sa kanya.

Ilang sandali pa ay bumibilis at lumalakas ang pagsisip at subo ni Wilson sa aking alaga. Di ko na napigilang igalaw ang aking baywang sabay sa pagsubo ng kanyang bibig. Ilang ulos pa at duon nga sumirit ang aking katas sa loob ng kanyang bibig. Napakarami ng aking nailabas at lahat iyon ay tinanggap ng buong buo ni Wilson. May kaunting patak ang tumulo sa aking pantog at ari, naramdaman ko ang likidong mula sa kanyang bibig. Hindi nagsayang ng panahon si Wilson at dinilaan n’ya ito.

Matapos akong paligayahin ni Wilson ay bumalik ito sa pagkakahiga at nagtalukbong ng kumot. Ilang sandali pa ng ako ay makarating sa tamang ulirat, tumayo ako at binuksan ang ilaw. Sinubukan kong kausapin si Wilson ngunit mukhang mahimbing na itong natutulog. Pinatay kong muli ang ilaw at sinubukanh bumalilksa pagtulog. Hindi na ako dinalaw ng antok, naghihintay ako ng eksplenasyon mula kay Wilson kung bakit n’ya nagawa iyon subalit bigo ako. Lumabas na ang haring araw at nanatiling tulog si Wilson.

“Pre gising ka na?” sa wakas ay nagising na s’ya.

“Oo, ayus din yung ginawa mo kagabi a.” I tried to not make a big deal out of it.

“Pasensya na talaga pre, salamat sa pagpapatulog sa akin dito kagabi. Lango na ako sa alak pagkahiga ko sa kama mo ay nakatulog agad ako. Hehe” tumawa lamang ito.

“Teka! Di mo alam ung ginawa mo kagabi matapos mong humiga sa kama ko?” Nagtaka ako dahil mukhang wala sa alalaala ni Wilson ang kanyang ginawa kagabi.

“Bakit pre ano ba nangyari?” tanong nito. “Ang last na naaalala ko e natapos na tayong mag-inuman ay hinayaan mo lang akong mahiga sa kama mo.”

“Ah wala…” tanging yun na lamang ang sinagot ko.

Di ko alam kung alam n’ya o hindi ang mga nangyari nang gabing iyon pero matapos ng araw na iyon ay naging mailap na sa akin si Wilson. Nagrereply parin ito sa aking mga text pero hindi na ito kagaya ng dati. Hindi na rin ito nag-oopen up sa akin at nagbabalita ng bagay-bagay.

Kahit wala man s’yang sinasabi halatang may nagbago. Hinayaan ko na lamang na tuluyang malayo ang loob sa akin ni Wilson dahil matapos ang ilang linggo ay hindi na ito sumasagot sa aking mga text. Nabalitaan ko rin na lumipat na ito ng bahay kasama ng kanyang pamilya. Sinubukan kong hanapin s’ya sa facebook subalit hindi ko s’ya makita.

Nasayang ang aming pagkakaibigan. Di ko alam kung ano ang maging kamalian ko. Kung makakausap ko lamang muli si Wilson ay tatanungin ko s’ya kung bakit kami humantong sa ganoon. Ngunit huli na. Hindi ko na s’ya mahagilap.

Wilson kung kung nababasa mo ito ngayon, call me. I think I deserve an explanation since I treat you, still as a close friend. You don’t have to be embarassed about what you did because on my part, nag-enjoy din ako sa ginawa mo. Kaya kung okay ka na kausapin mo ako. Nandito lamang ako maghihintay sayo.

Wakas

*******