Written by Unlimited4play
“Ba’t mo naitanong?” maiksing tugon ni Kuya Arman sa akin habang kausap ko siya sa cellphone. Nakakahiya man, pabulong ko pa ring ipinaliwanag sa pinsan mo, ‘yung mga tumatakbo sa isip ko.
Naikwento ko na, gusto ko lang naman masubukan namin ang matagal mo ng pinapantasya mahal ko. ‘Yung dalawa kaming babaeng sabay niyang tutuhugin. “Pero kung ayaw mo Kuya, okay lang din po.” pahabol ko pa, dala ng labis na hiya. Sabi niya naman, pag-iisipan niya daw muna.
Ibababa ko na sana ‘yung tawag, nang bigla siyang nagtanong kung ano raw ‘yung suot ko. Napangiti naman ako sa tono ng boses niyang iyon. Kaya lumingon muna ako sa’yo, habang natutulog ka. “Nakatapis lang po ako Kuya, nagpapatuyo pa ako ng buhok.” bulong ko. Sinundan niya pa ‘yun ng tanong kung ano daw ‘yung suot ko sa loob, at malandi na akong sumagot sa kanya ng, “Wala po eh.”.
Inutusan niya akong humiga sa kama, kaya marahan nga akong nahiga sa tabi mo. Sunod ay bumulong siya ng, “Buksan mo ‘yang tuwalya mo habang nakatihaya ka dyan.”. Sinubukan ko namang tumutol sa mga sinasabi niya mahal, kasi baka mahuli mo ako. Tumugon lang siyang, basta huwag lang daw akong maingay.
“Ngayon, lamasin mo ‘yang suso mo.” bulong niya pa. Hindi ko rin mawari mahal ko, pero sa boses niya pa lang tila nag-iinit na ako. Hindi na ako sumagot. Sa halip ay sinapo ko nga ang mga suso ko, gamit ang isang kamay. Ilang saglit pa, inutusan niya naman akong haplusin ang sarili kong hita, isipin ko daw na siya ‘yung gumagawa ‘nun sa akin. Mabilis ko namang inilipat ang telepono ko sa kaliwa, para magawa ‘yung sinabi niya.
Lalong bumilis ang paghinga ko, nang ipinaangat niya pa ‘yung paghaplos ko sa may singit. Hanggang sa tumakip na ang aking palad, sa hubad kong pagkababae. Ipinahagod-hagod niya pa ‘yung isang daliri ko sa mismong hiwa ko, na siyang nagpaangat sa aking balakang. Nagtanong pa siya, kung basa na daw ba ako. “Opo Kuya.” hingal kong bulong.
“Sige, ipasok mo na sa pekpek mo. Isang daliri lang ha, isagad mo sa loob.” bulong niya ulit. Damang dama ko ang init ng laman kong nakayakap sa aking gitnang daliri. Mahinang ungol naman ang ibinulong ko sa cellphone ko, upang marinig niya rin. Pagkatapos ay ipinabunot niya ‘yung daliri sa puki ko, para pahiran naman ng katas ‘yung magkabila kong mga utong. Tila ba wala na ako sa sariling sumunod sa kanya.
“Nalagyan ko na po.” sagot ko na lang. Matapos ‘nun, pinagapang niya pa ang kamay ko sa aking katawan. Mas naglilibog ako, habang iniisip na siya ang humahaplos pababa sa puson ko. “O, diinan mo naman ‘yang tinggil mo. Tapos ikut-ikutin mo, tulad ng ginagawa ko sa’yo.”. Wala na akong plano pang tumanggi sa mga dikta niya. Patawad mahal ko. Ngunit nagawa ko ‘yun, habang nasa mismong tabi lang kita.
Ako na ang nagtanong sa pinsan mo, kung pwede ko na bang daliriin ulit ‘yung kepyas ko. Sabi niya naman, matuto daw akong maghintay. Ilang mahihinang pag-ungol pa, nagsabi siyang tikman ko ‘yung sarili kong katas. Kaya muli kong inangat ‘yung basa kong hinlalato, sabay pasok sa bibig. Nilaro ko pa iyon ng dila. Ipinagpalagay ko na lang na titi niya ang siyang isinusubo ko.
Pakiramdam ko, parang kulang pa iyon. Kaya inipit ko na ng kaliwang balikat ‘yung telepono ko sa tenga, para malamas ko pa ng isang kamay ‘yung mga suso ko. Hirap man ako sa pusisyon, nagawa ko paring sumupsop ng daliri, maglaro ng sariling utong, at makinig sa boses niya. “Pasok mo na.”. Nagmamadali kong inalis ‘yung kamay sa bibig ko, para muling maglaro ng puki.
“Thanks po.” bulong ko na lang, kasi pinayagan niya na akong magpaligaya ng sarili. Sinita niya pa ako dahil unti-unti ng lumalakas ‘yung paghuni ko. Agad naman akong sumagot ng, “Ay, sorry.”. Ilang saglit lang, nag-utos nanaman siyang sipsipin ko daw ulit ‘yung katas ko. Wala naman akong nagawa, kaya sumunod na lang ako. Ilang ulit pang nagpabalik-balik ‘yung gitna kong daliri sa bibig at puki ko, habang patawa-tawa lang siya sa kabilang linya.
Nagulat na lang ako nang sabihin ni Kuya Arman na, “Ayos na ‘yan. Sige matulog ka na.”. Mabilis kong inihinto ‘yung pagsipsip sa hinlalato ko, para sumagot sa kanyang hindi pa ako nakakaraos. Tumugon naman siyang bukas na lang daw ulit. “Kuya please, ‘tuloy mo pa.” nahihiyang bulong ko. Nagbilin lang siya na magpahinga na daw ako, at huwag na huwag daw akong magkakamaling sipingan ka.
“Kuya naman, ang daya mo.” inis na sabi ko. Mas natawa lang siya, at sinabing huwag daw akong mag-alala. Bukas na bukas daw, kakastiguhin niya itong puki ko. Matapos naming magpaalam, pinatay niya na ‘yung tawag. Kahit nakasimangot ako ‘nun, agad akong bumangon sa kama natin para magbihis na ng pantulog.
Bitin na bitin talaga ako ‘nung gabing ‘yun mahal. Kung sakaling ginapang mo ako ‘nun, malamang ay bumigay ako sa’yo. Saglit akong napatitig sa mukha mo, at tila may nagsasabi sa aking gisingin ka para makipagtalik. Ngunit, hindi ko naman kayang magtaksil sa pinsan mo. Kaya pumihit na lang ako ng higa patalikod sa’yo, para hindi na ako matukso pa.
Takang taka ka kinaumagahan, habang tinutulungan kitang mag-asikaso sa pagpasok mo. Inaayos ko palang ‘yung kwelyo mo ‘nun, pero panay na ang pagsulyap ko sa bintana. Naitanong mo pa sa akin, kung bakit parang inaapura kita sa pag-alis. Sinabi ko na lang na, ayaw ko kasing nagmamadali ka sa pagmomotor mo. Kaskasero ka pa naman.
Tila natuwa ka naman sa pag-aalala ko, at pinabaunan mo pa ako ng matamis na halik bago ka nagpaalam. Patawarin mo ako mahal, sadyang nangangati na talaga ako sa kanya ‘nung umagang ‘yun. Kaya bago pa man ako mag-almusal, patakbo na akong tumawid sa bahay nila.
Sa nagdaang mga araw, batid kong may napapansin ka na sa mga pagkilos ko. Napapadalas na kasi ang mga pabigla kong mura, na alam mong hindi ko gawain dati. Kahit pinupuna mo na ako, hindi ko pa rin maiwasang mahawa sa pananalita ni Kuya Arman, gawa ng madalas naming pagsasama. Alam ko mahal, mali ako. Dapat hindi ako ganun magsalita.
Alam ko ring hindi ka natutuwa sa pagsusuot ko ng maikli, ngunit wala na akong magagawa para ‘dun. Sapagka’t ako naman ang mapapagalitan ng pinsan mo, kapag hindi niya nagustuhan ‘yung bihis ko. Gayon pa man, sadyang tumataas din ang kumpyansa ko, sa tuwing nagpapakita ako ng kaputian. Madalas kasi itong purihin ng mga kapitbahay natin.
Isang pangkaraniwang hapon sa sala natin. Kapwa kami hubo’t hubad ni Kuya Arman, habang patihaya niya akong binabayo sa sofa. Nakasampay pa ‘yung isang paa ko sa sandalan ng upuan, samantalang nakatapak naman ‘yung kabila sa sahig. Nasa may ulunan ko lang ‘nun si Joseph, na katatapos ko lang patulugin. “Hindi talaga nakakasawa tong pekpek mo, ayos ka.” gigil niyang bulong habang nakasubsob siya sa leeg ko.
Wala akong maisagot kundi paghuni. Bumilis pa lalo ‘yung mga pag-ulos niya, kaya mas hinigpitan ko na lang ‘yung pagyakap ko. Kahit pa pawisan kami ‘nun, dahil sa init ng panahon. “Martes nga pala ngayon. Edi sa bunganga kita tatamuran ano?” hingal niyang tanong habang bumabayo. Pa-ungol naman akong umoo. Siya ang naka-isip ‘nun mahal. Gusto niya, depende sa araw, kung saang butas niya ako puputukan.
Bigla ko na lang narinig sa ulunan kong naalimpungatan si Joseph. Kaya pinilit ko na lang abutin ng kamay ang hita nito, para tapik-tapikin. Kasabay ‘yun ng patuloy kong pagsalo sa mabibilis na kantot ng pinsan mo. “Aba puta, magaling kang ina!” tumatawa niyang sabi kasabay ng mas madidiin na pagsalakay. Kaya naman, mas lumakas din ‘yung mga halinghing ko.
Saglit siyang umahon mula sa pagkakadapa sa ibabaw ko, at sabay niyang niyakap ang aking mga binti. Pinagdikit niya ang mga iyon, saka isinabit sa balikat niya. “Puta, mas masikip ka pala kapag gan’to.” gigil niyang sabi, habang patuloy sa pagsalakay. Pagkatapos, muli na siyang dumagan sa akin. Kaya nadama ko na lang na dumiin na ‘yung sarili kong tuhod, sa mga suso ko.
Dahil sa ganung pusisyon, talagang nabanat ang katawan ko mahal. Nakalagpas na sa ulo ko ang aking mga talampakan, at wala pa siyang pakialam, kahit halos mapisa na ‘yung suso ko. Pakiramdam ko tuloy, lalo niya akong pinapahirapan. Pero, masarap. Sana matuto ka rin ng ganung diskarte mahal ko.
Join our new website to chat and read more updated stories at www.libog-stories.com
Nakaangat din ang puwit ko sa pwesto namin. Para bang likod ko na lang ang nakasayad sa sofa. At ‘dun niya na pinaranas sa puki ko, ang mas pwersado niyang kantot. Naging palubog ‘yung atake ng titi niya, na siyang nagpatirik sa aking mga mata.
Dahil sa kakaibang sarap ‘nun, nadama kong may sasabog na sa puson ko. “Salamat po Kuya!” maungol kong hiyaw. Sa sobrang gigil nya, lalo pang tumindi ‘yung mga pababa niyang bayo sa matres ko. Sinabayan niya pa ‘yun ng mga mariing pagmumura. Kaya naman, alam kong makakaraos na rin siya.
Ilang unday niya pa, tuluyan na nga akong nanginig sa grabeng linamnam. Mahabang alulong naman ang isinukli ko sa husay niya. “Tang ina ka, nganga!” nagmamadali niya pang sabi, at mabilis niyang binunot ‘yung kargada niya. Dali-dali siyang lumakad, para itapat ‘yung nag-aalburuto niyang titi sa mukha ko.
Pikit-mata naman akong nagbukas ng bibig, para sahurin ‘yung paparating niyang semilya. “Heto ang bagay sa’yong puta ka!” sabi niya pa, habang pabilis ng pabilis ang pagsasalsal niya. Maiksi akong napa-ungol, ‘nung maramdaman ko na ‘yung pagtama ng mainit na tamod sa ibabaw ng dila ko.
Nagtaka ako nang biglang mag-utos si Kuya Arman na, huwag ko daw munang lunukin ‘yung inilabas niya. May gusto pa daw siyang gawin. Nag-aalangan man ako, nanatili na lang akong naka-nganga habang naghihintay. Sinundan ko na lang siya ng tingin, at lumakad siyang papasok sa kwarto nating mag-asawa.
Ilang minuto rin akong nag-aabang sa gagawin ng pinsan mo, kaya medyo nangalay na rin ang panga ko sa pag-nganga. Ngunit, takot naman akong lulunin ‘yung semilya niya ng walang-paalam. Kasi alam kong ikakagalit niya ‘yun. Kilala mo naman siya mahal, baka parusahan niya ulit ako.
Ilang sandali pa, buti at bumalik na rin siya sa sala. Itinutok niya ‘yung kamera ng cellphone ko sa mukha ko, at nakangisi pa siyang nagsabi ng, “Ipakita mo muna dito ‘yang laman ng bibig mo.”. Matagal niya ng gawain ‘yun mahal. Kaya marahan na nga akong naglabas-dila, para ipakita ang puting likidong naroon.
Sakto namang gumapang si Joseph papunta sa akin. Kaya mabilis ko itong kinuha para padapain sa dibdib ko, at ‘dun muling patulugin. Tuwang tuwa naman ‘yung pinsan mo sa hitsura ko, habang nakatingin siya sa kamera. “Ayan, mas nakakalibog kang tignan. Sige lunok.” sabi niya pa.
Nalukot ang mukha ko, nang maramdaman ko ang pagdaan ‘nun sa aking lalamunan. Naglabas pa ulit ako ng dila, para ipakita sa cellphone kong wala na ‘dun ‘yung iniwan niyang tamod. Pinuri niya naman ako dahil sa tama kong ginawa. Malaki na daw ang pinagbago ko. Kaya nagngitian kami, at hinimas niya pa ako sa ulo, saka niya binitiwan ‘yung telepono ko.
Nasa dibdib ko pa rin si Joseph, nang muli niyang itutok ang ulo ng alaga niya sa mga labi ko. Batid ko ng gusto niyang ipalinis ‘yun. Kaya kinabig ko na ‘yung puwit niya, habang abala pa rin ang isa kong kamay sa paghele sa anak ko. “Labhan mo ‘yung mga sapatos ko bukas, mukhang maganda sikat ng araw.” bilin niya pa. Kahit patuloy kong sinisimot ng bibig ‘yung naiwang lagkit sa titi niya, nakuha ko pa ring tumango.
Nakita kong patingin-tingin si Kuya Arman sa orasan natin, at hinahayaan lang ako sa pagtsupa. “Bilisan mo na dyan, at tatawagan ko pa ‘yung asawa ko.” utos niya habang sinasaid ko ng dila, ang mga puti-puti sa bayag niya. “Patapos na po.” maiksing sagot ko na lang, sabay lipat ng sipsip sa makapal niyang bulbol
Pagkatapos ‘nun, pinagpag niya na ‘yung titi niya. Dahilan para magtalsikan sa mukha ko, ang sarili kong laway. “Biyernes ng umaga, aalis tayo. Gagawin na natin yung plano mo.” sabi niya habang pinupulot sa lapag yung mga damit niya. Napangiti naman ako sa narinig ko.
Nang makapagbihis siya, ngumuso ako sa kanya para humingi ng isang halik. Bilang sagot, tinapik-tapik niya lang ‘yung pisngi ko at nagmadali siyang lumabas ng bahay natin. Kaya ako na lang ‘yung pasigaw na nagpahabol ng, “Ingat ka Kuya, I love you.”.
Kahit iniwanan niya akong hubo’t hubad sa sofa, may ngiti pa rin sa mga labi ko. Iba talaga magpaligaya ang pinsan mo. Hindi niya ako tinatantanan hangga’t hindi pulang pula itong puki ko. Napa-iling na lang ako, habang patuloy sa pagpapatulog kay Joseph. Bigla akong natulala, habang iniisip na hindi na pala mabilang ang dami ng kasalanan ko sa’yo mahal ko.
Kinagabihan din ‘nun, nakaligo na ako bago ka pa makarating ng bahay. Yumakap ako sa’yo, at napansin mong medyo basa pa ang buhok ko. Pinagsabihan mo naman ako, dahil nga gabi na. Baka kamo pasukin ng lamig ang katawan ko. Dinahilan ko na lang na, mainit kasi ang panahon kanina. Sinabayan ko pa iyon ng malambing na ngiti, kaya napabuntong hininga ka na lang.
Doon na nga nagsimula ang paghihinala mo sa akin. Kahit na alam kong sinasarili mo lang ang mga pagdududa mo, napansin ko pa rin ‘yung mga pasimple mong kilos. Dumadalas kasi ang pagsilip mo sa cellphone ko, at biglaang pag-uwi mo ng maaga. Akala mo siguro, mahuhuli mo ako sa ganun.
Kaya sinabihan ko agad si Kuya Arman. Ipinaghahanda ko siya ng pulutan ‘nun, nang nabanggit ko nga sa kanya ‘yung mga napapansin ko sa’yo. Sabi niya lang, huwag daw akong matakot, kasi tanga-tanga ka naman daw. Hindi ko man sinasadya mahal ko, pero natawa talaga ako sa pagkakasabi niya.
Isang umaga nanamang minamadali kita sa pagpasok. Kung matatandaan mo, nagpaalam ako ‘nun sa’yong mamimili ako ng prutas sa palengke. Sumagot ka naman na, ikaw na lang ang bibili. “‘Di ko pa alam ‘yung gusto kong kainin eh.” paawa kong palusot. At sa pag-aakalang bahagi ‘yun ng paglilihi ko, natawa ka na lang. Matapos mong magpaalam, dali-dali kong kinarga ang natutulog pang si Joseph para iwanan sa tiyahin mo.
Iyon kasi ang araw, na isasagawa namin ni Kuya Arman ang binabalak ko. Katulad ng bilin niya, sinuot ko ang pinakamaiksi kong bulaklaking bistida. Napakagat-labi pa ako habang pinagmamasdan ang sarili ko sa salamin. Litaw na litaw kasi ‘yung mga hita ko sa sobrang iksi ‘nun. Nagsabi rin siyang huwag na daw akong magpanloob. Kahit nakakakaba ‘yun, lalo lang akong nanabik sa mga gagawin namin.
Nakahawak ako sa laylayan ng kasuotan ko, habang naglalakad papunta sa may kanto. Sigurado kasing makikitaan ako, oras na mahagip ako ng hangin. Dala ng takot at kasabikan, patakbo na akong sumakay sa kotse ng pinsan mo. Binati ko pa siya ng isang matamis na halik sa pisngi, bago niya sinimulang paandarin ang makina.
Habang nasa byahe kami, nabanggit niya sa akin na nag-aantay na daw sa motel ‘yung kinuha niyang pokpok. Mabuti daw at pumayag naman ‘yung babae sa mga kundisyon niya. “‘Wag na ‘wag mo akong ipapahiya ‘dun ha.” bilin niya pa sa akin, kasabay ng madiin niyang pagpiga sa kaliwang hita ko. Agad akong tumango. Sunod ay mabagal ng humaplos ‘yung kamay niya paitaas sa aking singit, habang patuloy lang siya sa pagmamaneho.
Kinilig naman ako sa gusto niyang gawin. Kaya pasimple ko ng binuka ang mga hita ko, para makalusot na ‘yung kamay niya sa ilalim ng aking bistida. Napamura pa siya ‘nung makapa niyang basa na agad ‘yung hiwa ko. “Maginaw kasi Kuya, tapos wala pa akong panty.” nahihiyang bulong ko. Ngumisi lang siya. Napahigop naman ako ng hangin, nang maramdaman ko na ang marahang pagpasok ng dalawang daliri niya sa kepyas ko.
Tuloy lang sa pandadaliri si Kuya Arman, habang ibinibilin niya ang mga dapat na gagawin ko. Dala ng libog, puro opo lang ang naisagot ko sa kanya. “Pinag-aralan na natin ‘yung gagawin mo, pati tumbong ‘nun didilaan mo ha.” gigil niyang sabi. Dahil sa mabilis niyang pagkalabit sa aking kalamnan, ungol na lang ang naitugon ko. Patawad mahal ko. Hindi ko rin naman gustong gawin ‘yun, lalo na sa kapwa ko babae.
Hanggang sa pumarada na kami sa tapat ng isang malaking gusali. Ako na ang kumuha sa kamay niyang nasa pagitan ng mga hita ko, para kusang linisin ng bibig, ‘yung hinlalato at palasingsingan niyang ginamit sa puki ko. “Tandaan mo, susunod ka lang sa mga sasabihin ko.” paalala niya pa. Tumango naman ako, habang sinusupsop ko ‘yung sarili kong katas na nakabalot sa mga daliri niya.
Nakakapit ako sa kaliwang braso niya, habang papasok kami sa kwarto ng motel. Malayong malayo sa inaasahan ko, isang dalagita ang inabutan naming nakaupo sa kama. Agad itong tumayo ng makita kami, para makipagkamay. Ngunit halik sa labi ang isinalubong ng pinsan mo. “Yumi po.” nahihiyang pakilala nito. Hiyang hiya rin talaga ako sa kanya ‘nun, pero pinilit ko na lang ngumiti.
Masasabi kong maganda siyang bata, maputi siya, balingkinitan, singkit ang mga mata, medyo mapisngi, at hanggang balikat lang ang buhok pero maganda ang bagsak nito. Katamtaman lang din ‘yung taas niya para sa isang babae. Tantya ko, mas matangkad lang ako sa kanya ng ilang pulgada. Alam mong selosa ako, lalo na sa ibang babae sa paligid mo. Ngunit, hindi ako makaramdam ng ganun sa kanya. Hindi ko rin alam kung bakit.
Naupo si Kuya Arman sa gilid ng kama, at pinakandong niya si Yumi sa kanya. Sumunod naman ako, para maupo sa tabi nila. “Nag-aaral ka pa ba?” tanong ng pinsan mo, tumango naman ‘yung dalagita. ‘Dun kami nagsimulang magkwentuhan. Hindi katagalan, nauwi iyon sa mga mahalay naming usapan at natuloy sa tawanan. Hindi ko inaasahan ‘yun mahal, madali pala kaming magkakapalagayan ng loob.
Noong mapag-usapan namin ang tiyan ko, ipinagmayabang pa niya na siya ang bumuntis sa akin, at ipina-ako lang sa’yo. “Grabe ka pala, sir!” nakatawang sagot nito. Ilang saglit pa, humalik na siya sa kalong-kalong niyang dalagita, at sinagot naman siya nito. Ilang segundo lang, bumaling siya sa akin upang ako naman ang hagkan, kaya ginantihan ko rin. Ipapasok ko pa sana ‘yung dila ko sa bibig niya, nang magsalita siya.
“Tayo! Maghubad ka.” mabilis na utos niya. Batid ko naman ang gagawin namin, kaya hindi na ako tumanggi pa. Bagamat nakaka-ilang, dinaan ko na lang sa biro. Malandi kong iginilid ang magkabilang istrap ng bistida ko, at pababa ko ‘yung hinubad. Medyo nagulat pa ‘yung dalagita, nang makita niyang wala akong bra’t panty. “Ang ganda niyo po, sobra.” bola pa nito sa akin. Natawa naman ako sabay sabing, mas maganda siya.
Pinatayo na ng pinsan mo ‘yung dalagita, at saka niya ito hinubaran. Tumatawa pa ito habang ibinababa ‘yung maiksi niyang maong na shorts. Tingin ko, sanay na sanay na ito sa ganung eksena. Naghubad na rin siya ng panty, at tumulong naman ako sa pagkalag ng kawit ng bra. Halatang alagang alaga ang kutis nito, sobrang kinis kasi. Nabigla naman ako, nang makita ko ‘yung suso niya. Tila pausbong pa lang ang mga ito.
Ano ba tong nararamdaman ko? Tanong ko sa sarili. Alam mo namang babaeng babae ako mahal. Pero, sa hindi ko malamang dahilan, nag-iinit ako sa kagandahan niya. Nakaupo pa rin si Kuya Arman, ‘nung sabay niyang hinatak ‘yung mga kamay namin ni Yumi, at magkatabi niya kaming ipinwesto sa tapat niya. Gigil siyang tumitig sa amin at bumulong na, sabay niya daw kaming lalaspagin. Lalo naman akong kinilig sa sinabi niya.
Parehas kaming hubo’t hubad ‘nung dalagita, habang nakatayo sa harap ng pinsan mo. “Aba, sariwang sariwa pa ‘to ah!” nakangisi pang sabi niya, habang sinasalat ng gitnang daliri ‘yung biyak nito. Nakangiti naman itong sumagot ng, “Syempre naman, sir.”. Ngumiti lang din siya. Bigla niya na lang inilipat sa mukha ko ‘yung daliring iyon, at nakita ko pang nangintab ang kuko niya dahil sa katas. Saka siya nag-utos na tikman ko daw.
Kahit nag-aalangan, alam ko namang hindi ako makakatanggi. Nagbiro pa ‘yung dalagita na, okay lang daw ‘yun. Kasi masarap naman daw siya. Ngumiti na lang ako, sabay sipsip sa daliring nakatutok sa labi ko. Pagkahugot niya ng daliri mula sa bibig ko, sabay namang sumapo ‘yung mga kamay niya sa kanang suso namin. “Gusto ko ‘yung masunurin ha?” tanong niya pa habang kinukurot ang mga nakatayo naming utong.
Nakangiti naman kaming tumango. Kinabig pa ng pinsan mo ang mga bewang namin, hanggang sa sabay na kaming dumikit sa kanya. Sakto naman ‘yung taas ng kama. Kaya halos magpakalunod siya, sa dalawang pares ng suso sa mismong mukha niya. Una niyang sinubo ‘yung magkabilang utong ‘nung dalagita, at sinipsip ang mga ito. Nang mangintab ‘yun sa laway niya, saka siya lumingon sa akin. Upang utong ko naman ang laruin ng dila. Napa-ungol agad ako sa kiliti.
Nang magsawa siya, binigyan niya pa ng tig-iisang sampal ang bawat suso namin. Napatili naman ‘yung dalagita. Para bang kinilig pa ito sa pagpalo sa kanya. Ginawaran niya ito ng isang halik sa labi, bago siya nagsabing, “Dito nga kayo umupo, tignan natin kung sinong mas marunong lumaplap sa inyo.”.
Naupo nga kami ni Yumi sa gilid ng kama ng magkaharap. Hindi ko masiguro, kung kinakabahan o nananabik ako nang mga oras na ‘yun. Bakas na rin sa mukha niya ‘yung gigil. Humawak na ‘yung dalagita sa magkabilang pisngi ko, at siya ang unang humalik sa akin. Sa buong buhay ko mahal, ‘dun lang ako nakahalik ng babae. Sobrang lambot pala ng mga labi niya, kaya parang nakakapanibago.
Habang nakapikit, nadala na lang ako sa paggalaw ng bibig niya. Kaya sinabayan ko na rin. “O, gamitan niyo ng dila.” sita pa ng pinsan mo, at nag-iskrimahan nga kami. Ilang saglit pa, itinulak niya akong pahiga sa kama, at nagpaubaya naman ako. Hanggang sa makapatong na ‘yung dalagita sa akin. Pareho kaming walang saplot ‘nun, kaya nadama ko ‘yung pagkiskis ng bulbol niya sa kalbo kong puson.
Naglalaplapan pa rin kami ni Yumi, ‘nung maitanong ko kung ilang taon na siya. “Eighteen na po ako.” tugon niya. Masyadong mabilis ‘yung pagsagot niyang iyon, kaya hindi ko sigurado kung nagsasabi ba siya ng totoo. O baka, sinabi niya lang iyon para iwas-aberya. Biglang lumabas lalo ‘yung mabango niyang hininga, nang napa-ungol siya. Magkadikit pa naman ‘yung mga labi namin. Kaya pala, dinadaliri na siya ni Kuya Arman.
“Puta, bungguan ng pekpek! Sarap nito!” gigil na sabi ng pinsan mo. Abala kami sa halikan, nang madama kong sumisingit na ‘yung ulo niya sa pagitan ng mga hita ko. Kaya kusa na akong bumukaka. Ako naman ‘yung napa-ungol, nang maramdaman ko ‘yung mainit niyang dila na gumuguhit sa biyak ko. “Sir Arman.” ungol din ng dalagita. Parehas kaming napapakislot, habang sabay na pinapasadahan ng dila ‘yung magkapatong naming mga puki.
Ilang minuto pa, pinalo niya sa puwit ‘yung dalagita para paalisin na ito sa ibabaw ko. Inutusan niya itong mahiga sa may ulunan ng kama, at agad naman itong sumunod. Hinablot niyang bigla ‘yung buhok ko sabay sabing, “Ikaw dito ka.”. Napilitan akong gumapang na parang sanggol, dahil sa sabunot niya. Hanggang maitapat niya ‘yung mukha ko sa mismong puki ‘nung dalagita, at saka niya ako pwersahang nginudngod.
Napaungol agad si Yumi sa pagsayad ng labi ko sa kepyas niya. Mas nagliyab naman ang libog ko sa tinis ng kanyang boses. Kaya inumpisahan ko ng igalaw ‘yung bibig ko. Masarap nga siya, at wala pang amoy ‘yung puki niya. Talagang malinis pala siya sa katawan. “Yan, ganyan!” sabi naman ng pinsan mong patuloy na nakasabunot sa akin. Iginuhit ko pa ‘yung dila ko sa biyak ‘nung dalagita, kaya lalo itong naging maingay.
Mula sa gilid ng mata ko, nakita kong nagbukas na ng pantalon si Kuya Arman. Ibinaba niya ang garter ng brief niya hanggang sa ilalim ng bayag, sabay sabing, “Subo mo ‘to.”. Saglit akong lumingon pakanan, para serbisyuhan rin ‘yung naninigas niyang alaga. Hanggang sa mabasa ‘yun ng husto sa laway ko. Binigyan ko pa ng halik ang mga bayag niya, bago ko ibinaling ‘yung mukha ko pabalik ulit sa puki ni Yumi.
Pagkatapos ‘nun, naramdaman ko na ang pagpusisyon ng pinsan mo sa likuran ko. Batid ko na ang gusto niyang gawin, kaya inusli ko pa ‘yung puwit ko habang nakatuwad. Agad akong napa-ungol, nang madama kong pinapahid-pahid niya na ‘yung ulo ng kargada niya sa basa kong hiwa. Lumingon naman ako patalikod upang maki-usap. “Ipasok mo na po, please.” bulong ko pa. Ngunit dinakma niya lang ‘yung batok ko, para muling isubsob sa kepyas ng dalagita.
Napapa-arko ang katawan ni Yumi, gawa ng pag-kain ko sa kanya. Napatingala naman ako, at nakita kong nakasapo pa ang isa niyang kamay sa sarili niyang suso. Doon ko pinatulis ‘yung dila ko, at pilit ko ‘yung ipinasok sa mismong butas niya. Ilang mga pagsundot pa, napabitaw na ang bibig ko. Nadama ko na kasi, yung marahang pagtarak ng titi ni Kuya Arman sa akin. Patingala naman akong umungol, dala ng matinding sarap.
Join our new website to chat and read more updated stories at www.libog-stories.com
Naging paputol-putol ang paghuni ko, habang patuwad akong binabayo ng pinsan mo. Gawa ng inaasikaso rin ng bibig ko, ‘yung kepyas ‘nung dalagita. Mahigpit namang nakakapit ‘yung pinsan mo sa aking bewang, para isalubong ‘yung katawan ko sa bawat unday niya ng kantot. “Salamat, salamat po.” nanginginig kong ungol, bago ako tuluyang mangisay. At ‘nung mapansin niyang nakaraos na ako, mabilis niya akong hinawi pakaliwa.
Para akong laruang initsa niya sa isang gilid. Lumakad pa siya ng paluhod, papalapit naman sa nakatihayang dalagita. Nagngingitian pa sila habang umaabante ‘yung pinsan mo, at hinahagod niya pa ‘yung alaga niya. Bilang tugon, pabukaka namang kumapit ‘yung dalagita sa sarili nitong mga tuhod, habang nakikipagtitigan pa. Tila ba hayagan niyang nilalako ang kanyang pagkababae. Napangisi naman ‘yung pinsan mo, sabay tutok ng kargada niya sa naghihintay nitong puki.
“Tignan natin kung hanggang sa’n ang landi mo.” gigil na bulong niya pa, bago marahang ipinasak kay Yumi. Patili naman ang naging pag-ungol nito, dahil sa sensasyon. Tumukod pa ang mga palad ni Kuya Arman sa kama, at saka siya nagsimulang umulos. Hindi ko naman alam, kung saan ako lulugar. Kaya hinalik halikan ko na lang ‘yung likod ng pinsan mo, habang patuloy silang nagkakantutan.
Sa taba ng alaga niya, nasilayan ko kung paano mabanat ng husto ang mga labi ng kepyas nito. Hindi kalaunan, bumilis na ‘yung mga pag-ayuda niya. At dahil ‘dun, bumilis rin ‘yung mga paghuni nito. “Magpasalamat ka sa akin, ‘pag lalabasan ka na ha?” mariiing sabi niya pa, kasabay ng mabibigat na pagbayo. Pikit-mata naman itong tumango sa kanya.
Hanggang sa tuluyan na siyang dumapa dito para makipaghalikan, at agad namang sumalubong ang mga labi ng dalagita. Nakaramdam man ako ng inggit sa ginagawa nila, humawak na lang ako sa puwitan ng pinsan mo, para isagad niya pa lalo sa kaloob-looban nito. Madiin pa ring magkadikit ang mga labi nila, ‘nung bigla silang gumulong sa kama para umibabaw naman ‘yung dalagita.
Umahon si Yumi mula sa pagkakadapa, upang paupo naman siyang kumanyod. “Halika rito.” anyaya sa akin ni Kuya Arman. Mabilis naman kaming nagkaintindihan, at inalalayan pa ako ‘nung dalagita habang umaangkas ako sa mukha ng pinsan mo. “Kuya!” ungol ko agad, nang maramdaman ko ‘yung pagkalabit ng dila niya sa tinggil ko. Magkaharap kami ‘nung dalagita, at hindi sadyang napakapit pa ako sa mga balikat niya, dala ng grabeng kiliti.
Kagat-labi naman kaming nagkangitian, habang sabay na gumigiling sa ibabaw ng pinsan mo. Bakas na sa mga mata namin ‘yung matinding kalibugan. Kaya naman, nauwi iyon sa pagpapalitan namin ng laway. Ramdam kong mas naging mainit ‘yung bibig niya kumpara kanina, at mas nanggigil ako ‘dun. “Ang sarap.” bulong niya pa. Humawak na ako sa magkabila niyang pisngi, at ako na ‘yung nagpasok ng dila sa bibig niya.
Sunod ay napabitaw siya sa laplapan namin. Lumiyad kasi siya para humawak sa mga tuhod ng pinsan mo, na nasa kanyang likuran. Nagkaroon naman ako ng espasyo para yumuko, at supsupin ‘yung kanan niyang suso. Ilang saglit lang, kapwa ng bumilis ‘yung pagsasayaw ng mga balakang namin. “Thank you po Kuya.” “Salamat Sir.” halos sabay naming halinghing ni Yumi habang kapwa kami umiindayog sa ibabaw ni Kuya Arman.
Alam kong ‘yun ang matagal mo ng pinapangarap mahal ko, ‘yung sabay na makatikim ng dalawang babae. Patawarin mo ako, kung tinupad ko ‘yung pangarap mo, kasama ang ibang lalaki. Hindi ko naman kasi kayang makitang may pinapaligaya kang iba. Iniisip ko pa lang, parang nagseselos na ako. Alam mo namang magkaiba ang pag-ibig ko, para sa inyong dalawa ng pinsan mo.
Hapon na noong makalabas kami ni Kuya Arman ng motel. Patingin-tingin ako sa relo ko habang nasa byahe kami. Iniisip ko na sana, hindi ka pa nakakauwi. Bigla niya akong tinanong, kung nasiyahan daw ba ako kanina. Marahan naman akong tumango. Bumulong pa siya na sa susunod daw, dalawang pokpok na ‘yung kukunin niya. “Bali tatlo kayo, sabay-sabay.” natatawa niya pang bulong sa akin. Kinabahan naman ako sa ideya niya.
Kasalukuyan siyang nagmamaneho, nang magsindi pa siya ng sigarilyo. Napangiti na lang ako, dahil alam ko na ‘yung dapat kong gawin. Dali-dali akong nagpusod ng buhok para walang sagabal sa pagtsupa ko sa kanya. “Hay, mga lalaki talaga.” biro ko pa. Ngumisi naman siya, at ibinaba ko na nga ‘yung katawan ko para simulang buksan ‘yung maong niyang pantalon.
Habang paikot-ikot ‘yung dila ko sa ulo ng kargada niya, naitanong ko, kung ano bang plano niya sa relasyon namin. Dagdag ko pa, naaawa na kasi ako sa’yo. Kaya mas makakabuti pa siguro kung tuluyan na kitang iwanan. “Magtanan na lang kaya tayo Kuya?” seryosong tanong ko. Natawa naman siya, sabay kadyot sa aking bibig. “Hindi pwede ‘yun. Mag-antay ka lang, ako ang bahala.” sagot lang niya, habang hinihimas ‘yung ulo ko.
Dumiretso ako sa bahay ng tiyahin mo para kunin si Joseph bago ako umuwi sa atin. Nakita kong wala pa ‘dun ‘yung motor mo, kaya alam kong hindi ka pa dumarating. Mabuti na lang talaga, at napabuntong hininga nanaman ako. Nadatnan kong makalat ang bahay natin. Kasi hindi pala ako nakapaglinis kanina, dahil sa pagmamadali ko.
Nagbihis ako ng pambahay, para umpisahan ng magwalis. Ilang minuto lang, may tumapik sa puwit ko. Dumating ka na pala, at may dala ka pang hapunan natin. Binati kita ng isang halik sa labi at malugod ka namang ngumuso. Iyon ang naging senyales ko na wala ka pa ring kaalam-alam.
Habang naghahanda ako ng lamesa, nakita kong kausap mo ‘yung hipag mo. Nasa may pintuan lang kayo ‘nun. Kahit hindi ko naririnig ‘yung bulungan niyo, alam kong ako ang inyong pinag-uusapan. Palingon-lingon ka kasi sa direksyon ko. Sa kalagitnaan ng pag-uusap niyo, narinig ko ‘yung pangalang Arman. Bigla akong napahinto sa paglalapag ng pinggan. Kinabahan talaga ako ‘nun mahal, para akong napako sa kinatatayuan ko.
Sabi nga nila, may tenga ang lupa, may pakpak ang balita. Ngunit, hindi ko naman inaasahang umaabot pala ‘yun hanggang Saudi. Hunyo, eksaktong anim na buwan mula ‘nung magsimula ang pagmamahalan namin ng pinsan mo. Biglaang umuwi si ate Sunshine dahil nga sa bali-balitang may relasyon kami ng asawa niya. Sa isang kisapmata, nagbago ang lahat. Agad silang lumipat ng bahay ng walang pasabi sa kahit na sino.
Masasabi kong matalino nga ang asawa ni Kuya Arman. Nakahanap agad siya ng paraan para paghiwalayin kami, nang hindi gumagawa ng anumang eskandalo. Siguro ayaw niya lang ipahiya ‘yung sarili niya, kung sakali mang kumprontahin niya ako. Siguro nga ganun? Ramdam kong ikinatuwa mo naman ang pag-alis nila. Kahit wala kang nakumpirma sa’yong mga hinala, alam kong naging mas payapa ang pag-iisip mo.
Mabagal na lumipas ang mga buwan ng mawalay ako sa piling ni Kuya Arman. Hindi ko na mabilang kung ilang beses akong nagtangkang makausap siya, ngunit wala akong nakuhang pagsagot. Pakiramdam ko, tuluyan niya na akong kinalimutan. Walang katumbas na sakit ang hatid ‘nun mahal ko. Lalo pa akong nahirapan, sapagka’t hindi mo maaring mahalata ang araw-araw kong pag-iyak.
Gayon pa man, hindi nakatakas sa pansin mo ang pagiging tahimik ko. “Ganyan ba talaga kayong mga buntis? Pabago-bago ng mood?” paglalambing mo pa sa akin habang nasa sofa tayo. Bumulong ka pang, ipapasyal mo kami ni Joseph sa darating na Linggo. Tumitig ka sa akin na parang inaantay mo ‘yung pagngiti ko. Kaya pinagbigyan na lang kita. Hindi mo lang alam mahal, pero hindi ‘yun ang kinakailangan ko.
Dala ng pagkadesperada kong makuha ang atensyon ng pinsan mo, ipinagpatuloy ko ang pagkalbo sa aking puki, at lakas-loob ko itong kinukuhaan ng litrato para ipadala sa kanya. Pasensya ka na mahal ko, sadyang wala na akong maisip na paraan para makausap ulit siya.
Isang tanghali sa loob ng kwarto natin, inatake nanaman ako ng pangangati. Mabilis akong nag-alis ng pambaba, at kumuha ng panulat. Gamit ang pangmarkang iyon, sinulatan ko ‘yung aking kalbong puson ng, “Arman”. Para ipakita sa kanyang pagmamay-ari niya pa rin ako. Hindi ko rin malaman mahal, kung bakit parang kinikilig pa ako ‘nun habang naglilitrato sa katambukan ko.
Bagamat lumalaki na ang tiyan ko nang mga panahong ‘yun, patakbo pa rin akong nagkulong sa banyo natin. Doon ko inilantad sa kanya ang pagkababae ko. “Mag-reply ka naman.” malungkot na bulong ko sa sarili, habang nakahubo at nakaupo sa inidoro. Marahan akong nagbukas ng mga hita, at hawak pa sa kaliwang kamay ‘yung nakatutok kong cellphone.
Pinagapang ko naman ‘yung kanan kong kamay sa may puson, habang patuloy akong nakatitig sa lente ng kamera. “Kamusta ka na dyan Kuya?” tanong ko pa. Nilunok ko na ang natitira kong hiya. Kaya gamit ang dalawang daliri, binulatlat ko pa ang kepyas ko. Nais ko kasing masilayan niya pa rin ang aking laman. Ngunit, sa kabila ng ginawa ko, nanatiling walang paramdam ‘yung pinsan mo.
Bilib din talaga ako sa pagiging masugid mo mahal. Tila dinoble mo pa ‘yung mga pagsisikap mo para lang mapasaya ako. Minsan ikaw pa ang tumatapos ng gawaing-bahay, na madalas kong nakakaligtaan. Dahil na rin sa kalungkutan kong dinaramdam. Maraming salamat mahal ko, hindi ka sumuko. Pakiramdam ko tuloy ay nanliligaw ka ulit.
Hanggang sa sumapit ang araw ng aking panganganak. Alas onse ng gabi, nang humilab ang tiyan ko, kasabay ng pagputok ng aking panubigan. Kasama ang tiyuhin mo, dali-dali niyo akong sinugod sa paanakan. Makalipas ang ilang oras kong paghihirap, isang sanggol na lalaki ang iniabot sa akin ng kumadrona. Pinangalanan ko siyang Angelo.
Sa mga sumunod na linggo, lalo tayong pinutakte ng bulong-bulungan ng mga kapitbahay. Siguro dahil sa naiiba ang isinilang ko. Malayo ang kutis niya sa kulay ng mga balat natin. “Hay buhay! Wala talagang sikretong hindi nabubunyag!” tahasang sabi ng isang ale, habang naglalakad sa harap natin. Kahit hindi niya ‘yun direktang sinabi sa’yo, ramdam natin kung sino ang pinariringgan niya.
Hindi ka na lang sumagot, pero sinundan mo ng tingin ‘yung matandang babae. Samantalang napayuko naman ako sa hiya. Patawad mahal ko, kung hindi ko kayang lumaban sa mga ganung pangungutya. Kahit nasa tapat lang tayo ng bahay ‘nun, habang pinapaarawan mo ang anak namin ni Kuya Arman.
Alam nating matalino ka mahal. Sa ilong at sa hugis pa lang ng mukha ni Angelo, hindi maitatanggi kung sino ang tunay nitong ama. Kaya sa paglipas ng mga buwan, nagsimula ng tumamlay ang relasyon natin. Tanging malalamig na halik na lang ang naibibigay mo sa akin, sa tuwing aalis at uuwi ka ng bahay. Dumaan na lang ang pasko’t bagong taon, na kapwa tayong may bigat sa dibdib. Ngunit, wala tayong lakas ng loob para pag-usapan iyon.
Isang hapon ng Sabado, nadatnan kitang mag-isang naglalasing sa hapag kainan natin. Kung matatandaan mo, lumapit ako sa’yo ‘nun para awatin ka na sa pag-inom. Saka ko lang napansin na lumuluha ka na pala. “Ano bang nangyari sa’tin mahal, bakit naman ganun?” tumatangis na bungad mo sa akin.
Iyon na ang kinakatakot ko. Alam ko na ‘yung ibig mong sabihin, kaya umupo na ako sa tabi mo. Kapwa tayo naging emosyonal sa mga sumunod na nangyari. Paulit-ulit mo akong tinatanong, kung totoo ba ‘yung mga nababalitaan mo. Pero hindi lang ako sumasagot. Pasensya na mahal, kung tanging pag-iyak lang ang naitugon ko sa’yo ‘nun.
Siguro nga, wala akong sapat na tapang para sabihin iyon ng harapan. Nagulat na lang ako nang sabay mong kunin ‘yung mga kamay ko habang magkaharap tayo. Pinagdikit mo ang mga iyon, at hinalikan mo pa ‘yung likod ng mga palad ko. Habang patuloy ka pa sa paghikbi, nagsalita ka. “Mahal, basta sabihin mo lang ‘yung buong katotohanan. Gusto ko lang malinawan. Pangako, tatanggapin ko lahat.”. Parang napunit ang puso ko, nang marinig ko ‘yun.
Lalo akong napipi sa pagkadurog ng aking konsensya. Tila naintindihan mo naman ang pagluha ko, kaya batid kong may ideya ka na. Ramdam kong masama na rin ang loob mo, kaya ayaw mo na ring magsalita. Ilang minuto tayong naging tahimik, habang nagpapakiramdaman. Nakita ko pa kung paano ka umamba ng suntok, ngunit nagawa mo pang pigilan ang sarili mo. Kaya idinabog mo na lang ‘yung kamao mo sa lamesa.
Doon na ako yumakap ng mahigpit sa’yo mahal, at hinilig ko ang mukha ko sa balikat mo. Mas lumakas pa ‘yung paghikbi ko, kaya para bang nahabag ka naman sa’yong narinig. Yumakap ka na rin, sabay halik sa buhok ko. “Gusto mo ba, isulat mo na lang ‘yung mga sasabihin mo sa’kin?” pabulong na suhestyon mo. Luhaan naman akong tumango habang nakasubsob sa’yo.
Hating-gabi ng magising ako, at namalayan kong magkayakap pala tayong nakatulog. Maingat akong kumalag sa mga braso mo, para bumangon at maghanap ng masusulatan. ‘yun na nga ang nagdala sa akin sa mismong oras na ito. Ang paglikha ko ng liham para sa’yo.
Sa loob ng anim na oras kong pagsusulat, napagtanto ko kung gaano kalalim ang mga naging kasalanan ko sa’yo mahal ko. Lubos kong pinagsisisihan ang lahat-lahat. Sana pala nakinig ako sa’yo, ‘nung unang beses mo akong sinabihang lumayo kay Kuya Arman. Tama ka mahal ko.
Hindi ko na hinihiling na sana maniwala ka pa sa akin. Dahil sa ka-imoralan kong nagawa, alam kong hindi ko na maibabalik ang tiwala mo. Ngunit, kung sakali man na mabigyan mo ako ng isa pang pagkakataon, hinding hindi ko na iyon sasayangin pa. Pangako, magbabago ako. Sa ngayon, umaasa akong mahanap mo ang kapayapaan sa puso mo. ‘Yan ang pinakamahalaga para sa akin.
Malinaw na sa akin ang lahat mahal ko. Bahagi lang si Kuya Arman ng isang pagsubok. Pagsubok na kailangan natin malagpasan bilang mag-asawa. Nawa’y magawa natin ito ng magkasama, sa ngalan ng banal nating sumpaan.
Subalit, kung mapagdesisyunan mong iwanan na ako. Mauunawaan ko ‘yun mahal. Alam ko kasing walang kapatawaran ang mga nagawa ko. Bagamat lubhang masakit iyon para sa akin, buong puso ko ‘yung tatanggapin. Sapagka’t mahal kita, at kung anuman ang kagustuhan mo, handa akong ipagkaloob ‘yun sa’yo. Kahit ikamatay ko pa.
Pagpasensyahan mo na, kung itong liham lang ang nakayanan kong iregalo sa’yo, ngayong araw ng mga puso. Ang buong katotohanan.
Hanggang dito na lang mahal ko, kailangan ko pang maghanda ng almusal natin.
Nagmamahal,
MISIS MO
Bago ko tuluyang ipasok ang sulat na ito sa pulang sobre, nakatanggap ako ng tawag mula sa hindi ko inaasahang tao. Si ate Sunshine. Bagamat kilala ko ‘yung numero na ‘yun, nag-aalinlangan pa rin akong sagutin siya. Kaya napalunok na lang ako ng laway, bago ko dinampot ‘yung telepono ko.
“Unang una, alam kong may relasyon kayo ng mister ko.” panimula niya sa akin. Hindi ako nakasagot, sadyang nanginginig ang mga labi ko dahil sa nerbyos. Naging mahaba at hindi kapanipaniwala ‘yung naging usapan namin. Pasensya ka na. Hindi ko na rin alam kung paano ko iyon ibubuod, upang maikwento ko sa’yo.
Iniimbitahan niya akong sumama na sa kanila mahal ko. Maganda na rin daw ‘yun para matulungan ko si Kuya Arman sa mga gawaing-bahay. Alam daw niyang may mga pangangailangan din ang mister niyang hindi niya mapupunan. Dahil babalik na siya sa ibang bansa. “At least, sa maganda lang titikim ‘yung asawa ko diba?” biro niya pa.
Para akong naistatwa sa mga narinig ko mahal. Hindi ko rin maisip kung anong isasagot ko sa kanya. Bilin niya pa, nais daw niyang makita kung paano ako dominahin. Kung pwede raw, gusto niya daw ng magaspang na kantutan. ‘Yung tipong binababoy ako ng mister niya. “Uy, magpadala ka sa’kin ng video niyo ni Arman ha? Alam mo naman, ‘yun lang ang libangan ko sa Saudi.” pahabol pa nito.
Hindi ko maproseso ang mga narinig ko mahal. Sang-ayon pala ‘yung mismong asawa ng pinsan mo, sa pagsisiping namin. Bakit ganito ang tumatakbo sa imahinasyon ko? Pakiramdam ko ay napakasama kong asawa. Ang sakit isipin na hindi ko nanaman maawat ang sarili ko. Para bang may bumara sa lalamunan ko, dahil sa pinipigil kong pag-iyak.
“Sabi ko naman sa’yo, ako ang bahala.” tinig ni Kuya Arman mula sa parehong linya. Tumindig bigla ang balahibo ko. Matapos ang mahabang panahon, narinig ko muli ‘yung boses niya. ‘Dun ko naramdaman ‘yung pagtulo ng malamig na luha sa pisngi ko. Tila ba nanumbalik sa akin ‘yung bawat oras na masaya naming pinagsaluhan. Dahan-dahan akong tumingin sa’yo habang natutulog ka. Umaasa akong masasagip mo ako mula sa sarili kong kahibangan.
Bakit ngayon pa siya tumawag? ‘Yan ang mabigat na tanong sa puso ko. Gusto ko mang sumigaw, ngunit hindi pa rin ako makaramdam ng pagkamuhi sa pinsan mo. Mas namayani sa akin ang pangungulila ko sa kanya. Mahal ko, tulungan mo ako. Hindi ko na alam ang gagawin. “Mahal na mahal kita Arman.” humihikbing bulong ko sa telepono.
Narinig kong natawa lang siya sa pagtangis ko. Sinubukan ko pa siyang kumustahin, ngunit pinatay niya na ‘yung tawag. Napasabunot ako sa sarili kong buhok, habang nakayukong umiiyak sa lamesita. Hindi ko na alam ang isusulat ko mahal, para bang hindi ko na ito kayang ituloy pa.
Mahigit kalahating oras akong humagulgol, bago ko itinuloy ang pagsulat ng bahaging ito. Ni sa panaginip, hindi ko inasahang mangyayari ‘yun sa isang iglap. Subalit ito na nga siguro ang pinakadahilan ng aking liham. Ang tuluyang pamamaalam ko sa’yo.
Hindi ko na maisasama ang mga anak natin. Ayaw ko namang maging saksi sila sa mga kahalayang gagawin sa akin ni Arman. Maiintidihan mo naman siguro ako, alam mong hindi biro ang papasukin kong mundo. Pangako, babalikan ko ang mga bata. Sa ngayon, umaasa akong aalagaan mo sila, katulad ng pag-aalaga mo sa akin. Kahit hindi mo sila tunay na anak.
Siguro, hindi talaga ako kwalipikado para maging isang ina. Siguro, hindi ko talaga kayang maging asawa mo. Siguro, mas gusto ko talagang maging kirida niya. At siguro, hindi talaga ako ang para sa’yo.
Sa oras na mabasa mo ito, malamang ay huli na ang lahat. Nakaalis na ako ng bahay, at wala na ako. Huwag kang mag-alala, gwapo at maginoo ka naman. Kaya alam kong makakahanap ka pa ng babaeng mas karapat dapat sa pagmamahal mo.
Pagpasensyahan mo na, kung itong liham lang ang nakayanan kong iregalo sa’yo, ngayong araw ng mga puso. Ang masakit na katotohanan.
Hanggang dito na lang, kailangan ko pang mag-impake.
Dating nagmamahal,
MISIS MO
Ps: Hihiramin ko muna ‘yung ipon natin sa bangko. Sana maunawaan mong kakailanganin ko ng pera, para sa pagsisimula namin ni Arman. Babayaran na lang kita. Isasanla ko na rin ‘tong singsing natin, ikaw na lang ang magtubos.
____________________________
The End
TUNAY NA LIHAM NG MISIS MO
by: Nj Pell
____________________________
Isang hapon ng Sabado, nadatnan kitang naglalasing nanaman sa hapag kainan natin. Kung matatandaan mo, lumapit ako sa’yo ‘nun para awatin ka na sa pag-inom. Saka ko lang napansin na nagngingitngit ka na pala. “Putang ina! Ano ba ‘yung mga naririnig ko sa kapitbahay ha?!” pasigaw mong bungad sa akin.
Iyon na ang kinakatakot ko. Alam kong umipekto na sa’yo ang alkohol, kaya tumayo na ako sa tabi mo para pigilan ka na. “Alam mong hindi totoo ‘yun.” sagot ko na lang habang isa-isang inililigpit ang mga platitong ginamit mo. Suminghal ka naman na hindi ka pa tapos mag-inom, sabay hawi sa kamay ko.
“Kaya ba ganyan ka manamit, para sa Arman na ‘yun?!” galit mong sabi. Hindi na lang ako sumagot dahil lasing ka nanaman. “Kaya pala ganyan ang hitsura ng batang ‘yan. Anak mo kay Arman ‘yan ano?!”. Sa pagkakataon na ‘yun, hindi na ako nakapagpigil pa. Hindi ko kayang, dibdibin ang panghuhusga mo sa anak ko. “‘Wag mong idamay ‘yung bata!” pasigaw na sagot ko.
Sa galit ko, nakita mo kung paano ako umamba, habang hawak ko ‘yung kutsilyo. Ngunit nagawa ko pang pigilan ang sarili ko, kaya isinaksak ko na lang iyon ng patayo sa lamesa. “Aba puta! Tinatakot mo ako?!” pasigaw mong tanong, at napatayo ka na. Sasagot pa sana ako ‘nun, ngunit mabilis mo akong sinabunutan. Dahilan para mapatingala ako, habang masama pa ring nakatitig sa’yo.
“Hanep, putang ina. Mukhang lumalaban ka na ha?” nakangisi mong sabi bago mo ako sinikmuraan. Talagang natupi ‘yung katawan ko ‘nun. Para bang gusto kong isuka ang laman-loob ko sa sobrang sakit. Kaya napaupo na lang ako sa sahig. “Anong pinagmamayabang mo? ‘Yung Arman na yun?” sigaw mo pa bago mo ako tadyakan sa balikat. Dahilan para mapatihaya ako sa lapag.
“Bakit? Kasi mas mayaman siya sa akin? Ha?” tanong mo pa habang lumalakad kang papalapit sa akin. Dala ng labis na takot ko sa’yo, paupo akong gumapang ng paatras. “Bakit? Kasi nakapag-abroad ‘yung asawa niya? Ha?” dagdag mo pa, at lalo ka pang lumapit. Iiling-iling lang ako, habang lumalayo sa’yo. “Bakit? Kasi may bago siyang kotse? Ha?”. Aatras pa sana ako, pero naramdaman ko na ‘yung pader sa aking likuran.
“Tama na, please.” umiiyak kong pakiusap sa’yo. Bilang sagot, hinablot mo ng dalawang kamay ‘yung buhok ko. Napahiga ako sa semento, at kinaladkad mo pa akong papasok sa kwarto. Sinubukan ko namang tumayo, para lumaban at protektahan ang sarili ko. Kaso may isang malakas na sapak ang tumama sa aking sintido. Namuti ang paningin ko. Naulinigan ko pa ‘yung pagplakda ko sa sahig, ngunit hinimatay na ako.
Kasunod noon, ginahasa mo ako. Oo, ginahasa mo ang asawa mo. Hindi na para idetalye ko pa dito kung paano mo ako nilapastangan. Pero pinagsamantalahan mo ang katawan ko, habang wala akong malay. Gusto ko mang sumigaw ‘nun, ngunit sadyang wala na akong sapat na enerhiya. Ikaw ang tunay na demonyo.
Hating-gabi ng magising ako, at namalayan kong nakasapo ka pa sa hubad kong suso. Maingat akong kumalag sa mga braso mo, para bumangon at magtapis ng kumot. Doon ko sinimulang isulat ang lahat-lahat. ‘Yun na nga ang nagdala sa akin sa mismong oras na ito. Ang paghihiganti ng misis mo.
Sa loob ng anim na oras kong pagsusulat, napagtanto ko kung gaano kalalim ang poot ko sa’yo. Lubos kong pinagsisisihang nakilala kita. Sana pala nakinig na lang ako kay Mama, na katulad ka rin ng ibang lalaki. Kaya intensyunal kong isinulat ang liham na ito, sa paraang masasaktan ka.
Sana maintidihan mong ito lang ang nakikita kong paraan, para makabawi sa mga kahayupan mo. Alam ko namang walang maniniwala sa akin, dahil sirang sira na ang pangalan ko dito sa lugar na ito. At dahil ‘yun sa mga tsismis ng kamag-anak mo. Kaya kahit dito man lang, sana may hustisya akong makuha.
Ang totoo, hindi ka talaga dapat naniwala sa mga narinig mo. Ang totoo, isasama ko talaga ang mga bata sa pag-alis ko. Ang totoo, wala talaga kaming relasyon ng pinsan mo. At higit sa lahat, anak mo talaga si Angelo. ‘Yan ang totoo.
Lahat ng nabasa mo ay delusyon mo lamang, bunga ng masidhi mong selos, na bumabalot sa buo mong pagkatao. Batid kong matinding inggit ang siyang kahinaan ng mga lalaking tulad mo. Sinunog lang kita sa sarili mong impyerno.
Bago ko tuluyang ipasok ang sulat na ito sa itim na sobre. Sana nauunawaan mo na ang kahalagahan ng pagtitiwala sa isang relasyon. Nasira ang pamilya natin, dahil nagpa-apekto ka sa mga kuro-kuro sa paligid mo. Mas nagtiwala ka sa kanila, kesa sa sarili mong asawa. Ngayong nabasa mo na ang lahat ng ibinibintang mo sa akin, sana naman maging masaya ka na.
Sa oras na mabasa mo ito, malamang ay huli na ang lahat. Nakaalis na kami ng mga bata, at wala ka ng kasama. Huwag kang mag-alala, hindi kami aasa sa kahit na sino. Kahit mahal pa rin kita, alam kong lilipas din itong pag-ibig ko para sa’yo. Makahanap ka sana ng babaeng makakatiis sa pag-uugali mo.
Join our new website to chat and read more updated stories at www.libog-stories.com
Pagpasensyahan mo na, kung itong liham lang ang nakayanan kong iregalo sa’yo, ngayong araw ng mga puso. Ang mas masakit na kasinungalingan.
Hanggang dito na lang, kailangan pa naming mag-impake.
Patuloy na nagmamahal,
MISIS MO
Ps: Hihiramin ko muna ‘yung ipon natin sa bangko. Sana maunawaan mong kakailanganin ko ng pera, para sa pagsisimula namin ng mga anak mo. Babayaran na lang kita. Isasanla ko na rin ‘tong singsing natin, ikaw na lang ang magtubos.
-Nj Pell
- Liham Ng Misis Mo (A Short Story) [Last Pg.] - July 1, 2023
- Liham Ng Misis Mo (A Short Story) [Pg. 2] - June 18, 2023
- Liham Ng Misis Mo (A Short Story) - June 9, 2023