Kunwari’y Ako Siya Part 5-9

Written by Takiyomi

 

---

Because I Know U R The One Spin-off Series

 

Kunwari’y Ako Siya – Ang Kwento ni Shane

 

Part Five – Why Him? Why Not!

 

Maganda sana yung pagkakataon na makakasama ako kila Direk Jacqueline, sa mga kaklase ko lalo na kay Kurt upang lubos akong mapalapit sa kaniya.

 

Ang kaso, tinawagan ako ni Sasha, ang aking bestfriend, kung nasaan na raw ako at may pabibili siya sa aking food. Hindi raw siya makalabas ng clinic gawa ng binabantayan niya ang kinalolokohang si Ariel. That mokong, he’d hurt my poor Kurt. At kung hindi lang talaga kay Sasha ay hindi ko gagawin ito.

 

Ako nga pala si Sunshine Sena, 20 anyos. Bale 2 taon ang tanda ko kay Sasha bagama’t dominante ang ugali niya samantalang submissive naman ako. Parati man akong sunud-sunuran kay Sasha ay wala naman akong angal dahil sanay na kami sa isa’t isa simula mga bata pa kami. Kung mestiza siya ay kayumanggi naman ako o morena kung tawagin nila. Medyo balbon ako at may pagkakulot. Narinig ko minsan ang mapang-asar kong kaklase na si Jebs na tinawag niya akong Vivoree. Imbis na matuwa ako dahil inihambing niya ako sa magandang artista ay sukat ba namang tuyain niya ang makapal na kilay namin nung Vivoree at pinalala niya pa sa pagtawag niya sa akin na King Kong at sasquatch? Kaya ekis talaga sa akin ang mabahong pasok ni ebak.

 

Hala, ang haba na pala ng sinabi ko. Anyway, nandito na tayo sa harap ng clinic at saktong nakaabang sa bungad si Sasha.

 

At malugod niya akong sinalubong ng,

 

“Bakit ang tagal mo? Kanina pa ako gutom? Nabili mo ba?”

 

Tatambling na sana ako sa beshie ko kung hindi lang ako nakapalda na uniporme.

 

“Dalawang hotdog sandwich w/ bacon and melted cheese saka dalawang bote ng iced tea apple flavor.”

 

Pagkaabot ko pa lang sa dalang supot ko ay agad niyang sinaklot at dinukot sa loob ang naturang pagkain. Nginasab niya agad ang hotdog sandwich at tinungga ang bote ng iced tea saka suminghap.

 

“Ahh! Ayos talaga ‘tong tea na ito. Gutom na talaga ako kanina pa.”

 

“Kunwari ka pang asar kay Kurt ‘eh sa kaniya mo nakuha ‘yung joke, ‘Iced talaga itong tea tea ko, ang sarap.’ Tapos nung makaalpas na sila saka ka lang humagalpak nang wagas.”

 

“Paano ka nakakasiguro na sa joke niya nga ako natawa?”

 

“Obvious ba? Lagi mong ginagaya yung joke niya sa tuwing iinom ka ng iced tea.”

 

Kahit sukol ko na si Sasha laban sa kaniyang sinabi, itatatwa niya pa rin na kahit katiting ay may bahagi kay Kurt na nagugustuhan niya… o palagay ko lang?

 

“Nagkataon lang. Saka wala naman siyang binatbat kay Ariel ko pagdating sa talino.”

 

Sabagay hindi talaga ugali ni Sasha ang magpatalo sa diskusyon at kahit minsan hindi rin ako nanalo dahil wala rin namang saysay makipagbangayan sa maliit na bagay.

 

“Ah? Kaya pala nakaratay si Ariel ngayon sa clinic at nag iinarte.” Sino ngayon ang walang binatbat?”

 

“Narinig mo ba ako? Sa talino nga siya walang sinabi. Yung nangyari sa classroom kanina, tsamba lang iyon.”, tanggol pa ni Sasha sa panig ni Ariel.

 

Maya-maya’y sumabat na sa usapan namin si Ariel na nakaratay nga sa higaan ng clinic.

 

“Kagabi pa ako nilalagnat nang maulanan pero pinilit ko lang pumasok dahil ayokong um-absent. Nawalan pa ako ng isang subject kay Rueda dahil sa pagtatanggol ko kay Beh. Okay lang sana kung kapalit nu’n ay magkabalikan kami ni Beh. Kaso umepal na naman ang asungot na Kurt. Kung hindi lang talaga masama ang pakiramdam ko, ginulpi ko sa harap niyo yung hambog na yun.”

 

Dahil asar ako sa ginawang pagsapak ni Ariel kanina kay Kurt, hindi ko napigilan ang pumatol sa kayabangan niya.

 

“Mayabang ka rin naman, Ariel. Hindi mo lang matanggap na may mas mayabang sa’yo. Sinasabi mong talo mo si Kurt? Baka maniwala siguro ako sa kwento mo kung wala ako mismo sa classroom at hindi ko nakita kung saan binalibag ka niya.”, uyam ko pa sa kanya.

 

To the rescue agad si Sasha sa rebuttal ko kay Ariel.

 

“Kanino ka ba kakampi? Nakita mo na ngang sinaktan nila si Ariel pati ako sinampal ni Beck. Saka ano ba sa’yo si Kurt? Napapansin ko nitong mga nagdaang araw panay ang bida mo sa kaniya. May gusto ka ba kay Kurt?”

 

Gusto ko na sanang sumbatan si Sasha na kung hindi ko lang siya beshie, nakatikim din siya ng sampal sa akin for slapping and hurting Kurt. Mahal ko si Sasha at kinamumuhian niya si Kurt kaya hindi ko maamin sa kaniya na habang tumatagal, ay palalim na nang palalim ang pagtingin ko kay Kurt at parati na siya ang laman ng isip ko.

 

Wala akong naisagot kay Sasha at saglit na natigilan. Kaya bumalik siya ng asikaso kay Ariel.

 

“Siyempre panalo ka du’n, Hon. May dala kaming sandwich baka gusto mo na kumain? Huh? Wala kang gana? Gusto mong magpahinga muna? Okay! Babantayan kita kahit gaano katagal.”

 

At sa tingin ko, ngayon na ang tamang panahon para aminin kay Sasha ang totoo.

 

“Hindi ko lang siya basta gusto, Sasha… sa palagay ko, I’m so deeply in love with Kurt!”

 

“Do you even hear yourself, Shane? Why him? Dami-dami namang matinong lalake d’yan?”

 

“Why not? To all, he might be a red flag but for me, there’s more than meets the eye. Perhaps, there’s something quintessential inside him that is invisible to the naked eye. Please be considerate enough to at least understand.”

 

“Naked eye? Something’s off as I can see it. Tungkol ba ito sa sex scandal nila? Napanood mo ‘no? Yuck! I can’t even stand to watch it, honestly.”

 

“You got the wrong idea, besh. See? That’s all your problem. No one wants to stand up on his behalf… except Rebecca saka yung dalawang tukmol niyang kaibigan.”

 

“What? Eh siya naman ang may gawa nu’n sa sarili niya. Nakakagulat lang na pati yung conservativeness ni Beck ay nabago niya. Can I say the same? Please do consider, Shane, before it’s too late na magayuma ka lang gaya ng ginawa niya kay Beck.”

 

“As far as you’re concerned, I’m absolutely fine, Sasha. Say, why do I bother telling you this? Iniwan mo ko kahapon at sumama kay Ariel. Nabasa daw ng ulan kaya nilagnat? O baka naman, sa’yo siya nabasa sa motel?”

 

“Alam mo?”, maang-maangan pa ni Sasha.

 

“Imposibleng hindi mo ako nakita with my yellow umbrella. Sinundan kita sa pag aalala ko. Tinawagan nga ako ng Kuya Dranreb at ng daddy mo kung bakit wala ka pa. Paalam mo daw nasa group study ka kasama ako, so I took the cover all up for you.”

 

Hindi ugali ni Sasha na mag sorry at magpasalamat pero may paraan siya sa pagsabi nito.

 

“Lakas ko talaga sa beshie ko. Hayaan mo babawi ako sa’yo. Buti hindi mo naisip na iwan din ako?”

 

“Malapit na, kung hindi ka lang malakas sa akin. Sasama sana ako kina Direk Jack dahil gusto kong tulungan si Kurt upang hindi na siya mapatalsik.”

 

“Buti na lang hindi mo ko pinagpalit kay Kurt kung hindi, baka F.O. (friendship over) na tayo.”

 

Medyo nakakainis lang yung banta sa dulo pero bumawi naman ng yakap at halik sa aking pisngi.

 

“Tsup! Mwah! Pero sandali lang, ano naman ang kinalaman ni Direk Jacqueline dito? At anong usapan tungkol sa hindi pagpapatalsik kina Kurt at Beck?”

 

Sa dami na nang nangyari, wala pala sila kanina simula nang pumunta sila dito sa clinic, kaya wala silang alam sa komosyong naganap matapos ang klase.

 

So hence, I might as well tell it in full narrative since Sasha asked me to.

 

Part Six – The Real Kurt Stood Up For Me

 

Ngunit bago iyon, nais kong ipabatid sa lahat kung paano nagsimula ang damdamin ko kay Kurt at bakit bigla akong nagkagusto sa kaniya.

 

Nagsimula ang lahat sa paborito pa rin naming tambayan, ang convenience store.

 

Hinihintay ko noon si Sasha nang dumating sina Jebs at Tim.

 

“Uy nandito na ‘yung goy!”, pambungad na asar sa akin ni Jebs.

 

“Dominador Villegas, hindi ka nakakatawa at wala ako sa mood makipag-asaran.”

 

“Haha! Buong buong binanggit ang pangalan mo, Jebs.”, sulsol pa ni Timothy.

 

“Manahimik ka muna, Timotheus Augustus Vargas a.k.a. Timang.”, saway pa ni Jebs.

 

“Bakit hindi mo kasama si Godzilla, King Kong? Nag away ba kayo sa buong lungsod at hindi umawat si Ultraman? Hahaha!”, dagdag pa ni Jebs sa pang aasar niya sa akin.

 

“Bakit hindi niyo na lang kami tantanan ni Sasha? Sa tuwing magkikita na lang tayo, lagi niyo na lang kaming inaasar. Inaano ba namin kayo?”

 

“Madali ka raw kasi mainis, Vivoree.”, wika ni Tim sa akin.

 

“Vivoree?”

 

“Oo, kamukha mo raw si Vivoree sabi ni Jebs at ang ganda ganda mo raw.”, dagdag pa ni Tim.

 

Agad na sinapo ni Jebs ang bibig ni Tim upang pigilan ang pagbulalas nito at pinabulaan pa ang sinabi ng kaibigan niya sa akin.

 

“Vivoree? Pfft! Pareho lang makapal ang kilay nila tapos ‘pag kumiskis ka sa braso niya mahuhuli ka ng balbon. Saka kailangan pa niyang maghilod at magbanlaw para humulas ang libag sa katawan niya.”

 

It hurts like hell when he utters those words unto me. That’s the worst thing you can say to a woman kung gusto mong isumpa ka nila. Kulang na lang sabihin niyang panget ako.

 

Sasha, this was the moment when I needed you most. So instead of her, God provided me with some savior I’d never expect him to be.

 

Bigla na lang niya akong inakbayan mula sa likuran ko at minali ang mga insultong sinabi ni Jebs sa akin.

 

“Parang hindi naman, Jebs. Sa akin, sexy ang morenang kulay niya. Tama lang ang pagkakulot ng buhok niya at masarap hipuin ang malambot niyang balahibo sa bisig. Baka pag naghubad sa’yo ‘tong si Sunshine, hindi mo na maikurap ang mga mata mo sabayan mo pa ng dyakol?”

 

“U-ultraman?”, bigla ko na lang nasambit.

 

Si Kurt pala ang umakbay sa balikat ko at ramdam ko ang panggigigil ng pisil niya. I’m not sure kung matutuwa ako sa mahalay niyang papuri sa akin but in all honesty, it feels reassured how Kurt described me like this.

 

Doon natigil ang pambubuska sa akin ni Jebs kahit may pahabol pang hirit.

 

“K-kurt, kanina ka pa namin hinihintay ‘eh! Ba’t ba kasi ang tagal mo? Paano? Mauna na kami sa labas ni Tim. Sunod ka na. Bye, sasquatch!”

 

Muntik na talaga akong mag break down and cry kung hindi lang sa magandang timing ni Kurt. Ngunit bago pa man niya ako iniwan, may binulong sa akin si Kurt. Nanginig ang buong katawan ko nang halos idampi niya sa tainga ko ang kaniyang mga labi at bahagya akong kinilabutan at tumayo ang aking balahibo bunsod nu’n.

 

“Para tigilan ka na ni Jebs, ipapakita ko yung sinulat niyang most embarrassing moment sa slumbook noong high school days namin. Dadalhin ko sa susunod para mahiram mo. Siguradong hindi ka na niya ibu-bully pagkatapos.”

 

At doon na niya ako iniwan na nakatulalang sinusundan ang kaniyang paglisan hanggang sa hindi ko na siya matanaw. Na siyang dating naman ng hinihintay kong si Sasha nang hindi ko man lang namamalayan.

 

“Hoy, Shane! Ano nangyari ba’t ka nakangiti tapos tulala ka pa? May maganda bang nangyari?”, kumusta ni Sasha sa akin habang kinakaway ang kamay niya sa mukha ko.

 

Para nga akong nagayuma nang mga oras na iyon at nasabi ko na lang,

 

“Inakbayan niya ako, hinalikan sa tainga at tinawag niya akong Sunshine…”

 

“Nino?”

 

“Gusto pala niya ako. Oh Lord, what’s wrong with me? Hindi pwedeng magustuhan ko siya…”, takip ko sa aking mukha.

 

“Sino nga???”

 

Doon ko lang napansin si Sasha nang ibaba ko ang mga kamay ko.

 

“S-sasha? Nand’yan ka na pala? Kanina ka pa? Tara let’s go!”, kibit-balikat ko na lang kay Sasha kahit ramdam ko pa rin ang haplos ni Kurt sa aking balikat. Baka sakaling may magbago pa at makalimutan ko itong infatuation ko.

 

Ngunit hindi mabura ang ngiti sa aking mukha, ang saya sa pakiramdam na may nagmamalasakit sa akin bukod kay Sasha.

 

Noong una at dahil na rin sa sulsol ni Sasha sa akin na bad influence si Kurt, hindi ko siya gusto. Hanggang sa dumating ang araw na iyon at nagbago ang lahat. Pilit ko mang labanan ay nag-iba na ang pagtingin ko kay Kurt. Lalo siyang gumagwapo sa paningin ko.

 

Ang masaklap lang, naunahan na ako sa kaniya ni Beck. Nagsisimula na rin akong mainis sa babaeng iyon. Sino ba namang matinong babae ang kakatapos lang makipagbreak sa relasyon, ngayon may bago na naman kaagad. Parang ayaw ni Beck na nababakante.

 

Pero si Kurt, alam kong nadamay lang siya sa kalandian ni Rebecca. Inakit lang siya kaya nalagay sa alanganin. Dahil kay Rebecca, nanganganib ngayon ang pananatili ni Kurt bilang mag-aaral sa pamantasang ito.

 

Kaya ngayong si Kurt naman ang nangangailangan, nandito ako’t nakahandang umagapay para sa kaniya.

 

Part Seven – The Most Embarrassing Act Of Kindness

 

Bilang secretary ng classroom, ako ang humarap sa dean at binilin niya sa akin na kapag nakita ko sina Kurt at Beck ay sabihin na pumunta sila sa opisina niya.

 

At alam ko na ang dahilan ng patawag sa kanila.

 

Matapos akong kausapin ng dean at nang siya’y makaalpas, nagsilapitan ang buong klase sa akin upang makiusyoso.

 

Higit ang pag-aalala nina Jebs at Tim nang ako’y kanilang komprontahin.

 

“Shane, anong sabi ng dean?”

 

“Gorilla, kick-out na ba sina Kurt at Bekbek?”

 

“Tim, Jebaks, hindi tayo papayag na makick-out sila. Kailangan natin silang hanapin.”

 

Balak pa lang sanang tawagan ni Tim si Kurt nang unahan siya mismo ni Kurt sa tawag.

 

Na agad namang sinagot ni Tim.

 

“Hello Kurt, nasaan kayo?”

 

“Tim, yung bag namin ni Bekbek, kayo muna ang bahala.”, bilin ni Kurt mula sa linya.

 

“Hinahanap kayo ng dean. Nasaan kayo? Pupuntahan namin kayo.”

 

Tinig naman ni Beck ang lumabas mula sa cellphone ni Tim.

 

“Yep! Alam namin, Tim. Kaya susulitin na namin ang huling araw dito sa school.”

 

Sabay off sa tawag.

 

Gusto ko pa sanang kausapin si Kurt kung hindi lang balakid sa akin si Beck.

 

Dahil sa bilin ni Kurt, pinuntahan ko agad ang upuan niya para kunin ang gamit niya. Parang nagugulat pa sina Jebs at Tim sa malasakit na pinamamalas ko ngayon.

 

“Anong meron at binubuhat mo ‘yung bag ni Kurt?”, ani Tim.

 

“Magaang lang naman ito. Parang dalawang notebook lang yata ang laman nitong back pack niya.”

 

“Alam mo, gorl? Parang may kakaiba sa’yo? Laki ng asar niyo ni T-rex kay Kurt tapos dinaig mo pa kami sa pag-aalala sa kaniya? Napanood mo yung sex video nila ‘no? Tapos bilang unggoy ka nga, natakam ka sa lakatan ni Kurt at nais mong lantakan, tama?”

 

Sinimulan na naman ako ng matabang baboy na Jebs. Lingid sa kaniya, may bala na ako na tatapos sa pang aasar niya. Kaya binuksan ko ang bag ni Kurt at sinilip ang laman nito.

 

Sinita pa ako ni Tim.

 

“Oy! Ba’t binuksan mo iyan? Sa’yo ba ‘yan? Invasion of privacy ‘yang ginagawa mo.”

 

Lumayo ako sa kanila nang akmang aagawin nila sa akin ang bag ni Kurt. Doon ko na sila pinatulan.

 

“Hula ko yung dalawang notebook dito ‘eh ‘yung death note saka slumbook niya. Hinahanap ko yung death note para isulat ko doon ‘yung pangalan niyong dalawa. Pero mas maganda ‘yung nilalaman ng slumbook.”

 

“Imposible, gorilla. Hindi dadalhin ni Kurt ‘yun hahaha!”, duda ni Jebs sa sinabi ko kahit halata yung pilit niyang tawa at pagpapawis bunsod ng kaba.

 

“I know something about you two. Pinabasa kaya sa akin ni Kurt ang slumbook niya at nandoon ang embarrassing moments ninyo. Gosh! Ang gullible niyo para isulat niyo ang nakakahiyang nangyari sa inyo. Do you want to hear what I know?”

 

“Tim, huwag kang maniwala d’yan sa gorilla na ‘yan. Namba bluff lang ‘yan!”

 

“Does tumae sa pantalon ring a bell, Jebs? How about pissing in your own pants in front of your terror teacher, Tim? Naaalala ko nga sa inyo ‘yung movie na The Lion King, si Timon at Pumba na laging bumubuntot kay Simba. Hakuna Matatae!”

 

Doon na ako hinabol nila Jebs at Tim nang lumabas ako sa classroom at kumaripas nang takbo. Sa unang pagkakataon, napikon ko ‘yung dalawang asungot. As in, umuusok ang ilong ni Jebs. Kaso sa bilis nilang tumakbo, inabutan nila ako sa pasilyo at pilit na inaagaw sa akin ang bag ni Kurt hanggang magawa nga nila.

 

“Sabi na ‘eh! Wala kang magandang gagawin para sa kabutihan ni Kurt. Hindi ito ang oras para sa biruan, Shane. Masaya ka bang mapapatalsik na si Kurt?”, wika ni Tim na siyang umagaw sa akin ng bag ni Kurt.

 

“Bakit sino ba ang nagsimula? Tapat ang intensyon kong tumulong para sa classmates natin.”

 

“Hayaan mong gamitin ko ang lenggwahe mo para maintindihan mo kami, u u u a a ah!”, wika ni Jebs na ginaya pa ang tunog ng unggoy.

 

At habang patuloy lang akong tinutuya ni Jebs, muling tinawagan ni Tim si Kurt at agad rin niyang binaba ang tawag nang malaman ang kinaroroonan nila.

 

“Jebs, nasa auditorium daw sila.”

 

“Paano, matsing? Alis na kami. Ano? Hindi mo naiintindihan? U u a ah?”

 

“Naiintindihan ko oink oink!”

 

At umalis na nga sila ng pasilyo panhik sa hagdanan.

 

Sa slumbook ko rin nalaman kung bakit ganoon na lang ang pag-aalala nila para sa kaibigan. Sinulat mismo nina Jebs at Tim kung ano noon si Kurt na dating siga at sanggano. Sa kabila nu’n, pinagtanggol pa sila ni Kurt sa mismong leader ng frat na kinabibilangan nito na bumu-bully at nangingikil sa kanila.

 

Ngunit dito talaga ako naantig nang mabasa ko ang most embarrassing moment ni Kurt. And I quote:

 

“Kinahihiya ko ang sarili ko noon nang may makita akong nalulunod sa harapan ko. Gusto kong tumulong subali’t wala akong kakayahang lumangoy sa mura kong edad. Pero ginawa ko pa rin para lang makasagip ng buhay na siyang muntik nang mawala sa akin.”

 

Mas lalo ko siyang hinirang dahil hindi niya pinangalandakan na may ganito pala siyang katangian na ako mismo ang nakasaksi ng kaniyang tunay na pagkatao. Basta ang alam ko lang noon, mahusay siya sa swimming na labis kong hinahangaan at may dahilan pala kung bakit gumaling si Kurt sa paglangoy.

 

Salamat sa slumbook na ito, kung hindi dahil dito’y hindi ko makikilala nang lubos si Kurt. At siyangapala, sumulat na rin ako sa slumbook at nakakagulat lang na pang-apat ako. Mabuti naman at naunahan ko dito si Rebecca.

 

Part Eight – An All-Out Performance

 

Nang makita nina Tim at Jebs na bukas ang malaking pintuan ng auditorium, walang pakundangan ang kanilang pagpasok kahit batid nilang may mga nagrerehearse sa ibabaw ng entablado. Panay ang pagtawag nila sa pangalan ni Kurt.

 

“Kurt, lumabas ka na heto na ang bag niyo ni Bekbek.”, sigaw ni Tim.

 

“Kurt, walanghiya ka talaga! May atraso ka sa amin.”, bulyaw ni Jebs.

 

“Gago, hindi lalantad ‘yun kung ganiyan ang pagtawag mo. Kurt! ‘Di naman kami galit kahit pinahiram mo yung slumbook natin animal ka! Kaya lumabas ka na!”, malakas na parinig ni Tim.

 

“Kurt! Kurt! Kurt! Labas na buwiset ka! Hawak namin ang buhay ng bag mo! Napapaligiran ka na namin.”, malakas na usal ni Jebs.

 

Dala ng istorbong hatid nina Tim at Jebs, pinahinto muna ng direktor ang praktis sa kanilang dula at binabaan niya mula sa entablado ang dalawang lumilikha ng ingay sa buong bulwagan.

 

“Bakit nanggugulo kayo rito? Hindi kayo pwede rito! Gusto niyong i-report ko kayo kay Jenner? Sa dean’s office?”

 

Mataman namang sumagot si Tim.

 

“Ayon kasi sa kausap namin, nandito raw siya sa auditorium.”

 

“Hindi kaya nilalansi na naman tayo ni Kurt? Sabi lang na nandito siya?”, hinala pa ni Jebs.

 

Napansin naman ako ni direk sa likuran nina Tim at Jebs. Mas malugod ang pagbati niya sa akin kumpara sa dalawa na tila hindi niya pinakikinggan.

 

“Sunshine, ano’ng sadya mo? Nagbago na ba ang isip mo na sumali sa dula?”

 

Napalingon sina Tim at Jebs nang malamang sumunod pala ako sa kanila.

 

Lumapit ako nang maigi sa direktor at pinaliwanag ang sanhi ng pagparito namin.

 

“Direk Jack, importante kasi na makita namin sina Kurt at Rebecca.”

 

“Rebecca Alperez? ‘Yung magandang babae na may malaking hinaharap? Galing nga sila kanina rito. Bakit?”

 

Hinayaan kong ang smartphone na may nilalamang video scandal ang sumagot sa tanong niya saka ako sumunod nang sagot verbally.

 

“‘Di ba serious offense ‘to, Direk Jack? Hinahanap sila ng dean dahil dito.”

 

Sumama lalo ang tingin sa akin nina Tim at Jebs dahil sa ginawa kong pagsiwalat sa iskandalong kinasangkutan nina Kurt at Beck.

 

“Pahamak ka talaga, Sena! Pinakialaman mo na ‘yung slumbook pati ba naman video clip nila? Talaga palang ilalaglag mo sina Kurt at Beck ‘no?”, galit na turan sa akin ni Tim.

 

Iling na lang at tuya ang sinumbat sa akin ni Jebs, “Tsk! Tsk! Tsk! Unggoy ka talaga!”

 

Patuloy lang sa panonood si Jack habang hawak niya ang smartphone ko.

 

“Wala bang ending ‘to? Ang sarap pala umindayog ni Rebecca sa ibabaw. Naalog pa ‘yung dede niya kakayugyog niya. Share mo sa akin ‘to huh?”

 

Natulala lang kaming tatlo sa sinabi niya tungkol sa napanood niya sa sex scandal.

 

Lumapit pa sa akin si direk at bumulong sa aking tainga.

 

“Alam ko kung nasaan sila. Kaya palalabasin natin sila kung sasamahan mo ako sa taas sa projection room. Sabihin mo sa dalawang kumag na wala rito ‘yung hinahanap niyo. Kung hanap siya ni Jenner, sasamahan ko kayo ni Rebecca sa kaniya.”

 

“Jenner?”

 

“Yung dean kamo na humahanap sa inyo, tama ba? Ninang ko ‘yun kaya malakas ako ‘dun.”

 

Natuwa ako nang marinig kong may pag-asa pa.

 

“Talaga? Tutulungan mo kami?”

 

“Ano daw sabi ni blondie?”, tanong ni Tim.

 

Bigla na lang nilabas ni Direk ang remote control at nang pinindot niya’y nawala ang tunog na ugong ng air con. Sumenyas pa ng paghikayat si Direk na lumabas ang lahat matapos pumalakpak nang isang beses.

 

Nang makalabas na ang lahat ay hindi pa rin natinag sina Tim at Jebs kakasuyod sa mga upuan.

 

Nakapamewang na binalaan ni Direk ang dalawang ungas sabay patay ng ilaw sa gitna ng entablado. Halos wala na akong makita sa loob ng auditorium.

 

“Ano? Lalabas ba kayong dalawa o ikukulong ko kayo?”

 

Kamot-ulong lumabas ng auditorium ang dalawa ngunit napansin ko si Direk na muling binuksan ang ilaw sa entablado bago niya isara ang malaking pintuan.

 

Inanunsyo ni Direk ang pagpapaliban sa ensayo nila.

 

“Dahil absent na naman ang gaganap na Lam-ang ay umuwi na lang muna ang lahat. Magsasabi ako kung kailan ulit ang praktis.”

 

At umalis na nga ang lahat maliban sa akin. Hinawakan ni Direk ang aking kamay sabay hila niya sa akin paakyat sa projection room.

 

Doon ko lang naalala sina Tim at Jebs nang tawagin nila ako sa kung ano ang gusto nilang itawag sa akin.

 

“Teka muna, Shane!”, awat ni Tim.

 

“Hoy gorilla?! ‘Yung sinasabi mong makakatulong si blondie. Paano na?”, ani naman ni baho.

 

Tinabla ko na ang dalawa dahil sa pang aalipusta at pang eetsapwera nila sa akin.

 

“Bleh! Mga panget! Bahala na kayo sa buhay niyo! Basta may alam na ako kung paano ko tutulungan si Kurt. Bye! Tara na, Direk!”, belat ko sa kanila sabay aya kay Direk.

 

Mas binilisan pa namin ni Direk ang takbo paakyat. Sumunod din ng takbo ang dalawa sa amin. Kagyat kong naisara ang pinto pagkapasok namin sa loob ng silid, halos muntikan na kaming abutan nina Tim at Jebs. Tiniyak pa nila sa akin na mag aabang lang sila sa labas at hindi aalis hangga’t hindi kami lumalabas ni Direk Jack.

 

Kahit na sound proof ang projection room ay dinig pa rin ang ingay nung dalawa na walang katigil tigil sa kakangakngak.

 

Nakatanghod na si Direk na nakatukod ang dalawang kamay sa bintanang salamin at inawat niya ako sa tangkang pagbukas ko sa ilaw. One way mirror pala ang salamin na inakala kong bahagi lang ng disenyo ng auditorium at oo, ngayon lang ako nakapasok dito sa projection room.

 

Pinalapit niya ako sa tabi niya at pinakita ang nangyayari sa loob ng auditorium.

 

“Sabi ko sa’yo nandito pa rin sila. Napansin kong nagtago sila nung dumating kayo.”

 

Nakita ko na nga sila sa loob ng auditorium at gusto ko na silang babain at tawagin kaso muli na naman akong inawat ni Direk. Pakiramdam ko, nagdidirek pa rin siya kung magmando sa akin.

 

At para ngang may pagtatanghal na hinahanda si Direk nang makita kong bigla na lang nagkalas ng sweatshirt si Rebecca. At nang malingat lang ako kay Direk, bigla na lang siyang may hawak na digicam na nakatutok sa entablado.

 

Tapos sumampa si Kurt sa ibabaw ng entablado at binuhat ang half-naked na si Rebecca. Umikot sila sa buong entablado na parang ang gaan gaan ng binubuhat niya. Kung ako kaya ang buhatin ni Kurt? Mas malayo ang mararating siguro namin dahil ‘di hamak na mas matangkad at mas mataba si Rebecca kumpara sa akin.

 

Nagsayawan pa sila hanggang sa magtapatan at nagsimulang hubarin ang mga damit nila. At kahit malayo kami sa kanila, kita ko kung gaano kalaki ang pinagmamalaki ni Kurt at parang ang sarap hawakan. Gusto ko sanang maramdaman sa palad ko ang tigas ng kaniyang paninindigan. Kung ako na lang sana ang kasama niya sa ibabaw ng entablado.

 

Ano ba itong isip ko? Bakit nagnanasa na ako kay Kurt? Mula nang makita ko ang katawan ni Kurt sa swimming class namin, hindi ko na nakalimutan ang bakat na bukol niya sa harap habang suot ang black sheer stocking trunk na inarkila niya. Matapos ang tunggalian nila ni Ariel at alam ko namang si Kurt ang mananalo, sinikap ko talagang makalapit sa kaniya at sinadya ko talagang hawakan iyon. Basta alam niyo na kung ano iyon. Nagalit pa nga siya at hindi niya alam na ako ang humawak nu’n sabay napasugod siya sa dressing room.

 

Kaso nagkamali siya ng dressing room at sa babae siya napunta. Nagtataka lang ako kasi noong una, hindi naman siya maginoo at barubal siyang magsalita. Ngunit ginamit niya ang pagkabarubal niya nang makita niyang binabastos si Rebecca. Nandoon kami ni Sasha at tutulungan na sana namin si Rebecca para ipagtanggol mula sa bastos na mamaw nang bigla ba namang naghubad ng trunks si Kurt at nag ala super saiyan. Pero shit lang talaga, galit na galit din ang alaga niya habang nakikipagbuskahan sa higanteng basketbolista. At hindi siya pinalagan hanggang sa umalis ang bakulaw. Labis akong humanga sa tapang na pinamalas niya gaya rin ng pagtatanggol niya sa akin kay Jebs.

 

Habang pinapanood ko si Kurt na kasama si Rebecca, sumasayaw at magkaniig ang mga katawan, ay hindi ko maiwasan ang maluha nang dahil sa panghihinayang. Naglalakbay pa ang isip ko sa mga panahong pinapansin ako ni Kurt at mga pasimpleng lapit ko sa kaniya. Minsan ko pang naamoy ang likod niya sa pila namin, kulang na lang ay yakapin ko siya nang mahigpit at angkinin ko sa aking mga bisig. Kung hindi lang sana ako nagpigil sa aking sarili.

 

Napuna ni Direk ang luha sa aking mga mata.

 

“Bakit ka umiiyak, Sena?”

 

Bigla akong naging tapat sa aking nararamdaman.

 

“Kasi si Kurt… tila wala na akong pag-asa. Ganyan na pala kalalim ang pagtitinginan nila? Parang mag asawa na.”

 

“Gusto mo ‘yung bastos na lalake na iyan? I don’t understand you girls, ano’ng nakita niyo d’yan?”

 

“Hindi ko lang siya gusto, Direk. Mahal ko siya! Mahal ko si Kurt!”

 

“Oh no? Problema ‘yan. Kahit ako, gusto kong maging akin si Rebecca. Pero kung papayag ka, may naisip akong paraan para maging kayo nung lalake.”

 

Pinawi ko ang aking mga luha at taimtim akong nakinig sa mungkahi ni Direk.

 

“Anong binabalak mo?”

 

“Siya ang gagawin kong Lam-ang at sisiguraduhin kong papayag siya na tanggapin ang gagampanan niya bilang bida sa aking dula. Iyon ay kung papayag ka nang umarte? May potential ka, Sena. At ikaw ang nakikita kong babagay sa role bilang asawa ni Lam-ang.”

 

“Asawa ni Lam-ang? Si Kurt magiging asawa ko sa play?”

 

“Pero kung ayaw mo, huwag na lang. Sa tulad na lang ni Rebecca na handang gawin ang lahat sa ngalan ng pag-ibig.”

 

“Oo, ako na ang gaganap bilang asawa ni Kurt.”

 

“Hindi ba sabi mo mahiyain ka at napilitan ka lang sumali sa teatro dahil kay Tierrez? Handa ka bang makita ni Lam-ang na walang damit.”

 

“Walang damit sa entablado? Ni umarte nga hindi ko kayang humarap sa mga tao tapos aarte ako na walang saplot sa katawan?”

 

“That’s the problem, Sena. Iyan ang dahilan kung bakit hindi mo nakakamit ang gusto mo. Gusto mo ‘yung lalake subali’t wala kang ginagawa para makuha mo siya nang dahil sa hiya. Masdan mo sila kung bakit nakuha nila ang isa’t isa. Wala silang itinago, walang lihim, payapa at malaya. Pag isipan mo, Sena. May kissing scene ang dulang gagawin natin.”

 

May punto si Direk at aaminin ko, naging mahina ang loob ko. Always playing safe para lang hindi ako makasama ng loob. Ngayon na nga lang ako natututong makipagbardagulan nang dahil kay Kurt at sa tulong ng kaniyang slumbook. Kaya kahit mahirap para sa akin ito, basta para kay Kurt, pikit mata kong tatanggapin ang hamon ni Direk Jacqueline.

 

“Sige payag na ako.”

 

“Magpaganda ka nang husto at silipin mo na ‘yung dalawa kung nand’yan pa ba?”

 

Hindi ko mawari kung ano’ng kinalaman nila Tim at Jebs sa usapan namin. Nag-aalangan akong sumunod dahil sigurado akong nasa labas pa rin ang dalawang tungaw.

 

“Baka pumasok sila dito at makita nila ang ginagawa nina Kurt at Beck.”

 

“Basta silipin mo para makalabas na tayo.”, giit niya na may nakakalokong ngiti.

 

Kaya ginawa ko nga ayon sa mando sa akin ni Direk at nang buksan ko nga ang pinto ay agad pumasok ang dalawa na nakasandal lang pala sa pintuan.

 

“Sabi ko sa’yo gorilla, lalabas ka rin ‘eh!”, wika ni Jebs sa akin habang nakayapos siya sa akin.

 

Kaya naman umangal ako, “Jebs, put your filthy hands away from me. Kadiri ang pawis mo buti kung mabango ka.”

 

May kasunod pa sanang asar sa akin si Jebs nang kunin ni Tim ang kaniyang atensyon.

 

“Jebs, halika! Sina Kurt at Bekbek oh! Nagkakantutan na naman everywhere.”

 

Bigla akong binitiwan ng matabang manyakis sabay tunghay sa bintana.

 

“Shit pre! Ang lupit ni Kurt! Binabakbakan niya si Bekbek habang nakatayo.”

 

“Panget ng anggulo ni Bekbek, hindi ko makita ‘yung puke at utong ng suso niya. Nakayakap nang malagkit kay Kurt ‘eh!”

 

“Mahigpit ‘yun tanga! Saka pwede ba huwag kayong maingay baka marinig nila tayo rito.”, puna ko kay Tim sabay saway sa kanila.

 

“Don’t worry, Sena. Sound proof ‘to kaya walang makakarinig sa atin lalo’t malayo ang entablado mula rito.”, pagtiyak ni Direk.

 

Ilang minuto lang ay huminto na ang paniniig nina Kurt at Beck sa entablado. Nang makita na nina Tim at Jebs na nakabuyangyang na nakahiga si Beck ay naisipan ba naman nilang ilabas ang mga kwan nila. At kahit madilim, hindi naman ako pinanganak kahapon para sabihing hindi nila gagawin ang pinagbabawal na teknik.

 

Kaya sinita ko para maalarma sila.

 

“Gosh! Talaga palang mga bastos kayo at dito pa kayo magkakalat ng mga tiyanak niyo? Buti sana kung may K kaso dyutay naman.”

 

“Sina Kurt at Beck pwede, kami hindi? Nasaan ang hustisiya?”, ani Tim.

 

“Gorilla, natatakam ka lang ‘ata. Gusto mo tulungan mo na kami rito, maghubad ka na rin tapos halinhingan mo kaming dyakulin at tsupain.”

 

“Yuck! How horrible! Ang bastos niyo talaga! Direk oh? D-direk?”, sumbong ko kay direk. Kaso, nang malingat ako ay wala na siya sa puwesto niya.

 

Muling binuksan ni Direk ang isang pinto sa gilid ng silid. Pintuan pala iyon pababa sa mezzanine o upper deck hanggang sa basement o lower deck, at sinabihan niya ako.

 

“Isara mo na rin ang kabila. Hayaan mo na rin ang dalawa na maiwan dito. Makakalabas naman sila sa main door.”

 

Magkabilang pinto pala ang babaan nitong projection room. Kaagad akong tumalima sa utos ni Direk at binuksan ko ang kabilang pintuan. Biglang naudlot ang dalawa sa kanilang masamang gawain at pinigilan ang pagsara ko sa pintuan. Sa sobrang lakas nila ay hindi ko nagawang hatakin upang maisara ang pintuan at sila’y nakalusot. Inunahan pa nila akong makababa.

 

Nawala ang liwanag sa buong entablado at pinalitan ni Direk ng spotlight na nakatutok sa magkatipan. Muling umugong ang aircon at dahil iyon sa universal remote control ni Direk Jack.

 

Dahil naiwan ako sa pagtulak nina Jebs at Tim sa akin na mga talipandas, nahuli ako nang baba sa hagdan. Ngunit nang papalapit na kami sa entablado, lalo akong namangha sa kakisigan ni Kurt. Parang bumagal ang oras habang nakatapat sa matipunong katawan niya ang tanglaw ng spotlight, basa nang pawis ang moreno niyang dibdib at abs. Para siyang inukit ng isang bantog na manlililok. Putok na putok ang matitigas niyang kalamnan. ‘Yung pinanabikan ko pa naman ang tinakpan niya. Subali’t ayos lang, busog na rin naman ang mata ko.

 

And I can’t take my eyes off him. Pati ang pasimpleng kuha ng smartphone ko hindi ko pinahalata para hindi nila isipin na nahuhumaling ako kay Kurt although si Direk lang ang nakakaalam at may usapan na kaming sikretong malupit.

 

Ngunit nang makatuntong na ako sa entablado, hindi ko na naitago pa ang pagkasabik ko nang yakapin kahit basa ng pawis si Kurt. At talagang dinama ng pisngi ko ang dibdib niya. At ang lalong nagpatibok sa aking puso ay nang gumanti rin ng yakap sa akin si Kurt na may pahalik sa aking noo. Sana nga sa lips na lang.

 

Hanggang maalala ko si Beck nang sitahin niya ako sa pagyakap ko kay Kurt.

 

Hindi ko rin maintindihan kung bakit nagpaalam pa ako kay Beck na hawakan si Kurt ‘eh hindi pa naman niya pagmamay-ari si Kurt. Pero kahit tumutol si Beck ay hahawak pa rin ako, fiesta ‘eh!

 

*********

 

Naaalala ko pa, may isang bagay pa akong tinanong kay Kurt noong matapos kong mabasa ang slumbook niya sabay soli nito.

 

“Kurt, tingin ko, hindi naman nakakahiya yung gusto mong tumulong subali’t wala kang magawa bunsod ng iyong pagiging musmos. Nakakahanga pa nga yung sinubukan mong tumulong kapalit ng iyong buhay.”

 

“Alam ko, Sunshine. Ngunit hindi naman ako timang para isulat ang mga nakakahiyang bagay na maaaring gamitin sa akin balang araw. Pero ito, sa’yo ko lang aaminin. Ikaw na ang humusga kung nakakahiya ba na pagbintangan ka ng teacher mo sa kasalanang hindi mo ginawa?”

 

“Paano ‘yun, Kurt?”

 

“Ganito kasi, nahuli niya raw akong nangopya sa pagsusulit namin. Kaya pala raw nakaka perfect ako sa exam. Hindi niya tinanggap ang perfect score ko at pinahubo niya pa sa akin ang salawal ko. Alam mo ang sinabi ko sa kaniya dahil sa inis ko?”

 

“Ano, Kurt?”

 

“Gusto mo lang yata akong tsupain, ma’am. Kaya ka tumatandang dalaga ‘eh!”

 

“Baliw ka talaga, Kurt!”

 

“Hindi lang iyon. Binaba ko pa ang brief ko at kumendeng kendeng pa ako sa kanila. Tawanan lahat ng kaklase ko maliban sa teacher ko. Kaya pinatawag ako sa principal’s office kasama si Mommy. Malakas pa ang loob ko nu’n dahil kay mommy ngunit hindi niya ako kinunsinti. Walang humpay ang palo niya sa akin. Hindi niya ako mapaiyak hanggang sa iwanan na niya ako nang tuluyan.”

 

“Bakit mo sa akin sinasabi ito? Ganito ka na ba katiwala sa akin, Kurt?”

 

“Upang maunawaan mo kung bakit iyan ang sinulat ko bilang embarrassing moment. Nakakahiya man aminin pero humina ang loob ko dahil iniwan ako ni mommy.”

 

Nandoon na sana ang pagkakataon ko para sabihin kay Kurt na nandito na ako at handa akong ibigin siya kung nagkaroon lang sana ako nang lakas ng loob gaya niya.

 

Kaya hindi ako naniniwalang mahina ang loob ni Kurt. Lalo ngayon, sobrang astig niya at hubad na humarap sa amin.

 

Part Nine – Ako Dapat Sana

 

Natapos ko ang kwento ko kay Sasha at ang nasabi na lang niya.

 

“Mga walanghiya talaga! Hindi na sila nakuntento sa tren, inulit pa nila sa auditorium!”

 

Tila narinig pa ni Ariel na naalimpungatan sa lakas ng boses ni Sasha.

 

“Bakit? Ano’ng nangyari sa auditorium? *ubo* “

 

Tiyempo naman ang sinabi ng nars na maaari na kaming umuwi at binigay na ang reseta para sa lagnat-laki ni Ariel. Masyadong pabebe.

 

Hanggang nakalimutan na ‘yung tanong ni Ariel at nag aya na rin umuwi si Sasha.

 

“Tara na, hon. Uuwi na tayo.”

 

At dahil mabigat si Ariel, nanghiram ako ng wheel chair sa clinic hanggang makalabas kami ng pamantasan. Sumakay ng Grab car kasama ako na nasa harapan habang sila naman ang nasa likuran.

 

Una silang bumaba sa bahay mismo ni Sasha. Nagtaka ako kung bakit sa bahay niya dinala si Ariel.

 

“Huy, besh! Bakit dito mo dinala si Ariel? Nagpapakamatay ka ba? I-confine kaya natin sa Ospital ng Tondo, San Lazaro o kaya sa Jose Reyes Medical?”

 

“Ang cheap naman ng mga nabanggit mong ospital. Kung paoospital ko si Ariel sa Chinese Gen dapat dahil I want only the best for my honey. Out of town naman sina Mom at Dad saka si Kuya nasa barkada niya kaya solo ko ang bahay.”

 

“Bahala ka! Malaki ka naman na.”

 

“Gusto ko kasing maalagaan ang honey ko kaya sige na! Bye besh! Bawi na lang ako sa susunod.”

 

Ano pa nga ba ang magagawa ko? May katigasan ang ulo ni Sasha. At least, hindi ako nagkulang ng paalala sa kaniya.

 

Sunod na rin akong bumaba at nakauwi nang matiwasay sa bahay. Nagulat ako nang salubungin ako ni Sheena. Nakalimutan ko palang sabihin na may kakambal akong bruha at malaki ang pagkakasalungat namin kaya hindi kami nagkakasundo sa maraming bagay. Mahadera at sipsip sa pamilya kaya siya ang paborito nina Mama at Papa.

 

“Oh? Shane! Buti na lang nandito ka na. Bili mo ako ng shampoo at conditioner saka kahit anong chichirya. Hindi kasi ako makalabas ng bahay gawa ng wala akong bra.”

 

“Eh bakit hindi ka mag bra?”

 

“Mainit kasi saka maliligo na rin kasi ako. Heto yung pera. Sige na please? Thank you!”

 

Basta nag thank you in advance, wala nang kapalag palag. Kaya sumunod na lang ako.

 

Nang matapos kong bilhin at iabot kay Sheena ang pinabili niya. Dumiretso na ako sa kwarto ko at nagkulong.

 

Kung pagmamasdan ko si Sheena, pareho naman kami ng mukha at katawan. Inunat niya lang ang buhok niya, nagtastas ng kilay pati balahibo niya sa ibabaw ng nguso na tinutukso sa kaniya na bigote, nilinis niya rin. Kaya nasasabi nila na mas maganda si Sheena kumpara sa akin pero ang totoo, ako lang ang hindi palaayos.

 

Kaya nang tingnan ko ang sarili sa salamin habang hinuhubad ko ang uniporme, naisip ko maganda naman ang katawan ko basta mag aayos lang ako nang kaunti. Gaya lang ni Rebecca na mas lalong lumitaw ang ganda nang magsuot ng maiigsing damit. Kaya ko rin magsuot nu’n basta’t lalakasan ko lang ang loob ko.

 

Kung hindi ko lang sana sinayang ang pagkakataon nang magkasarilinan kami ni Kurt sa loob ng silid aralan. Sana naging kami ni Kurt bago pa siya naagaw sa akin ni Rebecca.

 

Kung ganito sana ang nangyari…

 

“Nakakapanibago lang na wala pa tayong ibang kasamang classmates dito sa room.”

 

“Sunshine, bakante talaga rito dahil hindi naman natin classroom ‘to!”

 

“Ay hihihi! Oo nga pala. Pero bihira mangyari ang ganito na tayo lang ang magkasama.”

 

“Bakit? Takot ka ba sa titi?”

 

“Hindi ‘no? Kung sa titi mo lang, game ako!”

 

“Ano ‘yun?”

 

“Wala po, Kurt. Nga pala. Hindi ba naaalala mo pa ‘yung nangyari noong pinaratangan kang nangongopya sa exam?”

 

“Hindi nga totoo na nangopya ako!”

 

“Alam ko. What if i-reeneact natin ‘yung nangyari sa iyo. Halimbawa ako ang teacher mo.”

 

“Bakit?”

 

“Para lalo kong maintindihan saka mag-audition ako sa teatro. Subukan mo kung pwede ba akong umarte. Kunwari lang naman. Ano? Game?”

 

At sinimulan na nga naming gumanap bilang guro ako na nagparatang sa kaniya na nandaya sa exam at siya naman bilang siya mismo.

 

Pumuwesto na siya ng upo sa klase habang nasa harap naman ako ng pisara. Huminga muna nang malalim at agad ko na siyang sinita.

 

“Mr. Bautista! Can you please stand up!”

 

“Yes, ma’am! What can I do for you that you cannot do for me?”

 

Kahit nakakatawa si Kurt, kailangan pigilan ko ang tawa at panindigan ang pag-arte.

 

“Tanging ikaw lang ang nakakuha ng perfect score sa buong klase. Was it because of cheating?”

 

“Cheating? How can you say na cheating kung ako lang ang nakakuha ng perfect score? Dapat may katabi akong nakakuha rin ng perfect score na maaari kong kopyahan.”

 

“Did I ask for your explanation? Come here and stand in front of your classmates.”

 

Lumapit si Kurt at dumaan pa sa harapan ko. Napakabango niya. Shane, focus! Enough distractions. Stick to your character.

 

Pero nanginginig ako sa susunod na dialogue ko. Heto na kasi ang pagkakataon para makita ang paghuhubo niya. Kaya kailangan lakasan ko ang loob ko.

 

“Take off your pants, Mr. Bautista. For them to see what will happen if I caught you cheating.”

 

Biglang nawala si Kurt sa kaniyang karakter at pinuri pa niya ang pagganap ko bilang dating guro niya.

 

“Nice! Ang galing mo, Sunshine. Kuhang kuha mo yung dati kong guro na impakta.”

 

Ang akala niya siguro tapos na ako sa pagganap. Hindi ako papayag na hindi niya hubarin ang pantalon niya.

 

“I said take off your pants, Mr. Bautista!”

 

At mukhang nakuha naman niya ang ibig kong mangyari.

 

“Really? You mean like this?”

 

Kinalas niya ang sinturon at binaba ang zipper saka niya binaba ang slack pants niya.

 

Nanlaki ang mata ko nang brief na lang ang naiwan sa kaniya. Muli na naman kaming nagkita ng matabang bukol niya.

 

“Hah! Do you like me now? Gusto mo lang akong tsupain kaya ka tumatandang dalaga ‘eh!”

 

Nag aalangan siyang ibaba ang brief niya ngunit sumesenyas ako sa kaniya ng ‘go on’!

 

“Shane! Supot pa ako noon…”

 

Staring blank lang ako sa kaniya.

 

“S-seryoso ka talaga? Itutuloy ko ito? Tutuluyan ko talaga ‘to!”

 

“Oo nga saka ‘yung kendeng mo. Gusto kong makita. Arte lang naman ‘eh!”

 

Bilang siya nga si Kurt ay walang pag iimbot na binaba niya ang brief niya. At ang tigas agad ng batuta niya. Galit na galit sa akin. Gaya nga ng nasasaad sa kwento niya, nilagay niya sa batok ang mga kamay at kumendeng kendeng at iwinawasiwas pa ang talong niya.

 

“Ano teacher? Tsupa na!”

 

Dala ng paanyaya niya, lumapit nga ako bilang gumaganap na teacher.

 

“Aba’t teka lang! A-ano’ng gagawin mo? Akala ko arte lang ito?”

 

“Sabi mo tsupa na?”

 

“Arte nga lang ‘di ba?”

 

“Ikaw pala ang takot sa pekpek ‘eh!”

 

“S-sigurado ka? Gagawin mo talaga?”

 

Bilang tugon sa kaniya, lumuhod ako sa harap niya at napasandal siya sa pisara. Hindi ko na pinakawalan ang pagkakataon na mahawakan ang tarugo niya.

 

“A-ang lamig ng kamay mo.”

 

Ngumiti lang ako sa kaniya at pinagmamasdan ko ang kaniyang mga mata na nag-aabang sa anumang gagawin ko. At dahil inutos niya na tsupain ko siya, ganu’n na nga ang ginawa ko. Piniga ko muna ang katawan ng burat niya at may lumabas na pre-cum na siyang tinikman ng dila ko. Sumasabit pa ang tamod na iyon sa aking dila. Sinimulan ko muna siya sa paghimod ko mula sa ilalim ng bayag niya paakyat sa ulo ng uten niya hanggang sipsipin ko ang ulo na iyon sabay higop sa buong katawan ng burat niya.

 

Naririnig ko na ang ungol niya. Muli akong tumingala at nahuli ko siyang napapikit sa sarap ng pagsubo ko. Sinusubo ko iyon habang inaabot ng dila ko ang ilalim ng burat niya.

 

“Ang galing mo palang tsumupa, ma’am!”

 

In character pa rin si Kurt kahit alam na niyang totoong Sunshine niya ang sumusubo ng burat niya.

 

Medyo naiinitan na rin ako kaya tinungkab ko ang mga butones ng blusang uniporme ko at nang hinubad ko ay nilagay ko iyon sa bakanteng upuan. Sunod ko ring kinalas ang sima ng bra sa likod ko hanggang humiwalay na sa suso ko ang bra ko. Kumibot ang titi ni Kurt nang makita ang mga suso ko. Hindi man kasing laki ng suso at kasing pusyaw ng utong ni Rebecca ay masaya akong maramdaman na kahit papaano’y nalibugan sa akin si Kurt.

 

“Kurt, I want your strong dick inside my delicate pussy! Hmm!”

 

Tumayo ako at tuluyang naghubad sa harapan niya.

 

“Ma’am, talaga po bang gagawin natin ito sa loob ng classroom?”

 

“Drop the act, Kurt! Totoong mahal na kita. Nakasara naman ang pinto ng classroom kaya walang makakakita sa atin.”

 

“Mahal mo ko? Ang bilis mo namang manligaw?”

 

“Kasi naman Kurt ‘eh! Ewan ko. Eh sa mahal kita eh! What am I supposed to do?”

 

“Eh ‘di sinasagot na kita! Magpapakipot pa ba ako?”

 

Regardless kung sino pa man ang nanligaw. Mahalaga pa ba ang pride ko bilang babae kung ang kapalit nito’y kaligayahan sa piling ng taong mahal mo? Sa piling ni Kurt.

 

Kahit sino sigurong babae mapapatuwad at mapapatukod ngayon sa teacher’s desk kung ganito kakisig at kagandang lalake ang kasama mo ngayon.

 

Ngunit bago pa man ikabit ni Kurt ang galit na titi niya sa aking nakatuwad na bilat, nilubos ko na ang pagsasabi nang tapat sa kaniya.

 

“Kurt, okay ba sa’yo kung malaman mong hindi na ako virgin? Na hindi ikaw ang nakauna sa akin?”

 

“Ayos lang Sunshine. Nakaraan mo ‘yun eh bilang dating pokpok ka. Wala na tayong magagawa kung wakwak na ang pekpek mo.”

 

“Huh? Kurt naman ‘eh puro ka biro! Hindi ako pokpok noh?!”

 

“Ang mahalaga ‘yung ngayon, Sunshine. Kung ano na tayo ngayon!”

 

“Oohh! Kurt, sobrang sarap mong mahalin!”

 

At doon na nga siya humambalos nang kantot sa akin sa aming doggy style position. Sa sobrang tindi ng pagbayo niya sa akin ay napaunat ako ng lapag sa ibabaw ng desk. Napakapit pa ako sa dulo.

 

“M-masakit Kurt…”

 

Hanggang sa sumasarap na sa pakiramdam ang pagkaskas ng yaring burat niya sa loob ng aking kiffy.

 

“…na masarap. Shit Kurt, nakakamot mo ang kati sa loob ko. Huwag mong tigilan.”

 

“S-shane! Ang sikip mo pa rin para sa isang pokpok!”

 

“Hindi nga ako pokpok… Ugh! Ngunit para sa’yo, sige, pokpok mo na ako. Balahurain mo pa ako!”

 

‘Yung dirty talk niya. Nakakainis man pakinggan ay may kung ano sa akin na lalong nakadagdag ng libog sa katawan ko. It really turns me on. In fact, nilabasan na ako.

 

Lalo pa niyang binarurot ang paghagod ng tarugo niya sa loob ko sa sobrang gigil niya sa akin.

 

“Puta ka, Shane! Wala kang shame! Akala ko mahinhin ka? Hindutin ka rin palang pokpok ka!”

 

“That’s right, Kurt! Isa akong malibog na puta na nagpapakantot sa manyak at bastos na tulad mo!”

 

Piningot niya pa ang utong ko sabay piga sa suso habang binubugbog niya ako sa kantot.

 

Ganito pala ang makantot ng isang bastos at aspiring rapist na tulad niya. Rough at masyadong marahas!

 

“Please rape me, Kurt!”

 

“Rape? Shane, pumayag ka sa ganito. May consent mo ito, ‘di ba?”

 

Parang nabunot sa saksakan ng kuryente ang paghinto niya nang hugutin niya ang burat sa loob ko.

 

“Kurt, oo naman. Pumayag ako na magpagalaw sa’yo. Kaya sige na, ituloy na natin.”

 

Pinupulot na niya ang pinaghubarang damit habang nagsasalita pa ako.

 

“…ano’ng ginagawa mo? Solb ka na d’un?”

 

“Ayoko nang ganito, Shane! I didn’t force you to have sex with me.”

 

“Ang alin ba? May sinabi ba akong offensive? Tell me?”

 

Hanggang nakumpleto na niya ang bihis ng school uniform niya at umalis nang wala man lang iniwang salita sa akin.

 

“Kurt! Kurt! Bitin pa ako!”

 

“Sino’ng Kurt ‘yan? Parang taimtim iyang sariling sikap mo ‘ah!”

 

Namulagat ako sa tinig na gumising sa nasira kong pantasya.

 

“Kanina pa ako kumakatok sa kwarto, buti na lang hindi mo ni-lock ang pinto. Akala ko kung ano na kasi nangyari sa’yo rito sa loob at umuungol ka. Nagkakalkal ka lang pala ng pekpek mo!”

 

Putangina! Si Sheena pala na kasalukuyang nagsasalamin habang nagsusuklay ng buhok niyang basa. Nakatapis na tila kakatapos lang maligo.

 

“Ano ba kasi iyang pinanonood mong bold sa cellphone mo? Pornstar ba ‘yung Kurt? Patingin nga!”

 

Tinabig ko palayo sa kaniya ang tangan kong cellphone.

 

“Tama ka na, Sheena! Huwag mo kong pakialaman.”

 

“Okay lang! Malalama’t malalaman ko rin ang kinalolokohan mong lalaki. Afterall, we’re twin sisters.”

 

Nasigawan ko si Sheena dala nang sobrang hiya ko nang madatnan niya akong nagbubusi. I’m not usually like this in front of my twin sister. Kaya hindi ko alam kung anong bungad ang gagawin ko nang ako’y mahuli niya sa akto.

 

Kaya hindi na lang ako umimik at hubo’t hubad pa rin ako nang magtungo sa banyo para maligo.

 

To be fair kay Kurt, walang nangyari sa amin noong araw na iyon. Basta sinoli ko lang sa kaniya ang slumbook, nagkwentuhan about du’n sa dating niyang teacher at dumating din agad noon si Sasha kaya hindi talaga mangyayari ang wishful thinking ko.

 

But then, bago ko iwan si Kurt noon at sumama kay Sasha, nagbitiw ng huling salita sa akin si Kurt na kailanman hindi ko malilimutan.

 

“Mabait ka, Sunshine. You deserved to be happy. Live your life to your heart’s content.”

 

Kung sinabi ko na sana sa’yo bago pa man maging kayo ni Rebecca na mahal kita, ako sana ngayon ang girlfriend mo.

 

Kung inamin ko lang sana… disinsana’y hindi ako nanghihinayang ngayon.

 

Kurt… you are my heart, my happiness, my everything…

 

 

Author’s Note: Upang lubos niyo pong maunawaan ang istorya nila Bekbek at Kurt, hinihikayat ko po kayong basahin ang mga naunang kwento nilang pinamagatang Ayaw Ko Sa Gusto Mo at ang serye ng Bagansya.

 

Special Note: The Spin-off Series Kunwari’y Ako Siya was made for Sasha and Ariel’s unexpected love story and Shane’s hidden affection towards Kurt. The spin-off could be a part of Beck and Kurt Story or apart from it. Hence, the chapters made for the spin-off will not be counted as chapters for Because I Know U R The One series.

 

The characters, events, even the names portrayed in the said story are all fictitious.

 

Salamat sa pagsubaybay.