Written by somebodyuused2know
Tapos na ang init. Nakahiga na lang sila. After that plain and honest admission of Sam about how she feels, pareho silang natahimik.
And then she heard that song being played through the pipe-in sound system of the room. All Of Me.
“I love that song. Forever LSS yata ako sa kantang yan.”
“We performed that during my daughter’s debut.”
“Aw shit, tumutugtog ka nga pala! Hanggang ngayon ba?”
“Not regularly. Alam mo naman ang buhay ko. Pag may oras, sumasama sa praktis-praktis.”
“Gusto ko talaga yang kantang yan.”
“Sige pag may time ako irerecord ko ang tugtog ko para sayo.”
“Ayy sweet! Di nga? Naalala ko tuloy si office crush, nagbabanda din yun eh, pero keyboards siya. Grinab ko yung uploaded video niya sa FB na tinutugtog yan hahaha.”
“Takte! Wag na! Hindi na ko magi-effort pa irecord yan para ikumpara mo lang sa kung sinong tukmol.”
“Ay, me ganon? Sinabi ko bang ikucompare ko? Di ka naman adik niyan kuya?”
“Weh. Sino namang tukmol yang crush mo? Mahiya ka nga, tanda na kumacrush pa?!”
“Eh ikaw pala ang tukmol eh. Bakit para sa mga bata lang ba ang crush? Tsaka ang wafu kaya nun para maging tukmol.”
“Anong FB niya para makilatis?”
“Kilatis mo mukha mo. Stalker ang peg?”
“Sus. Di wag. Sige ikaw na lang ang humanap sa friends list ko ng pangalang Michelle. Crush ko naman yun.”
“Ok. Check your messenger later. I’ll send you crush’s pic.”
“Wala akong pakialam sa pagmumukha niya.”
“Eh akala ko ba gusto mong kilatisin?”
“Di na.”
“Eh di hindi. Sayad!”
Hindi na sumagot si Motyo. Maya-maya pa kumalas ito sa pagkakayakap sa kanya at diretsong tumayo. Sinundan lang ito ng tingin ni Sam.
“Nasabi ko naman sayo na maaga akong aalis di ba? Kailangan kong ihatid si Jawo sa lakad niya. Dala kasi ng panganay ang isang kotse.”
Tumango lang si Sam at bumangon na rin. Nagsuot na ng pantalon at nagsimulang mag-ayos ng sarili sa harap ng salamin. Pumasok naman si Motyo sa banyo. After a few minutes, kinatok niya ito.
“I’ll go ahead.”
“Gusto mo bang sumabay na lang sa akin pagbaba?”
“Wag na. Sige na.”
“Ok. Ingat ka. San pa ba ang lakad mo after this?”
“May iba pa akong booking.”
Sinundan ng ngiti ang sinabi. Pero hindi gumanti ng ngiti si Motyo. Kinawit lang ng isang braso ang batok ni Sam at hinalikan ng mariin sa labi. Sabay bitaw.
“Umuwi ka na. Text mo ko pag nasa bahay ka na ha.”
Join our new website to chat and read more updated stories at www.libog-stories.com
” Sure. Later.”
Si Sam naman ang humalik dito. Pagkatapos ay tuluyan ng lumabas ng kuwarto. Naglalakad siya papuntang elevator ay hindi niya maitanggi ang bigat ng pakiramdam.
Hindi na yata talaga siya masasanay. Ganito palagi ang nararamdaman niya kapag naghihiwalay na sila pagkatapos ng iilang oras na pagkikita sa minsan isang taon halos o mahigit pa na pagitan.
Nasa Trinoma na siya at nakaupo sa isa sa mga benches doon nang tumunog ang cellphone niya. It was Motyo calling.
“Saan ka na?” Tanong agad nito pagsagot niya.
“Andito sa Trinoma. Naghihintay ng pagbukas. Ikaw?”
“On the way na. Maluwag ang trapik, stop light lang kaya nakatawag ako. Uwi ka na.”
“Hehe.” Tunog ng pang-asar na tawa niya.
“Bakit ba pinapauwi mo na ako?” Dugtong niya.
“Eh bakit ba tatambay ka pa jan?”
“Palipas lang ng konting oras. Paalam ko kasi sa bahay hanggang 12 ang training ko. Kaya ka lang tumawag para pauwiin na ako?”
“Oo.”
“Yun lang? Di mo man lang ba aaminin na namiss mo agad ako?”
“Yun din.”
Napailing na lang siya at piniling idaan sa biro.
“Wehhhh. Di naman yata ako kundi yung BJ ko. Hahaha.”
“Baliw. Siyempre ikaw mismo.”
Di niya inasahan ang spontaneous admission nito na namiss nga siya agad kahit kakahiwalay pa lang nila.
“Anong nakain mo?”
“Ewan sayo. Sige na, go na ulit. Text you later. Uwi ka na ha.”
“Ok. Be safe.”
Napabuntunghininga siya after the call. She wanted to say “I love you” before disconnecting. Pero alam niya she won’t hear him replying. At ayaw niyang mapahiya na naman sa sarili. Bukod pa sa takot din siyang isipin nito na pinpressure niya to take whatever they have to the next level.
Naalala ang sinabi sa kanya minsan ng lalake. Kung gaano kataas ang level of jealousy nito. Territorial. Pero napakadamot naman magpakita ng emosyon. Napasimangot siya sa naisip at bumalik ang bigat sa dibdib.
After a few hesitations, she decided to check it out. She accessed her FB and searched for Motyo’s account. Then she checked out his friends’ list. At nakita niya ang nag-iisang pangalan na binanggit kanina.
Michelle.
She wasn’t impressed. At least seeing her pics lifted up her moods. Then she decided to send the pic of her officemate na crush niya talaga.
Two days after their tryst, two days na ring seen zoned ang FB message niya. Hindi na siya nakatiis and decided to send him another pm.
“Bakit seen zoned? Anong problema mo?”
Nagulat pa siya ng may reply agad galing dito.
“Ok tutal tinanong mo na rin lang naman sasabihin ko na. Nakakabwusit kasi na may makitang picture ng ibang lalake sa messenger ko. At hindi ako nagseselos. Lilinawin ko lang, nabubwusit ako sa pictures ng kung sinong ogag na ipinadala mo!”
She felt like he hit her physically. She replied.
“Alam ko naman na hinding-hindi ka magseselos eh. Pero engot ako kasi gusto kong mag-ilusyon na kahit papano, magseselos ka rin. Na bakasakali, pag nakita mo ang pic ng ogag na crush ko, matuto ka namang magpakita ng konting emosyon towards me.
Yung kahit papano eh iparamdam mong kahit ganito lang ang meron tayo, capable ka pa rin namang iparamdam sa akin na hindi lang ako fubu para sayo.
Alam mo bang tuwing magkikita tayo parang ayoko na lang umoo sayo? Kasi alam ko na pagkatapos na naman ng meet up, you would be the King of Antarctica again. Di nga ako nagkamali.
Bakit, kala mo naman sa ‘kin, manhid?
Ayoko na. I just had enough. I’m giving up.”
After that, she blocked him on FB. She deleted his number. More than a month passed by and she hasnt received even a single text from him. At aaminin niyang nasasaktan pa rin siya na sa ganun na naman nauwi ang simpleng asaran nila.
Until September came. And that text.
“Kelan pa naging September ang birthay mo?
Para siyang dinagukan sa lakas ng tambol sa dibdib niya. Sa dami ng mga taon na binilang, hindi man niya kabisado ang number nito, dahil may memory gap na siya, kabisadong-kabisado naman niya kung sino ang kaisa-isang tao na ganun ang banat sa text man o sa tawag.
Motyo.
Pinag-isipan niya ng mga ilang minuto bago siya nagdesisyon na mag-reply.
“Bakit mo nakita ang notifications? Hindi ako ang may birthday. Old account ko yan na di ko na inaacess halos. Di ko naalalang friend pala kita jan. Iunfriend mo na nga ako.”
“Nope. Ikaw ang mag-unfriend sa akin if you want.”
“Ok. Ireset ko na lang ang password.”
“Desisyon mo yan.”
“Alam ko. Di ko naman sinabing desisyon mo.”
“Sus.”
“Sus ka rin. Bakit ba nagtxt ka pa? Papansin ka lang eh.”
“Eh bakit ka pa nagreply kung ayaw mo ko pansinin?”
“Litsi ka talaga. Ikaw na nga ang may atraso ikaw pa ang mayabang!”
“Anong iniyabang ko? Dahil tinawag kong tukmol ang crush mo? Dahil naurat ako sa pictures na sinend mo sa messenger ko? Ikaw lagi kang ganyan eh. Pag naba-bad trip ka wala kang alam gawin kundi manakot na manlalalake ka na lang ng iba. Ako ba ni minsan ginawa ko sayo yan? Ang sabihan kang mambababae na lang ako ng iba?”
She was taken aback by his long reply.
“Nung nakaraan! Nag-namedrop ka pa nga eh! Eh ako ba kahit minsan bumanggit ng pangalan ng ibang lalake? Tanggap ko naman pag pangalan ni wifey mo ang binabanggit mo sa akin eh. Pero yung ibang babae? Bastusan talaga kuya?!”
A few minutes after she sent her message, he called up.
“Anong pangalan ang binanggit ko?”
Walang pasakalyeng tanong nito pagsagot niya sa tawag.
“Ay pisti ka. Bakit dami mo ba babae kaya di mo maalala kung sino sinabi mo sa akin?”
“Wala ano! Me binanggit ba ako talaga?”
Join our new website to chat and read more updated stories at www.libog-stories.com
“Gahguh! Malamang! Ano ko gagawa ng wento? Imaginary friend mo?! Michelle yung crush mo kamo. Di naman kagandahan sus.”
Nagulat pa siya sa biglang tawa nito sa kabilang linya.
“Hahahaha! At tsinek mo talaga sa friends list ko huh?”
“Weno ngayon?”
“Umaga malamang. So kasalanan ko pala ng lagay na yun kaya mo ako blinock sa FB at tinatarayan ngayon? Eh kakainis yung style mo eh. Magkasama tayo, tapos me tutugtuging kanta, pinangakuan ka na nga magrirecord ng personalized version para sayo tapos babanat ka tungkol sa crush mo?”
“Wala naman akong banggit na name.”
“Me pictures ka naman sinend. What difference does it make if the face doesn’t have a name?”
“Ok fine.Whatever.”
“Yan tayo eh. Umamin ka na lang nauna ka.”
“Umamin ka muna papansin ka! At miss mo na lang ako kaya ginamit mo excuse bday ko kuno.”
“Weh. Assuming ka masyado teh.”
“Eh di hindi ako aamin ako naunang me kasalanan.”
“Sus! Style mo. Sapilitan talaga to ate?”
“Litsi ka eh di wag mo aminin! Babye na nga, wala kang wentang kausap!”
“Galit agad? Di ba puedeng bumubwelo lang? Eto na nga eh, sasabihin na nga o, oo namimiss na kita. Ok ka na?”
“Ba’t ang arte mo Motyo? How hard is it to tell me that you miss me?”
“Sinabi na nga eh. So ano na? Lapit na birthday ko. Wag ka na magalit.”
“Nagbi-birthday ka pa pala? Sige, pakanton ka ha. Para di na ako galit.”
“Redundant ka teh. Birthday ko na nga papakanton pa?”
“Kuripot ka lang. So saan ka sa birthday mo?”
“Sa ibabaw mo.”
“Heh! Pero puede naman. Puede din sa ilalim ko. O loob ko.”
“Bastush ka na ‘teh.”
“Asus. Bastush talaga eh kinikilig ka pa.”
“Hahahaha. Di masyado. So ano nga, kita tayo sa birthday ko?”
“Asa ako malamang.”
“Kulit mo kausap talaga. Tinatanong ka nga eh.”
“Eh ba’t kailangan pa tanungin?”
“Siyempre. Malay ko ba kung ayaw mo pala.”
“Asus! Echosero ka talaga. Geh na set the date and time. Alam mong takas mode lang ako lagi.
And just like that, no heart-wrenching dialogues or tear-jerking scenes, they have picked up from where they have left off.
“Where you at?”
First text she received from him. On the way back to Manila na siya.
“Lipa. Why?”
“Aalis sila eh. Text kita pag natuloy. Kita tayo sa Cubao na lang para di ka na mahirapan pagbaba mo.”
“K. Eh bakit di ka sasama sa kanila?”
“Ayoko. Basta hintayin mo lang text o tawag ko. Commute na lang ako. Dadalihin nila parehong sasakyan eh.”
“Uiii makikihalo ka sa mga earthlings just to meet me?! Alam mo ba magkano pasahe? Hahaha. Puede ba kong mag-assume at kiligin na ganyan mo na ko kamiss? O matindi lang talaga ang pangangailangan kuya? Hahaha!”
“Gehgeh hahahaha. Wag na nga lang. Lakas mo mang-urat eh.”
“Toh naman defensive much hahaha. Sige wait ko na lang tawag or text mo.”
The next scenes after that were all gonna be rated by MTRCB as Triple X. Pero tatak Sam at Motyo. Laging may kulit na kasama kahit bold na ang mga eksena.
Nakahiga si Motyo. Tuwid na tuwid ang mga binti. At nasa pagitan ng mga hita niya si Sam habang unti-unting hinuhubad nito ang boxers ng lalake. Nang mahubad, ibinato sa katabing sofa. Kaso sumabit ang isang strand ng sinulid sa bracelet niya. At kahit anong pagpag ayaw bumitaw. Hindi naman niya mahila sa takot na baka ang bracelet niya ang maputol.
“Ay adik na shorts to! Matindi ang kapit sa bracelet ko. Wala ka ba gunting? Kagatin mo na nga lang para matanggal, nyemas naman oh.”
“Ayaw. Iuwi mo na lang yan. Hahahahaha.”
“At pagpaliwanagin ako ba’t may hila-hila akong shorts? Tapos ikaw uuwing hubo???”
“May pants naman ako. Hahaha.”
“Ewww Eh di nagasgas yang balls mo. Dapat sayo burlesk king ang palayaw eh.”
“Hahaha! Ba’t ganyan ka ate, nangangagat na nga ang bracelet mo, pati ba naman dila mo? Ang talas!”
“Oo, kaya handa mo yang pututoy mo mahiwa!”
Sabay dila sa dulo ng titi nito. Pinaikot sa munting butas ng paulit-ulit, pababa sa likod ng ulo, hanggang sa kahabaan pababa sa dugtungan ng dalawang bola. Hindi niya isinusubo ng buo, pinapasadahn lang ng dila. Paulit-ulit. Habang dahan-dahan niyang sinasalsal. Napaungol si Motyo ng tusok-tusukin niya ng dila ang butas ng alaga nito.
“Ummm putsah beh, ang sarapp!”
Nakahawak ito sa ulo niya, hinihimas ang kanyang buhok ng isang kamay habang ang isa ay pilit na inaabot ang suso niya. Napatigil siya sa pagdila sa titi nito ng maramdaman niyang pumipisil na ang isang kamay nito sa kanyang magkabilang suso. Ramdam niya kung paano paikutin ang daliti nito sa kanyang mga utong saka hihilahin ng mahina. Napaungol siya sa unti-unting salakay ng libog.
Hindi siya sumagot at tinanggal na lang ang bracelet sa braso. Sabay lapit ng dibdib sa bibig ng lalake. Napaungol na naman siya ng ilabas nito ang dila at hinagod ng ilang ulit ang mga korona niya. Palit-palit. Maya-maya pa sinakop na ng buong bibig nito ang isa niyang suso at parang humihithit ng sigarilyo na patuloy pinagpala ang korona. Napahalinghing na siya.
“Ummm ang sarap nian beh.”
Huminto siya sandali sa pagpapalang ginagawa sa dyunyor nito at ninamnam ang paglalarong ginagawa ng dila ng lalake sa kanyang mga bundok.
“Namiss ko ang prunes mo beh.”
Batok ang inabot ng lalake sa kanya.
“Namo ka talaga Motyo! Prunes mo muka mo, eh nakalubog nga ang mga yan, hindi pa papasang pasas yang mga yan eh. Hayuf!”
“Aray naman! Ang brutal mo talaga hahahahaha!”
“Ogag ka eh!”
“Pikon ka eh, sarap mong inisin. Lika nga!”
Sabay dagan sa kanya. At tulad sa isang kapeng barako na pinaglalaanan ng oras na pakuluan para lumabas ang aroma at sarap na walang katulad, ang mga sumunod na sandali ay parang pag-inom ng isang walang kasing sarap na kape. Nakakaadik.
Pero tulad din ng coffee break, na sandali lang, yung moments ni Motyo at Sam, may oras, hindi unlimited, hindi anytime, o anywhere.
At kahit tanggap ni Sam yun, it still did not shield her from the impact of the truth. A simple text made her realize she can’t always play pretend.
“Please delete all our convos. Do it now please. And if this number 0927XXXXXX will call you just block it.”
She did not reply. But she did as she was requested. And that was the last communication they had. Wala mang ibang sinabi ang lalake alam niya, malamang nabasa ng asawa nito ang mga texts nila. She couldn’t blame her of course. She would kill if she’s in her place as well. But she couldn’t stop hurting. Mind-conditioning was useless.
She sighed. December na. Lampas na ang Pasko. In fact, birthday na niya. 6 years. 6 years na walang palya, kahit sa text lang, hindi puwedeng hindi siya igigreet ni Motyo. Just like the many instances in their “relationship” that she conditioned her mind, she set to think that she won’t receive anything from him. Not anymore. Finally, their story has come to its end.
And then that message.
“Happy birthday. Have a blast.”
She almost cried. Ang korni na niya alam niya. Parang tanga lang. She replied right away, afraid he might miss her response.
“I thought in our 6 years, this would be the first time you’d miss greeting me on my bday. How have you been? I am missing you so bad Motyo.”
“It won’t happen. Not good, my fault I know. Likewise.”
Join our new website to chat and read more updated stories at www.libog-stories.com
“I’m sorry, don’t know what else to say. Hindi ko alam if this would be the last time we would ever get a chance to communicate again, pero I want you to know that you will always be special. Alam mo na yung mga hindi ko kayang sabihin beh at hindi mo rin gustong sabihin ko ng diretso. Take care.”
“I’ll keep in touch. You too.”
She did not say goodbye. She doesn’t want to. Hindi naman importante na kung magkikita pa ba sila o hindi na. Basta ang mahalaga, alam niya, they would always treasure each other. Even if apart. She would always miss the laughs with him though.
And yes, just like the first time she met him six years back, when she thought she won’t see him ever again, she let one tear fell.
#
A/N: Pasensha na po kung wala itong masyadong sex scenes. This final chapter is more of a closure. Salamat pa rin sa mga tatangkilik.
Signature:
"You are my lesson learned"
- Ay Potah - March 26, 2023
- Beach (Sex) Tease - March 26, 2023
- Story Of My (Sex) Life - March 16, 2023