Written by neckromancer
Dumating kami sa carpark. Napansin kong malakas ang buhos nang ulan noon. Ito ba iyung tipong 20 feet na lang ang makikita mo sa harap mo kung wala kang payong (5 feet mula sa paa kung meron). Nagpasalamat ulit ako sa alok niya na sumabay sa kotse.
Isa itong kulay apple green na Cooper. Sa kuya daw niya ito na ugali nang hinahatid siya pagpasok. Toka daw siya ngayon na mag-uwi nito at 3 days wala ang kuya niya sa bahay. Out of town.
Paglapat ng pwet ni Jigs sa passenger seat, pumipili na ng CD si Laurie. Sinipat ni Jigs pero hindi niya kilala kung sino si Hed Kandi. Anime ba ito? Napag-isip-isip niya. Nagvibrate na sa pwet niya ang mga beat at rhythm ng tugtog na pang-disco. Napangiti si Laurie sa kanya, sabay sabing paborito niya ito.
Swabeng humawak ng manibela si Laurie. Magaling magmaniobra. Hindi nga lang umubra sa pinagsamang lupit ng ulan at trapik sa Ayala Avenue dahil inabot sila ng 30 minutes para umusad mula sa building nila hanggang isang block. Napa-tsk si Laurie at iniliko ang kotse sa isang side street. Magi-iba sila ng daan. Medyo mabilis ang paghatak niya sa manibela at pagpiga sa kambiyo kaya napaigtad siya sa sakit. Nahalata ko na tumaas ang dalawang balikat nito.
“Mukha yatang punong-puno ka ng stress lately.”
“Paano mo nalaman?”
“Secret.” Pangiti siyang umayos na parang babatukan ako at umiwas naman ako nang may exaggeration. Napatawa na lang siya.
“Marunong kasi ako magmasahe.”
“Ano naman ngayon?”
“I mean, naaral ko iyan sa isang elective course namin noong college. Ito,” sabay turo ko sa isang matigas na parte ng balikat niya,”ito iyung tinatawag ng mga matatanda na lamig.” Napangiti ulit siya.
“So ima-massage mo ako, pwede?”
“Masyado ka yatang mabilis!” Biro ko.
Napa-pout na lang siya. Tuloy ko,”Joke lang. Pero masyadong maliit itong car mo. Bakit hindi sa office minsan?”
“E di mag-aantay pa ako.” Pout ulit. Tapos frown. “Tell you what, let’s ditch the road for an hour and get out of the rain.” Inaamin ko kaya hindi ako nakasagot agad dahil hindi ko agad naintindihan ang rapid-fire niyang English. Naintindihan ko na lang nang makita kong ipapasok na niya ang Cooper sa garahe ng isang sikat na franchise na motel sa EDSA (5-feet clearance, sabi ng horizontal bar sa driveway).
Pagkapasok namin ay tahimik akong sumonod sa kanya. Tuloy-tuloy lang siya sa pagkukuwento tungkol sa mga kaopisina niya. Ina-update ako sa tsismis. Pagpasok sa kuwarto sinilip ko nga (siya ang pumili ng kuwarto). De Luxe Room. Hindi masyadong mahal pero may igaganda pa. Napakakaswal lang niya at ilang beses akong parang nagugulat kapag may itinatanong siya.
“Jigs, napansin ko parang nanlalaki ang mata mo a.” tukso niya sa akin. “Ngayon ka lang ba nakapunta rito?”
“Hindi naman. Just a few times.”
“Uh huh.” Banat niya bago ako nakapagpaliwanag. “Well, “di na miminsan na kumuha na rin kami nina Gennifer at Chrys ng room dito lalo na kapag may company party. Mahirap umuwi ng lasing. Alam mo naman sa Makati.”
“Sinabi mo pa.” Kinuha ko ang naka-plastik na towel at bedsheet/kumot/giant tissue at iniabot sa kanya. “Para secure ka magbihis ako’y mauuna na sa rest room (CR na lang, wala naman tayo sa call center, sabi ni Laurie) at may meeting pa kami ni Mang Doro.”
Paglabas ko, nanonood na ng TV si Laurie, nakatapis ng kumot hanggang kili-kili, nakadapa nang nakapangalumbaba. Nakatalikod siya sa akin kaya kitang-kita ko ang malinis niyang paa (bukas na bukas pa ang ilaw), ang bilog na bilog niyang binti at hita (may nunal siya sa bandang kaliwa ng kanyang kanang alak-alakan), at ang mabango niyang buhok. Bilib ako sa shampoo niya, talo pa ang Gee, Your Hair Smells Terrific. Sinilip ko naman ang pinapanood niya: “Powerpuff Girls” na pala.
Napatikhim ako (ehem, ehem) at napansin na niya ako. Napatawa siya at ang sabi, “I don’t know where you learned massage but please take off your shirt. Sige ka, magugusot iyan. Magtataka lalo ang mga nasa lobby paglabas natin.”
OK. So lumapit na ako ad I started doing my thing, Xerex. I was apprehensive at first at lagi akong nagpapaalam bago ko siya hawakan. Una kong ipinababa ang kanyang mga siko para magpantay ang balikat niya sa kanyang likod at ipinosisyon ko sa kahabaan ng kanyang katawan. Medyo tumanggi siya dahil hindi na niya makikita sina Buttercup pero sinabi kong hindi naman iyan ang ipinunta namin dito. Inililis ko na ang kanyang tapis na umabot sa kili-kili. Ang kinis ng balat niya Xerex, mula sa maninipis na buhok niya sa batok hanggang sa baba at – wala na rin pala siyang bra! Mula sa pwesto ko sa kanyang kanan ay kitang-kita ko na naiipit ang kanyang malulusog na kayamanan sa kamang malambot. Bilog na bilog sila at mas maputi ang kutis. Halatang hindi niya ito pinaaarawan.
Hindi ako gumamit ng lotion o langis dahil espesyal ang masaheng gagawin ko. Sinabi ko sa kanya na magiging masakit at magpaparang bugbog ang pakiramdam ng kanyang balikat nang hindi na siya magulat. Pinatay ko na rin ang TV at ang fluorescent para walang distraction. Naiwan na lang na nakabukas ang pulang mga ilaw at mahinang air-con.
Konti lamang ang hagod ng aking masahe, madalas ay kinakapa ng dalawa kong hintuturo ang mga matitigas na bahagi ng balikat niya at aking pinipisil. Mas bagay ang salitang dinadaganan. Tatlong “lamig” pa lang ang aking iginugupo ay masakit na ang aking hinlalaki at hintuturo. Multiply by five para sa hiyaw at ungol ni Laurie dahil sa sakit.
Agree naman si Laurie na nakakawala nga ng “lamig” ang aking treatment kahit na masakit. Ako naman ay pumuwesto na at umupo na rin sa may puwitan niya para hindi masakit ang aking likod. Ibinaba ko naman ang aking mga kamay sa masel sa gilid ng kanyang gulugod at pinagdudurog din ang mga matigas doon.
Malipas ang ilang minuto, natapos din ang aking ginawa at pawis na pawis ako. Hindi na nga ako nahihiya na may tumutulo akong pawis sa likod ni Laurie at siya man ay nagbubutil na rin. Naawa ako sa kanya.
“Sandali lang Laurie, I have something for you to ease the pain.” Kinuha ko sa aking clutch bag sa bedside table ang itinatago kong white flower at nagpatak sa aking mga palad. Pinagkiskis ko ang aking mga kamay nang uminit ang langis at hinagod ang likod ni Laurie. Hinimas ko ang balikat niya, wala nang bigat at magaan na ang kamay ko ngayon. Nakangiti pa nga si Laurie, hina-hum ang Canon in D Major. “Ay, pareho tayo ng taste!” Kinuha ko ang aking phone at pinatugtog ang ringing tone ko na mp3 nito. Napatawa lalo si Laurie. “Ang galing mo naman. Complete service iyan, may music pa. Wala bang extra service?”
“Naku, kung may extra service mahal ang sisingilin ko, sa “yo pa!” Biro ko naman. Ginulat niya ako nang bigla siyang bumaligwas at humarap sa akin, hindi nahihiyang takpan ang kanyang namimintog na mga papaya na may kayumangging utong na parang butones. Patawa niya akong hinila pababa at mariin akong hinalikan. Mabuti at naiiwas ko ang aking ulo upang hindi kami magka-untugan, pero may parang magnet na humihila sa aking labi papunta sa kanya. Lip gloss siguro ang natikman ko, Xerex, at hindi ko malilimutan ang lasa ng watermelon sa kanyang labi. Mainit ang kanyang dila at mainit ding tinanggap ng kanyang bibig ang aking dila.
Tuloy-tuloy sa pagtugtog ang Canon na naka-loop habang nararamdaman kong itinataas na niya ang aking shirt, at naamoy ko na ang pinagsama naming pawis at white flower. Naaamoy ko na rin ang samyo ng aming kalibugan. Hindi pa man nakahubad ay umiindayog na pareho kasabay ng musika ni Pachelbel. Iniangat ko ang aking balakang para hubarin ang aking jeans. Sinipa ko na lang ito sa sahig. Hinila ko ang kanyang kumot para itakip sa aming dalawa. Napangiti siya nang maging balat-sa-balat kami. Wala na rin siyang panty!
Sa madaling sabi, Xerex, binigyan ko siya ng extra service, sa isang kakaibang paraan. Itinuloy ko ang paghimas sa kanyang pusod, pababa sa kanyang puson, hita at binti. Iniiwasang mahipo ang kanyang hiwa ng aking kamay ngunit ito’y dunggol-dunggol ng aking galit na galit na binoy sa kanyang kulungan. Ipinasok niya ang kanyang kamay sa kulungang ito ay hinimas si binoy. Pabirong sinasabunot ang makapal kong buhok sa ibaba at natutuwa sa aking impit na ungol. Hinalikan ko siya nang lalong madiin nang makaganti. Lalong nagalit si binoy sa kanyang paghawak dito.
Itinulak niya ako nang marahan sa kanyang tabi at siya naman ang umibabaw. Ibinaba na niya ang aking briefs at napangiti siya nang makitang buhay na buhay na nagpumiglas ang aking kaangkinan. “Hindi mo sinasabing mayaman ka pala,” halos pabulong niyang sabi, “malaki ang kaangkinan mo. Alam mo bang gusto na kita mula pa noong una tayong magkita?”
Dahan-dahan siyang pumuwesto sa tapat ni binoy at bumaba. Hindi na niya kailangang gabayan ng kanyang kamay ang mataba kong binoy na kapit na kapit sa kanyang basang-basang lagusan. Nadagdagan ang libog ko sa kanyang impit na ungol sa aking pagpasok. Lalo itong tumaas nang maramdaman ko nang umaatras-abante na ang aking sundalo sa kuweba. Tinulungan ko ito sa pagbarena sa pamamagitan ng pag-indayog at pagsalubong sa kanya at paghawak sa kanyang balakang para hindi agad mapagod si Laurie. Ako naman ay nabigyan ng pabuya sa aking pagtanaw sa kanyang tumatalbog na mga melon, sa una’y mabagal, tapos ay pabilis nang pabilis at sa kanyang nakapikit na mata at kagat-labi.
Tuloy-tuloy lang kami Xerex. Pabilis nang pabilis Palakas nang palakas ang halinghing namin na sa kalaunan ay naging ungol at sigaw na abot siguro sa corridor. Hindi na ako nagsalita – siya man, pero naramdaman ko na lang na lumabas ang aking malapot na katas at humalo sa kanyang likido. Naramdaman ko rin na nanigas ang kanyang mga binti at humalik sa akin ng sobrang diin. Ginantihan ko ito sabay ng sundo-sunod na maliliit na kadyot. Sa ganitong puwesto, pareho kaming nangiti sa aming mga sarili. Hinila ko na lamang ang bagong kumot para takpan kami at ginamit ang remote control para lakasan ang aircon. Nag-dial ako sa lobby at umorder ng manok. Mukhang malakas pa rin ang ulan sa labas.
Katapusan.
Sana’y nagustuhan mo at ng iyong mga tagahanga ang aking kuwento. Marami pa kaming ginawa ni Laurie, na sa ibang araw ko na lang ikukuwento. Hindi naging kami, dahil sa ibang maliliit na dahilan, ngunit ang aming pagiging magkaibigan ay nanatiling matibay kahit na pareho na kaming nagkaroon ng kasintahan. Hanggang sa muli, more power to you all.
Jigs
