Read Family’s Little Princess

Written by Cataxxxtrophe

ARNOLD’S POV

Wala na akong hihilingin pa sa aking buhay

Ako si Arnold,49, at masasabi kong ang aking buhay ay perpekto. Kasal ako sa aking asawa na si Dinah, 46, ng 25 years na. May isa kaming anak, si Kevin, huling taon na niya ngayon sa kolehiyo bilang isang Civil Engineer.

An gaming pagsasama ni Dinah ay patuloy na tumatatag . Meron man kaming mga hindi pagkakaintindihan , pero naayos naman namin ito kaagad. Isa siyang maybahay, dati siyang OFW, pero umwi din siya noong nakaipon na kami para sa pag-aaral ng aming anak, at nung meron na kaming naipundar na negosyo. Ako naman isa ring pulis, pero kagaya ng asawa ko ay nagretire na rin ako para asikasuhin ang aming negosyo sa pagtatalyer.

Mahal na mahal ko ang aking asawa. Hindi siya kagaya ng ibang babae, siya ay mahinhin. At sa katanuyan ay ako at huli niyang nagging kasintahan. Oo, aaminin isa rin ako sa mga loko-lokong lalaki noong nag-aaral pa laman ako, babaero at tambay sa mga gimikan. Pero si Dinah lang ang nakapag-pabago sa aking, 21 ako noong napa-oo ko siya para maging gf , tatlong taon lang ang nakalipas ay pinakasalan ko na siya. Ilang taon din ang nakalipas bago kami nakabuo ng anak, dahil na rin sa aming trabaho. Dahil hindi naman kaganda ang kita naming noon, wala pang isang taon si Kevin noon, ay napag-pasiyahaan niyang mag abroad. Dahil may trabaho ako, ay sa nanay muna ni Dinah namalagi ang aming anak.

Sa kasalukuyan, ay masayang kaming inaasikaso an gaming negosyo at ang anak naming ay nasa Maynila siya nag-aaral.

dodoorbell.

Part I.2

Sabado, araw ng pahinga. Nasa sala kami ng aking asawa habang nagmimeryenda at nagkukwentuhan.

At narinig naming ang doorbell.

Nagkakatitigan kaming dalawa. Tumayo at tinungo ang pintuan. Pagbukas ko ng pinto ay nakita ko ang isang dalaga na nakatitig sa akin. Naglakbay ang aking mata sa kanya. Nasa dibdib ko ang tangkad niya, mahaba ang kanyang buhok, at nakaagaw sa aking pansin ang kanyang maikling shorts at hapit na blouse. Hanggang nagkatagpo an gaming mga mata

“Maari ba kitang tulungan?”

“Kayo po ba si Arnold Reyes?” Tanong niya

“O..o ako nga” utal kong sabi

Ngumiti siya

“Ako po si Chloe, anak niyo po ako” Bigla niya akong niyakap at ramdam ko ang kanyang pag-iyak.

Sa bilis ng mga pangyayari at aking gulo ng aking isip, hindi ko namalayan na nakatayo pala ang aking asawa sa aking likuran. Hindi ko alam kung narinig niya ang aming pag-uusap

“Arnold, sino yan?”

Inalis ko sa pag-kakayakap ang isang babae na anak ko raw.

Sinara ko ang pinto para kausapin ang aking asawa.

“Anong anak? Ibig mong sabihin ay nagbunga ang nagging panloloko mo sa akin noong nasa abroad pa ako”

Ngayon ay naalala ko na ang mga pangyayari. Hindi ako makasagot sa aking asawa.

Tatlong taon na ng pumunta si Dinah sa aborad. Naging magulo an gaming pag-sasama. Hindi ako sanay na mapalayo siya sa akin. Lumipas ang ilang buwang ay nagging madalang ang aming pag-uusap. Pag-kauwi ko sa trabaho ay diretso ako sa bar, para uminom, at alak lang talaga ang puryenta ko doon. Hanggang isang araw, nagkayayaan kaming mag-kakaibigan sa aming opisina, at kanya kanya kami ng babae. Dahil lalaki lang ako at naghahanap ng init sa katawan, ay may nangyari sa amin. Pero ilang araw lang ay nakonsensya ako, kaya pinagtapat ko ito sa aking asawa. Ilang buwang ko siyang sinuyo at nag-makaawa na patawrin niya ako. Unti-unti kong nakuha ang kanyang kapatawaran. Doon ko napagtanto ang labis na pag-mamahal ng aking asawa sa akin. Kaya nangako ako na hindi nay un mauulit.

At ngayon ay bumalik ang naging bunga ng aking kasalanan.

Humingi ako ng tawad sa aking asawa. Kumalma siya

“Ano pa ba ang magagawa ko. Nandiyan na yan. Ano na ang gagawin mo sa batang yan?”

“Hindi ko alam?”

Tumayo siya. Tinungo ang pinto. At pinatuloy niya ito. Pinaupo niya sa sofa at binigyan ng tubig. Nakatayo lang ako pinag-mamasdan ang mga susunod na galaw ng aking asawa. Tinitigan niya ako.

“Ano pala ang pangalan mo?”

“Chloe po”

“Nasaan ang mama mo”

“”Sumama po siya sa bago niyang asawa”

“Sigurado ka ba na ang asawa ko ang tatay mo”

“Opo, yun pa ang sabi sa akin ni mama”

Ako naman ang nagtanong.

“Saan ka ngayon nakatira?”

“Sa bar din po kung saan nagtatatrabaho dati si mama”

“You mean doon ka lumaki?”

“Opo”

Nagtanong po ako tungkol sa kanya. Pero hanggang ngayon ay di pa ako sigurado kung anak ko ba talaga siya.

“Sorry po. Hindi ko pa sadya na manggulo”

“Ano ba ang kailangan mo?”

“Matagal ko ng gusting Makita kung sino ang totoong tatay ko”

“Yung lang ba?”

Tumango lang si Chloe

“Gusto ka rin naming tulungan. Pero hindi pa naming sigurado kung totoong ngang anak ka ni Arnold. Kaya hindi ka naming pwedeng patuluyin ditto.”

Nabuo ng katahimikan

“Isa ang solusyon dito, mag pa DNA test ka” mungkahi ng aking asawa

“Pwede kang mag-stay muna sa hotel hanggang sa makuha na nating ang result ng DNA test” dagdag ng aking asawa

“Opo, naiintindihan ko po”

Inalok ko na ihahatid ko siya sa pinakamalpit na hotel. Kagaya ng sinabi naming ay kami ang magbabayad.

“Susuduin kita bukas ng maaga”

Bigla niya akong niyakap at niyakap ko rin siya pabalik.

“Magpahinga ka na”

“Ingat ka, daddy!”

Daddy? Daddy. Kung totoo man na anak ko siya ay malaking pagbabago ito sa pamilya namin.

Mali ba na gustuhin kong hindi ko na lang siya anak? Dahil alam ko na sa araw-araw na makikita siya ni Dinah ay pinapaala lang nito ang aking pagkakamali.

ARNOLD’S POV

Kagaya ng sinabi ko maaga kong sinundo si Chloe. Aamin hindi ako masyadong nakatulog at alam ganon din ang aking asawa. Ramdam ko na hindi siya masaya sa mga nangyayari dahilan kung bakit hindi siya sumama.

Naghintay ako sa harap ng hotel at pababa na si Chloe. Tinititigan ko siya habang siya ay papalapit. Wala na bang alam suotin ang batang ito?

“Good morning po”

“Good morning din.”

Hindi kami nagkibuan sa biyahe. Madali lang natapos lahat. Pauwi na kami pero naisip ko na baka hindi pa siya nag-aalmusal.

“Nag breakfast ka na ba?”

“Hindi pa po”

“Kumain muna tayo”

Nagtungo kami sa isang fastfood chain

Habang kami ay kumakain

“Nag-aaral ka pa ba?” tanong ko

Chloe: Isang tao na pong hindi. Tumigil ako simula noong umalis si mama sa bar at sumama sa kanyang bagong lalaki. Ganon na naman siya palagi kapag iniwan siya ay babalik din siya sa bar”.

Hindi na ako nagtanong ng buhay niya sa bar. Bilang magiging tatay niya ay gusto ko no kung ano man ang nakasanayan niya sa lugar na iyon, ay kakalimutan na niya, lalo na ang kanyang pananamit.

“Kayo po? Wala pa ba kayong anak?” Tanong ni Chloe

“Meron, nasa college, malayo kasi dito kaya isang beses sa isang buwang lang siya umuwi”

Nag-usap pa kami saglit, bago kami umuwi. Kinuwento ko sa kanya ang aking buhay, trabaho, si Dinah at lahat tungkol sa aking buhay. AT ganoon din siya. Siya ay mabait na bata pero sa kasamaang palad ay lumaki sa maling lugar. Ang kanyang ina ay suma-sama sa ibat ibang lalaki. Sana nandon ako, kung ako man ang kanyang tatay. Sana nandun ako. Sana hindi siya ganito ngayon.

========================================

Naghintay kami ng ilang araw. Isa lang ang nasa isip ko, si Chloe. Ito na ang araw. Sinundo namin si Chloe, oo kasama ang aking asawa.

Pumasok na kami sa clinic. Ilang sandal lang ay humarap sa amin ang doctor. Ramdam ko ang panlalamig ni Dinah, dahil kung kinakabahan ako ay mas kinakabahan siya

“Arnold, si Chloe ay anak mo.” Sabi niya

Niyakap ko ang aking asawa, at hinila ko palapit si Chloe para yakapin din.

Tatay ako ni Chloe. Magkahalo ang aking nararamdaman. Tinignan ko ang aking asawa, naluluha pero nakangiti.

Pinapangako ko, magiging mabuting tatay ako sa anak ko.