Elaine – Chapter 5

Elaine – Chapter 5

By Sjr666

---

 

 

Malakas pa rin ang pintig ng puso ni Elaine. Hingal na hingal siya, nanlalambot ang kanyang katawan, at nanginginig ang kanyang mga kamay habang mahigpit na nakakapit sa lababo. Para siyang nawalan ng lakas, hinuhugot mula sa kanya ang kontrol, ang katinuan.

 

Dapat niyang itulak si Janus. Dapat niyang tapusin ito.

 

Pero bakit… bakit parang hindi siya makagalaw?

 

Ramdam pa rin niya ang init, ang tila pagsakop sa kanya ng bisig ng binata, at ang kilabot na gumapang sa kanyang balat.

 

Isang mariing ulos ang bumangon mula sa likuran niya, isang mapanuksong galaw na nagpakislot sa kanyang katawan.

 

“A-Ahh…!” Napakapit siya sa lababo, kinagat ang labi, pilit nilalabanan ang sariling katawan.

 

“Tangina, Ate…” Ungol ni Janus, ramdam niya ang pagpintig ng init sa pagitan nilang dalawa. “Ang sikip mo… parang ayaw mo akong pakawalan.”

 

“H-Hindi… dapat hindi…” nanginginig ang boses niya, pero mahina, walang paninindigan.

 

Napangisi si Janus, hinigpitan ang hawak sa bewang ni Elaine bago dahan-dahang hinugot ang sarili mula sa kanya.

 

At bigla siyang huminto.

 

Walang galaw, walang pag-atras, walang pag-ulos.

 

Tahimik.

 

Napasinghap si Elaine, nag-aabang sa susunod na kilos ng binata—pero wala. Nanatili lang si Janus sa likuran niya, hindi gumagalaw, parang pinagmamasdan lang siya.

 

Bakit siya tumigil?

 

Gusto niyang magreklamo, gusto niyang sabihin kay Janus na ituloy… pero hindi niya magawa. Hindi niya pwedeng sabihin iyon.

 

Pero habang naghihintay siya, isang bagay ang hindi niya namalayan.

 

Dahan-dahan, hindi sinasadya… kusa siyang gumalaw.

 

Bahagyang umalon ang kanyang balakang, hinahanap ang kiliting nawala.

 

Hindi niya agad napansin ang sarili—hindi niya namalayang siya na mismo ang sumasalubong sa binata, unti-unting iginigiling ang balakang, pilit inaabot ang sarap na saglit na nawala.

 

Naramdaman niya ang init, ang dulas, at ang malalim na kiliting gumapang sa kanyang tiyan.

 

“Hmm…?”

 

Isang mabagal na tawa ang pumunit sa katahimikan.

 

Napakagat-labi si Elaine, biglang napagtanto ang kanyang ginagawa.

 

At nang idilat niya ang kanyang mga mata, huli na ang lahat.

 

Nakahinto pa rin si Janus. Walang ginagawa.

 

Siya lang ang gumagalaw.

 

Nanlaki ang kanyang mga mata sa pagkabigla, mabilis niyang tinigilan ang kilos ng kanyang balakang.

 

“A-Ano…?”

 

“Oh? Bakit ka tumigil?” Mapanuksong bulong ni Janus sa kanyang tenga.

 

Napalunok si Elaine, nanginginig, hindi alam kung ano ang isasagot.

 

“A-Akala ko… a-akala ko gagalaw ka…” halos hindi lumalabas ang kanyang boses.

 

Muling tumawa si Janus, hinagod ang kanyang kamay pababa sa tiyan ni Elaine, pababa sa kanyang puson.

 

“Gagalaw? Bakit pa?” Bulong nito, idinidiin ang init ng kanyang katawan sa likuran niya. “Eh mukhang kaya mo naman mag-isa?”

 

Napapikit si Elaine sa hiya.

 

“H-Hindi… hindi ko sinasadya…”

 

“Hindi mo sinasadya?” Inulit ni Janus ang kanyang mga salita, puno ng pang-aasar. “Puta, Ate… parang kanina pa nanginginig yang balakang mo sa sarap. Hindi mo lang napansin, ‘no?”

 

“H-Hindi…”

 

“Tangina, gusto mo ba talaga akong kantutin?”

 

Namula ang pisngi ni Elaine sa sinabi ng binata.

 

“H-Huwag mong sabihin ‘yan…”

 

“Bakit hindi? Totoo naman.”

 

Hinawakan ni Janus ang kanyang balakang, pero hindi gumalaw. Hinayaan niyang si Elaine mismo ang kumilos—hinayaan niyang si Elaine ang mahulog pa lalo sa pagnanasa.

 

“Sige nga, Ate…” Mahinang bulong nito. “Kung hindi mo ‘to gusto… bakit hindi ka pa rin lumalayo?”

 

Napasinghap si Elaine. Hindi siya makasagot.

 

“Kung hindi mo ‘to gusto… bakit hindi mo ako tinutulak?”

 

Nanginginig ang kanyang katawan.

 

“Kung hindi mo ‘to gusto…” Marahang kinagat ni Janus ang kanyang batok. “Bakit basang-basa ka pa rin?”

 

“J-Janus… t-tama na…” Pero halos walang laman ang boses niya.

 

“Tama na?” Idiniin ni Janus ang sarili sa kanya, hindi gumagalaw pero ramdam niya ang panunukso sa pagitan nilang dalawa. “Eh bakit para kang malulunod sa libog, ha?”

 

Muling umalon ang kanyang balakang. Muling gumalaw si Elaine… hindi na napigilan ang sarili.

 

At nangyari na naman.

 

Siya na mismo ang sumasalubong.

 

Napangisi si Janus.

 

“Puta ka talaga, Ate…” bulong nito, sinapo ang kanyang dibdib. “Hindi mo matanggap, ‘no? Na ikaw na ‘tong sumusuko?”

 

Napapikit si Elaine, nanginginig sa pagkalito at pagnanasa.

 

Hindi siya makasagot.

 

Dahil alam niyang totoo ang lahat ng sinabi ni Janus.

 

At sa sandaling iyon, tuluyan na niyang isinuko ang sarili.

 

“Tangina… ibaon mo pa… Kailangan ko ‘to, Janus…”

 

Napangisi si Janus, at doon niya na muling ginalaw ang kanyang balakang, buong pananabik na sinalubong ang katawan ng babae.

 

“Sabi ko na nga ba… Kanina ka pa libog na libog, Ate.”

 

“Oo, puta ako ngayon… para sa’yo, Janus…!”

 

At sa sandaling iyon, wala nang natira kundi matinding pagnanasa—dalawang katawang tuluyang bumigay sa init ng tukso at sarap ng bawal na relasyon.

 

Napangisi ang binata. Wala na siyang balak na tantanan ito.

 

At ngayon, siya mismo ang umaamin sa sariling pagnanasa.

 

“AHHHH…!!!”

 

Elaine bit her lip, pilit nilalabanan ang sariling katawan. Ayaw niya ito… dapat ayaw niya… pero bakit ang sarap?

 

“Ang init mo, Ate… para kang mas lalo pang kumakapit sa’kin…” bulong ni Janus, idinidiin ang bawat salita sa kanyang batok.

 

“J-Janus… A-Ang tigas mo pa rin…” napapaungol si Elaine, napapikit nang mariin.

 

“Syempre. Sinong hindi titigasan sayo, Ate?”

 

Bigla niyang hinila si Elaine, sabay sagad na ulos.

 

“A-Ahh! P-Putangina!”

 

Napaungol si Elaine, napakapit sa lababo habang sinakyod siya ng madiin ni Janus. Paulit-ulit. Mas mabilis. Mas marahas.

 

“Ganito gusto mo, diba, Ate?”

 

“H-Haahh… T-Tangina… A-Ang sarap…!”

 

Napangisi si Janus. Hinila niya ang buhok ni Elaine, saka dinilaan ang kanyang batok.

 

“Ayan. Ganyan ka dapat… hindi ‘yung pa-hard-to-get ka pa kanina.”

 

ramdam ang matinding pagnanasa na lumulukob sa kanyang katawan.

 

Pero bigla—huminto si Janus.

 

Naramdaman ni Elaine na hindi na ito gumagalaw.

 

“Ano? Bakit ka huminto?”

 

Narinig niya ang pilyong tawa ni Janus sa kanyang likuran.

 

“Aba, Ate… kanina tinutulak mo ‘ko. Ngayon ikaw na lang gumagalaw?”

 

Nanlaki ang mata ni Elaine. Shit.

 

Siya nga.

 

Kahit wala nang ginagawa si Janus, kusang gumigiling ang kanyang balakang, parang hinahanap-hanap ang sarap.

 

“T-Tangina… Hindi ko sinasadya—”

 

“Ano nga ulit, Ate? Ayaw mo ‘to?”

 

“P-Punyeta ka, Janus…”

 

Mas lumakas ang tawa ng binata. Bago siya biglang hinatak pabalik at sinubsob sa mesa.

 

“Eh ‘di gawin mo ulit. Galawin mo sarili mo, Ate.”

 

Napakagat-labi si Elaine. Napahiya, pero mas nalibugan.

 

“Hindi ko kaya…”

 

“Talaga?”

 

Bigla siyang kinadyot ni Janus—isang madiin, pasagad.

 

“A-AHH! P-Putangina mo, Janus!”

 

Tawanan lang ang isinagot nito.

 

“Ano, Ate? Gusto mo pa?”

 

“Oo! Gago ka, Janus… wag kang titigil!”

 

“Gusto mo ng sagad?”

 

“O-Oo… putangina, sige na!”

 

Doon na siya tuluyang binitiwan ni Janus—hinayaan siyang gumalaw ng kusa.

 

“Ayan, Ate. Masunurin ka na ngayon, ah…”

 

“Sige lang, Ate. Gamitin mo ‘ko.”

 

Mas binilisan ni Elaine ang galaw ng kanyang balakang.

 

“Tangina, Ate… ang ganda mong tignan habang kinakantot kita.”

 

“H-Huwag kang tumigil magsalita…”

 

Napangisi si Janus.

 

“Ang sarap mo, Ate. Mas masarap ka pa sa kahit sinong nakantot ko dati.”

 

“P-Putangina, Janus… gusto ko pa…”

 

“Tangina, Ate, ang landi mo. Kanina nagmamatigas ka pa, ngayon nagmamakaawa ka na.”

 

Doon na siya tuluyang bumigay.

 

“Oo, puta ako ngayon… para sa’yo, Janus…!”

 

Ngumisi si Janus, saka muling hinila ang kanyang bewang at pinagdiinan ang sarili.

 

Ang init ng katawan ni Elaine ay hindi pa rin humuhupa. Tila sinindihan ni Janus ang apoy sa kanyang kaloob-looban—at ngayon, hindi na niya ito kayang patayin.

 

Pero hindi rin pala iyon sapat.

 

Dahil ang binata mismo ay hayok pa rin.

 

Hindi pa tapos si Janus.

 

At alam ni Elaine… na masisiraan siya ng bait sa sarap bago ito matapos.

 

### MESA – “Ate, Buntisin Na Kaya Kita?”

 

Hindi pa man siya nakakabawi mula sa kanilang mainit na kantutan sa kusina, binuhat siya ni Janus at ipinatong sa mesa.

 

“J-Janus… ano na namang ginagawa mo?”

 

“Alam mo namang hindi pa ‘ko tapos sa’yo, diba?”

 

Itinaas ng binata ang kanyang hita, saka walang babala siyang pinasok muli.

 

“AHHH! J-Janus—!”

 

“Tangina, Ate… Mas basang-basa ka pa ngayon.”

 

“H-Huwag mong sabihin ‘yan—”

 

“Pero totoo naman, diba?”

 

Isang malalim na ulos ang iginawad ng binata, at napahawak si Elaine sa kanyang mga braso. Punung-puno siya.

 

“Janus… A-Ang tindi mo…”

 

“Gusto mo ‘to, diba, Ate?”

 

Hindi siya nakasagot. Nakakahiya, pero oo… Gusto niya.

 

“Hindi mo talaga kayang itanggi, noh?”

Naglabas-masok si Janus nang dahan-dahan, punung-puno ng pang-aasar.

 

“Gusto mong bumilis?” tanong nito, sinasadya pang huminto nang saglit.

 

“H-Hindi—”

 

“Sigurado ka?”

 

“Tangina, Janus, bilisan mo na!”

 

Isang matalim na ngiti ang lumabas sa labi ng binata bago siya muling umulos nang marahas.

 

PLAK! PLAK! PLAK!

 

“AHH! PUTA!” sigaw ni Elaine, walang pakialam kahit may makarinig.

 

“Masarap ba, Ate?”

 

“O-Oo, putangina! Masarap!”

 

Mas lalo pang lumakas ang bawat salpukan ng kanilang katawan. Punung-puno ng lagkit at ungol ang buong kusina.

 

“Ano, Ate? Kaya mo pa?”

 

“O-Oo… Hindi pa ko tapos…”

 

“Tangina, ang libog mo na talaga ngayon…”

 

Itinukod ni Janus ang kanyang mga braso sa gilid ng katawan ni Elaine at lalo pang binilisan ang paggalaw, sagad na sagad, walang tigil.

 

Nararamdaman ni Elaine ang isang matinding climax ang paparating.

 

“J-Janus… Lalabasan na ‘ko!”

 

“Sabay tayo, Ate…”

 

Hindi niya na napigilan ang kanyang sarili. Nanginginig ang kanyang katawan nang labasan siya, kasabay ng mainit na pagsabog ng tamod ni Janus sa loob niya.

 

“AHHH! JANUS!”

 

“Tangina, Ate… Ang sarap mong punuin.”

 

—

 

### SOFA – “Gusto Mo Pa, Diba?”

 

Hindi pa man siya nakakabawi, hinatak na siya ni Janus papunta sa sala.

 

“J-Janus, baka di ko na kaya—”

 

Pero hindi siya pinakinggan ng binata. Pinatalikod siya sa sofa, pinatuwad, at walang babalang ipinasok muli ang sarili.

 

“AHHHH! SHIT—”

 

“Tangina, Ate… ang sikiipp mo pa din.”

 

Hinawakan siya ng binata sa bewang, saka mabilis na umulos mula sa likod.

 

“J-Janus! A-Ang tindi mo! Shit—”

 

“Ikaw naman, Ate. Galaw ka.”

 

Napakagat-labi si Elaine. Ramdam niya ang panghihina ng kanyang tuhod, pero mas matindi ang pagnanasa niya.

 

“Ano, Ate? Kaya mo pa?”

 

Hindi siya sumagot. Sa halip, sinimulan niyang igiling ang kanyang balakang, dahan-dahang gumalaw sa ibabaw niya.

 

“Tangina, Ate… Ang landi mo na ngayon.”

 

“H-Hindi ako malandi…”

 

“Eh ano ka ngayon?”

 

Napangisi si Elaine, saka mas binilisan ang paggiling ng kanyang balakang.

 

“Hayok na puta mo.”

 

Muling hinila ni Janus ang kanyang buhok, saka sinagad ang bawat ulos.

 

“PUTANGINA, ATE! ANG SIKIP MO PA RIN!”

 

“Sige pa, Janus! Gusto ko pa!”

 

Mas lalo pang bumilis, mas lumakas ang bawat salpukan ng kanilang katawan.

 

“Masarap ba, Ate?”

 

“O-Oo! Masarap! Punuin mo ulit ako!”

 

“Tangina mo, Ate… Ang sarap mong punlaan!”

 

Isang malalim na ulos ang pinakawalan ng binata, at muli nilang narating ang rurok.

 

Napuno na naman si Elaine sa tamod ng binata, at mas lalo lang siyang naadik sa sarap.

 

—

 

### KWARTO NI FROI – “Ate, Kita Mo Ba Sarili Mo?”

 

Hindi niya namalayan kung paano siya nadala ni Janus sa kwarto ni Froi.

 

Pero nang magmulat siya ng mata, nakatayo siya sa harap ng malaking salamin.

 

At nasa likuran niya si Janus—hawak ang kanyang bewang, nakangisi.

 

“Alam mo bang mas masarap kang panuorin, Ate?”

 

Hinalikan niya ang batok nito, saka muling ipinasok ang sarili sa kanya.

 

“A-AAAAHHH!”

 

“Sige, Ate. Panuorin mo sarili mo habang kinakantot kita.”

 

Napakapit si Elaine sa salamin, pinagmamasdan ang sariling nalulunod sa sarap.

 

“J-Janus… A-Ang sarap…!”

 

“Masarap ba talaga?”

 

“O-Oo… Hindi ko na kaya…!”

 

Lalong bumilis ang paggalaw ni Janus. Mas sagad, mas malalim, mas hayok.

 

“Ano, Ate? Lalabasan ka na?”

 

“H-Hindi pa, malapit na… Wag kang titigil!”

 

Ngumiti si Janus, saka biglang hinatak ang kanyang hita pataas—isang bagong posisyon.

 

At doon na niya naramdaman ang rurok ng kanyang sarap.

 

“J-JANUS! A-AAAHHHH!”

 

“Tangina, Ate… Ang sarap mong labasan.”

 

At sabay nilang naabot ang tuktok.

 

Nanghina si Elaine, pero si Janus ay may ngiti pa rin sa labi.

 

“Ano, Ate? Kaya mo pa?”

 

—

 

### Elaine’s Guilt – “Kaibigan Kita Ng Anak Ko”

 

Habol pa rin ang hininga niya nang biglang bumalik ang katinuan niya.

 

“J-Janus…” bumakas ang guilt sa kanyang mukha. “Anak ko ang bestfriend mo… Hindi ko akalain na magagawa ko ‘to.”

 

Napangisi ang binata, saka hinalikan siya sa labi bago bumulong.

 

“Huwag ka nang makonsensya, Ate. Hindi ‘to kasalanan.”

 

“Bakit?”

 

“Kasi wala naman si Kuya Henry, diba?” hinawakan nito ang pisngi niya. “At hindi naman ‘to pagtataksil… Tawag lang ‘to ng laman.”

 

Napakagat-labi si Elaine.

 

“Tawag ng laman?”

 

“Oo.” Ngumiti si Janus. “At sa’yo, Ate, ikaw ang sagot.”

 

—

 

 

 

 

 

 

### – Ang Ingay ng Motor

 

“VROOOOOM… VRRRRMMM.”

 

Bumalikwas ng bangon si Elaine.

 

Nasa kalagitnaan pa siya ng mahimbing na tulog nang biglang marinig ang tunog ng isang motor na pumaparada sa harap ng bahay. Mabilis niyang kinilala ang tunog—at agad na nanlaki ang mata niya.

 

“Si Froi!”

 

Nilingon niya ang lalaking katabi niya sa kama—si Janus, mahimbing pa rin ang tulog.

 

“Putangina! Gising, Janus!”

 

Marahas niyang tinapik ito.

 

“Janus! Gising!” bulong niyang pasigaw, tinutulak ito nang mariin.

 

“Hmm? Hmm… Bakit, babe?” paos at antok na sagot ng binata, pilit pang humihigpit ang yakap sa kanya.

 

“Huwag mo akong ‘babe-babe’ d’yan! Si Froi nandito na!”

 

Doon napamulagat si Janus.

 

“Tangina!”

 

Wala nang oras para mag-isip. Nagmamadaling nagbihis si Elaine habang hinahatak si Janus palapit sa bintana.

 

“Kailangan mong lumabas ngayon na!”

 

“H-huh? Eh di ako p’wede dumaan sa pinto?! Mas mukhang kahina-hinala ‘yon!”

 

“Putangina mo, Janus!” sigaw ng utak ni Elaine.

 

“Wala nang oras, bintana na lang!”

 

“Kwarto ‘to ni Froi, ‘di ba? Paano kung—”

 

“Sige ka, gusto mong mahuli tayong dalawa?!”

 

Walang nagawa si Janus kundi tumalon palabas ng bintana.

 

Sakto lang. Pagkababa ni Janus mula sa bintana, lumangitngit ang front door—at pumasok si Froi.

 

“Hello? May tao ba?”

 

Tumakbo si Elaine papunta sa CR ng kusina, dala ang damit.

 

“Diyos ko, huwag sana akong mahalata!”

 

Pagpasok niya sa banyo, mabilis niyang binuksan ang shower. Agad na bumagsak ang tubig sa kanyang katawan, tila binubura ang lahat ng bakas ng kasalanan.

 

Nagtataka si Froi nang makitang madilim ang buong bahay.

 

Lahat ng ilaw patay. Tahimik. Pero… bakit may naliligo?

 

Lumapit siya sa pinto ng banyo.

 

“Tita Elaine? Ikaw ba ‘yan?”

 

Mabilis ang tibok ng puso ni Elaine. Kailangan niyang kumalma.

 

“Oo, Froi!” pasigaw na sagot niya, pilit na pinapakalma ang tinig niya. “K-kakarating mo lang?”

 

“Oo, kanina lang.”

 

Napakamot ng ulo si Froi.

 

“Bakit parang kinakabahan si Tita?”

 

Lumingon siya sa bintana.

 

“At bakit parang may narinig akong gumalaw sa labas?”

 

 

Habang nag-aalis ng helmet si Froi, isang mahina ngunit tiyak na tunog ang narinig niya mula sa labas.

 

“YAKNOOOO!”

 

Nanlaki ang mata niya.

 

“Ano ‘yon?!”

 

Lumapit siya sa bintana at sinilip ang labas.

 

Wala na si Janus.

 

Pero may kakaibang pakiramdam si Froi… parang may hindi tama.

 

“Tita Elaine… sigurado ka bang ikaw lang nandito?”

 

Muli siyang tumingin sa nakasarang pinto ng banyo. Tahimik.

 

Pero hindi niya alam… sa loob, si Elaine ay nakapikit, takot na takot… at nagdarasal na hindi siya mabuking.