Written by eroticprince27
Nakagawian na niyang tawaging Baby si Dustine kahit na nga trese anyos na ito at matangkad. Para nga itong 18 na, hubog pa ang katawan dahil sa basketball. Natitigan tuloy niya ang mukha ng binatilyo. Nakuha nito ang halos lahat ng feature sa ama, pati ang kulay at ang tangos ng ilong. May feature din naman na nakuha sa kanya kaya nakadag dag ito sa gwapong awra nito. Napangiti siya ng makita ang bukol sa harapan ng pang basketball na suot.
Alam niyang pati ito ay minana sa ama dahil nung bata pa na pinapaliguan niya ay nakikita niya kung gaano ba ito kalaki, yun nga lang pag tungtong ng pitong taon ay ayaw na nitong magpaligo sa kanya. Pero base sa bukol sa shorts ay siguradong maraming iiyak.
“Sige ma, bumalik lang ako para kunin yung ilang gamit naming. Tapusin lang naming yung project.”
Hinalikan siya ng anak sa pisngi kaya naman naamoy niya ang preskong pabango ng binatilyo.
Nang umalis ang anak ay binalikan niya ng tawag si Tyrone, marami silang napag usapan na halos ay umabot sa isang oras. Buti nalang din at uso na ang unli calls.
Sunday nagyaya siyang magsimba pero hindi sumama ang anak at may laro daw sa isang subdivision kaya naman ng tumawag si Tyrone ay yayain siyang lumabas after church ay sumama na din siya.
Sa sinehan sila humantong pero hindi sila naintindihan ang palabas dahil sa ginagawa ni Tyrone sa kanya, bago pa matapos ang pelikula ay lumabas na sila at muling humantong sa Resort. Ilang beses nilang pinagsaluhan ang bawal ng tagpo bago siya inihatid ni Tyrone sa bahay.
Pasado alas onse na kaya iniisip niyan tulog na ang tao sa bahay kaya nabigla pa siya ng pagbukas ng pinto ay kasabay na lumiwanag.
Nakatayo sa gilid ay ang anak na nakahalukipkip.
“I thought you will just go to church? 12 hours seriously?”
“Huh, nagkita din kasi kami ng classmate ko sa college kaya ginabi.”
“Sino yung naghatid sayo? Last night siya din naghatid sayo.”
“At kailan mo pa binatayan ang kilos ko?”
“Ma, hindi kita binabantayan. I am just asking who is that guy?”
Dahil mataas ang boses ng anak kaya nawala siya sa sarili agad dumapo ang kamay sa pisngi ni Dustine.
Ito ang kauna unahang pagkakataon na nasaktan niya ang anak. Hindi kumibo ang binatatilyo pero mariing nakatitig sa kanya.
“Ano ba Aleli, gabing gabi na ah.”
Nang makita ni Dustine ang lola nito ay tumalikod na at umakyat sa sariling kwarto.
“Wala ma, napasama lang sa classmate ko dati.”
Kahit kita na hindi naninwala ang ina ay inignora nalang niya. Lumapit nalang dito at humalik bago umakyat sa sariling kwarto. Nawala na sa isip ang anak sa halip ay muling binalikan ang mainit na tagpo sa pagitan nil ani Tyrone.
Kinabukasan ay hindi na niya dinatnan si Dustine, maaga daw itong umalis sabi ng Mama niya. Hindi nalang niya pinansin at sinabing sa sariling kakausapin nalang pag uwi mamaya.
Ngunit inabot na ulit siya ng alas onse hindi dahil sa trabaho kundi dahil muli silang lumabas ni Tyrone na humantong na naman sa pagtatalik.
Halos ilang buwan na din ang relasyon nila, maingat naman ang binata sa pagtatalik nila kaya minsan.
“Take this,” iniaabot sa kanya ng binata ang isang banig ng tableta.
“Hindi ako nag widrawal kanina, baka makadisgrasya.”
Doon lang niya naintindihan ang gamut na iniaabot sa kanya.
“Ayoko na din gumamit ng condom, kulang sa sarap.”
May kapilyuhan pa ito ng dinakma ang tapat ng hiyas niya.
Tinignnan niya ang paligid at baka nanduon na naman ang anak.
“Sige, sa loob ko nalang iinumin.”
Bumaba na siya ng sasakyan at diretsong pumasok sa bahay. Kinakabahan dahil baka naghihintay na naman si Dustine, nakahinga siya ng maluwag ng wala ang anak. Dumiretso siya sa kusina para kumuhang tubig at inunim ang pills na binigay ni Tyrone.
Naging madalas ang paglabas nila ni Tyrone, hanggang matapos ang OJT ng binata.
Dahil sa sobrang busy sa trabaho at kay Tyrone ay hindi na niya napansin ang anak o mas tamang sabihin na nawalan na siya ng oras sa anak. Bihira na din niya itong makita sa bahay dahil kadalasn pag uwi niya ay tulog na ito o di kaya ay wala sa bahay. Kung sabado naman ay nagbabasketball ito at pagbalik naman ay madalas umaalis din siya para makipagkita kay Tyrone.
Lunes ng gabi, hindi sila lumabas ni Tyrone dahil may activity daw ito sa school kaya maaga siyang nakauwi. Wala pa ang anak, matapos maglinis ng katawan kumain lang kasabay ng nanay niya saka naupo sa sala.
Bandang alas otso ng dumating si Dustine, nagulat pa ito ng makita siya pero diretso lang sa taas. Ilang minuto lang ay bumaba na may dalang envelop.
Iniabot sa kanya ng anak ang envelop, akala niya ay report card pero nagulat siya ng makita ang laman.
Napatingin siya sa anak, kita ang mga tanong sa mata nito.
“Siya ba ang Daddy ko?”
Hindi siya makakibo, hindi alam kung paano ipapaliwanag at kung paano nagkaroon ng larawan ng ama nito si Dustine.
“Pinuntahan niya ako sa school.”
“Ang kapal ng mukha ng lalaking yun, matapos niya tayong iwanan saka siya magpapakita ngayun.”
Walang reaksyon si Dustine sa sinabi niya.
“Sasama na ako sa kanya sa States.”
Hindi siya nakaimik sa sinabi ng anak. Parang hindi niya agad naintindihan ang sinabi nito sa kanya.
“Ano?”
“Sa July sasama na ako sa kanya.”
“Iiwanan mo ko?”
“Para magawa mo na ang gusto mong gawin, wala ka namang oras sakin.”
“Anak.”
“Decided nako Ma. I want you to be happy, I don’t want to be the hindrance for your happiness.”
“Anak.”
“You don’t need to hide me anymore.”
“I am not…”
“I know ma.”
“Please anak. Wag mo akong iwanan.”
“I want to know him also. He is my father.”
Wala na siyang nasabi, hindi nakaimik sa sinabi ng anak. Bago pa siya makapag isip ng tama ay tumalikod na ang anak at umakyat sa kwarto. Nakita niya ang ina na nakatayo sa hagdan.
“Ilang beses na nagpunta dito si Nathan. Hinahatid niya si Dustine.”
“Bakit di ko alam, bakit hindi nyo sinabi sakin ma?”
Nagkibit lang ng balikat ang ina saka siya iniwanan. Napaupo nalang siyang muli duon ibinuhos ang inis sa sarili.
Buong magdamag ay hindi siya nakatulog, maaga din siya bumango para sana makausap ang anak pero hindi na niya ito inabot. Pag dating sa opisina ay hindi siya makapag focus sa trabaho kaya nag half day nalang siya. Uuwi na sana ng tawagan siya ni Tyrone para magkita sila.
Tahimik lang siya habang nag drive ang binata.
“Tayo sa bahay, umalis sila mommy.”
Parang hindi rumehistro sa isip ang sinabi ng lalaki kaya nagulat pa siya ng huminto sa isang bahay. Hindi ito kalakihan at parang walang tao.
Pagpasok nila ay konti lang ang gamit maging ang receiving ay wala man lang sofa.
“Dun tayo sa room ko.” Para siyang manika na sumunod lang sa lalaki.
Halos hindi na din niya namalayan na nahubaran na pala siya nito. Lutang isipan.
Nagbalik lang siya sa reality ng bumagsak sa tabi niya si Tyrone.
“Aleli, may problema ba?”
“Huh?”
“Tahimik ka at parang wala ka sa mood?”
“Pagod lang ako, kaya nag half day lang.”
Bumangon na siya at isa isang pinulot ang damit na hinubad. Saka naupo sa kama.
“I need to tell you something.” Seryosong sabi niya kay Tyrone.
Umayos ito ng higa at sumandal sa headboard.
“I wanted to tell you this pero natatakot ako sa magiging reaksyon mo.”
“Okay.”
“May anak nako.”
“What?”
Yumuko lang si Aleli, hindi makatingin ng diretso kay Tyrone.
“Yes, 13 years ago when I got pregnant by my 1st boyfriend.”
“Bakit ngayun lang?”
“I am afraid that you will not accept me and we don’t have that time to know one another in way na dadaan tayo sa mga personal nating buhay. This just happened to us, sex with out commitment.”
Madami pa sana siyang gustong sabihin sa lalaki pero tumayo na ito at nag simulang magbihis. Ni hindi na nakuhang isuot ang brief tanging pantalon lang at shirt.
“Let’s go, ihahatid na kita.”
Kahit na nga hindi malinaw kung ano ang relasyon nila ay nasaktan pa din siya sa pag treat sa kanya ni Tyrone, hindi niya ine-expect na ganito ito ka immature.
Sumunod nalang siya sa lalaki hanggang maihatid sa bahay, bahagya palang siyang nakakalayo sasasakyan ay umarangkada na ito. Ang mabigat na dibdib ay nadagdagan pa dahil sa paghihiwalay nila ng binata. Pero higit na iniisip pa din ang lalaki.
- Init Sa Gitnang Silangan (Finale) - December 17, 2020
- Init Sa Gitnang Silangan- (19) - December 8, 2020
- Init Sa Gitnang Silangan- (18) - December 5, 2020