Written by blckraven
Huminga ako nang malalim at mahigpit na humawak sa bago kong bag. Pilit kong pinakakalma ang aking sarili bago pumasok sa classroom. Ngunit ngayon ay iba na— hindi na ako madungis, hindi na ako mabaho, at hindi na rin ako late.
Pinihit ko ang doorknob at marahang binuksan ang pinto.
Bumungad sa akin ang mga kaklase kong biglang tumahimik nang makita ako. Tinitigan nila ako mula ulo hanggang paa. Narinig kong nagbulungan ang mga kaklase ko.
“Transferee?”
“Sino siya?”
“Kilala niyo ba siya mga be?”
Akmang yuyuko na sana ako nang maalala ko ang sinabi ni Mama kanina.
“This time, hinding-hindi ka na yuyuko ha?”
Huminga ulit ako nang malalim at dumiretso na sa upuan ko.
Nang ibaba ko ang aking bag ay pinigilan ako bigla ni Christine. “Miss, may nakaupo na diyan eh. Dito ka sa seat namin, it’s free.”
Umiling ako. “Dito ako nakaupo, ‘di ba?”
Kumunot ang mga noo ng mga kaklase ko. Ilang saglit pa ay sumingit na si Michaela. “Alyssa? Is that you?”
Tumango ako.
Muling nagbulungan ang mga kaklase ko. Ang mga ngiti sa labi ni Christine ay napalitan ng simangot. Umirap ito sa akin at bumalik na sa upuan niya.
“Ikaw ‘yan? OMG super ganda mo!”
“True! Super!” Sabi naman ng isa.
Ngumiti na lamang ako kahit naiilang. Nagsalita na rin ang mga lalaki.
“Tang ina sabi na nga ba, maganda si Alyssa kapag naayusan!” Sabi ni Vincent.
“Magiging shota ko ‘yan, pare. Pramis.” Singit naman ni Eric.
Umirap na lamang ako at dumungaw sa bintana. Ipinikit ko ang aking mga mata at hindi mapigilan na mapangiti. So this is how it feels— to be pretty.
Natapos ang aming klase at nagligpit na rin ako ng aking mga gamit nang bigla akong palibutan ng mga kaklase kong babae, maliban kay Christine.
“Alyssa, wanna hang out with us?” Aya ni Isabelle.
“Shopping tayo! My treat,” sabi naman ni Michaela.
Marahan akong tumango. “Sure.”
Napatalon ang dalawa sa kilig at agad akong hinatak palabas ng classroom. Magkasama kaming tatlo maglakad palabas at dumiretso na rin kami sa Megamall.
Una kaming pumunta sa Watsons upang magtingin-tingin ng skin care products. To be honest, super kakaiba ng experience na nararanasan ko ngayon. Una, dahil nagkaroon ako ng mga kaibigang nakikita ako bilang tao, at pangalawa, ang makaapak sa isang mall na mula pa noon ay pinapangarap ko na.
Sa kabila ng lahat ng ito ay hindi ko maialis sa isip ko si Mama. Dapat siya ang kasama ko maranasan ang mga bagay na ito.
Bumalik ako sa reyalidad nang ibigay sa akin ni Michaela ang moisturizer na hawak niya.
“Alyssa, you should try this out. Super effective niya sa skin ko and I want to share my secret to you,” sabi niya habang binigyan din si Isabelle ng isa.
Umiling ako. “Pasensya na, Michaela. Wala akong pera para sa ganito, eh.”
“Don’t worry! Libre ko na,” paniniguro naman niya.
“Sure ka?” Tanong ko.
“Oo naman. Tara, bili pa tayo ng iba pa.”
Lumabas kami ng Watsons na napakaraming bitbit. Sobrang galante ni Michaela.
“So, guys. Saan niyo gustong kumain?” Tanong niya.
“Busog pa ako, eh.” Palusot ko. Just like before, wala akong pera.
“Alyssa, ‘wag ka na mag-worry. Ako na ang bahala sa gastos, my treat nga, di ba?” Nakangiti niyang sabi.
Sumingit na sa usapan si Isabelle. “Fast food na lang? Para mabilis mabusog, hahaha.”
“Sounds cool!” Sagot ni Michaela. “Okay ba ang fast food, Aly?”
Seems like I just got a new nickname.
“Yeah.”
Pumasok naman kami sa isang fast food chain. Tulad nga ng sabi ko, lahat ng nararanasan ko ngayon ay bago lamang sa akin.
“You guys should go find our seats na. Ako na mag-oorder.” Offer ni Michaela.
Tumango kami ni Isabelle at nagsimula nang maghanap ng mauupuan. Dali-dali kaming umupo at nagkwentuhan.
Naisingit niya ang nangyari nung nakaraang linggo.
“Listen, Alyssa. I just want to say sorry for how I acted last Friday. Gusto ko lang talagang magmukhang cool sa mga classmates natin kaya ko nagawa iyon.”
Ngumiti ako. “Okay na ‘yun. Thank you for apologizing.”
“Shall we restart everything again by being friends?” Tanong niya.
Tumango ako.
Ngumiti kaming pareho at hinantay na lamang si Michaela.
Dali-dali akong tumakbo papuntang bahay habang bitbit-bitbit ang mga pinamili sa akin ni Michaela. Binuksan ko ang pinto at agad na hinanap si Mama.
Dumako ang atensyon ko sa babaeng nagluluto sa kusina. Ibinaba ko ang mga gamit at agad na niyakap siya. Narinig ko itong tumawa nang mahina.
“Mama, sobrang daming nangyari ngayong araw.”
“Totoo ba? Ikuwento mo ‘yan sa hapag. Kakain na tayo,” wika nito at lumingon sa akin.
Nawala ang mga ngiti ko nang makita ang mga pasa sa kanyang mukha. Biglang bumagsak ang aking puso nang maalala ang nangyari noong ika-sampung kaarawan ko.
“Mama, a-anong nangyari sa mukha mo?” Tanong ko.
“Wala ito, nadapa lang si Mama,” sagot niya.
Ginagawa na naman niya ba ulit iyon?
“Halika na, tulungan mo na akong ilapag ito sa mesa.” Iniabot niya sa akin ang niluto niyang fried chicken. Inabot ko naman ito at dahan-dahang naglakad patungo sa mesa.
Dito’y dahan-dahang bumagsak na rin ang mga luha ko. Hindi ko na lamang napigilan ang sarili ko at niyakap bigla si Mama.
“Ma, please. ‘Wag mo na ulitin’ yan,” pakiusap ko.
Ayokong nakikitang nasasaktan ang mama ko, lalo na kung ang rason ay para lamang mapasaya ako.
Gamit ang kaniyang suot na lumang damit ay pinunasan niya ang aking mga luha. “Kaya ko ‘to, anak. Lahat gagawin ko, magkaroon ka lang ng magandang kinabukasan.”
Mahigpit kong niyakap si Mama. Ito ang pinaka-oras na nangako ako sa sarili kong gagawin ko ang lahat upang maibalik sa kaniya ang pagmamahal at kaginhawaan na ibinigay niya sa akin simula noong maliit pa lamang ako.
Napatingin ako sa dollhouse na nasa gilid na unang regalong natanggap ko mula sa kaniya. Bumitaw ako sa pagkakayakap kay Mama.
“Balang araw, mabibilhan kita ng ganyan kalaking bahay,” nakangiti kong pangako habang turo-turo ang dollhouse na naging dahilan upang mamulat ako sa reyalidad na pilit itinatago sa aking ng aking ina.
Trust the progress. Surpass your previous self.
---------------
Signature:
currently kidnapped but nah, don't need your help.
- Dollhouse (3) - August 25, 2023
- Dollhouse (2) - August 23, 2023
- Dollhouse - August 21, 2023