Author: sweetNslow
Hindi dahil payapa,
Paligid na nakikita,
O mga mukhang nakangiti,
Di kaya nama’y lihis na tawa,
Kahuluga’y busilak na kaluluwa.
Manapa’y kadalasang mukhang
Maaliwalas kung titignan
Sa likod ng ngiting nakaumang
Ay nakaambang daluyong sa buhay.
Wawasak, babasag sa katahimikan
Iyak ng inaping nilalang
Na walang naging kasalanan
Kundi ang katawang sapilitang
Namulat sa daigdig ng kamunduhan…
NAGHUHUGAS na ng pinagkainan sa lababo si Katrina. Maaga silang naghapunan ngayong araw na to dahil na rin sa bisitang eestimahin ng kanyang Tiyo Aldo.
Sinabihan siya ng amain na sumama sa inuman at wala daw mag aasikaso sa mga bisita. Alangan naman daw na si Manong Budoy pa ang magdadala ng mga yelo pag nauubusan sa lamesa at iba pang mga munting bagay dapat gawin habang may bisita.
Pumayag naman si Andeng. Nakakahiya nga naman sa matanda kung sa maliit na bagay lang ay di pa nila matulungan ito. Hindi naman maiprisinta ni Andeng ang sarili at pagod na siya maghapon. Ramdam na ng ina ni Katrina ang hapo ng katawan.
Sa lamesa, nagtimpla ng orange juice si Aldo. Hinihintay niya lang ang pagpasok sa kuwarto ni Andeng. Kinapa nito ang dinurog na gamot sa bulsa na ibinigay sa kanya si Mang Badong. Epektibong pampatulog daw. Kumukuha lang siya ng tyempo upang alukin ng juice si Andeng. Hindi nga naglaon ay umakto na ito ng pagpasok sa kuwarto nilang mag asawa.
“Matutulog ka na? ” tanong dito ni Aldo.
“Masyado akong napagod, Aldo.” pag ayon ni Andeng. “Hinahanap na ng katawan ko ang higaan.”
“E sino ba namang di mapapagod sa maghapon mong pag gagala?” wari’y simpatiya nito sa asawa.
“Sobra naman yata yang kumare mong yan…wala ba siyang ibang pwedeng pakiusapan?” sulsol pa nito kay Andeng.
“Hus, hayaan mo na…at minsan lang naman makiusap sa kin yun.” pagtatanggol naman ni Andeng sa kumare.
Kunwari’y umiling lang si Aldo at pagdaka’y lumapit sa asawa. May dala itong isang baso ng orange juice. Naihalo na ni Aldo ang gamot dito.
“O, Uminom ka muna nito ng malamigan ang pakiramdam mo bago matulog,” alok nito sa asawa.
Walang sabi sabi namang nilagok ito ni Andeng. Nagmamadali at gusto na ngang magpahinga.
“Ang pait yata ng lasa sa huli…” medyo napapislig pang reklamo ni Andeng. “O wag masyadong papakalasing ha?” bilin pa nito sa asawa.
Hindi na nakasagot pa si Aldo. Pumasok na si Andeng sa loob ng kuwarto at nagsara ng pinto.
Agad namang ibinaling ni Aldo ang paningin kay Katrina. Napapailing siya dahil sa naiisip na mangyayari ngayong gabi. Naaawa din siya. Ngunit nangingibabaw ang takot niya sa dalawang manyakis na matanda lalo pa nga’t ito na nga ang katapusan ng pagkakautang niya. Bukod pa dito ang tiglimang libong dagdag na pumasok sa kanyang bulsa. Hindi na siya makakatanggi. Wala nang paraan pa. Kayang kaya siyang ipayari ng kahit sino sa dalawang matanda pag dinobolkros niya ang mga ito. Barya lang ang buhay ni Aldo sa kanilang paningin. Wala nang magagawa. Kailangan nang ituloy ang balak nila ngayong gabi.
“Katrina, tapos ka na ba dyan?” tanong nito sa anak anakan.
“Malapit na po, tiyo,”
Si Katrina ay nagsasalansan ng ilang huling pinggan na nabanlawan na.
“O siya, maligo ka na pagkatapos. Bilisan mo at padating na ang mga bisita ni Manong Budoy. Aaabangan ko na lang dun sa labas. ” Bilin nito sa dalaga.
“Opo,” sagot ni Katrina.
Parang ayaw ni Katrinang pumunta sa inuman kina Manong Budoy. Hindi naman siya makatanggi lalo pa nga’t pumayag na ang kanyang ina. Tapos, andun pa yung makahulugang tingin ng kanyang amain. May pagbabanta sa mata nito. Hays, bahala na nga lang, yun ang huling pumasok sa isip ng dalaga bago ito tuluyang pumasok sa banyo upang maligo.
Sinilip naman ni Aldo si Andeng sa kuwarto. Mahimbing nang natutulog ang asawa at medyo naghihilik pa. Sa pagod at dagdag na epekto nang gamot na ibinigay niya, malabong magising ang kanyang asawa.
Isinara ng lalaki ang pinto ng marahan at lumabas na ng bahay upang hintayin ang dalawang manyakis na padating.
Pagkaligo ay nagsuot ng bulaklaking duster si Katrina. Itim na bra ang pinili niya at hindi niya alam kung bakit. Sexy ang bra na yun. Siguro dahil naiisip niyang makikita niya si Manong Budoy. Pumili na rin siya ng itim na panty upang tumerno.
Engot talaga ako, sa isip isip niya. Waitress ang peg ko ngayon e puro kabalbalan pumapasok sa isip ko. Medyo basa basa pa ang buhok niya kaya hinayaan niyang nakalugay lang. Tinignan niya ang sarili sa salamin.
Satisfied siya sa nakitang repleksyon. Sumigla nang konti ang pakiramdam ng dalaga ng lumabas na ito ng kuwarto at tinungo ang direksyon palabas ng pintuan. Didirecho na siya sa bahay ni Manong Budoy.
Nangingiti siyang naglalakad dahil alam niyang mapapangiti rin ang matanda kapag nakita siya.
NAPALUNOK si Budoy nang bumukas ang pinto at iniluwa nito si Katrina. Samyo niya agad ang kapreskuhan ng amoy nito dahil na rin sa pinong simoy ng hanging nagmumula sa labas.
Habang papalapit ang dalaga’y muling itinuon ni Budoy ang atensyon sa mga baso at ice bucket na nasa tray. Yun lang naisip niya upang mapigil na yakapin ang papalapit na dalaga at kuyumusin ito ng halik.
Binuhat na ni Budoy ang tray. Nakita naman ni Katrina ang ginagawa ng matanda.
“Saan nyo po dadalhin yan, Manong?” tanong ni Katrina.
“Sa taas…mas maaliwalas kasi kung dun mag iinuman.” sagot naman ni Budoy. “Bakit nga pala andito ka?” dugtong na tanong ng matanda.
“Pinapunta po ako ng inay para daw tumulong sa pag estima sa mga bisita nyo,” saad ni Katrina at kinuha ang tray na hawak ng matanda.
Nagpaubaya naman si Budoy. Lalong pumasok sa ilong niya ang sariwang bango ng dalaga.
“Aba’y salamat kamo ha?” yun na lang ang nasabi ni Budoy.
Umakyat na ng hagdan si Katrina. Nakasunod lang si Budoy sa kanya. Kahit may kahabaan ang duster na abot sa tuhod ng dalaga, nahagip pa rin ng mata ni budoy ang may kaputian at kabilugang likod ng hita nito dahil na rin sa pagkakapuwesto niya sa hagdan. Pati ang laylayan ng itim na panty nito ay nakita rin ni Budoy. Parang may buton na napindot sa pagkatao ng matanda. Naramdaman niya ang pagkislot ng alaga.
Nailing na lang siya. Lintek ka, Budoy. Kung kelan ka tumanda tsaka naman umiral ang pagkamanyakis mo, sabi nito sa sarili.
Nang makarating sa taas, pumunta sandali sa balkonahe si Budoy at nagsindi ng sigarilyo. Pilit niyang di pinapansin si Katrina na noon nama’y pababa na upang kumuha pitsel na lalagyan ng tubig.
Medyo nangingiti ang dalaga dahil alam niya kaya lumalayo si Budoy sa kanya. Natutukso na naman ang matanda dahil bagong ligo siya. Mabango. Natutuwa siya sa epekto niya kay Budoy. May kiliting hatid sa pagkatao niya ang isiping yun.
Aaminin niya rin na di hamak na mas gusto niyang ang matanda ang kaniig dahil hindi yun pilit sa kalooban niya. Di tulad kanyang amain na pakiramdam niya’y ang hangad lamang ay tuluyan siyang gawing alipin. May naramdamang magkahalong galit at lungkot si Katrina nang sumagi sa isipan niya ang paulit ulit na pagdahas sa kanya ni Aldo.
Mabilis niya ring inalis sa isipan ang bagay na yun at nagbalik na sa ginagawang paghahanda ng mga kakailanganin sa inuman ni Budoy at mga bisita nito.
Di nagtagal at natanaw ni Budoy mula sa balkonahe ang pagbukas ng gate. Kahit medyo may kadiliman ay aninang niya ang mga taong pumasok dun. Tumalikod ang matanda at tinungo ang dulo ng hagdanan.
“Katrina!” sigaw nito sa baba.
“Po?” sagot naman ng dalaga na pumunta sa pinakapuno ng hagdan.
“Andyan na ang mga bisita…sabihin mo dumirecho na dito sa taas, ” bilin nito.
“Ah, Opo Manong,” sagot muli ni Katrina at tinungo na ang pintuan.
Hindi na kinailangan pang kumatok ni Aldo dahil kusa nang bumukas ang pintuan. Iniluwa nito si Katrina na sinabing naghihintay na si Budoy sa taas at dun na daw sila dumirecho.
Ang hindi alam ni Katrina ng mga sandaling yun na nasa tapat siya ng pinto ay naaninag ang kanyang katawan dahilan na rin sa ilaw na nagmumula sa loob ng bahay. Hindi niya rin napansin ang simpleng pagngingitian ni Mang Badong at Mang isko habang papasok ang mga ito kasunod na rin ang kanyang amaing si Aldo.
“Salamat ,iha,” sabi ni Mang Badong kay Katrina.
Nginitian naman ang dalaga ni Mang Isko.
Ngumiti rin si Katrina ngunit parang di niya gusto ang nararamdaman niya sa dalawang matanda. Parang iba ang tingin ng mga ito sa kanya. Na conscious bigla ang dalaga at pumunta na lang sa kusina upang maiwasan ang mga ito. Sumunod naman sa kanya ang kanyang amain.
“Ikaw na magprepara nito, Katrina,” utos nito sa dalaga habang inilapag sa tabi ng lababo ang mga pulutang dala.
Tumango lang ang dalaga. Iniwan na siya ni Aldo at sinundan ang dalawang matandang paakyat na sa hagdan.
Nakatayo na si Budoy ng makita ang dalawang matandang umakyat sa ikalawalang palabag ng kanyang modernong bahay kubo. Nasa likuran ng mga ito si Aldo. Ngumiti si Budoy sa mga bisita.
“Welcome, welcome…salamat naman at naisipan nyong dumalaw,” bati ni Budoy.
Pero siya mismo ay nakaramdam ng pagka-fake ng kanyang sinabi. Alam niyang hindi bukal sa sariling kalooban ang pagbati sa mga bisita.
“Hehehe, salamat naman Budoy, ” wika ni Badong.
“Nangangapitbahay lang, hahaha” masiglang susog ni Kiko.
“Upo, upo kayo,” pag aalok ni Budoy.
Hindi na kailangan pang ulitin dahil pumuwesto na nga si Mang Isko at Mang Badong sa pantatluhang cushioned sofa samantalang sa dalawang single sofa chair umupo si Budoy at Aldo.
Binubuksan na ni Budoy ang Black Label ng mahagip ng peripheral vision niya ang papadating na si Katrina. Iniangat niya ng tuluyan ang mukha at nginitian ang papalapit na dalagang dala ang mga ginayat na pulutan. Kakampi ng cholesterol. Lechong Manok at Chicharong bulaklak. Nakita nya rin sa isang plato ang Kilawing Sisig. Ngunit ang di nakaligtas sa paningin ni Budoy ay ang may pagkagahamang tingin ng dalawa niyang bisita. Hindi sa pulutan… Kay Katrina..lalo pa nang inilalapag nito sa lamesita ang mga pulutan na naging dahilan ng pagyuko nito at paglundo ng neckline ng duster. Nailing na lang si Budoy. Kabalitaaan ang kamanyakan ng dalawang matanda.
” O, e ano ba ang atin ha? ” tanong ni Budoy sa mga bisita.
Paraan na rin para mabaling ang atensyon ng mga itos a kanya imbes na kay Katrina na walang imik na umalis at tinungo ang direksyon patungo sa hagdan. Nakasunod pa rin ang mga mata ng bisita sa dalaga na sa wari ni Budoy ay hinuhubdan na sa isipan ng mga ito.
“Wala naman,” sagot ni Mang Badong. “Naisip lang namin ni Isko na dayuhin ka at mukhang nag eermitanyo ka na dito sa bahay mo.”
“Nga naman…puro tanguan at kawayan na lang tayo pag nagpapangita sa aplaya. Ilang buwan ka na rin namang nakabalik,” pag ayun naman ni isko.
“Ah. Akala ko’y kukumbinsihin nyo akong tumakbong kapitan ng barangay, ” may pagbibirong sagot ni Budoy.
“Politika yan, Budoy…Hayaan na natin sa iba yan at sakit lang ng ulo aabutin mo dyan,” Pagpapaalala ni Mang Badong.
“Tsaka disqualified ka,” dugtong ni Mang Isko. ” Di ka na pinoy…US citizen ka na…hahahah.”
Napahalakhak na rin si Budoy sa puntong sinabi ni Mang Isko.
Nag tig iisa silang baso ngunit bago pa masimulan ang seremonyas, tumayo si Budoy at mabilis na pumasok sa kuwarto. Nagkatinginan naman ang tatlong naiwanan sa lamesita.
Mabilis namang nakabalik si Budoy. Bitbit na nito ang tripod kung saan itinayo niya ito ng may ilang dipa ang layo sa lamesang pinagkakaupuan ng mga bisita. Ikinabit ng matanda ang kanyang camera sa tripod at sinilip ang anggulong hagip nito bago iprinograma sa pamamagitan ng ilang buton. Nang kuntento na si Budoy ay mabilis itong bumalik sa sariling upuan.
“Souvenir,” aniya sa mga bisita.
Hinawakan nito ang basong may 2 pulgadang laman dahil na rin sa nakalutang na yelo dito. Sinabihan niya ang mga kasamahan na tumingin sa camera na sinunod naman ng mga ito kasabay na rin ang pagtatataas ng kani kanilang mga baso.
“Kampai,” sabi ni Budoy.
“Kampai!” parang chorus na sabay sabay sumagot si Aldo, Mang Isko at Mang Badong.
Sunod na sunod na click ang narinig nila mula sa camera na nakakabit sa tripod. Hindi na pinagana ang flash nito dahil sa kaliwanagan ng bahay. Nang marinig nila ang huling click mula dito ay bumalik ang atensyon ng grupo sa inuman.
Maganda naman ang itinatakbo ng inuman. Tanungan tungkol sa buhay sa Amerika. Sabong. Sugal. Babae.
Si Katrina naman ay pabalik balik upang magdala ng yelo o di kaya ng pulutan. Medyo napapasarap ng inom si Budoy. Matitibay ang mga kainuman niya. Parang hindi naapektuhan ng alak samantalang pakiramdam niya ay malainibay na siya.
Ang hindi napapansin ni Budoy ay ang simpleng pandadaya ng tatlo sa inuman. Hindi niya napapansin halos kaunti lang ang tinatagay ng mga ito at nilalagyan ng coke upang magkakulay ang likido sa baso. Hindi katulad niya niya na ‘on the rocks’ kung uminom, isang bagay na nakasanayan na niya. Panay pa rin ang tinginan ng tatlo. Naghihintay ng tyempo.
“Budoy,” may naisip si Mang Baldo. “Mabuti pa siguro itabi mo na sa kuwarto mo ang camera mo at baka mamaya’y matumba pa yan pag nasagi natin sa kalasingan,” payo nito.
“Yeah, I think so too,”
Napapa english na si Budoy. Bumabalik ang nakasanayang dila dahil sa tinagal tagal nitong pananatili sa amerika.
Nang tumayo si Budoy para iligpit ang camera, sinenyasan ni Mang Badong si Mang Isko na agad na may dinukot na pakete sa loob ng bulsa. Tumango ito kay Mang Badong at hinintay ang pagpasok ni Budoy sa kuwarto.
Nagmamasid lang si Aldo sa ginagawa ng dalawa.
Alam na niya ang plano ng mga ito. Nang pansamantalang mawala si Budoy sa kanilang paningin, mabilis na inilagay ni Mang Isko sa inumin ni Budoy ang dinurog na bagay sa loob ng baso nito. Mabilis nilgayan ng tagay at yelo sabay hinalo.
Nang makabalik si Budoy sa upuan ay nararamdaman na nya ang pagkahilo. Kulang sa praktis, sa isip isip niya. Parang balewala naman sa tatlo ang pag inom. Tuloy lang ang huntahan ng mga ito tungkol sa manok na ilalaban nila.
“O, paano, tagay pa! ” wika ni Mang Badong. “Minsan lang naman nating dayuhin itong si Budoy. ” itinaas nito ang baso.
Sinundan naman ni Mang Isko ng sariling pagtaas ng baso niya at ganundin ang ginawa ni Aldo.
“Teka, para maganda eh isang bottoms up muna tayo, ok?” suhestyon ni Mang Isko.
Bago pa nakatutol si Budoy ay dali daliang sinaid ni Mang Isko ang laman ng baso nito.
Nang ilapag nito ang baso ay tinignan si Aldo na agad namang sinaid din ang sariling inumin. Ngingiti ngiti naman si Mang Badong na marahang ininom ang laman ng baso na wari’y ninamnam ang bawat patak nun. Sinaid din. Nang ilapag niya ang baso ay tinignan si Budoy.
Pride na ang nakataya dito, ani Budoy sa sarili. Alam niyang may tama na siya pero hindi siya papatalo agad agad sa mga ito. Walang nang pag aalinlangang kinuha ni Budoy ang sariling baso at tiim bagang tinungga ito ng mabilisan. ..Sinaid…Kahit ang may kaliitan nang yelo ay nilunok…kahit parang may kakaiba sa kanyang panlasa…parang mas pumait. Nang tignan niya ang tatlo’y pumapalakpak pa si Mang Badong. Habang pinagmamasdan siya ni Mang Isko at Aldo.
“Ang tibay mo, Budoy…hehehe…hanga na ko sa tatag mo,” sabi ni Mang Badong.
“Kulang sha praktish,” hindi namamalayan ni Budoy na humal na siyang magsalita.
Napangiti naman si Mang Isko. Di na magtatagal ito. Tutumba na rin to. Tinangu tanguan niya si Mang Badong. Maparaan ang kakosa niya. Tagsarap at taglibog na maya maya pa ng konti. Tumango rin si Mang Badong sa kanya samantalang pinagmamasdang mabuti ni Aldo si Budoy na ginamitan ng gamot na kanina lamang ay ginamit niya kay Andeng.
May sampung minuto din ang lumipas ng subukan ni Budoy tumayo para mawala kahit paano ang hilo.
Ngunit pagtindig nito ay nakaramdam ng pangangalog ng tuhod…Umikot ng mabilis ang paligid sa paningin ng matanda…pasalampak itong bumagsak sa kinauupuan at unti unting nilamon ng kadiliman ang kamalayan nito. Parang boksingerong tinamaan ng matindi sa panga si Budoy. Laglag. Tulog.
Hindi na pinagkaabalahan pang ayusin ng tatlo ang pagkakapuwesto ni Budoy sa pagkakasalampak nito sa sariling upuan. Sabik na ang dalawang matandang isagawa ang maitim nilang balak.
Tyempo namang mula sa hagdan ay lumitaw si Katrina na may dalang pulutan para sa kanila. Taka ang dalaga. Kita niya ang pagkakahandusay ni Manong Budoy sa upuan nito. Pinasok ng pag aalala ang dibdib ng dalaga. Mabilis niyang nilapag ang pulutan sa mesa at nilapitan si Budoy. Hindi na nito pinansin ang maluwang na pagkakangiti ni Mang Isko at Mang Badong.
“Manong? Manong?”
Niyugyog ni Katrina ang balikat ni Budoy. Wala itong reaskyon. Naririnig na lamang ni Katrina ang malalim na hilik/hinga nito.
“Tulog na yan, Katrina,” Sabad ni Mang Badong, ” bukas na ang gising niyan,” dugtong pa nito.
“Parang manok na na-sodium, hahaha,” halakhak pa ni Mang Isko.
“Anong ginawa nyo sa kanya?” may pang uusig na tanong ng dalaga sa tatlo.
“Aba, nalasing siya,” sagot ni Mang Isko ” at tinulungan naming makatulog ng mahimbing ,”
Nakangiting ipinakita nito ang pakete ng dinurog na gamot kay Katrina.
“Bakit nyo ginawa yun? Baka mapaano si Manong Budoy,” may pag aalala na talaga sa tinig ng dalaga.
“Pampatulog lang yun, Katrina,” sagot ni Mang Badong. ” masakit lang ulo nyan pag gising bukas.”
“Pero bakit nyo nga ginawa?” naguguluhan pa ring tanong nito.
“Bakit?” makahulugang tanong ni Mang Badong. ” malalaman mo kung bakit. ” pagkasabi’y dinukot nito ang cellphone.
Agad ding dinukot ni Mang Isko ang sariling cellphone. Bignigyan niya ng puwang pagitan ng pagkakaupo nila ni Mang Badong. Espasyo. Tulad ng napag usapan.
“Maupo ka dito, Ineng,”
Tinapik tapik pa ni Mang Badong ang espasyo sa pagitan nila ni Mang Kiko,
” Nang malaman mo ang dahilan kung bakit namin pinatulog si Budoy.”
Nahintatakutan si Katrina sa inaakto ng dalawang matanda. Tumingin siya sa kanyang amain. Nagtatanong…nagpapasaklolo. Ngunit tumango lang sa kanya si Aldo na wari’y sinasabing gawin ang pinag uutos ng matanda.
“Baka magsisi ka, Ineng, pag di ka umupo dito,”
May pagbabanta ang tinig ni Mang Badong. “Hindi mo pa alam ang ipapakita ko sayo…pero palagay ko may ideya ka na.” dugtong pa nito.
Dinagukan ng nerbyos ang dibdib ni Katrina. Napatingin siyang muli sa kanyang amain. Hindi makatingin ng tuwid si Aldo sa kanya. Parang alam na ni Katrina ang ipapakita sa kanya. Parang naparalisa bigla ang kakayahan niyang mag isip. Nagsimula siyang lumapit patungo sa espasyong tinapik ng matanda.
Napangiti naman si Mang Kiko. Nalalapit na ang kasarapang inaasam.
Gumuhit sa katahimikan ng gabi ang pag iyak ng mga palaka sa parang. Hindi mo masabi kung umiiyak ang mga ito dahil sa kawalanghiyaang magaganap ng gabing iyun..o nakikiusap sa langit at humihingi ng pagpatak ng ulan…
Nung bata pa ako,
madalas sa hindi,
Pagsapit ng dilim,
Nagkukumahog sa pag uwi.
Sabi sabing hindi ligtas
Abutin ng gabi sa parang.
Malignong maaari kang paglaruan,
O di kaya’y ang nakakatakot na aswang.
Lumipas ang panahon,
Ngayo’y nagbabalik sa isipan
Mga paalalala’t pananakot
Ng lolo kong wala na.
Hanggang ngayo’y wala
Multo at aswang na kinatatakutan.
Kung buhay lamang si Lolo
Ito ang sasabihin ko:
HIndi nakakatakot ang maligno,
Mapa multo o aswang man ito.
Mas nakakatakot ang taong kaharap
Lalo’t ito pala ang buhay na aswang
Na magiging sanhi ng mga ala alang
Magiging multo ng buhay mo!
MAY PANGINGIMING naupo sa pagitan ni Mang Badong at Mang Kiko si Katrina. Hindi na siya makahindi. Halos parang alam na niya ang makikita niya sa cellphone ni Mang Badong at Mang isko. Hindi pa pa man ay parang nangangalog na ang tuhod ng dalaga. Naramdaman niya na lang na nakaupo na siya sa pagitan ng dalawang matanda at ang unti unting pagsikip ng espasyo sa pagitan nila. Abot abot na ang nerbyos sa dibdib ni Katrina. Tinignan niya si Aldo na nakayuko lang. Ang dating galit na naramdaman para sa amain ay naging pagkamuhing umusbong sa kanyang dibdib. Pagkamuhing ipapanalangin niya ang kabayaran…Pagkamuhing walang magiging kapalit na kapatawaran.
“Ready ka na, Ineng?” nakangising tanong ni Mang Badong.
Hindi na nito hinintay na sumagot pa si Katrina. Binuksan nito ang gallery ng phone niya. Nang makita ang folder ay pinili ang slideshow option at itinapat sa mukha ng dalaga.
Pinagsakluban ng langit at lupa. Yun ang pakiramdam ni Katrina. Malaki ang smartphone ni Mang Badong. Moderno. Mas malinaw ang mga larawan na nakikita niya. Masasagwang larawan kung saan siya ang bida…at si Aldo…ang hayup niyang Amain!
“Mas maganda ata ang kopya ko dito, Pareng Badong,” sabad naman ni Mang Kiko na itinapat din ang cellphone sa mukha ng dalaga.
Parehong modelo ng mamahaling phone ang gamit ng mga ito. Limang pulgada ang mga screens at mataas ang resolution. Nang lumipat ang mata ni Katrina sa cellphone ni Mang isko, nakita naman niya ang sariling video nila ng kanyang amain habang isinasagawa nila ang isang malaswang bagay. Malinaw na malinaw nga. Hindi mapagkakamalang ibang tao ang mga yun.
Nakaramdam nang biglang pagkasuklam sa sarili si Katrina. Kitang kita niya ang reaksyon niya sa video…ang libog na inilalabas hindi lamang ng kanyang mga daing kundi maging ang pagsabay nito sa bawat pagbayo ni Aldo sa kanya. Nanlumo lalo ang dalaga. Napayuko ito at hindi na tinignan pa ang mga cellphones na itinago naman ng dalawang matanda sa mga kanya kanyang bulsa.
Nakayuko lang si Aldo. Hindi halos makatingin sa dalaga.
“So, Ineng…alam mo na ibig naming sabihin?” tanong ni Badong sa dalaga.
Ipinatong nito sa ibabaw ng duster, sa tapat ng hita, ang isang kamay.
Napapiksi si Katrina. Mabilis niyang hinawi ang kamay ni Mang Badong. Nagrerebolusyon ang kalooban niya. Napatingin siya kay Budoy na nakasalampak sa kinauupuan nito. Umusal ito ng piping dasal.
Manong Budoy, gumising ka na please…Gumising ka na po, Manong.
Ngunit parang tinibang puno ng saging ang pinauukulan niya ng dasal. Walang kakilos kilos ito.
Napansin ni Mang Isko ang pagtingin ni Katrina sa kinaroroonan ni Budoy. Napangisi ito.
“Hindi magigising yan, Ineng.” patungkol nito sa nakasalampak na lalaki. “Mataas ang dosage ng pampatulog na ibinigay namin. ”
Sinundan yun ng malutong na halakhakan ng dalawang manyakis.
“Sumigaw ka man,iha…walang makakarinig,” paliwananag din ni Mang Badong,
“Binigyan din ng pampatulog ni Aldo ang nanay mo,” dagdag pa ni Mang Kiko
Lalong nag umapaw ang galit sa dibdib ng dalaga sa narinig. Talagang pinagplanuhan ng mga buhong ang gabing ito. Muli’y nakaramdam si Katrina ng kawalan ng pag asa sa sitwasyon niyang iyon. Nalulula ang na ang utak niya sa kaiisip ngunit walang pumapasok na solusyon upang makatakas siya sa panibagong bilangguang pagsasadlakan sa kanya.
“Ayaw yata, Pareng Badong…Alis na lang tayo…mahirap yang pinipilit ang ayaw,” saad ni Mang Isko.
Hindi maikakaila ang nakatagong pagbabanta sa tinig nito.
“Mabuti pa nga siguro, Pareng Isko. Nasasayang lang oras natin dito.”
Umakto na ng pagtayo ang dalawang matanda.
Nataranta si Katrina. Bigla siyang napahawak sa tig isang hita ng dalawang lalaki. Alam niya ang kahulugan pag hindi niya sinunod ang gusto ng dalawang matanda. Ikakalat ng mga ito ang ebidensya ng kalibugan niya. Sa burak ang punta ng reputasyon niya, alam ito ni Katrina. Tatawagin siyang Katrinang Kati…o Pokpok…Puta! Ngunit higit sa lahat, and hindi makaya ng dibdib ng dalaga’y ang dadalhin nitong kahihiyan at sama ng loob sa kanyang inang si Andeng na pilit nagsusumikap upang bigyan siya ng maayos na pamumuhay.
“O, bakit?” tanong ni Mang Badong sa dalagang nakahawak sa kanyang hita.
“Wag po kayong umalis,” nakikiusap ang tinig ng dalaga. “Gagawin ko po ang gusto nyo”.
May pagsuko na sa tinig nito.
Kahit natuwa sa narinig ang dalawang matanda, nagawa pa ring magpigil sandali nang mga ito na tuluyang sunggaban ang dalaga. May kung anong mitsa ang nasindihan sa utak ni Mang Badong. Gusto nitong samantalahin ang sitwasyong nangyayari.
“Aba, ang lagay ganun na lang? ” pakunwa’y galit nitong sabi. ” dapat e makiusap ka sa min. Di ba, Pareng Kiko.
“Aba’y oo naman,” pagsakay ni Mang Kiko sa gusto ni Mang Badong. “Malaki laki ring halaga naubos natin kay Aldo. Ang lagay ganun ganun na lang?” sundot pa nito.
Muli’y tinapunan ng tingin ni Katrina ang hayup na amain. Hindi na tao ang nakikita niya sa nakayukong amain. Demonyo na ito sa paningin ng dalaga. Ginawa siyang pambayad utang ng hayup!
“A-ano po ba ang gusto nyo?” garalgal na tinig na ang lumabas sa bibig ni Katrina.
“Aba’y ikaw ang makiusap, Ineng,” sagot naman agad ni Mang Badong. “makiusap ka kung ano ang gusto mong gawin namin sayo.”
Napangisi uli si Mang Kiko sa ginagawa ni Mang Badong. Nararamdaman na niya ang pagkabuhay ng alaga niya sa loob ng pantalon. Nakakalibog ang panggigipit na ginagawa ng kapwa niya matanda.
Hindi naman umiimik si Katrina. Ito na ang pinakamababang pinagkasadlakan ng kanyang pagkatao. Dinala siya ng minsang kalibugan sa impyernong kinasasadlakan ngayon.
“Ayaw yata talaga, Pareng Badong,” sundot muli ni Mang Kiko.
“Aba, e tara na…uwi na tayo. Maraming mata ang masaya bukas sigurado,” muling may pananakot na sabi ni Mang Badong.
“Huwag po, Mang Badong…wag po kayong umalis,” halos ay palahaw na ang pakikiusap ni Katrina sa matanda.
” E ano gagawin namin dito? Aber?” Pasinghal ang boses ni Mang Badong. “Sabihin mo Ineng ng magkalinawan tayo ng pagkakaintindi.”
Iiling iling na napapangisi lalo si Mang Kiko. ” Oo nga naman, sabihin mo na?”
Nakaramdam ng pagkabikig sa lalamunan si Katrina. Kasabay nun ay ang paghapdi ng sulok ng mga mata. Aping api ang pakiramdam niya ng mga sandaling yun. Aping api at inapak apakan ang kanyang pagkatao. Sobrang panyuyurak na sa dangal ang ginagawa sa kanya. Ngunit kahit ano pang pagtutol ng kanyang kalooban, alam niyang wala na siyang magagawa kundi sundin ang gusto ng dalawang matanda.
“Wag po kayong umalis…” nag unahan ang pagtulo ng luha mula sa sulok ng mga mata ni Katrina.
“Dahil? ” sundot muli ni Badong.
” Kantutin nyo po muna ako.”
Garalgal ang tinig ng dalaga at bumalong na ng tuluyan ang masaganang luha.
“Ano kamo? Hindi ko yata narinig?”
Patuloy ang pang aasar ni Mang Badong. Lalong tumataas ang libog nito dahil sa kapangyarihang hawak nito sa pagkatao ng dalaga.
“Kantutin nyo po ako!” palahaw ni Katrina.
“O, Pareng Kiko, kantutin daw natin siya.” nakakalokong sabi nito sa kapwa buhong.
“Aba e paano natin gagawin yan e kita mo namang nakadamit pa?” nakikilaro na rin ng husto si Mang Kiko.
“Narinig mo, Ineng?” tanong nito kay Katrina na hindi na hinintay pa ang sagot. ” Hubad ka na daw,” utos pa nito sa dalaga.
Sumisinghot singhot pa si Katrina nang hinagip nito ang nakabuhol na tirante ng bulaklaking duster.
Umupo naman muli ang dalawa sa sofa.
“Humarap ka sa amin,” utos ni Mang Isko.
Umikot si Katrina at humarap sa dalawang matanda. Kalas na ang isang tirante ng duster. Hinagip na nito ang kabilang tirante at kinalas din yun. Pumikit si Katrina at binitiwan ng kamay ang huling tiranteng hawak. Dumausdos ang duster pababa hanggang sa paa ni Katrina. Lumantad ang kanyang katawan na tanging ang itim na ternong panloob lamang ang tumatakip. Humalukipkip ang dalawang braso ng dalaga upang kahit papaano’y itago ang kahubdan.
Halos panabay napasipol naman ang dalawang matanda sa bata, maganda at sariwang katawang nasa harapan nila….ang kinis at puti ng kutis…ang maalindog na hugis ng katawan nito. Ngunit ang lalong nagpapalibog sa kanila’y ang ekspresyon ng kawalang magawang mukha ni Katrina…Ang pag iyak nito…ang pagsuko!
“Aba, terno ang bra at panty ha, Pareng Badong?” obserba ni Mang Kiko.
“Sexy nga eh, ” pag ayon naman ni Mang Badong.
Gusto ng matunaw ni Katrina ng mga sandaling yun. Para siyang karne sa palengke na pinag uusapan ng dalawang matanda.
“Maganda kaya ang mga tinatakpan naman ha, Pareng Badong?” Nakalolokong tanong ni Mang Kiko
“Aba’y tignan natin ang pruweba. ”
Tinignan nito si Katrina.
” Di ba Ineng? Pruweba nga. Matignan namin ni Pareng Kiko. ” pautos ang tinig na yun na ibinato sa dalaga.
Kagat-labing inabot ibinababa ni Katrina ang dalawang tirante ng kanyang bra hanggang mailusot ito sa kanyang magkabilang braso. Matapos ay iniikot nito ang bra upang makalas ang kalawit sa sugpungan nito. Nalaglag sa lapag ang itim na bra ng dalaga na dahilan sa kulay nito ay lalong nagpatingkad ng kaputian ng malusog at tayong tayong dibdib ni Katrina na tuluyan nang nalantad sa mga mata ng dalawang matanda.
Pansamantalang di muna makaimik sina Mang Badong at Mang Isko sa pagkakatitig ng mga ito sa suso ng dalaga. Wari’y itinatatak sa memorya ang kaputian ng mga iyon…ang mayabang na tindig…ang mapusyaw at tila malarosas mga korona nito…at ang mga utong nito na tamang tama ang lang ang kaliitan. Sa isip ng dalawang hunghang, suso pa lang ulam na!
“Uhurm,” tumikhim si Mang Badong.
Nakabawi na ang matanda sa pagkatulala sa suso ni Katrina. Iba na ang gusto nitong makita.
” Yung mismong paraiso naman, Ineng. Hehehe.”
Sunud sunuran na lang si Katrina. Manhid na ang kanyang utak. Tinanggap na nito ang pagsuko.Hinawakan ng dalawang kamay nito ang garter ng panloob sa magkabilang beywang at unti unting ibinaba hanggang makaabot ang mga ito sa kanyang paanan kung saan ay ipinagpag ito ng kanyang mga paa upang maalis ng tuluyan ito. Ngayo’y hubo’t hubad nang nakabilad sa mga mata ng dalawang matanda ang katawan ni Katrina.
Hindi mawari ni Katrina ngunit nararamdaman niya ang init ng pagkakatitig ng dalawang matanda kanya. Nakabuyangyang ang kanyang pagkababaeng may katambukan at hindi kalaguan ang buhok na tumatabing dito. Gulat siyang natuklasan, ngunit alam niya, may nararamdaman siyang pagkabasa sa kanyang pagkababae dahil na rin sa init ng pagkakatitig ng mga ito sa kanya. Lalo siyang napakagat-labi. Katrina, puta ka talaga, mura nito sa sarili. Muli’y ang pagtulo ng luha.
Hindi na nakapagpigil pa si Mang Badong at nilapitan si Katrina.
Hinagip nito ang isang kamay ng dalaga at marahang hinila patungo sa sofa. Wala nang pagtutol na sumunod na lang si Katrina hanggang makaabot ito sa mismong harapan ng sofa kung saan animo’y naglalaway na naghihintay si Mang Kiko. Nakatayo si Mang Badong. Nagsimulang ilapit nito ang mukha sa kaliwang suso ng dalaga. Gumagapang naman ang kamay ni Mang Kiko sa kanang hita ng dalaga, papataas at halos ay nasa singit na…
Madilim ang gabi. Maririnig ang bahaw na pag alulong ng aso sa may kalayuan. Kasabihan na ng matatanda na may nakikitang kakaiba ang isang aso kapag ganito ang ginagawi. Kung pakikingan mo ang iba pang kuwento, anila’y aswang, maligno o multo, na ikatatayo ng iyong mga balahibo. Ngunit ang gabing ito’y para sa kakaibang mga aswang kung saan hindi balahibo ang magtitindigan…
ITUTULOY
- Sabayan Mo Ang Pagluha Ng Langit 9 - January 4, 2021
- Dapithapon Sa Buhay Ni Budoy Fin (Revised And Reposted) - January 3, 2021
- Sabayan Mo Ang Pagluha Ng Langit 8 - September 14, 2020