Author: sweetNslow
Sugapa ang nilalang,
Walang pakundangang kinalimutan,
Ang natitirang kabutiha’y nilamon
Ng tawag ng ganid na laman…
Hindi pa nakuntento,
Manapa’y tuluyang inilugso
Ang murang isipang hinulma
Sa mga bagay na anong laswa!
Puri ang kapalit,
Puring matagal nang napunit.
At ano ang kapalit?
Ano nga ba ang dapat
Kung pati bulok na kalul’wa’y
HIndi pa sapat na pambayad?
NANLULUMO si Aldo sa nangyari. Panalo na natalo pa. Tangang manok. Nakatumba na ang kalaban dun pa sa mismong tari nito lumanding nung umatake. Para siyang pinagsakluban ng langit at lupa. Sa lyamado na nga siya pumusta…Iiling iling na lang na lumabas ng sabungan si Aldo. Sumasakit ang ulo niya sa pagkatalong yun. Nadagdagan na naman ang pagkakautang niya sa dalawang matandang kasamahan niyang dumayo dito sa Lipa. Naririndi na siya sa kaiisip kung saan kukuha ng pambayad sa naipon niyang utang.
“Malas ano, Aldo?”
Medyo nakangisi si Mang Badong sa kanya. Retiradong government employee ito at kilalang nagpapautang ng five-six sa lugar nila.
“Sukat ba namang magpakamatay yung pinustahan mo,” dugtong naman ng kasamahan nitong si Mang Kiko.
Dati itong pulis na retirado na rin. Balitang maraming raket ito nung pulis pa at nung nagretiro’y lumipat na sa kanilang lugar.
Hindi yun awa, alam ni Aldo. Pang aasar pa yun ng dalawang matanda sa kanya.
Alam ni Mang Badong at Mang Kiko ang sitwasyon ngayon ni Aldo. Wala silang simpatiya dito. Kilala nila ang estilo nito. May kayabangan si Aldo sa paningin ng dalawang matanda. Asar sila dito. Pwes, ngayon, wari’y iisa ang iniisip ng dalawang matanda, magdusa ka.
Wala namang magawa si Aldo kundi timpiin ang nararamdamang galit sa dalawang matanda. Alam niyang wala siyang magagawa sa dalawang ito. Kayang kaya siyang ipatumba ng mga ito. Magkano lang ba ang lakaran ngayon? Sa halagang dyes mil siguro may kakagat na para itumba siya. Ang tanong, paano niya mababayaran ang dalawang hukluban sa pinagkakautangan niya? Bente mil na ang utang ni Aldo kay Mang Badong. Kinse mil naman ang atraso niya kay Mang Kiko.
“Malas ho talaga eh, ” pag ayon na lang niya sa dalawa sa kawalan ng masabi.
Nakaupo na sila sa isang lamesa ng maliit na karinderia. Umorder na ng maiinom na softdrinks ang dalwang matanda at pansit na memeryendahin. Iniorder na rin ni Mang Badong si Aldo. Hindi dahil naaawa siya dito. Bagkus ay ipinaparamdam lalo nito kay Aldo ang kinasasadlakang butas na hinukay nito para sa sarili.
Maya maya pa’y dumating na ang inorder na pansit at mga softdrinks. Agad na naglagay si Aldo ng pansit sa sariling pinggan.
“Maraming salamat ho, ” usal nito sa dalawang matanda bago sinimulang sumubo.
Nagkatinginan naman ang dalawang matanda. Tumango lang si Mang Kiko kay Mang Badong.
“Uhurm…” tumikhim muna si Mang Badong. ” Yang pansit aldo, pwede nang libre yan. Pero yung utang mo hindi.”
Sinimulan na ring maglagay ni Mang Badong ng pansit sa sariling pinggan.
“Hmnn…pwede na siguro yung jeep niya ano, Badong?” dugtong naman ni Mang Kiko na nagsimula na ring kumain.
Natigilan sa pagsubo si Aldo. Eto na yung kinatatakutan niya. Sinisingil na siya ng dalawang matanda. Alam niyang lalong lalaki ang kanyang utang pag di siya nakabayad sa mga ito dahil na rin sa tubong ipinapatong ng mga switik.
“Mababayaran ko rin naman kayo…konting panahon lang,”
Mmalamya ang sagot ni Aldo. Pero halos alam na niya ang isasagot ng dalawang matanda.
“Alam mo , Aldo,” si Mang Kiko na ang nagsasalita. “Mahirap yung natutulog ang pera namin eh. Puhunan din namin yun…Medyo pinalugitan ka pa nga namin.” saad pa nito.
“Tapos humirit ka pa ng tig limang libo sa amin,” dagdag pa uli ni Mang Badong. “Paano na ngayon yan? Aabutin ng siyam siyam bago mo maibalik ang pera namin.”
Ginigipit na talaga siya nang dalawang switik. Alam ito ni Aldo. Pinipiga na niya ang kanyang isipan upang makagawa ng paraan ngunit walng pumapasok na ideya sa utak niya.
“Huhulug-hulugan ko na lang muna sa inyo yung utang ko sa inyo?” nasa tinig ni Aldo ang kahinaan ng kanyang argumento.
Hindi pa nga sapat ang kinikita niya sa pagmamaneho. Kaya lang nila napagkakasya ay dahil na rin sa sipag ni Andeng sa pagtitinda. Gulong gulo na ang isip ng lalaki.
“Nagpapatawa ka Aldo?”
May pangungutya ang tinig ni Mang Kiko na sinabayan naman ng naiiling na pagngiti ni Mang Badong.
” Aba’y nasa libingan na kami ni Badong bago mo pa mabayaran yung utang mo sa sinasabi mong paraan.”
“Ano ho ba ang gusto nyo?” talunan na ang tinig ni Aldo.
“Yang dyip mo na lang ibayad mo sa min ni Kiko at bahala na kaming mag usap na dalawa, ” ani Mang Badong.
“H-ho?”
Biglang angat ng mukha ni Aldo. Nabigla siya. Yun na lang ang pinagkakakitaan niya. Hindi pwedeng mawala sa kanya ang dyip niyang kung ilang taon nya ring hinulugan bago niya naging pag aari.
“Huwag naman ho yang dyip ko…para nyo na rin akong pinutulan ng bayag nyan.” pakikiusap pa nito.
“E paano ka makakabayad ha, Aldo? Paano na ang pera namin? Baka gusto mong may dyip ka pero wala namang driver?”
Malumanay ang pagkakasabi ni Mang Kiko pero hindi maitatago ang pagbabanta nito.
Hindi na makaimik si Aldo. Ni hindi na niya maisubo ang pansit sa harapan niya. Kung ampalaya lang utak niya, kanina pa natuyo ang katas ng mga ito sa kapipiga nya sa paghahanap ng paraan.Hinihimas himas niya ang sariling hita upang pakalmahin ang sarili. Inaatake na siya ng kaba sa pinupuntahan ng usapang ito.
Bigla’y nahagip ng kanyang kamay ang cellphone sa ibabaw ng bulsa ng suot na pantalon. May ilaw na biglang sumindi sa kanyang isipan. Tinignan niya ang dalawang matandang ganid. Bukod sa pagiging suwitik ng mga ito, kilala rin ang dalawa sa isa pang bagay — kamanyakan sa babae! Madalas ay nagpupunta ang dalawang ito sa Batangas City upang kumuha ng babaeng bayaran. Sino nga bang babae ang papatol pa sa dalawang amoy lupa? Maliban na lang kung babayaran sila. Napangiti si Aldo. Nabuhayan ng loob ang lalaki. May pumasok na ideya sa kanyang isipan kung paano siya makakabayad sa dalawang matanda.
May pagtataka namang tinignan ng dalawang matanda ang pagbabago ng ekspresyon ng mukha ni Aldo. Nagkatinginan silang muli. Kumibit lang ang balikat ni Mang Badong. Hindi niya alam ang tumatakbo sa isipan ni Aldo. Ganundin si Mang Kiko na hindi na nakatiis sa inaakto ng kinaasarang drayber.
“Ganda ng ngiti mo bigla ha, Aldo?” tanong nito. “Makakabayad ka ba?” matigas na ang tinig nito.
Maluwang na ang pagkakangiti ni Aldo. Alam niya ang likaw ng bituka ng dalawang matanda. Alam niyang papayag ang mga ito. Baka nga pagkaperahan pa niya ang kamanyakan ng dalwang hukluban. Hindi pumasok sa isipan niya ang potensyal na paglaspag ng dalawang manyakis sa gagawin niyang pambayad.
“Palagay ko ho mababayaran ko na kayo,” nakangiting sagot ni Aldo.
Inilapag nito ang cellphone sa ibabaw ng lamesa.
“Nagbibiro ka ba, Aldo? Ni wala pang limanlibo ang halaga ng cellphone mo kung bago.”
May pagkaasar na talaga at galit ang tinig ni Mang Badong habang takang nakatingin lang si Mang Kiko.
“Hindi ho yang cellphone ang ibabayad ko sa inyo…” makahulugang sagot ni Aldo. ” Kundi yung ipapakita ko.”
Hindi na hinintay ni Aldong magtanong pa ang dalawang matanda. Hinanap nito ang gallery ng kanyang cellphone. Nang makita ang hinahanap ay pinili nito ang slide show ng isang espesyal na folder bago iniabot sa kamay ni Mang Badong.
“Yan ho…” sabi ni Aldo pagkaabot sa nagtatakang matanda. ” yan ho ang ibabayad ko sa inyo.”
Napalitan ng panlalaki ng mata ang pagtataka ni Mang Badong na ipinagtaka ni Mang Kiko. Hindi nito napigilang makisilip sa kung anumang bagay ang nakikita ni Mang Baldo sa cellphone ni Aldo.
Nang mahinuha kung ano at sino yun, uminit ang mga dugong dumadaloy sa ugat ni Mang Kiko. Tumingin sa kanya si Mang Badong. Halos magkasabay na napalunok ang matanda. Sabay din silang napatingin kay Aldo na ngayo’y ngiting ngiti sa nakikitang kalibugan sa pagmumukha ng dalawang hukluban.
“Ok ho ba?” Nakangisi na si Aldo.
Itataya niya ang isang bayag niya na hindi tatanggi ang dalawang matanda. Makakabayad na siya sa utang niya na parang lubid sa kanyang leeg. Kawawang Katrina. Napailing siya sa naiisip na mararanasan nito. Sorry, Ineng, nagipit eh. Yun na lang ang ipinang alo ni Aldo sa sarili…
MATAMIS ang ngiti ni Katrina kay Budoy. Palagay na palagay ang loob niya sa matanda. Hindi niya rin maikakaila na sobrang sarap ng ginawa nito kanina sa kanya. Sa lababo pa! Napahagikhik ang dalaga nang pumasok sa imahinasyon niya ang eksenang yun. Hindi rin maiwasan na mag init ang kanyang katawan dahil na rin sa kalikutan ng kanyang utak.
Mas gusto niya pag si Manong Budoy ang humihindot sa kanya. Siguro dahil na rin sa mabait ito. Alam niya rin na pinipigil nito lagi ang sarili kahit libog na libog sa kanya. Siguro yun na rin ang dahilan kumbakit siya na mismo ang gumawa ng hakbang para maangkin siya nito. May pag iingat ang matanda sa bawat kilos nito. Hindi siya nakakaramdam ng karahasan…nang pamimilit…nang tuluyang pangyuyurak sa kanyang pagkatao. Di tulad ng kanyang Tiyo Aldo…ang hayup niyang Tiyo Aldo!
Aaminin niyang nasasarapan din siya kapag dinadahas siya ng kanyang amain ngunit ramdam niya ang pambababoy nito sa kanyang pagkatao. Ang masakit pa dun, pagkatapos ng pag angkin sa kanya, may iniiwan itong bigat sa kanyang kalooban dahilan na rin sa panlolokong ginagawa nito…nilang dalawa….kasali siya…sa kanyang sariling ina. Napabuntunghinga ang dalaga na hindi naman nakaligtas sa matalas na mata ni Budoy.
“May problema ka ba?” tanong nito sa dalaga.
“Wala ho, Manong.” tanggi nito sa matanda. Ayaw niyang malaman pa nito ang kanyang pasanin.
“Ang lalim ng hinga mo eh,” pagpipilit ni Budoy.
“Napagod lang ho, Manong,” muling pagdadahilan nito. “Kasi naman kayo…para kayong kalabaw na walang pagod. Nakailan na kayong hindot sa kin ah,” may ngiti ng panunukso ang tinig ng dalaga.
“Hahaha…gusto mo isa pa?” naghahamon ang tinig ni Budoy. Nanunukso ang mga mata.
“Naku, Manong…tama na muna…Padating na ang Inay. Baka mahuli tayo,” pagtutol nito.
Tumango na lang si Budoy. Lumapit si Katrina sa kanya at hinalikan siya sa noo. Sabay lumuhod at hinalikan din ang kanyang pagkalalaki sa ulo nito sabay hagikhik.
“Next time na lang uli, ” at tumakbo na ang dalaga patungo sa direksyon ng pintuan.
Nakangiti lang si Budoy. Hindi niya inalisan ng tingin ang dalaga hanggang tuluyan na itong mawala sa kanyang paningin. Masaya siya. Hindi lang dahil sa pisikal na sarap na hatid ng mga pangyayari sa kanya. May nararamdaman siyang kakaibang init sa kanyang pagkatao na hindi libog ang dahilan.
Nagsindi ng sigarilyo ang matanda. Humithit ito ng malalim. Nang ibuga nito ang usok, wari’y munting ulap ang nilikha nun…at alam niyang namamalikmata lang siya, ngunit maging sa usok na nilikha ng kanyang bibig, si Katrina pa rin ang kanyang nakikita…
MASAYANG nag iinuman sina Aldo, Mang Badong at Mang Kiko sa Taverna Queen, isang beerhouse sa Balagtas , Batangas City .Inilibre nang dalawang matanda si Aldo na noo’y masayang umiinom at pinapanood ang nagsasayaw sa stage at ang kahubdan nito na pinapaliguan ng patay sinding mga ilaw . Nakangiti sa kanilang direksyon ang dancer. Regular nitong kustomer si Mang Baldo. Ang ngiti nito’y sa kadahilanang kikita na naman siya ngayong gabi. Ngunit sa kalooban nito’y ang nagrerebolusyong pandidiri. Hays, amoy lupa na naman ako hanggang madaling araw…
Hindi lahat ng ngiti
Pag ito ang isinukli
Ay ngiti ng kaibigan
O kaya’y ngiting totohanan.
May ngiting nagbabalak
Ilagay ka sa kapahamakan.
O di kaya’y ngiting kapag
Nalaman mo ang kahulugan
Tuwing nasok sa isipa’y
Maaalala mo ang panlilinlang,
At ngiting mapait na lamang
Ang sa sariling labi’y sisilang
Habang ngiti ng paghihiganti
Ang saloobin mo sa katapusan!
Masiglang naglalakad sa paligid ng kanyang bakuran si Budoy. Alas nuwebe na ng umaga. Maganda ang simoy ng sariwang hanging amihan. Nasa kasagsagan na ang tag araw. Tagduhat at tagsinegwelas na naman. Isama mo na ang santol na nung kabataan nila kumpetisyon ay kung sino ang pinakamaraming butong malulunok lalo na yung santol na kung tawagin mo ay Bangkok dahil sa laki, tamis at malamukot nitong buto. Isang sekreto ang hindi nila pinag uusapang magkakaibigan — kung gaano kahirap dumumi pagkatapos mong lantakan at lunukin ang sandamakmak na buto ng santol manalo lang sa labanan.
Muli’y gumuhit sa mga labi ni Budoy ang ngiti hatid ng alaala ng kanyang kabataan…How nice to be stupid again, naisip niya. No worries…no worries at all. Bahagyang nalambungan ng lungkot ang isiping yun ni Budoy. Matanda na nga siya. San na nga ba nagpunta ang panahon? Parang isang iglap lang…parang kanina lang ay bata pa siya…tanga na tulad ng iba. Muli’y ang buntunghinga at pag iling sa isang bagay na alam niyang di na maibabalik pa. Naputol lang ang pagninilay nilay nito nang maramdaman ang mga mahihinay na yabag na papalapit sa kanya. Si Katrina. Nginitian ito ng matanda.
“Manong,” nakangiti ang dalaga sa kanya, “may tililing po ba kayo?” tanong nito na medyo nag aalala.
“Anong tililing?”
Medyo nagtatakang tanong ni Budoy. Hindi niya alam kung saan nakuha ni Katrina ang ideyang yun.
“E kanina ko pa kayo tinitignan, Manong. ” sagot nito. ” Nung una parang ang saya nyo…nakangiti kayo…Tapos bigla kayong nalungkot…tapos ngumiti na naman kayo. Hindi po ba senyales ng may tililing yun?”
Napabunghalit na lang ng tawa si Budoy. Wala siyang maisagot sa tanong ni Katrina. Nagtaka naman ang dalaga sa inasal ng matanda. Nababaliw na nga yata si Manong, sa isip isip niya. Pero di siya natatakot dito. Parang umusbong pa nga ang awa sa kanyang dibdib.
Nang humupa ng pagtawa si Budoy. Nakita niya ang ekspresyon sa mukha ni Katrina. Nakita niya ang awa sa mukha nito. Nginitian niyang muli ang dalaga.
“Wala yun, Ineng…” paliwanag ng matanda. “binabalik balikan ko lang yung ala ala ng kabataan ko…kaya medyo napapangiti ako kanina…at nalungkot na rin dahil nga hindi na maibabalik pa yung panahon na yun.”
“Ah, reminiscing mode ang peg mo, Manong” tatango tangong sabi ni Katrina.
“Anong peg?” takang tanong naman ni Budoy.
“E di yung drama nyo kanina..yung ano…yung kuwan…ah basta peg ang tawag dun.” sagot ni Katrina na hindi maapuhap ang tamang paliwanag sa usong salita ngayon.
Napatawa na lang uli si Budoy. Natutuwa siya sa dalaga. Alam na nito ang daigdig ng kamunduhan ngunit maraming bagay pa rin na ang inaakto nito ay parang sa batang inosente.
“Ayan na naman kayo eh, hmp.” Umismid ang dalaga sa nakitang pagtawa ni Budoy. “pinagtatawanan nyo na ko, Manong. Sige kayo…hindi ko na kayo aanuhin.” pagbabanta nito.
“Aanuhin?”
Alam ni Budoy ang ibig sabihin ni Katrina pero nagmamaang-maangan siya. Natutuwa siya sa discomfort na nakikita sa dalaga.
“Di ko na kayo paaanuhin…Basta!” nakasimangot pa rin ito.
“Ganun ba?” nagkunwaring malungkot si Budoy. “Sayang…” ibinitin nito ang salita. Gusto niyang maintriga ang dalaga.
“Bakit po sayang, Manong?” tanong naman agad ng dalaga.
“Ititreat pa naman sana kita…malapit na ang pasukan eh…ipagsashopping sana kita…kaso galit ka na sa kin eh…so…” pambibitin muli ng matanda.
“Ay hindi…hindi,” biglang saway ni Katrina kay Budoy. ” Hindi ako galit, Manong… kayo naman…balat sibuyas…hihihi”
Lumabas ang pantay pantay na mapuputing ngipin ng dalagang kahali halina sa paningin ng sinumang lalaki.
” Paanuhin ko pa kayo uli…”
Kasunod muli ang hagikhik pang dagdag nito.
“Di naman kailangan yun, Katrina.” medyo sumeryoso ang matanda. “Sapat na yung makita kong kahit papaano’y masaya ka…I think okay na ko dun.”
“Ayaw nyo?” muling umismid ang dalaga.
Napangiti na naman ang matanda.
“Aba’y kung kusang iniaalok, alangan namang tanggihan ko!”
“Nakuuuuu, Manong…dami mong drama ha?”
Naghalo ang halakhak ni Budoy at hagikhik ni Katrina. Sa mga sandaling yun, wari’y lahat ay maayos lang sa buong mundo. Walang problema…walang alalahanin…walang kinatatakutan…at sa loob ng kanilang dibdib ay ang kalma at panatag na saloobin ng dalawang nilalang na may malasakit sa isa’t isa.
MAG ISANG nagkakape si Budoy sa cabana. Nakatanaw ang matanda sa dagat ng Anilao. Sa pagitan ng buga ng usok mula sa sigarilyo ng matanda ay ang ang kuntentong damdamin. Masaya siya sa Anilao, yun ang alam niya. Lagi niyang hinahanap ang kasimplehan ng buhay nung kabataan niya. Kahit na nga moderno na ang pamumuhay ngayon.
Iba na ang pananaw ng tao. Marami nang mga kakaibang gamit na ni minsan ay hindi pumasok sa isipan niyang magkakatotoo nung bata pa siya. Iba pa ang laro nun. Pisikal…Luksong baka…Shato…Patintero…basketbol…at ang paborito ng lahat…suntukan. Ngayon napapansin niya kahit nung nasa Amerika pa siya, halos hindi na lumalabas ng bahay ang mga bata. Laging nasa harap ng TV o computer. O di kaya nama’y parang may nakadikit na tablet o cellphone sa mga kamay. Payuhan mo ang mga bata ngayon, iilingan ka lang na parang taga iba kang planeta. Ah, matanda na nga siguro siya, naisip ni Budoy. Hindi na niya kaya pang sabayan ang pag iisip ng mga kabataan ngayon.
Nakaramadam siya ng guilt. Ngayon alam na niya ang nararamdaman ng mga matatandang sa tuwina’y sumasaway sa kanya nung kabataan niya. Umiikot nga ang mundo. Nabaliktad na ang katatayuan ng lahat. Siya na ang matanda. Siya na ang balewala sa isipan ng kung sinumang kabataan ngayon…Maliban kay Katrina. Muli’y ang kuntentong ngiti’y gumuhit sa labi ng matanda. Naputol lang ang pagninilay nilay ng matanda ng makita niyang papalapit sa cabana si Aldo. Nakangiti ito sa kanya.
“O, Aldo, anong atin?” tanong niya dito ng maupo ito sa loob ng bilog na shed.
“E, Manong Budoy, may nagpapasabi po sa inyo.” sagot naman ni Aldo na medyo kakamot kamot pa ng ulo.
Inalok ito ng sigarilyo ni Budoy na agad namang kinuha at sinindihan.
“Anong pinapasabi? Sino?” tanong naman ni Budoy na may halong pagtataka.
“Yun hong si Ka Badong at Ka Kiko, ” medyo alangan pa ring sagot ni Aldo. “kausap ko ho kanina sa Aplaya.”
“O ano daw ang pinapasabi?” naguguluhan pa ring tanong ni Budoy.
Kilala niya ang dalawang maperang matanda na mas may edad pa sa kanya. Kabatian niya ang dalawang lalaki tuwing magpapanagpo sila ng mga ito. Kakilala pero di mo masasabing kaibigan.
“E kung pwede daw ho kayong dayuhin mamaya,” pagpapatuloy naman ni Aldo na simpleng pinagmamasdan ang reaksyon ni Budoy.
“A, inuman?” tanong naman ni Budoy kahit alam na niya ang kasagutan.
“Yun nga ho, Manong Budoy.” sagot uli ni Aldo. ” Sila na daw ang magdadala ng pulutan…kayo na raw ho ang bahala sa iinumin.”
” Ganun ba?” Medyo nag isip sandali si Budoy. Mas mabuti na ang makisama kesa naman may maghinanakit pa sayo.
” Ano ba ang iniinom nung dalawa?”
“Mahilig po sa hard yung dalawang yun, Manong. Ayaw po nun ang beer at mabigat daw po sa tyan,” sagot agad ni Aldo. Nangingiti na ito sa tinatakbo ng usapan.
“Hmnnn….Wala pa naman akong stock na alak dito.” wari’y kinakausap ni Budoy ang sarili.
“Makakapunta ka ba ng Bauan?” biglang tanong nito kay Aldo.
“Pwede ho….Sasamahan ko si Andeng papuntang Taal at may kukunin hong Barong na ipinatahi nung kumare niya. Dadaan na lang ako sa Bauan bago umuwi. ” patango tango na si Aldo.
“Anong oras ba ang alis nyo?” tanong naman ni Budoy dito habang dinudukot ang wallet sa bulsa ng kanyang cargo shorts.
“Pagkapananghalian ho…pero medyo hahapunin po kami at matraffic po sa Bauan,” sagot naman ni Aldo.
Iniaabot ni Budoy dito ang limang tig iisanlibong papel.
“Bumili ka ng dalawang Johnny Walker Black…pag kinulang abonohan mo muna at babayaran ko na lang pagdating mo.” utos nito kay Aldo.
“Opo, Manong Budoy,” sagot ni Aldo habang itinatago ang perang iniabot sa kanya.
” Siya, Manong. Ako’y manananghalian na ho ng maaga nang makakalis na rin at makabalik agad.” pamamaalam nito.
Tumango lang si Budoy. Di na nito nasabi kay Aldo huwag magmadali at kahit gabihin pa. Ngumiti ang matanda. Kung ano anong kalokohan na naman pumapasok sa isipan. Hindi na masyadong palainom si Budoy pero mas gusto niyang makisama kesa kung ano anong mga bagay pa ang pinagsasabi ng mga tao. Hindi masyadong palagay ang loob niya sa dalawang matandang magiging bisita. Pero kasabihan na nga, mas maganda na ang lumangoy ng paayon sa alon kesa salubungin pa ito.
Hindi naglaon at natanaw na lang ni Budoy ang papaalis na mag asawa. Napatingin si Budoy sa relo. Alas dose na pala. Hindi pa siya nakakaramdam ng gutom. Medyo may kabigatan ang inalmusal niyang sinangag. Sa isiping yun, parang nanunuksong sumagi sa utak niya na nag iisa si Katrina sa bahay nito.
Nag isip panumandali ang matanda. Nang makita nitong umabante na ang dyip ni Aldo, marahan itong tumayo at binaybay ang daan patungo sa bahay ni Katrina. Kahit hindi nagmamadali ang kanyang mga hakbang, parang nag uunahan naman ang tibok ng kanyang dibdib sa nerbyos…sa pananabik. Naglalaro na sa isipan niya ang kahubdan ni Katrina. Sa isiping iyun ay kumislot ang punong bahagi ng kanyang katawan. May nararamdaman na siyang init nang marating niya ang pintuan ng bahay.
Huminga muna ng malalim si Budoy bago kumatok ngunit walang sumasagot. Marahan niyang itinulak ang pinto at bumigay ito sa mahinang puwersang ginamit niya. Bukas ang pinto! Pakiwari ni Budoy ay aatakehin siya sa puso dahil sa parang sinisipa ng kabayo ang kanyang dibidb sa nerbyos. Pilit niyang pinakakalma ang sarili. Bahala na, wika nito sa sarili, at pumasok na si Budoy sa pintuan bago marahang isinara ito.
NAKAILANG BUHOS pa ng tubig si Katrina sa sarili. Nang kuntento na ito sa isiping malinis na siya at maginhawa na ang pakiramdam, pinaikutan nito ang ulo ng tuwalya upang matuyo ang buhok at kumuha ng isa pang tuwalya na ibinalot sa kahubdan. Humihimig pa ito ng isang awiting popular nang buksan ang pintuan ng banyo at humakbang palabas dito.
Muntik nang mapasigaw ang dalaga nang pagtingala niya ay halos walang kalahating dipa ang layo ni Budoy sa kanya. Napalunok naman si Budoy sa pagkakatingin kay Katrina. Nalalasing siya sa aroma ng bagong paligong katawan nito. Ramdam niya agad ang pagtigas ng kanyang alaga.
Hindi naman malaman ni Katrina ang gagawin. Nawala ang takot niya ng makilala kung sino ang kaharap niya ngunit nandun ang pagkalito dahil na rin sa alanganing eksena sa pagitan nila ng matanda. Nagtititigan lang sila. Halos walang gumagalaw…NANG…
“Katrina!”
May sumisigaw sa labas. Inatake ng pagkataranta si Katrina. Kilala niya ang boses na yun…kay Andeng…sa nanay niya.
“Naku, Manong….ang Inay…” sambit nito kay Budoy.
“Ha?”
Maging si Budoy ay di agad makapag isip ng gagawin. Kahit siya ay natataranta din. Nakita niya ang pintuan ng banyo. Dali dalian siyang pumasok dun.
Nang makita ni Katrina ang ginawa ni Budoy, tarantang pumasok din dun si Katrina. Baka naiihi lang ang nanay niya. Hindi nito dapat mahuli si Manong Budoy, ito nasa isip ng dalaga. Nagulat naman si Budoy sa pagpasok ni Katrina sa loob ng banyo na tumingin sa kanya habang nakasenyas ang isang daliri sa tapat ng labi. Wag kang maingay, muwestra nito. Nakiramdam ang dalawa sa nangyayari sa labas ng banyo.
“Katrina! Katrina!”
Tuloy pa rin ang sigaw ni Andeng . Tinutungo na nito ang direksyon ng banyo.
Naririnig naman ng dalawa sa loob ng banyo ang papalakas na sigaw ni Andeng. Alam nilang dalawang papalapit na ang ina ng dalaga. Kapwa sila nininerbyos. Walang maisip na paraan si Budoy. Nang tignan niya si Katrina, wari’y biglang may kumislap sa mata nito. Ngumiti ito kay Budoy.
Taka naman si Budoy sa reaksyon ng mukha ni Katrina. Hindi niya alam kung ano ang balak nito. Bago pa nakahuma ang matanda, mabilis nang naalis ni Katrina ang mga tuwalyang bumabalot sa ulo at katawan nito.
Nalantad ang kahubdan sa ng dalaga sa mata ni Budoy. Ngunit hindi alintana ni Katrina ang wari’y panlalaki ng mga mata ng matanda. Mabilis na kinuha nito ang tabo mula sa drum at sunod sunod na nagbuhos sa sarili. Nagtilmasikan ang tubig kay Budoy. Halos basa na rin ang matanda. Nang sunod na sumigaw si Andeng nakahanda na si Katrina.
“Po!”
Sagot ni Katrinang pasigaw din at iniawang pintuan ng banyo kung saan mukha lang nito ang nakalabas.
“Andyan ka pala, ” saad ni Andeng.
“Bakit ho ba?” tanong ni Katrina
Kalmado siya kung titignan pero abot abot ang nerbyos na nararamdaman sa dibdib.
Lulunok lunok naman si Budoy. Nakatalikod ang dalaga sa kanya at hindi diretso ang pagkakatindig nito dahilan upang umusli ang pisngi ng puwetan at mahantad sa mga mata ng matanda ang may katambukang pagkababae nito. Parang tinatawag siya ng katambukang yun…parang kumakaway…nanghahalina…bato balaning nagiging dahilan ng pagkatulala ni Budoy at wari’y parang robot na dahan dahang lumapit sa likuran ng dalaga. Kinuha nito ang isang mababang stool at pumuwesto sa likod ni Katrina. Tapat na tapat na sa mukha niya ang katambukang nang aakit.
“May nakita ka bang resibo?” tanong ni Andeng sa anak na mukha lang ang nakalabas mula sa nakaawang na pintuan.
“A-anong resibo ho,” medyo nautal si Katrina.
May naramdaman siyang mainit na dumampi sa guhit ng kanyang pagkababae. Nagtatataas baba ang paggalaw ng bagay na yun…pilit isinisiksik sa pagitan ng mga guhit ang kalikutan.
“Resibo yun nung Barong na tutubusin ngayon. Tsk” hindi napapansin ni Andeng ang munting pagbabago sa ekspresyon ng mukha ni Katrina.
“Baka ho andun sa cabinet na lagayan nyo ng mga toyo at suka…” sambit ni Katrina.
Napapalunok siya sa nararamdaman. May dalawang kamay na humawak sa magkabilang pisngi ng kanyang puwet. Ibinuka ang mga yun. May sumingit na mainit at malambot na bagay na naramdaman niyang humimod at pilit inaabot ang kanyang tinggel. Nang makaabot ay naglikot ng naglikot dun. Pinigil ni Katrina ang mapadaing.
“May nakita ho akong parang resibo dun,”
Pilit nilalabanan ni Katrina ang unti unting pagkawala ng katinuan sa sarap na nararamdaman.
Tinungo naman ni Andeng ang lagayan niya ng mga sangkap pangluto. Sinundan siya ng tingin ni Katrina at nang alam niyang di siya maririnig ay pinakawalan niya ang isang impit na daing.
“Ohhhhh, Manonnnng,” paanas niyang sambit.
Basang basa agad ang kanyang lagusan sa ginagawa ni Budoy na pagkain sa kanyang puke…at wari’y iniinom ng matanda ang kanyang katas.
“Shhhh,”
Pagsaway ni Budoy dito na muli’y bumalik sa paglilikot ng dila sa puke ng dalaga. Nakababaliw ang natural na bango ni Katrina. Nakalalasing…
Nakita naman ni Katrinang pabalik na si Andeng. Pilit nitong pinakalma ang sarili kahit ilang ulit na niyang naramdaman ang pagsabog ng katas mula sa kanyang lagusan.
“N-nakita nyo ho?” tanong nito sa ina.
Nakangiti naman si Andeng sa anak.
” Hays, salamat. Nandun nga,” sagot nito. “Teka, tapos ka na bang maligo?” sundot na tanong nito sa anak.
“P-po? bakit po?” medyo tarantang sagot ni Katrina. Baka naiihi ang ina. Baka pumasok ito ng banyo!
“Wala naman.” sagot ni Andeng. “Pagkatapos mong maligo’y asikasuhin mo yung ilang labahin sa labas ng hindi naman tambak ang lalabhan ko bukas.” saad nito.
Kahit libog na libog na si Katrina ay nakahinga pa rin ito ng maluwag sa sagot ng ina.
Para siyang tinorture sa nangyayari ngayon. Kakaibang sarap na may halong takot. Ngunit isang bahagi ng pagkatao niya ay parang thrilled na thrilled sa nangyayari, aminin man niya o hindi. Kakaibang pakiramdam na eto’t kausap niya ang kanyang ina habang may kumakain sa puke niya. Muli’y sumabog ang katas. Napaigtad ng konti ang dalaga. Hindi ito nakaligtas sa paningin ng ina.
“O, napaano ka at napangiwi ka yata?” tanong ni Andeng sa anak.
“Wala ho, inay…May lamok lang po sa binti ko,” pagdadahilan ni Katrina.
Kagat labi ang dalaga. Pigil na pigil ang sarili upang wag mapadaing dahil ayaw tumigil ng matanda sa likuran niya. Pati butas ng puwet niya’y nakikiliti sa nararamdamang init ng hininga ng matanda doon.
“Ah,” tatango tango lang si Andeng.
“Yaan mo’t papalinis ko kay Aldo yan at baka pinamamahayan na ng lamok ang likod ng banyo. Wag ka kasing mag iiwan ng mga basang tuwalya sa loob,” may paninisi pa sa tinig ni Andeng.
“Opo,” pag sang ayon naman ni Katrina.
Tagal naman umalis ng inay, isip isip ng dalaga. Gusto na niya ng titi. Yun ang pumapasok sa isipan ni Katrina na sa isipan ay itinataboy na rin ang sariling ina na umalis.
“Siya, siya…ako’y aalis na’t malamang ay inis na ang tiyo Aldo mo sa kahihintay.”
Hindi na hinintay pa ni Andeng na sumagot ang anak at sagsag na nitong nilakad ang direksyon papuntang pintuan.
Sinundan pa rin siya ng tingin ni Katrina hanggang mawala at kainin na ng espasyo ng pintuan ang pigura ng kanyang ina. Sumara ang pintuan. Isinara nya na rin ang pintuan nang banyo at muli’y napaigtad sa sarap na dulot ng dila ni Budoy sa kanya.
“Ayyyy manong ko poooo…ohhhhh”
Kumawala ang pinigil na daing habang patuloy ang ang wari’y munting pangingisay na reaksyon ng magandang katawan ni Katrina.
Umalis naman si Budoy sa pagkakaupo sa likuran ng dalaga at umupo sa mismong inidoro. Nangawit ang matanda sa ginawa ngunit naroroon ang tuwa. Masaya sa ligayang naidulot sa dalagang maganda. Maging siya ay nasarapan sa ginagawa…sa reaksyon ng katawan ng dalaga….sa pagpipigil ng mga daing nito…at ang halos pahiyaw nitong pagsabog nang makaalis ang ina. Nakangiti siya sa dalaga nang humarap ito upang tignan siya.
Napangiti rin si Katrina nang makita ang pilyong ngiting nakaguhit sa labi ni Budoy. Nakita nyang basa na rin ito.
“Hmp,” ismid niya bigla dito.
“loko kayo Manong ha?” sabi nito sabay sunod sunod na saboy ng tubig sa matandang nabigla.
“o ayan, maligo na rin kayo,” dagdag pa ni Katrina.
Tatawa tawa lang si Budoy. Alam niyang hindi inis ang dalaga sa kanya. Matamis ang ngiting nanumbalik muli sa labi ng magandang dalaga.
“Aba, Manong…hubad na! Papaliguan ko kayo,” wari’y pautos na sabi pa ng dalaga kay Budoy.
Agad namang tumayo ang matanda at mabilis na tinanggal ang lahat ng saplot sa katawan. Nang hubo’t hubad na, nakita nito ang tablang hiluran ng mga damit. Ipinatong nito pahalang sa inidoro ang tabla at naupo dun.
Sabik niyang hinintay ang susunod na gagawin ng dalaga. Hinintay niya rin ang inaasahang pagsaboy muli ng tubig sa kanyang katawan.
Mali ang ekspektasyon ni Budoy. Hindi siya sinabuyan ng tubig ni Katrina.
Lumapit ito sa kanya na bitbit ang mababang stool. Tumuntong ang dalaga doon. Itinuon nito ang isang kamay sa pader at ang kabilang kamay naman ay humawak sa balikat ng matanda. Matapos ay ipinatong nito sa kanang hita ni Budoy ang itinaas na kaliwang paa dahilan upang mismong sa mukha ng matanda nakahain ang nagkakatas pang lagusan ng pagkakababae nito. Hindi na kailangan pang engganyuhin si Budoy.
Muli’y isinubsob nito ang mukha sa puke ng dalaga ngunit ngayo’y kasama na ang isang daliri na marahang ipinasok sa lagusan ni Katrina habang patuloy ang paglalaro ng dila niya sa tinggel ng dalaga. Kuryenteng di maipaliwanag ang hatid nun sa dalaga lalo na’t nang ang dati’y isang daliri’y naging dalawa…naglalabas masok na paulit ulit…kumakayod sa kaloob looban ng kanyang kaselanan habang walang kapaguran ang dila sa paglilikot sa kanyang tinggel. Pabilis ng pabilis ang mosyon ng mga ito….Nakakawala ng katinuan…nakakasunog sa init na hatid…nakakabaliw na sarap ang dulot…AT:
“Ahhhh, Manonnggg….ayan naaaaaaaaa! Uhhhhh”
Hhalos sigaw-daing na sabi ng dalaga.
Hindi naman tinantanan ni Budoy ang ginagawa ng daliri kahit umangat na ang kanyang mukha. Tuwang tuwa siyang tignan ang kandapilipit nang reaksyon ng katawan ni Katrina at halos nangingiwing mukha nito sa sarap na kanyang inihahatid. Pinabilis niya pang lalo ang daliri sa paglalabas masok na may halong diin bawak sakyod nito.
Nagtatalsikan na ang katas ni Katrina sa kanyang braso. Nangatal ng husto si Katrina sa paulit ulit na pagdating sa paraiso….Halos nangingisay sa panginginig ng katawan…paulit ulit na munting lindol na nagaganap sa kanyang pagkatao…hanggang unti unting humihina ang pabudyok budyok niyang reaksyon…hanggang unti unting kumalma ang kanyang katawan kasabay ng malalim na buntonghinga at panunumbalik ng kalma sa dibdib. Hinugot na ang mga daliri. Napalungayngay sandali ang ulo ng dalaga sa sarap na natamo.
Iniyakap naman ni Budoy ang dalawang kamay sa beywang ng dalaga upang alalayan ang balanse ng katawan nito. Naninigas na rin ang kanyang sandata. Kanina pa rin nito gustong sumabog.
Sa pagkakatungo ni Katrina’y napansin nito ang palaban ng alaga ni Budoy. Parang muling nabuhayan ng lakas ang dalaga. Kumalas ito kay Budoy at inalis ang stool sa harapan.
Lumuhod ang dalaga sa harap ni Budoy at ibinuka nang husto ang mga hita ng matanda bago isiningit ang sarili sa espasyong nalikha. Wala nang pangingiming hinawakan nito ang punong katawan ng matigas na titi ni Budoy. Hindi na nilandi…hindi na nilaro…dali daling isinubo at naglikot ang dila nito sa loob ng bibig. Parang batang nun lang nakatikim ng tamis ng isang lollipop.
Paulit ulit…paikot ikot habang hinihimas ang itlog ng matanda. Napatingala naman si Budoy at napahawak sa ulo ni Katrina sa sarap na nararamdaman. Nagbaba’t taas na ang ulo ni Katrina sa sandata ni Budoy. Ilang minuto rin itong chinupa ng dalaga. Nang magsawa’y tumayo ito. Akala ni Budoy ay papatungan siya ni Katrina. Mali na naman ang kanyang akala.
“Manong , tayo ka na,” malambing nitong sabi.
Tumango lang si Budoy. Tumayo siya. Hinawi siya ni Katrina paalis sa harap ng inidoro.
“Dun ka sa likod ko, Manong.” sabing muli nito.
Sunud sunuran lang si Budoy. Pumunta ito sa likod ng dalaga. Itinuon naman ni Katrina ang mga kamay sa munting tablang nakahalang sa ibabaw ng inidoro at unti unting itinuwad ang sarili.Nakaumang na ngayon kay Budoy ang paraiso.
Kumapit ang isang kamay ni Budoy sa beywang ni Katrina. Hawak na ng matanda ang sariling sandata. Ikiniskis nito panumandali sa basang bukana ng puke ng dalaga ang alaga bago tuluyang ibinaon iyun sa naghihintay na lagusan….mainit…masikip…masarap…maginhawa!
Napaigik naman si Katrina sa naramdamang pagpasok ng alaga ni Budoy sa kanyang pagkababae. Hindi muna gumalaw ang matanda. Wari’y ninanamnam ang init na nararamdaman sa loob ng lagusan ng luwalhati.
Ilang sandali rin bago nagsimulang umindayog si Budoy. Nagsimula na ang paglalabas masok ng sandata nito sa matambok na puke ni Katrina. Muling nagsimula ang sayaw na wari’y nakakagawian, nakakasanayan at hinahanap hanap ng kanilang mga katawan. Labas masok ang panauhin habang umiiyak naman ng katas ang lagusan. Malalaswang tunog ang maririnig sa bawat paghugot at pagbaon…sa wari’y pabilis na pabilis na pag atake ng estrangherong batuta sa lagusang hindi nangingiming sumabay at sumalubong sa bawat salakay na natitikman.
“Oh, Manonngggg..diiinan mo pa manong ko….uhhhh”
Hindi na mabilang ni Katrina kung ilang ulit na siyang sumabog ngunit patuloy pa rin ang pagsalubong niya sa bawat pagkadyot ni Budoy.
“Ang sarap naman, Inenggg…ang sikip…ang init! ohhhh,”
Humahalo na rin ang daing sa mga salita ni Budoy.
Lalong bumilis ang paglalabas masok….padiin nang padiin at palalim nang palalim ang bawat bayo, ang pagpapalitan ng mga daing at mga salitang namumutawing hindi mo maiintindihan kung babasahin, dumating din ang hangganan ng pagpipigil. Sa lakas ng hiyaw ni Katrina nang muli itong makarating sa luwalhati ng paraiso…sa pagsabog muli ng katas ng di mabilang nitong orgasmo at pagkisay kisay ng katawan, isang madiin na pagsaksak ang ginawa ni Budoy bago nito mabilis na hinugot ang alaga mula sa lagusan ng puke ni Katrina. Mabilis itong sinalsal ni Budoy.
“Ahhhhhhhhh,”
Yun lang ang impit na sigaw na lumabas sa bibig ni Budoy sabay sa malakas at masaganang pagtatalsikan ng sariling katas nito mula sa punong katawan.
Kahit hinihingal pa, ramdam ni Katrina ang mainit na katas na dumapo sa kanyang likuran. Napapikit ang dalaga. Nakangiti ito. Tama nga ang Inay. May lamok dito sa banyo. Malaking lamok. Isang lamok na hindi ko matatanggap na bugawin o saktan ng kanyang Tiyo Aldo…
ITUTULOY
- Sabayan Mo Ang Pagluha Ng Langit 9 - January 4, 2021
- Dapithapon Sa Buhay Ni Budoy Fin (Revised And Reposted) - January 3, 2021
- Sabayan Mo Ang Pagluha Ng Langit 8 - September 14, 2020