Daluyong ng Panahon – Kabanata 8
By Sjr666
KABANATA 1: SA GITNA NG PAGSASANAY
Halos hindi pa rin makapaniwala si Rho sa nangyayari sa kanya. Nandito siya, bumalik sa taong 2016, isang dekada ang nawala—o bawi, depende sa kung paano niya ito titingnan. Napatingin siya sa kanyang mga kamay, mas makinis, mas bata. Wala na ang mga kalyo ng paghihirap sa trabaho, ang pagod ng pagiging isang taong hinubog ng masalimuot na buhay.
Ngunit ang mas hindi niya maintindihan ay ang mga bagay na nangyayari sa kanya ngayon—mga pangyayaring hindi man lang sumagi sa kanyang isipan noong unang beses niyang dinaanan ang panahong ito.
Si Ms. Perez.
Muling bumalik sa isip niya ang nangyari kanina lang. Ang mainit na palad nito sa kamay niya. Ang malambot nitong dibdib, ang init ng balat sa kanyang haplos. At higit sa lahat, ang mga salitang bumulong sa kanya:
“May mas matindi pa diyan… Ipanalo mo sa Regional Competition.”
Napahigpit ang hawak ni Rho sa maliit na piraso ng tela sa kanyang mga daliri—ang T-back ni Ms. Perez. Dahil sa kaligayahang nadaman, hindi niya alam kung paano ito napunta sa kanya. Ibinigay ba nito? Ipinuslit niya ba? O sadyang isang malanding laro ng kanyang mapang-akit na guro?
Ipinasok niya ito sa kanyang ilong at marahang inamoy. Isang matamis, nakakaakit na halimuyak ang dumaan sa kanyang sistema.
“Ganito pala kapag ginalingan mo?” naisip niya. “Kung nag-effort lang ako dati… baka ganito rin ang nangyari. Pero iba na ngayon. Mas gagalingan ko, mas pagiigihin ko. Dahil ang gantimpala…”
Napangisi siya habang muling iniipit sa kanyang kamao ang tela.
“Si Ms. Perez mismo.”
Sa loob ng isang lumang apartment, nakaupo si Rho, nakatitig sa manipis na salansan ng perang papel sa harap niya. Limang libong piso—hating kita mula sa kanyang teammate na si Arenas. Sa nakaraang buhay niya, walang halaga ang ganitong halaga—isang lunas lamang sa pansamantalang gutom, isang panandaliang aliw sa mundong walang katiyakan. Ngunit ngayon, sa taong 2016, ito ay isang punla na kanyang palalaguin.
“Ano ang magagawa ng limang libo?” Napaisip siya. Wala siyang trabaho, wala siyang kasanayan, wala siyang kahit anong kagamitan. Ngunit sa isipan niya, may isang bagay siyang taglay na mas mahalaga kaysa sa kahit anong diploma o koneksyon—ang kaalaman ng hinaharap.
Pinikit niya ang kanyang mga mata at bumalik sa alaala ng 2025. Isang mundo kung saan ang digital na ekonomiya ang naging sandigan ng bagong henerasyon. Isang mundo kung saan ang mga larong tulad ng Dota 2 ay hindi na lamang laro kundi isang industriya ng bilyun-bilyong dolyar. Isang mundo kung saan ang cryptocurrency at mga matatalinong stock investors ang naghari sa merkado.
Ngayon, sa kanyang mga kamay, may pagkakataon siyang baguhin ang kanyang kapalaran.
Hakbang 1: Dota 2 Economy
Alam niyang ang Dota 2 ay kasisikat pa lamang bilang isang pandaigdigang esport. Sa kasalukuyan, ang merkado ng mga in-game items ay nagsisimula pa lang lumago. Ang mga bihirang kagamitan tulad ng Arcana at Immortals ay hindi pa gaanong mahal, ngunit sa loob ng ilang taon, ang mga ito ay magiging napakahalaga.
Binuksan niya ang kanyang laptop, pumasok sa Steam Market, at sinimulang mamili ng mga skins at items na alam niyang tataas ang presyo sa hinaharap. Isang simpleng transaksyon sa paningin ng karamihan, ngunit sa kanyang mata, ito ay isang hakbang patungo sa milyon.
Kasunod nito, sumali siya sa Dota 2 betting scene, partikular sa Dota 2 Lounge, kung saan ang skins ay ginagamit bilang pustahan. Ngunit hindi siya basta swerte-swerte lamang. Alam niya kung sino ang tatanghaling kampeon sa The International—ang underdog na Wings Gaming. Isang koponan na walang nakakaalam sa ngayon, ngunit magpapakita ng mala-Cinderella story sa loob ng ilang buwan.
“Pustahan na ito.” bulong niya sa sarili habang ini-invest ang kanyang mga skins sa Wings Gaming. Sa loob ng ilang buwan, mula sa ilang libong piso, nag-umpisang umabot sa daan-daang libo ang kanyang kita. Hindi nagtagal, sinimulan niyang ibenta ang kanyang mga items sa mga kakilala at mga traders na nais makuha ang bihira niyang mga kagamitan.
Hakbang 2: Ang Pag-usbong ng Cryptocurrency
Ngunit hindi pa siya tapos. Sa 2016, ang Bitcoin ay nasa murang halaga pa lamang, halos wala pang $700 kada isa. Ang Ethereum, na noon ay bago pa lang sa merkado, ay naglalaro pa lang sa ilang dolyar. Alam niyang sa hinaharap, ang mga ito ay magiging gold rush ng bagong henerasyon. Kaya hindi siya nag-atubiling bumili ng Bitcoin at Ethereum gamit ang ilan sa kanyang kita.
Habang ang ibang tao ay nagdududa sa digital currency, siya ay nakangiti. Alam niya ang hinaharap, at sa hinaharap, ang Bitcoin ay aabot sa mahigit $60,000 kada isa.
Hakbang 3: Ang Mga Halimaw ng Stock Market
Hindi lang siya nagtuon sa gaming at cryptocurrency. Ginamit niya ang nalalabing pera upang bumili ng mga shares sa mga kumpanyang alam niyang magiging halimaw sa merkado—Tesla, AI companies, NVIDIA, Microsoft.
Sa kasalukuyan, ang Tesla ay isang kumpanya na marami ang nagdududa. Ang AI ay hindi pa ganap na naabot ang tugatog nito. Ngunit alam ni Rho na sa darating na dekada, ang mga ito ang magiging mga haligi ng bagong mundo.
Sa loob lamang ng isang taon, ang kanyang limang libong piso ay lumobo sa daan-daang libo, at di nagtagal, naging halos isang milyon.
Hakbang 4: Isang Bagong Simula
Nang hawak na niya ang sapat na yaman, ang unang bagay na binili niya ay isang high-end gaming PC. Hindi lang para sa libangan, kundi bilang isang kasangkapan para sa kanyang patuloy na pag-unlad sa larangan ng gaming, trading, at investments.
Ngunit higit pa roon, pinanghawakan niya ang isang pangarap—hindi lang ang maging mayaman, kundi ang mabuhay ng may kontrol sa kanyang sariling kapalaran.
Habang nakaupo siya sa kanyang bagong opisina, pinagmamasdan ang kanyang monitor kung saan nakadisplay ang kanyang mga portfolio sa stock, cryptocurrency, at gaming assets, isang bagay ang nasa isipan niya:
“Sa pagkakataong ito, ako ang may hawak ng hinaharap.”
Mula sa paglikha ng yaman hanggang sa pagsasanay para sa darating na kompetisyon, hindi hinayaan ni Rho na masayang ang bawat sandali. Sa bawat oras na inilaan niya sa pag-aaral at pagpapalago ng kanyang puhunan, kasabay din nito ang kanyang paghasa sa kanyang talento. Ang Regional Competition ay isang linggo na lang ang layo, at alam niyang ito ang magiging susi sa kanyang mas malaking tagumpay.
Bawat araw ay puno ng disiplina—gigising ng maaga, magpapraktis, mag-aaral ng bagong estratehiya, at magtatrabaho sa kanyang mga investments. Hindi niya iniwan ang kanyang layunin; sa halip, mas lalo pa niyang pinanday ang kanyang sarili. Ngunit hindi maikakailang ang bigat ng lahat ng ito ay unti-unting bumabalot sa kanya.
Sa tuwing napapagod siya, may isang lugar siyang madalas puntahan—ang opisina ni Ms. Perez.
Sa simula, isang simpleng pangangatok lamang ang ginagawa niya. Minsan ay dinadahilan niyang may tanong siya sa aralin, o di kaya’y gusto niyang humingi ng payo tungkol sa kanyang pagsasanay. Ngunit hindi nagtagal, tila isang hindi maipaliwanag na ritwal ang kanilang nabuo.
Nasanay na rin si Ms. Perez sa kanyang pagdating, at tila hindi niya namamalayan ang unti-unting pagbabagong nangyayari sa kanilang interaksyon. Sa simula, palaging pormal at propesyonal ang kanyang bihis—blouse at slacks, isang tipikal na guro. Ngunit sa bawat pagdaan ni Rho, tila mas nagiging kaswal ito—mas fit ang suot, mas manipis ang tela, at mas malambing ang tono ng kanyang boses.
Minsan, habang nakaupo si Rho sa kanyang upuan, ipinilig niya ang kanyang ulo at bumuntong-hininga. “Ma’am, parang hindi ko na kaya. Ang dami kong iniisip. Ang competition, ang pag-aaral”
Ngumiti si Ms. Perez, tumayo sa harapan niya, at iniangat ang kanyang baba gamit ang isang daliri. “Kaya mo ‘yan, Rho. Isang linggo na lang. Gusto mo ba ng—”
Hindi na niya tinapos ang kanyang sasabihin. Sa halip, unti-unti siyang lumapit, iniangat ang isang paa sa gilid ng upuan ni Rho, at sinulyapan ito nang mapanukso. Dahan-dahan niyang isinandal ang sarili sa mesa, hinayaan ang laylayan ng kanyang blouse na bumuka nang bahagya, inihayag ang makinis niyang balat. “Motibasyon?”
Napalunok si Rho. Ramdam niya ang init ng kanyang balat at ang banayad na bango ng pabango nito na tila sinadya upang guluhin ang kanyang isipan. Hinawakan ni Ms. Perez ang kanyang tie, hinila ito nang bahagya, saka bumulong malapit sa kanyang tainga, “Kung gusto mo ng reward, kailangan mong paghirapan.”
Napangiti si Rho. Hindi siya sigurado kung biruan lang ito o may halong pang-aakit, pero alam niyang hindi siya magsasayang ng pagkakataon.
Hindi niya alam kung paano natutunan ni Ms. Perez ang ganitong pag-uugali, pero isang bagay ang sigurado—pareho silang nasasanay sa larong ito.
At sa susunod na linggo, ang gantimpala ay higit pa sa tropeo ng Regional Competition.
- Daluyong ng Panahon – KABANATA 10 & 11: SA GITNA NG MATINDING LABAN - March 28, 2025
- Daluyong ng Panahon – Kabanata 9 - March 26, 2025
- Daluyong ng Panahon – Kabanata 8 - March 26, 2025