Read Carnal: Book 3 - Chapter 26: Deception

Written by anino

“Akin ka Rosana” sabi ni Edwardo sa sarili niya at lihim siyang napangiti dahil sa wakas matatapos na ang problema niya sa grupo sa gabing ito “sir!” tawag ng piloto sa kanya. “Ano yun?” tanong niya “nakikita ko na po ang barko” balita nito kaya agad lumapit si Edwardo sa harapan ng helicopter at nakita nga niya ang barko sa malayo “magaling!” bulalas niya. “Maghanda na kayo, ngayong gabi matatapos narin ang problema natin kay Rosana” sabi niya sa mga tauhan niya “opo sir!” sagot nila samantalang hindi parin bumitaw si Mario sa gilid ng upoan niya dahil sa takot.

Sa labas ng barko, lumalakas na ang pagbuhos ng ulan at pag-ihip ng hangin kaya umuuga na ang barko at napapahawak sa gilid ng hallway si Erica pati narin ang dalawa nung umuga ito. “Erica.. sumuko kana sa amin” sabi ko sa kanya “tumahimik ka Barbie, MOVE!” sigaw niya sa akin kaya naglakad ako una sa kanilang dalawa habang nakatutok ang baril niya sa ulo ni Hepe. “You are not making any sense at all, Erica” sabi ko sa kanya “ano ang paki ko sa iniisip mo!” sagot niya sa akin “kung nandito ka para iligtas si Hepe bakit nakatutok ang baril mo sa kanya?” tanong ko sa kanya.

“I’m not an idiot like you Barbie, kung sa’yo ko ito itutuok malamang gagawa ng paraan si Hepe para makuha niya ang baril ko, pero kung sa kanya ko ito… wait.. bakit ko ipapaliwanag sa’yo ito… idiot! MOVE!” sigaw niya. Nasa corridor kami at malapit na kami sa pintuan palabas sa likod ng barko “open it!” utos niya sa akin kaya binuksan ko na ang pinto ng biglang. “TIGIL!” me narinig kaming sumigaw sa likuran namin at biglang umikot si Erica kasama si Hepe sabay tadyak niya sa akin kaya natumba ako sa labas sabay atras ni Erica habang nakayakap ang braso niya sa tiyan ni Hepe at nakatutok ang baril niya sa ulo.

Narinig ko ang mga yapak ng sapatos sa paligid at doon lumabas ang mga tauhan ni Rosana na me dalang baril at itinutok ito kay Erica “HUWAG KAYONG MAGPAPAPUTOK HAWAK NIYA SI HEPE!” sigaw ko sa kanila kaya tumigil sila. “Assassin!” sabi ni Rosana nung lumabas siya at nakita ko kasunod niya sina mommy at daddy na me hawak naring mga baril “well, well, well… if it isn’t the former queen… Amarosa” sabi ni Erica na tila natuwa siyang makita si Rosana “Barbie!” tawag niya sa akin pero gumulong ako palayo sa kanila sabay tayo ko “ok ka lang ba anak?” tanong ni Daddy sa akin “i’m fine dad!” sagot ko.

“As you can see, asssassin… wala ka ng lulusotan pa” sabi ni Rosana sa kanya na tumingin si Erica sa paligid niya at paglingon niya sa likod nakita niyang nasa dulo na pala siya kaya sumandal siya nito. “I see..” sagot ni Erica na parang kalmado siyang nakikipag-usap kay Rosana “bitawan mo si Minerva at ibaba mo ang baril mo” utos ni mommy sa kanya pero ngumiti lang si Erica. “The famous Chello… a.k.a. the Wife” sabi ni Erica na nagulat nalang si mommy sa sinabi niya “ano ang sinasabi mo Erica?” tanong ni Hepe sa kanya.

“Me profile kami sa’yo… Cherry Lou” sabi ni Erica at hinigpitan pa niya ang pagyakap ng kaliwang braso niya kay Hepe “ano ang ibig mong sabihin?” tanong ni mommy sa kanya. “Alam namin na ikaw at si Rosana ang nagtumba kay Diego at mga tauhan niya” sabi ni Erica “Erica.. itigil mo na ito” sabi ni Hepe sa kanya “shut up!” sabi ni Erica sa kanya. “So what of it?’ tanong ni mommy sa kanya “you’ll be surprise kung ano ang meron kami sa’yo Chello” sabi ni Erica sabay tutok niya sa baril ni kay daddy na agad akong tumakbo sa harap para humarang.

“Dave!” gulat niyang sabi sa akin “dad, its fine” sabi ko sa kanya “Erica.. please.. stop this.. kita mong wala ka ng matatakasan pa” sabi ko sa kanya na tinutok niya muli ang baril niya kay Hepe. “Bakit ka nandito? Ano ang pakay mo sa amin… assassin” tanong ni Rosana sa kanya “ikaw…” sagot ni Erica “ako? Bakit ako?” tanong ni Rosana sa kanya. “ANO ANG NANGYAYARI DITO?!” tanong ni Marcus nung lumabas siya na naka sando at boxer shorts lang siya at napatigil siya nung makita ang sitwasyon. “Malaki ang atraso mo sa akin… Rosana..” sabi ni Erica sa kanya “wala akong alam sa sinasabi mo” sagot ni Rosana sa kanya.

“22 years ago… me kinuha ka sa akin na importante sa buhay ko” sabi ni Erica kay Rosana “… wala akong alam sa sinasabi mo..” kalmadong sagot ni Rosana sa kanya. “WALA! STUPID BITCH.. DAHIL SA’YO NAWALA ANG NANAY KO!” sigaw ni Erica sa kanya na napatigil kaming lahat at napatingin kay Rosana “na.. nanay mo?” tanong ko. Niyuko ni Erica ang ulo niya at halata sa boses niyang naging emosyonal na siya “oo.. ang nanay ko…. DAHIL SA’YO YUN ROSANA!” sigaw niya na nakatingin lang si Rosana sa kanya.

“Pasensya na pero… hindi ko kilala ang nanay mo at wala akong naalalang me pinatay akong babae sa buong buhay ko” sabi ni Rosana na nagalit lalo si Erica sa sinabi niya. “PUNYETA KA! MERON!” sigaw niya kay Rosana “nagsasabi ako ng totoo sa’yo, oo! Kriminal ako, sangkot sa ilegal na gawain ng sindikato, pumatay at sumira ng buhay ng tao pero.. ni minsan hindi ako kumitil ng buhay ng babae.. ang mga taong pinapatay ko o ipinapapatay ko ay sangkot din sa ilegal na gawain” sagot ni Rosana sa kanya.

“Feeling santa ka ngayon, ha!” sabi ni Erica “miss.. please itigil mo na ito” sabi ni daddy sa kanya na tiningnan lang siya ni Erica at binalik agad ang tingin niya kay Rosana. “Kung sino man ang nanay mo.. at kung totoong napatay ko siya.. sana mapatawad mo ako..” sabi ni Rosana sa kanya “kilala mo ang nanay ko… at alam kong ikaw ang pumatay sa kanya..” sabi ni Erica. “Sino man siya matagal na yun, dalawang dekada na ang lumipas” sabi ko na tiningnan niya ako ng masama at binalik ang tinign niya kay Rosana nung napansin niya itong humakbang palapit sa kanya.

“Bitawan mo na ang ninang ko… ” sabi ni Rosana kay Erica “maliban sa dalawang anak ko, siya nalang ang natitirang pamilya at koneksyon sa kahapon ko sa mundong ito” sabi ni Rosana sa kanya. “Hmp! Kung hindi mo pinatay ang nanay ko… siguro… hindi ka nag-iisa ngayon” sabi ni Erica na ikinagulat naming lahat “a.. ano ang ibig mong sabihin?” gulat niyang tanong kay Erica. “ERICA! TUMAHIMIK KA!” sigaw ni Hepe kay Erica na pinalo siya nito ng mahina sa ulo “TUMAHIMIK KA!” sabi ni Erica kay Hepe.

“Ni.. ninang… me alam ka ba na hindi mo sinasabi sa akin?” tanong ni Rosana kay Hepe na umiwas siya ng tingin kay Rosana “ninang.. sabihin niyo po..” sabi ni Rosana na humakbang siya ng isang beses kaya binaril ni Erica ang sahig at napatigil siya. “ROSANA!” “MAMA!” sigaw naming lahat “ninang… ano?” tanong niya kay Hepe na natahimik kaming lahat at patak ng ulan at ihip ng hangin ang naririnig namin sa paligid. “Pa… patawarin mo ako.. Rosana..” simula ni Hepe na nakita kong napaatras ng isang beses si Rosana sa gulat.

“Bakit.. bakit humihingi ka ng tawad sa akin?” tanong niya kay Hepe “me ginawa ako noon na hindi ko sinabi sa’yo… isang bagay na dapat kong ipinaalam sa inyong dalawa ni Regina” sabi ni Hepe na nakita kong nagulat silang lahat. Alam ko na kung ano ang ginawa ni Hepe dahil ikinwento na niya sa akin yan kanina “a..ano ang ginawa mo ninang?” tanong ni Rosana sa kanya. Nakita kong lumingon si Hepe kay Erica na galit namang nakatingin kay Rosana “ang mukhang yan.. ang galit na nakikita mo sa mukha niya ay galit ng isang anak na nawalan ng isang ina..” sabi ni Hepe.

“Ang inang tinutukoy niya Rosana.. ay si Rosario..” sabi ni Hepe na lalo silang nagulat sa narinig nila “me.. me anak si Rosario?” gulat na tanong ni Dino kay Hepe “hindi.. hindi siya anak ni Rosario.. kundi.. nanay-nanayan niya si Rosario” sagot ni Hepe. “Hindi mo kailangan pang magpaliwanag sa kanila Minerva” sabi ni Erica kay Hepe “bakit mo nasabing pinatay ni Rosana si Rosario ni hindi naman siya ang bumaril nito?” tanong ni Sony na napatakip nalang siya sa bibig niya nung tumingin siya kay Rosana nakayuko ang ulo nito.

“SONY!” sigaw ni daddy at mang Dino sa kanya “sorry!” sagot niya at tumahimik nalang siya “oo… alam kong kasalanan ko ang nangyari kay Rosario.. pinagsisihan ko na yun noon pa at hanggang ngayon dala-dala ko pa sa balikat ko ang kasalanang yun” sabi ni Rosana kay Erica. “Hindi sapat ang pagsisisi mo Rosana sa pagkamatay ni Rosario.. at yung kapatid mong si Regina.. justice served yun para sa amin” sabi ni Erica na ikinagalit ni Marcus. “FUCK YOU! TITA KO SI REGINA AT SI ROSARIO KAYA WALA KA SA POSITION PARA SABIHIN SA MAMA KO YUN!” sigaw niya kay Erica.

“MARCUS!” sigaw ni Rosana na natahimik nalang siya “kung ano man ang balak mo ilabas mo na ang ninang ko nito” sabi ni Rosana kay Erica na napalingon ng konte sa likuran niya. “AH! Naririnig niyo ba yun?” tanong ko sa kanila dahil parang me naririnig akong ingay maliban sa lakas ng ulan at hangin pati na ang paghampas ng alon sa gilid ng barko. “Ano yun Dave?’ tanong ni mang Dino sa akin “pakinggan niyo” sabi ko na tumingin sila sa paligid at maya-maya lang ay “ingay ng helicopter!” sabi ni Marcus na agad kaming kumalat at tumingin sa himpapawid.

“Sir! Tingnan niyo po!” tawag ng piloto kay Edwardo “bakit ano ang…” nagulat nalang siya dahil me mga tao sa likuran ng barko “sila ba yan?” tanong niya sa piloto na kinuha ng co-pilot ang binacular niya at tiningnan niya. “Sir malabo po dahil sa ulan” balita ng co-pilot “aargghh.. maghanda kayo tila nawawala ang surpresa natin” utos niya sa mga tauhan niya. “Mario maghanda kana!” sabi ni Rico sa kanya na nanginginig at namumutla pa si Mario nung kinuha ang rifle sa bag niya at niyakap niya ito nung napagalaw sa kaliwa ang helicopter “diyos ko inay…” bulalas ni Mario sa takot.

“Paano ka nga ba napasali sa grupong ito ha?” tanong ni Rico sa kanya na nagtawanan lang ang mga kasamahan niya pero seryoso ang mukha ni Edwardo na nakatingin sa barko. “Sir, alam ko pong naririnig na nila tayo” balita ng piloto “alam ko, ilapit mo ang helicopter at papaulanan natin sila ng mga bala” utos ni Edwardo sa kanya. “Masusunod sir!” natutuwang sagot ng piloto “narinig mo yun Mario, maghanda ka na” sabi ni Rico sa kanya “pu.. punyeta ka.. alam mong me phobia ako sa ganitong.. blee… sa ganitong.. blee…” pagputol ni Mario dahil parang nasusuka na siya.

“Shit.. helicopter yan!” sabi ni mommy sa amin kaya napatuon ang atensyon namin sa papalapit na helicopter “si Edwardo!” sabi ni Hepe na napatingin kami sa kanya “wala kang kwenta Erica!” sabi ko sa kanya. “It takes one to know one, Barbie” sabi niya sa akin sabay tutok ng baril sa ulo ni Hepe “huwag kayong gagalaw kundi papasabugin ko ang ulo niya” sabi niya sa amin. “Hindi mo gagawin yan Erica” sabi ko sa kanya “try me..” sabi ni Erica sa amin “ako nalang..” sabi ni Rosana “ha?” gulat naming tanong.

“Ako nalang ang patayin mo huwag lang si ninang” sabi niya “MAMA!” sigaw ni Marcus “shut it!” sabi ni Rosana sa kanya “total ako naman ang me kasalanan hindi ba?” tanong niya kay Erica. “Huwag mo na silang idamay, Dino!” tawag ni Rosana “boss?” “ano man ang mangyari walang magpapaputok” utos niya “pero boss.. ” “walang mangingialam, naiintindihan niyo?” sabi ni Rosana na hindi agad nagsalita si Dino “ma.. masusunod boss.” si Sony na ang sumagot. “Marcus..” tawag niya “mama..” tawag ni Marcus.

“Lo vi amo e vostra sorella così tanto (mahal kita at ang kapatid mo)” sabi ni Rosana sa kanya “STUPID BITCH THERE HAS TO BE ANOTHER WAY!” sabi ni mommy sa kanya. “Wala na Chello… nasa punto na tayo na kailangang me mamatay sa gabing ito” sabi ni Rosana kay mommy. “HAAAA… stupid and iditotic assumptions! Baka nakalimutan mo ang pangako mo sa akin noon bruha ka!” sabi ni mommy sa kanya na parang natauhan si Rosana. “Hehehe… siguro sa susunod na buhay ko na matutupad yun, Chello” sabi ni Rosana na lalapitan na sana siya ni mommy pero pinigilan siya ni daddy.

“Erica.. tama ba ako?” tanong ni Rosana sa kanya na tiningnan siya ng masama ni Erica “alam ko kung ano ka… assassin..” sabi ni Rosana sa kanya “bakit assassin?” tanong ni daddy. “Alam ko ang history mo…” sabi ni Rosana na ikinagulat ni Erica kaya tumingin siya kay Hepe na umiling naman siya nung nilingon niya si Erica. “Hindi mo sinabi sa kanya?” tanong ni Erica sa kanya “hindi” sagot ni Hepe “alam ko, hindi mo ba napapansin ang sitwasyon ngayon?” tanong ni Rosana sa kanya na napatingin si Erica sa paligid niya.

“Naka standby lang ang mga tauhan ko at ni isa sa kanila walang lumapit o nagpaputok sa’yo” sabi ni Rosana na napansin ko agad yun nung pagkasabi niya “bakit kaya?” tanong ko sa sarili ko. “Project Lullaby” sabi bigla ni Rosana na nagulat kaming tatlo ni Hepe at ni Erica “a…alam mo?” nagulat si Hepe nung marinig niya ito mula sa bibig ni Rosana. “Pa.. paano mo nalaman?” gulat niyang tanong kay Rosana “hindi ako tanga para pabayaan ko ang kapatid ko, Minerva.. Erica..” sabi ni Rosana sa kanila.

“Project Lullaby.. proyekto noon ni Edwardo na nag-oorganisa ng mga kabataan para gawing mamamatay tao o sa madaling salita maging lihim na mga sundalo niya” sabi ni lolo Rudy nung lumabas siya mula sa pinto. “Pa, alam niyo ito?” tanong agad ni daddy kay lolo “oo, nagkaroon kami ng pagkakataong mag-usap ni Rosana at isa ito sa napag-usapan namin” sabi ni lolo kay daddy. “Hindi alam ni Rosario na alam ko ang operasyon na yun, pinamamanmanan ko siya sa isa kong tauhan” sabi ni Rosana sabay lingon niya kay Sony at kumaway pa ito.

“Ikaw yung..” tanong ni Hepe “oo, ako ang tumulong kay Rosario na itakas ang tatlong bata sa lugar na pinagkulongan nila” sabi ni Sony na nagulat si Erica dahil parang nanumbalik sa kanya ang mukha ni Sony. “Ikaw na pala yung batang bubwit na sobrang tapang at kulit noon” sabi ni Sony sa kanya “ikaw… ” gulat niyang sabi kay Sony na parang lumuwang ang pagkayakap niya sa beywang ni Hepe. “Kilala kita… Erica.. o mas gusto mong tawagin kitang Seven” sabi ni Rosana na napaatras silang dalawa ni Hepe nung marinig niya ito.

“Paano mo nalaman ang… numero ko?” takang tanong ni Erica kay Rosana “kapatid ko si Rosario… kahit tingin mong wala akong pakialam sa kanya at kay Regina araw-araw ko silang binabantayan.. ate ako.. kung alam mo yun” sagot ni Rosana sa kanya. “Mahal ko ang mga kapatid ko kaya alam ko ang lahat ng ginagalaw nila pati na kung saan at kung sino ang nakasalamuha nila” paliwanag ni Rosana. “Naging alarma ako nung nalaman ko ang ginagawa ni Rosario pero kilala ko ang kapatid kong yun, kung gaano kalambot ang puso niya sa kapwa ganun din katigas ang paninindigan niya kaya hinahayaan ko na lang siya pero…” putol ni Rosana.

“Hindi ko inasahan na mangyayari ang insidente noon… gugustohin ko mang pumalit sa pwesto niya pero hindi na mangyayari yun..” sabi ni Rosana na dahan-dahan na siyang lumapit kay Erica. “Mahal kita..” sabi ni Rosana kay Erica na nanlaki ang mata niya bigla “yun ang sinabi niya sa akin nung gabing bago kami naghiwalay “mahal kita ate.. yun ang huling binigkas niya bago siya umalis sa mansion” sabi ni Rosana na ilang talampakan nalang siya sa kinatatayuan nila ni Hepe at Erica. “Kaya kung me taong mamatay ngayon yun ay ako..” sabi ni Rosana sabay hawak niya sa kamay ni Erica at hinila ito para itutok ang baril nito sa noo niya “ako.. Erica..” sabi ni Rosana.

“Sir!” tawag ng piloto “buksan mo ang ilaw at itutok mo ito sa kanila!” utos ni Edwardo sa piloto na agad nitong binuksan ang ilaw at nakita nilang nagulat ang mga taong nasa likuran ng barko. Agad binuksan ni Rico ang pintuan ng helicopter at tinutok ang mga armas nila na nakita nilang nakatanga lang ang mga ito nung makita sila “ROSANA SUMUKO KANA KUNG AYAW MONG PAULANAN KA NAMIN NG BALA!” sigaw ni Edwardo sa megaphone na dala nila at natutuwa siyang makita ang mga mukha ng mga taong papatayin nila.

“Shit!” napamura ako dahil inilawan kami ng helicopter pero kalmado lang ang mga tauhan ni Rosana pero kami ni daddy, mommy at lolo Rudy nagpapanic na kami dahil nakikita namin ang armas na nakatutok sa amin. Bumaba pa ng konte ang helicopter at doon nagulat nalang kami sa sakay nito “ah…” tulala kaming lahat nung makita namin kung sino. “Hindi ito ang tamang panahon para sa’yo Rosana” sabi ni Erica sa kanya at nakita namin ang pagbaba ng isang hagdanan sa likuran niya “me panahon para diyan” sabi ni Erica sabay tulak niya kay Rosana at humakbang siya paabante sabay inikot niya si Hepe sa likuran niya at tinulak para umakyat sa hagdanan.

“Sir!” tawag ng piloto kay Edwardo “ano ito? Ginagago mo ba ako?!” galit niyang sabi sa piloto “sir, tama naman po ang coordinates na binigay ng tech niyo, ito nga oh tingnan niyo sa instrumento ko” sabi ng piloto. Tiningnan ito ni Edwardo at tumugma nga ang coordinates na binigay ng tech niya “PUNYETA!” galit niyang sigaw at sinuntok pa niya ang headrest ng upoan ng piloto. “PUNYETA! PUNYETA! PUNYETA!” pagsisigaw sa galit ni Edwardo “sir, ano ang gagawin natin?” tanong ni Rico sa kanya na sinuntok niya ito sa mukha at napasandal ito sa gilid ng upoan. “Hinayupak na taong yan, kontakin mo ang tech na nagbigay nito at tanongin kung bakit ito ang binigay niya bago niyo siya patayin!” galit niyang utos “masusunod sir” sagot ni Rico na nakahawak pa sa panga niya.

“Valkayrie reporting!” sigaw nung babaeng sakay sa helicopter “ERICA!” sigaw ko sa kanya nung yumakap na siya sa hagdanan at dahan-dahan na siyang umangat “boss..” sabi ng tauhan ni Rosana. “HUWAG! WALANG MAGPAPAPUTOK!” utos niya na binaba ng mga tauhan niya ang mga baril nila “ninang…” sabi ni Rosana na tila nalulungkot siya sa paglayo nila. Samantala sa loob, “kayo!” gulat na sabi ni Minerva nung makita niya kung sino “hehehe welcome, Chief!” sabi ni Precy sa kanya at pagtingin niya sa piloto “ikaw…” gulat niyang sabi “umupo ka ng maayos at magseatbelt ka” sabi nung piloto sa kanya na sinunod ito ni Minerva.

“ERICA!” tawag ko muli sa kanya na napatingin siya sa akin “BARBIE!” tawag niya sabay ngiti niya at umakyat siya sa hagdanan at nakita kong paangat na ang helicopter. “DAVE!” sigaw nilang lahat nung nakita nila akong tumakbo papunta kay Erica sabay akyat ko sa railing at tumalon papunta sa kanya “WHAT THE!” narinig kong napasigaw si Erica at nagulat siya nung yumakap ako sa beywang niya. “LET GO YOU IDIOT!” sigaw niya sa akin. “I’M NOT LETTING GO!” balik ko sa kanya na sinusuntok-suntok niya ako “IDIOT!” sigaw niya sa akin.

“ERICA!!!” narinig namin yung babaeng sakay ng helicopter kaya napatingin kami sa kanya at pareho kaming nagulat dahil nakatutok ang baril nito sa amin “PRECY!” sigaw ni Erica sa kanya. “DAVE!!!” tawag nila ni daddy at mommy sa akin “GAGO! BAKIT MO GINAWA YAN!” sigaw ni Marcus at hindi ko na marinig ang iba pa nilang sinabi dahil lumayo na ang helicopter sa barko. Hinigpitan ko ang pagyakap ko sa beywang ni Erica nung nakita kong malayo na kami sa barko at sobrang taas na pala namin “oh shit, oh shit, oh shit..” sundo-sunod kong sabi dahil takot talaga ako sa mataas.

“PRECY DON’T YOU DARE SHOOT US!” sigaw ni Erica sa kanya “PRECY!” sigaw ni Erica kaya nung tumingala ako nakita kong nakangiti yung babae sa amin “BYE-BYE!” sigaw niya. “PRECY!” sigaw naming dalawa ni Erica at nakita naming binaba ni Precy ang baril niya patutok sa amin na tila inaayos niya ang sight niya para tamaan ako. “PRECY! DO NOT SHOOT HIM!” sigaw ni Erica sa kanya pero hindi ata siya marinig ni Precy dahil sa ingay ng helicopter pati narin ang malakas na hangin at ulan.

Tumingin sa akin si Erica at nakita kong parang seryoso nga ang sitwasyon namin na akala ko nagbibiro lang ang kasamahan niya at narinig nalang namin ang putok ng baril at napayakap siya sa akin. “SHIT!” pareho kaming napamura ni Erica at pagtingin namin sa taas nakangiti parin sa amin yung Precy “PRECY DON’T YOU DARE SHOOT AT US AGAIN!” sigaw ni Erica sa kanya. “PRECY!” sigaw naming dalawa ng biglang nawala si Precy sa paningin namin at dumungaw si Hepe “haayy..” pareho kaming napa “sigh” ni Erica nung makita namin si Hepe.

Parang me humila kay Hepe dahil bigla nalang siyang nawala at dumungaw muli si Precy at tinutok muli ang baril niya sa amin “OH SHIT!” pareho kaming napasigaw ni Erica at nagkatinginan kami. “NO!” sigaw ko kay Erica “NO!” sabi ko muli “NOOOOOOO!!!” sigaw ko nung pinikit ni Erica ang mata niya sabay bitaw niya sa hagdanan at naramdaman ko nalang ang sarili kong nahulog “HAAAAAA!!!!” napasigaw nalang ako nung nakita kong lumalayo na ang helicopter sa amin at nakita kong papalapit na kami sa dagat “BARBIE!” narinig kong tawag ni Erica sa akin bago kami bumagsak sa dagat.

“Oh dear!” sabi nalang ni Precy “IDIOT! BAKIT MO GINAWA YUN?!” sigaw ni Minerva kay Precy “eh.. I wasn’t thinking..” nalang ang sagot ni Precy sa kanya “drop the bag” sabi ng piloto sa kanya. “What?” tanong ni Precy at natakot nalang siya dahil nakatingin sa kanya ang piloto “ehhh..he..hehehe… roger that!” sagot niya sa piloto at kinuha niya ang bag sa cabinet at hinulog niya ito sa dagat. “There you go!” sabi ni Precy at napatumba nalang sila ni Minerva sa sahig nung gumalaw bigla ang helicopter “SEATBELT!” siga nung piloto sa kanila kaya agad silang umupo at nag seatbelt.

“Ano ang nangyari?” tanong ni Minerva sa piloto “parang me tumama sa engine kailangan nating maglanding kung hindi babagsak tayo sa dagat!” sagot ng piloto sa kanya. “Paano sina Erica?” tanong niya “they’ll have to survive without us” sagot ng piloto “don’t worry Minerva, yung bag na hinulog ko kanina life raft yun at me supplies yun sa loob” sabi ni Precy. “YOU ARE AN IDIOT! HNDI MANGYAYARI YUN KUNG HINDI MO SILA BINARIL!” sigaw ni Minerva sa kanya “awww.. please don’t yell at me” parang bata nung sumagot si Precy “I have to land for now they are on their own” sabi nung piloto na nagworried si Minerva.

“Teka, si Edwardo?” takang tanong ni Minerva sa kanila “don’t worry, Victor already took care of it hehehe..” natatawang sabi ni Precy “Victor?” gulat niyang tanong kay Precy “yup! Yung GPS tracking chip na nakabaon sa balikat mo Chief has been shut down at nilipat ni Victor ang location nito sa isang fishing vessel somewhere far away from here” paliwanag ni Precy. “So, ibig sabihin nito?” tanong ni Minerva “you don’t have to worry about their safety dahil hindi sila mahanap ni Edwardo” sagot nung piloto kay Minerva.

“Sir! Na kontak ko na po yung tech natin” sabi ni Rico “ano ang sabi?” tanong niya “ngayon lang napansin ng tech na na hack pala tayo simula kanina pa at yung coordinate na naibigay niya sa isang fishing vessel daw po” balita ni Rico. “Bakit hindi niya tayo kinontak agad?” tanong niya “wala po tayong signal kaya hindi niya tayo na kontak” sagot ni Rico at napatingin nalang sa labas ng helicopter si Edwardo sa mga taong galit na galit na binabato sila ng isda para umalis “PUNYETA!!!!” galit nyang sigaw.

“Habulin natin sila!” sigaw ni Chello “sa kondisyon na ito hindi advisable” sagot ni Rosana “this is your fault, bitch!” galit niyang sabi kay Rosana “i’m sorry, but don’t worry” sabi ni Rosana. “Ano’ng don’t worry? Nasa panganib ang anak namin tapos yun ang sasabihin mo?” sabi ni Dave sa kanya “I know those group pati na ang pilotong yun kaya alam kong ligtas silang dalawa ni ninang” sabi ni Rosana. Kinwelyuhan ni Chello si Rosana kaya umalma ang mga tauhan niya na tinaas ni Rosana ang kamay niya at kumalma sila.

“You have to trust me, Chello” sabi ni Rosana sa kanya “if there’s anything happened to my boy..” “I know… papatayin mo ako” dugtong ni Rosana “…..” hndi naka sagot si Chello. “Boss!” tawag ng isa sa tauhan niya “ano yun?” tanong ni Rosana “kailangan po nating umalis sa lugar” sabi nito “paano si Dave?” tanong ni Rudy “gaya ng sabi ko ligtas siya kasama sila” kalmadong sagot ni Rosana. “For now, yung sitwasyon muna natin ang uunahin” dagdag niya “yun nga ang sitwasyon natin na pinakawalan mo ang babaeng yun” sabi ni Chello sa kanya.

“Boss, nagiging bagyo na daw po ang unos na ito” balita ng tauhan niya kaya tumingin si Rosana kay Chello “there are 100 people on board these ship Chello including na tayo, kung hahabolin natin sila with this weather tiyak ang kamatayan natin” sabi ni Rosana sa kanya. “Our destination will provide us shelter kaya ko ito ang uunahin ko for now” sabi ni Rosana. Dahan-dahang bumitaw si Chello sa kwelyo ni Rosana “I hate it… but you are right” sagot ni Chello “everyone, pumasok na tayo sa loob” utos ni Rosana “Dave.. I hope you are safe son..” sabi ni Dave sa sarili niya.

Madilim, malamig, malakas ang hampas ng alon at parang lumulubog ako kahit na marunong akong lumangay, panic… panic… panic… nagpapanik ako sa sitwasyon ko. Siguro ito na ang katapusan, katapusan ng yugto ng buhay ko… mommy.. patawarin niyo po ako sa ginawa ko at sa mga nagawa ko noon… daddy.. alam kong disappointed ka sa akin kaya patawad po sa lahat ng disappointments na ginawa ko. “IDIOT!” binuka ko ang mata ko at nakita ko nalang na nakadungaw sa akin si Erica “huh?! Na.. nasaan tayo?” gulat kong tanong sa kanya “good, buhay ka pa pala” sabi niya at umupo sa tabi ko.

“Ano itong?” takang tanong ko sa kanya “rubber?” tanong ko nung kinapa ko ang hinigaan ko “nasa life raft tayo gago!” sabi niya sa akin at bigla nalang siyang napatumba sa akin nung hinampas kami ng malakas na alon. Inabot niya ang zipper para isara ang life raft na sinakyan namin at nung naisara na niya ito umupo siya sa ibabaw ko sabay suntok sa akin. “TA…TAMA NA!” sigaw ko sa kanya na hindi siya tumigil sa kakasuntok kaya inabot ko ang buhok niya at hinila ko siya kaya napaalis siya sa ibabaw ko.

Napatigil nalang siyang nung nahiga siya sa tabi ko at binababayo kami ng malakas na alon at hangin kaya nagyakapan nalang kaming dalawa at nagkatinginan “…ga…. gago!” mahinang sabi niya sa akin na nakatingin lang ako sa kanya. “..hu.. huwag mo ako tingnan ng ganyan” nahihiyang sabi niya sa akin “sabing huwag mo ako tingnan ng ganyan” sabi niya sabay headbutt sa akin ng mahina na napapikit ang isang mata ko at nagulat nalang siya at umiwas ng tingin sa akin. “Bakit…” tanong ko na tumingin siya sa akin “bakit mo ginagawa ito, Erica?” tanong ko sa kanya na niyuko niya ang ulo niya.

“…..” hindi siya sumagot sa tanong ko kaya hinigpitan ko ang pagyakap ko sa kanya kaya tumingin siya sa akin “wala akong karapatan tanungin ka sa nakaraan mo at wala din ako sa lugar para husgahan ka…” “kaya huwag!” sagot niya agad sa akin. “Huwag mo na ipilit, Barbie” sabi niya sa akin na niyakap niya ako ng mahigpit at ipinatong ang ulo niya sa ulo ko “hayaan mo na ako…” bulong niya sa tenga ko. “Pero.. maha..” “shut up!” sabi niya sa akin na humigpit pa lalo ang pagyakap niya sa akin “huwag mong sabihin ang bagay na.. hindi ko maibabalik sa’yo” sabi niya.

“Pero sabi mo dati na..” “kalimutan mo na ang sinabi ko noon… nasabi ko lang yun dahil.. ” “dahil ano?” tanong ko “dahil hindi naman talaga yun ang totoo, hindi ba?” tanong ko sa kanya na tumahimik siya. “Bar…. ah.. ” hindi niya tinapos ang sinabi niya at niyakap niya ako ng mahigpit “Erica…” niyakap ko din siya ng mahigpit “…intindihin mo.. ” sabi niya at tinulak niya ng konte ang ulo ko para mapaharap ako sa kanya “.. hindi ako katulad ng iba, Barbie…” sabi niya “hindi ako yung tipong bumibigay dahil lang sa salitang.. ‘mahal kita’ o ‘mamahalin kita’…”.

“Ano ba ang gusto mong gawin ko para maintindihan mo na maha…” bigla niya akong hinalikan para lang tumahimik ako at pagkatapos tumingin siya sa akin “wala kang dapat gawin, wala sa’yo ang deperensya nasa sa akin, Barbie” sabi niya. “Isa lang ang pagmamahal na alam ko ay yun ay ang pagmamahal ng ina sa anak.. kay.. Ro.. Rosario ko yun nararamdaman” kwento niya. “Hindi mo ba nagisnan na me iba pang pagmamahal sa mundong ito?” tanong ko na umiling siya “nung nawala na si Rosario yun lang ang tumatak sa isipan ko at naging dahilan kaya ako naghiganti” sabi niya sa akin.

Nakabalik na sina Edwardo sa Blue Heights Tower at galit niyang ibinato ang baril niya sa sahig at sinuntok pa niya ang tauhan niyang sumalubong sa kanya “PUNYETAAAAAA!” sigaw niya. “Sir, kumalma lang po kayo” sabi ni Mario sa kanya “KUMALMA? KUMALAM?! PAANO AKO KAKALAMA KUNG PUMALPAK TAYO!” sigaw niya kay Mario. Napailing nalang si Mario nung umalis na si Edwardo at nakita pa niyang sinuntok ang isa pa nilang tauhan nung binuksan siya nito ng pinto “MGA WALANG SILBI” narinig niyang sumigaw ito “Mario” tawag ni Rico “kayo na muna ang bahala dito” sabi ni Mario sa kanya “sige” sagot ni Rico.

Dumaan muna sa office niya si Edwardo at me kinuha siyang brief case bago siya bumaba sa lobby “sir, nakahanda na po yung sasakyan niyo” sabi ng tauhan niya na umatras ito ng isang beses sa takot na masuntok. Hindi nagsalita si Edwardo at lumabas nalang ito at sumakay sa kotse niya “sa mansion tayo” sabi niya sa driver “sige po sir” sagot nito at sumakay ang isa pa niyang tauhan sa harapan at umalis na sila. Bumaba narin si Mario at pumunta sa third floor para magpalit ng damit at habang inaayos ang gamit niya napansin niyang bumukas ng konte ang pinto “hmm..” siya at humawak sa baril niya.

“Ibalik niyo na sa hanger ang helicopter at gumawa kayo ng maintenance diyan baka me na damage diyan” utos ni Rico sa dalawang piloto “sige sir’ sagot nilang dalawa at umatras na si Rico at lumipad na ang helicopter. Nung nakalayo na ito dinampot ni Rico ang bag niya at napahinto nalang siya nung napansin niya ang dalawang taong nakatayo sa likuran niya. “Me kailangan kayo?” tanong ni Rico nung nakatayo na siya “pasensya na Rico” sabi nung isa sa kanya na napangiti lang siya at sabing “no worries.. ako din” sabay baril niya sa isa na nakasipit na pala ang baril sa tagiliran niya at mabilis siyang yumuko at binaril ang pangalawa.

Tumunog ang cellphone ni Edwardo at nakita niyang “unknown” ang nakasulat sa LCD nito “shit!’ napamura siya dahil alam na niya kung sino ito “magandang gabi, supremo” bati niya. “Edwardo, tila sinusuway mo talaga ang kagustohan ko” sabi ng supremo sa kanya “ah.. ano man ang nagawa ko supremo tiyak kong mapaplantsa ko pa ito” sabi ni Edwardo. “Para bang ineexposed mo na ang grupo natin sa publiko” sabi ng supremo na me dalang inis ito kahit na kalmado itong nagsalita sa kanya “ah. eh su.. supremo.. mahal na supremo hindi po yun ang nangyari kanina.. ano po eh.. nagkamali lang po ako sa desisyon ko..” kabado niyang sagot.

“Ano ba ang sabi ko sa’yo?” tanong ng supremo sa kanya “po..” sagot ni Edwardo “patawarin mo ako pero ito na ang huling beses kitang pagbigyan, Edwardo” sabi ng supremo sa kanya. “Po? Ah.. sup.. supremo.. patawarin niyo po ako bigyan niyo pa po ako ng isa pang pagkakataon..” bigla nalang natahimik si Edwardo nung napansin niyang ibang kalye na ang dinaanan ng kotse niya. “Gaya ng sinabi ko sa’yo before, huli na ito and you have done such a lot of failures na ikinakati ng daliri ko” sabi ng supremo at huminto nalang ang kotse niya.

“Paalam Edwardo” sabi ng supremo sa kanya sabay baba nito ng call at natahimik nalang si Edwardo habang nakatingin sa harapan niya “no, paalam sa’yo supremo” sabi ni Edwardo sabay hugot niya ng baril at napuno ng ingay ang buong kotse niya. Napayuko sa upoan si Edwardo at dahan-dahan niyang inangat ang sarili para tingnan ang dalawang sakay sa harapan niya “punyeta kayo, tingin niyo matutumba niya ako ng ganun-ganun lang” galit niyang sabi sabay bukas niya ng pinto. Me nakita siyang ilaw ng kotse na papalapit sa kanya kaya agad siyang tumakbo para magtago sa likod ng mga puno at pumwesto siya para makakuha ng tamang anggulo.

“Punyeta kayo, kung hindi dahil sa akin hindi ganito kalaki ngayon ang sindikato, pawis at dugo ang nilaan ko dito kasama na ang buhay ng pamilya ko tapos tatraydorin niyo lang ako” galit niya sabi. Nakita niyang lumabas ang dalawang sakay sa kotseng nakita niya kanina at namukhaan niya ang mga ito “Mario, Rico” sabi niya at tumingin siya sa kabilang kalye baka me mga kasama pa sila. “Sir!” sigaw ni Mario “Sir Edwardo!” narinig niyang tinawag siya ng dalawa at nakita niyang bumunot sila ng baril nila habang papalapit sa kotseng sinakyan niya.

“Sir Edwardo!” sigaw ni Mario nung malapit na ito sa kotse “shit! Patay na sila” sabi ni Rico kaya tumingin sa paligid ang dalawa “SIR EDWARDO NASAAN PO KAYO!” narinig niyang sumigaw si Mario. “Punyeta, kung hindi lang dahil sa binti ko kanina pa sana ako nakatakas dito.. wala akong ibang choice kailangan kong kunin ang kotse nila” sabi ni Edwardo. Tinutok niya ang baril niya sa dalawa nung lumabas siya sa likod ng puno “IBABA NIYO ANG MGA BARIL NIYO!” sigaw niya sa dalawa “si.. sir huwag po!” sabi agad ni Mario sa kanya.

“Ano, pinadala niya kayo para patayin ako?!” galit niyang sabi sa dalawa na agad naman nilang binaba ang mga baril nila “sir, kakampi niyo kami..” sabi ni Rico “kunwari pa kayo mga putang ina niyo!” sabi ni Edwardo habang papalapit siya sa kotse ng dalawa. “Sir! Nalaman po namin ang shoot-to-kill order sa inyo kaya nagmamadali kaming pumunta para tulongan kayo” sabi ni Mario sa kanya. Doon lang niya napansin ang condition ng dalawa “me.. me sugat ka Mario?” gulat niyang tanong sa tauhan niya “opo sir” sagot ni Mario at nakita niyang paika kung maglakad si Rico.

“Tinamaan ako sa kaliwang hita ko pero hindi malubha” sabi ni Rico “si Gener, Waldo at si Henry sir wala na sila” balita ni Mario “lahat po na kumampi sa inyo itinumba ng grupo” balita ni Rico. “Punyetang buhay ito!” galit na sabi ni Edwardo “sir, kailangan nating makalayo dito dahil hindi maganda na naka exposed tayo dito sa labas” paalala ni Mario sa kanya “alam kong alam narin nila na buhay ka sir dahil hindi nakareport ang dalawang ito sa amo nila” sabi ni Rico. “Ke Imelda tayo” sabi ni Edwardo “sir?” sabi ni Mario “eh sir bakti doon?” tanong ni Mario “hindi nila iisipin na doon tayo lalapit sa kanya” sabi ni Edwardo na nagkatinginan si Mario at Rico.

Kumalma na sa labas at tila lumpias na ata ang unos kaya binuksan ni Erica ang zipper at nakita naming nabubuwag na ang ulap sa kalangitan at tumigil narin sa pag-ulan. “Ano ang gagawin natin?” tanong ko sa kanya na sinara niya muli ang zipper “maghintay, alam kong paparating na sila” sabi ni Erica sa akin “paano nila tayo mahahanap?” tanong ko sa kanya. “Me tracking device ang life raft na ito kaya madali nila tayong mahanap” sagot niya sa akin na umupo siya sa harapan ko at tumingin sa akin.

“Bakit?” tanong ko sa kanya na nakatingin lang siya sa akin “bakit sabi?” tanong ko muli sa kanya na binaba niya ang zipper ng wet suit niya at napaiwas nalang ako ng tingin nung nakita ko ang clevage niya. “Oh, bakit ka umiwas?” tanong niya sa akin dahil napansin pala niya ang reaction ko “ah.. wa.. wala…” nauutal kong sagot sa kanya. “Hmp! Kunwari ka pa” sabi niya na hinubad niya ang itaas ng wet suit niya at itinali niya ang mahang sleeves nito sa beywang niya “mainit kasi” sabi niya sa akin “ah. o.. oonga medjo maalinsangan” sabi ko sa kanya “hmmm..” siya na napatingin ako sa kanya “bakit?” tanong niya.

“Wala..” sagot ko sabay ngiti ko sa kanya na hindi ko maiwasan mapatingin sa dibdib niya “na miss mo ba?” tanong niya sa akin “ha?” tanong ko sabay hawak niya sa suso na natatakpan ng bra niya. “Tanong ko kung na mimiss mo ba ito?” tanong niya na napaiwas ako ng tingin “ah.. hin.. hindi ko inisip yan ha” sagot ko “hindi ko naman tinanong kung inisip mo ito, ang tanong ko kung na mimiss mo ba?” “huwag kang magbibiro ng ganyan” sabi ko sa kanya “bakit? hmm.. hindi mo pala na miss ito” nagpapout pa ang labi niya nung sinabi niya ito.

“Ah.. wala lang..” sagot ko “hay naku Barbie!” sabi niya sabay sampal niya ng mahina sa mukha ko “bakit mo ginawa yun?” tanong ko “I don’t know.. nagustohan mo ba?” tanong niya. “Stop it!” sabi ko sa kanya na dahan-dahan siyang lumapit sa akin at sinampal niya muli ako sa pisngi pero ngayon medjo malakas na ito “I said stop it!” sabi ko sa kanya. “Bakit, ano ang gagawin mo? Iiyak ka? Ha?” tanong niya sabay sampal niya muli sa akin “Erica tumigil ka” sabi ko sa kanya “or what, huh?” sabi niya sabay sampal niya pero nahawakan ko ang kamay niya “I SAID STOP IT!” sigaw ko sa kanya.

“OR WHAT?!” tanong niya kaya sinampal ko siya ng malakas na napabaling sa kaliwa ang mukha niya at doon natauhan ako sa nagawa ko “oh God sorry” sabi ko at nakita kong me dugo sa gilid ng bibig niya na dinilaan lang niya ito. “Hell yeah!” sabi niya “what?” gulat kong tanong at doon nakita ko nalang ang kamao niyang papalapit sa mukha ko kaya napangiti nalang ako bago ako tinamaan. “Ah.. haaaa….” nagising ako makalipas ang ilang sandali at naramdaman kong parang me kumikiliti sa.. sa… “oohhhh.. shittt…” napamura nalang ako nung naramdaman ko ang labi ni Erica sa titi ko.

“What are you aahhh.. doing?” tanong ko sa kanya na tumigil siya sa pagchupa sa titi ko at gumapang papatong sa ibabaw ko at sinalsal ang titi ko bago niya ito ipnasok sa pekpek niya. “Oh God.. haa.. I miss you..” sabi ni Erica sa akin sabay halikan naming dalawa at doon gumalaw pataas baba ang balakang niya na nagdudulot ito ng ingay sa loob ng life raft. “Ba.. baahhhhkita Erica…” tanong ko sa kanya “shut up and fuck me!” galit niyang sabi sa akin kaya tinulak ko siya pataas at umupo ako na agad siyang yumakap sa akin kaya niyakap ko din siya at kinagat ang isang utong niya.

“AAAAHHHH!” napasigaw siya sa sakit sa pagkagat ko at lalo lang siyang napasigaw nung pilit niyang inilayo ang mukha ko na hinigpitan ko ang pagkagat sa utong niya. “AAAHHHH YOU ARE HURTING ME!!!” galit niya sabi sa akin kaya sinuntok niya ako sa mukha na parang nabingi ako sandali nung tinamaan ang kaliwang tenga ko. Binitawan ko ang utong niya “ano.. ito ba ang gusto mo, Erica?” tanong ko sa kanya na hinedbutt niya ako bigla kaya nagdilim ang paningin ko at natumba ako kaya agad niya akong hinawakan sa balikat at tinulak ako para hindi makabangon.

Umiindayog siya sa ibabaw ko habang kinapa ko ang noo ko at nung tiningnan ko ang kamay ko “dugo” sabi ko at biglang me pumatak sa pisngi ko at nakita kong tumulo ang dugo ni Erica sa akin. “Me sugat ka” sabi ko sa kanya na hindi man lang niya ako pinakinggan at tuloy lang siya sa pag-indayog sa ibabaw ko “Er… ahhh.. Erica.. tumigil ka muna.. me sugat tayo.. aahhh..” napapikit ako sa sensasyong nararamdaman ko. “Er..aahhh…haaa… haaa…” napaungol na ako at sinasalubong na ng balakang ko ang pagbaba niya.

“Aaahh..haahhhh Bar..bieeee..” tawag niya sa akin kaya kinapa ko ang dibdib niya na napangiwi siya nung nasagi ko ang utong niyang kinagat ko kanina “aahhh…aahhh..” umuungol na kami pareho kaya hinawakan ko siya sa beywang at tinaas baba ko siya kaya napapikit na siya at napanganga sa ginawa ko “aahhh.. haahhh..” ungol nalang kami ng ungol hanggang sa binitawan ko na siya at pareho kaming pagod nung sabay kaming nilabasan. Dinikit pa lalo ni Erica ang sarili niya sa akin nung nakadapa na siya sa ibabaw ko “Eh.. haahhh..haahhh. Erica….” tawag ko sa kanya na tumingin siya sa akin.

“Erica..haahhh..haahh .sorry…” sabi ko na hinalikan niya ako sa labi kaya nakipaghalikan ako sa kanya habang ginagalaw niya ang balakang niya “aahhh..” napaungol ako dahil nakabaon pa ang titi ko sa pekpek niya. “Barbie..” “oh?” “alam kong.. alam kong disappointed ka sa akin kaya-” hinalikan ko siya “no.. I love you.. don’t say that ok” sabi ko na niyuko niya ang ulo niya at sinubsob niya ito sa leeg ko. Nasa ganung position lang kami at naramdaman ko nalang na dahan-dahan narin naalis ang titi ko sa pekpek niya kasunod nito ang pagdaloy ng magkahalong tamod namin sa singit ko.

Tahimik kaming magkayakap sa loob ng life raft at sandali lang ay naramdaman kong humalik siya sa leeg ko paakyat sa baba ko hanggang sa nag-abot na ang mga labi namin at naghalikan kaming dalawa. Nung tumigil siya tumingin siya sa akin “… I.. don’t know…kung.. tunay ngang pagmamahal ang nararamdaman ko..” sabi niya “you don’t have to push it” sabi ko. “Da… Barbie.. ” sabi niya “yeah?” “I… lo-…” biglang nalang me ilaw na tumama sa life raft kaya nagkatinginan kaming dalawa at agad siyang bumangon at binuksan ang zipper.

“AHOY!” narinig namin mula sa helicopter na nakalutang sa ibabaw namin “nandito na sila” sabi ni Erica sa akin na agad niyang kinuha ang wet suit niya at sinuot ito pati narin ako nagbihis narin. Binaba nila ang hagdanan at naunang umakyat si Erica at sumunod ako sa kanya at nung nasa malapit na ako nakita ko ang babaeng bumaril sa amin kanina ni Erica. “Barbie!” tawag niya sa akin kaya tinuloy ko ang pag-akyat ko at nakita ko si Hepe na nakaupo sa loob kaya nung pagpasok ko sinara agad nung babae ang pintoo at lumipad na kami palayo.

“Dave!” tawag ni Hepe sa akin “Hepe.. kumusta po kayo?” tanong ko agad sa kanya “hindi, ikaw ang dapat kumustahin ko” sabi niya sa akin “maayos lang po ako.” sabay tingin ko sa babaeng bumaril sa amin kanina. “YOU FUCKING IDIOT! BAKIT MO KAMI BINARIL KANINA, HA!” sigaw ni Erica sa kanya “i’m sorry, impulse lang” sagot nung si Precy. “Impulse my ass!” sabi ni Erica at nung susuntokin na sana niya ito “ERICA!” sigaw ng piloto sa kanya na paglingon ko seryoso itong nakatingin sa kanya at tumignin ito sa akin “seatbelt” sabi niya sa akin “ye.. yes sir!” sagot ko kaya nag seatbelt agad ako.

Pinara ni Rico ang kotse dalawang kanto sa apartment ni Imelda at tinulongan nila si Edwardo maglakad at si Mario na ang nagring ng doorbell at maya-maya lang ay bumukas ng konte ang pinto at sumilip ang isang babae. “Ano ang kailangan niyo?” tanong nung babae sa kanya “Imelda” sabi ni Edwardo na namukhaan agad siya nito kaya binuksan ng babae ang pinto at pinapasok silang tatlo. Sa loob inupo ni Mario si Edwardo sa silya at kita nilang napuno ng dugo ang telang binalot nila sa binti niya.

“Ano ang masamang ihip ng hangin ang nagdala sa inyo dito?” tanong ni Imelda sa kanila na naka maikling shorts at sando lang siyang humarap sa tatlo “Imelda.. kailangan ko ang tulong mo” sabi ni Edwardo sa kanya. “Hah!” Pagkatapos mo akong iwan sa ere.. bullshit!” sabi ni Imelda na me kinuha itong isang stick na yosi at sinindihan ito at bumuga ng usok. “Fuck you!” sabi niya kay Edwardo na napangiti lang ang huli “alam kong galit ka sa akin” sabi niya kay Imelda “galit? Angry is not the word you describe sa nararamdaman ko ngayon sa’yo, Edwardo” sabi ni Imelda na pumunta ito sa mesa at tinanggal ang abo sa yosi niya at humithit ito.

“Sir.. sino ho ba siya?” tanong ni Rico kay Edwardo “Rico.. siya ang babaeng katumbas ni Rosana” sagot ni Edwardo at lumipad sa pader at nabasag ang ash tray na ginamit ni Imelda. Nagulat silang tatlo at nakita nilang galit na galit na nakatingin sa kanila si Imelda “huwag na huwag mong babanggitin ang putang babaeng yun sa pamamahay ko” galit niyang sabi kay Edwardo. “Yan ang dahilan kaya nandito tayo” sabi ni Edwardo sa dalawa “papatayin ko ang babaeng yun” sabi ni Imelda na nagsindi ito ng panibagong yosi. “Alam ko, kaya yun ang gusto kong tulongan mo ako” sabi ni Edwardo sa kanya na napangiti si Imelda “that’s more like it!” sagot niya.