Bagansya Part 1, 2, 3

Wala sanang kasunod ang akda kong…

Ayaw Ko Sa Gusto Mo Part 1, 2, 3.

Pero, subali’t, ngunit, datapwat…

Dahil may humiling na ituloy ko ang mahalay na kuwento nina Beck at Kurt, muli ko po silang ibabalik sa bagong kong likhang pinamagatang Bagansya.

Part One – Girl Talk

“Totoo? Wala kang suot na panty?”, hindi makapaniwalang tanong ni Kurt.

“Oo nga. Naaalala mo ba ‘yung sinabi mo na kung ikaw ang magiging bf ko, kahit magpalda pa ako na walang panty, ayos lang sa iyo?”, paalala ko.

“Sinabi ko ba iyon?”, tanong niya na may sakit na kalimot.

“Hay! Ewan ko sa’yo. Kung hindi mo pa gets, bahala ka.”, taas kilay ko siyang inirapan.

Ang ibig sabihin pala, nasabi niya lang iyon dahil sa bugso ng pagkalango niya sa ininom naming beer n’ung isang gabi. O nagpapanggap na naman ito na nagmamaang maangan para ako mismo ang umamin na gusto ko siya?

Pero hindi ako madaling bibigay, kung iyan ang gusto mong laro, game ako!

Mabuti na lang at lumapit sa amin sina Shane at Sasha. May excuse ako para iwan si Kurt.

“Sayang, Beck. Sana nakasama ka. Ang saya kaya namin.”, turan ni Shane.

“Oo nga ‘eh! Kung kasama kayo ni Ariel baka lalong sumaya ang debut party ko.”, panghihinayang naman ni Sasha.

Napansin kong inirapan ni Sasha si Kurt at nagtaas ng kilay kaya minabuti ko nang ayain silang lumabas ng school, “Tara na! Sabayan niyo ko at doon niyo ko kuwentuhan sa convenience store.”, sabay akbay sa kanilang dalawa at iniwan ko si Kurt nang walang paalam.

Nakalayo na kami nang magpahabol siya ng tanong at sumigaw, “Teka? Ano nga ulit ‘yung tungkol sa wala kang panty na suot ngayon?”

OMG talaga! Kahit kailan, wala talagang kwentang bulungan si Kurt ng usapang para sa amin lang dapat.

Kaya hindi ko pinalagpas ang sigaw niya at tumugon ng bulyaw, “Hoy! May panty ako ‘no? Tingin mo sa akin, baliw?”

Hindi ko na hinintay ang banat niya kaya lalo kong binilisan ang pagbaba ng hagdan kasama sina Shane at Sasha.

Baliw nga siguro ako. Akala ko kasi, ma-aappreciate ni Kurt ang ginawa kong ito. Ngayon ko lang kasi ginawa ito kaya may halong kaba, ngatal at asiwa ang aking pakiramdam.

Pero hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit parang may kakaibang thrill sa akin. Magaang din sa pakiramdam ang pagdampi ng hangin sa aking hiyas. Ang kaba na baka may makahuli sa akin ang siyang dahilan kung bakit tila namamasa masa ang puke ko at dumadaloy pa ang likido nito sa aking hita. Kaya pasimple kong pinupunasan ito ng aking suot na saya.

Kapag nasanay siguro ako, gawin ko ito minsan sa isang linggo at kung sanay na sanay na, baka araw-arawin ko na ito. Hihihi!

********

Nang makarating kami nina Sasha at Shane sa convenience store, bumili kami ng makakain bilang miryenda. Instant Mami lang ang binili ko na bulalo flavor.

Mukha kasing instant lucky me na lang ako ngayon. Naks, hugot!

Pumuwesto kami sa harap ng glass wall, kung saan tanaw namin ang mga taong naglalakad sa labas. Doon kami lumapang ng snacks at nag tsika tsika.

Hinayaan ko lang na magkuwento si Sasha about sa birthday niya, mga happenings at paulit-ulit na, “Sayang, sana kasama kayo ni Ariel.”

Dala siguro nang pagkarindi ko sa paulit-ulit niyang pagsambit sa pangalan ni Ariel, inamin ko na na, “Break na kami ni Ariel, kanina lang.”

“Yeah! We already knew. We overheard you. Kaya nga sayang ‘eh! Care to talk about it?”, malasakit ni Sasha.

“Oo nga, an’yare, Beck?”, usyoso ni Shane.

“It simply didn’t work out the way it was. Don’t get me wrong. He’s nice and all that kaso nakakasakal na rin. He wants to get the better of me but I can’t be the girl he wants me to be.”, ayan, naibulalas ko na.

At kusang tumulo ang mga luha sa aking mga mata. May bigat pa rin sa loob. Nagtatalo ang panghihinayang at pagkainis hindi lang kay Ariel pati na rin sa sarili ko.

“Ano bang gusto niya na hindi mo kayang ibigay? Hinihingi ba niya na mag sex agad kayo?”, tanong ni Sasha habang nakatayo si Shane na hinihimas ang likod ko.

“Hindi ka naman ba niya sinaktan physically? Hindi ko na tatanungin kung sinaktan ka emotionally. Halata namang apektado ka pa rin.”, tanong naman ni Shane.

“Salamat sa malasakit niyong dalawa. No, hindi tungkol sa sex ‘no? In fact, wala nga siyang intention na galawin ako kahit gusto ko na. At sa tanong kung sinaktan niya ako, hindi, both physically and emotionally. Sadyang hindi lang talaga kami magtugma ni Ariel bagama’t wala na akong masabi sa pagiging gentleman niya. Ako lang talaga ang may diperensya.”, sagot ko sa parehong tanong nila.

Parang lalo yata silang naguluhan sa akin dahil kita ko sa mukha ni Sasha na nablangko ito at nanganak pa ng panibagong tanong.

“Para lubos naming maintindihan kung saan ka nanggagaling, anong klase bang lalake si Ariel?”

“As I said, gentleman siya. Gwapo, matalino, gusto niya matapos agad ang ginagawa niya dahil hindi raw siya mapakali kapag maraming nakatenggang gawain, he’s a perfectionist. Hindi siya nasisiyahan na ganito na lang, gusto niya always the best. Parang wala akong maalala na past times niya aside from reading books. Ako na nga lang ang umaaya sa kaniya na manood ng sine kaso epic fail pa ang moment na iyon… and the rest is history.”, tugon ko.

“To cut the story short, na-bored ka, nainip ka, nabagot ka!”, sabi ni Sasha.

Ewan ko kung nakita ko ba siyang inirapan ako? Medyo nakakainis ang punto niya ‘ah!

“Baka hindi pa kayo ready for each other. Who knows, in the end, kayo pa rin.”, sabi ni Shane.

Signup, Chat, share and read more stories on our new website: www.libog-stories.com

Doon kumalma ang kalooban ko sa sinabi ni Shane. At least kay Shane, ramdam kong kakampi ko siya.

“Base sa kwento mo, Beck. Napaka ideal man ni Ariel. Alam mo ba na lahat ng babae or let’s just say ako na lang. Maswerte ang babaeng makakatagpo ng lalakeng katulad niya. Kung ako siguro ang liligawan ng kagaya ni Ariel, gagawin ko ang lahat, huwag lang siyang mawala sa akin.”, wika ni Sasha na parang may ningning pa sa kaniyang mga mata.

Biglang naging bruha ang tingin ko sa babaeng ito. Napaisip tuloy ako, kinaibigan ba niya ako o nilapitan upang makakuha ng inputs about Ariel. Feeling ko kasi parang ginigisa niya ako sa sarili kong mantika.

Kaya hindi ko maiwasan ang tumaas ang kilay sa babaknet na ‘to.

“Magtapatan nga tayo, Sash! May gusto ka ba kay Ariel?”, taklesa kong tanong.

Nasamid siya at naubo sa aking tinuran. Doon pa lang ay kuha ko na ang sagot na nais kong malaman. Assumera nga ako ‘di ba?

Lumipat ngayon si Shane sa likod ni Sasha at ang likod naman nito ang tinatapik tapik niya at hinihimas himas.

Uminom ng mineral water si Sasha mula sa bote saka niya pinagkaila na gusto niya si Ariel.

“Ginawa ko lang example ang sarili ko kung sakaling ako’y ikaw. Hindi ‘no? Wala akong gusto kay Ariel. Pfft!”

Sige lang, i-deny mo lang. Advance na nga ang karma mo ‘eh. Sa isip isip ko lang.

Part Two – Boys Talk

Medyo uminit ang ulo ko kaya uminom ako ng Coke mula sa bote.

Nang mapatanaw ako sa harap ng glass wall, naibuga ko ang ininom kong Coke sa harap mismo ng salaming dingding.

Paano ba naman? Nabigla ako at gusto ko sanang tumawa kung wala lang lamang Coke ang bibig ko sa itsura ni Kurt.

Nakangudngod kasi ang mukha niya sa salamin. Tapos kita pa ang laman ng ilong niya na nakalapat ang mga butas nito sa salamin kasama na rin ang taas ng labi niya.

Naalala ko tuloy si Marlon Wayan sa pelikulang White Chicks sa eksenang nakangudngod din ang mukha sa windshield.

Hindi pa doon natapos ang arte ni Kurt. Bigla siyang bumaba habang nakataklob pa ang mga kamay niya sa gilid ng kaniyang mga mata na parang namboboso.

Gumaya naman ang dalawa pa niyang kasama na kumakatok sa salamin saka nilalahad ang kamay na parang mga pulubi.

Naalala ko, binanggit ko sa kaniya na wala akong suot na panty at malamang, sa malokong ugali ni Kurt, nasabi na niya ito sa mga kasama niyang kutong-lupa.

Mabuti na lang at mahaba ang sayang suot ko na nasa binti ko ang laylayan. Kaya kahit anong boso niya, wala siyang mapapala.

Dumikwarto pa ako ng upo.

Muling tumindig si Kurt at heto na naman siya. Nilahad niya ang kamay niya pero hindi katulad ng dalawa, ginalaw niya ang mga daliri nito na parang may kinakalkal. Ginawa na naman niya na bilugin ang mga kamay nito na parang may iniikot o nilalamutak.

Ang gago talaga, bwiset.

Nakangudngod pa ang mukha ng dalawa niyang kasama sa salamin nang pabiro niya itong binatukan saka inaya niya ang mga ito upang pumasok sa convenience store.

Heto na naman si ako ikaw, “Alam mo, napapansin namin, lagi kang minamanyak ni Kurt. Kung ako sa’yo, sasampalin ko iyan nang matauhan.”

“Bakit naman kayo naiinis kay Kurt? Nakakatuwa naman siya ‘ah!”, natatawang tanong ko.

Natatawa ako hindi dahil kay Kurt, kung hindi sa asiwang reaksyon ng dalawa. Hindi maipinta ang mga mukha nila nang makita si Kurt.

“Kaya alis na tayo, iba na ang hangin dito.”, aya ni Shane matapos makitang pumasok ang tatlo at patungo sila sa amin.

Tumayo na rin si Sasha at kinuha ang bottled water.

“Oo nga, Shane. Umaalinsangan ang hangin dito. Halika na, Beck!”, aya ni Sasha sa amin.

Tumanggi akong sumama.

“Bahala ka, Beck. Uwi na kami. Ingat ka d’yan, manyak ‘yan.”, paalam niya na may kasamang babala.

“Tabi nga d’yan!”, sungit na sambit ni Sasha sabay bunggo sa balikat ni Kurt habang hawak ang kamay ni Shane.

Sa karipas ng pag-alis nina Sasha at Shane hanggang makalabas ng convenience store, hindi na nila nahintay pa ang sasabihin ni Kurt.

“Sino’ng manyak? Tatlo kami dito ‘oh!”

Sabay baling sa akin ni Kurt, “Ano’ng problema n’un? Dapat namili siya sa aming tatlo kung sino ang pinakamanyak.”

Mukhang ako naman ang tinatanong kaya sumagot na ako.

“Hindi na tinatanong dapat iyan. May tatalo pa ba sa iyo, Kurt?”

“Ohh Oww!”, sabay na buyo ng dalawa.

“Aba? Baka hindi mo kilala ang dalawang ito. Pangalan pa lang, bastos na!”, wika ni Kurt habang salitang tinuturo ang dalawa.

Natatawa lang ako habang nakakalumbabang pinagmamasdan si Kurt. Tinitignan ko rin ang dalawa kung anong reaksyon nila sa pang-aasar ni Kurt.

“Gaya nitong si Timothy. Ulitin mong bigkasin ang pangalan niya, iba na ang maririnig mo.”, sabi ni Kurt kay Timothy.

Inulit ko nga ang pangalan ni Timothy.

“Timothy, Timothy, Timothy…”

“Bilisan mo pa!”, ani Kurt.

“…Timothy, Timothy, Tit–”

Ayun, nabaluktot na ang dila ko. Nasabi ko ang hindi dapat sabihin.

Hindi lang pala sa charades nakakaisip ng kabastusan si Kurt, pati rin pala sa tongue twisters.

“O ‘di ba, titi mo? Nyahaha!”, tawang sabi niya kay Timothy.

“Heto namang si Dominador, ang baho ng pangalan. Parang dumi na may bad odor. Kaya bininyagan ko ng bago…”, bumitin na naman si Kurt.

Tinitigan ko lang siya habang hinihintay ang punchline.

“…Jebs. Mas maganda nang pakinggan.”, patuloy ni Kurt.

Hindi ako natawa dahil hindi ko naintindihan ang humor. Dominador sa Jebs? Ang layo ‘di ba?

“Hmm? Dapat Doms, ang layo kasi ng Jebs, ‘di ba, Doms?”, pag-aanalisa ko na siyang sinang-ayunan ni Dominador a.k.a. Jebs.

“Correct ka d’yan, Bekbek!”, ani Jebs sabay high five sa akin.

Signup, Chat, share and read more stories on our new website: www.libog-stories.com

Saka wala namang nakakatawa sa Jebs ‘eh. I think, it’s a nice name.”, dagdag ko pa.

Tawanan pa rin sila maliban lang kay Jebs na tampulan ngayon ng asaran, kahit hindi ko pa rin maisip kung bakit sila nagtatawanan.

Teka, tama ba ang narinig ko? Tinawag akong Bekbek ni Jebs?

Ahh! Bwiset ka talaga, Kurt? Gago ka! Huwag mong sabihing may kiss and tell na nangyari? Isusumpa talaga kita.

Napapaisip na ako habang nagbubuskahan pa rin ang tatlo.

“Eh ikaw nga Curtis. Akala mo ba flawless ka, ‘eh Curtis bayag ka nga.”, bulalas ni Timothy na may ngiting wagi.

“Ahaha! Kutis bayag!”, gatong pa ni Jebs na halatang pilit ang tawa.

Sinapo ko ang aking bibig upang pigilin ang tawa ko. Sa wakas, nakahanap ka rin ng katapat mo, Kurt B.

“O, sige na. Nakakatawa na kayo. Bilhan niyo nga ako ng chicken sandwich at Sprite 500mL. Ikaw, Bekbek? Ano’ng gusto mo?”, utos niya sa dalawa sabay alok sa akin.

“Kumain na ako. Kayo na lang.”, sambit ko.

“Sigurado ka? Ayoko kasing pinababayaan kang gutom, gusto ko lagi kang malusog.”, paniniyak sa akin ni Kurt.

“May kahulugang kahalayan na naman iyang ibig mong tumbukin. Gusto mo na naman makatikim sa akin ‘eh.”, turan ko.

“Gusto talaga kitang tumbukin at tikman, Bekbek.”, sambit niya nang muntik pa niya akong nakawan ng halik.

Mabuti na lang mabilis ang reflex ko. Nasungalngal ko sa aking palad ang mukha niyang manyak.

“Umm! Sabi ko sa’yo makakatikim ka ng palad ‘eh!”, sambit ko.

Bigla siyang humipo sa aking hita at binalikan niya ang sinabi ko kanina sa school.

“Totoo bang wala kang panty?”, tanong sa akin ni Kurt habang abot-tainga ang ngisi niya.

“Joke lang. Gusto ko lang makita ang reaksyon mo kanina. Yun lang!”, sabi ko na lang sabay iwas tingin sa nakakainis niyang titig.

“Ows? To see is to believe.”, duda niya.

“Ikaw na gago ka!? Ke may panty o wala ang ipapakita ko, panalo ka pa rin ‘di ba? Kaya manigas ka!”, taray kong sabi sabay layo ulit ng mukha niya gamit ang palad ko.

“Sarap pa rin ng palad mo.”, manyak niyang sabi.

“See, panalong panalo ka kahit anong gawin ko. Talagang manyak ka ‘eh!”, turan ko kay Kurt.

At bumalik na ang dalawa.

“Mukhang masinsinan ang usapan niyo ‘ah?”, wika ni Timothy.

“Nasaan na kayo? 1st base, 2nd base o 3rd base?”, tanong ni Jebs na may kabastusan din talaga.

“Siyempre, homerun! Ahaha!”, sambit ni Kurt.

Bigla ko tuloy naalala kung naikwento ba ni Kurt sa dalawa ang nangyari sa amin.

Kaya, matapos niyang sabihin iyon ay kinurot ko si Kurt sa gilid ng tiyan niya saka ako nagpaalam na naiinis habang iniisip ang tungkol doon.

“Sige na, uwi na ako! Kain lang kayo d’yan.”

Agad akong tumayo at lumabas na rin ng convenience store. Hindi ko na sila nilingunan.

Sa lakas ng boses ni Kurt, dinig ko rin ang paalam niya sa dalawa kahit nasa loob pa sila.

“Sige mga motherfuckers, sundan ko lang si Bekbek. Utang muna ‘to ‘ah!”

Langya! Ang lakas mag mando kanina, utang lang pala. Iba rin ‘eh!

Bigla akong ninerbyos nang magmadaling magtungo sa akin si Kurt. Tumakbo na parang snatcher. Hindi na nanalo ang mabilis kong paglakad dahil inabutan niya ako.

“Diyos ko! Kurt! Nakakatakot ka naman!”, gimbal kong turan.

“Ikaw kasi ‘eh! Iniwan mo ako.”, humahangos na wika ni Kurt.

“Naaasiwa ako sa loob. Pakiramdam ko’y kinuwento mo sa kanila.”

“Na ano? Anong kwento?”

“Paano nila nalaman na Bekbek ang tawag mo sa akin? Aber?”

“Ah siyempre, kinukwento kita. Trip na trip kasi kita ‘eh!”

Kung tutuusin, hindi naman big deal kung ikwento niya na nag-sex kami. What bothers me is, nagpagalaw ako kay Kurt knowing na hindi naman kami mag-dyowa.

Kaya pinukpok ko ng kamao ang kaniyang dibdib at maluha-luhang sinabi na, “Bakit mo kinuwento sa kanila na nag-sex tayo?”

“Aray naman!”, angal ni Kurt. “Nag-asaran tayo sa pangalan ‘di ba? Kaya alam nila na Bekbek ang tawag ko sa iyo, parang pekpek na masarap kainin. Saka kahit maloko ako, hindi naman ako nagkukwento ng private life ko especially sa nangyari sa ating kantutan.”

Doon nawala ang takot ko sa sinabi ni Kurt subali’t may kaunti pa rin akong pag-aalinlangan at duda kung nagsasabi ba siya ng totoo.

“Gaya nga nang sinabi ko, Bekbek. What you see is what you get. At hindi ako magsisinugaling sa iyo.”

Bigla tuloy akong napayakap sa kaniya involuntarily. As in automatic. Kusang gumalaw ang mga braso ko at dumikit ito sa katawan ni Kurt na parang magnet. Hindi ko mapigilan ang katawan ko na yakapin siya.

At hindi ko na rin napigilan ang sarili ko na sabihing, “I love you so much, Kurt!”

“Totoo ba ‘yan? Mahal mo ko?”, gulat na tanong ni Kurt. Doon ko nasilayan ang magandang ngiti niya para sa akin.

“Oo, Kurt. Kaya nga hindi ako nag panty ngayon dahil gusto mo kapag nagka girlfriend ka, kahit magpalda na walang panty, ayos lang sa’yo.”

“Siyempre, ayos na ayos. Patingin nga!”

Nilihis niya ang palda ko paangat. Mabuti na lang at mabilis ang pagsapo ko sa aking saya at wala na masyadong tao sa eskinita.

“Ay! Ano ba? Baka may makakita sa atin.”, sita ko sa kaniya.

“Oo nga pala, nand’yan pa ang dalawang mokong. Hatid na kita sa inyo tapos doon tayo magkantutan.”, aya sa akin ni Kurt.

“Hinaan mo nga ang boses mo, Kurt. Napakabastos ng bibig mo.”

“Hahaha! Sarap mo talagang asarin. I love you, too, Bekbek!”, sambit niya sa akin.

Hiningi niya sa akin ang back pack ko upang tulungan daw ako at hinawakan niya ang aking kamay habang naglalakad na kami patungong istasyon ng LRT.

Bigla tuloy akong na-curious at hindi ko maiwasang hindi itanong kay Kurt kung, “Ano bang ibig sabihin ng Jebs?”

Part Three – Harutan sa LRT

Nang makaakyat na kami sa estasyon ng LRT…

…doon na sinagot ni Kurt ang tanong ko kanina.

Nang malaman ko kung ano nga ang ibig sabihin ng Jebs.

Sumabog ulit ang bahay-tawa ko. Hindi ko maawat ang hagalpak ko at nahihirapan na rin akong huminga sa sobrang pagtawa.

“Hahaha! Ayoko na! Wahaha!”

“Huy? Ano’ng nangyayari sa iyo? Parang ebak lang, tawang tawa ka na?”, turan ni Kurt na halatang nagpipigil lang din ng tawa.

“Eh… kasi, ngayon ko lang nakuha ‘yung connection ng Jebs sa Dominador.”, paliwanag ko habang patuloy pa rin sa pagtawa.

Pinalagpas na namin ‘yung isang tren dahil puno ito kahit sa unang bagon kung saan priority ang mga babae, buntis at may kapansanan.

Dagsaan talaga ang mga tao dito sa Doroteo Jose Station. Dito kasi sumasakay ang mga nanggaling sa Divisoria at Recto.

Nag-anunsyon na ang station aide na huling biyahe na raw ang susunod na tren.

Kaya kung sakali pa rin na puno ang kasunod, it’s either bababa na lang kami para sumakay ng jeep or makikipagsiksikan kami.

“Kung sakali ba, Kurt, na maluwag sa harap ng tren, payagan mo ba akong sumakay doon?”, tanong ko.

“Siyempre hindi. Dapat magkasama tayo. Hanggang Baclaran pa tayo bababa ‘di ba? Nakakainip kapag hindi ka kapiling.”

Wow, hindi lang sagot ang nakuha ko, may halong justifications pa. Lalo tuloy akong kinilig sa sinabi niya.

Kung minsan, kahit bastos siya, hindi siya aware na nakakapagsalita siya ng sweet at dama ko ang sincerity at concern niya sa akin.

Para hindi halatang kinilig ako, iniba ko ang usapan.

“Kanina ko pa napapansin ang suot mong jacket. Ang init init naman. Nakasarado pa ang zipper mo. Naaalibadbaran ako. Hubarin mo nga ‘yan!”

“Grabe ka, Bekbek! Hindi mo matago ang pagkasabik mo sa kantutan natin mamaya ‘no?”, mahalay na turan sa akin ni Kurt.

“Letse ka! Ang bastos mo talaga! Umm!”, sambit ko sabay suntok ko sa balikat niya.

“Nakakahalata na ako ‘ah! Panay ang buntal mo sa akin. Hindi mo na mapigil ang panggigigil mo.”, ngising wika niya.

“Paano naman, kung ano anong pinagsasasabi mo. Pinahuhubad ko sa iyo yung jacket baka matuyuan ka na ng pawis.”, malasakit ko. Ewan ko lang kung malasakit nga ba ang tingin niya sa tinuran ko.

“Kahit ‘yung zipper lang ang ibaba mo.”, dagdag ko pa.

“Grabe, pinababa mo ang zipper ko. Gusto mo na naman akong tsupain. Sabagay, sarap na sarap ka nga sa burat ko n’ung huling kantutan natin.”, bastos na tuya ni Kurt.

“Kapag hindi ka umayos, iiwan kita dito!”, banta ko.

Agad niyang binaba ang zipper ng jacket niya hanggang mahiwalay niya ito.

Matapos ay kinuha ko ang panyo ko saka ko pinunasan ang leeg niyang tagaktak ng pawis.

Hinawakan niya ang kamay ko kung saan ko tangan ang aking panyo at hinatak niya ako palapit sa kaniya.

Nang magdikit na ang aming mga katawan, dinakma niya ang p’wet ko at akma niya akong hahalikan.

Agad akong pumalag sa takot na baka lihisan niya ako ng palda.

Kaya dumistansya muna ako ng ilang hakbang paatras.

Na siya namang pagdating ng huling tren sa oras na alas nueve ng gabi.

Lalong nag-compress ang mga tao nang huminto ang tren at saktong nasa tapat kami mismo ng sliding doors.

Marami rami din ang lumabas at nang mabatid namin na wala nang lalabas, the struggle is real.

Nagmamadaling pumasok ang mga tao sa loob, pero nakapasok din agad kami kaso lang talagang siksikan. Doon ako niyakap nang mahigpit ni Kurt. Ganoon na rin ang ginawa ko at isinandal ko sa kaniyang dibdib ang aking ulo.

Bigla kong naramdaman na may nag-aangat ng aking palda.

Pinagbigay-alam ko ito kay Kurt nang pabulong.

“Kurt, ‘yung palda ko baka mabosohan ako. Alam mo na, wala akong suot na panty.”

Agad na tinignan ni Kurt ang nangyari sa palda ko. Naipit pala sa stainless na nakatayong estribo. Hinawi ito ni Kurt at ibinalik sa ayos.

At tuluyan niya nang hinawakan ang p’wet ko habang yakap ko siya.

Sinita ko siya ng pabulong, “Kurt, ‘yung kamay mo. Pakialis!”

Nangatuwiran na naman ang loko, “Marami pang tao. Kapag kaunti na lang. Hindi ko maigalaw ang kamay ko sa sikip ‘eh!”

“Basta umayos ka ha?”, sambit ko.

Bigla niya na lang akong binigyan ng smack sa bibig bilang tugon siguro sa tinuran ko.

Napakagat tuloy ako ng labi sa kilig. At muling sumandal sa kaniyang dibdib.

Doon na nagsara ang sliding doors at mukhang nakapasok naman ang lahat ng naghintay anupa’t siksikan na kami dito sa loob.

Habang tumatakbo ang tren, unti-unti ko nang nararamdaman ang dakma niya sa p’wet ko. Alam kong kinakapa niya kung may suot nga akong panty o wala.

Nang dumating kami ng Carriedo Station, marami nang lumabas pero mas marami yata ang pumasok kaya lalo kaming nagsiksikan. May naaamoy pa akong masangsang na anghit. Buti na lang mabango si Kurt kahit basa na ng pawis. Dito ko na lang ibababad ang ilong ko.

Pagdating sa Central, medyo lumuwag na dahil marami rami rin ang lumabas at kaunti na lang ang pumasok. Bumaba na rin ang nasa tapat naming manong. Inalok niya pa sa aking ang kaniyang upuan at doo’y umupo na ako bago nagpasalamat kay manong.

Salamat din dahil hindi na hawak ni Kurt ang pwet kong kanina pa niya nilalamutak.

Mukhang mapapahinga na ako sa pangmamanyak niya.

Umandar na ulit ang tren.

At hindi rin nahinto ang kalibugan ni Kurt.

Habang nakaupo ako at nakatayo naman siyang nakahawak sa estribo, inuumpog niya sa mukha ko ang bakat niyang burat mula sa kaniyang pantalon.

Sakto pa ang pagtama nito sa bibig ko.

Umangal ako, “Aray naman. Gago ka talaga, Kurt! Tigilan mo nga iyang kakaumpog mo ng kikiam mo sa mukha ko.”

“Parang n’ung huling kantutan natin, sinabi mong half long ito.”, bulalas niya.

“Tatahiin ko na iyang bibig mong mahalay ‘eh. Iwan kita dito.”, banta ko ulit.

“Mauga kasi yung tren kaya gumegawang ako. Hindi ko naman sinasadya ‘eh.”, katuwiran niya.

“Ah talaga ba?”, sambit ko sabay sandal sa inuupuan ko upang hindi ako maabot ni Kurt.

United Nations Avenue Station.

Muli na namang dumami ang taong pumasok. Kaya nakadikdik na naman ang dick ni Kurt sa harap ko. Alam na this!

Nang magsara ang pinto at umandar na ang tren, kahit nakasandal na ako, lalong lumiyad si Kurt maabot lang ang mukha ko.

Tinutulak ko ang katawan niya upang lumayo sa akin ngunit hindi ko siya maitaboy. Hindi siya natitinag.

Tumatawa lang sa akin si Kurt.

Maya-maya pa’y may tumunog na cellphone. Ang gara ng ring tone at sa lakas ng tunog nito ay mukhang naka max volume pa.

Tunog ng isang umungol na babae na animo’y nakikipag-sex.

Kaya chance ko na para makabawi ng pamamahiya sa kaniya.

“Huy, Kurt! Yung cellphone mo, may tawag ka.”

Todo deny ang gago.

“Hindi akin ‘yun. Baka ringtone mo yun Bekbek. Ang halay naman ng ringtone mo.”

Hindi ako nagpagapi, sinabi ko sa kaniya, “Wala naman akong cellphone ‘eh. Check mo iyong sa’yo, ayan o, nakabakat pa sa bulsa mo.”

Sinuksok niya nga ang kamay niya sa bulsa at doon na nawala ang tunog ng umuungol na babae.

“Ibang bakat naman ang tinitignan mo ‘eh!”, turan ng tarantado.

Magaling talagang mag-change ng topic itong si Kurt. Hanep!

Kaya nasambit ko na lang, “Ows, talaga?”

Tawa lang ang tinugon niya.

Mas marami na ang bumaba sa Pedro Gil at hindi na rin gaanong marami ang pumasok.

Pero tuloy pa rin ang pag umpog ng bukol niya sa mukha ko. Medyo hirap din ako sa pagsandal dahil nadudulas ako sa upuan na parang slide sa swimming pool.

Kaya ang ginawa ko, hinarang ko ang bisig ko sa kaniyang tiyan at isinandal ko ang aking noo.

Kaso binaba niya ang bisig ko daan para ma out of balance ako at hindi sinasadyang napasubsob ako mismo sa bukol niya.

Sa inis ko dala nang ginawa niya, kinagat ko ang naturang bukol niya.

May umangal na ale, “Ano ba iyan? Ke babae mong tao, napakaharot mo!”

Nagtinginan tuloy ang lahat ng naroon sa akin.

Namula ang aking mga pisngi sa sobrang hiya.

Hindi na ako umimik, hindi ko rin naman alam kung paano ako magre-respond sa ganitong sirkumstansya.

Sumusog pa si Kurt sa tinuran ng ale.

“Ang palabas na ito ay rated SPG. Ito ay may temang lengwahe, karahasan, sekswal, horror at droga na hindi angkop sa mga bata. Patnubay ng magulang ay kailangan.”

Unti-unti nang bumagal ang tren hudyat na magbababa at magsasakay na naman ng pasahero.

Bumuwelta ang ale sa pabirong turan ni Kurt.

“Mukhang kayong dalawa ang may kailangan ng patnubay ng magulang. Hay! Mga kabataan talaga, wala nang pinipiling lugar. Ang lalaswa!”

Nagtatatalak pa rin ang ale kahit nakalabas na siya ng tren.

Doon kami nakahinga nang maluwag at kapwa nagtawanan.

“Hala ka, nagalit ang ale sa pag-aakalang tsinutsupa mo ako.”, tuya sa akin ni Kurt.

“Bastos mo talaga! Ikaw nga may pa rated SPG ka pang nalalaman. Bagay sa’yo yung droga. Mukha kang bangag!”, asar ko rin sa kaniya.

Wala pa ring bakanteng upuan kahit nasa Quirino Avenue Station na kami. Nakatayo pa rin si Kurt sa harapan ko.

Signup, Chat, share and read more stories on our new website: www.libog-stories.com

Pinagmamasdan ko ang mga tao dito. Hindi ko alam kung bakit ako nakakaramdam ng hiya samantalang hindi ko naman sila kilala at hindi rin naman nila kami kilala.

Tutal nakatatak na sa isip nila na astang tsinutsupa ko si Kurt, bakit hindi ko kaya totohanin?

Itutuloy…

Feel free to comment what goes on your mind. Thank you!