Written by hotsluttygay
*** Warning: Violence, Rape & Manipulation ahead. Feel free to skip the entire series if you’re not into this kind of theme.
Sophia’s point of view
“So what do you want to talk about?” tanong ko kay Adonis ng makita siya sa aking likuran.
“I’m sorry if I scared or bother you, but I’m here para humingi ng tawad sa mga nasabi ko sayo noong contract signing” ani Adonis.
“Alin dun? Enlighten me please” tugon ko na ikinabigla nito.
Huminga ito ng malalim bago sumagot.
“I-I-m sorry for grabbing your arm. And I’m sorry kung may mga nabanggit akong salita na nakasakit o nakainsulto sayo” panimula nito. “I’ll admit, nadala ako ng takot noong araw na iyon because I didn’t expect that after how many years ay makikita ka namin uli. That after so many years ay bigla ka na lang magpapakita sa aming lahat doon pa mismo sa contract signing namin ni King Villarin. Your sudden appearance was one hell of a narrative!”
Napangisi ako.
“At simula noong araw na iyon ay marami ng mga katanungan ang natakbo sa utak ko. Paanong nangyaring naging parte ka ng kumpanya ni King Villarin? Of all the people, bakit siya? Alam ba ni King Villarin ang nangyari sayo? Kasabwat mo ba siya sa mga plano mo? Nagkataon lang ba ang lahat? O plinano mo lahat ng ito sa simula’t sapul para maghiganti? Now tell me, ano ba talaga ang pakay mo sa pagbalik mo?” tanong nito.
Tumingin ako sa kanyang mga mata ng deretso bago sumagot.
“Tama ka. My sudden appearance noong contract signing mo with King Villarin was not a coincidence. It was to show you na ang babaeng ipinagtabuyan at tinrato ninyong parang basura tatlong taon na ang nakakaraan ay nakabangon na” napakunot ang noo nito.
“So I’m right, you came back for revenge?” nag-aalalang tanong nito.
Natawa ako sa kanyang tanong dahil tila nag-aalala o naduduwag ito base sa kanyang tono. At dahil ayokong masira ang aking mga plano ay gagamitin ko ang pagkakataong ito para mapaikot siya sa aking palad.
“Adonis, sa teleserye lang nangyayari ang paghihiganti. Come to think of it? Why would I waste my time and effort para maghiganti sa inyo? It was already three years ago at marami ng nangyari sa akin. I already have my priorities in life at wala na sa plano ko ang balikan pa ang nakaraan at gawin ang sinasabi mong paghihiganti” sagot ko habang patuloy na natatawa.
Seryosong tumingin sa aking mga mata si Adonis na tila inoobserbahan ako.
“You don’t believe, do you?” tanong ko. “Okay, if you are going to ask me the same question three years ago, my answer would probably be yes! Sino ba namang hindi gaganti sa mga taong ginawan siya ng kamalian? Pinagtabuyan? At hindi siya pinaniwalaan? Kahit siguro tanungin mo ang kahit na sinong tao ang nagawan ng ganun ay gaganti’t gaganti.”
“But life is too short, and what I need to do is just move on with my life and forgive those people na gumawa sa akin ng mali. In fact, kaya nga ako nagpunta dito sa puntod ni Lola Tessa ay para sabihin sa kanyang napatawad ko na ang lahat at handa na akong magsimula uli at kalimutan ang nakaraan. Maayos na ang buhay ko at ayokong ng guluhin ito dahil lang sa mga sigalot natin noon. That is going to be a waste of my time!”
Unti unting nagbabago ang seryoso nitong mukha at mukhang unti unti na akong pinapaniwalaan.
“So you have nothing to worry about, Adonis. Let us consider this business partnership a fresh start for us. Sabi nga ng asawa mo ay no personal matter on this partnership, so let us start from here. Malay mo we can still go back to where we left…” tumingin ako kay Adonis na tila may gustong ipahiwatig.
“Whu-whu-what do you mean?” nagtatakang tanong nito.
“As friends” sagot ko sabay yakap dito ng mahigpit. Hinigpitan ko ang aking pagkakayakap sa kanya upang hindi ito makawala.
Hindi ko inaasahan ang pagyakap nito sa akin pabalik. Hindi man kasing higpit ng sa akin, ngunit sapat na upang iparamdam niya ang kanyang pakikipag-ayos sa akin.
Matapos ang mahigit isang minuto ay bumitaw na ako sa aming yakapan. “So I hope that makes an assurance na wala akong masamang plano. All I want is to have a fresh start, that’s it.” ngumiti si Adonis sabay tumango.
“I believe you, Sophia. And thank you!” anito.
Ngumiti ako at sabay hinimas ang kanyang braso.
“Sige na, umuwi ka na at baka nag-aalala na ang asawa mo. Siguradong hindi niya alam na nakipagkita ka sa akin ngayon at ayoko namang magkaroon kayo ng hindi pagkakaunawaan because of me” muling ngumiti si Adonis.
“Yeah! So, see you in the office?” tanong nito.
“We’ll see. I still need to ask King’s permission first. He has a lot of businesses, so I need to also oversee all of those.”
“Alright! I hope he’ll say yes. I can’t wait for us to work altogether. That’s going to be as crazy as hell for sure!” biro nito bago tuluyan akong iniwanan sa puntod ni Lola Tessa.
“Yes! That is going to be as crazy as hell” bulong ko at ngumisi. Dumako ang tingin ko kay Ace na nasa loob ng kanyang sasakyan. Sigurado akong nakuhanan niya lahat ng nangyari sa amin ni Adonis at lahat ng iyon ay siguradong makakarating kay Magdalena.
===
Kasalukuyan akong nakahiga sa aking kwarto habang inaalala ang naging usapan naming iyon ni Adonis.
Hindi ako makapaniwalang mabilis ko lang siyang napaikot sa lahat ng aking mga sinabi. Kung inaakala niya na masisindak niya ako sa biglaang pagpapakita niya sa akin ay nagkakamali siya.Everything is well planned out.
At hindi lang iyon, wala itong kaalam alam na naging pain siya upang saktan ang kanyang asawang si Magdalena. Siguradong nanggagalaiti na ito sa galit ng makita niya ang larawan namin ni Adonis na magkayakap.
Hindi ko mapigilang matawa habang iniisip ang hindi maipintang mukha ng aking dating matalik na kaibigan.
Ring! Ring! Ring!
Napatingin ako sa aking cellphone at nakitang may tumatawag.
Si King.
Agad akong napabalikwas mula sa pagkakahiga at sinagot ang tawag.“Hello, King? Kamusta ka na? Bakit ngayon ka lang tumawag? Nag-alala ako sayo.”sunod sunod kong tanong.
Ngunit sa dinami dami ng tanong kong iyon ay ni isa wala siyang sinagot.“Hello, King? Nandyan ka pa ba?”muli kong tanong.
“Mmm-mmm”tipid na sagot nito at halata ang pagod sa timbre ng kanyang boses.
“Is everything alright?”nag-aalala kong tanong.
“Mmm-mmm”muli nitong tugon.
Gusto ko mang mainis dahil sa kung paano siya sumagot, pero hindi ko magawa. Wala itong ideya kung gaano ako katagal naghintay sa kanyang pagtawag.
“Nga pala, King, nagpunta ako sa puntod ni Lola Tessa kanina. Gusto ko lang siyang dalawin at kwentuhan ng mga nangyari sa buhay ko. Hindi ko na din kasi siya nabibisita kaya nagpunta ako sa puntod niya kanina”panimulang kwento ko.“Kaso hindi ko inaasahan na magpapakita si Adonis sa akin dun. Hindi ko alam paano niya nalaman na andun ako”dagdag ko.
Hindi pa din nagsasalita si King pero ramdam kong nakikinig ito.
“He actually confronted me. Tinanong niya ako kung ano ba talaga ang mga plano ko. Kung balak ko daw ba gumanti, o magkasabwat daw ba tayo. So of course, I did what was planned. And I successfully convinced him na wala na akong balak guman-“hindi ko pa natatapos ang kwento ko ng putulin ako ni King.
“Masarap ba yakap niya?”seryosong tanong nito.
“Ha?”gulat kong tanong.
“Hatdog! Tsk!”inis na sambit nito.“Tanong ko kung masarap ba yakap ng gagong yun? Diba may payakap yakap pa kayo kanina?”nagtaka naman ako kung paano niya nalaman, pero siguradong nasabihan na siya ni Ace tungkol dito.
“King hindi naman kailangang tanungin pa yan, alam mo namang kasama sa mga plano ko yung nangyari kanina”depensa ko.
“Tang ina!”mahinang sambit nito.“Makabalik lang ako diyan sa Pilipinas, susuntukin ko yung gagong yun”dagdag nito.
Hindi ko maiwasang mapangiti. I know what he’s feeling right now, and I don’t want to spoil it by confirming it to him.
Nakaisip ako ng ideya, tutal pinag-alala niya ako dahil sa hindi niya pagtawag sa akin agad, kaya naman oras ko na ito upang gumanti.
“Hmmmmm, actually, masarap ang yakap niya”pang-aasar ko.“Mahigpit, damang dama ko ang init ng yakap niya”dagdag ko.
“King inang yan, Sophia! Wag mo akong simulan! Alam na alam mo na paano ako asarin ah!”parang batang sambit nito.
Napangisi ako.“Hindi lang iyon, nagyakapan pa kami ng matagal. Hindi ko na nga maalala kung ilang minuto yun eh, basta matagal. Soooobrang tagaaaal”muli kong pang-aasar.
“Ah ganyan ah! Sige!”mayabang na sambit nito.”Alam mo bang may naglilinis na housekeeper dito sa hotel room ko ngayon? And she’s not an ordinary housekeeper, she’s a hooooot housekeeper. Sobrang hot! Panay nga ang tingin sa akin eh. Wala pa naman akong pantaas ngayon kasi patulog na rin naman ako”
Napakunot ako ng noo.“Okay”tipid kong sagot at hindi na nagsalita.
“Tapos kapag nagpupunas ng alikabok ay panay ang tuwad. Para bang nang-aakit.hehe”mapang-asar na tono nito.
Hindi ko napigilang maasar sa kanyang ginagawa. Alam kong gawa gawa niya lamang ang kanyang sinasabi ngunit tinatablan pa rin ako ng inis.
“Pero kahit na anong pagiging hot housekeeper niya, no one’s gonna be hotter, more beautiful, and more extraordinary than my soon-to-be girl… ikaw”seryosong sambit nito.
Nag-init ang aking mukha at tila sasabog ito.
“I miss you, Sophia”bulong nito.“I miss you too, King”sagot ko.
“Umuwi ka na dito, I miss you so much”pinipigilan ko ang luha kong pumatak. Hindi nito alam kung gaano ko siya kamiss ngayon.
“I’ll be home soon, may importante lang talaga akong kailangang asikasuhin dito but when everything is settled, I’ll be home in no time. I promise”anito.
“I am your home, King. At hihintayin kita, pati ang pangako mo sa akin bago tayo maghiwalay sa airport”ani ko.
“You still remember that, huh?”natawa si King.“Then you need to start preparing yourself, because once you’re mine, it’s already going to be forever. You are going to be stuck with me for the rest of your life”
“And that’s going to be beautiful for sure”sagot ko.
Nagkwentuhan pa kami ni King tungkol sa maraming bagay at nakapag paalam na rin ako sa kanya tungkol sa pagkakaroon ko ng opisina sa kumpanya nina Adonis.
Nagkwentuhan pa kami ng nagkwentuhan hanggang sa parehas naming makatulugan ang isa’t isa habang magkausap sa cellphone.
Namiss ko siya ng sobra.
At ngayon ay mas sigurado pa ako sa sigurado,I’ve already fallen for him.
===
Lumipas ang mga araw at naging abala ako sa trabaho. Patuloy ang aking research ng magagandang ideya tungkol sa food business na posibleng iventure namin with Salvacion Enterprises Inc. at marami din akong mga inasikaso sa ibang businesses ni King.
Lahat ng iyon ay natapos ko. Hindi ko maintindihan pero tila ganadong ganado akong magtrabaho simula noong nagkausap kami ni King.
Tinawagan na rin ako ni Magdalena at nakausap siya tungkol sa pagpayag ko na magkaroon ng sarili kong opisina sa kanilang kumpanya.
Nakakapagtaka dahil tila hindi na ito apektado sa mga litrato namin ni Adonis na magkayakap. Hindi ako nakapansin ng anumang inis o pagpaparinig sa kanya habang magkausap kami.
But I’m sure that’s only her way to deceive me. Isa sa mga aral na tinuro ni Lola Tessa sa akin nakapag ang dagat ay tahimik, asahan mo at malalim.
Siguradong meron at merong gagawin si Magdalena upang makabawi sa akin.
And I have to figure that out.
===
Magdalena’s point of view
Nandito kami ngayon ni Adonis sa kakaayos lamang na opisina ni Sophia dito sa aming kumpanya. Ngayon ang kanyang magigiging unang araw dito kaya naman we made sure that her office is going to be perfect.
Paminsan minsan ay sumisilip ang ilan sa aming mga shareholders upang tingnan kung dumating na ba si Sophia. Excited na raw kasi silang makatrabaho ito.
Napapangisi na lang ako because they have no idea of what’s gonna happen today.
“Everything is all set, babe! Let’s just wait for Sophia”ani Adonis.
“Yes, babe! I can’t wait to work with her. I have no doubt that our collaboration will be outstanding since may allotted space na siya dito sa kumpanya natin. Mabilis na ang communication natin with her”ani ko.
Hinawakan ni Adonis ang aking dalawang kamay at tiningnan ako sa mga mata.
“Babe, I am sorry if naglihim ako sayo the night I confronted Sophia. It wasn’t my intention to hurt you or not tell it to you, sadyang you have all figured it out on your own”anito. Walang sawa itong nahingi ng tawad sa akin dahil sa nangyari. Parang araw araw na lang yata ay lagi itong nagsosorry.“I will not get tired of apologozing just to give you an assurance that I only did that for you and Addy. Nag-alala lang talaga ako na baka may balak siyang hindi maganda sa pamilya natin, kaya as early as possible, as a father, inayos ko na agad ang sigalot na pagitan natin at ni Sophia. Besides, I don’t want to do business with someone na hindi natin kasundo, that’s going to affect not just our personal lives but also our business”dagdag nito.
Tumingin ako sa kanya at ngumiti.
“How many times do I need to tell you that’s alright. I know you only did that for us, and I am not taking that against you” sambit ko.“As my husband and father of Addy, I trust you. And I am sure that you will not do anything to harm our family. Kaya naman I assure you, everything is fine”ani ko sa kanya.
“Are you sure?”
Tumango ako.
“Really sure?”natawa ako kaya naman hinawakan ko siya sa kanyang pisngi sabay ginawaran ito ng halik. Hinawakan ko ang kwelyo ng kanyang suot na longsleeves at mas idiniin pa ang aking halik.
Unting unting naging mapusok ang paglalaro ng aming mga labi sa isa’t isa. Gumapang ang aking kamay pataas sa kanyang buhok at mas lalo pang idiniin ang kanyang ulo sa akin. Gumapang naman ang kanyang kamay sa aking legs at nagpatuloy ito papasok sa aking skirt.
“Ehem! Ehem!”agad kaming naghiwalay ng marinig na may umubo.
Si Sophia.
“I-I-I’m sorry! I didn’t notice that you are already here”natatarantang paghingi ng tawad ni Adonis habang inaayos ang kwelyo ng kanyang damit.
Napangisi ako. It’s actually a good thing that Sophia saw us para naman malaman niya na akin lang ang asawa ko.
“That’s alright! I just didn’t expect that your company has a very lenient policy. Kaya siguro your employees enjoy working here… so much freedom”ani Sophia.
Napakunot ang aking noo dahil tila ba pang-iinsulto ang kanyang sinabi. Gusto niya bang palabasin na we allow employees to flirt inside our office?
Gusto ko sanang sumagot pero pinigilan ko ang aking sarili. I need to be patient dahil hindi pa ngayon ang tamang oras para pahiyain siya.
“We’re sorry, Sophia.”paghingi ko ng tawad.“Anyways, welcome again to Salvacion Enterprises, Inc. And this is going to be your office”ani ko.
Ngumiti si Sophia at lumibot ang kanyang mga mata sa paligid ng kwarto.“This office is beautiful. I appreciate the effort of the people who designed and arranged this”sagot nito.
Ngumiti ako.
“We’re glad you liked it”ani ko. “So, before we proceed on our today’s agenda, can we first give you a quick tour around? Everyone is excited to see our new business partner. Tsaka kanina pa silip ng silip ang mga shareholders namin. They keep checking on you”natatawa kong sambit.
“Sure! I’m also curious about your working environment here, so that I can act accordingly.”sagot nito.
Sinimulan na naming i-tour si Sophia sa kumpanya. Nagtungo kami sa ibat ibat mahahalagang department na kailangan niyang makita at maging sa opisina ng aming mga shareholders. Lahat sila ay magiliw na winelcome si Sophia at walang mapagsidlan ang kanilang saya dahil sa wakas ay magsisimula na ang mga proyekto ng aming mga kumpanya.
Pagkatapos namin siyang ilibot ni Adonis ay hinayaan muna namin magpahinga ito sa kanyang opisina at sinabihan siya na maghanda na para sa aming meeting upang pagusapan ang kanyang proposal para sa food business na maaring namin iventure.
Napangisi ako.
Hindi na ako makapag hintay na magsimula ang aming meeting. Ewan ko lang kung may mukha pa siyang maihaharap sa mga shareholders namin, o maging kay King, kapag ibinagsak ko na ang aking pasabog.
Pagsisisihan mo Sophia na bumalik ka pa sa buhay namin.
===
At nagsimula na nga ang aming meeting.
Nandito kami sa conference room kasama ang asawa ko at ang lahat ng aming shareholders. Si Sophia ay nasa unahan at kasalukuyang nagpepresent ng kanyang ginawang proposal.
“Before we begin, I would like to ask you, what do you think is everyone’s common ground?”tanong ni Sophia.
Napatingin ako sa mga tao sa paligid at lahat sila ay nag-iisip.
“Culture?”sagot ng isa.
“Religion?”
“Politics?”ani ng isa.
“Language?”
“Thank you for your answers! Does anyone here would like to give any additional answer?”muling tanong ni Sophia na tila hinahanap ang gustong marinig na sagot.
“Food”ani ko.
“That’s correct”ani Sophia.
Napatingin ang lahat sa akin at natuwa sa aking isinagot.
“Food serves as one of our universal languages. Everyone here can create beautiful memories if they share good food. In fact, people visit different countries because of the culture, religion, and politics, but they will never strike out FOOD from their bucket list”panimula ni Sophia.
“And here in the Philippines, we have a lot of good food that we enjoy. And that is what we are trying to aim. We are going to create a lot more memories with everyone by providing GOOD FOOD.”anito.
“That line is too common, Sophia. A lot of restaurants offer good food. We cannot just be good, we need to be better. Kung ganyan lang din naman, what makes us different to other restaurants?”ani ko.
Napatingin ako sa paligid at lahat sila ay tumutungo at nagpapahiwatig ng pagsang-ayon sa aking sinabi.
“Authenticity”nakangiting sagot ni Sophia.“A lot of restaurants say that they provide authentic Filipino dishes, made by world-class chefs. But if you are going to ask the people, they will not agree to it because the dishes taste different. And that is because restaurants would like to compete with each other to be better. And what is being compromised? The authenticity of the food”ani Sophia.
Napairap ako.
“Who doesn’t want authentic, anyway? Kaya nga nagpupunta ang mga turista sa bansa natin to feel and taste authenticity. People here in the Philippines also travel domestically to taste different Filipino dishes.”
“Kasi mas masarap ang authentic. Katulad rin ng mga asawa o mga taong minamahal ninyo, the reason why you fell in love with them because they are authentic and true. You will never love someone pretentious and full of lies. Kaya naman likefood, we don’t need to change the entire ingredients for it to become better, we just need to beauthentic and unleash its full flavors” anito.
Muli akong napairap.
Hayop ka, Sophia!Yan ang paulit ulit na sinisigaw ko sa aking isipan.
Nagsisimula ko na rin marinig ang mga boses sa aking utak na tila ay pinagtatawanan ako dahil sa ikalawang pagkakataon ay napahiya ako dito sa aming meeting.
“So with that kind of idea, we can hire people from different regions who know their food the most. We can hire single mothers, women victims of abuse, or anyone in that spectrum who knows their dishes the best so that we can not just deliver authentic food, but also help those unfortunate people and give them opportunities for a better life”
“We can install food buses beside universities or commercial areas so that students, employees, and other people can enjoy authentic Filipino dishes. We will also build buffet restaurants staffed by Filipinos who are striving hard in life to earn money. This is not just about cooking, this is helping our community and being proud of what Filipinos have when it comes to providing good food. This is Filipino cuisine accessible to all walks of life.”
Nagtuloy tuloy ang pagsasalita ni Sophia ngunit wala na akong maintindihan. Ang kaninang mahihinang boses na naririnig ko sa aking utak ay unti unting lumalakas.
Tinitingnan ko si Adonis at ang aming mga shareholders na bilib na bilib sa mga sinasabi ni Sophia. Lahat sila ay halatang kumbinsido sa proposal niya.
Kinuha ko ang aking cellphone at patagong nagsend ng message kay Simon upang sabihan na gawin na ngayon ang aming plano.
Ilang sandali pa, habang patuloy na nagsasalita si Sophia, ay sabay sabay na tumunog ang aming mga cellphones.
Lahat ay nagtaka sa kung anong mensahe ang natanggap namin at nang tinignan namin ang aming mga cellphone ay meron ditong mensahe na nagsasabing,Imporant: Sophia is a SLUT!
Meron din doong link kaya naman pinindot ko iyon.
“Aaaaah sigeeee paaa aaaah aaaah haaaaaaa ang saraaaapppp aaaahhhh isagaaaad niyooo paaaaa!!! Mang Bertooooo!! Mang Freeeedddd!!! Kantutin niyoooooo paaa akooooooo!!!! Aaaaaahhhhh!!!”
“Isagad niyo paaaaaaaa ooohhhhhh uuuuuhhhhhh!!!!! Ang saraaaaappp ng mga buraaattttt niyooooooooo! Walang kasing saraaaaappppp!!! Sige paaaaaaa!! Aaaaaahhhh! Tamuran niyo ang pukeeee kooooooong malandeee! Buntisin niyooo akoooooooo! Anakan niyoooo akoooo ngayonnnnn”
“Isa akong puta! Putahin niyo akooooooo hanggang gusto niyo!!! Mang Berto!!!! Mang Freeeeeeeeddddd!!!”
Iyon ang video ni Sophia kasama sina Mang Berto at Mang Fred, habang nagpapakasarap sa kama.
Bakas ang pagkagulat sa itsura ng aming mga shareholders at maging sa itsura ni Adonis dahil napapanood din nila sa kanilang mga cellphones ang video na iyon ni Sophia.
Tiningnan ko ang babaeng nagpepresent sa harapan at hindi maipinta ang kanyang itsura habang naririnig sa buong kwarto ang kanyang mga ungol.
Agad nitong isinara ang kanyang laptop at patakbong lumabas ng conference room. Kita ang pagkapahiya sa kanyang itsura at halos hindi ito makatingin sa amin dahil sa kahihiyan.
Napangisi na lamang akong muli.
You’re such a slut, Sophia.
Itutuloy…
P.S. It’s been a months before the last update. Thank you if you find time to finish this update. I hope makabalik na ako talaga sa pagsusulat.
Websites:
Facebook: https://www.facebook.com/profile.php?id=100075987459947
Signature:
Embrace who you are and make a difference in this world.
- Babawiin Ko Ang Lahat (Chapter 9) - October 30, 2023
- Paulita, Ang Baklang Puta (Part 8) - July 15, 2023
- Paulita, Ang Baklang Puta (Part 7) - June 27, 2023