Muling pagpapatuloy ni Mok
“ohhh shitt ka Bern” impit ang ungol ni Suzie habang patuloy na binabayo siya mula sa likuran.
Muling pagpapatuloy ni Mok
“ohhh shitt ka Bern” impit ang ungol ni Suzie habang patuloy na binabayo siya mula sa likuran.
“Arayy… bakit ba?” rinig ni Bella ang tinig ni Bern mula sa labas habang nakasandal ang ulo ng dalaga sa pintuan at pinakawalan na nya ang mga luhang iniimpit nya.
Sa reception area parami ng parami ang mga tao. Naging usher na si Jake habang nakikipag-kamay sa mga bisita. Biglang nagvibrate ang cellphone niya. Isang missed call. Si Bella.
Dumiretso si Bella sa kanyang kwarto.Binuksan niya ang kanyang bag para hanapin ang kanyang susi…wala.
Narinig niyang pumihit ang seradura sa loob at bumukas ito….
“Mukhang nagkakaigihan na kayo ni Bella ah?”
“Hoy Jake!”
“Huh” napalingon si Jake sa kausap. Si Bern, ang classmate at boardmate niya.
Lumapit ang dalaga sa nakaawang na pinto,noon lang niya nakita ang loob ng katabing kwarto. Maganda ang disenyo nito. Natatakpan ng matingkad na kulay na kurtina ang bintana.
Dumating nga kinabukasan ang tita Nina ni Virgie. Mas nakakabatang kapatid ito ng kanyang mommy, pero me katangkaran ito at mas matikas ang katawan.
“Uno?”
Hindi makapaniwala si Bella sa naka-bilog na numero sa kanyang class card. 1.00. Ang pinakamataas na marka.
Lalo atang nag-stand in attention ang kargada ko sa pagkakasagi ng kamay ni Virgie. Pero patay-malisya lang ako habang naglalakad kami papunta sa kanila.
Mula nung una kong matikman si Hilda panay na ako napunta sa kanila. Lagi ko siya dinidilgan. Tumitiyempo kami pag wala masyadong customer sa shop at wala din ang dalaga niya.
Nakatalkod si Hilda nung pumasok ako sa kuwarto niya. Pagkalock ko ng pintuan, dahan-dahan ko siyang nilapitan. At niyapos ko siya mula sa likod. Nagulat si Hilda.
Isa akong computer technician, dati connected sa isang malaking data encoding company, pero nung nag outsource ang kumpanya isa ako sa mga na-retrench. Gamit ang konting naipon,
Matagal nang naglalaro ng tennis si Garett. Mula nang pagkabata ay nahiligan na nito ang pagpalo sa bola ng raketa.
Matatapos na ang taon nang pumanaw si Girlie. Sa kabila ng mga therapy at gamot, hindi rin nailigtas ang kanyang buhay. One final collapse at nagcomatose na siya. Hindi na nairevive.
Nagmulat ng mata si Girlie. Puting tabing ng kurtina ang una niyang namasdan. Dahan-dahan niyang inaangat ang ulo para makabangon sa pagkakahiga
Nakarating na ng Jakarta ang eroplanong sinasakyan ni Girlie, bandang ika-1 ng madaling araw. Matapos makalabas ng airport hinanap nito ang sundo.
Alas-8 ng gabi ang flight ni Girlie patungong Jakarta. Maaga siyang nagising nung araw na yun, at tinungo ang opisina
Napabalikwas ng bangon si Girlie nang mga sandaling iyon. Tutop ang dibdib, napabuntong-hininga siya habang tumatagaktak ang pawis sa kanyang noo.
The three men from the bar started to walk towards the hotel just near the apartelle where Hazel and Agnes were staying. I followed them surreptitiously.
One of the “luxuries” an overseas worker can afford to have is the sightseeing. Yes, it is considered a luxury because not too many workers can either avail or have the time.