Read Arkila (Part 1) – Pinoy Sex Stories

Arkila (Part 1)

By Maligalig

Isa akong empleyado na nagta-trabaho sa Maynila. Tuwing wala akong pasok ay umuuwi ako sa aming probinsya na ‘di naman kalayuan sa Metro Manila. Madalas ay nag-iikot ako sa lugar namin dala ang aking bisikleta o kaya’y tumatambay sa malawak na bakanteng lote at pinapanood ang mga batang naglalaro. Nakakalibang makita na may mga bata pa ring naglalaro ng mga larong pinoy tulad ng luksong baka at patintero.

Isang hapon habang nakatambay ako sa bakanteng lote ay may dalawang babaeng lumapit sa akin. Pamilyar ang mga mukha nila ngunit hindi ko alam ang pangalan.

“Kuya, pwede p’eram kami ng bike?” tanong ng isa sa kanila.

“Marunong ba kayo mag-bike?” balik na tanong ko.

“Ako marunong, siya hindi!” sagot ng nanghihiram sabay turo sa kasama.

“E, paano kayo magba-bike?” sabay kamot ko sa ulo.

“Edi ia-angkas ko na lang siya!” mungkahi nito.

Hinayaan ko silang gamitin ang aking bisikleta basta sa malapit lang at huwag malapit sa ibang mga batang naglalaro. Noong una ay nakita ko silang magka-angkas ngunit ilang sandali lang ay napansin kong panay sunod at habol na lang ang isa. Marahil ay nahirapan na rin sila o hindi lang sanay mag-angkas.

“O, akala ko ba ia-angkas mo ‘yung kasama mo. Bakit pinapahabol mo na lang?” natatawang tanong ko.

“E, ang bigat niya Kuya pati malikot pa,” reklamo nito.

“Dapat kasi tinuruan mo mag-bike!” utos ko sa kanya.

“Sus, matanda pa siya sa akin. Dapat nga mas pa marunong siya!” sagot nito.

“Gano’n ba ‘yun?” kunot-noo kong tanong.

“Syempre! Nauna siya ipanganak, e!” katwiran niya.

“Bakit, ilang taon na ba kayo?” tanong ko.

“Ako 17, siya 19.” sagot ng madaldal kong kausap.

“Hindi halata, mukha lang kayong mga elementary!” kantyaw ko sabay tawa.

“Grabe siya! May elementary bang ganito ang dede” pag-alma ng kausap ko sabay alog ng kanyang hinaharap.

“Huy, ang bastos mo! Baka malaswaan sa atin si kuya!” saway ng kasama niya.

“Marunong ka pala magsalita?” tanong ko at sabay kaming tumawa ng kasama niya.

“Oo naman! Hindi lang ako marunong mag-bike pero marunong akong magsalita noh!” at natawa na rin siya.

Pinagmasdan ko ang dalawa. Mas matured ang katawan ni 17. May kalakihan nga ang hinaharap niya kahit mas bata. Mahaba ang buhok at may kaitiman ang kutis niya pero halos magkasing tangkad sila ng kasama niya. Agaw-pansin din ang kadaldalan at pagka-kalog nito. Si 19 naman ay medyo malaman pero may korte ang katawan. Maputi at hanggang balikat ang buhok, bilugan ang mga mata at pantay ang mga ngipin na kapansin-pansin kapag ngumingiti o nagsasalita.

“Pwede ba ikaw magturo sa kanya, Kuya? tanong ni 17.

“Bakit ako?” pagtataka ko.

“Ang bigat kasi niya, e. Tsaka bike mo naman ‘yan kaya ikaw na magturo,” utos niya.

“Aba, ayos kayo, a! Kanina nanghigiram lang kayo ngayon nagpapaturo na!” sagot ko.

“Sige na, kuya. Mabait ka naman, e!” ang-uuto ni 17.

“Paano mo nasabi?” tanong ko.

“Papahiramin mo ba kami ng bike kung hindi ka mabait?” katwiran nito.

“E, dapat ang magturo diyan babae rin. Mamaya ipa-baranggay niyo pa ako ‘pag nahawakan ko ‘yan kung saan,” pagtutol ko.

“Hindi ‘yan, kuya. Siya nga nagsabi na paturuan ko siya sa iyo, e.” pag-amin nito.

“Weh?” pang-aasar ko.

“Oo nga! Mahiyain lang talaga ‘tong kaibigan ko na ‘to. Turuan mo na kasi!” pagpupumilit niya.

“Tapos ikaw naman makapal mukha?” pagbasag ko sa kanya.

Tumawa lang ang dalawa at napilit din nila akong turuan si 19 mag-bike. Medyo mabigat nga siya at malikot. Aaminin ko na nahihirapan akong turuan siya pero natutuwa na rin ako lalo tuwing nagdidikit ang katawan namin. Hawak ko ang isang side ng manibela habang ang isang kamay naman ay sa ilalim ng upuan. Kung minsan ay nasasapo ko ang pwet ni 19 ngunit parang wala lang sa kanya. Minsan din ay nahahawakan ko siya sa bandang baywang at nararamdaman ko ang korte ng kanyang katawan. Nakapagtataka rin na nanatili siyang mabango kahit pa pawisan.

Ala sais na nang magpasya kaming magpahinga muna at maupo sa mga damuhan. Dito ko natitigan ng husto ang mabibilog na hita ni 19 na kanina ay hindi ko masyadong matutukan dahil sa pagtuturo sa kanya.

“Ang bigat mo pala!” biro ko kay 19.

“Sabi sa’yo mabigat siya, e!” sabat ni 17.

“Ang bully mo, Kuya. Kanina ka pa! Isusumbong kita kay Ate Ano!” pagbabanta niya kasunod ng pagbanggit sa pangalan ng Nanay ko.

“Kilala niyo Nanay ko?” pagtataka kong tanong.

“Hala siya! Syempre naman, ilang bahay lang pagitan ng bahay natin!” sagot ni 19.

“Suplado ka kasi hindi ka namamansin tuwing nadadaanan mo kami!” dugtong pa ni 17.

Kaya pala pamilyar ang dalawang ito. Ilan sila sa mga gusgusing bata na nagtatakbuhan sa eskenita namin. Hindi ko napansing mga dalagita na ngayon.

Napadalas ang pagbibisikleta ko kasama ang dalawa. Pinahiram ko na rin ang isa ko pang bisikleta kay 17 para hindi na niya kami maistorbo ni 19. Hanggang isang araw ay may nakita akong hindi dapat.

Hapon iyon at katulad ng mga nakaraan, kasama ko na naman mag-bisikleta ang dalawa. Agaw pansin lang ang suot nila na pumukaw sa aking atensyon. Maluwag ang damit ni 17 at kapag yumuyuko siya ay namamalas ang kanyang pinagpalang hinaharap, pero sa maluwag na maikling maong shorts ni 19 talaga natuon ang atensyon ko. Sa tuwing pumapadyak siya ay sumisilip ang dilaw niyang underwear na nagbibigay ng kung anong pakiramdam sa akin.

“Kuya, dito ka muna saglit may gagawin lang kami” utos ng dalawa sa akin at iniwan ang mga bisikleta.

Tumakbo sila patungo sa masukal na bahagi ng bakanteng lote. Nagtaka naman ako kaya pasimple ko silang sinundan. Natigilan ako nang makitang umiihi pala ang dalawa. Kitang-kita ng dalawang mata ko ang hiwa ni 19 at ang mala-balahibong pusa nitong buhok na hindi pa masyadong makapal. Nakaupo naman sa likod niya si 17 kaya naharangan. Marahan akong bumalik sa kinaroroonan ng mga bisikleta na parang walang nangyari. Ilang sandali pa ay bumalik na rin ang dalawa at ipinagpatuloy bamin ang pagbibisikleta.