Anna, The Memory Will Stay Forever II
By ratholeph
Sa mga nakabasa nang unang yugto nito. Salamat ng marami!
II – Bagyo at ang Lansangan
Pumunta na ako sa auto at ini-start ito. Eksaktong eksakto yata ang panahon at lucky color ko yata ang Red ngayon. Dala ko kasi ay isang kotseng pula, at ang isasakay ko ay naka kulay pulang bra na may baon ding T-back na pula. Hmmm hindi naman kaya mamula na lang ang aking alaga sa kaka-asa? Haha!
Binwelta ko na ang auto at nagpunta sa direksyon ng coffee shop dahil dun namin napagkasunduang magkita. Medyo may kalayuan din ng kaunti ang pinagparadahan ko dahil nga sa madaming sasakyang nakaparada malapit sa mga kainan. Papalapit pa lang ako sa lugar kung saan ko s’sya susunduin ng mapansin kong andun na pala s’ya. Nakatayo at tumatanaw sa mga dumadaang sasakyan. Naalala kong bigla! Anak ng pitumputpitong kubang malibog! Hindi ko pala nasabi ang kulay, make at plate ng kotse ko. Ang bobo ko talaga! Pag nagkataon dahil sa kabobohan ko eh baka iba pa ang makabingwit dito! Tsk! Mamumula na lang talaga ang alaga ko sa pagpaparusang gagawin ko dito pag nagkataon. Todo dasal ko na ‘wag naman sana! Kasabay ng pagdarasal na wag akong tadyakan ng mga bodyguard ni Bossing dahil sa paggamit ko ng dasal para sa nagbabadya pang mawala pa ang babaeng mala-anghel na magpahanggang ngayon na nagmamaneho ako ay tila naaaninag ko pa din ang matamis n’yang ngiti at makitid na mata sa windshield sa aking harapan. Konting pungas at baka mabangga ako sa ginagawa ng lintik na utak kong ito. Hay!
Hindi din nagtagal nakita ko na s’yang nakatayo at palinga-linga, siguro iniisip din n’ya ang naisip ko kanina lamang. Siguro may kaunting pagsisisi din s’yang nararamdaman bakit di n’ya din naitanong ang detalye ng sasakyang aking dala-dala. Kapal ng mukha ko! Haha!
Habang papalapit na ang sasakyan ko sa kinaroroonan nya ay hindi nakawala sa aking mapanuring tingin ang kanyang pagkatayo. Tila inirerekord ng aking malisyosong utak ang kanyang hitsura. Nakatali ang buhok n’yang hanggang balikat. Hindi gaanong straight at hindi din naman kinky. Natural yata ang tawag nila duon. Ano bang malay ko sa ganyan eh hindi naman ako parlorista. Haha! Balik ang mata ko sa kanya. Record Mode ulit si Malicious Brain. Maputi s’ya at 5 flat sa tantya ko ang height nya. Medyo may kapayatan s’ya kaya mukhang long legged sa suot nyang maigsing maong at naka rubber shoes lang syang puti na walang medyas ngunit may suot na anklet na parang friendship band na yari sa yarn. Simpleng simple s’ya kung titignan ngunit talagang nakakaakit. Nakakalaway. Mukha nga yatang naglalaway na ang titi ko sa pagtingin pa lang sa kanya. Hmmmmmm. Kambyo muna sa aking alaga. Pagbalik ng aking mata sa kanya ay nakita kong may kinuha s’ya sa kanyang bag habang palapit na ang auto ko sa kanya. Isang Oakley na shades ang inilabas n’ya. Hindi naman tirik ang araw. Siguro ay gusto lang nya’ng itago ang kanyang identity kahit paano o baka naman sumimple lang ang babaeng ito at may dala pa yatang doobie. Haha!
Hindi pa man ako tumatapat sa harapan n’ya ay dali-dali ko nang ibinaba ang bintana at tinawag ko na sya para siguradong makuha ko na ang atensyon n’ya. Mahirap na! Mas maraming nagkalat na demonyong magagandang lalaki at maagawan pa ako. “Anna, sorry medyo malayo kasi ang pinagparadahan ko.” Pagkasabi ko nito ay umakma na ako para bumaba muna sana at pagbuksan s’ya ng pinto sa passenger side pero binuksan n’ya na agad ito at pumasok. “Sorry ha? Medyo basa yung shoes ko at may putik yata kasi may dinaanan akong putikan papunta at palabas ng CR eh.” Sambit nya na parang nahihiyang iniangat ang paa nya at tatanggalin ang shoes nya. Sinabi ko naman na “No, it’s okay, umuulan naman eh saka hindi naman ganoon kalinis ang auto ko para magtanggal ka ng shoes eh and besides naka-sched talaga ako magpa carwash bukas eh gusto mo sama ka?” hindi ko alam kung bakit ko nasabi ang mga salitang ‘yun basta lumabas na lang sa bibig ko. Stupido Tonto me! Hay. Ang tanging sinagot nya eh isang ngiti at halik muli sa pisngi ko at bulong na “You ha?! Why?! Do you think we would be together until tomorrow?” Ako naman ngayon ang medyo nangitim (hindi namula kasi hindi naman ako tisoy haha). Hindi na ako nakasagot bagkus ay iniandar ko na ang sasakyan palabas ng gasolinahan at bagtasin ang expressway patungo sa pinakamalapit na exit at pabalik na kami ng Manila gaya ng napagdesisyunan namin kanina.
Habang tumatakbo ay hindi ko pinabilis ang takbo dahil ayaw ko na makarating agad sa paroroonan naming syempre. Expressway pero ang takbo ko ay 80kph lang at minsan ay binababa ko pa hanggang 60kph. Akala ko ay hindi n’ya ito mapapansin nang nagulat ako sa kanyang sinabi “Hmmmm Nathan, is this the first time that you drove in an expressway while a storm is in place?” nakangiti nyang sambit na parang nang-aasar o inosenteng tanong. Sinakyan ko ang kanyang tanong at sabing “Well, not really, I just wanted to be extra careful kasi baka madisgrasya tayo at masira ang itsura ng magandang anghel sa kotse ko. Mapagbayad pa ako ng malaki kay Doctora Belo.” Tumawa s’ya sa aking sinabi. “Ikaw talaga ano ba tingin mo sa akin? Eh hindi naman ako maganda no?!” sambit nya habang tumatawa ng malumanay. “Ha?! Kung hindi ka maganda eh ano pa ang itatawag natin sa mga panget sa mundo?!” sabay kaming tumawa at ang saya ng aura sa loob ng kotse. Napuno lang ito ng kwentuhan at tawanan sa buong byahe namin pabalik ng Manila. Hanggang sa ang usapan namin ay nauwi sa personal na tanungan. “Hmmm, ang daya mo Nathan, ikaw alam mo na ang story ng buhay pag-ibig ko samantalang ikaw eh hindi pa nagsasabi.” Eksaktong malapit na kami ng Camachile ng maitanong n’ya iyun. Mas malakas na ang hampas ng hangin ngayon kaysa kanina na sinabayan pa ng malakas na buhos ng ulan. Halos zero visibility na ang kalsada. Hindi ko na nasagot pa o napansin ang huling sinabi n’ya dahil mas napa-focus ako sa pagmamaneho ko dahil ang hirap talaga sa sobrang lakas ng ulan.
Huminto kami sa ilalim ng tulay sa Camachile dahil medyo mahirap na talagang makita ang dinaraanan namin. Naalala kong bigla ang pending topic nga pala na pang Dear Ate Charo! Pagtingin ko sa kanya ay tila may pangamba sa mga mata n’ya. Nakatingin s’ya sa kalsadang hindi naman nakikita na dahil sa ulan sabay tumagilid s’ya at humarap sa kabilang banda. Medyo umunat s’ya at biglang parang bata na nagsulat sa salamin ng kotse gamit ang kanyang manipis at napakalinis na daliri. Tinignan ko kung ano ang isusulat n’ya. Baka Nathan <3 Anna? Haha! Sid Ambitious! Haha!
Binasag ko na lang ang saglit na katahimikan at sumagot na ako sa inuumpisahan nyang topic. “Ah yung ano? Eh, matagal na akong hiwalay and takot na din akong maiwanan ulit. I have kids na pero they are all with their Mom for the meantime.” Sagot ko sa kanyang tanong. Sabay naman ang lingon n’ya at natigil ang kanyang obra na ginagawa sa salamin. “Aw, sorry I have brought up a bad memory. I don’t intend to spoil the laughter we share ha?” sambit n’ya na may pagkalungkot sa kanyang boses. So ang ginawa ko is to cheer her up. “No, it’s okay, masaya naman kami now. We’re friends actually, and yung mga kids ko kukunin ko na din next year for them to be with me on their college days. Malalaki na kasi sila now. Maaga kasi ako nagkaanak but we’re not married!” Pagdidiin ko para malaman nya na I am very much single and available. Haha! Kapal ng mukha ko talaga! That’s all I have anyway. She then smiled and said “Good to hear that! Ang saya siguro ng may mga anak na teenagers no?!” sumagot naman ako agad “Well, masaya na nakakatakot kasi my youngest is a girl. Ayaw ko kayang masira s’ya no!” mabilis din naman ang tugon n’ya. “You have a point there but I would suggest for you not to be so strict but make sure that she’ll always be safe. Saka sa mundong ito kahit gaano ka kaingat eh kung talagang may mangyayaring hindi maganda eh mangyayari talaga ‘yun.” Pagkasabi n’ya ng mga katagang iyon ay biglang may lumabas na dugo sa kanyang ilong kaya dali dali kong kinuha ang tissue sa tabi ko dahil hindi ako nawawalan nito lalo na kung mag travel ako. “Are you ok?” tanong ko sa kanya habang ako din ay nagpupunas sa kanyang ilong na dumudugo.
Medyo humina na ang ulan pero ang hangin ay lalo pang tumitindi. Sabayan pa ng busina ng bus sa aking likuran kaya pinaandar ko na ng bahagya ang kotse at nilakasan ko na ang loob ko na itanong sa kanya if okay lang ba na stay muna kami somewhere? palipasin lang yung lakas ng bagyo. Nagulat ako ng sumagot s’ya. “Sure! Sabi ko nga sa ‘yo, I know that you’re a good person saka ako na nga ang nang-iistorbo sa ‘yo eh. Kung gusto mo naman eh bababa na ako dito and mag taxi na lang ako pauwi.” Pinigilan ko agad ang idea nya’ng iyon at sabing “Whooosh! No! I won’t let you do that mamaya mapaano ka pa sa byahe. Like what you said we should always be careful.” Kinuha nya ang kamay ko and said “Thanks for your kindness Nathan.” Wow! Nahawakan ko na naman ang kanyang napaka lambot at manipis na kamay. Parang yung mga tissue na aking karamay sa aking pansariling kaligayahan. Pero napansin kong medyo malamig ito, well, dahil siguro sa aircon tapos umuulan pa. Kaya agad ko na lang sana hihinaan ang aircon when she said, “No, ‘wag mo nang hinaan yung aircon. Don’t worry I’m okay.” Nakangiti na naman s’yang tumingin sa akin. Well, tama nga naman, kasi mas mahirap naman walang aircon kasi kulob kami.
So, I head straight to Bagong Barrio to look for a good motel. Nauwi kami sa isang motel dun na hindi naman mahal pero hindi naman pipitsugin ang dating. Ayaw ko kasi dun sa babaeng parang librarian ang itsura kasi parang lagging sinasabing ‘wag maingay. Haha. Basta ayaw ko dun kasi mahal dun eh. Mag stay lang naman kami for a few hours and besides hindi ko din naman alam kung may mangyayari o wala! Hay, hindi na nga ako magandang lalake kuripot pa kahit na napaka-eleganteng tignan pa ang aking kasama. Nagiging praktikal lang siguro ako at makatotohanan. Sino ba naman ang gagastos na, uutugan na, wala pang siguradong patutunguhan ang kalibugang kanina ko pa pinipigilan.
An employee with a flashlight then directed us straight to a vacant garage room.
(Ano na kaya ang magiging kapalaran nitong si Nathan na ubod ng taas ng antas ng imahinasyon pero wala naman gaanong baon na kump’yansa sa sarili. ? )
Salamat sa mga magbabasa….post ko agad ang kasunod kung medyo maganda ang resulta. Haha! Wala din kasi akong gaanong baon na kumpyansa! 😛
- Anna, The Memory Will Stay Forever IV-B & V - November 13, 2024
- Anna, The Memory Will Stay Forever IV-A - November 4, 2024
- Anna, The Memory Will Stay Forever III-B - October 28, 2024