Written by robinhud
“O, apo, bakit nakasimangot ka?”, tanong ni Lolo Tasyo sa apo. “Ang aga-aga, papanget ka nyan magiging kamuka ka ng lola mo.”
Nadinig naman ni Lola Oria ang sinabi ng asawa at mula sa kusina ay lumakad ito papunta sa mesa dala ang mainit na kape.
“Ah ganon? E kung ibuhos ko sa’yo itong kape mo?”, biro ng matandang babae.
“Sabado pa naman ngayon at wala kang pasok, dapat nakangiti ka lang.”, pang-aasar ni Lolo Tasyo na kasalo ang apo sa pagkain ng almusal.
Lumakad pabalik ng kusina si Lola Oria.
“Daniel, apo, hindi ba ngayong hapon ang alis mo papuntang Maynila?”, tanong ng lola habang nagluluto.
“Opo lola. Naghahanap nga po ako ng malaking bag. Mga limang araw po kasi ako doon.”, sagot ni Daniel matapos ilapag ang kanyang cellphone. Sambakol ang kanyang mukha dahil sa halos isang linggo na nyang hindi nakakausap si Ella. Nung huli itong magtext ay nanakaw daw ang kanyang cellphone sa salon kung saan ito nagttrabaho. Nakitext lang ito sa kasamahan dahil mukang matatagalan pa itong makaipon pambili ng bagong cellphone. Hindi tuloy malaman ni Daniel kung paano nya makakausap ang nobya dahil balak niyang puntahan ito sa kanyang trabaho sa Maynila.
“Naku, wala naman tayong maleta o malaking bag.”, singit ni Lolo Tasyo matapos lumagok ng kape.
“Pero meron dyang malaking bag, nakatago doon sa aparador. Kunin mo nga Tasyo.”, utos ni Lola Oria. “Sino nga bang kasama mo sa Maynila at saan kayo tutuloy Daniel?”
Tumayo si Lolo Tasyo para kunin ang bag na sinasabi ng asawa.
“Professor ko po Lola. Sa may Intramuros daw po yung hotel na tutuluyan namin.”
“O, mag-iingat ka. Tatawag ka dito sa amin ha. Sasabihan ko yang lolo mo na laging kargahan yang cellphone dito para makakatawag ka.”
“Opo lola. Tatawagan ko po kayo agad pagdating ko don.”
“At wag ka naman kung saan-saan magpupunta ha, hindi mo kabisado ang Maynila.”
Lumakad papalapit sa mesa ang matandang babae at umupo sa harapan ng apo. Lumagok ito sa kapeng iniwan ng asawa.
“Nga pala Daniel, baka naman gusto mong dalawin ang tatay mo.”, wika ng matandang babae.
“Lola, busy ako don, madami akong gagawin.”, katwiran ng binata.
“Kung pwede lang naman apo.”, malungkot na tumayo si Lola Oria at bumalik sa niluluto.
Ilang sandali pa ay lumapit muli si Lolo Tasyo sa mesa, dala ang isang malaking backpack.
“Oh, eto, pwede na siguro ito.”
“Sa inyo po yan lolo?”, tanong ni Daniel.
“Sa tatay mo. Yan ang madalas nyang gamit pag lumuluwas sya ng Maynila.”
“Ah, ok na ako sa bag ko lolo.”
Sumabat naman si Lola Oria.
“Ganun ba kalalim ang galit mo sa ama mo na pati gamit nya di mo matiis gamitin?”, tumaas ang boses ng matanda. “Tasyo, ibalik mo na yan doon hayaan mo sya. Wala pa man ding nararating e mapagmalaki na.”
“Hindi po lola, gagamitin ko po yan.”
Tumayo na ang binata matapos kunin ang bag. Tumungo sya sa kanyang silid at nagsimulang mag-empake.
Isa-isa na nyang inilalagay ang kanyang mga damit nang mapansin nya ang isang lumang card sa loob ng bag. Halatang luma na ito dahil dilaw na halos ang pahina ng karton. May larawan ng pulang rosas sa harap ng card at may mga talatang ingles na nakasulat dito. Hindi interesado si Daniel sa nakasulat sa harap kaya’t agad nya itong binuksan. Isang liham ang nakasulat dito.
“Alam kong mahirap para sa atin ang lahat, ngunit salamat sa tyaga mo sa akin at sa ating relasyon. Happy Anniversary. Lagi mong tatandaan na mahal na mahal kita.”
-Erna Verrolio
Napaisip si Daniel kung para kanino at galing kanino ang sulat. Ngunit naisip nyang maaring isa lamang ito sa mga babae ng kanyang ama, kaya’t pinunit nya ang card at inilagay sa basurahan bago nagpatuloy mag empake.
Inabot na ng tanghalian sa kalsada si Mrs. Mendoza at si Daniel. Pinili ng guro na magdrive na lamang kesa magbus patungong Maynila. Si Daniel naman ay may ilang minuto nang palinga-linga na para bang hindi alam ang dinadaanan.
“Ayos ka lang? Kanina ka pa tahimik. May problema ba?”, tanong ng guro habang nakatingin sa kalsada at nagmamaneho.
“Wala po ma’am. Hindi lang po pamilyar sa akin ang daan. Di po yata kami nadadaan dito pag nagbubus kami papuntang Maynila.”, sagot naman nito.
“Ah oo. Hindi ito ang daanan ng bus.”, napangiti ang guro sabay baba ng sunglasses na ginawang headband.
Suot ni Mrs. Mendoza ang puting tanktop na halos pumiga sa mayaman nyang dibdib. Hapit ang suot nyang pantalon kaya’t kitang-kita ang kagandahan ng kanyang katawan. Bumagay din sa kanya ang itim na sunglasses dahil sa perpektong kumbinasyon nito sa kanyang mala porselanang pisngi at matangos na ilong.
“Eto kasi yung lumang daanan papuntang Maynila nung hindi pa gawa yang high-way na daanan ng bus. Dati, dito lang ang daan papuntang Maynila galing sa bayan natin.”, patuloy ng guro.
Kasalukuyang tumatawid ng isang kahoy na tulay ang kanilang sasakyan. Sa ilalim ng tulay ang Camayaw River na may mga malalaking bato. Mangha si Daniel sa kanyang nakikita kaya’t hindi ito agad makasagot.
Maya-maya pa ay inihinto ni Mrs. Mendoza ang sasakyan sa gilid ng kalsada. Mula sa kanyang hinintuan ay tanaw ang isang talon kung saan galing ang tubig na umaagos sa nadaanan nilang ilog.
“Kain muna tayo.”, wika ng guro.
“Saan po ma’am?”, luminga si Daniel at walang nakitang kahit anong kainan. Tanging mga dumadaang sasakyan lang at malalawak na bukirin ang nakapaligid sa kanila.
“Dito.”, nakangiting sagot ni Mrs. Mendoza.
Nagtanggal ito ng seatbelt at inabot ang isang insulated bag sa likod.
“Hindi na ako nagbaon ng kanin. Tinapay lang to, I hope this is OK with you.”
“Ayos po yan ma’am.”, sa gutom ni Daniel ay wala na syang pagkakataong magselan.
Nagsimulang kumain ang dalawa sa loob ng sasakyan.
“Ang ganda po dito ma’am.”, wika ng binata habang nakatanaw sa view ng waterfalls.
“Oo, lalo na dati nung mas maraming sasakyan ang dumadaan dito. May mga maliliit na kainan dyan sa gilid ng kalsada. May mga nagtitinda din ng mga prutas. Probinsyang probinsya.”, paliwanag ng guro.
“Saka ibang klase po ang view.”
Nasa kaliwa ng kanilang sasakyan ang talon kaya’t nung sinabi ito ni Daniel ay nakagawi ang tingin nya sa guro. Kapilyahan naman ang isinagot ng ginang sa kanya.
“Sa akin ka lang ata nakatingin?”, biro nito. “Mas maganda ata ako sa view na yan?”
“Ay opo naman ma’am.”, sa totoo lang ay kanina pa din minamasdan ni Daniel ang guro. Kitang-kita nya ang kagandahan nito. Kita nya ang bawat detalye ng itsura ng magandang guro.
“Haha biro lang.”, bawi ng ginang.
“Totoo naman po ma’am. You look younger than your age. Sexy, saka iba po talaga ang dating nyo ma’am. Pero one thing I admired is how much you care for the people around you.”
“Sus, san naman nanggaling yan?”, wika ng guro matapos lumagok sa soft drinks in can.
“Napansin ko lang po ma’am. You care for your students ma’am kahit strict kayo sa klase. Or sometimes naisip ko po kaya kayo strict is because you really care for us. Tapos you gave up your city life para alagaan nyo ang tatay nyo.”, kwento ni Daniel na kumakain na ng pangalawang tinapay.
“Of course, he is my dad. Saka ako lang naman ang nag-iisa nyang anak so dapat ko talaga syang alagaan.”
“Kaya din po ba history ang kinuha nyong course kahit ayaw nyo?”, nakangiti ang binata na tumingin sa guro.
“Ha? Pano mo naman nasabi?”, gulat na tanong ni Mrs. Mendoza.
“Kasi yung mga books nyo po sa bahay, karamihan luma na. Yung mga mas bago pong books nyo, yes may mga history books pero karamihan literary arts.”
“Detective ka pala, ano?”, biro ng guro. “Yes, tama ka. My mother wanted me to become a historian, just like her. So I gave up my love for writing. Kaso namatay sya bago pa ko makagraduate. So I took my Masters in history in loving memory of her. ”
“Wow. So nakahiligan nyo na din po?”
“I guess so. Interesting naman. Saka tama ka, I love writing. So it helped me a lot lalo na nung nagsulat ako ng thesis ko.”
“Ano pong thesis nyo non?”
“Tungkol sa love story ni Rizal at ni Leonor Rivera.”, natawang sagot ng guro.
“Seryoso po?”, takang tugon ni Daniel.
Nagulat ang binata ng bigla syang kurutin sa pisngi ng ginang.
“Ang cute mo, ang dali mong mauto.”, natawa si Mrs. Mendoza. “No, naalala ko lang yung pinag-usapan natin non. Sabi mo kasi playboy si Rizal.”
“Yes ma’am, tapos sabi nyo po dahil yon na broken hearted sya kay Leonor?”
“Haha. You clearly never had your first heartbreak ano? I hope you never have one because sometimes it transforms us to a person we never wanted or expected ourselves to be.”, sagot ng guro habang sinisumulan na ang pag-andar ng sasakyan matapos ubusin ang sandwich.
“Talaga ma’am?”, yun na lang ang nasabi ng binata dahil tumatakbo sa isip nya kanina pang umaga si Ella, ang kanyang girlfriend na hanggang ngayon ay hindi nya nakakausap.
“Yes. Balita ko sa school, may girlfriend ka daw? Sino? Kwento ka naman habang nagddrive ako.”, utos ni Mrs. Mendoza habang patuloy na tinatahak ang kalsada patungong Maynila.
Hindi kumibo si Daniel.
Dahil sa halos kakaunti lang naman ang mga nakakasalubong nilang sasakyan, at ang araw, kahit tanghaling tapat ay hindi gaanong matikas ang sikat, minabuti ni Mrs. Mendoza na patayin ang aircon ng sasakyan at ibaba ang bintana.
“Fresh air! I hope you don’t mind.”, wika ng ginang.
Tahimik pa din si Daniel at inaalala si Ella.
“Huy!”,
Napatingin si Daniel sa guro na tila ba nagising mula sa pagkakatulog. Nakita nya ang paglipad ng buhok ng ginang, dahilan upang mas lumabas ang ganda ng mukha nito. Pansin ni Daniel ang kinis ng mukha ng kanyang guro, at ang mga mata nitong kahit tago ng sunglasses ay maaaninag pa din ang kagandahan.
“Parang gulat na gulat ka, ang lalim ng iniisip mo.”, nakangiting biro ni Mrs. Mendoza.
Napatingin lang si Daniel sa nakabibighaning ngiti ng ginang. Minasdan nya ito bago unti-unting nawala ang bumabagabag sa kanyang isipan.
“Sabi ko, magkwento ka, sino ba yung gf mo?”, pangungulit ng guro.
“Ma’am”, malungkot na sagot ng binata. “Totoo ba na pag first time mabroken hearted, nagbabago ang tao?”
“Ang lalim naman nyan. Well, oo, siguro?”
“Nangyari na po ba sa inyo?”
“Magsisinungaling ako pag sinabi kong hindi.”, wika ng guro habang maingat na binabagtas ang kalsada na nasa pagitan ng naglalakihang bukirin. “My mother told me that in our lifetime, there are three persons that would make significant marks in our life. The first one is the one that will give you all your firsts, first kiss, first love, then first heartbreak.”
Nakikinig lang si Daniel sa sinasabi ng guro habang nagtatampisaw ang kanyang paningin sa maamong mukha ng ginang. Kumulimlim ng bahagya kaya’t napilitan si Mrs. Mendoza na tanggalin na lang ang kanyang sunglasses. Lalong gumanda ang ginang sa paningin ni Daniel dahil nakita ang maganda nitong mga mata na para bang nangungusap, at ang manipis na kilay na tila ba marahang iginuhit sa kanyang perpektong mukha.
Hindi naman pansin ng guro na nakatitig na lang sa kanya si Daniel dahil abala ito sa pagmamaneho.
“The second one, that’s the one that helps you overcome all the pain because of the first heartbreak. Kung sa babae, our knight in shining armor. He will kill all the dragons, your pain, self-pity and all other emotions you felt on the first heartbreak. Then he will set you free from the dungeon, which is the memories of the past. He will help you move on.”
Napatahimik si Mrs. Mendoza at halatang nadadala sa kanyang kwento. Napansin ito ni Daniel at nanahimik na lang din ang binata. Ibinaling nya ang tanaw sa labas ng sasakyan, sa gawin kanan, kung saan unti-unting lumiliit ang natatanaw sa Bundok Tambo, tanda na unti-unti na din silang lumalayo sa Sta. Ana.
Hindi na tumuloy sa kwento ang guro kaya’t si Daniel na ang nagtanong.
“Sino naman po yung pangatlo ma’am?”
Napangiti si Mrs. Mendoza. Hinawi nya ng kaliwang kamay ang kanyang buhok na tinatangay pa rin ng sariwang hangin.
“Sabi ng mother ko, yung pangatlo yung tinadhana para sa’yo. Siya yung taong ipinanganak dahil ipapanganak ko o naipanganak na ka na. The person that was made and born just for you. Lahat tayo, makikilala natin yong taong yon sa buhay natin. Kaso, hindi lahat makakatuluyan yung taong yon.”,
“Ha? Bakit po? E sabi nyo made for you di ba? Born just for you tapos hindi kayo sa dulo?”
“Magulo ba?”
“Medyo po.”
“Meron kasi tayong free will bilang tao. At lahat ng nangyayari sa buhay natin ay bunga ng mga desisyon natin. Life is made from the decisions we make everyday. Minsan, yung mga desisyon natin, inilalayo tayo sa kung ano sana yung para sa atin. Isipin mo, kung sa babae, yung knight in shining armor, di ba? Syempre pwede mong maisip na yun na yon. Di mo naman alam kung may darating pa di ba? So you make the decision to spend your life with the knight.”
Napaisip si Daniel at tila ba naliwanagan sa sinabi ng guro.
“Saka ma’am, mahirap na tanggihan ang isang knight in shining armor.”, dugtong ni Daniel.
“Tama. Pero minsan, iba-iba yung motibo nila. Di ba sa mga kwento, yung iba gusto talaga nila iligtas yung prinsesa kasi mahal nila, yung iba naman, kasi gusto lang ipagyabang sa iba, or part lang ng isang contest.”, patawa ng guro na napilitan na ding ngumiti.
Hindi sumagot si Daniel at may ilang minutong katahimikan ang bumalot sa sasakyan.
“So ma’am, na broken hearted ka na no?”, seryosong tanong ng estudyante.
“Oo naman.”
“Kay Arjo Seliz?”, wika ni Daniel sabay ngiti.
“Hay nako. Sabi ko kwento mo tungkol sa girlfriend mo, bakit ako ata ang nasa hot seat?”
Hindi sumagot si Mrs. Mendoza, binuksan na lang nito ang radio at iniba ang usapan.
Mag aalastres na ng hapon ng makarating si Mrs. Mendoza at Daniel sa isang hotel sa Intramuros. Kahit sa Lunes pa ang simula ng event na kanilang sasalihan ay minabuti nila na pumunta ng mas maaga upang makapamasyal sa Maynila. Isa sa mga paaralan sa Intramuros ang venue ng event, kaya’t sa isa sa mga hotel dito sila tumuloy. Dahil sa nagtitipid ang unibersidad, isang kwarto lang ang nirentahan ni Mrs. Mendoza. Plano ng guro na makitulog na lang sa isa nyang kaibigan na taga Maynila at si Daniel na lang ang matutulog sa hotel.
Maliit lang ang napili nilang hotel at meron itong makalumang tema. Nasa loob ito ng Intramuros kaya’t maaaring lakarin na lang nila ang venue. Sinamahan ni Mrs. Mendoza si Daniel sa lobby upang magcheck-in. Hinatid din ng guro ang binata sa loob ng kwarto nito.
“Mga 7pm pa ako susunduin nung kaibigan ko Daniel. Pwede bang tumambay muna ako dito sa kwarto mo?”, wika nito matapos iwan ang maleta malapit sa pintuan.
Si Daniel naman ay papalabas sa CR dahil ihing-ihi na ito sa byahe. Maliit lang ang kwarto. May isang kama, maliit na mesa sa gilid, aparador na maliit sa kabila at TV sa paanan nito.
“Opo mam, ayos lang po.”, wika ni Daniel na humiga sa kama upang ipahinga ang pagod na katawan.
Tinabihan sya ni Mrs. Mendoza, na pagod din ang katawan sa byahe. Parehas na nakatingin sa kisame ang dalawa.
“Ayos ka lang ba? Parang kanina ka pa tahimik?”, tanong ng guro.
“OK lang po ako ma’am. Pagod lang po siguro.”, tugon ng binata.
“Gusto mong alisin ko pagod mo?”, bumalikwas ang guro at pumatong sa katawan ng binata.
Napaigtad naman si Daniel at napaupo.
Nagulat si Mrs. Mendoza sa reaksyon ni Daniel na para bang nagulat at galing sa malalim na pag-iisip.
“Ayaw mo? Sorry?”, wika ni Mrs. Mendoza na para bang nahiya sa ginawa.
Magkaharap ngayon ang dalawa habang nakaupo sa kama.
“Hindi naman po sa ayaw Ma’am, baka lang po kasi ipapanood nyo na naman po sa mister nyo. Ayoko po sana ng ganun?”, katwiran ng binata.
Natahimik naman ang ginang at hindi ito agad nakasagot.
“Please don’t get me wrong po ma’am. Ang swerte ko po na may nangyari sa atin. Parang sa student po na tulad ko, pantasya lang yung makascore sa hot na professor kagaya po ninyo at kung ako lang po ang masusunod, ayaw ko pong matigil ang nangyayari sa atin. Kaya lang po ma’am, ayoko po kasi ng ginagawa sa inyo ng mister nyo. Hindi naman po sa nakikialam ako, pero sana po ma’am, last na po yung nangyari sa study room ng bahay nyo.”, lumalim ang boses ng binata na halatang seryoso sa mga sinasabi.
Si Mrs. Mendoza naman ay nanatiling nakatingin lang sa estudyante. Tumatakbo sa isip nya kung gaano ka mature ang kausap at sa edad nito, kung kailan mataas ang pagiging mapangahas, ay hindi puro sex lang ang nasa isip.
“Kaya po ma’am, kahit sobrang gusto ko po yung nangyayari sa atin, wag na lang po ako ang gawin nyo pong partner para sa mga trip ng husband nyo.”
“Bakit?”, tanong ng tulalang ginang.
Tumayo si Daniel at lumakad papunta sa nag-iisang bintana ng hotel na nasa gilid ng kama. Tumingin ito sa labas at minasdan ang kagandahan ng lumang simbahan na nasa tabi lang ng kanilang hotel bago sumagot sa tanong ng guro.
“Sa bawat pagkakataon pong may ginagawa kayo ng mister nyo ma’am, kitang-kita ko po kung gaano kayo kalungkot pagkatapos. Kahit wala po kayong sabihin sa akin, o kahit di nyo po aminin, alam ko pong malungkot kayo pagkatapos na para bang may malaking bahagi ng pagkatao mo ang nawala sa’yo.”, bumaling ang tingin nya sa guro na nakaupo pa din sa kama. “Kasi ma’am, kung ako po yung asawa nyo, yung babaeng katulad nyo, maganda, mabait, at respetado ng maraming tao, hindi ko po magagawa kahit ipahawak yung kamay nyo sa iba. I will treat you like a golden, shiny and valuable trophy, kept secured in a vault.”
Nagtatama ang mga mata ng guro at ng kanyang estudyante at dahil sa sinabi ng binata ay napaluha ang ginang.
“Excuse me.”, tumayo ito at tumungo sa CR.
Humarap si Mrs. Mendoza sa salamin at hindi na napigil ang pagtulo ng kanyang mga luha. Tumanim sa isip nya ang sinabi ng binata at tila ba sa bawat salitang binitawan ng estudyante ay naisip nya kung gaano na kaliit ang tingin nya sa kanyang sarili dahil sa ginagawa ng kanyang asawa.
Tila ba nagulat din si Daniel sa kanyang mga nasabi, at mga ilang sandali ang lumipas bago sya nagdesisyong iayos na lang sa aparador ang mga dala nyang damit. Maya-maya pa ay lumabas na ng CR ang guro. Bagong hilamos ito at halatang galing sa pagluha.
Napansin naman ito agad ni Daniel at humingi ito ng pasensya sa nasabi.
“No, its not your fault Daniel.”, wika ng guro habang lumalapit sa estudyanteng kasalukuyang nakayuko at naglalagay ng sapatos sa ibabang bahagi ng aparador. “Thank you sa concern mo sa akin. Salamat sa pag-aalala saka pasensya na, nadamay ka pa sa kalokohan ko.”
Sasagot sana si Daniel nang biglang yumuko din ang guro at hinalikan sya sa noo.
“Thank you so much. I never thought some one would really care about me, as a person, as a woman.”, wika ng ginang sabay akap sa estudyante.
Nagulat si Daniel at napayakap na lang din sa guro. Nakatayo ang dalawa sa gilid ng aparador habang mahigpit na nakakimkim ang mukha ni Mrs. Mendoza sa mga braso ng binata. Kusa namang napahawak sa ulo ng ginang si Daniel at marahang hinalikan ang ginang sa noo. Tumingala ang ginang sa maamong mukha ng binata. Nagtatama ang kanilang mga mata at kusang naglalapit ang kanilang mga labi. Nadadala naman si Daniel ng init ng kanyang katawan kaya’t humihigpit ang kanyang yakap sa guro.
Magtatama na sana ang kanilang mga labi nang biglang tumunog ang cellphone ng ginang, dahilan upang tila ba magising silang dalawa sa katotohanan.
Kumalas sa yakap ang ginang at kinuha ang cellphone na naiwan sa kama. Si Daniel naman ay tila ba hindi makapaniwala sa naramdaman.
“Daniel.”, wika ni Mrs. Mendoza. “Can I stay here for the night? Bukas pa pala available yung friend ko to pick me up.”
“Sige po ma’am, wala pong problema.”
Nagpaalam si Daniel sa guro na lalabas muna at mag-iikot ikot sa Intramuros. Gusto man ni Mrs. Mendoza na samahan ang binata ay pinili nyang matulog muna matapos ang mahabang pagmamaneho. Pabor din ito kay Daniel dahil sa totoo lang ay pupuntahan nya ang salon na kung saan nagttrabaho ang nobya. Tinawagan nya ang numero na ginamit nito nung huli syang tinext para sabihing nawawala ang kanyang cellphone. Sinagot naman siya ng kasamahan ni Ella at tinuruan kung papano makapunta sa salon mula sa Intramuros.
Narating naman ni Daniel ang salon. Dali-dali syang pumasok dito. Sumalubong sa kanya ang mabangong amoy at nakakarelax na musika. Maliban sa sa salon ay may kasamang spa ang business na pinapasukan ng kanyang nobya. Tinanong agad ni Daniel sa receptionist kung nasan si Ella, sakto naman na ang napagtanungan nya ay ang kasamahan ng nobya na may-ari ng cellphone na ginamit nito upang makitext.
“Ay ikaw pala si Daniel na boyfriend ni Ella.”, wika nito.
“Opo. Pumasok ba sya?”
“Naku, hindi, may sakit sya. Kaya pinagpahinga muna namin sa dorm.”
“Saan po yung dorm nyo?”
“Naku, bawal naming ibigay yan, kahit boyfriend ka pa nya. Sorry.”
Kinulit ni Daniel ang kausap ngunit company policy ito at wala syang nagawa.
Malungkot na lumabas si Daniel ng salon. Pagtawid ng kalsada ay may nakita syang lugawan kung saan napilitan syang kumain dahil bitin ang tinapay na kinain nya nung tanghalian.
Nakaupo si Daniel sa isang mesa at nasa gilid nya ang tatlong lalakeng may katandaan na din at malakas ang boses sa pagkkwento.
“Naku pare.”, wika ng isa, “ang matindi dyan sa spa na yan yung Ella. Ibang klase pare.”
Napatingin si Daniel at pinili nyang makinig mabuti.
“Oo nga balita ko din.”, sagot ng isa. “Grabe daw gumiling yon pare.”
Unti-unting naipipinta ang mga larawan sa isipan ni Daniel.
“Pero alam nyo mga pare.”, wika ng pangatlo. “Na take out yon nung kakilala ko. Medyo mahal ang bayad na hiningi. Mga walong libo daw, pero tatlong araw silang magkasama ngayon doon sa resort nung kakilala ko sa Batangas.”
Hindi masikmura ni Daniel ang narinig at gulo ang kanyang isipan na umalis sa lugawan.
Nasa gilid ng mga mata ni Daniel ang mga luhang pilit na pinipigilan. Hindi nya maisip na nagsinungaling sa kanya ang nobya. Lalong hindi nya maintindihan kung bakit ang isang dalagang katulad ni Ella ay pumasok sa ganoong uri ng hanapbuhay. Halo-halo ang emosyon na kanyang nararamdaman. Galit siya kay Ella dahil hindi ito naging tapat sa kanya. Galit siya dahil hindi nya alam kung gaano katagal na sya niloloko ng kanyang nobya, at kahit ayaw nyang bilangin ay galit sya dahil hindi nya alam kung ilan na bang mga lalaki ang nagparaos sa kanyang alindog.
Kumatok sya sa pinto ng hotel at sinalubong sya ng bagong ligong guro. Suot nito ang isang maluwag na sando at maikling shorts. Basa pa ang buhok at hawak pa ang tuwalyang ginamit sa pagpapatuyo nito.
“O, sakto umorder ako ng dinner. Pizza. Ayan kakarating lang.”, wika ni Mrs. Mendoza sabay turo sa pizza na nakalagay sa ibabaw ng maliit na drawer na pinapatungan ng TV.
Hindi sya pinansin ni Daniel, ngunit napansin ni Mrs. Mendoza ang mga mata nitong waring iiyak.
“O bakit?”, tanong ng ginang.
“Mausok po sa labas.”, wika ni Daniel na tuloy-tuloy sa CR.
Sinara nya ang pinto at sa loob ng maliit na banyo, sa harap ng salamin ay hindi na napigilan ang pagbagsak ng luha. Hindi mawala sa isip nya ang mga larawan ng kanyang nobya habang kasama ang ibang mga lalake. Hindi nya alam kung ano eksato ang kanyang mararamdaman.
Mga ilang sandali pa ay binuksan nya ang pinto para lumabas ngunit nandon nakatayo si Mrs. Mendoza na nag-aalala para sa binata. Minasdan ni Daniel ang guro at nasilayan nyang muli ang pinakamagandang mukhang kanyang nakita.
“Ayos ka lang?”, tanong ng ginang.
Hindi na sumagot si Daniel, hinwakan na lang nya ang magkabilang pisngi ng guro at hinalikan ang mga labi nito. Madiin. Mainit. Mapusok. Tila ba wala nang bukas.
Naramdaman ito ni Mrs. Mendoza. Isang halik na ngayon lamang nya naramdaman. Halik na puno ng pagnanasa. Halik na may emosyon. Halik na nais angkinin ang buo nyang pagkatao.
Napaatras ang ginang, ngunit mapusok ang binata na umaabante sa bawat atras ng kapareha upang masigurong hindi maghihiwalay ang kanilang mga labi. Napaupo na lang ang ginang sa kama, at dahil sa init ng mga halik na binata ay gumanti na din ito. Naramdaman naman ni Daniel na walang pagtanggi ang ginang kaya’t itinuloy nya ang pagsipsip sa mga labi nito. Nagespadahan ang kanilang mga dila, habang ang kamay nila ay abala sa pagyakap sa isa’t-isa.
Napahiga si Mrs. Mendoza sa kama, at nasa ibabaw nya si Daniel. Dumerecho ang mga labi ni Daniel sa leeg ng ginang at dahan-dahang inuubos ang napakabangong amoy nito. Napatingala naman si Mrs. Mendoza upang buong layang mahagkan ni Daniel ang kanyang katawan.
Nagsimula na ding gumapang ang kamay ni Daniel sa dibdib ni Mrs. Mendoza na natatakpan lamang ng manipis na tela dahil wala itong suot na bra. Hindi na nagawang tanggalin ni Daniel ang damit ng ginang. Dahil sa init ng katawan at maluwag naman ang damit na suot ni Mrs. Mendoza, mabilis na nailabas ni Daniel ang kanang suso nito. Piniga piga nya ito at marahang pinagapang ang kanyang bibig patungo sa tayong-tayo nitong utong.
“Oooh, ang init Daniel.”, halinghing ng ginang.
Hindi ito pinansin ni Daniel. Ang isa nyang may ay dahan-dahang bumababa upang kapain ang hiwa ng ginang. Nang marating nya ito ay napansin nyang basa na ito kaagad kaya’t madali nyang napasok ang dalawa nyang daliri.
“Shit… fuck me please. Fuck me hard Daniel. Gusto ko tong titi mo!”
Kasabay nito ay dinakot ni Mrs. Mendoza ang ari ng binata na ipit na ipit na sa suot nitong maong na pantalon. Dahil dito ay walang nagawa si Daniel kung hindi tumigil sa ginagawa at tumayo upang maghubad ng suot na damit. Wala syang itinira kahit isa at tumambad sa ginang ang gising na gising na ari ng binata.
“Ang laki talaga ng titi mo Daniel.”, pansin nito matapos sabayan ang binata sa pagtatanggal ng kanilang mga saplot.
Papatong na sana ang binata sa ginang ngunit may ibang balak si Mrs. Mendoza. Habang nasa gilid ng kama si Daniel ay dumapa ito at iniharap ang mukha sa sandata ni Daniel.
“Let me blow you first.”
Dinilaan ni Mrs. Mendoza ang ulo ng titi ni Daniel. Tila ba nakuryente ang binata, napaigtad ito at napatingala. Lalong nilukob ng sarap si Daniel ng simulan ng sipsipin ni Mrs. Mendoza ang ulo ng kanyang ari. Pinilit nitong isubo ng buo ang titi ni Daniel. Mabilis na naglabas pasok ang alaga ni Daniel sa masikip na bibig ng guro.
“Masarap ba akong chumupa?”
Tumango si Daniel.
Hinalikan naman ni Mrs. Mendoza ang bayag ng binata na lalong ikinagalit ng alaga nito. Hinawakan ng guro ang galit na galit na ari ni Daniel habang pinaliguan ng laway ang bayag nito. Tanging ungol lamang ni Daniel ang madidinig sa buong kwarto.
“Wag mo nang patagalin Daniel, kanina pa ko bitin na bitin sayo.”, wika ni Mrs. Mendoza na umiba ng pusisyon. Tumuwad ito patalikod kay Daniel at sa tulong ng kama ay pantay magkatapat na ang hiwa ng ginang at sandata ng binata.
“Fuck me now.”, utos ng ginang.
Sinunod ito ni Daniel at mabilis na ipinasok ang kanyang ari sa lagusan ni Mrs. Mendoza. Kitang kita ni Daniel kung paano kainin ng hiwa ng ginang ang galit nyang alaga.
“Oooh. Ma’am, ang sarap mo.”
“Ang sarap ng titi mo Daniel. Punong-puno ako. Ang laki.”, halinghing ng sarap na sarap ng ginang.
Pinagbutihan pa ni Daniel ang paglabas pasok ng ari nito. Dinadama nya ang dulas ng hiwa ni Mrs. Mendoza. Hinawakan nya ang balakang ng ginang at mabilis na tinira ito patalikod.
Lalong umiinit ang paligid at nagsisimula nang pagpawisana ang dalawa.
“Shit. Daniel. Fuck me, harder.”
Sinunod ito ng binata at sa bawat ulos ay madidinig ang langitngit ng kama at ungol ng nakatuwad na ginang.
“Malapit na ako Daniel.”, matapos sabihin ang mga katagang ito ay nilabasan na ang ginang.
Hindi naman nababawasan ang tigas ng ari ng binata, at dahil sa mas uminit ang lagusan ni Mrs. Mendoza ay lalo itong tumigas.
Hinalikan ng ginang si Daniel sa labi at dahan dahan itong iginiya pahiga ng kama. Alam ni Mrs. Mendoza na hindi pa tapos si Daniel kaya’t pinatihaya nya ito sa kama.
Pumatong kay Daniel ang guro at tumapat sa mukha ng binata ang malulusog na suso nito na agad nyang nilamas.
Unti-unti namang inupuan ng ginang ang tayong-tayong ari ni Daniel.
“Oooh…”, ungol ng binata na patuloy pa din sa paglamas sa mga suso.
Para namang hinete ang guro na nagbaba taas sa ari ng binata. Kasabay ng bawat galaw ay lalo nyang nararamdaman ang pagbaon ng ari nito sa kanyang kaselanan.
“Shit, ang tigas tigas ng titi mo.”
Lalong nalibugan si Daniel sa sinabi ng guro at sinalubong na nya ang bawat ulos ng ginang.
“Oohhh. Fuck me Daniel. Come on! Give it to me!”, wika ni Mrs. Mendoza na ang dalawang kamay ay nakahawak sa buhok upang higit nyang maramdaman ang ari ng binata.
Pabor na pabor naman sa binata ang pwesto ng guro dahil lalong lumiliyad ang mga suso nito.
Naramdaman naman ni Mrs. Mendoza na malapit na ang binata dahil nanigas ang mga hita nito.
“Ohhhh. Putok mo sa loob Daniel.”
Pagkasabi nito ay biglang hinalikan ni Mrs. Mendoza ang mga labi ni Daniel at naramdaman niya ang mainit na katas ng binata sa kanyang kalooblooban.
-Itutuloy
Please do Comment and RATE the story to motivate the authors.
