Written by angel.in.distress
KINAHAPUNAN…
Hindi mapakali si Bernard sa bilis ng mga pangyayari.
Masaya siyang nakausap si Angelina kaninang umaga sa pamamagitan ng Hangouts.
Nakita niya ang napakasimple at napakaamo nitong mukha.
Ang tipid na tipid na ngiti nito.
Ang mga mapupungay na mata.
Ang boses nitong napakalamyos sa tuwing bumibigkas ng mga salita.
Pero sa kalagitnaan ng videocall nila, tumawag ang secretary niya.
Pinapunta siya dito sa opisina.
At ang hindi inaasahang pangyayari ang bumulaga sa kanya.
Parang gumuho ang mundo niya.
Lahat ng pinaghirapan niya, sa isang iglap, nawala.
Ang kumpanyang itinaguyod niya ng ilang taon, maipaghiganti lang ang masaklap na dinanas ng kanyang ina.
Ang kumpanyang nagsilbing sandigan niya para makaganti.
Ang kumpanyang itinaguyod ng kung ilang taon, naglahong parang bula.
Ang kumpanyang bumuhay sa kanya ng mahabang panahon, nakuha ng FAN Group of Companies.
Lumabas ang humpak na ngiti sa kanyang mga labi.
Ni hindi man lang sumagi sa kanyang isip na ang mga letrang iyon, F A N, ay sumisimbolo sa FELICIANO ANGELIKA NAVARRO.
Last name, First name, Middle Name
Bakit nga ba hindi niya naisip iyon gayong itinayo ito sa mismong tapat ng building niya?
Biglang dumaan sa imahinasyon niya ang maamong mukha ni Angelika.
At sumagi din si Angelina.
ANGELINA at ANGELIKA
Dalawang magkaibang pangalan pero iisa ang mukha.
Sino ang totoo? Sino ang nagsasabi ng totoo?
Posibleng kayang iisang tao lang si Angelina at Angelika?
Pero ambilis namang bumiyahe ni Angelina mula Baguio kung iisang tao sila.
Posible kayang may private plane? helikopter?
Sumasakit ulo ni Bernard sa dami ng gumugulo sa isip niya.
Idinuyan siya ng kanyang imahinasyon sa nakaraan.
Hindi maipagkakaila, nabighani siya sa ganda ni Angelika nang sila ay magkita sa unang pagkakataon.
Nasa kolehiyo pa si Angelika noon…
Bumalik ang tamis ng kahapon….
Mga panahong punong puno ng saya at ligaya…
Nakalimutan ang planong paghihigante.
Mas nangingibabaw ang pagmamahal kesa galit at poot.
Pero nagbalik lahat pagkakita sa ama ni Angelika.
Muling bumalik ang unang plano.
Na labis niyang pinagsisisihan sa loob ng tatlong taong nakalipas.
Nasayang ang pagmamahal dahil sa poot at galit.
Napahilamos ng mukha si Bernard.
Binalikan niya ang nangyari kaninang umaga…
Nakatitig siya sa babae habang nagsasalita ito kanina.
Ramdam niya ang galit sa mukha ng dalaga pero hindi naitago ng galit na iyon ang angking ganda nito.
Ang gandang bumighani sa matigas niyang puso noon.
Pero sa kabila ng gandang iyon, hindi niya inaasahan ang mga mabibigat na mga salitang binitawan.
Napakabigat ng mga hiniling nito sa pagkuha sa kanyang kumpanya.
Hindi na pwedeng tumuntong doon si Carla. Na labis namang ikinagalit ng babae.
Pero ano pa nga ba ang magagawa ng ina ng kanyang anak?
Wala itong laban. Walang kalaban laban.
Kulong ang aabutin niya pag nagpumilit siya…
Ganunpaman, siya parin ang tatayong CEO ng kumpanya.
Siya pa rin ang mamamahala.
Siya pa rin ang mamumuno.
Siya pa din ang magdedesisyon.
Napangiti siya kahit papaano.
Ibig sabihin, madalas niyang makikita si Angelika.
May pagkakataon siyang makaharap ito.
May pagkakataon siyang makausap ito.
May pagkakataon siyang ipaliwanag ang nga nangyari.
May pagkakataon siyang ihingi ng tawad ang lahat ng nangyari.
May pagkakataon siyang ituwid ang mga nangyari.
May pagkakataon siyang alamin kung bakit buhay pa siya.
May pagkakataon siyang bumawi sa kanya.
Pero teka, paano si Angelina? Sino siya?
Sino nga ba si Angelina?
Si Angelina na kawangis ni Angelika.
Si Angelina na walang maalala.
Si Angelina na napangakuan niyang babalikan niya.
“Tawagan ko si Mr. Montemayor.” Bulong ni Bernard.
“Ungghhh ahh ahh ahhh bilisan mo pa ahh ahh..” Sarap na sarap si Jenny sa pagbayo ni James sa kanya.
Nakatuwad si Jenny sa mga oras na iyon sa opisina ni James.
“Shit uhmm uhmm uhh… Sarap mong kantutin Jenny uhmm uhmm.”
Tirik na tirik na ang mata ni Jenny sa libog, sa sarap.
Kahit sa opisina ng lalaki, basta inabutan ng libog, wala na silang pakialam.
Kung marinig man sila ng mga tao sa labas, wala na silang pakialam.
Hinugot ni James ang burat niya.
“Upuan mo ko biliss.”
Hindi nagsayang ng oras si Jenny.
Agad agad siyang kumandong at siya na mismo ang humawak at nagtutok ng katigasan ni James sa kanyang naglalawang hiyas.
Lumusong siya pababa. “Fuckkk ahh ahhh.”
“Shit Jenny aahhhh. Ansikip mo…” Si James naman ay napahawak sa balakang.
Kringggggg Krinnggggg….
Nagulat si James. May tumatawag.
Tuloy tuloy lang si Jenny sa pagtaas baba sa burat ng lalaki.
Wala siyang pakialam sa ingay ng telepono.
Lukob na lukob na siya sa libog.
Kringgg… Kringgg… Krinnggg…
Binalewala ng lalaki ang ingay na likha ng tawag sa telepono.
Sinuso niya si Jenny. Sinupsop ng sinupsop ang utong nito.
Kahit nawawala na ang konsentrasyon niya dahil sa ingay ng telepono ay ipinagpatuloy pa din niyang romansahin ang babae habang abala ito sa pagkanyod sa ibabaw niya..
Sarap na sarap na siya sa kantutan nila at kung maaari ay ayaw niyang maudlot ito.
Lalo pa at idiniin pa ni Jenny ang ulo niya para mas masipsip niya ang utong nito.
Kringgg… Kringgg… Krinnggg…
“Tang ina…” Nawala ang libog ni James.
“Sandali lang Jen.” Pinababa niya ang babae at agad sinagot nag tawag.
James: Hello.
Caller: Hello Mr. Montemayor. Si Bernard ito.
James: Boss ikaw pala. Napatawag ka?
Bernard: May ipapagawa ako sayo.
James: Ano yun boss?
Bernard: Aakyat ka ng Baguio. May ibibigay akong address. Subaybayan mo ang nakatira doon.
James: Yes boss.
Bernard: Magreport ka kung ano man ang makita mo sa nakatira doon.
James: Sige boss. Kelan ba ako aakyat?
Bernard: Ngayon din kung maaari.
James: Sige sige boss. Maghahanda na ako. Isasama ko si Jenny.
Bernard: Sige ikaw ang bahala.
Pinatay ni Bernard ang tawag.
Bumaling naman si James kay Jenny.
“Magbihis ka na Jenny. Aakyat tayo ng Baguio.”
May pagtataka sa mukha ni Jenny. “Bakit? Ano gagawin doon?”
“May ipinag-uutos ang boss.” Si James.
Agad agad namang naghanda ang dalawa.
Hindi man umabot sa sukdulan ay naexcite ang dalawa sa biglaang plano.
Makakapamasyal pa sila at mas magagawa nila ang gusto nila…
Katatapos lang tawagan ni Bernard si Mr. Montemayor.
Tama lang ang naisip niya. Kailangang may magmanman kay Angelina.
Bukas ay pupunta si Angelika sa kanyang opisina at doon niya malalaman kung iisang tao ba sila o magkaibang babae.
Kahit papaano ay kailangan niyang makagawa ng plano.
Alam niyang napakabilis ng mga pangyayari pero kailangan din niyang maging handa…
Oo, masaya siya na buhay si Angelika. May hatid nga itong kilig sa puso niya.
Pero kailangan niya pa ding maghanda sa paniningil niya.
Hindi man niya inaasahan ang pagbabalik nito pero dapat maging maingat siya kahit na handa na siyang tanggapin ang paniningil ni Angelika.
“Paano nga ba nabuhay si Angelika??” Kunot noo si Bernard.
Napaisip pa siya. “Alam na kaya ni Angelika na may pamilya na ako?”
“Malamang. Mukhang planado ang lahat ng pagkuha niya sa kumpanya ko eh.” Siya na din sumagot sa tanong niya.
“Planado? So ibig bang sabihin nito, may kinalaman siya sa mga regalo?” Gulong gulo na talaga ang isip ni Bernard.
Tiningnan niya ang mga regalong iyon sa sulok sa tuktok ng kabinet.
Andun pa din naman.
“Malamang sa malamang, kay Angelika nga galing ang mga yan.”
“Nagsisimula na ata siya sa mga sinabi niyang pagbabayaran ko ang mga ginawa ko.” Napayuko si Bernard.
Tinakpan ang mukha gamit ang dalawang palad at pilit na iwinawaglit ang pagbabalik ng nakaraan.
Tok Tok Tok…
Napabalikwas si Bernard.
“Pasok.”
Ang sekretarya.
“Sir, may pinamimigay po sa inyo.”
“Kanino galing?” Tanong ni Bernard.
“Bigay ng guard sir. Nakaaddress sayo sir pero wala namang nakalagay na return address.” Paliwanag ng sekretarya.
“Sige, iwan mo na jan sa table Miss Fabregas.” Si Bernard.
Inilapag naman ni Miss Fabregas ang envelop saka dumiretsong lumabas.
Napatitig naman si Bernard sa envelop.
“Ano na naman kaya yan?” Sa isip isip niya.
Kinuha niya ito at saka binuksan.
“Whatttt???” Nabitawan niya ang mga laman ng envelop na iyon.
“Si Carla at si warden, magkasama??” Napatiim bagang si Bernard.
Ang mga litrato, halatang kuha sa iba’t ibang araw at lugar.
Iba iba ang suot ni Carla sa bawta litrato. Ganun din ang warden.
“Bakit sila magkasama?”
“Kailan pa nila ginagawa ito?”
“At papasok pa sila sa ibat ibang hotel.”
“Paano mo nagawa sa akin ito Carla?”
Agad na nag-ayos ng gamit si Bernard.
Muling pinulot ang mga nabitawang mga litrato.
Inilagay niya ang mga ito sa kanyang attache case.
Galit na galit siya.
“Anong meron sa inyong dalawa?”
Halos paliparin ni Bernard ang kanyang sasakyan, makauwi lang.
“Bernard, hayaan mo akong magpaliwanag.” Si Carla, nanginginig sa takot.
Alam niya kung paano magalit ang lalaki.
“Bakit nga ba magkasama kayo ni Warden?” Matatalim ang titig ni Bernard.
Ni hindi na niya nagawang magpalit ng suot niya.
Diniretso niya agad ang babae sa kuwarto nila.
“Kasi… ano… may pinag-uusapan lang kami ni Warden tungkol… tungkol sa pagkamatay ni Angelika dati.” Paputol putol na sagot ni Carla.
“Talaga, at sa hotel pa talaga Carla?” Si Bernard.
“Ku.. kumain lang naman kami…” Nahihiyang sagot ni Carla.
“Kumain? Pero batay sa mga larawang ito, hindi lang iisa, dadalawa o tatatlong beses kayong nagkita.” Hinagis ni Bernard ang mga larawan sa mukha ni Carla.
“Oo.. Oo Bernard. Kumain lang talaga kami…” Hindi makatingin ng diretso si Carla sa lalaki.
“Siguraduhin mo lang Carla. Nang dahil sayo, nawala ang kumpanya ko. Tandaqn mo, oras na malaman kong may ginagawa kang kalokohan, hinding hindi kita mapapatawad.” May diin ang bawat bigkas ni Bernard.
KINAGABIHAN…
“Mukhang wala ka sa mood ngayon ah…” Tanong ng lalaki nang tumigil na siyang halik-halikan ang babae sa may tenga at leeg nito.
Halata niya kasing umiiwas ang babae sa kada dampi ng kanyang mga labi.
“Pagod kasi ako maghapon. Madami kasi akong inasikaso.” Eksplika ng magandang dilag.
“Hindi ka naman dating ganyan ah.” Sambit ng lalaki.
“Anong ibig mong sabihin?” Kunot noong tanong ng babae.
“Kahit gaano ka pa kapagod, pag nilambing kita ay agad kang nagrerespond.” Anang lalaki.
“Sobrang pagod lang ako lately. Kita mo naman siguro kung gaano ako ka-busy sa business sa dami ng inaayos.” Hindi makatingin ng diretso ang babae sa titig ng lalaki.
Pakiramdam ng babae ay inaarok siya ng lalaki kung gaano kasinsero ang mga sagot niya.
“Nitong nakalipas na dalawang linggo, nag iba ka na ng pakitungo. Tapatin mo nga ako.” May bigat ang tono ng lalaki.
“Abala lang talaga ako sa negosyo…” Sagot ng babae.
Napatitig sa kanya ang lalaki.
“Sige magpapahinga na ako.” Pagpapaalam ng babae. Gustong makaiwas sa mga tanong ng lalaki.
“Oh sige Angelika. Pahinga ka na.” Tanging nasambit ng lalaki.
Habang naglalakad papalayo si Angelika ay matamang nakatitig naman ang lalaki.
KINABUKASAN, alas otso ng umaga…
Matamang nagmamasid si James at Jenny sa address na ibinigay ni Bernard kahapon.
Wala naman silang makitang kakaiba kundi ang babaeng prenteng nakaupo sa may terasa habang nagkakape.
Nakasuot lamang ito ng daster at halatang bagong gising.
“Ano ba ang gagawin natin sa babaeng yan?” Tanong ni Jenny.
“Ang sabi ni boss, manmanan lang naman daw.” Sagot ni James.
“So maghapon tayong tutunganga dito???” Maktol ni Jenny.
“Kung yun ang kailangan. Pero huwag kang mag-alala, galante si boss.” Pakindat na sumagot si James.
SA OPISINA ni Bernard.
Kasalukuyang nakaupo si Bernard at inaantay ang pagdating ni Angelika.
Sa kanyang pag-aantay, nag-vibrate ang kanyang phone.
May natanggap siyang chat sa kanyang messenger.
Binuksan niya ito.
Ang chat ay mula kay James.
Sabi sa text: atm moment boss. nagkakape.
Nagpadala din ito ng mga pictures bilang patunay.
Napatitig siya sa mga litratong ipinadala.
Si Angelina, prenteng prenteng nakaupo sa may terasa habang nagkakape.
Kahit sa simpleng ayos nito ay mababanaag mo ang ganda nito.
Halos hindi na kumurap ang mga mata niya sa pagkakatitig.
“Hello there Mr. Rodriguez.”
Nagulat si Bernard sa tinig. Napaangat siya ng tingin.
Mas lalo siyang nagulat sa nakatayong babae sa kanyang nasa harapan.
Muli niyang tinignan ang cp niya at tumitig sa mga litratong ipinadala ni James sa kanya.
Saka ibinalik ang tingin sa babaeng nasa harap niya.
Nakatulala siya…
“Hindi mo man lang ba ako babatiin Mr. Rodriguez?” Anang babae.
Nakangiti ito at maaliwalas na maaliwalas ang mukha.
“Good morning Miss Angelika. Have a seat.” Natatarantang saad ni Bernard.
Paseksing umupo naman ang dilag.
“You want some coffee, tea?” Tanong ni Bernard.
“Thanks but I’m good.” Si Angelika habang buong siglang nakangiti ng nakakaloko.
“Anyway, Mr. Rodriguez, kumusta ka na? Balita ko, lugi na ang kumpanya mo?” Nang-aarok na mga tanong ni Angelika.
“Actually, hindi ko alam na nabenta na pala ang kumpanya ko.” Sambit ni Bernard.
“It seems na ipinagkatiwala mo ang kumpanyang ito sa maling tao Mr. Rodriguez.” May titig ang mga mata ni Angelika.
“Hindi naman sa ganun. Ako ang nagpabaya.” Pang-aako ni Bernard.
“If that’s the case Mr. Rodriguez you don’t deserve the position as CEO.” May diin ang mga salita ni Angelika.
Nagpanting ang tenga ni Bernard. “Huwag kang mag-alala, Angelika. Masakit man sa aking iwan ang kumpanyang ito, I’m more than willing to step down if that is what you are trying to imply.”
“Kung yan ang gusto mo, hindi kita pipigilan Mr. Rodriguez.” Si Angelika. Nakangiti pa din.
“Bukas na bukas din, I will file my resignation.” Si Bernard na halos di na maipinta ang kinikimkim na galit.
“Ikaw ang bahala… Anyway, I have to go Mr. Rodriguez. Mukhang you are not in yhe mood today. Marami pa akong dapat asikasuhin.” Paalam ni Angelika sabay tayo sa kinauupuan.
Si Bernard man ay nabigla. Hindi na siya inantay ng babae na ihatid siya.
Tuloy tuloy lang itong dumiretso sa pintuan at ni hindi man lang lumingon sa kanya ang babae.
Napalamukos ng mukha si Bernard.
Agad niyang kinuha ang phone at tinawagan si James.
Nagtataka siya. Hindi sumasagot si James sa tawag niya pero patuloy naman itong nagri-ring.
Muli niya itong tinawagan.
Ganun pa din.Nagri-ring lamang ito at walang sumasagot.
Tinigil niya ang pagtawag.
May naisip siya.
Susundan niya si Angelika.
Malamang hindi pa iyon nakakalayo.
Dali dali siyang lumabas ng opisina.
“Miss Fabregas, Nakaalis na ba si Miss Feliciano?” Tanong ni Bernard
“Yes sir. Punta daw siya ngayon jan sa opisina niya sa FAN Group of Companies.” Sagot ng sekretarya.
“Ah di bale. Puntahan ko na lang siya.” Bumalik agad sa opisina niya si Bernard.
Kinuha niya ang kanyang phone, wallet at car keys.
Dumiretso siya sa parking lot.
Kasalukuyan niyang binubuksan ang kanyang kotse ng makarinig siya ng mga paparating na mga yabag.
Lumingon siya.
Isang lalaking naka-itim ang papalapit sa kanya.
“Kumusta Sir Rodriguez? Nag-iisa ka yata ah.” Tanong ng lalaki nang makalapit sa kanya.
“Sino ka?” Kunot noong tanong ni Bernard.
“Napag utusan lang sir.” Sagot ng lalaki.
“Ha?”Nagtatakang tanong ni Bernard nang biglang may pumukpok sa kanyang batok mula sa likod…
…At tuluyan na siyang nawalan ng malay.
Nagising si Bernard.
Nagulat siya dahil nakatali ang kanyang mga kamay at paa at halos di na siya makagalaw.
“Asan ako???” Sinubukang gumalaw ni Bernard.
Mahigpit ang pagkakatali.
“Sino ang may gawa nito sa akin?” Sa isip ni Bernard.
Iginala niya ang kanyang paningin at ineksamin ang paligid.
Nasa loob siya ng kuwarto.
Tanging isang malaking telebisyon na nakakabit sa dingding at ang kama lamang kung saan siya nakahiga ang andun.
Biglang pumasok ang isang lalaki.
Pagkapasok ng lalaki, pumasok naman ang tatlong babae.
Tumabi sila sa lalaki.
May isa pang pumasok na babae. at tumabi sa kabilang side ng lalaki.
“Anthony???” Si Bernard.
“Yes mahal kong pinsan.” Si Anthony, nakangiti.
“Kumusta ka na? Pasensiya ka na at parang sinaktan ka ng mga tauhan ko…”
“Anong kailangan mo Anthony? Ang alam ko, wala akong atraso sayo.” Si Bernard.
“Hep hep hep. Meron mahal kong pinsan. Makakalimutin ka na ata??” Saway ni Anthony pero hindi inaalis ang ngiti sa mga labi.
Hindi sumagot si Bernard.
Mas pinili niyang bumaling ng tingin sa apat na babae.
“Miss Fabregas, anong ginagawa mo dito?”
Ngumiti lang ang sekretarya niya.
“Yaya, anong ibig sabihin nito? Bakit pati ikaw ay andito?”
Ngumiti lang ang yaya ng kanyang anak.
“Miss Advincula, hindi ba kasama mo si Mr. Montemayor at umakyat kayo ng Baguio dahil may ipinapag-uutos ako sa inyo?”
Ngumiti lamang ang sidekick ni James.
Tumingin siya sa pinakahuling babaeng pumasok.”Angelika, anong nangyayari???”
Nagsalita ang babae.
“Nope Bernard. It’s not Angelika. It’s Angelina.”
ITUTULOY…
Abangan ang pagwawakas ng kuwento ng pag-ibig at paghihiganti.
Saan kaya dadalhin ng paghihiganti ang mga tauhan?
Saan nga ba hahantong ang lahat ng mga pangyayari?
Angelika…
Bernard…
Carla…
Anthony…
Warden…
James…
Jenny…
Carl Benedict…
Ang yaya ni Benedict…
Miss Fabregas…
Ang taong naka-itim…
Angelina…
Ang mga taong bumuo sa ikalawang yugto…
Sa pagbabalik tanaw sa nakaraan…
Sino taong nakaitim na nagmamatyag?
Sa pagtatapos ng kuwento ng isang anghel, hanggang saan aabot ang lahat?
ABANGAN…
- Beautiful In White - June 30, 2021
- Angel In Distress 2.0 (Pre-finale) - September 25, 2020
- Angel In Distress 2.0 (Road To Finale) - September 25, 2020