Written by angel.in.distress
“Angelika…”
Medyo nilakasan ang pagkakasabi ni Bernard, sapat para madinig ng babae.
Pero hindi lumingon ang babae sa kanya.
Labis na nagtaka si Bernard. Siguradong sigurado siya na si Angelika ang babaeng papalapit sa kanya.
“Angelika…” Mas malakas na pagkakatawag ni Bernard. Nagbabakasakaling yung unang pagtawag niya ay hindi nadinig.
Pero nagulat ang lalaki. Lumiko pakanan ang babae nang hindi man lang lumilingon sa kanya.
Medyo natulala si Bernard.
“Hindi ako pwedeng magkamali. Si Angelika talaga yun.” Bulong ng isip niya.
Medyo nakakalayo na ang babae.
Hinabol ni Bernard ang babae.
Inabutan niya ito.
Hinawakan sa siko.
“Angelika…” Sa pangatlong pagkakataon ay tinawag niya ang babae.
Napapitlag ang babae dahil sa biglang may humawak sa siko niya.
Nilingon nya ang humawak sa siko niya.
“Bakit po?” Tanong ng babae.
Napatitig si Bernard lalo at malapitan niyang natititigan ang babae.
“Angelika, buhay ka…”
“Po?? ” Kunot noonh tanong ng ng babae.
“Angelika, buhay na buhay ka…” Muling sambit ni Bernard.
“Huh?? Hindi po ako si Angelika.” Sagot ng babae na labi labis ang pagtataka sa lalaking kaharap.
Napakunot noo si Bernard. Ang kaharap niya ngayon ay si Angelika. Hindi siya pwedeng magkamali. Hinding hindi siya owedeng magkamali.
“Paanong hindi ikaw si Angelika? Ikaw to Angelika…” Pagpipilit ni Bernard.
“Hindi po talaga ako sa Angelika. Ano pong pinagsasasabi nyo?” May takot sa boses ng babae.
“Please Angelika, anong totoong nangyari?” May pagsamo si Bernard sa babae.
Naiiyak siya dahil hindi siya makapaniwalang buhay ang pinakamamahal niya.
“Baka nagkakamali po kayo. Hindi po talaga ako sa Angelika.” Sagot ng babae.
“Kung hindi ikaw si Angelika, anong pangalan mo?” Tanong ni Bernard.
“Angelina. Ako po si Angelina.” Pakilala ng babae.
Binitawan ni Bernard ang siko ng babae. Napahiya siya pero hindi gaanong nagpahalata.
“Pasensiya ka na Angeli… Angelina. Kamukhang kamukha mo kasi ang namatay kong girlfriend.” Paumanhin niya sa babae.
“Ah ganun po ba? Sige po, pauwi na po kasi ako.” Si Angelina.
“Ihatid na kita. Mag-isa ka pa naman.” Boluntaryo ni Bernard.
“Hindi na po. Okay lang po ako.” Tanggi ng babae. “Malapit na po ako sa bahay namin.”
Nagpatuloy na sa paglalakad si Angelina.
Naiwan namang nakatayo si Bernard, nakatitig sa babaeng naglalakad.
Nakakalayo na ang babae nang may naisip si Bernard.
“Susundan ko siya.”
Palihim na sinundan niya ang babae hanggang pumasok ito sa gate ng isang di kalakihang bahay.
Pasilip silip siya sa bahay.
Nakakailang minuto na siyang nagkukubli sa may gilid nang maisipan na niyang bumalik sa hotel.
KATATAPOS niyang magdinner at mag-hot shower.
Hindi mapakali si Bernard sa kuwarto niya.
Imbes na yung agenda ng meeting ang inaatupag at inaasikaso niya, ang mukha ng babaeng nagngangalang Angelina ang umuukopa sa mga oras na iyon.
“Angelina, sino ka? Bakit kamukhang kamukha mo si Angelika?” Gulong gulo ang isip.
“Kapatid ka ba niya? Kambal ba?” Suspetsa ni Bernard.
“Pero walang nabanggit si Angelika na kambal or kapatid man lang. Pinaimbestigahan ko na ang pagkatao niya noon pa.” Pagbabalik tanaw ni Bernard.
Humiga si Bernard. Nakatitig siya sa kisame.
Muling bumalik ang mga salitang binitawan ni Angelika noong huli niyang makaharap:
“Tandaan mo Bernard, magbabayad at magbabayad ka.”
Nahulog sa malalim na pag-iisip ang lalaki.
“Angelika, ano bang nangyari?”
“Buhay ka ba?”
“Kung buhay ka, nagsisimula ka na ba?”
“May kinalaman ka ba sa mga regalo?”
At nakatulugan na niya ang pag-iisip.
KAHIT iilang oras lang ang kanyang tulog ay maaga pa din siyang nagising.
Imbes na si Carla ang tawagan, ang yaya ni Carl Benedict ang tinawagan niya.
“Yaya, kumusta ang bata?” Bungad ni Bernard.
“Magandang umaga sir. Maagang umalis po sila ni Maam Carla. Mamamasyal daw sila saglit kasi namiss daw niyang ipasyal ang bata sir gawa nung meeting sa Cebu.” Paliwanag ng katulong.
“Anong oras daw babalik?” Muling tanong ni Bernard.
“Bago hapon na daw sir. Tawagan ko po si maam sir at sabihin kong tumawag ka.” Si yaya.
“Hindi na yaya. Tatawag na lang ako kay Carla.” Si Bernard.
“Sige po sir. Mag iingat po kayo jan.” Si yaya.
“Salamat yaya.” Agad na pinatay ang tawag.
Nagmamadaling naligo si Bernard at nagbihis ng casual.
Isang blue na maong na kupasin at white tshirt na tinernuhan ng white sneakers.
Isinuot ang sunglasses at lumabas ng hotel.
Tinunton ang daan patungo sa pamilyar na bahay.
Pagkarating sa bahay na iyon, pasilip silip muna siya kung andun ang babaeng nakita niya kahapon.
Nang hindi makita, agad na pindot ang doorbell.
Biglang bumukas ang pintuan.
Nakita niyang lumabas ang dalaga. Napalunok siya sa nakita.
Nakasuot ng pajama ang babae at pink na tshirt. Halatang bagong bangon sa kama pero aninag mo pa din ang angking ganda.
Parang tumigil ang mundo niya habang papalapit ang dalaga.
“Sir, bakit po?” Tanong ng dalaga.
Nakanganga pa din si Bernard na nakatingin sa dalaga.
Muling nagsalita ang babae.
“Sir…”
Dun nagising ang diwa ng lalaki.
“Ah.. Sorry, ano nga ulit yun?” Si Bernard.
“Bakit po andito ka sir? Paano mo nalaman ang bahay ko? Anong kailangan mo?” Sunod sunod na tanong ni Angelina.
“Pwede pong isa isa lang.” Nakangiting napakamot ng ulo si Bernard.
“Ay sorry po sir. Pasok po pala kayo.” Si Angelina.
“Hindi na Angelina. Di rin ako magtatagal. Pumunta lang ako dito para yayain ka sana ng dinner mamaya.” Tutol ni Bernard.
“Po?? Nakakahiya po.” Yumuko si Angelina.
“Please…” Pagmamakaawa ni Bernard at pinagdaop pa ang mga palad na tipong nagdarasal.
“Ah sige po. Saan po ba magkikita?” Nahihiyang tanong ni Angelina.
“Sunduin kita dito around 6pm.” Saad ni Bernard.
“Ah sige sir.” Si Angelina.
“Bernard. Call me Bernard.” Ani Bernard at inabot ang kanang kamay.
Nahihiya naman inabot ni Angelina ang kanang kamay. “Nice meeting you Bernard.”
Halos ayaw bitawan ni Bernard ang kamay ng dalaga. “Nice meeting you Angelina. See you later.” Mas pinisil pa niya ito.
Agad na umuwi ng hotel si Bernard at naghanda para sa meeting.
Pagkakain ng pananghalian ay dumiretso na siya agad sa meeting.
Medyo pressured siya sa meeting dahil sa dami ng problemang nilatag na kinakaharap ngayong pandemic.
Kinailangan pa nilang maglay-off ng mga ibang empleyado dahil kung hindi, tuluyan ng magsasara ang kumpanya lalo at pababa ng pababa ang sales nito.
Natapos ang meeting bandang alas singko.
Di man masyadong maganda ang kinalabasan ng meeting, excited naman siya ngayon na maghanda para sa dinner nila ni Angelina.
Ewan pero iba ang pakiramdam ni Bernard. Ganadong ganado siya na makipagkita sa dalaga.
Aminado siyang parang pinagbiyak na bunga sina Angelika at Angelina kaya naman ang gaan gaan agad ng loob niya sa babae.
Animo’y parang matagal na niya itong kakilala.
Kanina, habang nag uusap sila sa may gate ng bahay ng babae, inobserbahan niyang mabuti si Angelina.
Lahat ng galaw ng babae, parang si Angelika. Kung paano ito magblush, kung paano ito maglakad, kung paano ito bumigkas ng mga salita, Angelikang Angelika ang dating dito tulad nung una nilang pagkikita.
Pagpatak ng alas sais ay andun na siya sa tapat ng bahay ni Angelina.
Naglalakad na papalapit si Angelina ay mas lalo na naman siyang napatunganga sa pagkakatitig.
Napakasimple ni Angelina sa suot nitong cream slacks at purple na plain blouse na napapatungan simpleng jacket na darker shade ng purple.
Napatitig siya sa kulay ng damit ng dalaga.
Purple ang paboritong kulay ni Angelika at hindi ito mahilig sa madesinyong damit. Gustong gusto nito ang mga plain designs lalo na pag purple.
“Let’s go.” Si Angelina habang nakangiting nakatingin kay Bernard.
“Yes maam.” Agad binuksan ni Bernard ang door ng car.
MASAYANG magkaharap ang dalawa sa isang mamahaling hotel.
Kasalukuyan silang namimili ng kakainin nila.
“Angel, anong gusto mo?” Angel ang piniling itawag ni Bernard at baka madulas siya pag Angelika ang mabanggit niya.
“Bernard, gusto ko ng chicken steak na may maraming paminta. Gusto ko din ng leche flan at kiwi juice.” Si Angelina habang nakatingin sa menu.
Napatitig bigla si Bernard. Ang lahat ng mga binanggit ni Angelina ay mga paboritong pagkain ni Angelika.
“Bernard bakit? Masyado atang madami yung naorder ko.” Napukaw ang pagkakatitig ni Bernard.
“No, it’s okay. Napaisip lang ako. Hindi ka siguro mapili sa pagkain.” Paliwanag ni Bernard.
“Ah hindi Bernard. Kahit ano namang pagkain ay walang problema sa akin.” Saad ng dalaga.
Isa sa mga nagustuhan ni Bernard kay Angelika noon ay hindi ito pihikan sa pagkain. Kahit anong maihatag sa mesa ay kinakain niya ng walang pag-aalinlangan.
Labis na ipinagtataka ni Bernard sa kaharap niya ngayon.
Dumating ang mga pagkain nila.
Maganang kumain si Angelina. Nakatingin lamang ang lalaki at hindi ginagalaw ang pagkain.
“Bernard, kumain ka na. Ayaw mo ba ung food mo?” Biglang tanong ng babae sa kanya
“It’s okay Angel. Masaya akong nakikita kang maganang kumain.” Nakangiting sagot naman ni Bernard.
Muling nagpatuloy sa pagkain ang dalaga…
At muling namangha si Bernard.
Kung hindi lang dahil sa pangalan, iisipin niyang si Angelika ang nasa harap niya.
Halos di nagalaw ni Bernard ang pagkain niya dahil paisa isa lang sumusubo sa inorder jiya samantalang ang dalaga ay inubos lahat ng inorder nito.
“Parang di ka kumain.” Takang tanong ni Angelina.
“Busog ako. Masaya din kasi akong makitang magana kang kumain.” Paliwanag ni Bernard.
“Nakakahiya andami kong nakain.” Napayuko si Angelika.
“Okay lang yun Angel.”
SAMANTALA, sa isang hotel sa Manila.
Masayang nagpapakasasa sa sarap ang dalawang nilalang.
Abala ang lalaking nilalamas ang dalawang malulusog na suso ng isang seksing babae habang sarap na sarap ito sa pagtaas baba sa kandungan nito.
Nilalapirot ng lalaki ang tayong tayong mga utong ng babae na mas lalong nagpasiklab sa libog na nararamdaman nito.
Dahil dun, mas pinagbuti ng babae ang pagkanyod sa tigas na tigas na burat ng lalaki at sinisiguradong naisasagad niya ito.
Punong puno ng ungol ang apat na sulok ng hotel.
Biglang pinahiga ng lalaki ang babae.
Pagkahiga ng babae, agad na pumatong ang lalaki at isinaklay ang dalawang hita ng babae sa kanyang magkabilang balikat
Iniumang ng lalaki ang kanyang katigasan sa naglalawang puke ng babae.
Biglang isinagad ang burat.
Napaungol naman ang babae sa sarap.
Kitang kita ng lalaki kung paano napanganga ang babae sa bigla niyang pagsagad.
Biglang hinugot ang burat. Nagpalipas ng 3 segundo.
Biglang sinagad ulit. Bakas niya ang libog ng babae base sa ekspresyon sa mukha nito
Dahil dito, sinunod sunod niyang barurutin ang babae.
Mas lalong tumirik ang mata ng babae na halos puti na lang ang mababanaag sa kanyang mga mata.
“Tang ina mo ang sarap mong kantutin. Uhmm uhmm uhmm…”
“Siga pa aahh ahhh. malapit na ako.”
Mas lalong nalibugan ang lalaki. Hindi naman siya nagpabaya.
Mas inararo pa niya ng sagad sagaran ang basang basang hiyas.
“I’m cummingggg ahhhhhhh…” At tuluyang nanginig ang katawan ng babae tanda na nilabasan na ito.
“Hindi pa ako nilalabasan.” Pinadapa niya ang babae at iniusli ang puwetan ng babae.
Agad itinutok ang naghuhumindig na burat.
Napasubsob na lang ng mukha ang dalaga dahil hindi pa siya nakakarekober. Parang latang lata pa siya sa sarap na naarok.
Napasinghap muli ang babae ng sunod sunod siyang barurutin muli ng lalaki.
“Tang ina ka. Ansarap mong kantutin. Uhmmm uhmm ughh ughhh.”
Halos mawalan na ng ulirat ang babae sa sensasyong nararamdaman. Basang basa na naman siya.
Nilamas ng lalaki ang pisngi ng puwetan ng babae. May halong gigil ito.
Ramdam ng babae ang gigil ng lalaki sa paglamas nito sa puwetan niya at biglang pagsampal dito.
Ramdam man ang sakit, mas nangingibaw pa din ang libog dahil sa sinunod sunod ng lalaki ang pagkanyod. Siguradong sigurado ang sagad.
“Fuck malapit na ako. Putok ko sa loob…”
“Aahh Ahhhh ahhh. Sige iputok mo sa loob ko. Punuin mo ko ng tamod mo…”
At tuluyang nilabasan ang dalawang nilalang.
Dahil sa pagod, napadapa ang lalaki sa likod ng babae.
“Ang sarap mo…” Bulong ng lalaki.
“Ang sarap mo kasi kumantot…” Sagot naman ng babae at di alintana ang pagkakadagan nf lalaki sa likod nito.
“Pwede bang ulitin natin ito sa susunod?” Tanong ng lalaki.
“Walang problema warden.”
INIHATID na ni Bernard ang dalaga.
“Pasok ka muna at makapagkape Bernard.” Anyaya ni Angelina.
“Sige…”
At pumasok ang dalawa sa bahay ni Angel.
Kasalukuyan silang nasa terrace at sinasamyo ang lamig ng hangin habang paisa isang humihigop ng kape.
“Matagal ka na ba dito Angel?” Tanong ni Bernard.
“Tatlong taon pa lang Bernard.” Sagot naman ng dalaga.
“Eh saan ka lumaki kung 3 years ka palang dito?” Muling usisa ni Bernard.
“Hindi ko alam Bernard. Wala akong maalala.” Napayuko ang dalaga na parang pinipigil ang pag iyak.
“Ha?? Anong hindi mo alam Angel?” Napakunot noo si Bernard.
“Nagising na lang akong nasa ospital tatlong taon na ang nakakaraan. Sabi nung nagbabantay sa akin na matandang babae, nakita daw niya ako sa harap ng bahay na ito na sunog ang aking mga suot at puno ng lapnos ang aking katawan dahil sa sunog.” Paliwanag ni Angel.
Napatitig si Bernard sa babae kahit nakayuko ito.
Dahang dahang umangat ang mukha ng dalaga. Halata ang nilandas ng luha.
“Tanging ang tatlong nakalipas na taon lang ang aking natatandaan Bernard.” At lumandas ang luha ng dalaga.
Hindi makapaniwala si Bernard sa naririnig.
“Kahit anong pilit kong isipin ang nakaraan ko, wala akong maalala.” Pagpapatuloy ng dalaga.
“Ikaw nga ba si Angelika?” Bulong ni Bernard sa sarili.
Napapaisip na si Bernard habang nakatitig sa babaeng nagpupunas ng luha.
“Sino ka ba talaga?” Gulo na ang isip ni Bernard.
“Kailangan ko ng magpahinga Bernard.” Napapasinghot pa ang babae.
“Ah sige, uuwi na din ako Angel.” Si Bernard at tumayo na siya.
Sumunod na tumayo ang dalaga at sabay silang naglakad papuntang gate.
Nasa may pintuan na ng kanyang kotse nang magsalita si Bernard.
“Maraming salamat Angel.”
“Maraming salamat din Bernard sa dinner.” Nakangiti man si Angel pero bakas ang lungkot sa kanyang mukha.
“Sorry Angel kanina. Hindi ko alam na may pinagdadaanan ka pala.” Biglang lumungkot ang mukha ni Bernard. Siya man ay naaawa sa dalaga.
“Okay lang yun Bernard.” Nakangiti lang si Angel.
“May pakiusap sana ako Angel. Huwag mo sanang masamain.” Si Bernard.
“Uuwi ako ng Maynila pero gusto kong bumalik dito at dalawin ka. Okay lang ba sayo?” Pakiusap ni Bernard.
“Sige okay lang. Alam mo naman ang bahay ko.” Paniniguro naman ni Angel.
“Good night Angel.”
“Good night din Bernard.”
At tuluyang humarurot na ang sasakyan ni Bernard.
Nang mawala na sa kanyang paningin, ni-lock ni Angel ang gate at naglakad pabalik sa loob ng bahay.
Pagkapasok ng bahay ay inilock niya ang main door.
Walang ano ano ay tumawa siya ng malakas at kinausap ang sarili.
“Good acting girl, pang-Best Actress…”
At muling tumawa ang babae.
ITUTULOY
- Beautiful In White - June 30, 2021
- Angel In Distress 2.0 (Pre-finale) - September 25, 2020
- Angel In Distress 2.0 (Road To Finale) - September 25, 2020