Written by angel.in.distress
This is a work of fiction. Names, places, events and incidents similar to the story are purely products of the writer’s imagination.
——————–
——————–
“KAKANTUTIN MO AKO???? Dito mismo sa harapan ng aking ama??”
Sa loob ng limang taon naming pagsasama ni Bernard ay nasubukan na namin lahat ng sulok ng condo niya.
Dito naman sa bahay ay halos nagawa na naming magtalik saan mang sulok ng bahay ngunit tanging sa kuwarto ni daddy ang hindi pa namin nasubukan.
Kung noon ay halos sambahin siya bilang isang anghel, bakit ngayon ay kailangan niyang magmakaawa?
Ang mga kamay niya na noon ay halos hawakan at haplusin siya ng may pagmamahal ay brutal na nanghahatak na sa ngayon.
“Please, No”. Muli ay nagmakaawa ako.
“No??” buong buo ang boses ni Bernard na mas nagpanginig sa aking mga kalamnan. “Nakalimutan mo na ba kung paano mo ako pagsilbihan ng kape at nakabalandra ang blouse mong bukas ang dalawang butones sa itaas nito?”
“O nakalimutan mo na din ba kung paano mo itaas ang iyong palda sa harap ko pag ako ay nasa office?”
“Pati din ba ang mga panahong pupunta ka sa likod ko at ididikit mo ang iyong dibdib ay nakalimutan mo na?”
“Bakit ngayon ay NO ang sagot mo gayong halos ikaw pa ang magmakaawa sa akin na kantutin kita?”
“No dahil ba gusto mong maging inosente sa harapan ng iyong ama na nakakulong na sa wheelchair niya?”
Natameme ako sa mga naibubulas ni Bernard. Hindi ba boyfriend ko siya pero bakit bigla bigla, sa araw pa ng kapananganakan ng aking ama, ay ganito ang ipinapakita niya?”
Hindi ko pa lubos maisip kung ano tong pinaggagagawa ng boyfriend ko nang bigla niyang hinatak ang mga kamay ko at tinali gamit ang kanyang kurbata. Ni hindi ko namalayan na nahubad na pala niya ito. Tinali niya ako sa mesa na dating office table ng aking ama. Napakabigat nun dahil gawa sa first class na kahoy na ipinasadya pa ng papa niya.
Bigla akong nagpupumiglas ng bigla niyang punitin ang aking office uniform.
“Hon, ano bang ginagawa mo?? Nahihibang ka na ba?” Kahit puno na ng takot ay nagawa pa din niyang tawagin ito sa nakasanayan niyang pagtawag. Nagbabakasali na mag iba ang ihip ng hangin.
Sa patuloy na pagpunit ni Bernard ng suot ko ay mahihinuhang buo na ang kanyang desisyon. Tanging ang bra at ang lacy panty ko na lang natira.
Di ko na namalayan ang pagtulo ng aking mga luha. Ano bang nangyayari sa aking nobyo? Sa loob ng limang taon, ni hindi ko siya kinakitaan ng ganito. Ibayong pagsisilbi at pagmamahal ang ipinaramdam niya sa akin.
Kasabay ng aking paghikbi ay ang paghagulgol ng ama ko. Ramdam ko ang galit niya sa aking nobyo. Pulang pula na ang kanyang ama. Nais nitong sumigaw pero kailanman ay di na niya magagagawa kaya sa mga oras na yun ay tanging mahihinang ungol lamang ang namumutawi sa kanyang mga bibig.
Mas lalong nadagdagan ang hiya ko ng ginunting ni Bernard ang aking bra at panty. Lantad na lantad ang aking maputing katawan habang nakahiga at nakatali sa ibabaw ng mesa.
“Arayyyy!!!!!” Napasigaw na lang ako sa sakit na bumalot sa kaselanan ko. Bigla akong inulos ni Bernard. Sagad na sagad ang sandata niyang nakabaon sa akin. Hindi ako basa kaya ramdam na ramdam ko ang walong pulgadang ari ng nobyo ko.
Sa sobrang kahihiyan ay gusto ko ng mamatay kahit na mismo sa harap ng pinakamamahal kong ama. Bakit sa mismong harap pa ng papa ko?
Wala na akong mukhang ihaharap. Patuloy ang pagragasa ng luha ko na animo’y bukal ng tubig na walang planong tumigil sa pagbulwak ng tubig.
” Oh Alejandro Feliciano? Iiyak ka na lang ba jan sa galit? Manood ka. Manood ka kung paano ko kantutin ang kaisa isa mong anak.” Parang dumadagundong ang baritonong boses ni Bernard.
“Siguro hindi mo alam, simula ng makilala ko ang anak mo sa University nung nasa ikatlong taon na siya ng pag aaral niya, naging parausan ko na siya.” Sabay halakhak ng pagkalakas lakas.
“Mabilis palang linlangin ang anak mo. Akala ko pa naman ay matalino.” Pang uuyam niya sa akin sa harap ng ama kong nagpupumilit tumayo sa de-gulong na silyang kanyang kinasadlakan pero kahit ibinuhos na niya lahat ng natitira niyang lakas ay parang walang mangyayari.
Halos wala na akong boses sa kasisigaw habang patuloy si Bernard sa paglabas pasok ng kanyang naghuhumindig na burat sa aking kaselanan.
Kung noon ay mababasa na ako kahit sa simpleng haplos pa lang niya, ngayon ay tanging pandidiri ang nararamdaman ko.
“Stop it na Bernard. Hindi mo pwedeng gawin ito.” Nagmakaawa ako. Hindi pa ako nawawalan ng pag-asa.
“Bakit hindi Angelika?” Sabay pisil sa aking utong. Ramdam ko ang sakit. “Bakit nga ba hindi? Di ba akin ka? Parausan kita. Mukhang nakakalimot ka na”.
Bumaling siya sa ama ko.
“Alejandro Feliciano, niloko mo ang nanay ko. Iniwan niya si tatay at kaming mga anak niya para sayo. Pero anong ginawa mo? Ginawa mo siyang pokpok. Parausan mo. Tinulak mo siya sa dagat at pinalabas na nagpakamatay dahil brokenhearted siya.” Galit na galit si Bernard.
Ito ang unang pagkakataon na makita ko siyang punong puno ng galit.
“Pero hindi mo alam, ang tunay na pokpok ay ang pinakamamahal mong anak. Pinabagsak ko ang kompanya mo. Oo. tama ang narinig mo, Mr. Feliciano, ako ang may kagagawan ng lahat ng kamalasan ng kompanya mo.” Dinig ko ang halakhak ni Bernard. Tawa ng tagumpay. Bigla niyang hinugot ang kanyang titi.
Pumunta siya ulunan ko. Bigla niyang hinablot ang mahaba at itim na itim na buhok ko hanggang lumaylay ang aking ulo sa mesa. Napadaing ako sa sakit.
Tumingin si Bernard sa aking ama. “Pag gusto kong gamitin ang kaniyang bibig, ay pwedeng pwede.” Sinara ko ang aking bibig dahil pwersahan niyang dinuduldol ang ulo ng tigas na tigas na burat.
“Oh mahal kong anghel, bakit, ayaw mo na ba sa burat ko, gayong kagabi lang ay halos ayaw mo ng bitawan sa pagsubo?”. Pinisil niya ang aking ilong.
Napilitan akong ibuka ang aking bibig para sumagap ng hangin. At iyon ang hinihintay ni Bernz. Bigla niyang isinaluksok sa bibig ko ang burat niya.
“Ulllkkkk ullllkkkk ullllllllkkk”, naduduwal na ako sa sagad sagaran niyang pagtira sa bibig ko.
Halos mawalan na ako ng ulirat sa walang habas niyang pagkantot sa bibig ko.
“Tignan mo Alejandro kung gaano kasabik ang anak mo sa burat ko. Hindi bat ganitong ganito ang ginawa mo sa nanay ko. Sumama siya sayo sa ngalan ng pag-ibig.” Walang tigil sa pagkanyod si Bernard si bibig ko habang patuloy siya sa paglamas ng buong puwersa sa aking mga suso.
“Manood ka para bumalik sa alaala mo ang pambababoy mo sa aking ina. Maswerte ka dahil mismong sa harap mo mapapanood kung paano maging puta ang anak mo.” Hamon ni bernard sa aking papa.
Nag-uumigting na ang galit ang ama ako. Pinilit na talaga niyang tumayo para tulungan ako pero natumba siya.
“Oh ano Mr. Alejandro? Ano ang pakiramdam na wala kang magawa habang binabarurot ko ang anak mo?”. Hinugot niya ang kaniyang titi. “Alam mo ba, sabik na sabik ang anak mo sa tamod ko. Walang tapon kung siya lumunok. Sinisigurado niyang simot na simot ang aking mga tamod.”
“Ipapanood ko sana sayo kung paano siya lumunok ng malapot kong tamod pero hindi pa ako tapos eh. Nag eenjoy pa ako sa puta mong anak.”
Nakahinga ako ng maluwag pagkahugot ng titi ni Bernard sa aking bibig. Iniangat ko ang ulo kong nakalaylay sa mesa kahit na nanlalata na ako. Inipon ko ang natitira kong lakas.
Naramdaman kong kinakalagan na ako ni Bernard. Sa wakas, natapos na din, sa isip ko.
Hindi pa man ako nakakabawi sa lakas ko ay buong puwersa akong pinadapa ni Bernard. Ramdam ko ang sakit ng pagkakadapa ko.
“Alejandro, gaano ba kasikip ang puwet ng nanay ko at pati iyon ay binaboy mo? Masarap ba?”. Hawak hawak ni Bernard ang dalawa kong hita habang pilit na pinaghihiwalay nito.
Tumatangis ang aking ama habang nakasubsob sa malamig na tiles ng sariling kuwarto niya. Ultimong sarili niya ay hindi niya matulungan. How much more ang kagustuhan niyang tulungan ako sa pambababoy na lalaking minahal ko sa loob ng limang taon.
“Alam mo bang nagtiis ako ng mahabang panahon para hindi kantutin ang pinakamasunurin mong anak para lang sa natatanging palabas na ito?”. Si Bernard.
Nahintakutan ako. Ramdam ko ang pagdampi ng ulo ng burat ni Bernard. Sa daming beses na pinagsaluhan namin ang ligayang hatid ng pagtatalik, ni sa hinagap ay hindi nagtangka si Bernz na pasukin ako sa aking puwetan.
Takot ang bumalot sa akin ng maramdaman kong tumusok ang ulo ng burat ng nobyo ko.
“Mr, Alejandro, tignan mo kung paano ko tirahin ang anak mo.” Isang ulos lang ay pumasok ang kahalati ng burat niya.
“Araaaaayyyyyyyyyy”. Halos panawan ako ng ulirat sa biglaang ulos ni Bernard. Parang isang bahagi ng pagkatao ko ang napunit sa puwersahang pagpasok ng titi niya.
“Ang sikip ng anak mo ooohhhhh. Ganito din ba ang naramdaman mo nung tinira mo ng walang awa ang ina ko ha, tandang Alejandro?” Panunumbat ni Bernard.
Pinipilit gumagapang ng aking ama. Kahit alam niyang wala na siyang lakas ay sige pa din. Di man niya magawang sumigaw ay ibinuhos niya ang lahat na lakas niya para makalapit sa akin.
“Manood ka, uhhhhmmmmm…” Isa pang ulos ay sumagad na ang burat niya. Ramdam ko ang sakit habang unti unting nagdidilim ang aking paningin.
Isa lang ang tumatakbo sa isip ko sa mga oras na yun. Ano ba ang totoong nangyari?
At tuluyan na akong nawalan ng malay.
Itutuloy…
- Beautiful In White - June 30, 2021
- Angel In Distress 2.0 (Pre-finale) - September 25, 2020
- Angel In Distress 2.0 (Road To Finale) - September 25, 2020