Author: phil_gabriel73
“Pasok ho kayo, Japan items maganda po ang kalidad…” yaya ni Marionette sa mga taong naglalakad sa bangketa para ibenta ang mga Japanese surplus sa pwesto niya.
“Hay naku … matumal ang mga kostumer! Ano ba itong buhay natin, ganito na lang ba tayo?” ani Reena, best friend ni Marionette, habang inaayos ang mga sapatos sa istante.
“Oy mare tumigil ka na ng karereklamo mo diyan…mabui nga at may kinuha pa tayong saleslady ni Marionette kahit paano…anong gusto mo…tumambay doon sa plaza at mag-abang ng popokpok sa iyo? Akala ko ba retired ka na? Hahaha!” bara naman ni Bechay habang tinutulungan si Reena.
“Tanga…kuwarenta na ako pero may asim pa rin ako noh?” ani Reena sabay hawak sa 40 pulgada niyang bewang.
“Naku at nag-ilusyon na naman ang kumare ko…mabuti pa si Marionette, ginamit ang byuti…nag-singer sa Japan at doon lumagare nang husto…” pabulong na sagot ni Bechay para hindi marinig ni Marionette na abala sa pag-estima sa mga parokyano.
“Bechay tumigil ka na…” saway ni Reena sa kaibigan.
“At doon humataw nang husto…yun nga lang at nabaliw sa boyfriend niyang walang kuwenta…sinabi ko naman na huwag masyadong magpakatiwala sa gagong iyon eh..”
“Bechay!” paangil nang saway ni Reena.
“Hayaan mo Reena…tama naman siya eh…hindi kasi ako naniwala sa mga paalala niya…” ani Marionette na nasa likod na pala ng dalawa.
“Marionette!” ani Bechay sabay takip ng bibig, hiyang-hiya sa sarili.
“Hayaan mo Betch, hindi na ako magpapakatanga uli…” sabay nangilid ang luha niya.
“Marionette…sorry rin…concern lang ako sa iyo bilang bigan…huwag mong mamasamain ang mga nasabi ko bilang kaibigan ” ani Bechay na tumayo sabay yakap sa kaibigan, parehong lumuluha.
“Oo na besties na kayo…tama na iyan at tinitingnan na kayo ng mga customer…” sabay turo sa labas kaya biglang natauhan ang dalawa at itinuloy ang pagsilbi sa mga parokyano.
Sampung taon ang nakakaraan…
“Marionette, why don’t you stay with Tanaka and be my wife? I can take care of you…” alok ni Mr. Tanaka, isang 50 anyos na Hapones kay Marionette sa wikang Nihonggo habang nasa cubicle ang dalawa, kasama ang dalawang kostumer na may ka-partner ring GRO.
“Hihihi…Mr. Tanaka, you know I can’t do that…I love my job and I don.t want to lose it because I went out with my customer against management’s order. Besides, you already have a wife, hmmm?”
“Hehehe…you really know how to entertain and make someone happy by singing. That’s why I don’t want to get any singer…you are the only one for me.”
“Thank you…then I will be a good singer for you Mr. Tanaka…” sagit niya sabay tinipa ng mga numero sa videoke at pinindot ang “reserve” dahil may kumakanta pa ang dalawa niyang kasama para aliwin ang kani-kanilang kostumer.
“Make me happy Marionette,” sabay tulak sa ulo ng dalaga papunta sa nakatayong manoy ng matanda kaya wala siyang nagawa kundi isubo nang buo ito at sinsipsip nang pataas-baba.
Ilang minuto lang at nilulunok na ni Marionette ang mainit na katas ng lalaki.
“Urhhhh…that was good…you good sucker Marionette…”
“Hihihi thank you Mr. Tanaka…if you don’t mind, it’s my turn to sing…” at kumanta na ng “Making Love Out of Nothing at All” ng Air Supply ang dalaga.
At habang kimakanta ni Marionette ito ay lumipad naman ang kanyang diwa.
Dalawang taon ang nakakaraan bago magbiyahe si Marionette sa Japan…
“Ump…uhhh…shit…yan nga…sige galingan mo paaa…” bulong ng isang lalaki habang nasa loob sila ng kuwarto…
“Shlp…shlp…ummmm…awghhhh….!” Mga tugon ni Marionette habang masigasig na tumataas-baba ang ulo nito sa basang basa at madulas na tarugo ng lalaki.
“Hupppsss…nilunok mo…ahhhh…fuck…libog mo talaga babe!”
“Ahhh… alam mo namang mahal na mahal kita…lahat gagawin ko…” ani Marionette
“Salamat pala sa perang inabot mo para sa pang-parlor ko… kailangan kasi sa photoshoot ng commercial…” ani Lance na hinihila na pataas ang pantalon.
“Okey lang…basta galingan mo ha. Oo nga pala tuloy na ang biyahe ko pa-Japan…mami-miss kita…” ani Marionette habang hinihimas ang sa loob ng pants ang palambot nang titi ni Lance.
“Ako rin…hayaan mo pagbubutihin ko ang trabaho sa pag-momodelo …pag nakaipon ako magsasama tayo.”
“Kapag nakaipon din ako sosorpresahin din kita. Magsasama din tayo balang araw…”
“Hoy bilisan nyong dalawa diyan at darating na si Tyang!” sigaw ni Bechay sa labas ng paupahang apartment kung saan nakatira ang magkaibigan.
Hinalikan siya ni Lance sa pisngi sabay labas sa apartment kung saan naghihintay si Bechay na nakatayo sa harap ng pinto, nakahalukipkip ang mga kamay sa kilikili. Nang makalayo na ang lalaki ay saka na pumasok si Bechay sa loob, kasunod ang pagbaba ni Marionette sa hagdan habang sinusuklay ang mahabang buhok.
“Hoy Net, ayaw kong makialam sa lovelife mo ha pero…sigurado ka ba na pakisamahan mo ang lalaking yun? Marami akong nababalitaan sa bf mo ha…”
“Alam ko…pero sinabi naman niyang hindi totoo ang mga yun…”
“Tsismis?! Ano ka ba Net, ako na nga mismo ang nakakita na may ibang kaakbay yan habang namamasyal sa mall!”
“Pinsan daw niya yun…hindi ba ipinakilala naman niya sa atin minsan nang kumain sila rito sa lugawan?”
“Hay naku Net, sana nga totoo nga yang pinagsasabi mo, lalo na ngayon at magja-Japan ka sa susunod na linggo. Mag-ipon ka para sa kinabukasan mo…”
At nag-abroad na nga si Marionette, hawak ang pangako sa kanya ni Lance na magsasama sila balang araw.
Taun-taon kung bumalik si Marionette sa Pinas para makita ang kanyang mahal na si Lance. Kinumbinsi rin siya ng binata na kumuha ng bahay na hulugan sa isang malayong probinsiya para may matutuluyan silang dalawa kapag dumating ang panahon na hindi na siya tangkilikin sa kanyang trabaho.
Kaya simula noon ay naging madalang na ang pag-uwi ni Marionette sa Pinas dahil gusto niyang makaipon nang malaki at maipadala na lang kay Lance.
Sa simula ay madalas ang komunikasyon ng Marionette at Lance sa Skype kahit na umuuwi pa noon ang dalaga pero nang lumaon ay naging madalang na ito hanggang isang araw ay hindi na makontak ni Marionette ang kasintahan.
“Betchay? Kumusta na kayo diyan?” ani Marionette.
“Ok lang kami dito. Ang mga magulang mo naman kinukumusta ka rin, name-miss ka na,” tugon ni Betchay.
Nangilid ang mga luha ni Marionette nang mabanggit ng kaibigan ang kanyang mga magulang; ilang taon na rin ang dumaan nang huli siyang magkaroon ng komunikasyon sa kanila, naputol ito nang malaman ng kanyang mga magulang ang pagkakaroon ng relasyon niya kay Lance; tinikis siya dahil hindi sila boto sa lalaki.
“G-Ganoon ba, eh…kumusta naman si Lance?”
“Tungkol pala sa kanya, naku besh hindi mo magugustuhan ang tungkol sa kanya…”
“Betch…diretsahin mo na lang ako…ano ba ang balita sa kanya?”
“Net…nagpakasal na ang…bf mo sa ibang babae. Tatlong buwan na ang nakakaraan.”
Namanhid ang buong katawan ng dalaga sa sinabi ng kaibigan hanggang sa hindi na siya nakapagsalita.
“Yung bahay na ipinundar ninyo, inangkin na ng hayup na lalaking iyon dahil doon na niya ibinahay ang buntis niyang asawa.
“Net, magsampa ka ng reklamo sa gagong lalaking iyon, niloko ka nang bongga,”
“H-hindi ko pwedeng gawin iyon… matatalo ako…”
“Bakit?”
“P-pumayag akong ipangalan sa kanya ang bahay dahil mas madali daw ang pag-proseso ng mga papeles kung walang asawa ang mag-aaply…hayup siya…nagtiwala ako…” ani Marionette habang walang tigil ang kanyang pag-iyak.
Pero ika nga, karma is a bitch. Isang taon pa ang lumipas at nabalitaan ni Marionette na na-ilit din ang bahay na kanyang pinag-ipunan, at naghiwalay din si Lance at ang kanyang asawa dahil may ibang babae pa rin pala ang balasubas niyang ex.
Dinibdib din ni Marionette ang nangyari sa kanya, bagay na nakaapekto sa kanyang trabaho kaya nang matapos ang kontrata niya sa Japan ay hindi na ni-renew ito ng management. Ang natitirang perang kinita niya ay ipinatayo niya ng isang maliit na surplus shop.
Sa loob ng sampung taon ay umusbong ang kanyang negosyo kaya nakapagpatayo pa siya ng ibang negosyo kasama ang ibang kasosyong Hapones at Pinoy.
Bagamat matagumpay ang buhay-negosyo niya, ay hindi na niya inintindi ang bagong pag-ibig o magkaroon ng ibang karelasyon; sa edad niyang 40 ay hindi na siya naghangad na magkaroon ng kabiyak dahil masaya siyang natulungan ang mga kaibigan at mga kamag-anak, at sila naman ang tumutulong sa kanya ngayon.
Bagong umaga. Sinisimulan nang buksan ni Reena ang pwesto ng kaibigan niyang si Marionette.
“Hello…is Ms. Marionette here?”
“Y-yes…who is asking?” sagot ni Reena sabay lingon sa isang may-edad na lalaki.
“Please tell her I am a friend from Japan.”
“Okey sir wait first. Bechay! Pakitawag si Net sa bahay may naghahanap sa kanyang Hapon dito…”
Maya-maya lang at dumating na ang bagong paligong si Marionette sa shop.
“Sino bang naghahanap…? Oh… Mr. Tanaka! How are you? Its been a long time…” ani Marionette, sabay nakipagbeso sa dati niyang parukyano.
“How are you Miss?” tanong ni Tanaka, na sa tingin ni Marionette ay tila hindi tumanda, kung ano ang itsura ng hapones bilang kliyente niya sa bar ay ganoon pa rin siya, pwera lang sa manipis na buhok nito; bukod doon ay wala halos nabago sa itsura ng dating kliyente ni Marionette.
“I am just doing fine Mr. Tanaka. I want to thank you for helping me start a business in surplus selling after working there for ten years. Do you want coffee or tea?”
“Coffee please, thank you. Ah…no need thank me Ms. Marionette. You are a hard worker and kind person. It was my pleasure to help you. Now you have a big shop.”
“And for that I thank you Mr. Tanaka…”
“By the way, the reason why I’m here is that I will retire next month and I want to retire here and reside in Philippines. Also I want to travel all over Philippines to see beautiful sites so I want you to be tourist guide for me.”
“Mr. Tanaka…Why?”
“I already know you and you are a good worker and kind, Marionette, I want you travel with me and find house to live when I retire. Yes?”
“Um, will you go with Mrs. Tanaka when we take the tour?”
“No. my wife passed on three years ago.”
“Oh. Sorry to hear that Mr. Tanaka.”
“Thank you.So you want to travel with me next week?”
“Yes, Mr.Tanaka I will go with you.”
“Good, now you help me list the places to go…”
“Um, I suggest we start tourist spots in Luzon…”
Halos magdamag nilang pinlano ang mga lugar na pupuntahan nila bago umalis ng bahay si Mr. Tanaka. Pagkatapos ng isang linggo ay nagbiyahe na nga ang dalawa sa Baguio kung saan inabot sila ng isang Linggo sa pagtanaw ng mga magagandang lugar doon.
“Thank you Miss. I enjoyed your company…I’ll come back and do this again after I finish settling my papers…”
“You’re welcome Mr. Tanaka…I also enjoyed your company and I am looking forward for the next time sir…”
At pagkatapos nga ng ilang araw ay bumalik uli si Mr. Tanaka para papunta namang Pagsanjan Falls.
Hindi maiwasan ni Marionette na maging masaya dahil bukod sa todo niyang pag-estima sa matanda ay alagang-alaga rin siya ni Mr. Tanaka, hindi niya ramdam na isa lang siyang kasama sa kanyang biyahe, mas higit pa doon ang kaniyang nararamdam lalo na kapag nagukuwentuhan sila ng mga pinagdaanan nila sa buhay.
“Did you enjoy the sights in Pagsanjan Mr. Tanaka?”
“Yes Miss. We’ll do this again?”
“Sure Mr. Tanaka. For you I am always available.”
Pero kinabukasan ng madaling araw ay nagising si Marionette dahil ramdam niya ang pananakit ng katawan.
“Hala, may trangkaso ako,” nasambit na lang niya nang makaramdam rin ng pagginaw sa katawan. Nang magpakuha siya ng temperature sa isang resident nurse ng hotel ay lalo lang nagpatunay sa kanyang hinala.
Hindi na niya inabala si Mr. Tanaka kahit may pinto na dumudugtong sa kanilang mga kuwarto. Nag-order siya ng tsaa at isang paracetamol. Pagkatapos inumin ang tsaa at paracetamol, ay naidlip na siya.
Bandang alas siyete nang umaga nang marinig niya ang boses ni Mr. Tanaka.
“Miss…why did you not tell me you are not well?”
“M-Mr. Tanaka? Oh I am sorry…” tugon ni Marionette sabay tayo sa kinahihigaan niya kahit nahihilo pa rin siya.
“No, you stay there in bed,” sabay kuha ng bimpong basa ng maligamgam na tubig at pinunas sa nangangatog na katawan ni Marionette.
“Mr. Tanaka, no need to do this…”
Pero tila walang narining ang matamda at patuloy lang ito ng pagpunas sa kanya mula noo pababa sa mukha, leeg, balikat hanggang dibdib.
“No not there Mr. Tanaka please!”
At pinunasan niya ang maliliit ngunit mapipintog na mga suso ni Marionette. Sa simula ay hiyang hiya ito pero nang simulang masahehin ng matanda ang paligid ng kanyang suso na nakakanti ang kanyang mga utong ay nangangalisag ang mga balahibo niya sa kiliiti kaya hindi niya maiwasang mapaungol.
“Ughhh…Mr . Tanaka…unghhh…”
“Shhh…relax Miss…I take care of you…”
Lalong pinagbuti ni Mr. Tanaka ang pagmasahe niya kay Marionette lalo na nang mapadako ito sa mga bewang niya na bagamat nangingilo si Marionette ay hindi na naman maiwasang tumaas ang kanyang libog.
“Uhhh…i-it’s okey na Mr. Tanaka… no more…uhhh…” ani Marionette na sa puntong ito ay namamasa na ng pawis ang buong katawan.
Napabuntunghininga si Marionette nang tanggalin ni Mr. Tanaka ang kanyang mga malalambot at mainit na mga kamay sa bewang niya; yun naman pala at sa mga paa naman itinuloy ni Mr. Tanaka.
Dahan-dahang gumapang ang mga kamay ni Mr. Tanaka paitaas hangang sa maabot niya ang panty ni Marionette at doon sinimulan niyang hilahin ito pababa nang dahan-dahan.
“Unghh…noooo…!”
Pero bingi na si Mr. Tanaka sa mga sandaling iyon dahil sa matinding pagnanasang bumabalot sa katawan ng matanda kaya sinimulan na niyang himasin ang pinakatatago ni Marionette.
Sa puntong iyon ay humagulgol na si Marionette nang biglang tumigil sa paghimas si Mr. Tanaka.
“Mr. Tanaka…”
“Give me a chance…I miss you…let me do this for old times’ sake…”
Masuyong niyakap siya ng matanda at malambing na hinalikan sa labi ang nag-aalangang dalaga.
Sa simula ay nakasarado pa ang labi ng dalaga pero dahil sa mapilit ngunit banayad na paghalik ng lalaki ay walang nagawa ang dalaga kundi tanggapin na rin niya ito sa kanyang bibig.
“UMphhhh…uhmmm…hahhh…”
Nagawang maipasok ni Tanaka ang malikot niyang dila sa loob ng bibig ni Marionette at doon nagpakiwal-kiwal ito at nakikipag-eskrimahan sa dila ng dalaga habang abala sa paglamas nat paghimas ng katawan ang dalawa.
Ang mga mapipintog na mga suso ni Marionette naman ang pinaigting na paglaruan ni Tanaka; walang habas niyang sinipsip ang mga utong ng dalaga na patuloy ang pagpaling ng ulo sa sarap.
“Ahhh…Marionette…”
“Mr. Tanaka….ohhh so good…”
Ramdam ni Marionette ang init sa kanyang katawan dulot ngkanyang lagnat, pero mas umiibabaw ang isa pang lagnat na binibigay sa kanya ni Mr. Tanaka.
Saglit na tumayo si Mr.Tanaka at may kinuha sa bulsa ng kanyang robe at mabilis na tinanggal ang foil nito at isinuot sa kanyang anim na pulgadang kargada habang namumungay na nakatingin sa kanya ang dalaga at hinihintay ang susunod pang mangyayari.
Pumatong uli si Mr. Tanaka sa kanya at naramdaman ang mainit na kahindigan sa kanyang bungad.
“I miss this…I miss you Marionette…”
“I…I…miss you too Mr. Tanaka…own me now…”
Bagamat nakasanayan na ni Marionette ang ganitong pakiramdam dahil sa kanyang trabaho ay hindi pa rin niya maiwasang mapasigaw sa kirot; malamang dahil na rin sa tagal na hindi siya nakakaranas nang ganito habang uni unting bumabaon ang kaangkinan ni Mr. Tanaka sa kanya.
“Uhhh…uhhh…are you okay Miss?
“Umphhh…y-yes sir…I am yours…”
Dahan dahan na ngang umayuda si Mr. Tanaka sa ibabaw niya; hinayaan ni Marionette ang gustong gawin sa kanya ng matanda dahil ine-enjoy na rin naman niya ito, patunay ang madalas na pagtirik ng kanyang mga mata at ang malalakas na ungol na pumupuno sa loob ng kwarto.
At tulad ng dati, pinagbuti ni Mr. Tanaka ang pagromansa niya sa dalaga; maya maya pa at tumayo ang matanda sabay hawak sa mga mahahabang hita ni Marionette.
“Ohhh…ang sarap talaga Sir…ahhhh!”
Ilang minutong inangkin ni Mr Tanaka si Marionette sa ganoong posisyon hanggang sa bumilis na ang paghingal ng dalawa.
“Miss…hahhh…I am coming…”
“Yes…faster sir…I am coming tooo…unghhh…”
Ilang malalakas na kadyot ang pinawalan ni Mr. Tanaka sabay ungol nito na tila nasaktan sa pagkakasugat habang si Marionette naman ay napatili nang maramdaman ang pagkibot ng kahindigan ng matanda sa kanyang kaibuturan kaya nakahabol din siya ng pag-orgasmo; tanda dito ang pangingisay ng kanyang katawan sabay napahilata na tila naubusan ng lakas; nangintab at nabasa ang buong katawan ng dalaga dahil sa katas na sumambulat sa kanya.
Nang huminahon na ang pakiramdam ni Mr. Tanaka ay napadapa na uli siya sa ibabaw ni Marionette at ipinagpayuloy ang kanilang halikan at sipsipan hanggang sa kusa nang natanggal ang ari ng lalaki sa bungad ng dalaga.
“I…I love you Marionette…” ani Mr. Tanaka habang nakangiti sa dalaga.
“No Mr. Tanaka…it’s just sex…I enjoy it too sir but do not go there. I…I want to be alone now.”
“But Miss…”
“Please sir…” sabay talikod niya rito dahil nagsisimula nang tumulo ang kanyang luha.
Narinig na lang niya ang marahang pagtayo ni Mr. Tanaka at ang pagsara ng pinto ng kabilang kuwarto; ilang minuto pa at naramdaman ni Marionette ang pagkawala ng init sa katawan at panginginig; nang kinuha na niya ang thermometer doon lang niya nalaman na wala na ang kanyang trangkaso.
Umuwi sila nang hindi nagkikibuan sa isa’t-isa bagamat may ilang tangkang makipag-usap si Mr. Tanaka kay Marionette na tipid namang sinasagot ng dalaga.
Pagkatapos noon ay hindi na bumalik si Mr. Tanaka para bisitahin siya at ipagpatuloy ang kanilang pamamasyal, bagay na pinanghinayangan ng dalaga dahil kahit paano sa loob niya ay napamahal na ri siya rito pero kailangan niyang maging totoo sa sarili at matuto sa kanyang nakaraan.
Ilang buwan ang lumipas at tila nakalimutan na ni Marionette ang mga nangyari sa kanya; katunayan nito ang patuloy na pagsulong niya sa araw-araw; itinuon muli niya ang atensyon sa hanap-buhay at sa mga mahal na buhay.
“Betch, pakisilip naman kung sino ang kumakatok sa pinto, ihahain ko lang itong niluluto kong sinigang,” tawag ni Marionette sa kaibigan
“Um…Net, may bisita ka…” ani Betchay.
“Sino?”
“Good evening, Marionette…”
“Mr. Tanaka…”
Hindi na inaasahan ito ni Marionette. Simula nang mangyari ang insidente sa hotel na biglang ikinatahimik ng Hapones at sa hindi na niya pagtawag sa kanya isang buwan na ang nakaraan ay hindi na umasa ang dalaga na babalik pa ito.
Pero nasa harapan na niya si Mr. Tanaka, may halong lungkot at saya sa kanyang itsura.
“How are you Miss?”
“I-I am fine, Mt. Tanaka.”
“I…miss you.”
“Mr. Tanaka please…” kahit sa kalooban niya ay natuwa siya sa sinabi ng lalaki.
“I made a promise that I will prove to you how serious I am towards you, It took me a month to do that because I need to think of this seriously aside from some business matters to attend to, but now that it is done, I want to make good to my promise because every day I don’t see you, it pains me very much.”
“But both of us know we can’t be together…”
“Do you love me Miss?”
Hindi nakakibo ang dalaga kaya tinanong uli siya ng lalaki, dahilan para tumulo ang luha niya.
“I understand if you don’t love me…I will respect your wishes.”
Pero wala pa ring sagot na namutawi sa labi ni Marionette na napapahagulgol na kaya malumanay na tumayo si Tanaka at nag-bow, tanda ng paggalang na aalis na siya.
Nasa loob na ng sasakyan si Tanaka at sinimulang paandarin ang kotse nang makarinig siya ng sigaw.
“Mr. Tanaka!”
Nagmamadaling nakahabol si Marionette sa kotse ni Tanaka at agad namang sumakay at maigpit na niyakap at hinalikan ang matanda.
Sa puntong iyon ay niyakap rin siya ng Hapones at hinalikan nang marubdob.
“Oh…Miss…I love you…”
“I love you too Hiyashi but…I can’t give you a child.”
“I understand Miss but still I want you to be my wife…”
“W-Will you accept me completely?”
“Completely…no conditions.”
Napaiyak si Marionette sa tugon ni Tanaka kaya nayakap niya ito nang mahigpit sabay halik sa labi.
“I am happy you love me with no conditions and accepted me for being me, but I am still a male, biologically. I want to fulfill this dream of mine because I know what and who I really am. I hope you understand…”
“I understand. But I want this also done properly.”
Agad na pumunta sila sa hotel na tinutuluyan ni Mr Tanaka at doon ipinagpatuloy ang paghayag ng kanilang pag-iibigan; nang matapos ito ay ipinagpatuloy nila ang kanilang mga plano.
Hindi na nahirapan si Mr. Tanaka na kunin ang basbas ng mga magulang ni Marionette dahil tanggap na nila ang kalagayan ng kanilang anak; ilang linggo pa ang dumaan at lumipad papuntang France ang dalawa para doon magpakasal at manirahan nang ilang taon; ilang buwan pa at nagpa sex-reassignment si Marionette para maging makompleto na ang kanyang personalidad at katawan, mamuhay bilang isang babae.
Dahil nagawang magtrabaho si Marionette sa Japan sa loob ng sampung taon ay hindi na siya gaanong nahirapang mag-file ng citizenship; sa ngayon ay masayang naninirahan ang mag-asawa sa Japan; pabalik-balik lang ang dalawa sa Pinas para magbakasyon at alalayan ang pamilya ni Marionette sa mga naiwan niyang negosyo. (Wakas)
©2016. This story may not be reproduced in any manner, without the expressed permission of the author by any means available.
- Dram 2 - June 19, 2020
- Dram 1 - June 17, 2020
- Ang Paglalakbay (Sa Buhay at Pag-ibig) ni M - June 11, 2018