Read ANG KARANASAN NI BIN (Pang Walong kabanata) 5

ANG KARANASAN NI BIN (Pang Walong kabanata) 5

By bullstag

Nasalat ko na ng tuluyan ang mga nipple ni Sharon, habang binabasa ko ang kanyang mukha. Mula sa hose ng tubig na hawak ko, na naka-pasok sa loob ng kanyang suot na sando. Tumingin sya sa aking mga mata ng deretso.

Wala akong makitang pag-aalinlangan sa kanyang mukha, o pag sawata man lang mula sa aking ginagawa. Habang binabasa ko ang kanyang mukha, isinandal ko sya sa mataas na bakod ng rest house nila Clara. Kuntrolado ko pa ang aking sarili, pero sa aking pakiramdam nilamon na ng pagnanasa ang buo kung pagka-tao. Nang mga panahong iyon.

Binitawan ko na ang hose ng tubig kung hawak, pero naka-sapo pa rin ang aking isang kamay sa kanyang dibdib. Hinimas ko ang mga tayung-tayo ng mga suso, ni Sharon ng mga sandaling iyon. Naka-tingin lang sya sa aking mga mata. Habang ang isa kung kamay-ay, naka-angkla sa kanyang matambok na puwitan.

Ipinasok ko sa suot nyang basang bra ang aking isang kamay, nilamas ko ng marahan ang kanyang mga suso. Habang naka-titig ang aming mga mata sa isat-isa, alam kung nag paubaya na rin si Sharon ng mga sandaling iyon. Itinaas ko ang suot nyang sando, hanggang sa kanyang leeg. Matapos kung mai-angat ang kanyang bra ng bahagya, inumpisahan kung dilaan ang kanyang mga nipple. Napaliyad si sya, nang masayaran ng dila ko ang kanyang mga utong. Hinawakan nya ang aking ulo, ipinag-diinan nya ito sa kanyang dibdib.

Ini-akyat ko ang aking mukha, sa kanyang mga labi. Hinalikan ko syang ng marahan, habang ang aking isang kamay ay idinukot ko sa kanyang harapan. Sinalat ko ang kanyang basang-basa ng ka-angkinan. Lumaban si Sharon ng halikan, nag palitan kami ng aming mga laway. Ibinaba ko na ng tuluyan, ang suot nyang basang short.

“Robin stop” “Huwag na nating gawin ito.” “Baka hanap-hanapin ko ito.” Ang mahinang nyang bulong sa akin.

“Psssstt” “Relax ka lang akong bahala sayo Sharon.” Ang mahina kung wika sa kanya. Inumpisahan ko syang halikan sa leeg, pababa sa kanyang mga suso. Ibinaba ko ang aking mga labi sa kanyang hita, ibinuka nya ng kaunti ang kanyang mga ito. Pinasayaran ko ng aking dila, ang basang-basa ng puke ni Sharon. Ipinag-diinan nya ang aking ulo sa kanyang ka-angkinan, nag lulumiyad sya sa sarap ng aking pag dila.

Nilamon na ng sobrang libog ang ang aming mga pagkatao, nalimutan ko na ng tuluyan ang aking mga pangako sa aking sarili. Mga pangako ko sa aking mahal na may-bahay, pangakong hinding-hindi ko na sya sasakyang pang muli.

Pinag-igi ko pa ang ginagawa kung pag kain at pag dila, sa hiwa ni Sharon. Limot ko na talaga ang lahat ng mga oras na iyon. Nasa ganung kaming posisyon, nang pinsan ng aking mahal na asawa.

Mga malalakas na busina ng sasakyan, mula sa labas ng electronic gate ng rest house na iyon. Ang nag patigil sa aming ginagawa ni Sharon. Tumigil ako sa aking ginagawang pagkain, sa kanyang puke. Nagkatinginan pa kaming dalawa, nang pinsan ng aking mahal na may-bahay. Matapos naming ayusin ang aming mga sarili, agad ko ding tinungo ang malaking gate ng rest house. Upang alamin kung sino ang may ari, nang sasakyang bumubusina mula sa labas.

“Honey!” Ang sigaw ng aking mahal na asawa, mula sa naka-bukas na bintana ng taxi nyang sina-sakyan. Matapos mag bayad at maka-baba ni Clara, sa taxing iyon.

“Honey” “Kanina pa ako tawag ng tawag sa telepono.”
“Walang sumasagot” “Ganun din ang Celpon mo.”
“Bakit basang-basa kayo ni ate Sharon?.” “May ginagawa ba kayong dalawa?.” Ang mga sunod-sunod na tanong sa akin ng aking mahal na asawa. Habang nag didilig ng halaman si Sharon, nang mga oras na iyon.

“Nag didilig kami ng halaman honey” “Nag basaan na rin kami at nag laro ng tubig.” Ang mahina at kalmado kung sagot, sa aking mahal na asawa. Matapos ko syang tanungin kung bakit umuwi sya ng maaga, nang araw na iyon. Narinig lahat ni Sharon, ang mga sinabi ng aking may-bahay.

“Prepare your self honey” “Pupunta tayo ng American Embassy tomorrow.”
“Mag-aaplay ako ng Working Visa.” “Tumawag na sa akin ang Seafood City, sa Los Angeles California” “Ito nga kata-tanggap ko lang ng mga dukomentong ipinadala nila sa akin.”

Umupo kami ni Clara sa upuang na-andoon, sa labas ng malaking garden ng rest house nila. Habang si Sharon naman ay pumasok na rin, sa loob ng kabahayan.

“Paano ang napag-usapan namin ng mommy mo Honey?” “Tatakbo ako sa partido ng ninong mo sa susunod na taon.”
“May mga plano na rin ako” “Hindi ba puwedeng dito nalang tayo sa Pilipinas?.” Ang pag papatuloy ko at tanong sa aking may bahay.

“Mag dinner tayo sa labas mamaya honey” “Idi-discuss natin lahat ng mga plano ko.” “Para sa ating dalawa.” Matapos maka-alis ni Sharon sa rest house, ini-ayos lahat ni Clara ang mga dukomento naming dalawa.

Bago pa kami lumabas para sa aming hapunan ni Clara, ipinatikim ko sa kanya ang napaka-sarap na pagniniig. Naging sobrang ma-init ako sa kama, nang sandaling iyon. Marahil sa libog na hindi ko na-ilabas kay Sharon.

Matapos naming mag tuloy sa isang restaurant, sa Libis Quezon City. Pag katapos namin ng aming hapunan, umorder si Clara ng Red Wine. Pinag-usapan namin ng aking mahal na may-bahay, ang kanyang mga plano para sa aming hinaharap.

“Ayaw kung ma-involve ka sa pulitika honey” “Gusto ko nang tahimik na buhay.”

“Ayaw kung mag tanim ng sama ng loob dito sa aking dibdib” “Pero hindi rin ganun kadaling kalimutan ang lahat ng iyon honey.”

“Masakit isipin at hindi madaling mabura sa aking isipan” “Kapamilya ko pa ang mga naging kahati ko sayo.”

“Sana sa pagkakataong ito mapagbigyan mo naman ako” “Iba ako sa kanila Honey”

“Lalong-lalo na sa aking ina.” “Gusto kung mag-simula tayong dalawa sa Amerika.” Ang mahinahong pag kaka-wika ni Clara.

Na-alala ko tuloy ang mga nangyari sa amin ng kanyang pisan, nang nag-daang tanghaling iyon. Nakon-sensya ako mula sa mga salitang narinig ko, sa aking mahal na asawa. Pero hindi ko na maibabalik pa, nangyari na ang lahat. Sabihin pang hindi ko nakuha, ang pinsan nya ng araw na iyon. Pero sa aking isip ay nangyari na ito.

“Okey honey” “Kung sa tingin mo iyan ang maka-pagpapagaan ng iyong kalooban.”

“Ang sa ibang bansa tayo manirahan nang habang buhay” “Hinding-hindi ako mag dadalawang isip na suportahan ka.”

“Mag tutulungan tayong dalawa” “Pero sana kalimutan mo na nang tuluyan ang mga nangyari.”

“Ang lahat ng tao ay may kahinaan.” “Asawa mo na ako at ikaw lang ang mahal ko sa mga sandaling ito.”

“At mamahalin pa habang akoy nabubuhay” “Natatandaan mo pa ba ang mga sinabi ko sayo noon?.” Ang wika at tanong ko sa aking mahal na may-bahay.

“Makuha man nang isang daang babae ang katawang ito” “Ikaw lang ang nag mamay-ari ng aking puso.” Sa sinabi kung iyon, tumayo si Clara at hinalikan ako sa labi.

Natapos at nauwi ang aming pag-uusap, sa maganda ang kinahinatnan nito. Sinuportahan namin ang isat-isa, na iyon ang tama bilang mag-asawa. Umuwi kaming punong-puno ng saya at pag-asa, nang aking mahal na may-bahay.

Matapos ang magandang resulta, nang aming pag punta sa Embahada ng Amerika. Nag balik sa normal ang aming buhay, bilang mag-asawa.

Ilang araw lang ang nakaka-raan, mula ng may mangyari sa amin ni Sharon na romansahan. Tuloy lang ang pag sama ko sa kanyang mga insayo, hindi na namin pinag-usapan pa ang mga nangyari sa amin.

Isang Umagang ihihatid ko si Clara sa kanyang opisina, nag tuloy ako sa gym na aking pinag-iinsayuhan para mag-insayo ng araw na iyon. Matapos akong mag training ng oras na iyon, nag tuloy ako sa parking area ng sasakyan kung dala. Paalis na ako ng mga sandaling iyon, para umuwi na din sa Valley Golf. Biglang nag ring ang aking teleponong dala.

“Robin, this is Lisa” “Can i ask you a favor?.” Ang pag papatuloy nya, na platan daw sya ng gulong ng kanyang sasakyan. Ako daw ang unang pumasok sa isip nya na tawagan, para hingan ng tulong. Papunta na daw sya ng gym, nang ma-platan sya ng gulong ng kotse nyang dala. Pinuntahan ko sya sa may Industrial Valley sa may Marikina, taga Blue Ridge daw sya sa may Libis. Matapos kung mapalitan ang gulong ng kotse nya, sinabi ko sa kanyang tapos na akong mag-insayo ng mga oras na tawagan nya ako.

“Tinamad na tuloy akong mag work-out ngayon Robin” “Sama ka nalang sa akin sa bahay.”

“Nasa school naman ang dalawa kung anak” “Kaya walang magulo sa bahay sa ngayon.” Ang pag papatuloy na wika sa akin ni Lisa, dahil sa wala din naman kaming ensayo ng golf ni Sharon ng araw na iyon. Pina-unalakan ko na din ang pa-anyaya ng aking kausap, na si Lisa.

Mga sampung minuto lang mula sa aming pinang-galingan, narating na rin namin ang kanyang bahay. Napaka-ganda rin nito, mayroon syang dalawang kasama sa bahay ng mga sandaling iyon. Iginala nya ako sa buong kabahayan, may roong limang kuwarto. Dinala nya ako sa kanyang master bedroom, napaka-ganda rin ng pagkakayari nito.

Itutuloy….Maraming salamat sa pag subaybay….God bless you all.