Written by bullstag
Matapos sabihin sa akin ni tita Amalia, na di na matutuloy ang kanilang ‘night swimming’ nang kanyang kumare. Na asawa ng Gobernador nang aming lalawigan, agad na ding akong nag tungo sa aking quarter para abangan ang tawag ng aking mahal na si Clara.
Kasalukuyan kaming nag-uusap nang aking mahal ng sandaling iyon, nang biglang may kumatok sa pintuan ng aking quarter. Matapos kung i ‘hang’ pan-sumandali ang telepono, upang pag buksan ang kumakatok sa labas ng pinto.
“Tita Amalia kayo po pala” ” May kailangan po ba kayo sa akin?, kausap ko po kasi si Clara sa telepono”. Ang mahina kung tanong sa aking magiging biyanang babae. Halos lumuwa na ang mga suso ni tita Amalia, sa suot nitong manipis na sando. Diko alam kung sa mga suso nya ako titingin, o sa kanyang napaka-gandang balakang at makikinis na mga hita. Na litaw na litaw sa maiksi nyang suot na short pantulog.
“Ganun ba, pwede ba kitang abalahanin sandali?” “Katatawag lang ni mang Kardo sa akin, nasa ospital ang kanyang anak”. “Kailangan nila nang pera”, ang pag papatuloy ni tita Amalia. Matapos akong mag paalam kay Clara sa telepono, at nangakong ako naman ang tatawag sa kanya pag kauwi ko galing ospital. Nang makuha ko ang pera at iba pang bilin ng aking among babae, na wag na munang papasukin si mang Kardo kinabukasan. Asikasuhin na muna nya ang kanyang pamilya, mga bagay na nag pahanga sa akin sa aking magiging biyanan. Napaka bait talaga nya sa kanyang mga tauhan.
Pag sapit ko nang pam-bayang ospital ng Puerto Princesa, naka abang na si mang Kardo sa aking pag dating. Ang panganay nyang anak ang inabutan kung nakahiga sa kama, sa aking palagay halos kaidaran ko lang ang panganay nyang anak na lalaki. Katatapos lang daw itong mao-perahan sa likod, umakyat daw ito sa punong kahoy at aksidenteng nahulog. Bumagsak ang likod sa isang matulis na tuyong kahoy, pero ligtas na daw ito ng mga oras na iyon. Ngunit kailangan daw ng ‘donor’ nang dugo, dahil nga pampublikong ospital kaya dapat daw mapalitan ang mga dugong isinalin sa anak nya.
Agad naman akong nag presinta na mag ‘donate’ nang dugo, dinala ako ng isang nurse sa laboratory room ng nasabing ospital. Pag katapos akong makunan nang dugo, agad na din akong bumalik sa kwarto na kinaroroonan nila mang Kardo. Medyo hilo pa ang aking pakiramdam ng mga sandaling iyon, sa totoo lang noon ko lang maranasan na mag ‘donate’ ng dugo. Masarap pala ang pakiramdam, lalot na’t alam ko na mahirap din na kagaya ko ang makikinabang nito. Pag sapit ko sa kwarto ng anak ni mang Kardo.
Halos di ako makapaniwala sa aking nakita, tila nawala ang aking pagkahilo nang mga oras na yon. Nang ipakilala nya ang bunso nyang anak na si Mayrafe, halos ka-edaran lang ito ni Clara. Nag-aaral daw ito sa ‘Palawan State University’, at kumukuha ng kursong pagiging guro. Napaka-lakas din ng dating nito, diko akalain na may anak si mang Kardo na ganun ang itsura. Kung titingnan ko ito halos hawig, ito sa artistang si Tetchie Agbayani. Pilipinang pilipina ang dating nang kanyang mukha, medyo kayumanggi rin ang kulay ng kanyang balat.
Maganda din ang pangangatawan ni Myrafe, halos perpektong perpekto din ang kanyang tindig. Labis akong humanga sa bunsong anak ni mang Kardo ng gabing iyon, gusto ko mang mag tagal pa sa ospital ng mga oras na iyon. Pero kinailangan ko nang umuwi dahil nag hihintay si Clara nang aking tawag, at si tita Amalia nag iisa lang sa bahay walang kasama sa mga oras na iyon. Matapos akong makapag paalam kay mang Kardo at sa anak nitong si Myrafe, agad na din akong umuwi ng malaking bahay.
Pag pasok ko ng mansyon, nagulat pa ko nang makita kung bukas lahat ng mga ilaw sa gilid ng swimming pool. Iniwan ko ito bago pa man ako pumunta ng ospital, na iilan lang ang bukas na ilaw sa gilid nito. Nang maiparada ko ang dala kung sasakyan at mag tungo na sa aking quarter, halos nagulantang ako sa aking nakita. Si tita Amalia umaahon sa swimming pool na naka ‘two piece bikini’ lang ang suot nito, halos lumuwa na ang mga suso at halos kainin na nang kanyang hiwa ang bikini nitong suot. Napa-mura ako sa aking sarili, “iba talaga ang dating nang mommy ni Clara” Super ang sex appeal.
“Robin dumating kana pala iho” “Kumusta ang lagay ng anak ni mang Kardo?”, ang tanong sa akin ni tita Amalia. Matapos akong mag kwento tungkol sa anak ni mang kardo, habang naka upo na si tita Amalia sa upuan sa gilid ng swimming pool. Halos di pa kami nag tatagal sa aming pag-uusap ng aking magiging biyanang babae, nang tumunog ang telepono sa aking quarter. Matapos kung iwan ang aking kausap, para sagutin ang tumatawag sa akin sa telepono.
“Honey bat di muna ako tinawagan? hinihintay ko ang tawag mo”, ang pag papatuloy ni Clara habang nakikinig lang ako. Nakatingin ako sa gilid ng pool na kinaroroonan ng kangyang ina, wala ang isip ko sa aking kausap kondi sa napaka sexy kung amo. Na nakahiga na ng mga oras na iyon, sa mahabang bangko sa gilid nang pool.
Matapos akong humingi ng despensa kay Clara, at sabihing natagalan ako dahil nag pakuha pa ako ng dugo. Para i donate sa ospital, kapalit ng dugong isinalin sa anak ni mang Kardo. Nang tanungin nya ako kung nasaan ang mommy nya, halos diko alam ang aking isasagot nang mga oras na iyon. Di ko lang masabi sa kanya na pinag nana-sahan ko na ang kanyang ina, sa mga marurumi kung pag titig sa katawan nito. Pero diko magawang mag sinungaling sa aking mahal, sinabi ko sa kanya na kasalukuyang naliligo ang kanyang ina ng mga oras na iyon. Matapos nyang sabihin na samahan ko sa pag ligo ang mommy nya, at doon ako matulog sa kwarto nya sa itaas ng mansyon. Para daw may kasama ang kanyang ina, dahil nag-iisa lang ito sa itaas ng malaking bahay.
Halos di ako makapaniwala sa aking narinig, mula sa aking kausap sa kabilang linya. Si Clara na dati akong tinanong kung may gusto ako sa kanyang mommy, “parang nag iba ata ang ihip nang hangin”. “Ngayon gusto pa akong matulog sa itaas at sa kwarto pa nya, na halos katabi lang ng kwarto ni tita Amalia”. Ang mga isiping naging pala-isipan sa akin ng mga sandaling iyon. Matapos kaming mag paalaman sa isat-isa ni Clara, nag tanong pa ito at nag wikang.
“Honey mahal mo ba ako?” “Pag mahal mo ang isang tao dapat ‘isang daang porsyento’ang tiwala mo sa kanya”. Matapos kung sagutin ang mga tanong nya sa akin, para pa akong na konsyenta sa mga salitang binitawan sa akin ng aking mahal.
“Ito ang palagi mong tatandaan honey”, ang pag papatuloy ko kay Clara. “Makuha man nang isang daang babae, ang aking katawan”. “Gusto kung malaman mo na ikaw lang ang nag mamay-ari ang aking puso” “Iyong iyo lang ang pag mamahal ko Clara”. Nang masabi ko ang mga katagang iyon, sa pakiramdam ko lalo akong minahal ng aking magiging kabiyak. Nang makapag paalam na matutulog na sya, ako naman ay lumabas na din para samahan si tita Amalia sa paliligo.
Inabutan ko si tita Amalia na nakahiga pa sa mahabang upuan, nang akoy lumabas mula sa aking quarter. Umupo ito mula sa pag kakahiga at humarap sa akin, sinabihan ako na wag na daw akong maligo. Baka daw maka sama pa sa akin, dahil nga nag pakuha ako nang dugo ilang oras lang ang nakakaraan.
Pinanood ko nalang sya sa kanyang ginagawang pag ligo sa pool, para na din may kausap ang aking magiging biyanan. Nang sabihin ko sa kanya ang bilin ni Clara na sa itaas ako matutulog, kung ok lang sa kanya. Mas maigi nga daw iyon at may kasama sya sa malaking bahay.
Matapos maligo ni tita Amalia, agad na din itong nag yayang pumanhik na sa itaas ng mansyon. Sinabihan nya ako na kinabukasan ng panang-halian ay may roong, ‘luncheon party’ sa ‘rest house’ nang kumare nyang asawa ng Gobernador nang aming lalawigan.
Agad na din akong nag tuloy sa kwarto ni Clara para doon na matulog, si tita Amalia naman ay pumasok na din sa kanyang silid. Pero di ko maalis sa aking isipan ang napakagandang katawan, nang ina ng aking mahal. Ayaw ko mang mag-nasa sa kanya, pero ba’t ganun ang nararamdaman ko. Matindi ang nararamdaman kung libog para sa kanya, mali ito. Dahil ba tao lang ako?, mga taong ko sa aking sarili na nakatulugan ko na ng gabing iyon.
Kinabukasan maaga pa akong bumaba ng mansyon, para mag handa na ng aming almusal ni tita Amalia. Matapos makakain nang agahan, dumeretso na din kami sa opisina ng aking magiging biyanan. Sinabihan nya ako na sunduin ko sya sa kanyang opisina bago manang-hali, para pumunta sa ‘luncheon party’ nang mga Matro.
Pag katapos kung mapasyalan ang isang Hardware na pag aari nila, agad na din akong bumalik ng opisina ni tita Amalia. Para sunduin naman sya at pumunta na sa ‘Luncheon Party’ nang kanyang kumare.
Nang sapitin namin ang nasabing pag titipon nang mga Matro, Halos iilan lang din ang bisita sa nasabing ‘rest house’. Mga malalapit lang na kaibigan nang pamilyang iyon, sa tingin ko mga kilalang tao lang sa bayan ng Palawan.
Matapos akong ipakilala ni tita Amalia na ‘KATIPAN’ ni Clara na kanyang anak, at personal security nang kanyang pamilya. Masyadong mataas ang pag papakilala nya sa akin, masyado nya akong ini-angat sa mga kausap nya. Nang lumapit sa amin si ‘Lil’ ang bunsong anak ng kanyang kumare, na inaanak daw nya. Agad nya akong ipinakilala na ‘KATIPAN’ nga ni Clara.
Halos di kami nag kakalayo ng edad ni Lil, sya ang sinasabi ni tita Amalia’ng nag ‘Masteral’ sa San Beda sa Maynila na mahilig din daw sa politika. Matikas din ang tindig ni Lil, halatang mataas ang pinag-aralan at talagang pwdeng mamuno sa bayan.
Matapos ang panang-halian, si tita Amalia ang palaging kausap ng kanyang kumpareng Gobernador nang aming lalawigan. Sa di kalayuan sa kanila, kinawayan ako ng amo kung babae para lumapit sa kanya at sa kanyang kausap.
Kinum-binsi ako nang Gobernador, na tumakbo ng ‘konsehal’ nang bayan nang Roxas. Sa partidong kanyang kinabibilangan, sa oras na makasal kami ni Clara na kanya namang ina-anak sa binyag. Sa totoo lang wala sa isip ko ang pulitika, alam kung magulo ito at marumi. Ang tanging pangarap ko lang ay mai-ahon sa kahirapan ang aking pamilya at mapag- aral ko ang aking mga kapatid. Ni minsan di pumasok sa isip ko ang mga bagay na iyon.
Magiging matunog daw ang aking pangalan, isang galing sa mahirap na nag sikap sa pag aaral. Nakatapos at ngayon handang tumulong sa mahirap na kababayan, wala raw akong katalo talo ayon sa Gobernador. Mga salitang nag bigay sa akin ng mas mataas na pangarap, lalot pa’t sinu-portahan nang mga magagandang salita ni tita Amalia.
Habang nag sasalita ang Gobernador sa mga plano nya, lumapit sa amin si Lil. Ang kanyang bunsong anak na lalaki, matapos mag salita ang kanyang ama. Ngayon tatlo na sila nang aking magiging biyanang babae, ang kumu-kumbinsi sa akin para mag karoon ng ‘interest’ sa politika. Pakiramdam ko ng mga sandaling iyon, isa na din akong politiko. Ganun pala ang pakiramdam nang mababang tao ka lang, matapos naka-salamuha mo ang matataas na tao sa lipunan. Nag kakaroon ka rin nang napaka laking tiwala sa iyong sarili, sabagay pare-parehas lang naman tayo sa mundong ito. Kahit minsan di ako nainggit sa kahit sinong mayaman, masaya ako kung anong meron. Mga salitang nag laro sa aking isipan, habang akoy nakikipag-usap sa kanila.
Matapos kaming makapag paalam ni tita Amalia sa mga kapamilya, at iba pang bisita ng mga Matro. Agad na din naming nilisan ang lugar na iyon, habang nasa daan kami.
“Robin, may potensyal ka iho” “Gusto kung balang araw maging tanyag kang politiko sa bayang ito”. “Yan nalang ang kulang sa ating pamilya iho”. Ang pag papatuloy ni tita Amalia, habang binabagtas namin daang pauwi ng mansyon.
Mag gagabi na din nang sapitin namin ang malaking bahay, halos takbuhin ko ang aking quarter ng marinig kung nag ‘ri-ring’ ang telepono sa aking silid. Si Clara ang nasa kabilang linya, Kanina pa daw sya tumatawag sa akin. Matapos kung ikwento ang mga nangyari at mga plano nila sa akin, bagay na tinutulan nya. Ayaw daw nya ng magulong buhay, magulo ika ang ‘politics’. Pero kung talagang gusto ko daw, wala syang magagawa kundi sumuporta nalang sa akin.
Doon ko na pag-isip kung gaano ako kahalaga, sa aking magiging kabiyak. Parang puro sa kapakanan ko ang kanyang ini-isip, mga kapatid ko sya ang nag papa-aral. Ibang iba si Clara, napaka buti nyang tao. Mga ilang minuto palang ang nakakaraan, matapos kaming mag-usap ni Clara. Si tita Amaila naman ang tumawag sa akin sa telepono, pinapupunta ako sa malaking bahay. Para daw i ‘celebrate’, at pag usapan namin ang aking magiging ‘political career’.
Pag sapit ko sa malaking bahay, walang tao sa ‘living at dinning room’. Dumeretso ako sa itaas ng bahay, naririnig ko pa ang mahinang tunog ng speaker nang mga ‘classical’ na mga kanta. Pag dungaw ko ng ‘Music and Movie Room’ nang mansyon, naka-upo si tita Amalia at may hawak na kopita na may lamang red wine. Naka robe ang ang suot nitong damit, na hanggang tuhod lang ang haba.
Nang makita ako ng aking magiging biyanang babae, tumayo ito at nag salin nang wine sa isang kopita at ini-abot sa akin. Pina-upo ako sa tabi nya, samyong samyo ko ang napakabangong hininga ni tita Amalia. Matapos syang sumenyas ng ‘Cheers’ at i-angat ang aming mga kamay, sabay kaming lumagok nang alak sa aming mga baso.
Matapos ko syang tanungin kung seryoso ba sya, sa mga plano nya sa akin tungkol sa politika. Wala ako kakong alam o karanasan man sa politika, baka kako walang maniwala sa akin. kahit isang boto wala akong makuha, natawa sya sa mga sinabi ko.
“Alam mo iho” “Kung ang ina-anak kung si Lil ay napakagaling mag salita”. “Ikaw di muna kailangan mag salita”, “Sa mga tingin mo lang ibo-boto kana”.”Lalo na nang mga kababaihan”. At biglang tumawa syang tumawa, nag tawanan kami.
Medyo marami na ding naiinom na alak si tita Amalia nang mga sandaling iyon, sa tingin ko may tama na rin sya. Medyo deretso na din syang mag salita, at parang ka edad nya lang ako sa mga galaw nya.
Tumayo sya at nilaksan nang konti ang Volume ng stereo, matapos ilagay sa maliit na mesa na pinapatungan nang wine naming iniinum ang hawak nyang kopita. Ini-abot ang aking isang kamay para isayaw sya ng ‘sweet’, habang nakatitig sa aking mga mata.
Parang may kung anong bato-balani ang mga titig na iyon, gusto kung tumanggi pero diko magawa. Dahil halos alam ko na kung saan patutungo ang tagpong iyon, inabot ko ang isang kamay ni tita Amalia.
Hinawakan ko ang kanyang balakang nang aking dalawang kamay, pinag salikop ko ang aking mga daliri ng aking mga kamay sa kanyang likuran. Habang nakatingin lang kami sa isat-isa.
Itutuloy…..Salamat po sa pag subaybay.
- ANG KARANASAN NI BIN (Huling Kabanata) 2 - November 23, 2024
- ANG KARANASAN NI BIN (Huling Kabanata) 1 - November 15, 2024
- ANG KARANASAN NI BIN (Ika-Sampu’ng Kabanata) 5 - November 7, 2024