Written by turbo_22
Tumalilis kami ni Joyce sa stairway at nakarating sa basement. Halos hapong-hapo kami ng mga oras na’yon. Nagpahinga kami sandali at sinabihan ko si Joyce na isuot muna ang panty nito. Kinuha ko ito mula sa bulsa ko at hinatag ko sa kanya ang panty niya para maisuot. Halos mangiyak-ngiyak si Joyce sa nangyari.
“Hu…hu….hu…Roel…bakit nangyari sa atin ang ganito?”, kailangan ko pang umarte kanina na nagugustuhan ko rin pero alam mo diring-diri ako sa ginawa nila sa akin. Alam mo naman na mas gusto ko ikaw lang…sa ‘yo lang…lam mo ‘yon?”, patingalang pagkasabi sa aking ni Joyce.
“Tahan na….shhhhhh…tahan na…, okey?”, ang nasabi ko lang sa kanya. “Alam ko ‘yon…dapat nga rin akog sisihin sa pangyayari dahil hindi man lang kita natulungan kaagad.”, ang dugtong ko pa sa kanya.
Habang nag-uusap kami ay palingon-lingon ako. Napansin ko na sa may basement na kami ni Joyce. “Naku, dito pala tayo sa basement napunta”, ang nasambit ko. “Tara, dalian natin.” Sunud-sunuran si Joyce habang akay-akay ko siya. Napahawak ako sa bewang niya at siya naman ay sa balikat ko. Kahit ganun ang itsura ni Joyce ay halatang maganda pa rin siya. Maganda talaga ang korte ng katawan niya.
Naghanap kami ng malalabasan ng mapansin kami ng isang gwardiya. “Hoy! anong ginagawa ninyo diyan?”, ang sigaw nito. Mabilis na nakalapit ito sa amin. “At anong ginawa mo sa kanya?”, ang tanong sa akin ng gwardiya. “Naku! wala ho.”, ang sagot ko naman. “Girlfriend ko po siya…”, ang dugtong ko. Parang ayaw maniwala ng gwardiya sa tinuran ko.
“Miss, may ginawa bang masama ito sa ‘yo?”, ang tanong nito kay Joyce. “Wala ho.”, ang mabilis na sagot ni Joyce. “Eh bakit ganyan ang itsura mo?”, tanong ulit ng gwardiya. Sinabi na lang namin na naglilihi si Joyce at nagsusuka. Naghanap kami ng CR ngunit wala kaming nakita at naisipan naming bumaba sa basement.
Parang ayaw maniwala ng gwardiya sa amin. Eh dangan kasi lumuluwa pala ang suso ni Joyce at titig na titig ito doon. Biglang lumapit ang isa pang gwardiya at nakihalo sa usapan namin. Dito ka lang bata. Sabi nito sa akin. Pinabantayan ako sa isang gwardiya at ang isa ay lumapit kay Joyce.
“Ano ba naman itong nasuungan namin?”, ang halos may pagsisi na nasabi ko sa sarili ko. Malapit na malapit ito kay Joyce at pangisi pang hinawakan ang suso nito. “Huwag po”….ang sabi naman ni Joyce. “Hmmmmm…ang ganda mo miss, ah..”, ang sabi ng gwardiya. Patay! Manyakis din pala ang gwardiyang ito.
Ngunit hindi nakuntento ito at inutusan ang kasama na palapitin ako sa kanila. “Boy, manonood lang kami”, okey? Parang may ginawa kayo ng syota mo ah!”, ang sabi nito. “Hindi pa yata kayo tapos…eh …pwede na rito…”, ang pangisi-ngisi nitong sabi.
“Eh, uuwi na po kami..sabi ko naman..”, talaga hong nagsuka lang ang kasama ko rito. Sorry po talaga.”, ang sabi ko sa mga ito. May hihilingin lang kami sa inyo…pagbibigyan ninyo lang kami at wala na tayong marami pang usapan.”, ang sabi ng isang gwardiya.
“Ano po ‘yon?”, ang tanong ni Joyce. “Magkakantutan kayong dalawa sa harap namin”, sabi ng unang gwardiya na nakakita sa amin. Sinabihan kami na pag hindi namin gagawin ay hindi nila kami papayagang makaalis ng lugar na ‘yon.
“Joyce…ok lang ba sa ..’yo?”, ang tanong ko sa kanya. “Roel….basta ikaw lang..tapusin na natin ito para makawala na lang tayo sa mga hayup na ‘to.”, ang sabi naman ni Joyce. “Ano ba ‘yan ang tagal naman! Baka gusto mo boy, ako ang iiyot sa kasama mo…gusto mo ba?”, sigaw ng pangalawang gwardiya.
Napayakap naman sa akin si Joyce…Inalsa nito ang isa niyang paa at ikiniskis sa aking paa. “Ohhhh…Roel….para ‘sa ‘yo…sige na….”, paungol nito kunyari… “Ohhhhh…ang sarap ng ginagawa mo Joyce….”, ang paungol ko ring sagot sa kanya.
Titig na titig ang dalawang gwardiya sa amin. “Hinalikan ako ni Joyce sa labi. Maalab ito para bang ‘yon na ang una at huli naming pagkikita. Sinipsip niya ang dila ko. Nadarang na rin ako at hinabol-habol ang ang paggalaw ng dila niya sa loob ng aking bunganga.
Si Joyce na ang humalik sa leeg ko. Ginantihan ko naman ng paghalik sa dibdib niya. Napapaliyad si Joyce. “Ohhhh….Roel….sana tayong dalawa lang….”, ang pahalinghing na bulong nito sa akin. “Oo Joyce….ako lang…tayo lang ang nandito…”, usal ko sa kanya.
Bumaba pa ang dila ko sa mga suso ni Joyce. Umungol siya ng umungol… Pinadama niya sa akin na libog na libog na siya. Halos tigasan na rin ako kahit nakikita ko sa aking balintataw ang dalawang hayok na gwardiya. “Ohhhh…Joyce….ang sarap ng utong mo…ahhhhhh….”. Sinalat ko ang puke ni Joyce at basambasa na rin ito.
“Sige pa friend…ipasok mo ang daliri mo sa puke ko…damhin mo ang pagkibot-kibot ng kuntil ko…ohhhhhhh…..sarap Roel…..ahhhhh”, halos humahalinghing na talaga si Joyce. Itinihaya ko siya sa semento at naghubad ako ng aking pantalon.
Pumapalakpak pa ang dalawang gwardiya ng makita ang ginawa ko. Siyang siya ang mga ulol. Tiningnan ako ni Joyce at bumaba ang tingin niya sa aking umbok. Hinimas himas ko muna at talagang tigas na tigas na ito. Sumigaw ang mga ulol na sayawan ko raw muna si Joyce.
Nang hindi ako gumalaw ay kinuha ng gwardiya ang baril niya. Medyo nahintakutan ako kaya ikinilos ko rin ang aking katawan. Para tuloy natatawa si Joyce ng makita ako. Bigala akong dumapa at hinalikan ulit si Joyce sa labi nito pababa sa leeg at pahinay-hinay na bumaba sa mga suso nito. Hindi ako masyadoi nagtagal doon at ibinaba ko pa ang paghalik sa puson niya.
Napapaliyad si Joyce sa ginawa ko at ibinuka pa nito ang kanyang mga hita. Sumungaw ang dalawang pisngi ng kanyang puke. Pinkish ang mga ito. Roel…make love to me…please….”, ang pagsumamo ni Joyce sa akin. Hindi ko maintindihan ngunit parang alanganin akong gawin kay Joyce.
Hindi naman ako nandidiri sa kanya kahit pa nakita ko na ang ginawa ng admin officer kay Joyce. Gusto ko lang sana siya bigyan ng respeto na hindi ako kagaya ng admin officer na ‘yon. Ngunit mainit na ang katawan ni Joyce.
Hinawakan niya ang uten ko at hinimas himas. Pinatigas ng kamay niya ang natutulog kong alaga. Unti-unti akong tinigasan ulit at lalo pang nagngangalit ito sa galit ng patuloy niyang salsalin.
Kinalabit-kalabit ko ang kanyang tinggil at napapaungol ulit si Joyce. Mabilis siyang nilabasan at binulungan akong patungan ko na siya. Itinutok ko sa lagusan niya ang aking burat at umulos ako. Napangiwi si Joyce. Dinahan-dahan ko ang paglabas-mask sa kanyang puke at naramdaman ko na nilabasan siya ulit. “Ohhhh…okey, make me happy, honey…., yes…….there…ok….yeah….hmmmmmpt…I like it…come on….yeah…go on, honey…yes. That’s it…ahhhhhhh…ohhhhh”, ang paghalinghing nito.
Nakita ko ang saya na namutawi sa mukha ni Joyce. Parang nakarating siya sa alapaap sa kanyang nararamdaman lalo na ng pumulandit ang katas ko sa kaloob-looban niya. Hindi na nakatiis ang isang gwardiya at sumali ito.
Lumuhod siya sa mukha ni Joyce at pilit na pinapasubo ang naghuhumindig niyang kargada. Iniiwas naman ni Joyce ang mukha nito ngunit bumunot ng baril ang gwardiya. Nang makita ko ‘yon ay hinawakan ko ang kamay nito.
Matagal kami na nagpambuno na dalawa sa ibabaw ni Joyce at….”Bang!”, umalingawngaw ang baril nito. Kapwa kami natigilan. Nang tingnan ko si Joyce ay nabaril pala siya ng gwardiya sa may tagiliran nito. Tumakbo naman ang isa niyang kasama.
Maya-maya ay umalingawngaw na ang sirena ng sasakyan ng mga pulis at huminto mismo sa tapat namin. Hawak-hawak pa ng gwardiya ang baril kaya pinosasan siya ng mga pulis. Dali-dali kong kinarga si Joyce sa sasakyan ng mga pulis at mabilis nilang pinasibad ito papuntang FEU Hospital.
“Joyce…huwag kang mawala…Joyce..nandito lang ako.”, ang sabi ko sa kanya. “Oo..fri….end..”, ang sagot niya naman sa akin. Umiyak ako sa isiping si Joyce ang umako sa lahat-lahat sa akin. Pati ba naman sa ganito? Idiniretso si Joyce sa emergency room.
Mabuti na lang at hindi pala siya napuruhan. Sa ngayon ay nagpapagaling si Joyce. Halos hindi na ako natutulog sa amin. Binabantayan ko siya sa ospital at may pagsisisi man sa nangyari ay sumumpa naman ako sa aking sarili na aalagaan ko siya at hindi na bibigyan ng isa pang pagkakataon kahit na sinuman na may kumanti pa sa kanya. (THE END)
- Bosohan sa Boarding House Part V - May 10, 2024
- NINA - May 3, 2024
- ALMA Part VII - April 28, 2024