Written by blckraven
Umakyat ako agad patungo sa aking kwarto pagkatapos ko kumain. Napakaraming gumugulo sa isip ko. Hanggang ngayon ay nahihirapan pa rin akong i-process ang lahat.
I’m sure din na sooner or later ay pupuntahan na ako ni tito sa kwarto.
Two days from now, maninirahan na raw ako sa probinsya. Kailangan kong sulitin yung natitirang dalawang araw.
Friday na pala ngayon.
Bukas na ba yung liga na sinasabi ni Mario?
Agad akong napailing sa iniisip. Wala na, diba? Break na kami. I have no other reasons to attend that event.
Isa pa, after mag-leak ng scandal ko, parang wala lang sa kanya. Ni hindi niya ako kinamusta o tinawagan man lang.
Kinagat ko ang aking ibabang labi at pabagsak na humiga sa kama. Kinapkap ko ang aking bulsa para kunin ang aking phone.
Nang ma-open ko ang wifi ay halos mapatalon ako sa gulat ng sunod-sunod na pagva-vibrate ng aking phone.
Napakaraming notifications ang bumungad sa akin. Chats, friend requests, maski missed calls.
Shit. Nakalimutan ko palang i-deactivate itong social media accounts ko.
Napapikit na lamang ako nang mariin sa mga nangyayari. Ano ito, social media star na ako? Haha.
Kahit papaano’y nahimasmasan na ako sa mga nangyari kagabi at kanina. Dahan-dahan ko na ring tinatanggap ang mga consequences ng mga naging desisyon ko sa buhay.
Bukas, pupuntahan ko si Mary. Magpapaalam ako sa kanya.
Siya nga pala, nakarating na kaya sa kanya at sa pamilya niya yung nangyari sa akin?
Binuksan ko ang aking messenger app. Ini-scroll ko ang listahan ng aking mga nakausap at huminto nang makita na ang pangalan niya.
No new messages.
Weird. Hindi pa ba niya alam?
Nang makita ko ito ay pinatay ko na rin ang phone ko at tumitig na lamang sa kisame. Nanatili ako sa ganoong posisyon hanggang sa narinig kong bumukas ang pinto.
Napatingin ako sa direksyon na pingmulan ng ingay. Si tito. Agad niyang sinara ang pinto at ni-lock nang makapasok siya.
Napangiti ako at siyang niyakap.
“Na-miss kita, tito.”
Napangiti naman siya sa narinig at ginulo ang aking buhok. Kumalas na ako sa pagkakayakap at hinatak ang kamay niya para makaupo siya.
“Hindi mo man lang ako tinawagan o minessage,” padabog kong sabi.
“Bawal, e.” Matipid niyang sabi.
Napatingin ako sa kanya. Bakit bawal?
“Nakatunog na si kuya sa mga pinaggagagawa natin.”
Nanlaki ang aking mga mata sa narinig. Paanong—
“Nung una, galit na galit siya. Pinagbintangan pa nga akong ginahasa kita, e.” Panimula niya.
“Tito—”
“Pero nung humupa na yung galit niya, pinauwi niya na lang ako sa Tarlac para malayo sa yo.”
“I’m sorry,” mahina kong bulong.
“Tss.”
Dahan-dahan siyang lumapit sa akin at ipinantay niya ang kanyang mukha sa aking mukha. “Hindi ako tumatanggap ng pasensya.”
Naguluhan ako sa sinagot niya ngunit agad ko ring naintindihan ang ibig sabihin nito nang bigla niya akong halikan.
Maalab. Nakakapaso ang dila niya. Hindi ako nagpatalo rito kaya nama’y agad kaming nagsalitan ng laway.
Umatras siya saglit upang magsalita. “Tang ina, na-miss ko ito, Michaela.”
Namula ako sa kanyang tinuran at nagsalita rin.
“Ako rin, tito. Miss na miss na kita.”
Ipinagpatuloy namin ang paghahalikan hanggang sa pumatong na ako sa kanya. Pinaupo ko ito sa aking kama habang hindi napuputol ang pagsalitan ng aming laway.
Ang laway niya na may bahid ng amoy ng sigarilyo at beer. Tang ina. Nababasa na naman ang lagusan ko.
Napangisi ako nang maramdaman ang kanyang maugat na mga kamay na tinatanggal ang butones ng aking blusa. Naka-pajamas lang pala ako ngayon.
Nang matanggal niya ito ay kinalas ko na rin ang aking bra. Agad umaliwalas ang kanyang mukha nang masilayang muli ang aking mga malulusog na suso.
Sinunggaban niya ito nang walang pasabi. Umalingawngaw sa kwarto ang aking impit na mga ungol.
Tila ba kami mga hayop na uhaw na uhaw sa isa’t isa.
Nang magsawa siya sa aking kaliwang dibdib ay sinunggaban niya rin ang kanan. Habang nakadikit ang kanyang mga labi sa aking mga utong ay kinuha niya ang aking kaliwang kamay upang haplusin ang gising na gising na niyang alaga.
Hindi na ako makapaghintay. Gusto ko nang pakawalan ang naghuhumindig niyang burat sa loob ng kanyang pantalon.
Wala na kaming pakialam kung may makatunog ba sa pinaggagagawa namin sa aking kwarto. Alam ko rin na anytime ay pwedeng kumatok si dad, pero hindi ko na kayang pigilan ang libog na nararamdaman ko.
Nang bumitaw na si tito sa pakikipaglaro sa aking mga suso upang huminga nang malalim ay ginamit ko ang oras na iyon upang landiin siya.
Inilapit ko ang aking bibig sa kanyang tenga at pabulong na nagsalita.
“Kantutin mo na ako, tito.” Bulong ko at sunod na nilawayan ang kanyang kaliwang tenga.
Agad akong binuhat ni tito at inihiga na sa kama. Bakas ang nakakalokong ngisi nito sa kanyang mga labi. Kinalas na niya ang belt at agad na hinubad ang lahat ng kanyang saplot.
Napalunok akong muli nang makita ang kanyang alaga. Ang burat na nakauna sa akin. Mararamdaman ko itong muli.
Dahan-dahan siyang lumapit sa akin. Nang magkapantay nang muli ang aming mga mukha ay itinaas ko ang aking dalawang kamay upang kapitan ang kanyang batok.
Hinahampas-hampas na niya ang kanyang matigas na alaga sa bukana ng aking hiyas.
“Heto na ako.”
Dahan-dahan niya na itong ipinasok.
“Ohhhhhh,” mahina niyang ungol.
Nakaramdam ako ng pagkainit sa loob ng aking lagusan. Ang init ng burat niya.
“Hmmmmph…”
“Ang sikip mo pa rin, Michaela.”
Nagsimula na siyang maglabas-masok sa aking lagusan. Paunti-unti ay pabilis na nang pabilis ang kanyang mga bayo.
“Ughhhh shit tito! Sobrang sarap mo kumantot!”
Hindi pa rin nawawala ang pagkabrusko nito sa pagtatalik. Ang mukha niyang mala-leon ay mas lalong gumagwapo habang pawis.
Kumikintab na kaming dalawa sa labis na pagpawis sa aming ginagawa.
“Puta ka, hindi talaga ako magsasawa rito sa makipot mong puke! Ahhhh!”
Nagtama muli ang aming mga mata. Nang makita ko itong ngumisi muli ay sinunggaban ko siyang muli ng halik.
Ilang sandali lamang kami naghalikan nang kumalas na ito. Nararamdaman ko na rin ang paglobo ng kanyang burat sa aking lagusan.
“Ughhhh, hayan na akoh! Bubuntisin kita, Michaela! Tanggapin mo mga anak kooo!”
Dinagsa ng kanyang nakakapasong katas ang aking hiyas. Damang-dama ko ang kanyang burat na nagpa-pump pa rin sa loob. Napangiti ako.
“Tito, gusto kong magkaanak tayo.”
“Ako rin naman, hehe. Sa ganda mong iyan, tiyak na pogi o maganda rin magiging anak natin.”
“Nako, Michaela. Kelan ka ba magsasawa sa junior ko? Hehehe.”
Iniluwa ko panandalian ang nangingintab niyang burat na puno na ngayon ng aking laway.
“Hindi ko mapigilan, tito. Ang sarap kasi eh.”
Ipinasok ko itong muli sa aking bibig habang nilalaro ng aking dila.
Napahawak na rin si tito sa aking bumbunan.
“Okey lang din. Kung ganito ba naman kakipot yung bibig ng chuchupa sa akin araw araw bakit naman hindi.”
Muli na naman niya akong napangiti sa pambobola niya.
“Ayan na ulit, Michaela. Sasalubungin mo na ulit mga kapatid mo.”
Mas binilisan ko pa ang pagseserbis kay tito nang maramdaman din ang paglobo nito.
“Hayan na. Ohhhhhhhhh!”
Nang matapos ang ikatlong putok ay agad kong iniluwa ang kanyang matigas pa rin na burat. Nang makawala ito sa aking bibig ay patuloy pa rin ito sa pagputok.
Nasamid ako bigla. Agad kong inubo ang mga nalunok kong tamod at huminga nang malalim.
“Naku, nagsasayang ka ng pagkain,” wika ni tito habang umiiling.
“Kailangan mong maparusahan.”
Kinaumagahan, agad akong nagbihis ng kaswal upang makapunta na kila Mary. Naghanda rin ako ng kaunting mga pasalubong para sa bunso nilang si Elsa.
Saglit akong tumingin sa salamin. Sa suot kong itim na hoodie at shades ay tiyak na hindi ako makikilala ng mga tao. Huminga ako nang malalim at marahan nang sinuot ang aking face mask.
Okay, I’m good to go.
Bumaba na ako patungo sa sala at hinintay si tito na kunin ang kotse sa garahe.
Tinulungan ako ni manang sa pagbubuhat ng mga bags patungo sa kotse. Nang mapasok na namin lahat ay nagpaalam na ako sa kanya at sumunod na ring pumasok.
Naging tahimik ang biyahe. Nakatitig lamang ako sa aming mga dinadaanan. Alam kong nagk-kwento si tito ng mga bagay-bagay ngunit pinili ko na lamang na makinig at hwag nang makipagsabayan.
Lumipas ang ilan pang sandali at nakarating na nga kami sa destinasyon. Bumaba na ako sa sasakyan at nagpasama kay tito na dalhin ang mga bags kila Mary.
Mag-a-alas nuwebe pa lang ng umaga. Wala pa masyadong tao sa kalye kaya nama’y mabilis kaming nakarating sa pinto nina Mary.
Kumatok ako ng dalawang beses. “Tao po.”
Nakarinig ako ng mga yabag sa loob ng bahay. Pinihit ito ang door knob at binuksan ang pinto.
“Ikaw pala ‘yan, Michaela.”
Si ate Reign. Nang makita niya ako ay tila kakaibang ekspresyon ang bumahid sa mukha niya. Hindi siya natutuwang makita ako.
“Tulog pa si Mary.” Matipid niyang wika.
“Ate Reign, may sasabihin lang po ako sa kanya saglit,” pakiusap ko.
Tinignan niya ako nang diretso sa mga mata. Nagpakawala ito ng buntong-hininga at labag sa loob akong pinapasok sa bahay.
Ang tunog ng telebisyon ang unang sumalubong sa akin pagpasok. Nakita kong nanonood sina Elsa at Mary sa sahig.
Akala ko ba tulog siya?
Nang maramdaman ni Elsa na nandito ako ay agad itong kumaripas ng takbo patungo sa akin.
“Ate Ella!”
Agad akong lumingon sa bandang pinto. Pinabalik ko na si tito sa kotse at kinuha ko na rin ang mga bags na binitbit namin.
“Eto, Elsa. Para sa ‘yo,” nakangiti kong wika.
Kuminang ang mga mata ni Elsa sa nakita. Kinuha niya ang mga bag gamit ang dalawang maliliit niyang kamay.
“Thank you po!”
Bumalik sa pinanggalingan niya si Elsa.
“Bakit ka nandito?” Malamig na tanong ni Mary.
Alam na niya.
“Dapat hinintay mo na lamang na humupa muna ang sitwasyon mo bago ka lumabas. Baka may makakilala sa iyo…”
“Pupunta na akong probinsya bukas.”
Natigilan si Mary sa narinig. “Huh?”
Pasimple kong kinamot ang aking batok. “Wala, eh. Pag nanatili ako rito baka hindi humupa yung sitwasyon.”
“Wait. Bakit? Saan?”
Huminga ako nang malalim. Maski si ate Reign ay nakikinig sa usapan namin ni Mary. Bakas pa rin ang pag-aalala sa mukha niya kahit na sinusubukan nitong gumawa ng poker face.
“Pumunta ako rito pag magpaalam,” nagbabadya nang tumakas ang aking mga luha. “Mami-miss ko ka—”
Naputol ako sa pagsasalita nang yakapin ako ni Mary. Napapikit ako na lamang ako. Napakarami ko nang atraso sa best friend ko.
Kumalas na ito sa pagkakayakap at nagsalita.
“Kahit sino o ano ka pa, ikaw pa rin yung best friend ko. Wala akong pakialam kung sobrang dami pa ng hindi ko alam sa katauhan mo pero tandaan mo, lagi akong nandito para sa yo.”
Natapos na ang pakay ko kila Mary. Nang makalabas ako ng kanilang bahay ay tinanggihan ko siyang ihatid ako sa kotse.
“Mag-iingat ka doon, ha?”
Tumango ako at ngumiti. Niyakap ko siyang muli at tuluyan nang nagpaalam. Nagsimula na ako maglakad. Ngunit bago ako dumiretso sa kotse ay may isa pa akong agenda.
Pinakalma ko na muna ang sarili ko nang makarating ako sa tapat ng bahay ni Mario. Ilang saglit pa ay kumatok na ako.
Ilang segundo pa ay pinagbuksan na rin ako. Bumungad sa akin si Mario na tila bagong gising na kinukusot pa ang kanang mata.
Wala itong suot na pang-itaas. Batak pa rin ang katawan niya mula nung huli kaming nagkita.
Nagulat siya nang makitang ako ang kumakatok ng pinto. Bigla rin itong napangiti.
“Mamaya pa yung liga, babe.”
Sinamaan ko siya ng tingin. “Babe ka diyan. Break na tayo baliw.”
Nang marinig ang aking tinuran ay bigla itong sumimangot.
“Pupunta na akong probinsya bukas.”
“Huh?”
Inantay niya akong magsabi na nagbibiro lamang ako. Ngunit nang mapansin niyang hindi ako nagsisinungaling ay agad niyang hinawakan ang aking mga kamay.
“Bakit? Tungkol ba ito sa scandal na kumakalat?”
Tumango ako nang marahan at inilayo ang tingin.
“Hindi— Michaela. Bigyan mo lang yan ng isa o dalawang linggo. Huhupa rin yan.”
Nagulat ako sa mga tinuran niya. Hindi siya galit?
“Hindi ka ba… galit sa akin?” tanong ko.
“Hindi ako galit sa ‘yo. Hinding-hindi ako magagalit sa iyo.”
Niyakap niya ako nang mahigpit matapos magsalita. Nanlumo ako sa mga narinig. Napakasama kong bestfriend at girlfriend.
Where did it all go wrong?
“I have to go,” bulong ko at kumalas na sa kanyang mga bisig.
Nangingilid na ang mga luha sa kanyang mga mata. Magpapaalam na sana ako nang muli siyang nagsalita.
“Saglit.”
Pumasok siya saglit sa kanyang bahay. Nagtagal ito ng ilang minuto. Matapos makuha ang agenda ay lumabas na rin ito.
“Tumalikod ka,” malambing niyang wika.
Naguguluhan man ay tumalikod ako sa kanya. Natigilan ako sa pag-iisip nang makaramdam ng metal na bagay na dumapo sa aking balat sa bandang ibaba ng leeg.
Isang kwintas. Hinawakan ko ang pendant na nasa gitna.
Batid kong hindi ito kamahalan, ngunit napakaganda nito.
“Ibibigay ko yan dapat sa yo sa liga mamaya.”
Humarap na akong muli sa kanya. Nang makita niyang nagbabagsakan muli ang aking mga luha ay dahan-dahan niya itong pinunasan gamit ang kanyang hintuturo.
Hindi ko na napigilan ang aking sarili kaya nama’y hinalikan ko siya. Normal na halik. Labi lamang ang ginagamit. Walang halong libog.
“Babalik ako.” Wika ko at dumiretso na sa kotse.
4:37 am. Sunday.
Nakatingin ako sa labas mula sa bintana ng eroplano. Eto na pala ang huling pagkakataon na makikita ko ang Maynila.
Saglitan akong napatingin kay tito na kasalukuyan kong katabi. Natutulog ito. Sumandal ako sa kanyang balikat at sinimulan na rin ang pagtulog.
Pagkagising ko ay lumapag na pala ang eroplano. Hinanda ko na ang aking sarili para sa pagbaba.
Ang mga huni lamang ng mga ibon at kaluskos ng hangin ang maririnig sa baryo na aming nilalakad. Dito na ako maninirahan. Dito na ako magsisimulang ulit.
Hinaplos ko ang pendant na nakakabit sa aking leeg.
“Narito na tayo—”
Natigilan si tito sa pagsasalita nang makita ang isang bahay na tinupok ng apoy. Natulala siya sa nakita.
Iyon ba dapat ang aming titirhan?
Galgal na kinapa ni tito ang kanyang telepono. Tingin ko’y tatawagan niya si dad para ikwento ang nasaksihan.
“Tinupok ng apoy ang bahay na titirhan namin.”
Nang magpatuloy ang kanilang tawagan ay kumakalma na rin si tito. Makailang saglit pa ay ibinaba na niya ang telepono at nagsimula ulit kaming maglakad.
Saan kami pupunta?
“Panandalian daw muna tayong makikitira sa tiyo Bernard mo.”
Tumango ako nang marahan bilang pagtugon. Si tiyo Bernard ang panganay sa tatlong magkakapatid.
Si Tiyo Bernard, 43, si dad, 39, at si tito, 27.
“Malapit lang ang bahay nila rito, sa kabilang block lang.”
Nagpatuloy kami sa paglakad. Mabuti na lamang at maleta ang dinala ko upang madalian sa pagdala.
Kahit na alas-sais pa lang ay marami nang nasa labas na matatanda upang mag-agahan. Halos lahat ay binabati kami habang humihigop ng kape.
Nakarating na kami sa tahanan nila tiyo Bernard. Kumatok na si tito sa pinto.
Pinagmasdan ko ang dalawang palapag na bahay. Hindi ito magarbo at hindi rin naman tinipid. Gawa ang kanilang bahay sa kahoy at plywood.
Pinagbuksan din kami ng pinto kinalaunan. Agad bumungad ang isang lalaking may makapal na bigote at malapit nang kumulubot na balat.
Siya na yata si tiyo Bernard.
“Oh, Leo. Ikaw pala.” Nakangiting sambit niya. Dumako ang tingin nito sa akin at nagulat. “Chix mo ba yan?”
Namula ako sa narinig at lumingon palayo.
“Hindi, kuya. Si Michaela yan.”
Bumuka ang bibig ni tiyo Bernard sa narinig. “Ikaw na ba yan, Michaela? Ang laki mo na ah!”
Agad lumapit sa akin si tiyo at niyakap ako nang mahigpit. Kakaiba ang yakap niyo. Masyado niyang idinidikit ang kanyang katawan sa aking dibdib.
Bumitaw na ako sa pagkakayakap ay nagmano sa kanya. Dumako ang atensyon ko bigla sa alaga nitong bahagyang bumubukol na. Agad akong napangisi sa nakita.
“Opo, tiyo. Ako po ito. Ako si Michaela.”
A/N: And that’s it! Tapos na ang Chapter 1 ng Ako si Michaela. I think chapter 2 will focus on her two titos, specifically sa kakaibang kilos ng kanyang Tiyo Bernard.
I’m so grateful sa suportang natatanggap ko. Totoo. I love you all, guys. Mwa.
As what I’ve stated from the previous part, magfo-focus na ako ngayon kay Mighty Yaya.
Stay awesome!
Stay tuned!
Trust the progress. Surpass your previous self.
---------------
Signature:
currently kidnapped but nah, don't need your help.
- Dollhouse (3) - August 25, 2023
- Dollhouse (2) - August 23, 2023
- Dollhouse - August 21, 2023