Written by Balderic
Episode 4
Revelations of Death
By: Balderic
Naglanding ang service helicopter ni Jeric at Bea sa isang basketball court. May mga fences sa paligid at nahaharang ang mga infected na naattract sa ingay na dulot ng helicopter. Kumapit ang mga ito sa fences at patuloy na inuuga ito.
Bumaba ng chopper ang duo. Naka suot ng black toxido suit si Jeric habang si Bea naman ay naka tactical suit. Pareho silang may dalang dual handguns. Pero si Bea ay may shotgun at si Jeric naman ay may automatic combat rifle. May dala ring maliit na maleta si Jeric. Naka black shades ito at may leather gloves. Naka ponytail naman ang buhok ni Bea at nakangiti na animo’y maglalaro lang.
“Sir, I will wait here for 30 minutes and if you have not returned I will take off and you will have to go to the rendezvous point.” Wika pa ng pilotong kano.
“Okay, we won’t be too long. Don’t worry.” Sagot naman ni Jeric.
Binuksan ng dalawa ang pinto ng fences at sinara itong muli. May mga lumapit kaagad na mga infected pero dinespatsa kaagad ito ni Bea gamit ang handguns nya na may silencers. Wala na silang oras na dapat sayangin. Kailangan na nilang tapusin kaagad ang misyon. Isang Alpha Strain Brutalist ang target nila. Nakita ito gamit ang mga stealth drones na ipinakalat ng US sa lugar.
Umakyat ang dalawa sa side stairs ng isang gusali. Six floors ang building at dumiretso sila sa rooftop. Binuksan ang naka kandadong pinto at na access nila ang bubongan. Kaagad ay nagsurvey si Bea gamit ang binoculars nya. Maraming mga nagkakalat na mga infected sa kalsada. Walang bakas ng taong nabubuhay.
“Boss wala yung target eh.”
“Tignan mo lang, baka darating yan.”
Biglang may napansin si Jeric na kumislat sa isang gusali na mga ilang metro ang distansya sa kanila.
“Bea dapa!!” kasunod neto ang pagputok ng isang rifle na tumama malapit sa kinatatayuan nina Jeric.
“Fuck, may sniper boss! Sino kaya yun?”
“Hinde ko alam. Dumapa ka lang. Sisilipin ko.” Gumapang si Jeric papunta sa isang pader sa kabilang dulo ng rooftop. Nang makarating sya ay sinenyasan nya si Bea na gumamit ng bait. Inangat ni Bea ang kamay nyang may relo at kuminang ang glass nito. Bumaril muli ang sniper at tumalsik ang sementong tinamaan nito. Dito nakumpirma ni Jeric kung saan galing ang putok. Kinuha nya ang rifle nya. Inayos nya ang scope neto. Sumenyas syang muli kay Bea.
“Boss, di kaya militar yan?”
“Hinde gawain ng militar ang mamaril lang ng kung sino. Mga scavengers ang mga yan. Mas masahol pa sa mga infected. Nanakawan ka at papatayin. Mga taong mapagsamantala sa ganitong sitwasyon.”
Tumihaya sa sahig si Bea at inangat nya ang boots nya. Nag mukhang ulo ang dulo ng black boots nya na inakala ng sniper na target at pinatamaan nya ito. Kasabay dito ang paglabas ni Jeric at sinipat ang sniper. Sa isang putok ay tinamaan sa pisngi ang sniper at natumba ito. Tila nagkagulo naman ang mga infected sa kalsada na nakarinig ng mga putok at lumapit sa mga gusali.
“Good shooting boss hihi.”
“Salamat.”
Nakarinig ang dalawa nang isang malakas na pagsabog. Galing ito sa basketball court. Nagkatinginan ang dalawa.
“Fuck! Boss ang chopper!!!”
Nagmamadaling tumakbo pabalik ang dalawa. Magkakasunod na mga putok ang narinig nila sa malapit. Pababa nang second floor si Bea nang may bumulagang infected sa harapan nya. Binaril nya ang ulo neto at nahulog ito sa hagdan. May tatlo pang infected na tumatakbo paakyat ng hagdan. Binaril ni Jeric ang isa at sabay nila ni Bea sinipa sa mukha ang dalawa at nahulog ang mga ito sa building.
Pagkababa nila ay nag dash sila kaagad papunta sa basketball court. Nakita nilang umaapoy na ito.
“Shit! Paano nangyari ito?” pagtataka ni Bea. Mabilis na hinila ni Jeric ang dalaga palapit sa kanya para makapagtago sa isang pader nang paulanan sila ng mga bala sa di malamang direksyon. May narinig pa silang tawanan.
“Mga scavengers. Kasamahan siguro ng sniper.” Bulong ni Jeric. Habang si Bea naman ay tulala dahil nakayakap sa kanya nang mahigpit si Jeric. Di neto maiwasang mapakagat labi at mamula.
“B..Boss..okay na ako hihihi. Pwede mo na akong pakawalan.”
“Okay, sorry.” Binitiwan nito si Bea. Naamoy ng dalaga ang mabangong perfume ni Jeric at mas lalo itong namula.
“Boss anong gagawin natin?”
“Umalis na tayo dito. Walang saysay ang makipagbarilan sa mga yan. May misyon tayo at dun tayo magfofocus.”
“Ayun sila!! Hahahaha!!!” may isang scavenger ang nakakita sa dalawa. Tinutok neto ang baril pero inunahan na sya ni Jeric at tinamaan ito sa balikat. Bumagsak ito sa lupa. Tumakbo kaagad ang mga infected na nakakita at nilapitan ang scavenger.
“Aaaahhhhhh!!!” sigaw neto nang simulan syang katayin ng mga halimaw. Tumakbo kaagad sina Jeric palayo.
May nag abang sa kanila at may hawak na jungle bolo. Tinaga neto si Jeric pero naka yuko ang lalake at binaril sa tuhod ang scavenger. Napaluhod ito at kaagad inikot ni Jeric ang ulo ng lalake.
“Walang gagalaw!!!” nagsilabasan ang isang grupo ng mga kalalakihan na puro armado. Nasa rooftop ang mga ito ng ilang gusali sa paligid. Sa isang iglap ay napalibutan ang dalawa.
“Shit boss paano na?”
“Bago kayo mag isip na lapitan kami, may sasabihin muna ako sa inyo. Myembro kami ng secret agency ng america at ang misyon namin ay patayin ang isang confirmed brutalist sa lugar na ito. Itong hawak kong maleta ay isang bomba na kayang wasakin ang isang buong city block. Kung plano nyong agawin ito, mapipilitan akong pasabugin ito at isasama ko kayo sa hukay.” Banta pa ni Jeric.
“Um boss, di ba laptop lang laman nyan ay lab tools?” bulong ni Bea.
“Tumahimik ka.” Pabulong na sagot ni Jeric.
Nagkatinginan ang mga scavengers. Nag usap-usap ang mga ito.
“Sa tingin nyo nagsisinungaling ako? Alam kong plano nyong agawin ang chopper namin pero napilitan na lamang ang piloto na pasabugin ito kasama sya para hinde nyo makuha. Ang misyon nya ay hintayin kami at handa rin kaming mamatay para hinde makuha ang kagamitang pag-aari ng US. Kaya wag na wag kayong magkakamaling subukan ako.”
“At ano naman ang ginagawa ng amerika dito?” tanong ng isang scavenger na tila may pinag aralan.
“Bobo ka ba? Nandito kami para tapusin ang infection, gunggong.” Nag usap-usap muli ang mga scavengers. Tila naniniwala ang mga ito sa sinasabi ni Jeric at dahil sa porma ng dalawa ay hinde nakakapagtakang totoo nga.
“HHHHRRRRRAAAAAAAAARRRGGGHHH!!! ” Nawasak ang isang pader nang lumabas ang isang 9 footed brutalist. Kakaiba ang itsura nito. Mapulang mapula ang balat nito at may mga nagsisilabasang buto sa iba’t ibang bahagi ng katawan na nagmukhang armor. Ang lower jaw neto ay wala at nakalawit ang dila nyang tila dumami at nagmumukhang tentacles ng isang octopus. May hawak syang isang infected.
“Anong klaseng halimaw yan!?” takot ng isang scavenger.
“Paputukan nyo! “
“Sandali!! “ pagpigil ni Jeric pero nagpaputok na ang grupo. Hinarang ng halimaw ang malaki netong braso. Hirap ma penetrate ng bala ang makapal netong balat at buto.
“GGGRRRRROOOOUUUUUUHH!!!! ” Inangat ng brutalist ang infected at kinain neto ang ulo. Nanlaki ang mga mata ni Jeric.
“Boss ba’t kinain ng brutalist ang infected? “
“Hinde ko alam.”
“HHHRRRAAAAAAAAAGGGGHH!!! ” Lumitaw ang napakaraming ugat sa katawan ng halimaw. Tumingala ang ulo neto at tila nanginginig at biglang bumuga nang daan-daang maiitim na mga uod.
“Aaaaahhh!! Ano ang mga yan!?” nagpanic ang mga scavengers. Kanya-kanya silang takbuhan. May mga kinapitan ng uod at pilit na pumasok sa mga bibig ng mga tao. Ang iba naman ay pumasok sa ilong, sa tenga, sa mga mata at ang iba ay sa mismong balat sumiksik. Nangisay ang mga biktima na parang nakuryente. Bumula ang mga bibig at lumabas ang dugo sa mga mata, ilong tenga at bunganga.
“Boss! Boss ano nang gagawin natin!?”
“Yan ang target natin! Maghanap ka ng mataas na lugar Bea, back upan mo ako. Bilis!”
Nagsipulasan na ang mga scavengers. Naiwan na lamang si Jeric at Bea. May mga infected ring nagkalat sa paligid na inatake ang sino mang makitang tao. Nagkaroon ng putukan sa paligid. Dahil dito mas lalong dumami ang mga infected. Nagpanic ang mga scavengers na syang dahilan kung bakit dumami rin ang mga nilapa sa mga kasamahan nila. Nalunod ng sigawan ang paligid.
Umakyat sa bubong ng isang maiksing gusali si Bea. Sinubukan ring umakyat ng ilang infected pero bigo ang mga ito. Wala silang sapat na karunungan upang gawin ito. Bumagsak lamang sila at inangat ang mga kamay. Gamit ang handguns nya, binaril ni Bea ang ulo ng Brutalist.
“HHRRRAAAAAAA!!! ” Tila nagalit ito at binuhat ang dalawang infected sa paligid nya at hinagis kay Bea.
“Shit!!” napa dive ito nang umiwas. Bumagsak ang dalawang infected sa bubong at tumayo ito kaagad. Inatake si Bea. Pero handa ang dalaga. Binaril nya sa dibdib ang isa, at tumigil ito sa pagtakbo. Sinipa naman nya ang tuhod ng isa at natumba ito, kasunod ang pagbaril nya sa noo nito. Tinadyakan nya ang tiyan ng huli at binaril na ito sa ulo.
Dalawang infected ang umatake kay Jeric. Madali nya itong naiwasan at gamit ang rifle nya ay pinuntirya nya ang kanang tuhod ng dambuhalang halimaw. Matigas ang buto nito. Halos hinde makapenetrate ang high velocity bullets nya.
“Bea! Shotgun!”
Hinagis ni Bea ang shotgun nya. Sinalo ito ni Jeric at nilapitan ang brutalist. Bumagsak ang kamao ng halimaw pero di tinamaan si Jeric. Wasak ang sementong lupa sa lakas ng impact. Binaril ni Jeric ang kanang tuhod ng halimaw. Apat na malapitang shotgun blast ang tumama at nawasak ang tuhod ng halimaw. Napaluhod ito sandali. Bumagsak ang mga uod mula sa bibig nya, pero binaril ito isa-isa ni Jeric gamitvang handgun nya.
Binackhand sya ng halimaw pero nag back flip ang lalake at nakaiwas kaagad. Open ang tagiliran nito. Inatake ito ni Jeric at binigyan ng napakalakas na suntok. Sumabog ang kabilang bahagi ng katawan ng brutalist sa tinde ng impact. Nagsilabasan ang sangdamak-mak na uod at kumalat ang mga ito. Kaagad namang lumayo si Jeric. May isang infected na nakakapit sa balikat nya pero binalibag nya ito sa lupa at inapakan ang ulo. Naabutan ng mga uod ang infected at sinimulan nila itong kapitan.
“Anong nangyayari? Anong klaseng infected ito?” bulong ni Jeric. Nakita nyang nangisay ang mga katawang inatake ng mga uod. Pinasok ng mga ito ang katawan. Napasigaw ang mga infected at makalipas ang ilang sigundo ay tumayo. Gumagalaw pa sa loob ng kanilang balat ang mga uod. Dahan-dahang nangitim ang kanilang balat. Ang mga mata nila ay nabalot rin ng dilim at lumuha ang mga ito ng itim na katas.
Binaril ni Bea ang ulo ng infected na ito. Bumagsak ito kaagad.
“Hhrraaaaaaahh!!!” Sigaw ng infected at tumayo itong muli.
“What the fuck!?” gulat ni Jeric at Bea. Inatake nito si Jeric pero sinipa ito ng lalake. Tumalsik ang katawan nito sa pader at bumagsak sa lupa. Nangingisay ito dahil nagkabali-bali ang mga buto sa katawan. Pero gumagalaw parin at pilit na aatake.
“Boss! Ang brutalist!”
Nagulat si Jeric nang makatayo nanaman ito. Nakita nya ang nawasak nitong tuhod na tila naghilom ang pinsala. Nababalutan ito ng matigas na buto pero kulay itim. Ang nasira naman nitong tagiliran ay dahan-dahan ring naghihilom. Nagkadikit-dikit ang mga uod at tumigas ang mga ito. Naging takip sa pinsalang natamo ng brutalist.
“GGGRRRRAAAAAAAAARRGGH!!!” Pa-ika ikang umatake kay Jeric ang halimaw. Sinuntok nito ang binata at umiwas ito. Pero nagulat si Jeric sa bilis nito at nahawakan ang paa nya. Kagaad syang hinagis ng halimaw pataas. Bumangga ang katawan ni Jeric sa 7th floor window ng isang gusali.
“BOSS JERIC!!!” Pag aalala ni Bea. Sya naman ang napagbuntungan ng halimaw. Nilapitan sya nito pero kaagad tumakbo ang dalaga. Wasak wasak ang bawat parte ng gusaling pinagbabayo ng malalakas na mga braso ng halimaw na humahabol kay Bea. Tumalon papunta sa kabilang gusali si Bea at nakakapit ito sa railing ng balcony. Nagmamadali syang umakyat.
Pero sinuntok ng halimaw ang pader sa ibaba ng gusali at bumigay ang balcony. Bumagsak sa semento si Bea. Gumulong sya kaagad palayo at tumayo sabay takbo. Dahil sa usok di ito nakita kaagad ng brutalist. Napansin nya itong nasa distansya na. Mabilis na hinabol ng halimaw si Bea.
“Aahhh!!” sigaw ng dalaga nang malapit na itong maabot ng halimaw. Tatlong putok ng rifle ang narinig ng dalaga. Tumama ang mga bala nito sa ulo ng brutalist. Napahinto ito sa pagtakbo. Nakita ni Bea na nada 7th floor parin si Jeric at pinuntirya nito ang halimaw.
“Bea buksan mo ang maleta ko. May claymore bomb ako sa loob. Bilis!”
Nakita ni Bea ang maleta na nakakalat lang at apat na metro ang distansya sa kanya. Nilapitan nya ito kaagad pero may dumating na mga infected at pinagbabaril nya ang mga ito sa leeg mukha at dibdib. Nakuha nya ang maleta at binuksan nya ito. Sa ilalim ng laptop ay may isang maliit na claymore mine.
“Bakit may demolition mine ka dito Boss?”
“Wag kanang magtanong. May adhesive paste yan kapag binuksan mo at didikit yan sa kung anong bagay. Ihagis mo yan sa ulo ng brutalist.”
“Okay boss!” tinanggal ni Bea sa plastic cover ang mine at tinignan nya ang brutalist. Nang handa na ito, binaril ulit ni Jeric ang ulo ng halimaw. Tila na hilo ito nang mapasandal sa isang pader. Dito nilapitan ni Bea ang halimaw at hinagis ang bomba. Dumikit ito sa kanang bahagi ng mukha nya.
“Shit, di ko matamaan ang bomba sa pwesto ko Bea. Ba’t dyan mo hinagis?”
“So.. sorry Boss, di ako nakapag isip!”
Tumayo ang halimaw at sumigaw nang napakalakas. Hinabol nitong muli si Bea. Tumakbo ang dalaga papunta sa gusaling kinaroroonan ni Jeric. Dito na nakakuha ng angle ang lalake at binaril ang bomba. Sumabog ito nang napakalakas at tumilapon si Bea kasama ang ilang mga infected palayo sa bomb blast.
“Bea okay ka lang?”
“Okay lang boss, medyo nahihilo lang.”
“Bababa ako, mag ingat ka.”
Nang makababa ng gusali si Jeric ay nakita nya ang wasak at nasusunog na mga laman na natira sa brutalist. Ni isang uod ay walang nabuhay. Nabawasan rin ang mga infected sa paligid at wala nang mga scavengers.
“Boss paano na to, wala tayong makuhang sample sa Alpha strain.”
“Hinde Alpha ang nakalaban natin. Masyado syang unique.”
“Anong ibig mong sabihin boss?”
“Wala pa akong nakikitang infected na gumalaw ng ganoon at ang kanyang abilidad ay napakalayo sa ibang Alpha strains.”
“Alam kaya ito ni sir Spencer boss?”
“Yan ang aalamin natin.”
“Hrrooooooaaaaaaaggghhh!!” bigla nilang narinig ang sigaw ng ilang infected. Nakita nila ang mga scavengers na pinasukan ng mga uod. Maiitim na ang mga balat ng mga ito. Naglalaway ng itim na katas ang mga bibig. Tila naghahanap ng kanilang mabibiktima.
“Umalis na tayo.” Utos ni Jeric.
Naghanap ng ligtas na lugar ang dalawa. Sa ibabaw ng isang rooftop sila huminto at nagpahinga.
“Sa palagay mo boss, bakit kinain ng brutalist yung infected?”
“Hinde ko alam. Pero nang makain nya ito, nagbago nalang bigla ang kanyang itsura at porma. May mga katulad nya rin kayang nakakalat dito sa maynila? Ang kinatatakutan ko lang, paano nalang kung maka kain sya ng isang omega strain.”
Napalunok ng laway si Bea. Tumayo ang mga balahibo nya.
“Pero boss kaya ba nyang tapatan ang lakas ng Omega strain na nilagay sayo? Di ba alpha lang yun?”
“Kahit gaano kapa kalakas, kung hinde ka magiingat eh pwede kang matalo Bea.”
Nag ring ang satellite phone ni Jeric. Sinagot nya ito.
“How is the mission Mr Naval? Reports came that your chopper got destroyed.”
“Mr Spencer, we have encountered some difficulties in the mission. Some scavengers attacked the chopper and it was destroyed.”
“That’s too bad. What about the mission?”
“We encountered the target but it was not what we were expecting. It’s a monster that we have never encountered before. It was strong, agile and can heal its wounds in an instant. It uses some kind of a parasite to aid its damages and it consumes infected bodies that made it even stronger. I don’t have any information regarding this matter from Shard.”
“I see. Have you acquired samples from it?”
“Negative, we were caught by surprise and we were forced to destroy it.”
“Mr Naval, that unique specimen is vital for us. You should have considered other options regarding the mission.”
“We did but there are far too many risks sir. I could not afford to lose a partner.”
“Well we could and we would. The mission is all that matters Mr Naval. Always remember that. You do whatever is necessary to complete it or otherwise we were wrong to pick you up.”
“Yes sir.”
“Good. Do not fail me again. Come back to the embassy immediately.”
” Understood sir.”
“Boss anong sabi ni sir Spencer?”
Tinitigan ni Jeric si Bea. Inosente ito sa pwedeng mangyari na sya ay isang expendable asset lamang. Hinde sinagot ni Jeric ang dalaga. Nagset nalang ito ng coordinates kung saan sila pwedeng e extract ng US Forces.
By: Balderic
Hinde mapakali si Andrea nang matuklasang tumakas ang kabataang magnobya. Nagtawag kaagad ito ng meeting para mahanap ang dalawa. Kasama sa meeting si Marcelo, Carrie, Harold at Carlos. Pawang mga senior ng camp at syang nagpapangalaga ng kaayusan sa survivors community.
“Kailangang mahanap natin sila kaagad bago dumilim. Hinde pa nakakalayo ang mga yun. Masyado nang delikado kapag maabutan pa tayo ng gabi.” Wika ni Harold. Isang middle aged survivor na dating salesman at isa sa mga nakasama nina Sheryl, Erich at Michelle sa Camp Aguinaldo. May anak itong dalaga na si Marissa at naging kinse anyos pa lamang.
“I’m sorry Harold, I don’t speak much of your language but I do understand you. This may seem a very serious issue but we have to consider what is at stake here. We are going to endanger more of our people in search of these kids who from what I understand doesn’t want to stay with us. Against our good doctor’s orders, they still went with what they want. Granted they are kids but they are already consenting adults. They knew exactly what they came in to when they decided to leave this community. I say, we hold the search. It could mean more danger for us and more resources to be spent.” Wika naman ng dayuhang si Carlos. Isa rin itong middle aged na lalake na sumali sa grupo.
“I am sorry but those kids are my responsibility. They are inexperienced and they are afraid. I have to find them.” Sagot naman ni Andrea.
“Okay then, if you do then do it fast. You need to make a team but be back as soon as the sun sets.”
“Sure Carlos. I want to make at least five people to track them down.”
“Magvovolunteer ako doc.” Itinaas ni Harold ang kamay nya.
“Kaya mo ba Harold? Di ba mag aalala ang anak mo?” tanong naman ni Carrie.
“Wag ka mag alala, kaya ko naman.”
“Okay, sasama rin ako.” Sabat naman ni Marcelo.
“Bumuo kayo ng isang team. At least pitong tao at maghanap kayo ng di lalayo sa tatlong kilometro. Mag iingat kayo palagi.” Wika naman ni Carrie.
“I hope to God, you guys know what you’re doing.” Sabat ni Carlos.
Makalipas ang isang oras ay may nabuong grupo na. Si Harold, si Marcelo bilang team leader, at lima pang myembro. Dalawa dito ay ang mga nakasama ni Arvin at ni Pat Trinidad. Si Tony Carlos at Carrie ang nagmatyag ng paghahanda ng grupo. Habang naglalagay ng mga gamit si Harold sa bag nya, lumapit sa kanya ang magkapatid na Michelle at Erich.
“Mag iingat ka kuya Harold ha.” Pag aala ni Erich. Tumango naman at ngumiti ang lalake. Dumating rin si Marissa na humahangos pa.
“Ingat po kayo itay. Wag po kayong mag gagala kung saan-saan.”
“Anong tingin mo sakin, bata? Syempre mag iingat ako para naman makita ko pa ang pinakamaganda kong anak.” Nginitian ni Harold ang nagaalalang anak. Tumitig sya kay Michelle.
“Ikaw nang bahala sa kanila Michelle.”
“Wag kang mag alala. Ligtas sakin ang anak mo Harold.” Inakbayan ito ni Michelle. Niyakap naman ni Marissa ang ama.
“Ang sweet naman.” Sabat ng isang lalakeng lumapit kina Harold. Si Felipe, isa rin itong survivor at ka edad ni Harold. Matipuno ang katawan nito dahil dati itong model at isa sa kasama sa mga maghahanap. Nginitian nito si Marissa.
“Mabuti naman at naisip mong sumama Felipe. Me nakain ka bang kakaiba at lumabas ka na rin sa lungga mo?” tanong ni Harold.
“Hey, I’m just doing my part. Tsaka I need the exercise hehe.” Sarcastic na sagot ni Felipe sabay suot ng shades. Naka suot ito ng bandolier at may hawak na submachine gun rifle.
“ang yabang talaga nyang Felipe na yan.” Bulong ni Michelle.
“Hayaan mo na. Mabuti at sumama rin yan. Walang ginagawa sa kampo eh.”
“Eh ano namang alam na trabaho nyan di ba? Model daw sya dati so sanay lang yang magrelax at mag workout maghapon. Tapos may pa diet-diet pang nalalaman. Namimili ng kakainin.” Sagot ni Michelle. Ngumiti lang si Harold.
Matapos makapaghanda ay nagsimula nang maglakad ang grupo palabas.
By: Balderic
Nakahanap nang pansamantalang matutuluyan si Danny at Elza sa isang bahay na di kalayuan kung saan nila nakasagupa si Thanatos. Binabantayan ni Danny ang pagkulo ng pinapainit nilang tubig habang nakatingin naman sa bintana si Elza at nagmamasid. Mag aalas singko na rin ng hapon at medyo dumidilim na. Tinignan ni Elza si Danny. Tulala ito at di gumagalaw.
“You’re way too silent since we got here Daniel. What’s the problem?”
“I was just thinking about Nikka….” Bakas ang lungkot sa boses ni Danny. Napabuntong hininga si Elza.
“You said she was your ex girlfriend right? What happened?”
”A lot of things. I just can’t believe she’s now gone.”
“That’s what happens if you’re not careful.”
“There’s so many things I wanted to tell her. So many things I wanted to show her. I was so close… I should have been there… protecting her.. but I failed… now she’s dead because of me.”
Lumapit si Elza at umupo ito sa harapan ni Danny. Nilapat nito ang kamay nya sa balikat ng binata.
“What happened was beyond your control Daniel. Don’t torture yourself. This weight is not yours to bear. You have to accept that we are always in constant danger. Death surrounds us in every corner and once you let your guard down in an instant, it will claim your soul. Do not be one of them. You’re here, you’re alive and you better stay that way. You move on, and take each step without regretting because at this point on, you can never go back ever again.”
Napapikit si Danny. Hinde nya mapigilang mapaluha. Nalungkot naman si Elza nang makitang ganito ang binata.
Biglang sinampal ni Elza si Danny. Sa lakas nito ay tila nagising ang ulirat ng binata.
“Wake up kid. Dying is easy. If you want to go that way I can grant you that wish. But what would that give you? Peace? No. You’ll just disappear and be forgotten. No one will remember you or your friends. No one. But if you fight it, you live. And the memories of your dead will remain in you. Do you understand?”
Napayuko si Danny. Hinde sya makapagsalita. Tumayo si Elza at humarap muli sa bintana upang magbantay.
“That…monster…you called it Thanatos….how did you know? What was it?”
“An Alpha Superior….a bioweapon created by Shard.”
“What’s Shard? Elza, who are you really? I can feel that you know a lot more about this epidemic..and you’re hiding it…” tinignan ni Danny si Elza. Umiwas ng tingin ang amerikana. Napabuntong hininga itong muli.
“Shard…it stands for Scientific Headquarters of Applied Research Division. It’s a secret US Division that specializes in bio organic weapons. It’s main purpose is to learn about bio weapons, fight bio terrorism and create vaccines.”
“So..you’re working with them? Are they behind this infection?”
“No I’m not working with them and I don’t know who is behind this but….I believe this infection is not a natural occurrence. This radical new virus is called The Abyssal Virus. It was discovered by The Locker. They are the ones who created Shard. They studied this virus and was able to reengineer it. They planned to weaponize it and with that, they created some kind of a serum. They called it Leaf, and it stands for Life Enhancer and Augmenting Function. It helps a human body become a hundred times stronger and faster than your above average athletes. The combat potential of Leaf was almost limitless.”
“But there’s a catch right? There’s always a catch.”
“Yes..yes there was. You see, not all types of body can accept Leaf. Most of them die and become flesh eating monsters. So The Locker divided the virus into categories based on their potencies. The Beta strain, they are the ones that creates these zombies…but sometimes the virus evolves into something much more powerful. The Alpha strain… these are the unique large monster like creatures we encounter. Thanatos is one of them but it was far more stronger…this is why it was an Alpha Superior. Shard experimented on it and it retained some kind of intelligence. It was not the same with the others. It can follow commands and moves tactically. A true real life terminator bio organic machine. And then there is the Omega. The most potent strain. It has a 99.99% mortality rate. There are rare people who survived the virus and accepted it. Shard believes that these people will become the perfect super soldiers. But the omega is too unstable and cannot be regulated by the host.”
“Shit…so that means that thing was sent here to kill you? An alpha superior.”
“Yes…that’s why I feel that this epidemic is created…if Thanatos is here, then that means Shard is here too. I came here two weeks before the epidemic started.”
“What did you do that Shard would target you?”
Hinde kaagad nakasagot si Elza. Tumingin muna ito sandali sa labas.
“I am here to reveal the truth behind Shard. That was my mission. Daniel… I’m an Omega.”
“You’re.. infected?”
“Yes…but without symptoms… I’m merely a carrier.”
“So that’s why you’re so strong. You barely get tired and your stamina is off the charts.”
“I have to tell you something very very important Daniel. I trust you will keep this and never tell anyone.”
“Okay.. what is it?”
“I hold the research datas and evidences that could implicate Shard and bring them to justice. I was supposed to meet an asset here but I never got hold of that person when the virus broke out. Now it spreads across the country and even the other asian nations. If I could somehow show this to the world court, then Shard will be held liable to all of these.”
“Okay then… so you’re planning to expose them? Is that your main goal?”
“At this time no, I don’t have the luxury of time. We must find the other survivors in Tagaytay so we may have a bigger chance of survival. We cannot delay this any longer.”
“I’m with you Elza.”
“I know… that’s why I don’t want you giving up now. I need you kid.”
By: Balderic
6:20 pm
Madilim na sa paligid at bigo ang grupo ni Harold sa paghahanap. Hinde na nila nasundan pa ang mga yapak ng dalawa.
“Masyado nang madilim. Bumalik na tayo mga kasama. Ginawa na natin ang lahat. Wala na tayong magagawa pa.” wika ni Marcelo. Tumango naman sina Harold at ang iba pa.
“Okay kumpleto ba tayo? Wala bang naligaw?” tanong naman ni Harold. Nagkakatitigan sila at may napansin sila.
“Wala si Felipe mang Harold.”
“Ha? Eh saan naman nagsusuot yun? Hanapin nyo.”
“Haaaa… .rrrooollddd… .. uunngghh… .. ” paos na boses ng lalake ang narinig ng grupo. Hinanap nila ito gamit ang flash lights. Panay sasakyan, kakahuyan at mga bahay lang ang nakikita nila.
Hanggang sa maaninag nila si Felipe. Naglalakad nang dahan-dahan. Punit ang kasuotan nito at nakalaylay sa balikat ang kanyang sandata. Dumudugo ang leeg nya at naglalaway ang bibig.
“Felipe anong nangyari?” tanong ni Harold. Lalapitan nya sana ito pero pinigilan sya ni Marcelo.
“Felipe… ” bulong ni Marcelo.
“Tu.. lonngggggghhhh gggaaaaaaaahhhhhh aaaaaaarrrggghhh!!!” lumuha ng dugo si Felipe. Nanginig ang buong katawan nya na para syang nagsesiezure. Napa atras ang grupo. Sobrang lakas ng sigaw ni Felipe na pwedeng marinig nang malayo. Sumuka ito ng dugo sa lupa. Bumakat ang mga ugat nya sa katawan at dahan-dahang lumalaki ang katawan nya. Napunit ang kasuotan nya na para syang tumutubong puno.
“Anong nangyayari sa kanya!?” tanong ng isa.
“Marcelo tara na! Hinde maganda ito!” hinatak ni Harold si Marcelo na napako ang mga mata kay Felipe.
“Hhhhrrrrraaaagggghh!!! GGGGRRRRRRAAAAAAAAAUUUUGGGH!!!” Sa laki ni Felipe ay naging isang brutalist ito bigla. Dito nagising si Marcelo at nagsimula silang magsitakbuhan. Hinabol sila ng halimaw.
“Aahhhh!!! Tulooonnng!!! Mang Harooollld!!! Aaahh!!” sigaw ng isang kasamahan nila nang mahuli ito ng brutalist. Piniga nito ang katawan at sumirit ang mga dugo nito sa paligid. Nakatyempo ang grupo at nakapagtago sila sa isang grocery store.
Hinanap sila ng halimaw. Tahimik na nakadapa ang grupo sa loob ng counter area ng grocery store. Dumaan ang brutalist at biglang tumakbo palayo. Nang marinig nilang malayo na ito ay saka pa lamang silang naka hinga ng maayos.
“Bakit ganun? Bakit naging halimaw si Felipe? Anong nangyari!? “ pagtataka ni Marcelo. Ni isa sa kanila ay hinde nakasagot.
Umuwi silang dala ang isang nakakagimbal na balita. Nagsagawa kaagad ng meeting si Andrea upang mapag-usapan ang nangyari kahit nasa kalagitnaan sila ng gabi. Hinde nila maipaliwanag kung bakit bigla nalamang naging halimaw si Felipe.
“Hinde kaya dahil sa kagat kaya naging ganun sya? Hinde naman siguro nakapagtataka kung susuriin mo di ba? Nabubuhay ang mga patay. Wala nang normal sa panahong ito. Ang sa tingin mong imposible ay nangyayari na. Kaya siguro baka dahil sa kagat kaya naging ganun si Felipe.” Paliwanag ni Carrie.
“Sa ngayon dapat tayong magbantay at maging mapagmatyag. Mahirap na. Gusto kong doblehin ang gawing duty sa bawat sulok ng kampo.” Wika naman ni Andrea. Tumango at sumang-ayon ang lahat.
“What about you Carlos? Do you have any idea about what happened?” tanong ni Andrea.
“Doc, we are dealing with an unknown epidemic here. The virus could have evolved for some reason. Whatever it is, we should be ready if it would decide to go home.”
“Tama si Carlos, hinde natin alam kung masusundan tayo ng halimaw na yun. Kaya mas makabubuti kung maging alisto tayo.” Wika naman ni Andrea.
Ikinalat kaagad ng grupo sa kampo ang kanilang natuklasan. Mas nababahala ang mga ito dahil hinde na common na infected ang posibleng umatake sa kanila. Ginawa nila ang perimeter defense para lamang sa mga zombies pero kapag isang dambuhala na ang aatake, hinde nila alam kung kaya ba nilang maipagtanggol ang kampo nila laban dito.
10:00 pm
Tumagaktak ang malakas na ulan. Maagang pinatay ang generator nila. Nagsitulog na rin ang mga survivors. Samantalang si Andrea naman ay hinde pa makatulog. Malaki ang kawalan ni Pat sa community. Wala nang trained military sa kanilang hanay. Mas nahihirapan si Andrea sa kanyang magiging mga desisyon dahil hinde lamang sya ang community doctor pero sya rin ang nagiging acting leader ng grupo. Nakapagdesisyon na ito.
“Mas mabuti siguro kung magkakaroon ng eleksyon kung sino ang pwedeng maging pinuno.” Bulong nya.
Samantala, sa gusaling tinitirahan naman ng mag amang Harold at Marissa. Tahimik na umiinom lang ng gin si Harold sa sala. Ang anak naman nya ay nasa isang silid at mahimbing na natutulog. Nakarinig ito ng mahinang katok sa pinto. Tumayo sya at sinilip muna kung sino.
“Michelle? Anong ginagawa mo rito? Ang lakas ng ulan ah. Pasok ka, baka magkasipon kapa.” Binuksan ni Harold ang pinto.
“Si Marissa?”
“Nasa kwarto nya, tulog na.”
“Good…” kaagad nitong hinalikan sa labi si Harold. Nagulat ang lalake pero tinanggap nya ito kaagad at masiil nya ring hinagkan ang dalaga.
“Ummnhh.. nag alala talaga ako sayo… halos hinde ako mapakali… “
” Nakabalik naman ako di ba… “
” Oo pero… hinde mo mawawala sakin ang pag aalala… mmnhh.. “ naghalikan muli ang dalawa. Niyakap nila ang isa’t -isa.
Dinilaan at sinipsip ni Harold ang dila ni Michelle. Dumaos-dos rin pababa ang kanyang mga kamay at piniga ang magkabilang pwet ng dalaga. Basa ang kasootan nito. Mabilisang hinubad ni Michelle ang pantalon at jacket nya. Sinama na rin ang manipis nyang t shirt at bra. Sumunod rin si Harold at naghubad rin ng saplot.
Pinahiga ni Harold si Michelle na nakatihaya sa ibabaw ng lamesa. Binuka ng babae ang mga hita nya. Kahit madilim ay alam ni Harold kung anong gagawin. Kinapa nya ang hiwa ni Michelle at saka dinilaan ang tinggil nito.
“Ooohhh… .. mmmhhh… .. “ ungol ni Michelle. Kumulog at kumidlat, at sa sandaling liwanag ay kitang kita kung paano kainin ni Harold ang puke ni Michelle. Napakapit ang dalaga sa ulo ni Harold.
“Namiss ko ito… hmmm.. ang sarap mo talaga kumain… “
“Di ba nagsex palang tayo noong isang araw… .namiss mo na kaagad… “
“Syempre naman.. ikaw ba… di mo ba namimiss matikman ako?”
“Syempre hinahanap-hanap rin kita Michelle….”
” Ahhhh… shit… .” napanganga si Michelle nang mabilis na kumakalabit ang dila ng lalake sa tinggil nya. Sumayad nang husto ang dila nito mula sa butas at paakyat sa tuktok ng hiyas nya. Katulad nang sitwasyon sa labas, basang basa na rin ang lagusan ni Michelle.
Hinde makapag-antay si Harold. Tumayo ito at binaba ang brief nya. Nilawayan nya ito sandali at itinutok sa puke ni Michelle. Sa malakas na diin, ay bumaon ito kaagad. Mainit at madulas ang puke ng dalaga.
“Ahh aahh ahh ganyan lang.. aahh.. sige lang.. aaahh aah.. “ sinimulang kantotin si Michelle. Sinabit nito ang mga paa sa mga balikat ni Harold.
Dahil sa lakas ng ulan sa labas ay nakukublihan ang ingay at kalampag ng mga katawan ng dalawa. Hinde na iba ang ganitong eksena sa pagitan ni Harold at Michelle. Simula noong magkakilala sila sa Camp Aguinaldo ay naging regular na ang patagong pagtatalik ng dalawa. Hinde man pinagbabawal ng grupo ang sex sa loob ng community, pinag-iingat parin nila ang lahat na iwasam munang may mabuntis dahil mas magiging peligro ito kung may taong nabuntis.
Hinde naman ito naging hadlang sa tikiman ng dalawa. Mas lalong nag-init si Michelle nang mas binilisan pa ni Harold ang pagkantot dito. Hinayaan ni Michelle na himurin at pigain ng lalake ang magkabilang suso nya. Inipit pa nito ang balakang ng lalake gamit ang mga binti nya upang hinde ito makawala. Tuloy-tuloy lang ang ulos ng lalake.
“Malapit na ako.. ahhh.. “ wika ni Harold. Binitiwan sya ng mga binti ng babae. Hinugot ni Harold ang burat nya at kanya itong binate hanggang labasan ng tuluyan at sumirit ito sa ibabaw ng puson ni Michelle.
“Kung di lang dahil sa sitwasyon baka binuntis na kita hehe.”
“Okay lang sa akin yun Harold hihi… sa totoo lang, handa naman akong maging pangalawang ina ng anak mo kung papayag ka.”
“Eh paano ang kapatid mong si Erich?”
“Si Erich? Bakit?”
“Ah eh… wala.. kalimutan mo na yun… “
Tumayo si Michelle at nagsimulang magbihis.
“Nagkakantotan parin ba kayo ng kapatid ko?”
“Ha? Hinde na. Isang beses lang yun di ba. Noong nasa Aguinaldo pa tayo.”
“Mabuti naman. Napagbigyan ka nang matikman din ang kapatid ko pero sana naman sapat na ako para sayo ngayon Harold.”
” Oo naman. Hinde naman ako naghahangad ng marami Michelle.” Ngiti naman ni Harold.
“Mabuti kung ganun. Sige matulog kana… goodnight.” Dito na umalis si Michelle at may dala itong payong. Lingid sa kaalaman nya ay mga matang nakatitig sa kanya sa labas.
Sa loob naman ng silid ni Andrea, may hawak itong alak. Hinde muna ito nagbukas ng klinika nya. Gusto nyang mapag-isa. Kahit si Pablo ay hinde nya rin kinausap maghapon. Naging busy sya sa kanyang tungkulin bilang pangalawang pinuno. Medyo lasing na ito at humiga na lamang sa kama. Pumikit sya at nagpahinga ng tuluyan. Dito nya muling naalala ang nangyari nung gabing hinde nya inaasahan.
Pumasok sya sa silid ni Pablo. Kailangan lamang nya ng kausap. Pina-unlakan sya ng lalake at kumuha ito ng alak sa cooler nya. Tumanggi nung una si Andrea pero mapilit ang lalake. Nagsimula silang magtagay habang kinukwento ni Andrea ang kanyang mga natuklasan at kung ano ang kanyang itinatagong damdamin. Matyaga namang nakinig si Pablo. Habang ito ay umiinom ng alak, taim-tim itong nakikinig sa bawat kwento ni Andrea.
“Siguro kailangan mo ring magpahinga kahit papano Doc.” Payo ni Pablo sa kanya. Tumingin ang doktora kay Pablo at uminom rin ito ng alak.
“Naiintindihan ko ang hirap na pinagdadaanan mo Doc. Kaya mas mabuti sigurong ipamahagi mo na lamang sa iba ang pagiging isang pinuno. Dahil sa pagkawala ni Pat, mas naging mahirap ang mga desisyon sa loob ng kampo. Kaya kung ako ang tatanungin mo, mas maganda kung may ibang gumagawa nito para ikaw naman ay nakatuon nalang sa pagbibigay ayuda sa mga pasyente natin bawat araw.” Dagdag pa nito. Tumango naman si Andrea.
Nag cheers ang dalawa at tuloy ang inuman. Hinde na namalayan pa ang oras. Natigilan sila nang pinatay na ang generator sa kampo. Tumayo si Andrea upang magpaalam pero pinigilan sya ni Pablo.
“Masyado nang madilim Doc, baka mapano kapa sa labas. Mas mabuti nang magpahinga ka nalang muna dito. Wag ka mag-alala, sa lapag nalang ako muna hihiga.”
“Nakakahiya naman sayo Pablo. Sige na, okay naman na ako. Kailangan ko nalang itong itulog.” Hinawakan nya ang doorknob.
“Ako na nakikiusap sayo doc. Dito ka nalang muna.” Hinawakan nito ang kamay ni Andrea. Napatigil ang doktora. Nagkatitigan silang dalawa. Hinde lingid sa kanyang may pagtingin si Pablo sa kanya. Hinde nya malaman kung ano, kung alak ba o ang pagod. Pero nakita na lamang nya ang sariling nakikipaghalikan sa labi. Isang maalab na halikan nilang dalawa ni Pablo. Binitawan na ni Andrea ang pagkakahawak sa ddoorknob. Niyakap nya si Pablo. Binuhat naman sya ng lalake mula sa pwet at niyakap ng mga hita at binti ni Andrea ang katawan ni Pablo.
Sa gabing ito, nakalimutan ni Andrea ang lahat. Ang nananatili na lamang sa kanya ay isa syang babae. Isang babaeng may pangangailangan. Lalong lalo na sa ganitong sitwasyon. Hinayaan nyang dilaan ni Pablo ang tenga at leeg nya habang isa-isang tinanggal ang butones ng sleeved polo shirt nya. Binaklas ni Pablo ang damit at bumuyangyang ang malalaking dyoga ni Andrea na nakatago pa sa tila unat na unat nitong bra. Hinatak pababa ni Pablo ang bra at lumitaw ang mga suso ni Andrea. Sa liwanag ng kandila ay napangiti ang lalake sa kasabikan. Dinilaan nito at sinuso ang mga nipples ng doktora.
“Oohhh Pabloo… mmhhh…. Wag ganyann… nakikiliti ako… ooohhh… “ tila musika kay Pablo ang mga ungol ni Andeng. Hinawakan ng lalake ang magkabilang kamay ni Andrea at inangat ito sa ibabaw ng uluhan ng babae at tinuloy ang pagsuso nito.
Parang isdang nasa lupa ang pangingisay ng katawan ni Andrea na dulot nang masarap at nakakakiliting pagsuso sa kanyang matatayog na mga suso. Napadila ito sa labi sa ginagawang romansa ng lalake. Binitiwan ni Pablo ang mga kamay ni Andrea. Hinubad nito ang pantalon ng doktora. Naiwan ang panty nitong dark ang kulay. Makinis at malaman ang mga hita ni Andrea. Nasasabik si Pablong matikman ito.
Mula sa mga paa ni Andrea ay dinilaan ni Pablo. Paakyat ang dila nya at binuka ang mga hita ni Andrea. Tinakpan ng doktora ang hiyas nyang may nakatakip pang panty. Tinanggal ni Pablo ang kamay ng babae. Nginudngud nito ang ilong at bibig sa nakatagong hiwa ni Andrea.
“Aahhhhh… jusko… .mmmhhh… ang sarappp… .” daing ni Andrea nang maramdamang kumikiskis ang ilong at labi ni Pablo sa panty nya. Namasa ang puke nya dahil dito.
“Mas masarap kung tatanggalin natin ito Doc…. “ Hinila ni Pablo ang panty ng babae. Matapos ito ay nagmamadaling naghubad ng saplot si Pablo.
Humiga syang muli pero nakabaliktad kay Andrea. Nakaside position sila sa kama at magkabaliktad. Hinuli ni Andrea ang burat ni Pablong tayong tayo na. Dinilaan nya ang ulo nito.
“Ahhhh sheeet.. ang tagal ko nang di naranasan yan.. mmhh.. “ daing ni Pablo. Chinupa ni Andrea ang burat nya. Dito nahalata ni Andeng na mas mataba at mas malaki ang sandata ni Pablo kesa kay Danny. Buong gigil nya itong chinupa. Nilunok nito ng buo ang pagkalalake ni Pablo.
Hinde rin nagpalugi si Pablo at sinimulan nyang brutsahin ang puke ni Andrea. Dinilaan nya ang tinggil at labi ng puke nito.
“Hhaaahh.. fuckkk… ganyan… ummhh.. ganyan lang… aaahhh my God… .ang galing mo.. Pablo… “
Nagtikiman ang dalawa. Parehong niroromansa ang mga ari nila. Parehong sabik sa pagmamahal at hayok sa pagnanasa. Parehong naglabas ng damdamin at parehong binuhos sa isa’t-isa. Tumagal nang ilang minuto ang posisyon nila at matapos ito ay pinatihaya na ni Pablo si Andrea. Pumatong sya sa babae at dito nya dahan-dahang tinutok ang burat.
“Sa wakas… magiging akin ka na rin Andrea… “ bulong ni Pablo. Sa Camp Aguinaldo pa lamang ay matagal na nitong type si Doc Andeng. Pero dahil nakatutok ang pansin nito sa batang nobyo na si Danny, ay hinde sya nakaporma. Pero nang magkahiwalay ang dalawa at hinde na alam ni Andrea kung buhay pa si Danny, dito na sinimulan ni Pablong magparamdam sa magandang doktora. Unti-unti ay napapansin sya nito. Unti-unti ay napapalapit ang loob sa kanya. At ngayon ay tila nagbunga na ang kanyang paghihirap. Maaangkin na rin nya ang babaeng pinagnanasaan nya.
“Aahhhhh… fuckkk… “ mahabang ungol ni Andrea nang maramdamang ibinaon sa puke nya ang malaking burat ng assistant nyang si Pablo.
Humugod ito at bumaong muli. Humugod at bumaon. Sa bawat saksak ay napapanganga si Andrea. Napapasinghap ito ng hangin. Tila sumikip ang puke nya. At ngayon ay inuunat na ng ibang burat.
“Ummh!” sinagad ni Pablo ang baon.
“Uaaaaahh!!! Fuck fuck fuck fuck!!! ” panay mura ni Andrea at napatirik ang mga mata nya. Nilabasan sya kaagad. Napangiti si Pablo. Napapaligaya nito ang doktora.
Habang sagad, inulos muli ng lalake ang burat. Naglaplapan ang dalawa. Sinipsip ni Andrea ang dila ni Pablo. Dalang dala na ito sa libog.
“Paliligayahin kita Andrea… ibibigay ko sayo lahat ng pagkukulang ng batang inibig mo. Mas nababagay ka sa akin.. magkasing edad lang tayo… at mas marami akong karanasan kesa sa Danny boy mo.. hehehe… “ bulong pa ni Pablo.
Sa gabing iyon ay nabalot ng ungol ang kwarto ni Pablo. Ilang beses nitong pina orgasma sa sarap si Andrea. Madaling araw na silang nakatulog dahil sa nangyari.
Napamulat ang mga mata ni Andrea matapos nyang maalala ang lahat. Kinapa nya ang pekpek nya at basa ito. Hinde sya makapaniwala kung gaano syang pinaligaya ng lalake.
By: Balderic
Madilim na ang paligid nang makarating si Arvin at Ayesha sa mismong gates ng kombento na ginawang kuta ng Bagong Bukas. Inilawan sila ng mga bantay. Tinanong kung anong pakay. Dito binanggit ni Ayesha na kilala nya si Gardo at ang kasama nito. At nais nyang makausap ang dalawa.
Maya-maya pa ay bumukas ang gates at lumabas si Mang Melchor at hinarap sina Ayesha.
“Oh iha? Gabing gabi na. Ba’t kayo nandito?” pagtataka ng matanda.
“Manong… nakikiusap sana kami kung pwedeng dito na kami titira?” sagot ng dalaga. Tinignan ni Melchor ang dalawa at mukhang pagod.
“Tara, pasok kayo. Doon na natin yang pag-uusapan ha.”
Ipinapasok ang dalawa. Napansin ng dalawa ang mga kalalakihang mga bantay sa mga pader na may platform. May mga barbed wires sa paligid at mga sasakyan. Armado ang mga bantay. Kahit gabi, may mga bukas na mga ilaw sa paligid.
“Buti po at may kuryente kayo dito.” Wika ni Arvin.
“Ah oo, solar panels kasi ang gamit namin dito. Nakuha namin sa mga abandonadong mga tindahan. Mas mabuti na yan at hinde masyadong maingay. Tsaka nakakatipid rin kami ng kuryente at gasolina. May generator naman kami pero hinde namin masyado ginagamit.”
“Asan po yung mga bata at kababaihan dito?” pagtataka naman ni Ayesha.
“Naku pinagbabawal naming lumabas sa ganitong oras ang mga babae at mga bata iha. Tanging duty lang ang nasa labas. Sa katunayan eh patulog na ako kung di lang ako ginising. Dito pasok tayo sa simbahan. Ipapakilala ko kayo kay Father Danny.”
Pumasok sila sa malaking simbahang katolika. May ilang matatanda ang nananalangin sa loob. Kandila at petroleum lamps ang gamit sa loob. Mula sa may altar ay nakita nila si Father Danny. Medyo mas bata lang ito kay Mang Melchor sa itsura. Nakasotana ito at agad silang nilapitan.
“Melchor sino ang mga yan?”
“Ah si Ayesha at ang nobyo nyang si Arvin. Mga kabataan ito galing dun sa napuntahan naming community. Kasama ko si Gardo noon. Nandito sila Father para makiusap kung pwede dito na sila titira.”
“Ang layo pa ng pinanggalingan nyo mga bata. Diyos ko, mabuti at ligtas kayo. Hinde ba kayo nakaharap ng mga zombies sa labas?” magaan at malumanay magsalita si Father Danny. Nakaramdam nang kalma ang dalawa.
“Wala naman po. Maingat po kaming dalawa. Kaya kami tumagal ng ganito.”
“Kumain na ba kayo? May mga pagkain kami sa loob.” Napangiti ang dalawa. Napa iling na lamang si Father Danny at sinamahan sila papunta sa kusina.
Habang kumakain ng de lata, pinagmamasdan sila ni Father Danny.
“Mukhang marami po kayong de lata dito Father ah.” Wika ni Arvin.
“Oo iho, pero malapit na rin yang maexpired. Kaya nga napilitan akong palakarin ang mga tao ko para maghanap ng pagkain. Mabuti naman at mabait ang pinuno nyo at binigyan kami ng supplies.”
“Tsaka marami po kayong tubig. Hihihi.” Sabat naman ni Ayesha.
“Haha! Dyan kami hinde lugi iha. May ilang deep wells kasi dito at may pumping engines kami kaya aabot pa siguro ng ilang taon ang supply namin ng tubig . Hinde ganun kalaki ang community namin. Dahil sa nangyaring infection, sinubukan kong iligtas ang lahat ng makakaya ko pero sa nakalipas na mga araw ay unti-unti kaming nababawasan.”
“Masyado kasing delikado sa labas. Ilang tao na namin ang napatay ng mga zombies.” Sabat ni Mang Melchor. Tumango naman si Arvin.
“Alam nyo, gusto ko mang panatilihin kayo dito, may mga batas kaming sinusunod dito. Sa ngayon manatili kayo dito. Gusto kong obserbahan nyo muna ang komunidad namin at ganun din kami sa inyo. Para hinde kayo magugulat. May mga kondisyon kasi kami dito para tuluyan naming mapagkakatiwalaan ang sino mang sasapi sa amin. Para na rin ito sa kaligtasan ng mga tao ko. Sana maintindihan nyo ako. Pero syempre, kung magbago isipan nyo, free naman kayong umalis pero magpaalam kayo sa akin para alam din namin. Okay ba?” paliwanag ni Father Danny.
“Okay lang po Father.” Sagot naman ni Arvin.
Nagkatinginan si Mang Melchor at Ayesha at parehong nagngitian.
Samantala, sa isa namang lihim na silid sa di malamang lugar ay may apat na mga taong nakagapos at may busal sa bibig. Umiiyak ang mga ito. Takot na takot sa pwedeng mangyari.
“Mmngghh!! ” palag ng isa pero wala itong magawa dahil sa mahigpit na pagkakatali. May isang lalakeng nasa harapan nila at may ginagawa sa lamesa. May hawak itong isang syringe. Napangiti ang lalake at lumapit sa isa sa mga bihag. Pumalag ang bihag pero wala itong magawa. Hinila ng lalake ang bihag papunta sa isa pang silid.
Nang makapasok sila, dito tinarak ng lalake ang syringe sa leeg ng bihag at lumabas sya kaagad ng silid. Inobserbahan nya ito mula sa isang butas.
“Mmnhhgggg!!! Mmngghhh!!! Mmngggggrrrraaaaaaggh!!” Dahan-dahang lumaki ang ilang bahagi ng katawan ng bihag. Nakawala ito sa busal at naputol ang tali nito.
“Ggggrreaaaaaaaaaaaaggghh!!! Hhrraaaaaaaaahhh!!!” isang napakalakas na sigaw ng bihag nang maging isa itong Brutalist.
Binuksan ng lalake ang pinto at gamit ang isang specialized na baril ay binaril nito sa sintido ang brutalist. Bumagsak ito sa sahig. Umiling ang lalake. Isa nanamang kabiguan.
Itutuloy
- Agnas 3 (Episode 12) - December 1, 2020
- Agnas 3 (Episode 11) + Teaser - November 16, 2020
- Agnas 3 (Episode 10) - November 3, 2020