Written by Balderic
Author’s Note: This story is entirely fictional. Any events and names in this series that resembles real life is purely coincidental. This series is brought to you by Balderic and is a free to read story. Sharing of this story is allowed only with permission and credits to the author.
Episode 2
The Corruption Lives
By: Balderic
“Tara mga anak, bilisan nyo. Baka makita tayo.” Wika ng isang ina habang hinahatak ang mga kamay ng dalawa nyang anak na lalake. Maingat ang mga itong nilakad ang kalsadang nagkalat ang mga sasakyan at kagamitan. Pa liko-liko sila at umiiwas sa bawat makitang infected.
Hinde naging madali sa ina ang buhayin ang dalawa nyang anak na pawang mga musmos pa lamang. Lalong lalo na sa napakadelikadong sitwasyon sa ngayon. Sa kakulangan ng resources at supply, napilitan silang lisanin ang tirahan. Halos dalawang araw na silang walang kinakain. Mahina na ang katawan ng dalawa nyang anak at maging sya ay nahihilo na rin.
Tirik ang mainit na araw ng katanghalian. Maliwanag na maliwanag sa paligid. Pero nalulukuban ng kadiliman at panganib ang bawat sulok. Isang maling galaw ay posibleng kamatayan ang magiging sukli.
“Tu.. tuloonng… ” isang boses ang narinig ng tatlo. Tumigil sila at tinignan ang paligid.
“Mommy ayun po.” Turo ng isang anak. Isang dalagang nakatalukbong ang nasa malayo at nakahiga ito at hinang-hina na.
“Ha.. hayaan mo na yan anak. Tara na.. “
“Kawawa po mommy.. “
“Anak hayaan mo na… may dadaan pa naman para tumulong… “ hinatak nito ang kamay ng anak pero hinila ng bata ang kamay nya at nang makawala, tinakbo ang dalaga.
“Anak! Sandali!” binaba ng ina ang malaking bag nyang pasan. Hinatak ang isa pang anak at hinabol ang ikalawa. Narating ng bata ang isang dalagang babae na tila duguan ang mukha.
“Ate okay kalang po?” tanong neto. Nakatitig lang sa kanya ang dalaga.
“WOHOO!! WALANG GAGALAW! HAHAHA! “ Biglang nagsilabasan ang limang kalalakihan. Pawang may mga dalang sandata ang mga ito at mukhang madudungis. Mga masasamang loob na bumibiktima ng sino mang kakagat sa pinain nilang dalaga.
“Mga sir… maawa naman po kayo sa amin… wala po kaming maibibigay sa inyo.” Pakiusap ng ina. Itinago nya ang dalawang anak sa likod.
“Boss andito ang bag nila!” Wika ng isa netong kasamahan. Binuksan nya at mga damit ang laman pero walang pagkain.
“Boss panay damit lang.”
“Putang ina ka, sinayang mo lang ang oras namin!” sigaw ng pinaka boss nila. Medyo may katandaan ito, balbas sarado at puno ng tattoo na mukhang galing pang kulungan.
“Ma.. maawa na po kayo sa amin… .maawa na po kayo… “ napa iyak ang ina. Takot na takot sa gang members. Tumayo ang dalaga at tinanggal ang talukbong nya. Si Nikka Palermo ito. Medyo madungis ang mukha neto at puno ng food coloring ang damit at balat. Nagkatitigan sila ng ina pero umiwas kaagad ng titig si Nikka.
“Boss areglo mo na sa akin ito hehehehe.” Wika ng isa netong kasamahang nakangiti at may hawak na ice pick.
“Sige, enjoy Bobby. Hehehe.”
Dito ay kaagad hinablot ni Bobby ang isang anak ng ina. Sinipa nito ang ina at nabuwal ito. Umiiyak ang batang hinablot ni Bobby. Nanggigigil si Bobby. Mala-demonyo ang mukha neto. Inundayan neto ng saksak sa dibdib ang bata. Napasigaw ang ina sa hinagpis nang makita kung paano katayin na parang hayop ang pinakamamahal nyang anak.
Lumapit pa ang isang lalake na nagngangalang Nestor. Sapilitan netong hinatak ang ikalawang bata. Todo pakiusap ang ina. Pero wala itong magawa. Ginilitan ni Nestor ng leeg ang bata at tawa pa ito ng tawa na animo’y naglalaro lamang.
Hinde napatingin si Nikka at sinubukang umalis pero hinawakan sya ng boss.
“Saan ka pupunta. Tignan mo ito nang lumakas ang sikmura mo.” Wika nito. Hinawakan ang maamong mukha ni Nikka at pilit na pinatingin sa nangyayaring krimen.
“Hehehe ngayon walang nang sagabal. Akin ka ngayon puta!” hayok na pinatungan ni Bobby ang ina.
“Huwaaaagg!! Maawa kaaaaa!!!? Maawa kaaaa!!! “
“Tumahimik ka! “ sinampal ni Bobby ang inang nanlulumo sa nangyari sa mga anak nya. Tinulungan ni Nestor si Bobby. Hinawakan neto ang mga kamay ng ginang.
“Kailangan pa ba ito Boss?” wika ni Tyler, ang myembrong may hawak ng bag ng ina. Nasa likod nya ang kaibigan nyang si Esteban na may isang kamay lamang. Hawak din neto ang mga bag ng dalawang anak ng ina.
“Wag ka nang makialam Tyler. Manood ka nalang at mag enjoy.” Sagot naman ng Boss nilang si Gaston.
Habang umiiyak ang ina ay hinalay ito ni Bobby. Sapilitang pinagparausan ang katawan netong wala sa kondisyon. Matapos halayin ay hinde na pinalampas pa ni Bobby ang buhay ng ina at sinaksak ito ng ilang beses. Napapikit na lamang si Nikka at umiiling si Tyler.
Bumalik ang grupo sa kuta nila nang gabi. Naninirahan ang grupo sa isang grocery store sa second floor ng isang mini mall. Naka upo sa may wasak na dingding si Tyler at ine-enjoy ang kadiliman ng syudad. Tanging ang masangsang na simoy ng hangin ang naging katuwang nya sa malamig na gabi. Dumating si Esteban at may hawak na canned beer.
“Di ka rin ba makatulog?” tanong ni Esteban.
“Oo pre. Ang gulo ng isipan ko.”
“Tangina pre di ko na masikmura ang pinaggagawa nina Bobby.”
“Alam ko. Ako man, nakokonsensya na ako sa ginagawa natin.”
“Anong plano mo pre?” Tanong pa ni Esteban at uminom ito ng alak.
“Wala pa sa ngayon.”
Habang nag uusap ang dalawa, nasa loob naman si Nikka ng silid ni Gaston. Kasalukuyan itong dinodoggy sa kama. Nakababa ang pantalon at panty ni Nikka habang nasa likod naman nya si Gaston at inaararo sya. Hinde magawa ni Nikka na umungol sa nangyayari. Ilang buwan na rin ang nakalipas nang mahuli sya ng grupo ni Gaston na pawang mga takas na preso. Dahil sa angking kagandahan ni Nikka, inako sya ni Gaston at hinde ito pinagtangkaang halayin ng rapist na si Bobby. Naging kanang kamay ni Gaston si Nikka. Pinatunayan naman ni Nikka na malaking tulong sya sa grupo bilang pain. Ilang mga tao na rin ang nabiktima nila dahil lang kay Nikka. Mas napapadali ang pamg-aambush nila dahil sa dalaga.
“Masarap ba baby? Hehehe..” tanong ni Gaston habang umuulos ito. Tumango lang si Nikka. Napa kagat labi na lamang ito. Sinagad pa ni Gaston ang mataba nyang burat. Napasinghap ng hangin si Nikka.
“Alam mo, mas masarap kung maririnig ko ungol mo baby hehehehe…”
“pero..maririnig nila ako Gaston..”
“Hayaan mo sila. Magjajakol lang naman ang mga yan…hehehe…”
” Oohh…oohh…mmhh..” simula ng ungol ni Nikka.
“Ganyaaaan hehehe..ang sarap pakinggan ng mumunti mong boses. Sige pa, umungol ka pa baby..mmh!!”
Binarurot ni Gaston ng kantot ang puke ni Nikka na basang basa na. Sumasalpak pa ang burat ng matanda. Inabot neto ang dibdib ni Nikka. Pinasok sa t-shirt ang malapad na kamay at dinakot ang isang suso ni Nikka. Hinimas ito at piniga ang utong. Kagat labi muli ang dalaga. Pinagpatuloy pa ni Gaston ang kanyang ulos at mas bumibilis pa ito. Napatingala na sya sa sarap. Malapit na rin itong labasan. Umuuga ang pwet ni Nikka sa bawat salpak. At sa bilis ng ulos ni Gaston ay narating nito ang langit. Sumirit ang tamod nya sa loob. Pero naka suot ito ng condom. Iniiwasan netong mabuntis si Nikka dahil magiging pabigat na lamang ito kapag nabuntis.
“Hehehe ang sarap mo talaga Baby…ibang iba ka sa mga natikman ko na noon.” Humiga si Gaston sa kama. Tumayo naman si Nikka at nag ayos.
“Oh saan ka pupunta? Tabi na dito.”
“Maliligo muna ako Gaston.”
“Ganun ba. Hehehe sige sige.”
Lumabas ng silid si Nikka. Kumuha ito ng towel at sabon. Nakita nya si Esteban at Tyler na nag uusap. Nilapitan nya ang dalawa.
“Kanina pa kayo dyan?”
“Oh Nikka. Ikaw pala. Gusto mo tagay?” inabot ni Esteban ang isa pang beer pero tumanggi si Nikka. Nakangiti naman si Tyler.
“Oh sya, maiwan ko na muna kayong dalawa ha.” Umalis si Esteban. Umiiling lang si Tyler at uminom. Nagkatitigan sila ni Nikka.
“Mukhang inenjoy ka nanaman ni Gaston ah.”
“Narinig mo ba?”
“Oo lakas kaya ng ungol mo.”
“Sorry…nakaka hiya naman….”
“Wala tayong magagawa. Sya ang boss natin dito.” Uminom muli si Tyler.
“Pero ikaw ang boss ng puso ko Tyler.” Bulong ni Nikka. Ipinatong neto ang kamay sa balikat ni Tyler. Hinalikan ito ng binata.
“Alam mo bang ikaw lang ang dahilan kung bakit pa ako nagtitiis sa grupo na ito.” Wika pa ni Nikka.
“I’m sorry Nikka….dahil sakin araw araw kang nagdurusa ng ganito.”
“Kaya ko pa naman eh. Pero sana maka alis na tayo dito Tyler. Tumakas na tayo. Isama mo si Esteban. Tayong tatlo. Alam kong kaya natin ito.”
“Pinagpaplanuhan ko na rin yan Nikka. Huwag kang mag-alala. Darating din ang araw na yan. At kapag makatakas na tayo, dun tayo sa probinsya namin sa Bulacan. Magbubuklod tayo. Kaya kong magtanim at mag-alaga ng mga hayop. Kaya rin kitang ipagtanggol. Mamumuhay tayo doon ng payapa.” Napangiti si Nikka sa mga magagandang pangarap ni Tyler para sa kanilang dalawa.
“Mukhang nagkaka enjoyan kayo dyan ah hehehe.” Biglang dumating si Nestor. Bumitaw kaagad si Nikka sa balikat ni Tyler.
“Oh Nestor, tagay muna.” Kinuha ni Nestor ang beer at uminom ito. Tinginan nya si Nikka.
“Anong ginagawa nyo ditong dalawa? May plano kayo? Hehehehe.”
“Anong pinagsasabi mo.” Sabat ni Nikka at umalis na ito. Humahagikhik lang ng tawa si Nestor.
“Oi brad, sabi ni Boss ayusin mo raw yung isang electric fan nya bukas. Nagloloko nanaman daw.”
“Ako na bahala nun.” Uminom muli si Tyler.
By: Balderic
Hinde mapigilan ni Ayesha ang pagtangis ni Arvin. Dalawang araw na itong malungkot at iyak nang iyak. Sa bawat minutong naaalala nya ang nangyari kay Lt Pat, hinde neto mapigilan ang sarili.
“Tama na babe…alam ko namang hinde mo ginusto ang nangyari eh…” wika ni Ayesha habang yakap ang nobyo. Hinihimas neto ang likod ng lalake.
“Hinde mo ako naiintindihan eh…kasalanan ko ang lahat. Kung hinde lang ako natakot, kung hinde lang ako naduwag, buhay pa sana si sir Pat. Ayesha, nabaril ko yung tao. Nabaril ko sya. Hindeng hinde ko makakalimutan ang nangyari. Hinde kaya ng konsensya ko.”
“Lilipas din yan babe. Tibayan mo lang ang loob mo. Ang mahalaga nandito ka ngayon. Buhay at kapiling ko. Alam ni sir Pat ang panganib ng kanyang misyon. Alam din ng mga kasamahan mo yan. Kaya nga hinde nila inamin kay Doc Andeng ang lahat. Pinoprotektahan ka parin ng mga kasama mo.”
“Hinde ko kayang ilihim ito Ayesha. Masisiraan ako ng ulo. Bukas na bukas, sasabihin ko kay doc ang lahat.”
“Babe naman. Kahit isang beses man lang, makinig ka naman sa akin. Hinde nga sana mangyayari ito kung nakinig ka lang sa akin na di sumama sa lakad di ba?”
“Kita mo na! Kita mo na! Kasalanan ko ito Ayesha! Kasalanan ko ito!”
“I’m sorry babe. Hinde yun ang ibig kong sabihin.”
Umiling lamang si Arvin at lumabas nang silid. Iniwang malungkot si Ayesha. Kinabukasan, naging busy muli si Doc Andrea sa kanyang klinika. May mahabang pila na ulit ito sa labas at maagang nagsimula ang ginang sa kanyang serbisyo.
Nakita ni Arvin ang clinic at naglakad sya palapit. Diterminado itong sabihin ang lahat at aminin ang tunay na nangyari. Nilapitan nito si Doc Andrea.
“Doc..pwede ko po ba kayong makausap?” mahinahong boses ng binata.
“Oh Arvin, ano yun? Bilisan mo lang kasi marami pa akong pasyente dito.”
“Um…kasi…” napatingin si Arvin sa haba ng pila.
“Sabihin mo na. Ano yun?”
“Um pwede bang sa private ko kayo makausap doc?”
“Well, wag muna ngayon iho. Kita mong marami pa akong pasyente.”
“Doc! Doc!” takbo ni Carrie, ang babaeng isa sa mga assistant ni Pat sa pagmaintain ng defense ng kampo. Pawisan ito at tila may ibabalita.
“Carrie, anong nangyari at nagmamadali ka?”
“May mga taong taga labas! Nasa harap ng gate natin. Nakiki usap na makita ang pinuno natin. Kaso wala na si Pat at walang ibang tao rito na nasa wastong eksperyensya para maging pinuno. Kaya ikaw nalang ang naisip ko.”
“Teka, nasaan si Marcelo?” si Marcelo ay isa ring assistant ni Pat.
“Um di nya duty ngayon eh. Doc pwede bang ikaw nalang makipag usap sa mga yun?”
“Hay…ang dami ko pa sanang gagawin eh.”
“Pasensya na doc.”
“Arvin mamaya mo na sabihin ang ibig mong sabihin iho. Sasamahan ko lang si Carrie.”
Sumama si Arvin kay Andrea papunta sa main gate nila. Naiwan naman si Pablo para mag assist ng ibang pasyente. May upper platform ang mga pader nila at umakyat dito sina Andrea para madungaw sa ibaba ng gate ang mga di nila kilalang bisita.
Nakita ni Andrea ang dalawang lalakeng nasa labas ng isang pickup truck na may karga pero nakabalot sa poncho. Isang middle aged na lalake at isang matanda ang nasa labas. Nakita ng mga ito si Andrea.
“Magandang umaga po mam. Kayo na po ba ang pinuno rito?” tanong ng lalakeng middle aged.
“Anong pakay ninyo at sino kayo?” direktang tanong naman ni Andea.
“Ako nga pala si Gardo at ito naman si Melchor. Mga myembro kami ng grupo rin ng mga survivors na tulad nyo. Bagong Bukas ang pangalan ng grupo natin. Pinamumunuan kami ng isang dating pari na si Padre Danny.”
“Danny?” tumaas ang kilay ni Andrea.
“Opo mam. Bale narito lang kami para sana makipagbarter ng kung ano mang meron kayo. May dala kami ditong mga kagamitan, pagkain at tubig.”
“Marami kayong tubig!?” biglang tanong ni Ayesha na nasa tabi na ni Arvin.
“Ayesha anong ginagawa mo dito? Bumaba ka nga.” Saway naman ni Andrea. Nag roll lang ang mga mata ng dalaga at umalis sa platform.
“Ah eh oo. Inuming tubig. May sakop kasi kaming water station sa area namin. Bale may supply kami ng tubig. “
” Saang lugar ba kayo?”
“Nasa ibaba lang kami ng bundok mam. Madali nyo kaming matutunton. Hanapin nyo lang ang lokal na simbahan. Katabi lang nun ang kampo namin. Bale hawak din namin yung simbahan. Ginamit kasi namin yun bilang tanggapan ng mga survivors noong nagsimula ang pagkalat ng infected. Kung gusto nyo, pwede kong ipakita sa inyo anong meron kami. Mang Melchor paki bukas nung mga dala natin.”
Umakyat sa likod ng pickup truck si Melchor at tinanggal ang poncho. May ilang appliances silang dala. Mga electric fan, telebisyon, radyo, mga batirya, solar panels, ilang canned foods at sampong malalaking galon ng tubig. Natanaw ito ni Andrea at ng mga kasamahan nya. Tila natuwa naman ang iba sa mga nakita.
“Mukhang may mga nakikita akong mga ngiti sa mga kasama nyo mam. Baka naman po interisado kayo.”
“Be careful Doc Andrea. These guys cannot be trusted.” Wika ng isang caucasian na lalakeng si Carlos. Isa ito sa mga narescue ng grupo ni Andrea bago pa sila mag settle sa kampo nila. Naging advisor ito ni Pat dahil sa angking talino neto.
“Hinde lang barter ang kailangan nyo. Ano bang tunay nyong pakay at napunta kayo rito?”
“Ah eh mam, ang totoo po nyan, gusto ng pinuno namin na magkaroon kami ng ka alyansa sa mga karatig na lugar para kung sakali eh meron din kaming matatakbuhan kung may problema. Pare-pareho lang din naman tayong mga survivors dito kaya mas mainam kung may mga bago tayong kaibigan di po ba?” direktang sagot naman ni Gardo.
“What do you think Carlos? We needed those water and some of their supplies.” Bulong ni Andrea.
“We’re not sure those waters are safe. But we could always use them. You could check it out. But be careful though.”
“Okay then. Itaas nyo mga kamay nyo, bababa kami.” Utos naman ni Andrea sa dalawang nasa labas.
Sumunod naman sina Gardo at bumukas ang gate. Lumabas si Andrea, kasama si Carlos, si Carrie at dalawa pang bantay na may dalang mga baril.
“Mukhang armado kayo sa kampong ito ah. Dun sa amin, limitado lang supply namin ng armas kaya mga itak at mga kahoy nalang gamit namin.” Wika pa ni Gardo.
“Kakailangananin nga namin ang tubig. May generators din kami dito at pwede naming magamit yang electric fans. Ang maibibigay naman namin sa inyo ay may mga gulay kami dito, mga purtas at ilang mga karne. May ilan din kaming gamit dito pero mukhang meron naman kayo.”
“Ay maganda yan. Okay yan mam. Kailangan namin ng mga gulay at prutas. Panay de lata nalang kasi kami doon at ma eexpire na ang karamihan sa mga yun.”
“Okay. Ako nga pala si Doc Andrea de Silva.”
“Wow doktor kayo? Ang swerte naman ng grupo na ito mang Melchor.” Nakipag kamay si Gardo. Nahalata ang ipin iyang walang sipilyo at tila walang ligo.
“If you boys got enough water, then how come little bunny hopper here seems to not bathed in ages?” tanong naman ni Carlos.
“Ah eh..may dayuhan pala kayong kasama doc. Sensya di ako masyado marunong sa ingles.”
“Bakit parang di ka raw naliligo kung may sapat kayong tubig.”
“Eh doc, mekaniko ako sa grupo at madalas akong sinasama kaya wala na akong oras para sa sarili ko. Tsaka mas mainam na ito at nang di ako masyadong maamoy ng mga patay hehehe.”
Naging maayos ang palitan ng kalakal ng magkabilang grupo. Tumulong sina Arvin at Ayesha sa pagbigay ng mga supplies. Napansin naman ng matandang si Melchor ang magandang si Ayesha.
“Ilang taon ka na iha?” tanong ni Melchor.
“19 po. Bakit po?”
“Wala naman. Naaalala ko lang sayo ang apo ko. Siguro magkasing edad kayo noon.”
“Asan po ang apo nyo?”
“naiwan sila nung napilitang kaming lumikas. Hinde ko na alam kung buhay pa ba sila o patay na.” malungkot na sagot ng matanda.
“Nakakalungkot naman po. Tibayan nyo lang ang loob nyo, malay nyo dumating din sya.” Napangiti si Mang Melchor sa sagot ng dalaga. Bago pa man natapos ang barter, nagpaalam si Gardo na babalik sila matapos ang dalawang linggo para makipag barter muli.
By: Balderic
Dalawang araw ang lumipas at may namataan sina Bobby na may dalawang naka poncho ang naglalakad na may dalang mga backpack. Makulimlim ang paligid at nagsimulang pumatak ang ulan. Sumenyas kaagad si Bobby sa kasama nyang si Nestor. Nagplano kaagad si Gaston.
Inutisan netong maging pa-in muli si Nikka.
“Boss baka magkasakit si Nikka nyan. Umuulan sa labas.” Babala naman ni Tyler.
“Oo nga Boss Gaston….paano nalang kung magkasakit ako di ba.” Nakangiti naman si Nikka.
“Hmmm bueno, Tyler, Nestor at Bobby, kayo ang mag abang sa dalawang yun. Dito kami sa likod. Sumenyas lang kayo kung kailangan nyo ng tulong.”
“Okay boss.” Sagot kaagad ni Nestor.
“Wag kang pabagal-bagal Tyler. Hehehehe.” Wika naman ni Bobby.
Pumwesto si Tyler sa harapan habang nag maneuver naman sa likuran ang dalawa. Nagtago ang mga ito sa mga kotseng nakatambak sa kalsada. Ito ang malimit nilang ambush site sa sino mang dumaan. Tahimik na naglalakad ang dalawang naka poncho at walang ka-alam-alam sa mangyayari.
“Wohoo akin kayo ngayon!!” tumayo si Bobby at gamit ang handgun nya ay binaril nya ang isa sa nakaponcho. Tinamaan ito sa dibdib at natumba. Nagulat naman ang ikalawa pero alisto si Tyler at nahuli nya ito saka itinutok ang patalim nya sa leeg neto.
“Wag ka nang pumalag kung ayaw mong maagang magpaalam.” Bulong ni Tyler.
Tinanggal ni Bobby ang hood ng nabaril nya at nakita nyang isa itong amerikanang blond.
“putanginaaaa!!! Babae pala to! Ang ganda! Puta binaril ko paaa! Pero ayos lang. Pwede pa ito hehehehe. Mainit pa katawan neto! Wahehehehe.” Tuwang tuwa ito at hinimas ang dibdib ng nakahandusay na kana.
Pero biglang dumilat ang mga mata nito at isang saksak sa leeg ang tinamo ni Bobby.
“UUuurrghh….gghhkk…” di ito makasalita nang malunod ng sariling dugo ang lalamunan nya. Bumagsak itong tirik ang mga mata. Dahil sa pangyayari, nagulat si Tyler. Nakawala ang nakaponcho at binigyan sya ng isang siko sa sikmura sabay talisod sa paa nya. Bumagsak si Tyler at naagaw ang patalim nya. Dinagan ng nakaponcho ang tuhod nya sa dibdib ni Tyler at tinutok ang patalim.
“Danny! There’s another one!” wika ng amerikanang si Elza. Nakita nito si Nestor na tumakbo palayo. Hinubad ni Danny ang hood nya at nakita nya si Nestor.
“Da..Danny!?” pamilyar na boses ang narinig ni Danny at nakita nya mula sa malayo si Nikka kasamacang malaking lalaleng si Gaston. Sa likod naman nila si Esteban.
“Nikka!? Nikka!! Anong ginagawa mo dito!?” Gulat ni Danny.
Biglang binaril ni Gaston si Danny at nagtago ito. Ilang segundo pa at nawala na sina Nikka sa kinatatayuan nila. Habang si Tyler naman ay nakatyempo at tumakas na rin.
“Shit! Nikkaaaa!!!!” sigaw ni Danny.
“Daniel shut up. You’re inviting the dead.” Lumapit sa kanya si Elza.
“I thought she was dead. Elza, I thought she was dead.”
“who was she?”
“She’s a friend. She was gone when we sieged Camp Aguinaldo. I thought…I really thought she’s gone.”
“She’s someone special?”
“She was.”
“Was?”
“A lot of things happened between us. But that doesn’t matter now Elza. I have to find her.”
“What!? Are you crazy!?”
” Come on, we can still track them.”
“Daniel listen to yourself! She has a crew. It may not be a good one but at least she’s safe. Why would you care if she was not special anymore?”
“Like I said, she’s a friend. What would you have done?”
“Leave it be Daniel. Let it go. We need to move or we are gonna lose more time. We are getting near the edge of the city and soon we would find safer places.”
“I will leave with Nikka. Are you gonna help me or not?”
“Goddammit kid don’t be stupid! Her crew is gonna kill you. Those people are criminals. They probably killed more people than you think. And we could have been victims if we were not careful enough.”
“You came back to me when I needed you a couple of months ago Elza. You rescued me. Even if you know it could be dangerous. You risked your life for me. Why can’t I do the same?”
“I’m telling you, this is not gonna end well.”
“HHHRRRRRRRRROOOOOOUUUUUUUUUHHHH!!!!” Isang napakalakas na sigaw ng isang halimaw ang bumasag sa katahimikan. May distansya ang pinanggalingan neto pero alam ng dalawang may dala itong panganib.
“Daniel we have to go. Come on!”
“I’m sorry Elza. My conscience cannot take this. I won’t leave her.” Tumakbo palayo si Danny upang isalba si Nikka.
“Daniel! Come back goddammit! Fuck!” napahawak ng ulo si Elza sa ginawa ng binata. Isang panganib ang nagbabadya para sa dalawa.
Itutuloy
- Agnas 3 (Episode 12) - December 1, 2020
- Agnas 3 (Episode 11) + Teaser - November 16, 2020
- Agnas 3 (Episode 10) - November 3, 2020