Read GRETCHEN HO SPECIAL REPORT: The Legend Mang Kanor (Ang Original Na Hokage) By Yes Man Part 2

Author: Yes_Man

Disclaimer: Ang kwentong ito ay isang kathang isip lamang. Ang mga pangalan, character, lugar, negosyo, incidente at kaganapan ay bunga lamang ng imahinasyon ng may-akda o ginamit sa kathang isip na pamamaraan. Ang anumang pagkakahawig sa mga aktwal na tao, nabubuhay o namatay, o aktwal na mga kaganapan ay pawang nagkataon lamang.

GRETCHEN HO SPECIAL REPORT: The Legend Mang Kanor (Ang Original na Hokage)
By Yes Man

Part 2

Gamit ang kanyang van, tinatahak ngayon ni Gretchen ang isang dirt road sa isang probinsya sa parteng hilaga ng Luzon. Ayon sa isang impormasyon na kanyang nakuha ay meron posibilidad na dito nagtatago si Mang Kanor.

Madami na ding beses na ginawa ni Gretchen na tungunin ang isang lugar na maaring pinaglalagian ni Mang Kanor na palagi namang mali o hindi totoo. Kaya naman hindi masyado umaasa si Gretchen sa kanyang lakad na ito. Ganun pa man ay nagbabakasakali na din ang dalaga dahil hindi naman niya malalaman kung tama o mali ang impormasyon kung hindi niya ito pupuntahan.

Kahit meron si Gretchen na personal driver, hindi nya ito ginagamit kapag ang lakad niya ay may kaugnayan kay Mang Kanor dahil nadin sa tingin niya na sensitibo ang bagay na ito at baka hindi ito maintindihan ng ibang tao kung bakit niya ito ginagawa.

Hindi pa naman masyado kalayuan nang pasukin niya ang dirt-road na ito mula sa main road nang may makita si Gretchen na bahay sa parteng kaliwa ng daan na tumutugma ang itsura sa impormasyon na kanyang nasagap. Inihinto ni Gretchen ang kanyang van sa may tapat ng naturang bahay at nagmasid-masid sa paligid nito.

Nakita nya na merong nakaparada na isang kotse na meron ng kalumaan ang modelo sa may tabi lang ng bahay na gawa karamihan sa kahoy pero may parte din na gawa sa hollow-blocks at semento.

May pag-aalinlangan na bumaba ng sasakyan si Gretchen dahil ilang na lugar na ito. Meron din siyang ibang bahay na nadaanan pero may ilang daan metro din ang agwat ng mga ito. Napapaligaran ang lugar nang kakahuyan.

Madahan na naglakad patungo sa bahay si Gretchen at tumawag ng ‘Tao po’ ng nasa tapat na siya nito. Ilang bese din itong ginawa ng dalaga pero walang sumasagot. Naisip na ni Gretchen na baka walang tao, nang meron lumabas sa may gilid ng bahay.

“Ano po iyon?” Tinig ng isang lalake. Nakita nito ang isang magandang dalaga na nakasuot ng puting tank-top at fitted length pants.

Nilingon ni Gretchen ang pinangalingan ng tinig at nakita niya ang isang matandang lalake na nakasando na pangbahay at lumang maong na shorts. Magtatanong sana si Gretchen ngunit natigilan siya sa kanyang sasabihin ng magrehistro na sa kanya kung sino ang lalakeng papalapit sa kanya.

‘Ano po kailangan nila?’ Tanong muli ng matandang lalake.

Kailangan pa ni Gretchen ng ilang segundo para makahanap ng lakas para muling magsalita.

“Mang Kanor?…..” Nang magawa na ni Gretchen makapagsalita.

Meron bumalot na katahimikan sa paligid. Hindi na alam ni Gretchen kung ano ang susunod na sasabihin ngayong kaharap na niya ngayon si Mang Kanor, ang Original na Hokage.

“Tuloy po kayo, dito po tayo mag-usap” Magalang na tugon ng lalake kahit hindi nya sinagot ang tanong ni Gretchen na kung siya nga si Mang Kanor.

“Salamat po….” yun nalang ang nasagot ni Gretchen sa paanyaya ng matandang lalake na pumasok sa kanyang bahay. Hindi man sinagot ng lalake ang kanyang tanong, alam ni Gretchen na natagpuan na niya si Mang Kanor.

Sa pagpasok ni Gretchen ay agad na gumala ang kanyang mga mata sa itsura ng loob ng bahay. Sa pagpasok ng pinto ay meron na agad katapat na hagdan na meron lang ilang baytang na tumbok ang sa tingin nya ay ang kwartong tulugan. Dahil hindi ito kataasan kaya alam niyang may silong ang bahay na ito sa ilalim ng kwarto. Sa tabi naman ng kwarto ay merong kahoy na lamesa na dikit ang ang pwesto sa ibaba lang kwarto. Meron ding dalawang pahabang kahoy na banko ang lamesa na nakapwesto sa isang dulo at sa kahabaan nito. Sa may dulo naman nang pasukan ay makikita ang maliit na kusina at hugasan. Meron isang pinto sa tabi ng kusina na sa tingin ni Gretchen ay ang banyo. Nakita din ni Gretchen na meron refrigerator kaya alam niyan may kuryente ang bahay. Sementado ang lugar na kanyang kinakatayuan pero kahoy naman ang lapag ng kwarto. Gawa sa kahoy ang dingding bahay, maliban sa parteng kusina at sa may parte ng banyo na gawa naman sa konkreto.

“Oh iha, upo ka muna at uminom ng tubig at baka ikaw eh nauuhaw” Alok ni Mang Kanor ng ilapag niya ang isang pitsel ng tubig at baso sa lamesa na kalapit ni Gretchen.

“Ay salamat po” Sagot ni Gretchen nang umupo ito at nagsalin ng tubig sa baso.

“Ah iha ano nga ba ang pakay mo sa paghahanap sa akin?” Tanong ni Mang Kanor nang makainom na ng tubig si Gretchen.

Matagal nang nagtatago si Mang Kanor at kampante siya na wala nang naghahanap sa kanya ng sa isip niya ay kinagat ng madla ang palabas niya na siya ay sumakabilang buhay na. Ginawa niya ito sa kadahilanang ayaw niya talagang matagpuan ng mga authoridad na magreresulta ng kanyang pagkakalaboso.

Pero sa mahabang panahon na pagtatago, naging lubos na malungkot ang kanyang buhay. Ang pinalabas niyang kwento na inatake siya sa puso sa labis na kalungkutan ay parang mapupunta din sa katotohanan. Kaya sa paglipas ng panahon parang merong namumuo sa kanyang pagnanasa na sana meron din makatagpo sa kanya. Hindi nya alam lubusan kung bakit pero iyon ang kanyang nararamdaman. Kaya nang makita niya kanina si Gretchen ay parang nasagot na din ang kanyang tahimik na panalangin.

“Ako nga po pala si Gretchen Ho, nagtatrabaho para sa ABS-CBN” pagpapakilala ni Gretchen.

Mula doon ay nagsimula na ang kanilang kwentuhan. Nasabi ni Gretchen kay Mang Kanor ang kanyang idea noon na may posibilidad na pineke nya lang ang kanyang pagkamatay para makaiwas sa pagtugis ng mga authoridad. Naikwento din ni Gretchen ang kanyang mga pinagdaanan na hirap sa paghahanap sa kanya.

Sa parte naman ni Mang Kanor ay sinabi niya ang lungkot ng kanyang buhay sa pagtatago at ang kanyang kagustuhan na din na lumabas at mailahad ang kanyang pagsisisi sa kanyang nagawa.

Nang magtagal ay nakumbinsi din ni Gretchen si Mang Kanor sa isang interview na kanilang ire-record ngayon sa bahay mismo ng matanda. Ang plano ni Gretchen ay ipakita ito sa management ng ABS-CBN bilang patunay na buhay si Mang Kanor. Dahil biglaan ang interview na ito, maari pang magkaroon ng isa pang follow-up interview para mas maging detalyado at pulido ang pagkakagawa. Ito ay kung gugustuhin ng management na ituloy ang istoryang ito ni Mang Kanor.

Sinabihan ni Mang Kanor si Gretchen na ipasok na muna ang van ng dalaga sa kanyang bakuran para hindi maging sagabal sa mga paminsan-minsan na sasakyan na dumadaan sa hindi sementadong daan. Nang maipasok na ni Gretchen ang kanyang sasakyan ay saka nya kinuha ang mga gamit na kakailanganin sa interview tulad ng camera, laptop at notebook na din.

Naka set-up ang interview na si Gretchen ay nakaupo sa isang bangko sa may dulo ng lamesa at si Mang Kanor naman ay nakaupo sa isa pang pahabang bangko na malapit sa bintana sa may tapat ng lamesa. Nakapatong sa lamesa ang DSLR camera ni Gretchen na may gorillapod tripod na nakatutok naman kay Mang Kanor. Nakapatong din sa lamesa ang iba pang gamit ng dalaga.

Sa simula ay sinabihan ni Gretchen si Mang Kanor na magpakilala sa harap ng camera at magsabi ng kaunting background tungkol sa sarili. Sumunod ay tinanong ng dalaga kung paano nakilala ni Mang Kanor si Jill Rose at ano ang naging relasyon nila.

Ganun nga ang ginawa ni Mang Kanor, nagpakilala siya ng kangyang sarili at nagkwento nang kaunting background tungkol sa sarili. Nabangit nya dito na siya ay isang dating pulis. Sunod ay ang pagkakakilanlan nila ni Jill Rose. Nasabi nya na siya ang sumusustento sa pag-aaral ni Jill Rose kapalit nang pakikipagrelasyon nito sa kanya.

Naging tuloy-tuloy ang pagkukukwento ni Mang Kanor tungkol sa relasyon nila ni Jill Rose na animo sinasariwa ang masasarap na alaala. Pati ang una nilang engkwentrong sexual at mga sumunod pa dito ay kinukwento ni Mang Kanor. Hindi nga maiwasan ni Mang Kanor na mapangisi habang inaalala at nilalahad ang kanilang mga maiinit engkwentro ni Jill Rose kahit hindi naman ito tinatanong ni Gretchen.

Habang tuloy-tuloy si Mang Kanor sa kanyang pagkukwento ay parang nag zoned-out naman itong Gretchen sa pakikinig. Halatang meron paglalim ng hininga ang dalaga at parang medyo naiilang, kita ito sa paulit-ulit na paghawi ng kanyang buhok sa ibabaw ng kanyang teynga. Halata din na may kaunting pawis na lumalabas sa kanyang mukha dala nang pagtaas ng temperatura ng kanyang katawan. Panaka-naka din ay nagpapalit-palit ng pag-cross ang kanyang mga hita.

Napatigil sa pagkukwento si Mang Kanor ng mapansin niya na parang may pagkabalisa ang dalaga at pinagpapawisan yata ito.

“OK ka lang ba iha? Baka napapagod ka na?” Alalang tanong ni Mang Kanor.

“Ah ok lang po ako Mang Kanor…. Tuloy lang po…” sagot naman ni Gretchen na medyo nag aalala na napansin ng matanda na nag-iinit sya sa mga kwento nito sa mga engkwentro nila ni Jill Rose.

“Ah mabuti pa ay magpahinga muna tayo, meryenda muna saglit hehe” suhestiyon ni Mang Kanor.

“Ay naku nakakahiya naman sa inyo, ok lang po ako” nahihiyang pagtanggi ni Gretchen sabay pause muna sa camera para hindi masama sa video ang kanilang usapan.

“Ay naku walang anuman, ako nga ang nahihiya sa iyo eh, at wala akong masyadong mai-aalok sa iyo” Sagot ni Mang Kanor sabay tayo at tungo sa may kusina.

“Eto pagsaluhan na natin itong nilagang kamote. Tanim ko yan dyan sa likod bahay” sabi pa ni Mang Kanor nang ilapag ang isang plato ng nilagang kamote sa may lamesa.

“Ah talaga po, meron pala kayong tanim dyan sa likod bahay” saad naman ni Gretchen na tumayo para lumipat ng pwesto papalapit kay Mang Kanor. Medyo nahiihiya pa si Gretchen dahil alam niyang parang namasa ang puke niya sa mga kwento ni Mang Kanor.

“Oo at meron pa akong iba pang tanim na gulay dyan sa likod.” pagmamalaking sagot pa ni Mang Kanor habang kinukuha naman ang termos at dalawang puswelo para makapagtimpla din sila ng kape.

Magkatabi ngayong nakaupo sa pahabang bangko sina Gretchen at Mang Kanor para pagsaluhan ang nilagang kamote at kape. Habang kumakain ay naikwento naman ni Mang Kanor ang sistema kung paano siya nakakakuha pangastos sa kanyang mga pangangailangan.

Meron naipundar na dalawang pintong paupahan si Mang Kanor sa Maynila at pinapadala naman ito sa kanya ng kanyang mga anak sa pamamagitan ng Western Union. Minsan ay pinapasyalan din siya ng kanyang mga anak para magdala ng ibang gamit at pagkain. Pero hindi ito regular para iwas na din na sila ay masundan.

Habang nagku-kwento si Mang Kanor ay dun din lang niya napansin na maganda itong si Gretchen, maputi, makinis at halatang mula sa mayamang pamilya. Meron din katangkaran ang dating volleyball player ng Ateneo. Dahil medyo magkalapit naman sila, amoy na amoy din ni Mang Kanor ang mabangong katawan ni Gretchen. Dahil naka tank top lang din si Gretchen hindi maiwasan mapatingin si Mang Kanor sa makinis na kilikili ng dalaga at hindi maiwasan maantig ang kanyang kalibugan.

“Ang kinis naman ng babaeng ito… ang puti at kinis ng kilikili potah!!!” sa isip lang ni Mang Kanor na hindi maiwasang tigasan ng uten.

Pero napansin din ni Gretchen ang pagsulyap-sulyap ni Mang Kanor sa kanyang katawan. Sinundan niya ang tingin ng matanda at napagtanto niya na sa may kaliwang kilikili niya ito pasimple tumitingin.

“Shit… nalilibugan din yata itong si Mang Kanor sa akin ah…” sa isip lang ni Gretchen.

Medyo nailang saglit si Gretchen. Pero wala sa loob ng dalaga na inayos nya uli ang kanyang buhok sa ibabaw ng kanyang teynga kaya napaangat ang kanyang kaliwang braso. Ang resulta ay mas lalong nakita ni Mang Kanor ang kanyang makinis na kilikili pati na din ang kaunting pisngi ng kanyang dibdib.

Pinanlakihan tuloy ng mata si Mang Kanor habang humihigop ng mainit na kape. Tigas tite na talaga ngayon ang matandang hokage.

‘Shet… bakit ko ginawa yun?’ sa isip ni Gretchen nang mapagtanto niya ang kanyang ginawa. ‘Sinadya ba niya iyon o aksidente lang?’ Katanungan ng dalaga sa kanyang isipan.

Matapos nilang mag meryenda ay tinuloy pa muli nila ang pagrecord ng kanilang interview. Pero ngayon parehas may gumugulo sa isipan ng dalawa. Si Mang Kanor ay palaging sinasabi sa kanyang isipan na ang ganda nitong babaeng nag-iinterview sa kanya at ang sarap sana kanain ito. Si Gretchen naman naco-consious dahil alam nyang may pagnanasa si Mang Kanor sa kanya, halata ito sa mga paghagod na tingin sa kanya ng matanda. Ang nakakapagtaka ay pati sya ay parang nag-iinit sa kinikilos ng matanda.

Makalipas pa nang ilang oras ay natapos din ang interview at inaayos na ni Gretchen ang kanyang mga gamit para lumisan.

‘Nako aabutin ka nang dilim sa daan iha, mabuti pa dito ka na matulog at bukas ka nang umaga bumiyahe.’ parang may pag-aalala na suhestiyon ni Mang Kanor.

“Naku hindi na po, meron naman po akong sasakyan.” pagtangi ni Gretchen.

“Kasi iha meron mga rebelde dito sa lugar na ito. Gabi na, baka maharang ka.” Nagsasabi ng totoo si Mang Kanor. May mga rebelde sa kanilang lugar at delikadong bumiyahe talaga sa gabi kahit na meron kang sariling sasakyan.

“Huh!!!! Ganun po ba?” Halatang takot na sabi ni Gretchen.

“Oo, kaya mas makakabuting dito ka na matulog at kinabukasan ka na bumiyahe.” sushestiyon uli ni Mang Kanor. “Safe ka dito dahil hindi nila ginagalaw ang mga kabahayan dito.” Dagdag pa ng matandang hokage.

“Kung ganun sige po dito nalang po ako magpapalipas ng gabi” pagsangayon naman ni Gretchen.

“Oo relax ka lang muna dito at safe ka dito” paniniguro naman ni Mang Kanor.

Kumilos si Mang Kanor na magluto naman ng kanilang mahahapunan. Samantala si Gretchen ay nag message nalang sa kanyang magulang na nag check-in muna siya sa isang hotel at kinabukasan na makaka-uwi. Sanay naman ang mga magulang ni Gretchen na hindi palaging nakakauwi ng bahay dahil sa linya ng trabaho nito.

Matapos makapagpaaalam ni Gretchen sa kaniyang mga magulang ay tumulong pa siya kay Mang Kanor sa paghahanda ng kanilang hapunan. Kahit ngayon lang sila nagkakilala ay madali silang nagkapalagayan ng loob.

Tuloy ang pagkukukwento ni Mang Kanor habang nagluluto ng pagkain hangang sa pagkain ng hapunan. Halatang sabik sa makakausap na tao ang matanda. Kita ang sigla sa katawan ni Mang Kanor. Hindi nya inaakala na meron siyang sopresang bisita ngayong araw.

Si Gretchen naman ay panatag na ang loob kay Mang Kanor habang matamang nakikinig sa mga kwento ng matanda. Naka eye to eye contact pa ang dalawa habang nagkukwentuhan.

“Potah ang ganda talaga ng babaeng ito” sa loob-loob lang ni Mang Kanor.

Makatapos maghapunan at makapagpababa ng kinain ay sinabi ni Mang Kanor na ihahanda na niya ang tulugan ng dalaga. “Habang hinahanda ko ang tutulugan mo baka gusto mo muna maglinis ng katawan. Meron tubig dyan sa banyo” sushestiyon ni Mang Kanor.

“Ay oo nga po, pagamit po ng banyo, medyo malagkit nga po ang katawan ko eh hihi” pagsangayon naman ni Gretchen.

Ewan ba kung bakit pero nalibugan muli si Mang Kanor ng marinig ang sinabi ni Gretchen.

To be continued…