Ikapitong Utos – Plus Two (+2)

Ikapitong Utos – Episode 14: Plus Two (+2)

By ereimondb

 

Alas kwatro ng hapon.

Malakas ang ulan, malamig ang simoy ng hangin.

Unang linggo ng Mayo.

Halos wala akong kabalak-balak na tumayo ng kama, lumabas ng aking kuwarto at umalis ng aming bahay.

Ngayon lang ako tuluyan nakapagpahinga.

Para yatang buong buhay ko ay nag-aaral lang ako.

Pasok sa eskuwela, uwi sa bahay, basa ng libro, gawa ng assingments.

Idagdag mo pa diyan ang pagod ko mula sa aking part time job.

Sanay na yata ang katawan ko sa ganitong klase ng pagod.

Manhid na, ika nga.

Pero iba pa rin pala talaga kapag wala kang ginagawa.

Hindi ko kayang ipagpalit ang pagkakahilata ko sa aking kama ngayon.

Dinadama ang lamig na nanggagaling sa labas. Pinapakinggan ang patak ng ulan mula sa aming bubungan.

Tama! Ngayon lang talaga ako tunay na nakapagpahinga.

Sino ba ang may ayaw ng ganitong pakiramdam?

Sino ba ang may ayaw ng ganitong buhay?

“Anong oras na?”
“Lagpas alas-kwatro na babes…”
“Naku…kelangan ko nang umuwi…”

Kahit kailan ay hinding hindi ko ipagpapalit ang mga araw na tulad nito.

Ang nakahiga sa malambot na kama, naka bukas ang electric fan kaht na malamig ang simoy ng hangin, umuulan, at ang kayakap mo ang iyong pinakamamahal.

Kailanman ay hindi na ako maghahangad ng iba pa, sa tuwing nakapatong ang ulo ni Linda sa aking dibdib.

Masaya ako sa tuwing kasama siya. At mas maligaya ako sa tuwing yakap ko ang hubad niyang katawan.

“Uuwi ka na agad? Bilis naman…”
“Oo babes eh. Madami pa akong gagawin sa bahay. Tsaka may lalakarin pa kami ni mama mamayang gabi.”
“San punta niyo?”
“Si Aling Pacing kasi inaaya si mama na makipagpartner sa kanya sa itatayo niyang negosyo. Buy and sell ata ng damit. Bukas nga pupunta kaming divisoria ni mama para tumingin ng puwedeng ibenta.”
“Ayos ah… Business minded talaga itong si Aling Pacing. Hehehe.”
“Sinabi mo pa! Bata pa lang ako eh kung anu-ano nang ibinibenta niyan eh. Hehehe…”
“Malayo ang mararating ni Aling Pacing sa kasipagan niya. Hehehe”
“Tama ka diyan babes. So tayo, dapat sipagan din natin. Kailangan nating bumangon na ng kama na ito.”

Madami tayong makukuhang inspirasyon mula sa kuwentong buhay ng mga taong nakapalibot sa atin.

Pero siyempre, desisyon pa rin natin kung susundin ba natin ang mga ginagawa nila o gagawa tayo ng sarili nating istorya at kapalaran.

Para sa akin, sapat nang kasama ko si Linda sa akin buhay.

Kasama siya sa lahat ng plano ko.

“Mamaya ka na tumayo Linda… Please… Higa ka ulit…”
“Babes, kailangan ko na talagang bumangon eh…”
“Maaga pa naman eh… Maya-maya ka na umuwi sa inyo. Kung gusto mo, ihatid pa kita.”
“Kailangan ko na talaga umuwi ngayon Francis.”
“Ayyy… Wala na… Nagsuot na ng t-shirt… Wala na… Ayaw na talaga ako makasama…”
“Hihihi… Drama nito…”
“Sige! Ganyan ka naman ehhh… Pag gusto mo, gusto mo lang… Pag ako nagrerequest, ayaw… Ganyan ka naman ehh… Wala ka…”
“Hahaha! Ewan ko sayo Francis. Andrama mo!”
“Sige uwi ka na… Suot mo na yang shorts mo… Wala ka naman eh!”
“Francis…”
“Wala… Katawan ko lang naman gusto mo eh… Pag nakuha mo na, iiwan mo na lang ako sa kama…Nanginginig sa lamig…”
“Haahahahaha… Tumigil ka na nga diyan!”
“Sige uwi ka… Paki sarado na lang yung pintuan…”
“Hihihihihi… Haaaaayyyy sige na nga… Mamaya na ako uuwi.”
“Hindi, uwi ka na. Hinahanap ka na sa inyo. Uwi ka na… Iwan mo na ako.”
“Hindi ko na nga isinuot oh! Sige, huhubarin ko ulit itong damit ko…”
“Wag na… Diyan ka na lang…”
“Payakap na nga lang sa baby ko…”
“Hindi na… Okay lang ako… Uwi ka na…”
“Sorry na… Ayan na nga oh… Tatabi na nga ulit ako sayo eh…”
“Wala…sige…uwi ka na…”
“Kiss ko na nga yang baby damulag ko…”
“Wala…di mo ako madadaan sa kiss kiss na yan…”
“Ahhh ganon? Talagang ayaw mo?”
“Ayoko…”
“Ahhh ehh kung kinakamot ko kaya ng ganito yan talamapakan mo!”
“HAHAHAHAHA! Wag diyan! Babes! Tigilan mo yan…”
“Hahaha… Diyan pala kiliti mo ha… Tampo ka pa? Sige, magtampo ka pa…”
“Hehehe…Hindi na po… Yakap mo na lang ulit ako… Di na ako magtatampo…”
“Okay sige…”

Mula nang may nangyari sa amin ni Linda, palagi na kami gumagawa ng paraan upang masolo namin ang isa’t isa.

Paminsan-minsan, natutulog ako sa kanila. Lalo na pag wala siyang kasama sa bahay.

Madalas naman, dito lang kami sa kuwarto namin. Kapag ganitong masama ang panahon, dumidiretso kami sa bahay para magkasarilinan.

Hindi ako nagsasawang halikan ang mga labi ni Linda.

Damang-dama ko ang lambot at tamis ng mga ito.

Pati ang bango na nanggagaling sa kanyang balat at buhok ay talaga namang kinaaadikan ko.

Gusto kong patigilin ang oras sa tuwing ganito kami kalapit sa isa’t isa.
Sa tuwing ganito kalapit ang aming mga labi.

Sa tuwing naaamoy ko ang mabango niyang hininga, na talaga namang nakakadagdag ng libog sa akin.

Sa tuwing nararamdaman ko ang makinis niyang balat habang hinahaplos ito ng aking mga kamay.

Hindi ako magsasawa. Hinding-hindi.

“Aaaaaaaaahhh…”
“Sarap mo…”

Kapag namamasyal na ang aking mga kamay ay talaga namang napapaungol si Linda. Iyon din naman ang gusto kong gawin at maramdaman; ang makitang naliligayahan si Linda.

Isa pa sa gusto kong gawin ay ang isubsob ang mukha ko sa napakalaki at napakalambot niyang mga suso. Nilalamas ko ito at para kong inihilamos sa aking mukha, pinakikiramdaman ang lambot at bango nito.

Para naman akong nalilito kung ano ang uunahin kong sipsipin… ang kaliwa ba o ang kanan… Bahala na…

Nakapatong sa akin si Linda.

Kitang-kita ko ang gandan ng hubog ng kanyang pangangatawan.

Iniaangat ko pa siya upang dilaan ang bawat parte ng kanyang harapan.
Mula sa kanyang dibdib, pababa sa kanyang pusod.

“Higa ka Francis…”
“Huh?”
“Basta… Humiga ka.”
“Okay.”

Mabilis naman akong kausap.

Kung anong gusto ni kumander, siya namang gagawin ko.

Inilagay ko ang aking dalawang kamay sa ilalim ng aking ulunan.

Nakatingin lang ako sa kanya habang hinahalikan niya ang aking dibdib.

“Hahaha…”
“Bakit?”
“Nakikiliti ako.”
“Relax ka lang Francis. Ako ang bahala… Hihihi…”

Sinubukan kong ibaling sa iba ang aking paningin.

Iniimagine k o na lang ang kanyang ginagawa at kung saan patungo ang kanyang dila.

Lumulubog naman ang tiyan ko sa tuwing pinapadaan niya ang kanyang mga halik sa pusod at sa ibaba nito.

May mga oras pa ngang gusto ko nang hawakan ang kanyang ulo upang pigilin siya, dahil sa sobrang kiliting nararamdaman ko.

Mahal nga talaga ako ni Linda, kako… Kasi ginagawa rin niya ang lahat para ibalik ang mga ginagawa ko para sa kanya.

Maya-maya ay naramdaman ko ang kanyang palad sa medyo matigas kong ari.

Agad kong iniangat ang aking ulo at tinignan ang kanyang ginagawa.
Hinahagod niya ito mula sa ibaba-pataas.

Hanggang sa nakita ko ang kanyang dila at idinikit ito sa bandang ibabang katawan ng aking burat, paakyat sa ulo nito.

“Aaaaahh shet! So good! So good!”

Sarap sa pakiramdam.

Para niyang ginawang popsicle stick ang burat ko.

Dinila-dilaan niya ang katawan nito at nilalaro ang pinakasensitibong parte ng titi ko.

“Sige pa Linda….Ahhhh.. diyan… tama diyannn…”

Parang kanina lamang ay nagmamadali siyang umuwi sa kanila.

Pero ngayon, hinahayaan niya lamang lumipas ang mga minuto, habang hawak at dinidilaan ang burat ko.

“Subo mo na… Kaya mo ba? Subo mo na babes, please?”

Ayaw.

Ayaw niya pang isubo ito.

Parang gusto niyang magmakaawa pa ako sa kanya.

Hindi ko na napigilan. Napahawak ako sa kanyang mukha, pababa sa kanyang panga.

Gusto ko na sanang kumadyot, pero natatakot ako baka mabadtrip siya at bitinin ako.

Hinahayaan ko na lang. Siya na ang bahala.

“Aaaaaahhhh so good! Saraaappp…”

Sabi nga nila, patience is a virtue.

Matutong maghintay.

At alam kong gagantipalaan ang mga naghihintay.

“fall!”

Sinubo niya ang burat ko.

Ramdam ko ang mainit niyang bunganga.

“You are so good babes…. so good…”

Sa halos araw-araw naming ginagawa ito, mukhang gumagaling ng husto si Linda.

Hindi ko alam kung nanonood ba siya ng bold movies o kahit porn.

Basta ang alam ko, gumagaling siya. At talagang sarap na sarap ako sa ginagawa niya.

Hindi ko na rin makuntrol ang mga gusto niyang gawin.

Bahala na si kumander, wika ko.

“Tama na babess… Baka labasan ako… Halika na…”

Bago niya binitiwan ang aking burat, ay pinasadahan niya muna ito ng kanyang dila.

Saka siya muling pumatong sa akin.

Mas gusto niya ang ganitong posisyon.

Hindi na rin ako nagrereklamo, dahil sa ganda ng tanawin ng aking nakikita sa tuwing kinakantot siya.

Libog na libog din ako sa babaeng kayang kontrolin ang ganitong uri ng gawain.

Kaya niya akong kontrolin sa kama.

Kaya niya ako pasunurin.

fall!

Sarap talaga ng pakiramdam sa tuwing bumabaon ang burat ko sa kaloob-looban ng puke niya.

Sinasabayan ko pa ng paglamas sa kanyang suso at dinadampian ang tayung-tayo niyang utong.

Gusto rin niya yung mabilis na pagindayog at taas-baba mula sa aking burat.

Sinasalubong ko siya, kung kaya’t baon na baon si junior sa loob.

Hawak niya ang dalawa kong mga kamay habang nakasapo ito sa kanyang dibdib.

“fall me! fall me! fall me Francis!”
“You like that? Sarap ba babes? Sarap ba?”
“fall! I love this… I love to fallkk..”
“I’ll fall you as long as you want babes… I won’t stop”
“Don’t stoppp.. Aaaaahh… Don’t stop!”

Hindi ko na rin kayang itigil ang sarap ng pakikipagseks.

Masaya ako dahil naging open na si Linda sa akin tungkol dito.

Parehas na kaming alipin ng kamunduhan. Basta’t ginagawa lang namin ito sa isa’t isa.

Sarap na sarap ako sa paminsan-minsang pagtigil niya sa pagtaa-baba.

At nararamdaman kong parang sinasakal ang burat ko.

Kapag nakikita kong pagod na siya ay ako na mismo ang humahawak sa kanay at tinitira ko siya mula sa ilalim.

“I’m cumming babes….I’m gonna cummmmm…”
“Sabay tayo Linda. Lapit na rin ako…..aaaaaaaahhhhhh….”
“Shhhiii-iiiii-iiiiii-iiiiii-iiiiittttt!”
“Heto na rin ako babes….heto na ako…heto na,….aaaahhhhpppppppp fucckkkkk!!”

Libo libong semilya ang napakawalan ko sa kaloob-looban ni Linda.

Napakadaming tamod na inipon ko para sa kanya.

Iba pa rin ang sarap ng pagpapakawala ng katas sa loob ng puke niya.

Sobrang sarap.

Nangingisay-ngisay pa ang aming katawan habang ninanamnam ang pagpapalabas .

Pagod.

Hingal.

Naghahabol ng hininga.

Pawis.

Init.

Sarap.

Wala akong balak itigil ito.

“I love you…”
“I love you too…”
“Rest for awhile, then hatid kita.”
“Okay babes…”
“I am happy that I have you, Linda.”
“Ako din babes…”
“Galing galing mo babes…”
“Hihihi… Talaga…”
“Oo…
“I love you…”
“I love you more…”

—

“Akin na. Ako na muna kakalong kay Carl para naman makakain ka ng maayos.”

Agad namang ibinigay ni Nessa ang kanyang anak kay Michael.

Dinala ng binata ang mag-ina sa foodcourt ng isang mall.

Nakagawian na rin kasi nilang magdate at kumain sa tuwing nakakaipon si Michael.

“Kailan ba susunod na checkup nito?”
“Sa susunod na Biyernes.”
“Sige pag-iipunan ko.”
“Huwag na. Okay pa naman kami. May naitabi pa ako diyan para sa monthly checkup niya.”
“Ano ka ba. Ayo slang yun sa akin. Kaya nga lalo kong sinisipagan ang pamamasada para sa inyo eh.”

Saglit namang tumahimik si Nessa at isinubo ang pagkaing nakatusok sa kanyang tinidor.

Dahan-dahan itong nginuya habang tinitignan ang kanyang anak na hawak ni Michael.

“Hindi mo naman kailangang laging magbigay sa akin eh… Siyempre, may pinagiipunan din kayo ng kapatid mo. Lalo na, malapit-lapit na rin yang plano mong balik eskuwela.”
“Nagkausap na kami ni kambal. Na kapagnagkatrabaho na siya, eh siya muna magbabayad ng tuition fee ko. Tsaka maiintindihan naman ako nun. Lalo na’t napalapit na rin siya dito sa bata.”
“Alam ko naman yun. Pero nakakhiya, hindi mo naman kami obligasyon.”

Napatingin naman ang binata kay Nessa.

“Ginagawa ko ito, dahil gusto ko. At obligasyon ko na kayo ngayon. Hindi mo kailangang mahiya.”
“Huwag ka sana magagalit. Ayoko lang kasi na nagpapakahirap ka nang dahil sa amin.”
“Nessa, parang anak ko na din itong si Carl, at siyempre, dahil mahal na mahal kita kaya nagagawa kong sabihin iyon sayo.”

Ngumiti naman ang magandang babae kay Michael.

Hindi niya lubos maisip na may taong sasalo sa kanilang mag-ina, lalo pa’t halos limang buwan pa lang silang magkasama.

Gusto man niyang mahiya sa lalaki, ngunit alam niyang hindi na rin ito papaawat sa gustong gawin.

“Gusto ko nga din maghanap ng trabaho.”
“Ano namang trabaho.”
“Sales lady. Tsaka may experience naman na ako dati sa shoe section. Puwede ako dun.”
“Paano si Carl? Sino magbabantay.”
“Yun nga eh… Kaya napapaisip din ako. Pero alam mo yun, lumalaki na rin yang batang yan. Padami na rin ng padami ang kailangan niya.”

Patuloy pa rin sa pagsubo ng pagkain si Nessa habang nakikipag-usap kay Michael.

Panay naman ang punas ng binata sa laway ni Carl habang hawak niya ito.

“Wala ka namang mapag-iiwanan sa bata.”
“Pero iba pa rin kasi yung sumasahod ka. Tsaka gusto ko rin makapag-ipon.”
“Oo. Maganda yang plano mo. Kaso paano si baby Carl?”

Maya-maya ay bigla na lamang umiyak ang bata. Tila kinakalmot ang kanyang leeg at kinakamot ang kanyang mata sa sobrang pag-iyak.

“Gutom na siguro yan. Teka gagawan ko ng gatas.”

Sinusubukan namang patahanin ni Michael si Carl, ngunit patuloy pa rin ito sa pag-iyak.

Tumayo ang binata at kinarga niya ito ng pahiga, saka hinele.

“Tama na Carl…Ayan oh! Gumagawa na si mommy ng dede mo…”

Lalo namang napapangiti si Nessa dahil parang nagmamakaawa ang lalaki para tumahan ang bata.

“Oh heto na… heto na..”

Agad isinalpak ni Michael ang tsupon ng dede at tumahimik na si baby Carl.

“Lakas ng boses. Hehehe…”
“Kaya nga eh… Parang alam niyang gusto mo siyang iwan para makapagtrabaho.”
“Hehehe… Narinig nga siguro niya.”

Papikit-pikit si Carl habang dumedede, at halatang inaantok na rin ito.

Natutuwa si Nessa habang pinagmamasdan si Michael habang karga nito ang kanyang anak.

Ngunit nasa isipan pa rin niya ang kagustuhang makapagtrabaho ulit.

Ayaw na rin kasi niyang masyadong umasa sa kinikita ni Michael.

Alam niyang patong-patong ang obligasyon niya para sa kanyang sarili at pamilya, lalo pa’t nagbabalak itong makabalik sa kanyang pag-aaral.

“Akin, ako naman kakarga. Matutulog na rin yan eh…”
“Natapos mo ba pagkain mo?” Tanong ng binata.
“Oo. Busog na ako. Ikaw naman ang kumain.”

Dahan-dahang ibinigay ni Michael ang kargang bata.

Hinaplos pa nito ang ulo ni Carl at saglit na pinanood ang pagdede nito.

“Lumalaki at humahaba na rin si baby Carl no? Parang kailan lang…”
“Oo nga eh…”

Nakaramdam na rin ng gutom si Michael at agad kinuha ang kutsara at tinidor.

Hinati ang kanyang ulam at ipinatong sa kanin, saka inilgay sa kutsara at isinubo.

Kahit medyo matabang pa ang ulam niya ay hindi na niya nagawang magreklamo dahil sa sobrang pagod at gutom.

Nakailang biyahe siya kanina sa pamamasada sa tricycle at sabaw at kanin lang ang kanyang kinain sa tanghalian upang makatipid.

Halos mabilaukan ito dahil sa pagmamadaling maisubo ang pinagpaguran niyang hapunan.

Maya-maya pa ay kinuha nito ang kanyang baso at ininom ang laman nitong tubig.

“Alam ko na! Bakit hindi na lang kayo tumira sa bahay?” Saad ni Michael.

Nabigla naman si Nessa sa sinabi sa kanya ng binata.

“Naku! Nakakahiya naman kina tiya Susan at lalo na kay Francis.”
“Asus! Bakit ka naman mahihiya sa kanila? Mababait naman ang mga iyon, lalo na si kambal.”
“Naku! Ewan ko lang ha! Kasi parang mali iyon.”
“Mali? Tignan mo ha… Isipin mo… Kaysa gastusin mo sa renta yang naipon mong pera, eh itabi mo na lang yan sa iba pang pangangailangan ni baby Carl. Tapos, pagmedyo malaki-laki na yang anak mo, puwede na siguro muna nating iwan kay tiya Susan, ayun makakapagtrabaho ka pa. Di ba?”

Napaisip din si Nessa sa iminungkahi sa kanya ng binata.

Mukhang ito na ang solusyon upang makabalik mula sa kanyang trabaho.

“Okay nga yun. Kaso nakakhiya…”
“Sabi na ngang huwag ka na mahiya eh… Ako bahala sa inyo.”
“Kausapin muna natin si Francis. Magpaalam muna tayo.”
“Okay lang yun kay kambal. Ako bahala sa kanya. Tsaka, bahay ko rin naman iyon.”
“Sige, ikaw bahala.”
“Ayos ba? Yun na lang plano natin. Yun ang unahin natin bago ka mag-apply.”
“Okay. Salamat.”

Lalo namang napangiti ang magandang babae kay Michael. Natuwa ito sa suhestiyon na kanyang ibinigay.

Tama nga namang makakabawas ito sa gastusin nilang mag-ina at makakasama pa niya ang binata.

May makakatulong na rin siya sa pagbantay at pag-alaga kay Carl.

Marahan niyang hinalikan ang ulunan ng kanyang anak, saka tumingin muli kay Michael.

“Dahan-dahan lang sa pagkain… Baka masamid ka.”
“Hehehe… Pasensya na… Sarap na sarap lang ako dito sa pagkain.”
“Talaga? Baka naman gutom na gutom ka lang?! Hoy Michael, huwag mo namang gutumin yang sarili mo para lang may maitabi para sa amin. Mas problema yan kapag nagkasakit ka.”
“Opo honey… Pasensya na. Hindi na po ako magpapagutom.”
“Basta huwag mo pababayaan yang sarili mo. Mas mahirap kung magkakasakit ka, mas mabigat ang gastusan doon.”
“Opo. Sorry po.” Saad ni Michael.

Dahil sa kagustuhan ng binatang makapag-subi ng pera para sa mag-ina, ay tinitipid niya ang kanyang sarili.

Malayo sa kung anong kinagisnan niya noong buhay pa ang kanilang magulang.

Ingat na ingat sila kay Michael, upang hindi bumalik ang sakit nito.

Higit sa lahat, ay si Francis pa ang naatasang bantayan ang panganay na anak ng mga Alcantara, upang maibigay ang nararapat na pangangalaga sa kanya.

Kabaligtaran ng nangyayari ngayon.

Dahil na rin sa sitwasyon, ay unti-unting sinasanay ni Michael ang kanyang katawan sa mga mabibigat na trabaho na hindi niya nakagisnan.

Dapat niyang gawin ang mga ganitong bagay dahil sa pag-ako nito sa obligasyon para kina Nessa at Carl.

Lubos na napamahal ang binata sa mag-ina at isinasama na niya sa sariling plano ang kinabukasan ng dalawa.

—

May 07, 2005 – Saturday

Phone call…

[+639184377587]
Hello?

Francis Alcantara [+639156447175]
Hello!?

[+639184377587]
Hi. This is Trisha from Ma— Global Service Centre.
I would like to speak with Mr. Francis Alcantra, please…

Francis Alcantara [+639156447175]
Ah! Yes po. This is Francis.

[+639184377587]
I just want to invite you for an initial interview and exam on Monday,
May 09, here in Wynsum Corporate Plaza. By the way,
I will be sending you all the details on your email,
Including the requirements for this job position.

Francis Alcantara [+639156447175]
Okay, ma’am. I will wait for your email. Thank you.

[+639184377587]
Alright! We’ll be expecting you on Monday,
And please look for me, again, my name is Trisha.

Francis Alcantara [+639156447175]
Okay. Thanks Trisha.

[+639184377587]
Okay then, bye!

Francis Alcantara [+639156447175]
Bye.

Tila natulala naman ang binata pagkatapos ng pakikipag-usap nito sa recruiting agent ng isang kumpanya sa Ortigas.

Sa dinami-dami ng resume na ipinadala niya buong linggo, ay halos anim o pito lamang ang tumatawag at nag-eemail sa kanya upang anyayahan para sa isang job interview.

Natutuwa siya dahil sa wakas ay magkakaroon siya ng panibagong pagkakataon upang subukan kung matatanggap siya sa trabaho.

Agad naman siyang nagtext kay Linda upang magpasama at makapagbigay na rin ng kopya ng kanyang resume.

Pangarap ni Francis na makapagtrabaho sa isang kumpanyang kasama si Linda.

Ipinagdadasal niyang palarin sila na makahanap agad ng trabaho.

—

Francis Alcantara [+639156447175]: Babes, tumawag sa akin MA*** GSC, job interview at exam sa Lunes. Sama ka sa akin, para makapag-walk-in ka na rin.

Linda [+639197740123]: Good news yan babe. Sige, text text na lang.

Francis Alcantara [+639156447175]: Oo nga eh. Sana matanggap na ako. Sana matanggap tayo pareho.

Linda [+639197740123]: Sana nga. Ipagpray natin yan.

Francis Alcantara [+639156447175]: Oh sige. Anong oras pala tayo magmimisa bukas?

Linda [+639197740123]: 10am? Okay lang ba sayo?

Francis Alcantara [+639156447175]: Okay sige. Sunduin kita before 10.

Linda [+639197740123]: Okay babes. Love you.

Francis Alcantara [+639156447175]: Love you too.

—

Pagkatapos niyang makausap si Linda sa text ay agad lumabas si Francis upang magpunta sa banyo.

Pagkalabas niya ng kanyang silid ay siya namang pagdating sa bahay nila Michael at Nessa.

“Oh! Kuya… Nessa…”
“Hello Francis.”
“Kambal, naandito ka pala. Wala kayong lakad ni Linda?”
“Wala kuya. May pinuntahan sila ng mama niya.”
“Ahh… Buti naman.”
“Sige, magbabanyo muna ako.”

Tumango na lamang ang binata saka kinuha si Carl mula kay Nessa.

Napansin naman ni Francis ang dala-dalang malalaking bag ni Michael at ng girlfriend nito.

Habang umiihi ay napapaisip siya kung bakit ganoon. Nahuhulaan na niyang may plano ang kanyang kapatid na patirahin sa bahay nila ang mag-ina.

Agad siya lumabas ng banyo, saka bumaba sa kanilang hagdanan.
Patay-malisya ito sa kanyang nakita at naghihintay na lamang niyang sabihin ito ng kanyang kapatid.

“Kambal. Puwede ka ba maka-usap?” Tanong ni Michael.

Muling kinuha ni Nessa si Carl mula sa binata at halos hindi makatingin kay Francis.

“Sige kuya. Ano ba yun?”

“Kasi kambal, magpapaalam sana ako na dito na titira sila Nessa at si baby Carl. Naisip ko kasing, sayang lang yung ibinabayad niyang malaking halaga sa inuupahan nilang bahay. Puwede pa niyang gamitin iyon pangkain at para sa kailangan ng baby. Tsaka, para may makasama siya sa pag-aalaga kay Carl. Ano sa palagay mo, kambal? Ayos lang ba yun?” Paliwanag ni Michael.

Hindi naman nagulat si Francis sa kanyang narinig mula sa kanyang kapatid. Inaasahan na rin naman niya itong mangyayari.

“Walang problema kuya. Okay na okay sa akin. Mas maganda nga kasi dadami ulit tayo dito sa bahay.”

Tila nabunutan naman ng tinik si Michael nang sumang-ayon ang kanyang kapatid.

Napangiti naman si Nessa mula sa kanyang narinig na pagpayag ni Francis.

“Tsaka may bakante pa namang kuwarto diyan.”
“Hindi, sa kuwarto ko sila matutulog.”
“Ganun ba? Paano si baby Carl? Hindi ba masikip sa kuwarto mo?”
“Hmmmm… Oo nga ano.”
“Doon na lang kayo sa masters bedroom. Maluwag-luwag doon. Mas magiging kumportable kayo doon.” Saad ni Francis.
“Okay lang ba sayo yun?”
“Okay lang kuya. Panahon na siguro para may matulog ulit doon.”

Ngumiti si Michael kay Francis at niyakap niya ang kanyang kapatid.

“The best ka talaga utol! Salamat.”
“Wala yun kuya. Bahay natin ito.”

Agad namang kinuha ni Michael ang mga bagahe nila Nessa at Carl.

Tinulungan pa sila ni Francis upang iakyat ito sa silid ng kanilang magulang.

Napanatili namang malinis ang silid na ito dahil sa araw-araw itong inaayos ng kanilang tiyahin.

At dahil unti-unti na nilang tinatanggap ang mga pagbabago sa kanilang buhay, at pinapakawalan ang sakit buhat sa nakaraan, ay hinayaan na nilang muling mabuksan ang kuwarto ng kanilang mama at papa.

“Oh ito na yung kumot at unan ninyo kuya. Nalabahan na daw yan ni tiyang.”
“Salamat kambal. Bukas kukunin ko yung crib ni baby Carl. Nasira kasi kahapon, ipinagawa ko pa.”
“Salamat Francis ha… Malaking tulong ito sa amin.” Saad ni Nessa.
“Okay lang yan Nessa. Bahay din naman ito ni kuya. Tsaka ituring niyo na ring bahay ninyo ito.”
“Sige, Nessa, Francis, balik na ulit ako sa pamamasada. May oras pa naman. Alas-diyes ako uuwi ngayon. May event kasi diyan sa Ynares Center, madaming pasahero akong makukuha diyan pagtapos non.” Saad ni Michael.

“Okay.”
“Sige. Ingat ka.”

Nilapitan naman ng binata si Nessa at hinalikan niya ito.

Agad namang umiwas ng tingin si Francis at umalis sa bagong silid ng kanyang kapatid.

Lumabas na rin ng silid si Michael at hinabol niya si Francis.

“Kambal! Salamat ulit ha.”
“Wala yun kuya.”
“Ikaw na muna bahala sa mag-ina ko. Hehehe…”
“Okay kuya. No problem. Ingat sa pamamasada.”
“Salamat. Sige una na ako.”

Mabilis na bumaba ng hagdan si Michael at umalis ng bahay.

Doble kayod siya ngayon upang hindi maging pabigat kay Francis.

Tuluyan na nilang niyayakap ang mga pagbabagong dumarating sa buhay ng magkapatid. Alam nilang hindi ito maiiwasan, at ang mga karanasan nila ang magsisilbi nilang gabay.

May kanya-kanya na silang buhay na pinagkakaabalahan.

—

Halos mag aalas-diyes y media na ng gabi ay gising na gising pa rin si Francis.

Tila hindi makatulog ang binata dahil iniisip nito ang interview niya sa Lunes.

Kinakabahan siya sa kung anung mangyayari at mga itatanong sa kanya.

Ipinagdarasal nitong matatanggap siya sa trabaho at malagpasan lahat ng exams at interview niya sa kumpanyang iyon.

Dahil buhay na buhay pa ang kanyang dugo, ay nagpasya itong lumabas ng kanyang silid.

Dahan-dahan siyang naglakad at akmang bababa n asana siya ng hagdan, nang biglang lumabas naman si Nessa mula sa kanilang kuwarto.

Sa pagkabigla, ay napangiti na lamang si Francis.

“Mabuti na-timingan kita. Puwede ka ba maabala sandali?” Tanong ni Nessa.

Sandaling napatigil si Francis nang kinausap siya ng magandang babae.

“Ah eh… Oo naman. Ano ba yun?”
“Ipapabantay ko lang sana sayo si Carl. Gusto ko kasing magshower. Okay lang ba?”

Napalunok naman si Francis at agad lumapit sa masters bedroom.

“Sige… SIge… Walang problema.”
“Halika! Pasok ka.”
“Wala pa ba si kuya?”
“Wala pa eh… Madami daw kasing pasahero.”
“Ahh ganun ba…”
“Kuha muna ako ng maisusuot ha.”
“Sige okay lang.”

Pilit na umiiwas ng tingin si Francis kay Nessa. Ngayon lang din niya nakasama ng matagal ang magandang babae kung kaya’t parang naiilang pa ito sa kanya.

Ibinaling na lamang niya ang kanyang atensyon sa natutulog na baby.

“Sige… Maliligo na ako ha…”
“Okay. Ako na bahala…dito.”

Ngumiti na lamang si Nessa saka ito nagpunta sa loob ng banyo.

Umupo muna si Francis sa sofa na nasa loob ng silid ng kanilang magulang.

Hindi pa rin nito inaalis ang kanyang paningin sa bata at tila nahahawa na siya sa pagkakatulog ni baby Carl.

Bigla siyang dinapuan ng antok.

Napapapikit na siya at panay na ang kanyang hikab.

Pinipigilan niya lang ang sarili na makatulog.

Hanggang sa hindi nito namamalayang nakakaidlip na pala siya.

Ilang minuto ang nakalipas ay may nadidinig siyang boses ng babae.

“Francis? Francis?”

Sa sobrang antok ay hindi niya makilala ang boses na iyon.

“Francis…”

Parang nakadikit ang kanyang mga mata at hirap itong ibuklat.

Hanggang sa may naramdaman itong kamay na humahawak sa kanyang braso.

Niyuyugyog siya nito.

Unti-unti niyang ibinukas ang kanyang mga mata at naaninag ang isang magandang babae.

Maya-maya ay nakaramdam ito na parang nahulog siya sa kanyang pagkakaupo.

Sa pagkabigla nito ay napadilat ang kanyang mata at agad siyang napatayo.

Tumingin sa kanyang paligid at para itong naalimpungatan.

Naibaling niya ang kanyang paningin sa kaliligo lamang na si Nessa.

Basa pa ang kanyang buhok at nakasuot ito ng napakanipis na pantulog.

Kitang-kita ni Francis ang kurba ng katawan ni Nessa.

At napansin din niya ang napakaputi at kinis ng balat nito.

Nakakagigil.

Napapikit ulit si Francis at kinusot ang kanyang mga mata.

“Nakatulog ka na ata. Hehehehe…” Saad ni Nessa.
“Sorry… Bigla akong inantok nang makita kong tulog si Carl.” Sagot ni Francis.

“Hahaha… nakakatawa ka pala.”
“Hehehe…Sorry palpak ang pagbabantay ko.”
“Ayos lang yun. Ako na nga itong humingi sayo ng pabor eh.”
“Wala yun. Sige, alis na ako para makapagpahinga ka na.”

Tatayo na sana si Francis nang bigla siyang lapitan ni Nessa.

“Francis, puwede bang mamaya ka na bumalik sa kuwarto mo?” Tanong ng magandang babae.

“Huh?” Balik tanong ni Francis.
“Hindi pa kasi ako inaantok. Wala naman akong ibang makausap dito. Puwede bang dito ka muna?”
“Ah eh… Sige okay lang.”
“Kuwentuhan muna tayo habang wala pa ang kuya mo.”

Napakamot na lamang ang binata sa kanyang ulo sabay ngiti sa dalaga.

Kanina niya pang gustong iwasan ng tingin si Nessa dahil sa suot nito, at ngayon nama’y mapapatagal pa lalo ang ilang na nararamdaman niya.

Para namang mapanukso ang dating ng magandang babae.

Pinagpapawisan naman ng malamig ang binata at kinukuntrol ang kanyang sarili.

“Close na close pala talaga kayo ng kuya mo ano?”
“Oo naman. Talagang ganun ang pagpapalaki sa amin nina mama at papa. Lalo na noong nagkasakit si kuya.”
“Ahhh.. sabi nga rin yan ni Michael.”
“Kaya ganun na lang kami kalapit sa isa’t isa ni kuya. Kambal pa tawag niya sa akin.”
“Oo nga… bakit ba kambal?”
“Kasi, nagkasabay kami sa grade five ni kuya Michael. Tawag sa amin ng mga classmate namin eh kambal. Ayun, ganun na rin tawag sa akin ni kuya.”
“Hehehehe… ganun pala yun.”

Nginingitian lang ni Francis si Nessa. Panay naman ang sulyap sa kanya ng magandang babae habang sinusuklayan ang kanyang basang buhok.

Nakatapat sa electric fan si Nessa kung kaya’t amoy na amoy ni Francis ang bango ng sabon na kumapit sa balat ng babae.

Bahagyang tinitigasan ang binata, dahil sa libog na nadarama niya mula sa mabangong girlfriend ng kapatid.

“Madami bang chicks si Michael dati?”
“Hmmm… Lapitin siya ng babae… Pero si Sheryn lang naman naging girlfriend niya.”
“Ahh oo… Naikuwento nga niya yun sa akin… Nagtagal daw sila nun, kaso ayaw daw siya patikimin.”

Nagulat naman si Francis sa narinig mula sa magandang si Nessa. Hindi sukat akalain ng binata na pati iyon ay ikinukuwento ng kapatid.

“Eh ikaw?”
“Huh?”
“Sabi ko, ikaw? Madami ka rin bang chicks?”
“Ah eh… Wala. Nerd kasi ako.”
“Hahahha… Guwapo mo namang nerd.”
“Hindi naman masyado…” Hiyang-hiyang saad ni Francis.
“Naku, pahumble ka pa. Yan ang kabaliktaran ninyo ni Michael.”
“Hehehe… Oo nga eh…”
“Sabi pala sa akin ni Michael, si Linda lang daw naging girlfriend mo?”
“Oo. Siya lang.”
“Ahhh… So siya rin ba first mo?”
“Oo. Siya first girlfriend ko.”
“No… I mean, first ano… ”
“First ano?”
“Yung ano…”
“Huh?”

Napapaisip si Francis sa tinatanong sa kanya ni Nessa.

Lalo itong pinagpapawisan sa mga kakaibang tanong sa kanya ng magandang babae.

“First na…” Duktong ni Nessa.

Naputol ang kanilang pag-uusap nang biglang pumasok sa kuwarto si Michael.

Parehas na nagulat ang dalawa at agad na napatayo si Francis.

Hindi nito pinapahalatang tinatakpan niya ang nakabukol sa kanyang suot na shorts.

“Kambal?”
“Kuya! Late ka na naka-uwi.”
“Michael, tinawag ko lang si Francis para bantayan si baby Carl. Naligo kasi ako eh.”

Tahimik na nagmamasid lang si Michael at walang reaksiyon ang kanyang mukha.

“Sige kuya…Nessa… Matutulog na rin ako.”
“Sige Francis, thank you ha.”

Tumango lang si Michael sa kanyang kapatid at agad nitong tinanggal ang suot na damit.

“Maliligo lang ako bago matulog.” Maikling pahayag ng binata.

Hindi na nito hinintay ang sagot ni Nessa at agad itong lumabas ng kuwarto at pumasok sa banyo.

Tinabihan ng magandang babae ang kanyang anak at nahiga na rin ito sa kama.

Samantalang si Francis ay lalong nagising sa mga itinanong sa kanya ni Nessa.

Napahawak ito sa kanyang burat habang inaaalala ang kagandahan ng babaeng kasama nito kanina.

Hanggang sa napapikit ito upang iwaksi ang nasa kanyang isipan.

“Hindi… mali ito… mali…” Bulong ng binata sa kanyang sarili.

Tinakpan na lamang niya ng unan ang kanyang ibaba at pilit na ibinabalik ang kanyang antok.

—

Dumating ang Lunes, araw ng job interview at exam ni Francis.

Magkahalong kaba at excitement ang nararamdaman ng binata.

Gumising ito ng maaga upang mapaghandaan ang kanyang mga requirement at ang isusuot na long-sleeved polo shirt.

Panay naman ang text at tawag niya kay Linda.

Hindi sinasagot ng kanyang girlfriend ang mga ipinapadalang mensahe ng binata sa kanya.

Wala ring sumasagot sa cellphone ni Linda, at maya-maya ay out of reach na ito.

Lalong nadagdagan ang nerbyos ng lalaki.

“Bakit kaya hindi sinasagot? Ano kaya nangyari dun?”

Nagpasya na lamang na umalis ng maaga ang binata upang daanan si Linda.

Ngunit nang makarating ito sa bahay ng babae ay walang katao-tao dito.

Patuloy pa rin siya sa pagkontak dito, ngunit sadyang walang sagot na natatanggap si Francis.

Gusto sana nitong makasama ang babae upang mas ma-relax siya sa kanyang exam at interview, ngunit mukhang hindi niya mahagilap ang kanyang girlfriend.

Umalis na lamang si Francis na hindi kasama si Linda.

Dumiretso ito sa ibinigay na address ng recruiter at hinarap mag-isa ang hamon ng pagiging aplikante.

Halos isang oras at kalahati ang exam. Sobrang hirap ito, ngunit nakayanan naman ng katalinuhan ng binata.

Naghintay pa ulit siya ng halos tatlompung minuto, para sa kanyang interview.

Halata namang kinakabahan si Francis nang sinimulan na siyang kausapin ng recruitment team.

Pilit na sinasagot ng binata ang mga tanong ni Trisha at kahit kinakabahan, ay naitawid niya ng maayos ang interview.

“Okay, Francis, you did great. Base on your score, you are qualified with the position. And also you have just passed the initial interview. I will schedule your final interview on Wednesday, and I will send all the details on your email. Just wait for my mail, okay?” Saad ni Trisha.

“Yes ma’am. Thank you…” Masayang tugon ng binata.

Para namang lumulundag sa tuwa ang kanyang puso nang malamang nakapasa siya sa unang hakbang ng kanyang aplikasyon.

Ngunit nag-aaway sa tuwa at pag-aalala ang nasa kanyang puso at isipan.

Sinubukan niya uling kontakin si Linda.

Wala pa ring nagrereply sa binata.

Hanggang sa nakatanggap ito ng mensahe mula kay Linda at pinapapunta niya ito sa kanilang bahay at may sasabihin ito.

Natuwa siya nang may nakitang nakasindi na ilaw sa loob ng bahay nina Linda.

Kumatok siya at pinapasok agad ng ina ng babae.

“Nasa kuwarto si Linda. Puntahan mo na lang siya.”
“Sige po. Salamat po tita.”

Nagmamadaling umakyat si Francis upang puntahan ang dalaga.

Pagbukas niya ng pinto ay naka-upo sa kanyang kama si Linda.

“Uy! Kamusta ang interview at exam mo?” Tanong ng dalaga.

Tumingin naman sa kanya si Francis at dahan-dahang lumapit sa babae.

“Ayos naman. Nakapasa sa exam at initial interview.”
“Wow! Galing mo talaga… Sayang sana nakasama ako…”
“Kanina pa akong nagtetext sayo. Tapos tinatawagan din kita, kaso out of reach. Ano ba naman yung magreply ka o tumawag ulit sa akin? Hindi ko alam kung anung nangyayari sa iyo.”
“Sorry Francis.. Sumama lang talaga ang pakiramdam ko.”
“Yun na nga eh… Dapat pinaalam mo sa akin. Tignan mo, sobra akong nag-alala sa iyo.”
“Kaya nga ako nagtext sayo ngayon di ba?”
“Basta huwag mo na ulit gagawin sa akin yun ha. Please?”
“Opo, babes.”
“Okay… Ano pala yung sasabihin mo sa akin?”
“Kasi nga kahapon, kakaiba yung pakiramdam ko. Doon ko lang naramdaman yung sabay-sabay na pagkahilo…pagsusuka…”
“Oh? Baka may nakain kang masama. Nag pacheckup ka na ba?”
“Oo. Sinamahan ako ni mama.”
“Tapos? Ano daw nangyari sa iyo? Anong resulta.”
“Okay naman daw. Normal lang daw yun.”
“Normal?”

Biglang tumigil sa pagsasalita si Linda at ngumiti sa binata.

“Normal ba yun? Bakit ganun?”
“Normal nga daw yun pagbuntis ka…”

Para namang biglang tumigil ang mundo ni Francis nang marinig ito mula sa kanyang girlfriend.

“Buntis? B-bun-buntis ka?”
“hmmm…”

Hanggang sa unti-unti nang pumapasok sa isipan ni Francis ang kalagayan ni Linda at agad siyang napayakap dito sa sobrang tuwa. Masayang masaya ang binata at hindi nabahala sa kung anumang pagdadaanan nilang dalawa ni Linda.