PEPE 22

PEPE 22

18+

BY: RAZEL22

Rodolf and Cindy Story Part 3

FIRE IN THE HOLE!!!!!

FIRE AT WILL!!!!

Malakas na sigawan ng mga sundalo habang nag papalitan ng putok laban sa kabilang panig ng grupo ng mga NPA. Sa pamumuno ni General Rodolf Williams ay unti-unti na nilang nagagapi ang mga kalabang sumasakop sa isang bayan sa lugar ng Passi.

Dahil sa magaling na estratehiya at mga plano sa pakikipagdigma ay wala ni isang namatay o nasugatan sa kanyang pangkat. Gaano man kahirap ay binalewala ni Rodolf ang lahat at tanging nasa isip niya lang ng oras na yun habang nasa gitna ng gyera ay ang makauwi at makasama ang kanyang pinakamamahal na kasintahang si Cindy.

“ Sir!!! Umaatras na ang kalaban!!! “ sigaw ng isa.

“Then proceed to the plan!!!” sagot ni Rodolf sabay bangon mula sa pagkakadapa at takbo paikot sa gubat. Alam niya ang mapa ng lugar na pag-gaganapan ng laban at inalisa niya itong mabuti kaya matagumpay na natunton ang lugar na kung saan ay magagapi niya ang mga kalaban.

Nang makapunta sa gilid ng bangin ay nagtago muna si Rodolf sa isang puno at binitawan ang baril na nakasabit sa kanyang balikat. Dinukot ang wallet sa kanyang bulsa at kinuha ang litrato ng kanyang pinakamamahal na babae. Hinimas niya pa ang mukha at nilapit sa kanyang labi at hinalikan.

 “ Babalik ako Cindy. . . .Sa pagbalik ko ay kukunin na kita at ang pamilya mo.  Aalis tayo at gagawa ng sarili nating pamilya. Sa lugar na kung saan di tayo kilala.Papakasalan kita at mamumuhay ng matiwasay.  Mahal na mahal kita. . . .Cindy” bulong nito at napatingala.

Iniimagine sa kalangitan ang mukha ng babaeng kanyang sinisinta . Matapos nito ay muli niyang binalik sa pitaka ang litrato at napahinga ng malalim. Tinibayan ang loob at buo na ang plano.

Sa ihip ng malamig na simoy ng hangin sa kagubatan ay napapawi nito ang pagod na nadarama ni Rodolf kaya mabilis itong tumakbo papunta sa likuran na kung saan ay agad niyang nakita ang ibang NPA na patuloy na lumalaban ng barilan sa kanyang pangkat.

Agad siyang napayuko at dahan dahang nilapitan ang mga ito. Bumunot ng punyal na nakasabit sa kanyang tagiliran at nung makapunta sa likuran ng kalaban ay walang awang ginilitan niya ito sa leeg. Nagulat rin ang ibang kasamahan ng napaslang na NPA kaya agad na pinaputukan nila si Rodolf ngunit bago pa nila maiputok ang baril ay nakalapit na ang mga tauhan ng Heneral sa pangkat ng NPA at niratrat ang mga ito ng bala.

Nung araw na yun ay matagumpay na nagampanan nila ang misyon dahil sa isa sa mga napaslang ay ang leader ng grupo. Naghiyawan agad ang mga sundalo dahil sa makakauwi na ang mga ito.

Isa na doon si Rodolf dahil sa maagang natapos ang misyon at muli niya na namang makakasama ang kanyang nobya kaya hirapa niya ang mga sundalo .” Team! Maaga tayong makakabalik but please . I remind you that this is a top secret kaya huwag kayong mag radio na uuwi na tayo understood?!”

YES SIR!!!!

…

CAMP Hernandez Duenas 1966

Nakaupo sa harapan ng desk ni General Rodolf William ang OIC nitong si Porferio Trinidad na may benda pa ang ilong dahil sa pagkabali matapos masuntok ni Rodolf nung nakaraang lingo. Titig na titig sa mapa ng lugar ang binata at inaalisa ang bawat aksyon na gagawin nila.

Alam niya ring napakadelikado ng misyon at dapat malinis ang pagkakagawa.

Dahil ang kanilang target ay ang kasintahang pokpok ng heneral . At sa oras na malaman ni Rodolf na sila ang may pakana ng pagpatay sa salot na pamilya ay siguradong papaslangin sila ni Rodolf ng walang awa.

“ Bordagol. Dalawang araw bago makabalik si General Williams ay dapat magawa na natin ang misyon! Isisi sa taong bayan ang mga magaganap. Dapat malinis ang pagkakagawa! Walang magdadala ng baril para makaiwas sa labis na ingay! “ saad ni Porferio bago tinuro ang mapa.

“Dito. Dito sa lugar na to nakatira ang pamilya ni Cindy Sarmiento. May tatlong posibleng daanan. Salamat na rin sa ilang araw mong pagmamasid at nakakita ka ng pwedeng lusutan bago pa magkaproblema sa ating mga gagawin. “ sambit ni Porferio at kinuha ang tasa na naglalaman ng tsaa saka tumigsim ng konti.

Napatitig din naman ang sundalong nagngangalang Bordagol sa sketch plan ng OIC na si Porferio. “ Sir . Sa aking pagkakaalam ay may abilidad ang babaeng yun. Di yata mahihirapan kami sa pagpaslang sa kanila. “ kinakabahang sagot niya na nakapagpataas sa kilay ni Porferio.

“Bullshit. Isang lasenggero? Isang kakagaling lang sa may sakit ? At isang pokpok ? Mahihirapan ka? Ano ang resulta ng araw araw niyong pagsasanay? Ano ang resulta ng ilang labang inyong napagtagumpayan?” tumataas na ang boses ni Porferio ngunit nag-aalangan pa rin si Bordagol.

“P-pero sir. Yung mga misyon na napagtagumpayan namin ay si General Williams po ang lahat nag plano at siya rin po ang nag execute ng lahat . “ sagot nito ngunit kasunod nun ay ang pagtalsik sa kanyang mukha ng napakainit na tsaa at sinundan pa ng isang suntok na nakapagpatumba sa sundalo.

“ Are you defying me?!  Mukha yatang nakakalimutan mo kung sino ako at ang posisyon nating dalawa? Kung may balak kang magsumbong kay Heneral Rodolf ay parang pinatay mo na rin ang iyong pamilya! Simpleng utos lang naman to di ba? Bakit? Hanggang jan ka na lang ba Bordagol? Umaasa ka na lang ba sa mas nakakataas sayo? Wala ka bang planong umangat? Malay mo sa oras na magawa mo at mapagtagumpayan ang misyong to ay makakapagbigay ako ng napakalaking pabuya sa inyo ng kasamahan mo” napapangisi ng pagkakasabi ni Porferio sabay tayo at naglakad palapit sa natumbang sundalo.

Inilahad ang kamay na agad ring inabot ni Bordagol sabay hila ni Porferio upang matulungang makatayo. “ Ito makinig ka . Minsan lang ako nagbibigay ng misyon sa inyo. Napakasimpleng misyon na para rin sa aking Bestfriend. Di mo ba gustong maibalik ang dating siya? Yung seryoso sa trabaho at laging namumuno?

Di mo ba napapansin na sa bawat misyong tinatanggihan niya ay napakarami sa kasamahan natin ang napapatay? Ano sa tingin mo ang nangyayari? Sino ang rason kung bakit naging ganoon si Heneral Rodolf? Ito ay walang iba kundi si Cindy Sarmiento! Kaya bago pa lumala ang lahat ay kailangan ng tugisin ang salot na nagdadala ng kamalasan sa atin!! Dapat nating sisihin si Cindy sa pagkamatay ng ating mga kasamahan!! Dapat siya lang! dapat siyang mamatay!!”

Doon na na brainwash ni Porferio si Bordagol kaya napasalute agad ang lalaki sa kanya.

 “Sir Yes Sir!!!! “

Nung araw nay un ay binuo ng mga ito ang maitim na plano at iisa lang ang pakay. Yun ay ang mailigtas si Heneral Rodolf sa kamalasang dala sa kanila ni Cindy.

…

Samantala sa liblib na lugar sa gitna ng gubat na kung saan nakatayo ang bahay ng kasintahan ng heneral ay pakanta kanta si Cindy habang nagtatahi ng isa sa mga uniporme ng kanyang nobyo. Dahil sa pag-ibig ay nilagyan niya ng pangalan niya ang looban ng damit para masorpresa si Rodolf sa oras na makita niya ito.

 Habang nagtatahi ay dumating ang ina ng dalaga at naabutan pa itong kumakanta.

“ Hmm mukhang maganda ang araw ng dalaga ko ah . Sa kasalan na ba yan mapupunta anak?” tanong ng ina ng dalaga. Napangiti naman si Cindy bago napatitig sa ina. “ Baka. . . Baka ganoon na din po yun ina. Alam kong may mga plano na si Rodolf at alam kong parti na tayo dun.

Kilalang kilala ko na siya at. . . . Alam kong masusurpresa siya sa aking ibabalita sa kanya. “ masayang sagot ng dalaga.

“ Mukhang sa kasalan na nga mapupunta to iha . Nga pala maliban sa pangalan mong nilagay jan sa kanyang uniporme . . .Ano pang sasabihin mo sa kaya? Na di ka na bumalik pa sa bar? “ tanong ng ina ni Cindy. Walang sekreto sa kanila kaya alam ng kanyang ina ang hirap ng dalaga.

Na ang lahat ng perang pinagamot sa kanya ay nanggaling sa pawis ng dalaga sa pagiging sikat na pokpok sa kabilang kabesera. Di na ito bago para sa ina ni Cindy pero nag-aalala na rin siya sa kundisyon ng dalaga dahil sa lagi itong pagod.

Pero nagbago ang lahat nung pumasok sa buhay nila si Rodolf. Naging masayahin na ang dalaga at mas naging masigla. Kita rin ang pagiging seryoso nito sa pagsasanay na tinuro ni Rodolf kaya kung ano mang balak ng lalaki para sa kanila ay buong puso niya itong tatanggapin. At ang pinakaimportante sa lahat ay ang maging masaya na ang kanyang nag-iisang anak na dalaga.

Pangit-ngiti si Cindy habang nagtatahi at unti unti ring lumalapit ang ina nito. “ Iha. Alam ko ang ngiting yan. . . .Sabihin mo na. Pangako di ko ipagkakalat “ nakangiting bati ng nanay ng dalaga kaya tinigil muna ni Cindy ang pagtatahi at ipinatong sa maliit na mesang gawa sa kawayan ang uniporme ni Rodolf bago hinarap ang kanyang ina.

“ K-kasi po Ina. . . .” saad ng babae at nahihiya pang magsalita kaya hinimas niya na lang ang kanyang tiyan at doon na napamulagat ang mata ng kanyang ina.

“ Bu-buntis ka Cindy?” gulat na tanong nito. Marahang napatango ang dalaga at napangiti. Agad namang niyakap siya ng kanyang ina. “ Masaya ako anak. . Masayang Masaya. . . . Sa lahat ng hirap na iyong pinagdaanan para lamang sa amin ay nakatagpo ka na rin ng lalaking magmamahal sayo ng walang hanggang. . . . Isa itong surpresa na magpapasaya ng husto kay Rodolf. “ sambit ng ina nito at bumitaw sa pagkakayakap ngunit nakita nito ang luha sa mata ni Cindy.

“ anak? Bakit ka naiiyak?” tanong ng ina ng dalaga. “ K-kasi po. . . .Kahit ako ay di rin makapaniwala sa mga nagaganap. Dininig na rin ng diyos ang matagal ko ng pinapanalangin. Ang makabuo ng sariling pamilya kasama ang matinong lalaki na handang maging ama at mamahalin kami ng boung tapat. Lahat ng yun nanay ay nakita ko kay Rodolf. . . .”

“ M-may ipapangalan ka na sa iyong anak iha?” tanong ng ina ng dalaga.

Napaisip sandali si Cindy at napatingin sa labas. Nakita ang isa sa pinakaborito niyang prutas .Ang pinya. Alam din niyang kahit maglihi siya ay tanging ang prutas na yun ang kanyang hahanapin. “ Pina. . . . Oo nanay. . . Pina ang ipapangalan ko sa kanya. Alam ko ring babae siya kaya pina o pinang ang pangalan ng magiging anak namin ni Rodolf. “ masayang saad ng babae kaya muling siyang niyakap ng kanyang ina.

“ Magpakatatag ka iha at alagaan si Pina. Huwag masyadong magpakapagod para di magkaproblema sa pinagbubuntis mo. Napakasaya ko anak.  . . .Dahil sa wakas. . .Magkakaapo na rin ako” napakasayang pagkakasabi ng ina ni Cindy at doon ay nagkwentuhan pa sila at pinagpatuloy na ng dalaga ang pagtatahi sa uniporme ng kanyang pinakamamahal na nobyo.

Lumipas ang ilang araw ay tinawag si Cindy ng kanyang ama. “ Cind. Iha halika nga rito. “

Agad namang lumapit si Cindy at nakita ang ama nitong nagkakamot na sa ulo habang tinitignan ang kanilang mga alagang manok at pato. “ Iha. Naubusan na kasi tayo ng patuka sa ating mga alaga. Malapit na rin yung kaarawan mo kaya kailangan nating ihanda ang mga alaga para marami tayong maluto. Alam mo naman siguradong naririto si Rodolf at magdadala yun ng mga tauhan niya. “

“Ah sige po ama. Ako na pong bahala sa mga patuka. Luluwas lang ako ng bayan para mamili” sagot ni dalaga at kinuha ang kanyang pitaka sabay kuha ng limampisong papel. “ Heto po ama iiwan ko muna sayo at baka may kakailangan kang bilhin. Maiiwan ko po muna kayo dito ni ina at ako’y aalis muna. “ pagpapaalam ng dalaga .

Inabot rin agad ito ng kayang ama at nagpasalamat. Sa usapang pera ay maraming naipon si Cindy. Di pa kasali dun ang mga binibigay sa kanya ni Rodolf sa tuwing pumupunta ito sa kanila.

Walang alagang kabayo ang dalaga kaya napagdesisyunan niyang lakarin na lang ang malayong bayan. Dala dala ang bayong na sisidlan niya ng patuka at kung ano man ang gusto niyang mabili at madala sa pag-uwi.

Dahil na rin sa liblib na lugar ang tinitirhan ay ilang minuto ring nakalabas si Cindy sa kasukalan hanggang sa makarating sa napakalawak na palayan. Nakikita niya rin ang kalsada sa dulo nito ngunit nung oras na yun ay napakainit ng sikat ng araw. Napabuntong hininga na lang ang dalaga at pinagpatuloy ang paglalakad upang makarating na sa kanyang patutunguhan.

….

Samantala sa kampo ng mga sundalo ay naghanda na ang mga tauhan ni Porferio. Wala nagdala ng armas at tanging mga bolo at patalim lamang. Isang sekretong misyon ang gagawin ng mga ito na pinapangunahan ng sundalong pinagkakatiwalaan ni Porferio na si Bordagol.

“ Men!. Remember! We’ll make it clean at kung ano ang plano yun ang susundin. Isa itong sekretong misyon na walang dapat makaalam at lahat tayo ay nakita na ang mapa na kung saan tayo dadaan. Ito ay tinatawag kong Operation Alpha! “ maotoridad na pagkakasabi ni Bordagol na kung saan sabay sabay na nag salute ang mga sundalong nakahanay at kabilang sa mga sasama sa operasyon.

Nag-iintay ang lahat ng Go Signal na magmumula kay Porferio na nakaupo sa desk ng General na si Rodolf. Habang nagpupulong sa paghahanda ng isasagawang misyon ay pumasok ang isang may ranggong sundalong si Maria Cristina Hernandez.

Nasa dalawamput anim na taon, Dalaga, May tangkad na 5,6 at may mahubog na katawan. Kilala rin ito dahil sa napakagandang mukha at alam na alam ng lahat na si Maria Cristina ay malaki ang pagkagusto kay Heneral Rodolf ngunit ang lahat ng pinapakita ng dalagang sundalo ay walang patutunguhan dahil lamang sa iisang babaeng kinakaadikan na ng heneral.

Parang modelong naglakad ito papasok habag nakasout ng uniporma na makikita ang hubog ng napakasexing katawan. Deretso itong pumunta sa kinauupuan ni Porferio ng nakataas ang isang kilay. Nang makarating ay tahimik na nagkatitigan sila ng lalaki at hindi man lang bumuka ang mga bunganga.

Na kyuryus naman si Porferio kung bakit naroroon si Maria Cristina kaya napabaling ang tingin ng OIC sa mga tauhan at sumenyas. “ Men! mag-antay muna kayo sa training grounds. Mag-uusap muna kami ni senior officer Hernandez.

Matapos masabi ay isa-isa ng lumabas ang mga sundalo at ang huling taong lumabas ay ni lock ang pinto para walang ibang makapasok dahil sa alam na alam nilang confidential ang pag-uusapan ng dalawa.

“ Maaari ko bang malaman kung anong pakay mo dito Senior Officer Hernandez?” agarang tanong ni Porferio. “ Leutenant Trinidad. Narinig ko ang balak mo at ang misyong pinapagawa mo sa mga tao. Di kaya nadadala ka lang ng bugso ng damdamin? Parang mali yata na ipapatay mo ang inosenteng pamilya? “ saad ni Cristina

Natatawa namang napatayo si Porferio at tinitigan sa mata ang dalaga. “ Kilala mo ba kung sino ang pinapatodas ko? Yun ang babaeng gumayuma sa pinakamamahal mo. Sa tingin mo ano ng nangyayari kay General Rodolf ngayon? May maitutulong ka ba sa kanya?

Alam mo Cristina. Magkaibigan kami ni Rodolf at alam  na alam ko ang kanyang plano. Gusto niya ng malagay sa tahimik at mamuhay ng mapayapa. Gugustuhin mo ba na sa isang pokpok mapunta ang pinakamamahal mong lalaki? Na dahil sa gayuma o ano mang kagaguhan ay maikakasal siya sa iba maliban sayo? Mag-isip ka Senior Officer Hernandez. Mula sa kalolohan mo pinangalan ang lugar na to . hahayaan mo na lang bang maagaw sayo ang pinakainaasam asam mong tao?”

Dahil sa nadinig ay nakadama ng sakit at pagkalinlang ng damdamin ang dalaga. Matagal na siyang may gusto kay Heneral Rodolf ngunit lahat ng ginagawa niya ay walang progreso. Dahil itinuturing lang siya nitong kapatid. Natahimik sandali ang babae ngunit napahakbang palapit sa kanya si Porferio hanggang sa maglapit ang mukha ng mga ito.

“ Tell me Senior Officer Hernandez. Papayag ka ba na maunahan ka? We’ll about kay Rodolf eh medyo matatagalan pa ang pagbabalik niya. At alam mo ba may alam akong sekreto mo. “ saad ng lalaki at lumapit sa dalaga at may ibinulong na nakapagpamulagat sa mata ni Cristina.

“ N-nakita mo? Pa-paano ? Pakiusap huwag mong ipagkalat Porferio! Binabalaan kita! “ gulat na sambit ng babae ngunit kita ang takot sa mukha nito. “ Di ko akalain na tigang na tigang ka na pala Senyora. Sa totoo lang di ko rin napigilang magsalsal nung oras na nasilip kita.

Hamakin mo yan. Pinagpapantasyahan mo ang litrato ng heneral habang nagpapaligaya ka sa sarili mo gamit ang mga daliri? Di mo ba naisip na mas masarap kapag may dumila sa napakasarap mong pagkababae?” sambit ni Porferio at inilapit pa ang bibig sa tenga ng dalaga sabay buga ng mainit nitong hininga.

Nanindig naman ang balahibo sa batok ni Cristina at di niya maintindihan kung bakit ito nangyayari sa kanya. Imbes na itulak ang palapit na lalaki ay mas lalo pa siyang nananabik sa kung ano mang maaaring gawin nito sa kanya.

“ Natahimik ka ata Senyora . Kung sasabihin ko sayo na pinagpapantasyahan ka rin ng mga sundalo dito maniniwala ka ba? Na kahit ako ay nagpapantasya din sayo. Nakita mo ba yang mesang yan?” saad nito sabay turo sa mesa. Napatingin din doon si Cristina at napalunok.

“Minsan napapaisip ako na baka pwede kitang ihiga sa mesang yan habang hinuhubaran! Sa mesang yan ay unti unti kong didilaan ang iyong katawan. Mula sa paa, paakyat sa binti. Di ko rin titigilan sa kakahimas ang yung tiyan at ang naglalakihan mong dibdib hanggang sa umabot ang aking dila sa iyong singit at doon ko na maaamoy ang aroma ng iyong pagkababae. Sana dumating ang araw na matutupad ang pinapangarap kong yun. “ bulong ni Porferio.

Di alam ni Cristina kung bakit siya nanghihina sa pakikinig ng bawat salita ng lalaki. Alam niyang binabastos na siya pero bakit parang nagugustuhan pa niya. Kahit siya ay napapaisip rin kung anong sarap ang kanyang mararanasan sa oras na gawin sa kanya yun ni Porferio hanggang sa. . . .

“Uhhmmmp . . .Hnnnggghh. . T-tekaaa. . .S-sandali lang Porferio . . .Mali too. . “ mahinang sambit ni Cristina ng maramdamang hinawakan ni Porferio ang kanyang pwetan at sinimulan lamasin. Nakakaramdam ng ibayong kiliti ang dalaga na kahit gusto niyang umayaw ay iba ang pinapakita ng kanyang katawan.

“Alam kong gusto mo to Senyora. Ang bango mo pala at parang ansarap tikman. “ bulong pa ni Porferio at doon ay dinilaan niya na ang leeg ng dalaga papuntang tenga. Napapikit naman si Cristina ng maramdaman ang dila ng lalaki at mas nagulat pa ito ng abutin ni Porferio ang kanyang kamay at nilagay sa matigas na ari.

“ Pa-pakiusap Porferio. . Tama na. . .Please. . .Hindi ikaw ang gusto kooohh hhnnghhhh Oohhhhh!!!” napapaungol na sambit ng dalaga pero kahit siya ay di makapaniwala na binitawan na ni Porferio ang kanyang kamay pero siya na mismo ang nagpatuloy sa paghimas sa titi ng lalaki na natatakpan ng pantalon nito.

Doon ay napahawak si Poferio sa magkabilang balikat ng dalaga at tinitigan sa mukha. Napakaganda nito. Ang mabibilog na matang parang laging may gustong sabihin. Ang mapupungay na pilikmata na nakakaakit tignan. Ang matangos na ilong at ang mabibilog na hugis pusong labi na kay sarap halikan.

“ Napakaganda mo Senyora. Di ko alam kung bakit sa dinami dami ng babae ay di ka manlang nagustuhan ng Heneral. Hayaan mo. Dahil sa simula ngayon.  . . .Ibibigay ko na ang lahat ng gusto mo at papasayahin kita. . . Magdamag” saad ng lalaki at nilapit ang mukha sa dalaga.

Nagulat naman si Cristina ng maglapat ang kanilang mga labi at pilit na pinapasok ni Porferio ang dila nito. Di naman malaman ng dalaga kung ano ang gagawin pero huli na para humindi pa dahil nung binuka niya ang bibig ay yun na din ang oras na pinapasok niya na ang dila ng lalaki.

Malaway at parang uhaw. Espadahan ng dila na kahit hangin ay di makakalusot sa kanilang halikang dalawa. Nang bumitaw si Porferio ay napatingin siya sa mata ng dalaga at kita niyang di pa ito nakontento kaya sinimulan niyang alisin ang sinturon at inilabas ang kanyang nanggagalit na pagkalalaki.

Napayuko naman si Cristina at nakita ang mamula mulang ulo ng titi ni Porferio at maugat na kahabaan. Labis siyang naakit sa kanyang nasisilayan hanggang sa sinimulan na siyang alalayang lumuhod at sa pagkakaluhod niya pa lang ay naaamoy niya na ang matapang na amoy lalaking titi na may kakaibang aroma na nakapagpaadik sa kanya.

“ Isubo mo Senyora. . . . Yan ang bagay na magdadala sayo sa ikapitong langit. “ saad ni Porferio na kung saan ay inilapit ni Cristina ang mukha nito at sinimulang dilaan ang kahabaan ng titi papunta sa ulo at doon ay tapos puso niya itong isinubo.

Sa ilang buwang pagsasarili at pagpapantasya sa pinakamamahal niyang lalaki. Nung araw na yun ay natupad na ang isa sa pinapangarap ng dalaga. Ang makatikim ng matigas,mahaba at maugat na ari.

Umabot ng sampung minutong pagsubo ay pinigilan na siya ni Porferio at hinawakan ang kamay . Dinala sa tinurong mesa at doon ay sinimulan niyang hubarin ang kasoutan ni Cristina. Pinahiga iya ito at ibinuka ang mga binti.

Sa pagkakaalis ng panty ay kita niya ang mabuhok pero malinis na puke na may aromang nanghihila sa kanyang mukha palapit at nang-eenganyong dilaan ito. Halata ang pagkabasa at kita na bumubuka buka pa kaya di  na pinatagal pa ng lalaki ang pangyayari at sinimulang dilaan mula pwetan paakyat sa basang hiwa ng dalaga at sipsip sa mani nito.

“Uhhmmm!!! Ugghhhhhhh!!! P-porferiiooo. . .Ansaraaaap. .. Oohhhh!! S-sigee paaaaaa!! “ Ungol ni Cristina at dahil sa nadinig ay mas ginanahan pa si Porferio sa ginagawa. Di nito tinigilan hangga’t di nilalabasan ang Senior Officer nila kaya maigi niyang dinilaan at kinalikot ng daliri ang loob ng puke nito hanggang sa dumating ang oras na bigla na lang bumulwak ang napakaraming puting dagta ng maabot ni Cristina ang napakasarap na orgasmo.

“ Haaaaaa haaa. . .Di ko akalain na ganito ka pala kasarap Senyora. Kung noon pa sana nangyari to di sana araw araw kitang binibisita sa bahay mo. “

Napatayo na rin si Porferio at tinutok ang nanggagalit na titi sa bukana ng basang basa ng puke ng dalaga. Napakagat labi naman si Cristina at nag-antay sa pinakaunang panauhin na papasok sa kanya.

Dahan dahang nilusong ni Porferio ang matigas na ari hanggang sa tuluyan na siyang nakapasok. Sabay silang napanganga at pinakiramdaman ang sarap ng isa’t-isa. “ Uhhmmm. . P-pakisaup. . .Dahan dahan lang. . masakit Porferio. . . “

“ Masasanay ka rin Senyora. Sa una lang to kaya hayaan mo ako sa pagpapasaya sayo.” Simpleng sagot ng lalaki at sinimulan na nitong kantutin ang napakasarap na sundalo.

Nung araw ding yun ay nagkantutan ang dalawa sa lahat ng parti sa loob ng opisina ng heneral. Dinig na dinig din sa labas ang ungol ng dalaga ngunit wala na silang pakialam sa kung sino man ang makakadinig dahil alam din nilang hindi magsasalita ang mga ito.

Dalawang oras ang lumipas ay pawisang lumabas ang dalawa. Nilakad nila ang daan papunta sa training grounds at naabutan ang mga sundalong kabilang sa gagawing misyon. Lumapit naman si Porferio kay Bordagol at tinitigan ito sa mata.

“ Sergent! It’s time! “ isang hudyat na kung saan ay agad na umikot si Bordagol at hinarap ang mga kasamahan.

“ Men! Let’s Proceed!!!”

“Sir Yes Sir!!!”

…

Samantala hapon na ng nakatapos si Cindy sa pamimili. Napatingala ito sa langit at alam niya na bubuhos ng malakas ang ulan. Nag-alala agad ang dalaga kaya pumara siya ng mga kalesa ngunit lahat ng yun ay meron ng mga sakay. Napagdesisyunan niyang lakarin na lang pauwi na kahit alam niyang gagabihin siya ay di niya na inintindi pa.

Sa pagdating ni Cindy sa unang kabesera ay doon na bumuhos ang napakalakas na ulan. Nabasa siya ng tuluyan kaya naghanap siya ng pwedeng masilungan. Dahil na rin sa buntis ay alam niyang bawal siyang magkaroon ng sakit kaya dali-dali itong nagtago sa ilalim ng puno para doon na palipasin ang ulan. Ngunit padilim na ng padilim ang langit na nagdadala ng malakas na ihip ng hangin, kulog at kidlat.

“ May bagyo? Parang wala naman akong nababalitaang ganito ah. “ bulong ng dalaga at napatingin sa dereksyon patungo sa kanila. Napakalayo pa kaya napagdesisyunan niya na lang na maligo sa ulan at maglakad para makauwi na rin at hindi tuluyan mabasa ang mga pinamiling patuka.

…

Samantala sa loob ng tahan ng dalaga ay naroon ang ama nito at ina. “ Mahal pakisindi mo nga yung kandila sa sala at kusina. Namamatay sa malaks na ihip ng hangin eh. “ utos ng ina ni Cindy sa asawa nito. “ Sandali lang mahal! Narito na. . .” sagot naan ng tatay .

Napakalakas ng kulog at kidlat sa labas at kahit ang ihip ng hangin ay nabubuksan ang kanilang pintuan at mga bintana. Napapailing na lang ang ama ni Cindy na naglakad paputa sa pinto para sarhan na sana ngunit may nakita itong mga pigura sa gitna ng dilim na nakapasok na sa kanilang bakuran. .

“ R-rodolf? Iho? Ikaw ba yan iho?” tawag ng matanda at napapasingkit na ang mata dahil sa lakas ng ihip ng hangin. Mahigpit din itong nakahawan sa pinto para hindi masarhan at makapasok ang nobyo ng kanyang anak.

“ Iho! Dali pasok ka na! Malakas ang ulan at pumapasok dito sa bahay. Baka magkasakit ka. Dito natin intayin si Cindy. “ saad pa ng matanda.

Ngunit di man lang gumagalaw ang mga ito. Dahil sa dilim ng lugar ay hirap ang matanda na makilala ang tao ng biglang. . .

“KRAAAKOOOOOMMMMMM!!!!!”

Isang napakalakas na kidlat ang gumuhit sa kalangitan. Sa liwanag na dala nito ay nasilayan ng matanda ang nakahilirang mga sundalo na bawat isa ay may dalang itak, bolo at patalim. Gumapang na ang takot sa katawan ng lalaki lalo na nung makita nitong nagsisimula ng maglakad palapit sa kanyang tahanan ang mga sundalo.

Dahil sa takot ay sinarahan niya ang pinto ngunit bago pa masarado ng tuluyan ay sinipa ito ng isang sundalo at natumba ang matanda sa sahig. “ Mahal!!! Umalis ka naaaaaaaa!!!! May mga sundaaaaloooo!!! Sakloloooooo!!! Huwwaaaa. . .. Akkkkhhhh!! Ugggrrrrkkk!!!” di na nakapagpatuloy pa sa pagsigaw ng bigla itong tagain sa likod.

Sa pangunguna ni Bordagol ay binigwasan niya ng itak ang likod ng matanda na kung saan ay napunit ang damit nito at tumalsik ang napakaraming dugo. Ang isa naman ay tinaas ang katawan ng matanda at sinaksak ito sa tiyan.

Walang awa at walang pag-alinlangan. Buo ang loob na pumatay ng inosente. Tinadtad nila ng saksak ang ama hanggang sa mapansin ng isa ang asawa na nagtatago sa kusina. “ Mauri!!! Puntahan mo!!! Walang may makakaligtas sa lugar na to!” utos ni Bordagol kaya sinunod ng tauhan ang utos ng sarhento at pinuntahan ang umiiyak na ginang sa kusina.

“ Huwaaagggg!!! Ahhhhhhh huwaaag poooo!! Maawa po kayo saminnn!! Hwaaaaa. . .haaaaa k-kung may pagkakamali po kami ay humihingi po kami ng taawwaadd. . .Huwaaag pooo. . “

Iyak ng iyak na ang ginang habang hinawakan sa buhok at hinihila papunta sa sala at tinapon ito sa bangkay ng kanyang asawa. Halos manlumo ang ginang sa kanyang natuklasan at labis na sakit ang kayang naramdaman.

KRAAAKOOOOMMMMMMMMM!!!”

Isa na namang kidlat ang lumaganap sa kalangitan at nagbigay liwanag sa lugar. Napatingin ang ginang sa mukha ng mga sundalo at kita niyang pamilyar ang mga ito.

Itinigil niya ang pag-iyak at tinanggap ang kapalaran. Dahan dahang lumuhod at tinigala ang mga sundalong sa kanyang harapan. “ Mga tauhan ni Rodolf. Alam kong hindi niya magagawa ito. At kung ano mang balak niyo ay sinisiguro kong may karmang darating sa inyo. “ saad ng ginang at muli na namang kumidlat.

Sa huling pagkakataong ay nakita niya ulit ang mga mukha ng lalaki pero kasunod nun ay binigwasan na siya ng itak na tumama sa leeg. Gumulong ang ulo nito palapit sa nakahimlay na bangkay ng lalaki na magkaharap ang mukha ng dalawa.

Nakaramdam naman ng awa si Bordagol para sa mag-asawa pero mas uunahin niya ang misyon. “ Men! Search the area! Hanapin si Cindy Sarmiento at dalhin dito . Patay man o Buhay! Bilis!” sigaw ni Bordagol at isa isa ng nagsikalat ang kanyang tauhan. Hinaloghog ang bahay hanggang sa may isang bumalik na may dalang bagay.

“ Sir! Ito ang espada ni General Williams! “ saad ng lalaki at inibigay kay Bordagol. Nakaisip naman ng paraan ang lalaki at hinugot ang espada sa scabbard at paulit ulit na hinampas at hiniwa ang katawan ng mag-asawa na wala ng buhay.

Isang nakakasindak na gabi para sa kanila. Kasabay ng malakas na ulan at ihip ng hangin na dala ng bagyo ay isang trahedya ang naganap sa pamilya Sarmiento.

…

Samantala nung gabing yun ay nakabalik na si Rodolf sakay ng kabayo. Isa lang ang plano nito . Yun ay yung mapuntahan ang kanyang pinakamamahal na kasintahan. Kahit napakalakas ng buhos ng ulan ay iindahin niya at susulungin para lamang makasama si Cindy.

Napakarami ng dala niyang pasalubong para sa pamilya at masayng Masaya ang kanyang pakiramdam. Gusto niyang surpresahin ang mga ito . Dahil sa sakay ng kabayo ay mabilis na tinakbo niya ito papunta sa bahay ni Cindy.

“HEYAAAAAAAAA!!! Bilisan mo!!! Excited na ako!” sigaw ni Rodolf at nagbyahe ng may ngiti sa mga labi.

…

Samantala di masyadong malayo sa liblib na bahagi ng kasukalan ay doon nag aantay si Porferio na sakay sa kanyang kabayo. May plano ng gustong tuparin hanggang sa nakita niyang isa isa ng bumalik ang kanyang mga tauhan.

Unang lumapit si Bordagol “ Sir. Patay na po ang mag-asawa at nasira na namin ang bahay. Ngunit negative po kami para kay Cindy Sarmiento. Wala siya salugar. “ balita nito. Di naman nagalit si Porferio at inakbayan lang ang sundalo.

“ Sige ok lang. Ako ng bahala dito. Bumalik na kayo sa barracks at siguraduhing walang makakakita sa inyo nagkakaintindihan ba tayo?”

“SIR YES SIR!!!” sabay na sagot ng mga sundalo at isa isa ng umalis sakay ng kanilang kabayo.

Sa patuloy na pagmamasid ni Porferio sa paligid ay nahagip ng kanyang paningin ang isang kabayo na may sakay na tao. Kilala niya ito. “ R-rodolf? Paanong nakabalik ka agad?” bulong nito sa isipan. Kahit na malakas ang buhos ng ulan at malakas ang kulog at kidlat ay di umalis si Porferio sa kinaroroonan hanggang sa mawala na sa kanyang paningin si Rodolf na papunta sa dereksyon ng bahay ng kanyang kasintahan.

Nag-antay pa ng ilang minuto ang lalaki hanggang sa makita niya ang isang pigura sa gitna ng palayan na naglalakad at hirap na hirap ang kalagayan. Agad na napangisi si Porferio dahil alam na alam niyang si Cindy ito. Inumpisahan niya ng hampasin ang kabayo upang lapitan ang babae at isatupad ang plano nito.

Nang makalapit siya kay Cindy ay nagulat rin ang dalaga kung bakit naroroon ang si Porferio . Kilala niya ito nung siya pa si Magdalena at alam niya ring hindi ito maaasahan.

Ngunit nang oras na yun ay kita ang takot at pag-aalala sa mukha ng lalaki. “ Cindy!! Ako to si Porferio yung tauhan ni Heneral Rodolf !!! Pakiusap pakinggan mo ko! Kailangan nating magmadali!!” tarantang sambit ng lalaki.

Kahit ayaw maniwala ay napaisip si Cindy na hindi naman ito lulusong sa malakas na ulan upang maglokohan lamang kaya tinignan niya ito sa mukha at kita na seryoso ito. “ B-bakit? Ano gusto mong sabihin at naparito ka?” .

Agad na inalis ni Porferio ang sombrero nito . Pinakita ang nag-aalalang mukha na patuloy na binabasa ng ulan. “ S-si Rodolf!. . .Si Rodolf Cindy. . Si Rodolf. “ takot na takot na saad ni Porferio kaya nag-alala na ang dalaga.

“Bakit? Anong nangyari sa kanya?”

“ N-nagwawala siya. . . .Mula sa barracks ay nagwala siya at nagmadaling pumunta rito. Galit na galit at parang gustong pumatay ng tao. . . .Di ko alam kong bakit at paano nangyari yun pero. . . Pakibilisan natin upang mapigilan siya sa kanyang gagawin. “ pagsisinungaling ng lalaki.

Napatakip naman si Cindy sa kanyang bibig. “ S-saan siya? “ kinakabahang tanong nito. Dahan dahang namang tinuro ni Porferio ang tahanan ng dalaga. “ Doon. . . Doon sa bahay mo”

…

Nung gabi ding yun ng makarating si Rodolf sa bahay ng kanyang nobya ay dali dali siyang pumasok sa bakuran. Ngunit ng mapatingin sa bahay ay kinutuban ng masama ang heneral. Kahit na malakas ang buhos ang ulan ay hindi normal na wala man lang nakasinding kandila sa loob. Bukas din ang pintuan na para bang sinira ng sinuman.

“C-cindy? Cindy!!!” sigaw ni Rodolf sa pag-aalala at tumakbo papunta sa bahay. Ngunit isang nakakagimbal na kaganapan ang kanyang naabutan.

Dumanak na ang dugo at napakaraming nasira sa bahay. Nalantad sa kanya ang bangkay ng ina at ama ng kanyang nobya. Dahil sa pagkasindak ay nabitawan  ni Rodolf ang kanyang mga regalo at napaluhod. Nabasa ng dugo ang kanyang pantalon. Napatukod din siya sa sahig at namantsahan ang kanyang kamay.

Natulala ang binata at hindi makapaniwala sa mga naganap. Dahil na rin sa malakas na ihip ng hangin ay napupuwing na siya kaya ipinahid niya ang kamay na may dugo sa kanyang mukha na kung saan ay namantsahan rin ang kanyang damit.

“S-sino. . Sino ang may Gawa nitoooooooooo!!!!! Sinoooooooooo!!!!” sigaw sa galit ni Rodolf at napatayo ngunit dahil sa dulas ng dugo ay natumba siya sa bangkay ng mag-asawa. Napansin niya rin doon ang kanyang espada kaya agad niya itong kinuha.

Pinilit niyang tumayo at tinatagan ang sarili. Nagsimula na rin siyang halughugin ang bahay upang hanapin si Cindy at nagsisisigaw sa pangalan ng babae.

“ Cindy!!! Nasaan kaaaa!! Cindyyy!!!!” sigaw sa pag-aalala ng binata. Hawak hawak pa rin ang kanyang espada. Ilang minuto rin siyang naghanap ngunit walang makita kaya binalikan niya ang sala na kung saan naroroon ang bangkay ng ama at ina ng kanyang nobya ng biglang. . . . .

KRAAAKOOOOOOOOMMMMMMMMMMM!!!!

 Isang napakalakas na kidlat ang gumuhit sa kalangitan . Lumiwanag ang paligid at laking gulat ni Rodolf ng makita ang dalawang pigura na nakatayo sa harapan ng pintaun .

Ang kanyang nobya kasama ang kanyang kaibigan.

“C-cindy!!! “ sigaw ni Rodolf sa pag-aalala . Akmang lalapitan niya sana ng biglang. . .

“Huwag kang lumapit!!! Halimaw!! Huwag kang lumapit!!!” sigaw ng dalaga habang pinagmamasdan ang bangkay ng kanyang mga magulang. Kasabay ng buhos ng ulan ay ganoon rin ang patuloy na pag agos ng kanyang luha.

Doon lang din napagtanto ni Rodolf na parang mali ang nagaganap. Parang may nagplano nito at siya ang puntirya.  Hawak hawak pa rin niya ang espada at kita niya rin na napuno na siya ng dugo. .. .

“ B-bakit Rodolf. . .Baakiiiiiiittt!!! napasigaw na sa galit si Cindy at patuloy sa pag-iyak . Doon ay nabitawan ni Rodolf ang kanyang espada at hindi alam kung ano ang sasabihin dahil kung saan tignan ay siya ay magsisilbing dahilan ng traheyang naganap.

Namumutla na ang mukha at nanginginig ang labi. Kasabay ng kulog  at kidlat sa kalangitan ay ang malungkot na pangyayari na nagaganap . Sa patuloy na pag-iyak ng kanyang pinakamamahal na nobya ay parang hinihiwa ng tuluyan ang puso ni Rodolf.

Pabagsak na napaluhod at parang nablangko ang utak. “ H-hindi ako ang pumatay sa kanila. . . .Mahal ko. . Hayaan mo akong magpaliwanag” .

ITUTULOY!!!