Written by cantuteruz
Ito ang kasaysayan na hinango sa akin imahinasyon, sana maibigan ng makakabasa. Ito ang kaunaunahan kong pag susulat. Sana if my mga comments man kayo, maganda man o pangit, ay maayos ko pong tatangapin sa akin kalooban. Salamat po!
Maliit pa lamang si rodalyn ng maulila sa ama, lumaki cya sa piling ng kanyang ina, na ang kinabubuhay ay ang pag titinda na kung ano-ano, dahil sa walang sapat na puhunan, ay ng tiyatyaga sa ganun paraan upang mabuhay lamang, ng maayos at may ipang laman sa sikmura.
Lumipas ang panahon dahil sa hindi sapat na kinikita ng kanyang ina, hindi man lang siya (rodalny) nakapag tapos ng kahit man lang sa antas ng mataas na paaralan.
Hangan sa naratay sa banig ang kanyang ina.
Ina: roda pasenya kana anak ko, hindi man lamang kita napag aral, ginawa ko naman lahat ang akin makakaya, ngunit sadyan ganito hikahos parin tayo, isang kahig isang tuka.
Roda: nauunawaan ko naman inay kaya, mula pa sa pag kabata tumutulong ako sa inyo.
Ina: napaswerte ko naman sayo anak, maganda kana mabait kapa. Alam kong marami ang mga ng kakagusto sayo, bagamat mahirap lang tayo, nabiyayaan ka naman ng natatangin kagandahan. Wala ka bang napupusuan sa mga lalakeng umaaligid sayo?
Roda: inay! Wala pa po sa isip ko yan. Ang lagi sa aking isipan ay ang gumaling po kayo. Mag aayos na po ako ng paninda inay, nang maibili ko kayo ng gamot.
Ina: salamat anak ko… Sana ipangako mo sakin anak na hindi ka magbibilad ng katawan o ibenta mo ang iyong karangalan ng dahil lamang sa pera at sa kahirapan ng buhay.
Roda: ipinapangako inay. Mag pahinga na muna kayo, wag na muna kayong mg iisip ng kung ano-ano, upang mapadali ang inyon pag galing.
Ngunit sa kanyang isipan ay… (roda) hindi ko maiipangako inay, lahat gagawin ko kahit kapit sa patalim, o ibenta ko man ang aking pag kababae at kaluluwa, maging maayos lamang ang ating buhay, at maipagamot kita. Sobra ng hirap ang ating dinaranas mula pa sa aking pag kabata, hindi man lang tayo nakaranas ng kaginhawahan…
At hindi man lang niya namamalayan ang pag patak ng kanyang mga luha. Pinahid nya na parang bale wala. Siguro dahil sa mga pag subok at hirap na laging dinaranas na mula pagka bata, ay pinatatag na nang panahon.
Lingid sa kaalaman ng ina ni roda, ay may sakit siyang canser sa buto. Na siyang naging dahilan ng kanyang pagkakaratay. Inilihim ito ng kanyang anak (roda) sa kanyang ina upang makabawas man lang, kahit konti sa mga alalahanin, bagamat alam ni roda na 50/50 ang tyansa na magamot o hindi ang karamdaman ng ina. Pilit itong gumagawa ng paraan, at naging doble ang pasisikap at hindi alintana, ang hirap at pagod.
Sa palengke
Roda: bili na kayo mga suki, tilapia sariwang sariwaaaaa….
At sa kanyang likuran habang abala siya ng pag titinda ay ginulat siya ng kanyang kababata, na kasama ang kanyang nobyo.
Jezza: hoy!!!Hihihi. Nagulat ka noh? Ang sipag-sipag mo naman. Eh kung sumasama ka na sakin, eh di, hindi ka ng titinda ng tilapia mo dito! Tignan mo ko, (nagsasabing parang ng mamalaki) ibinabahagi ko sa iba ang kagandahan taglay ko. Diba sweetheart? (sabay tingin sa kanyang nobyong kasama.)
Si jezza ay kaibigan ni roda mula sa pag kabata. Lumaki sa kanyang amain na kapatid ng kanyang ina. Dahil bata pa lamang ito ng maulila sa mga magulang.
At dahil sa kahirapan at pag mamaltrato ng kanyang tiyuhin, ng mg ka bagwis ay napilitan mag layas at nasadlak sa putikan.
Jezza: sayang ang ganda mo. Tignan mo ako, nabibili ko ang gusto ko. May sarap na, may pera pa. Hihihihi! Alam mo malapit ng mg punta ng brunai ang beuty ko. Para maiba iba naman. Pag nandun na ako, kukunin kita dito, ng hindi kna ng titinda ng kung ano-ano. Maging praktikal ka naman.
Mabibili ba ng karangalan ang gusto mo? Tulad ng cellphone, loptop etc2x. Balita ko my sakit ang nanay. (ina ni roda) eto oh kunin mo to, hindi man sapat ang halaga niyan pero lam ko kahit paano makakatulong ng konti pang gastos sa bahay. Anong silbi ng pag kakaibigan natin, sino pa mag tutullungan kundi tayo diba?
Jerald: (habang ng sasalita nakatingin kay roda na para bang may pag nanasa, at naka yapos kay jezza na kanyang nobya.)
Sweetheart, maiba nga pala ako kylan ba alis mo? Baka pag nandun kna makalimutan mo na ako?
Si jerald ay kababata ni jezza at roda. Dating manliligaw ni roda, bagamat guapo at maganda ang tindig ay hindi nagustuhan ni roda dahil bukod sa walang sikap sa buhay, ay babaero, at puro sarap lang ang nais. Hindi katulad ni jezza basta guapo at may dating ok na. At matagal ng may gusto si jezza sa binatang si jerald. Bagamat di siya gusto ng binata, ay inakit nya ito upang mapabaling ang pag tingin ng binata (jerald) sa kanya.
Roda: salamat ng marami sa tulong, hindi ko tatangihan ito. Dahil alam mo naman kapos na kapos ako ngayon.
Jezza: wag mong intindihin yan ang importante yun ang mahalaga hihihih! Hmmmmmmmm sweetheart. (sabing parang ng bibiro sabay yakap sa nobyo na my pag lalambing sabay harap sa nobyong si jerald.
Jezza: hoy lalake wag mo nga akong parang gusto mo nang itaboy, na papuntang brunai. Wag kang mag alala aambunan kita ng grasya pag nandun na ako. Kahit ganyan ka mahal kita noh. Naku! Kundi ka lang masarap sa kama.
(sabay dakma sa kahindigan ng nobyo. Bagamat nasa mataong lugar hindi nito alintana ang mga taong nakapailigid, siguro dahil na rin sa tipikal na hanap buhay nyang kinabibilangan)
Jezza: oh sya alis na kami ha. (na parang nag mamadali sabay halik sa pisngi ni roda)
Paki sabi sa nanay pagaling agad siya. Ikumusta mo narin ako sa kanya. Tatlong araw kaseng hindi naka score tong kumag na sweetheart ko. Ay naku kundi lang galante yun hapon na supot, na costumer ko nilayasan ko na. Busog sa pera bitin naman sa jerjer hihihihi.
Roda: oo makakarating ang pasabi mo. Ingat kayo. Habang papalayo ang dalawa, pinag mamasdan nya ito, hangang mawala sa kanyang paningin. At ng balik ang alala ng nakaraan.
Chapter ii
Malupit na tadhana
Ang nakaraan
Jerald: tao po! Magandang gabi po.
Ina: uy ikaw pala. Napadalaw ka iho? Magandang gabi din iho.
Jerald: opo! Eh aling simang nandyan po ba si rodalny? Kung inyong mararapatin pwede po bang umakyat ng ligaw sa inyong anak?
Ina: kung hindi ba masama intensyon mo sa anak ko, ok lang iho. (ina ni roda medyo tumaas ng boses ang pag tawag sa anak uapang marinig nito ang sasabihin dahil abala sa pang gatsongsilo)
Roda anak, dalian mong mag luto at may bisita ka, nandito si jerald.
Jerald: may inabot na nakabalot dadalahan sa ina ni roda) pagdamutan nyo na po iyan aling simang, pasensya na po kung yan lang ang nakayanan ko. (habang sa isang kamay ay tangan ang kumpol na rosas at chocolate.
Ina: kuh iho salamat ha. Nag abala ka pa.
Jerald: wala pong anuman aling simang.
Roda: uy nandyan ka pala? Ano ang masamang hangin at napadpad ka dito?
(nakasuot na duster bagamat medjo maluwang ang suot,at hindi nagsuklay at may konting bahid ng uling sa mukha dahil sa ang gamit sa pag luluto ay mga sinibak na kahoy, dahil sa hirap ng buhay hindi makabili ng makabagong kasangkapan panluto) banaag parin ang angkin kagandahan
Jerald: magadang gabi sayo roda.Pasensya kana dito. (sabay abot ng kumpol na bulaklak at chocolate sa dalaga.)
Roda: magandang gabi rin sayo jerald, anong atin? Salamat! Sana hindi kana ng
Abala pa.
Ina: oh siya punta muna ako sa kusina tignan ko ang niluluto mo anak baka masunog, iwanan ko muna kayo, ng kayoy makapag usap ng maayos hane.
Jerald: at roda: parang duet na sabay na salita at sabay na ng kangitian: salamat po inay
Jeradl: salamat po aling simang
Jerald: matagal ko ng kinikimkim ang damdamin ko sayo roda, ngayon lang ako ng lakas loob na sabihin mahal kita. Sana dingin mo naman ang samo ng puso kong ng mamamahal sayo. Mula pa ng mga bata tayo, mahal na kita.
Roda: jerald aaminin ko sayo, may pag tingin ako sayo,ngunit bilang kapatid, lamang. Ayoko nang palawigin pa ang at umasa ka, ayokong ilagay kita sa mataas na pedestal, ngunit sa bandang huli ay ibabagsak lamang. Sana maunawaan mo. Ituring mo na lamang ako bilang kapatid mo. Marami pang babae dito, kung makatagpo ka man, ikaliligaya kong makita kang masaya.
Jeradl: ikaw ang ligaya ko, ikaw ang mahal ko. Mahirap man tangapin ang kabiguan sa hinuhulog kong pag ibig sayo. Maluwag sa dibdib ko, itong matatangap dahil mahal kita. Hindi na ako mag tatagal, ngunit aasa akong akoy mahalin mo rin tulad ng pag mamahal ko sayo. At sana hayaan mong mahalin kita ng walang kapalit.
Pakisabi nalang sa inay mo umalis na ako hindi na ako mg papaalam sa kanya.
Lumo-lumo itong umalis na para bang pinagsak luban ng langit at lupa dahil sa kabiguan natamo.
Jerald: sa isip isip mahal kita roda ang sakit. Pero ok lang. Mabuti pa uminom ng medyo makalimot.
- Malupit Na Tadhana Chapter III - May 18, 2024
- Malupit Na Tadhana Chapter II Continued – Sa Apartment - May 12, 2024
- Malupit Na Tadhana Chapter II – Sa beer house - May 12, 2024