Written by ereimondb
Prologue
Bumukas ang pintuan ng isang convenience store at pumasok ang isang lalaking nakasuot ng itim na jacket.
Tumingin ito sa kanan at kaliwa saka nagsimulang maglakad. Halos hindi naman makilala ang lalaki dahil nakatakip sa kanyang ulunan ang hood ng jacket.
Tila nangingilala pa rin siya sa mga taong nasa paligid niya at hindi sanay na nagtatago habang mabilis na kumukuha ng groceries. Kung ano na lamang ang binebenta sa convenience store na ito ay iyon na lamang ang pinagtatyagaang kuhanin.
Gusto mang gamitin ng lalaking ito ang kanyang credit card at bumili sa mas malalaking supermarket na nasa tabi ng tinutuluyang motel ay hindi niya ito magawa.
Kung kaya’t tatlong araw na siyang bumibili ng cup noodles at iba pang mga delatang kakasya sa perang nasa bulsa niya.
Habang nag-iikot-ikot sa loob ng convenience store, nakita niya ang mga disposable underwear at agad tinignan ang mga presyo nito.
Naisip niyang kailangan ng kanyang kasama ang mga ito saka siya kumuha ng tatlong piraso na kakasya sa dala-dala niyang cash.
“Good morning sir.” Bati ng tao na nasa loob ng counter. Tinignan niya ang mga bagay at pagkaing binili ng lalaki saka siya ngumiti rito.
Napansin kasi niyang may binili ang lalaking ito na tatlong pirasong disposable panties.
Ngumiti na lamang ang lalaki saka ibinaling sa iba ang kanyang paningin.
“Sir, mukhang nag-enjoy talaga kayo ng kasama mo kagabi ah.” “Hehe… oo nga eh.” “Condom sir? Baka kailanganin niyo ulit.” “Hindi na nga kakasya sa pera ko pare e.”
Tumingin naman sa kanya ang lalaking nasa counter saka isa-isang ipinasok ang mga bagay at pagkaing kinuha sa cash register.
“545.50 pesos po sir.”
Iniabot naman ng lalaki ang isang libong piso na nasa bulsa ng kanyang jacket.
Agad namang ibinigay ang kanyang sukli at isinilid sa isang paper bag ang mga binili nito.
“Sir… libre ko na yan.”
Sabay abot nito sa tatlong pirasong condom na ibinibenta sa convenience store.
“Naku! Sigurado ka ba pre?” “Sigurado sir. Sa ganda ng bebot mo, alam kong hindi sapat ito.” “Hehe. Ayos. Mababayaran din kita dito sa utang ko pare.”
Agad namang nagsimulang maglakad ang lalaking ito at inaayos ang pagkakatakip ng hood sa kanyang ulo.
Pagkalabas ng convenience store, ay huminto ito ng saglit at muling tumingin sa kanyang paligid.
Alam niyang may mga matang nakamasid sa kanya, kung kaya’t maingat siya sa kanyang ginagawa upang hindi masundan.
Mabilis siyang naglakad hanggang sa makarating na siya sa kanilang kuwarto. Gising na ang babae at nagsusuklay ng kanyang buhok habang naka-upo sa kama.
“Good morning!” Bungad ng babae saka ngumiti ito sa lalaking pumasok ng silid.
“Oh! Gising ka na pala. Pasensya na ha, noodles muna ulit tayo ngayong umaga.” Saad ng lalaki.
Inalis niya ang kanyang jacket at inilapag ito sa kama at inihanda ang cup noodles na binili mula sa convenience store.
Habang inaayos ng lalaki ang kanilang kakainin ay biglang yumakap mula sa kanyang likuran ang babae. Mahigpit ang yakap nito at damang-dama ng lalaki ang init na nanggagaling sa magandang babae.
“I will finish this first. Kailangan natin kumain.” “Thank you.”
Lumingon ang lalaki sa kanya at ngumiti.
“Di mo kailangang mag-thank you.” “I owe you my life. Ngayon ko lang naramdaman ang maging malaya. Ang ganitong klase ng buhay.” “Stay with me.” Saad ng lalaki saka hinarap na nito ng tuluyan ang babae. Hinalikan niya sa labi at sa pisngi, at hinaplos ng kanyang kanang kamay ang mamula-mulang pisngi nito.
“I don’t know if this is really worthy, but I am very happy that I am with you. Walang may alam kung saan tayo patungo, pero hindi ako puwede magsinungaling sa sarili ko. Importante ka sa akin Alo. Mahal na yata kita.”
Tahimik ang paligid.
Pinagmamasdan lang ni Manuel si Alo habang nakapangalumbaba. Tila sinisipat niya ang binata at tinitignan niya ito mula ulo hanggang paa.
Hindi naman makatingin sa kanya ng diretso si Alo at umiiwas pa ito ng tingin saka ibinabaling ang atensyon sa isang bagay na nasa kanilang harapan.
Taimtim silang nagpapakiramdaman sa isa’t isa, habang iniisip ang tira na kanilang gagawin sa chess.
“Hindi ko akalain na magagawa mo iyon.” Saad ni Manuel saka niya ginalaw ang pawn mula e2 papuntang e4.
Sandali namang hindi nagsalita si Alon at iniisip pa nito ang tamang galaw para masundan ang ginawa ng kanyang ninong Manny.
Sinimulan na niyang hawakan ang isang pawn mula e7 papuntang e5, kaharap ng tira ni Manuel.
“Mula pa po noong summer, magkakilala na po kami ni Nikki. Nagkakausap kami sa text o tumatawag ako kung minsan noong mga panahon na bumalik na sila sa Manila.” Sagot ni Alo.
Patuloy ito sa pagsisinungaling upang payagan ang kanilang relasyon ni Nikki. Tila hindi naman kumbinsido si Manuel sa kanyang inaanak kung kaya’t hindi na ito sumagot.
“Kung totoo man yang sinasabi mo inaanak, gusto kong panindigan mo si Nikki at mas maging responsable ka. Ayokong masira ang pagsasamahan natin dahil alam mo namang may sinisimulan tayong negosyo. And your father is my great friend. I don’t want to waste our years of friendship.” Mahabang paliwanag ni Manuel kay Alo.
Saka niya naman hinawakan ang queen at idinala ito d1 papuntang e5.
Kahit ayaw sanang pakiharapan ni Alo ang kanyang ninong ay pinipilit na lamang niya ang kanyang sarili. Hindi niya pinapahalata ang pagkainis nito sa ginagawang pananakit sa babaeng mahal niya.
Nakayuko lang si Alo habang iniisip niya ang tamang gawin para sundan ang mapanghamong tira ni Manuel.
Inilabas agad ni Manuel ang kanyang queen at gusto naman itong dagitin ng binata.
“I know that ninong Manny. Kaya nga po naandito ako sa harapan ninyo para ipaalam ang naging desisyon namin ni Nikki. Ayaw ko pong itago ang relasyon namin. Hindi naman po kasi maganda iyon at kailangan po nating magtiwala sa isa’t isa. Lalo pong ayaw ko na sirain ang tiwala ninyo sa akin at kay daddy. I will be more careful and responsible ninong Manny.” Saad ni Alo saka iginalaw ang horse mula B8 papuntang C6. Kinuha din niya ang kanyang basong may lamang alak saka marahang uminom.
Bigla namang umusog papaharap sa kanyang pagkakaupo si Manuel at tila may nakitang magandang oprtunidad para matapos ng maaga ang kanilang laro, at talunin ang binata.
Habang naglalaro ay nag-iisip na ang binata sa kanyang susunod na mga hakbang, hindi lamang upang talunin si Manuel sa larong chess, kundi ang talunin siya sa kanyang kasamaan kay Andrea.
Hanggang sa itinira ni Manuel ang kanyang bishop mula f1 to c4. May balak nga itong tapusin agad ang laban.
“That is good to hear from you Alwyn. I know we can trust you with this.” “I know it would take time to get your trust, all I’m asking is a chance.” “Trust is the most important thing Alwyn. You’ve got to prove it.”
Ngumiti naman ang binata sa kanyang ninong Manny.
Lingid sa kaalaman ni Manuel na may ibang plano si Alo.
Agad namang tumira si Alo at inilagay ang isa pang horse mula G8 papuntang F6.
Tumingin sa kanya si Manuel at tila nakangisi pa ito.
Kinuha nito ang lalagyan ng kanyang tabako at kumuha ng isa. Inamoy-amoy ang kahabaan nito saka tinanggal ang pinakdulo ng tabako at sinindihan.
Natatabunan ng usok ang paligid ng matanda at halos hindi na siya makita ng mabuti ng binata.
“At ang importante sa lahat inaanak, dapat marunong kang protektahan ang lahat ng iyong pagmamay-ari. Hindi ka dapat kaagad masyadong nagtitiwala. Dahil mahirap na, baka masalisihan ka pa.”
Napakunot-noo naman si Alwyn habang pinakikinggan ang kanyang ninong at nahihirapan na rin itong huminga dahil sa usok.
Kinuha na lamang niya ulit ang basong may lamang alak, saka unti-unting inubos ang laman nito.
Inilapag saglit ng matanda ang hawak na tabako saka umusog muli papaharap sa lamesa upang abutin ang kanyang queen.
Nagulat na lamang si Alo nang kinain ng kanyang queen ang isang pawn na nagbabantay sa gilid ng kanyang hari.
“Checkmate!” Saad ni Manuel.
Nanlaki naman ang mata ng binata at agad napaisip kung mayroon pa siyang puwedeng itira. Ngunit talagang checkmate na at wala na siyang ibang magagalawan pa.
“Galing mo talaga ninong! Hindi ka na talaga matalo sa chess!”
“Hehehe lesson learned inaanak. Bantayan mo nang maigi ang pagmamay-ari mo. Baka malusutan ka pa mahirap na. Hehehe”
Tatawa-tawa si Manuel habang bumubuga ng usok sa may bandang mukha ng binata.
Hindi man niya matalo sa larong chess ang kanyang ninong, tiyak naman siyang gagawin ang lahat para manalo siya sa isang labang kasama ni Andrea.
Alon: Book 2 – Chapter 1: Castle
Baler, Aurora
Patuloy naman sa pagsasaya sina Alo at si Manuel habang inuubos ang alak na dala ng binata.
“Tito, tama na po yan, namumula na si Alo.” “Hayaan mo muna kami dito Nikki. At talaga namang pahihirapan ko itong nobyo mo. Hehehe.” “Eh kasi parang sobrang lasing na si Alo, tama na po kaya iyan.” “Ayos lang ako Niks dito lang din naman ako nauwi eh. Hehehe.” “Yan! Tama yan. Magkakasundo talaga tayo inaanak! Sige, tagay pa!”
Iba na rin ang paningin ni Alo. Hilong-hilo na din talaga siya at umiikot ang lahat ng nasa paligid niya.
Ang tanging alam niya lamang ay nakakapit sa kanya ang kanyang bagong girlfriend.
Nakikita niya pa din ang kanyang ninong na walang tigil sa paghihit-buga ng usok mula sa kanyang tabako.
Maya-maya ay bumukas ang pintuan ng isang kuwarto kung saan nandoon si Andrea.
Hindi ito nakikisaya sa kanila at sobrang nagmumukmok sa kanyang kuwarto dahil nalaman niyang si Alo na ang bagong boyfriend ng kanyang anak-anakan.
“Andrea, come join us here.” Saad ni Manuel.
Hindi naman tumitingin sa kanila ang babae at agad kinuha nito ang kanyang bag saka binuksan ang pintuan ng kanilang penthouse.
“Andrea! Andrea!”
Tila nagagalit muli si Manuel sa inaasal ng kanyang asawa. Hindi ito sumusunod sa kanya kung kaya’t napatayo ito sa kanyang kinauupuan saka binitawan ang tabako sa ashtray.
Bigla namang bumitaw si Alo sa pagkakayapos sa kanya ni Nikki saka biglang ikinabig ang braso ni Manuel. Nagulat naman ang matanda sa ginawang iyon ni Alo.
“Sa akin po yata galit si Tita Andrea, ninong. Ako na po ang kakausap.” “No. Sit down! Ako na ang kakausap sa kanya.” “Ako na po ninong. Kailangan ko din po kasing kunin ang tiwala ni tita Andrea at makapagpaliwanag na din sa kanya.” “Oo nga tito. Hayaan mo na po si Alo. Para maging maayos na ang lahat.” Saad ni Nikki.
Tumingin na lamang si Manuel kay Alo saka ito bumalik sa kanyang upuan.
Nagbuhos siya ng alak sa kanyang baso at kinuha muli ang tabako, at nagsimulang maghithit-buga.
“Okay Alwyn. Talk to Andrea. Ikaw na bahalang kumausap sa kanya.”
Sumang-ayon naman si Nikki saka pinakawalan ang kamay ng boyfriend.
Agad namang umalis si Alo at lumabas ng penthouse.
TIla mahilu-hilo pa ito sa dami ng alak na kanyang nainom. Pinilit pa rin niyang maglakad ng diretso hanggang makarating sa elevator.
Sumandal ito ng kaunti sa may pader at ipinikit sandali ang kanyang mga mata.
Alam niyang mali ang kanyang ginagawa, sa paglilinlang kay Nikki, upang mapalapit sa pamilya ni Andrea.
Desidido kasi ang binata na iligtas ang magandang babae laban sa pananakit ng asawa nito at makagawa ng paraan upang pabagsakin ang kanyang ninong.
“Mali na kung mali… Ginagawa ko ito para sayo..” Bulong ni Alo sa kanyang sarili.
Hanggang sa tumunog ang elevator at sumakay pababa na doon ang binata.
“Mukhang sineryoso mo ang inaanak ko iha.” Saad ni Manuel habang nakaupo at umiinom ng alak.
Kaharap naman niya si Nikki na nakapatong ang kanyang mga paa sa sofa.
“Kasi alam ko namang seryoso sa akin si Alo, tito eh.”
Kitang-kita naman ang maputi at makinis na legs ni Nikki at nakatingin naman sa kanya si Manuel.
Maya-maya ay pinatay ni Manuel ang nakasindi niyang tabako.
Lumapit ang matanda sa tabi ni Nikki at hinayaan lang ito ng dalaga.
“Mukhang pinatikman ka ng ibang putahe nang lalaking iyon ah…” “Tito, tama na po. May boyfriend na po ako…”
Hindi naman nagpapigil si Manuel at biglang hinalik-halikan ang pisngi ng dalaga.
“Tito, baka po may makahuli sa atin…” “Sawa ka na ba sa ginagawa ko sayo ha, Nikki? Sabi ko naman kasi sayo pasukin na kita para mas maramdaman mo ang sarap.” “Tito, sobrang laki naman kasi niyan, baka hindi ko kayanin.” “Mas malaki ba burat ko sa boyfriend mo?” “Opo. Halimaw po yang batuta niyo tito eh.. Hihihi.”
Samantalang si Alo naman ay hinahanap pa rin si Andrea.
Pasuray-suray itong naglalakad sa buhangin at tinatanaw kung nasaan ang magandang babae.
Maya-maya ay natigilan siya nang makitang nagtatanggal ng damit si Andrea.
Tanging ang kanyang swimsuit na lamang ang natira.
Napanganga naman si Alo sa ganda ng hubog ng katawan ng babaeng kanyang minamahal.
“Andrea..”
Lumingon naman sa kanya ito.
“Anong ginagawa mo dito?” “Kailangan natin mag-usap.” ‘Wala na dapat tayong pag-usapan pa.”
Naglakad papunta sa dagat si Andrea at lumusong sa tubig.
Agad namang naghubad ng kanyang pang t-shirt at pantaloon si Alo, saka itinira ang boxer shorts nito upang masundan si Andrea.
Sumunod ang binata kay Andrea sa paglangoy hanggang sa medyo nakalayo na sila sa pampang.
“Hindi pa tinuturo sa school niyo na bawal lumangoy ang mga taong lasing?!” Saad ni Andrea kay Alo. “Tinuturo. Nakakamatay nga iyon, kaya talagang ipinagbabawal. Hayaan mo nang mamatay ako.” Biro ng binata. “Dapat nga mamatay na ang mga taong tulad mo.” “At hahayaan mo namang mabuhay ang taong tulad ni ninong?” “Puwede ba, ilabas mo sa usapang ito ang asawa ko.” “Hindi mo siya asawa. Laruan ka lang niya Andrea.” “Anong alam mo?” “Tama na sa akin ang nakikitang sinasaktan ka niya. Okay lang sayo iyon?” “Tigilan mo na ako. Tigilan mo na ang panloloko mo sa pamangkin ko.” “Eh kung sabihin ko sayong mahal ko si Nikki?” “Sinong niloko mo? Alam naman natin ang lahat…” “Anong alam mo?? Sige nga? Alam mong mahal kita?” “Womanizer. Walang gamot diyan.”
Lumapit naman si Alo sa babae saka nitong kinabig papalapit sa kanya si Andrea.
“Anong gusto mo? Sabihin ko sa kanilang lahat na mahal kita? Na ikaw lang talaga ang mahal ko at kantot lang ang gusto ko sa ibang babae? Sabihin mo lang, gagawin.”
Hindi naman gumalaw si Andrea sa malakas na pagkakayakap sa kanya ng binata.
“Gago ka Alo! Layuan mo ang pamangkin ko.” “Lalayuan ko siya kung hihiwalayan mo ang asawa mong mas gago sa akin.” “Hindi laruan si Nikki. Tigilan mo na siya.” “Hindi ako makapagpigil sayo Andrea. Iwan mo na yang halimaw mong asawa at sumama ka sa akin.”
Sinampal naman ni Andrea ng lalaki saka nagpupumiglas upang makawala ito sa kanya.
“Hindi ako kukuha ng batong ipupukpok ko sa ulo ko. Parehas lang kayong hayop ni Manuel. Sa tingin mo ba maitatama mo ang isang pagkakamali sa paggawa ng isa pang pagkakamali? Lubayan mo ang pamangkin ko.”
“Sa larong chess, may tinatawag na castle move. Kung saan ang rook ay ipinagpapalit sa puwesto ng king, upang protektahan ito. Ang special move na iyon ang ginagawa ko upang mailayo sayo ang hayop mong asawa. Babantayan ko siya at hindi poprotektahan. Ikaw lang ang iniisip ko Andrea, ikaw lang ang dahilan kung bakit ko ginawa iyon.”
“Aaaaaaaaaaahhhhh tito, nakakakiliti na po.” Mahinang ungol ni Nikki. Nakatanggal na ang shorts nito at nakalaylay naman ang kanyang panty sa kanyang kaliwang paa.
Mabilis namang binubrotcha ni Manuel ang batang-batang puke ni Nikki. “Aaaaansaraaaaaaappp”
Tumigil sandali si Manuel sa pagdila sa hiyas ni Nikki at parang maykinakalkal ito sa loob.
“Alam ko namang adik ka sa ginagawa natin di ba?” “Ikaw may kasalanan niyan tito…Naadik lang ako sayo…Bilisan niyo na po baka dumating na si Alo.” “Pasukin na kita?” Saad ni Manuel.
Agad nitong ibinaba ang kanyang suot na pantalon at itinira ang kanyang puting brief.
“Huwag na po tito. Hindi ko po talaga kaya yang titi ninyo. Maawa po kayo sa puki ko.” Pagmamakaawa ni Nikki. “Hindi ka na mahihirapan dito Nikki, napasukan na yan ni Alwyn. Tsaka dadahan-dahanin ko naman e.” “Tito malaki talaga e. Hindi ko kaya.” “Sawa na ako sa kakadila diyan sa puke mo. Sabik na sabik na akong ipasok ito sayo Nikki.”
Ibinaba naman ni Nikki ang puting brief ni Manuel at lumantad ang galit nag alit na matabang burat ng matanda.
Takot na takot si Nikki sa laki ng titi ni Manuel kung kaya’t kahit kailan ay hindi niya pinagbibigyang kantutin siya nito.
“Tsupain mo na nga lang.” Pautos na saad ni Manuel.
Gigil na gigil naman si Nikki na sinubo ang mahaba at galit na burat ng kanyang tito.
Si Manuel ang unang gumising sa kanyang kamalayan sa kamunduhan. Mula nang naging asawa niya si Andrea ay ginagalaw na siya nito. Kung kaya’t sunod sa luho din si Nikki at kung anong gustuhin nito’y nakukuha niya. Lagi siyang pinagbibigyan ng kanyang tito basta’t hanggan pagkain lang sa kanyang puke at bawal ang kantot.
“Aaaaaaaaaaaaaaah ganyang nga subo mo yang titi ko. Sa susunod sa puke mo na yan maglalabas-masok. Tangina mo!”
Umahon naman sa dagat ang dalawa. Halata namang lasing si Alo dahil paminsan-minsa’y nadadapa pa ito sa tubig.
Kinuha na ni Andrea ng kanyang mga gamit sa buhanginan at pinunasan ang kanyang basang katawan ng dala nitong tuwalya.
Isinusuot na din ni Alo ang kanyang t-shirt at pantalon.
“Andrea….Andrea….”
Walang sawa naman si Alo sa kakatawag sa magandang babae.
“Huwag ka nang sumunod sa akin. At please, huwag ka nang pumasok sa hotel room namin.” “Huh! Hotel namin ito, baka nakakalimutan mo.” “At may karapatan kami sa privacy namin.”
Tumahimik naman si Alo.
Nagsimula nang maglakad si Andrea at hindi na nito pinapansin ang pangungulit ng binata.
Hanggang sa napaluhod si Alo sa may buhanginan at hindi na nitong nagawa pang makatayo sa sobrang hilo at kalasingan. Humiga na lamang ito at sandaling nagpahinga.
“Andrea…Andrea pakinggan mo ako please… mahal kita..” Saad niya sa kanyang sarili.
Sa may bandang kanan naman, ay nasa may gitnang parte ng dagat si Iris. Nakasakay ito sa kanyang surfboard at nag-aantay ng paparating na alon.
Ngunit tila ibang Alon ang kanyang pinapanood. Nasaksihan niya ang lahat ng ginawa ng binata sa isang babaeng minsang lumapit sa kanya, at pinagbantaang layuan ang binata.
Hindi niya alam kung ano na ang kanyang gagawin at hinayaan na lamang niyang lamunin siya ng alon. Habang pumapailalim sa tubig dagat ang kanyang katawan, ay malinaw sa kanyang gunita ang babaeng kasama ni Alo na tila nagmamakaawa pa sa kanya ang binata.
Hinahayaan na lamang niyang malunod sa kanyang isipan ang lahat ng alaala nila ni Alo. Gusto na niya itong kalimutan, at ayaw na niyang masaktan.
“Tito, sige pa…malapit na po ako…huwag niyo po tigilan.” Saad ni Nikki habang hawak-hawak ang ulo ng matanda at idinidiin pa sa kanyang basang puke.
Naka-abang na lamang ang matanda sa pagbulwak ng masaganang katas ng dalaga.
Panay pa rin ang pagpapaloob ng kanyang dila sa may gitnang biyak ni Nikki.
Nakapikit na ang mga mata ng dalaga sa sarapa.
Hanggang sa tuluyan na ngang nilabasan si Nikki.
“Aaaaaaaahhhhhhhh shitttttttt! Saraaaaappppp…”
Kinain ni Manuel ang lahat ng katas ni Nikki at wala itong itinira. Libog na libog naman ang matanda at hindi pa ito nakakapagpalabas ng kanyang tamod.
Kung kaya’t inutusan niya ang dalagang lumuhod muli at isubo ang kanyang burat.
Maya-maya ay may nagbubukas na ng kanilang pintuan.
Sa sobrang takot at taranta ay nagkalasan ang dalawa at kanya-kanya na silang tago sa kuwarto sa loob ng penthouse. Si Nikki ay pumunta sa kaniyang sariling silid, samantalang si Manuel naman ay nagpunta sa banyo upang makapagbihis.
Pumasok naman ng penthouse si Andrea at naramdaman niyang tahimik ang paligid. Ibinaba nito ang kanyang bag sa isang sulok at pumasok sa kanyang kuwarto. Nagtataka ito kung bakit wala roon ang kanyang asawang si Manuel. Lalabas na sana siya ng kuwarto nang biglang tumambad sa kanya ang matanda at inilock ang kanilang kuwarto.
“Saan ka galing?” Tanong ni Andrea sa matanda.
“Hindi ba’t dapat ako ang magtanong sa iyo niyan? Saan ka nagpunta? Tinatawag kita pero hindi mo ako pinakinggan o kaya’y nilingon manlang.” Galit na saad ni Manuel.
Hinila naman ni Manuel ang braso ng babae at inilapit niya ito sa kanya.
“Ikaw babae! Huwag na huwag mo akong ipinapahiya sa harapan ng mga bisita ko. Lalong-lalo na sa pamangkin mo at kay Alwyn. Tandaan mong dinampot ko lang kayo ng pamangkin mo sa basurahan. Pagmamay-ari kita at lahat ng gusto ko, dapat sinusunod mo!!”
Takot na takot si Andrea dahil masasapak nanaman siya ng kanyang asawa.
“Pagbabayaran mo ang kawalang-hiyaan mo sa akin kanina.”
Itinulak niya si Andrea sa kama.
“Hubad! Pagsilbihan mo ang hari!” Nakangising saad ni Manuel.
Umiiyak naman si Andrea dahil ayaw na niyang magpagamit muli sa halimaw niyang asawa.
“HUBAD!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” Mala-kulog na sigaw ng matanda.
Sa takot ng magandang babae ay sinimulan na niyang tanggalin ang lahat ng kanyang damit.
Dahil nabitin si Manuel sa ginawa nila ni Nikki at tigas na tigas pa rin ang kanyang burat ay kay Andrea niya na lamang ibabaling ang kanyang kalibugan.
“Lahat ng kagustuhan ng hari, ay kailangan mong sundin. Lagot iyang puke mo sa akin. Hehehe..”
Walang nagawa si Andrea kundi ang sumunod sa kanyang asawa na si Manuel.
Malungkot namang umuwi si Iris. Bakas sa kanyang mukha ang pagkabahala sa nasaksihan niya kanina kay Alo at sa kasama nitong babae, na si Andrea.
“Oh! Ang aga mo atang umuwi anak?” Tanong ng nanay ni Iris sa kanya.
Madalas kasing umuuwi ng gabi si Iris dahil tumatambay pa ito sa surfing school, o kaya naman at pinagmamasdan nito ang paglubog ng araw habang nakasakay sa kanyang surfing board.
Ngunit ngayon, ay tila kakaibang araw ito para sa magandang dalaga.
Iba ang kanyang napanood at iba ang pinagtambayan ng kanyang paningin. Hindi na nito sinagot ang kanyang ina at diretso na itong nagpunta sa kaniyang silid.
Sandaling humiga sa kanyang kama habang pinagmamasdan ang mga glow in the dark na stickers sa kanyang kisame. Parang abot na abot lamang niya ang mga bituin at buwan sa kanyang paningin ngunit hindi niya pa ito kayang abutin.
Gulong-gulo ang kanyang utak.
Nag-aaway ang kanyang pag-iisip, kung susukuan niya ba ang lalaking iniibig o aalis na lamang at mananhimik.
Maya-maya ay tumayo na ito at nagpunta sa kanyang sariling banyo.
Tumingin ito sa salamin at tinitigan niya ang kanyang sarili.
Nabaling naman ang kanyang paningin sa isang lalagyan na nakapatong sa may flusher ng toilet bowl.
Kinuha niya ang isang bagay na ginamit niya kaninang umaga habang umiihi. Isa ito sa pinagiisipan niya ngayon kung ano ang dapat niyang gawin at kailangang pagpasyahan.
Tumulo ang kanyang luha habang pinagmamasdan ang isang pregnancy test kit, na may dalawang pulang linyang resulta.
Muling tinipon ni Alo ang kanyang mga empleyado sa training room.
Ang lahat ay tahimik lamang na nagmamasid at naghihintay sa kung anong mangyayari. Bali-balita kasing may matinding announcement ang kanilang bossing para sa kinabukasan ng surfing school.
Samanatalang si Iris naman ay tila nakatulala lang sa isang gilid. Iniisip pa rin nito ang kinabukasan ng kanilang tinatagong relasyon ni Alo. Alam niyang wala naman talaga siyang habol sa binata, at ang masaklap pa ay nagbunga ang kanilang ginawang pagniniig. Hinahanda na niya ang kanyang sarili sa kung anong puwedeng mangyari sa kanila ng binata, ngunit alam din niyang mahihirapan siyang makalimot. Mahal na mahal na niya si Alo, at ang magpatuloy sa kanyang buhay na mag-isa at tila hindi na niya kayang gawin.
Maya-maya ay biglang bumukas ang pintuan at saka pumasok si Alo. Nakangiti itong binati ang mga kasamahan.
“Good morning everyone.”
Tumayo naman sila at binate rin ng may ngiti sa kanilang mga mukha ang mga empleyado ng surfing school.
“You may take your seat and let’s start with the meeting.”
Ang lahat ay kinakabahan na sa kung anong ibabalita sa kanila ng binata.
Isa-isa munang tinignan ni Alo sa mukha ang kanyang mga empleyado.
“Anong nangyari? Parang takot na takot yata kayo at sobrang tahimik? Hehehe.” “Sir, nakakakaba naman po talaga eh.” “Iniisip na po namin ang maaring mangyari. Nakalungkot po kasi, kahit inaasahan na namin ito dumating.” Saad ng HR Manager. “Don’t be. In fact, mas mataas ang oportunidad ng iba sa inyo dito sa surfing school. We have already extended our contracts for each one of you, kaya tuloy-tuloy lang tayo dito.”
Nagtinginan naman ang mga empleyado ni Alo at tila natuwa naman sila sa balitang may trabaho pa rin sila hanggang sa ngayon.
“Alam kong matumal ngayon ang mga nagpapaturo sa atin dahil off season. I suggest na simula ngayon, mag-isip-isip na kayo ng puwede nating gawing gimik sa susunod na summer season. I want you to be creative guys. I know you can do this. And of course, may suporta kayong makukuha sa akin at sa magiging bagong school director ninyo.” “Ayyy… may papalit na po sa inyo bossing?” “Yan na nga ba… kakalungkot naman sir Alo.” “Katulad ng sinabi ko, take this as a once in a lifetime opportunity. You must help each other. Magsuportahan kayo sa mga desisyon na para sa surfing school. Mas matagal kayo sa kanya so I guess you better help her running this institution, okay?” “Her?”
Nagbulung-bulungan naman ang lahat nang marinig na babae ang papalit sa kanilang boss.
“Yes. School directress, by the way.”
Tumingin naman siya sa kanyang relo at tila may inaantay na dumating . “Antayin lang natin siya ng kaunti.” “Sir Alo, mabait po ba ang papalit sa inyo?” Tanong ng isang surfing instructor.
Lingid sa kanilang kaalaman na tila na blackmail lamang ang binata kung kaya’t ipinaubaya na niya sa papalit na school director ang pamamahala sa surfing school.
“She should be kinder than me. Just let me know guys, kung maagrabyado kayo, okay? But for now, you also need to adjust and give her a chance. Malay natin, she will be better than me.” Saad ni Alo.
“May mas babait pa ba sa inyo bossing? Kaya ba niyang makipag-inuman sa amin? Hehehe..” Saad naman ni Jusitin.
“You know where to find me guys. Basta wala akong meeting or conference the next day, puwede ninyo akong guluhin sa penthouse, then puwede tayong mag-inuman, katulad ng dati.” “Yun oh! Bait talaga ni bossing!” “Para sa amin, ikaw pa din ang bossing namin.” “I know that guys, but please, I need your full support sa pamamahala niya, okay?”
Naging maayos ang pakikitungo ni Alo sa kanyang mga empleyado sa surfing school, kung kaya’t ganoon na lamang ang pagmamahal ng mga ito sa kanya. At masayang masaya si Alo sa mga nakikita niya at natatanggap niya sa kanyang mga tauhan.
Nakatingin lang si Iris sa binata. Hinihintay niyang tumingin din sa kanya si Alo at nakahanda na ang kanyang matamis na ngiti para dito. Ngunit bigo siya, tila iniiwasan pa siyang tignan ni Alo.
Maya-maya ay may kumatok na sa pintuan at nagtinginan silang lahat sa direksyong iyon. Agad namang lumapit si Alo sa pintaun upang pagbuksan ito.
Nagkatinginan sa mata ang binata at ang girlfriend ni Hector. Pilit na ngumit ang binata dito, at ginantihan naman siya ng ngiti ng babae.
“Guys, let’s all welcome, Ms. Angelita Javier. Siya na ang bagong school directress.”
Tumayo ang lahat ng empleyado at nakakbingi naman ang kanilang katahimikan.
Tinitignan siya ng mga ito, mula sa kanyang ulo, hanggang sa kanyang paa.
“Hi guys! Just call me Angie. Just Angie.” Saad ng babae saka naglakad papunta sa harapan ng lahat.
- Undo – Episode 8: Ctrl + Z - November 22, 2024
- Undo – Episode 7: Ctrl + X - November 22, 2024
- Undo – Episode 6: F1 (Help) - November 15, 2024