Bagansya Part 5, 6, 7

Part Five – Pangaral ni Chairman

Matapos kaming litanyahan ng Miranda Rights ng nagpakilalang pulis na humuli sa amin, kinuha niya ang cellphone at tumawag.

“10-48, 10-20 sa barangay outpost muna tayo.”

Sumagot ang tinawagan niya.

“10-4.”

Umalma si Kurt, “Sir, pwedeng makiusap?”

“Sa presinto na tayo mag-uusap.”, giit ng pulis.

“Hubarin ko lang ang jacket ko para ipatong sa girlfriend ko. Nahihiya kasi siya sa dami ng nakatingin sa amin.”, pakiusap ni Kurt.

“Tsk! Akala ko ba’y gustong gusto niyo na pinanonood kayo ng mga tao?”, iling ng pulis.

Ngunit dahil sa pakiusap ni Kurt ay pumayag ito at kinalas niya ang posas ni Kurt habang nakabigkis pa rin ang sa akin.

Hindi umimik si Kurt sa tinuran ng pulis. Ngayon ko lang nakita si Kurt na tameme at balisa. Lalong tumagaktak ang pawis niya sa noo at leeg.

Nakita ko rin na pawis na pawis din ang mga braso niya matapos niyang hubarin ang jacket nito saka niya ibinalabal sa likod ko.

Humupa na ang bango ng pabango niya at nag amoy kulob na ang ilalim ng jacket niya.

Subali’t hindi ko na alintana ang lahat. Maliban sa mga tanaw sa akin ng mga tao at ang iba ay kinukuhanan pa kami ng video mula sa kanilang cellphone.

Naliligid na ang mga luha sa aking mga mata. Parang gusto ko na lang lamunin ng lupa sa sobrang kahihiyan.

Salamat na lang talaga at naiisip ni Kurt na ibigay sa akin ang jacket na ito at pinangsaklob ko ito sa aking mukha.

Bumulong sa akin si Kurt, “Huwag mo na lang silang pansinin. Isipin mo na lang na hindi natin sila kilala at hindi nila tayo kilala.”

Gumaang ang loob ko sa sinabi niya kaya napakapit ang mga kamay ko sa kamay niya nang mahigpit. Hindi ko na rin alintana ang pagpapawis ng aking palad.

Abot-langit ang kaba at takot na nararamdaman ko. Lalo na ang mabalisa sa kung ano ang maaaring mangyari sa amin.

Nang makababa na kami ng istasyon ng tren, lumakad lang kami habang hawak pa rin ng pulis si Kurt sa balikat.

At tumuloy na kami sa presinto ng barangay.

May bumating bantay sa kaniya na nasa bungad ng pinto.

“Chairman, ano’ng kaso niyan? Parang hindi tagarito?

Kaya pala dito niya kami dinala dahil kapitan pala siya ng barangay na ito.

“Magronda na kayo. Ako muna ang tatao sa barangay.”, mando ng humuli sa amin.

“Sige po, chairman.”, tugon ng tanod. At inaya niya na ang mga kasama upang rumonda alinsunod sa sinabi ng kapitan.

Nang makapasok na kami sa loob, sinarado niya muna ang pinto at binaba ang blinds ng mga bintana kahit nakasarado naman ang jalousie nito.

Inalok niya ang monoblock chair sa harap ng desk.

Nabasa ko ang name plate sa ibabaw.

P/Captain Manolo T. Del Gado – Chairman

Nang makaupo na kami at ipinatong sa bingit ng desk niya ang mga braso namin kung saan nakaposas ang mga kamay namin ni Kurt, muli akong nagmakaawa.

“Sir, chairman. Baka naman pwede na kaming umuwi? Siguradong hinahanap na kami sa amin.”

Doon na tumulo ang mga luha ko. May hikbi na rin sa aking tinig habang nagmamakaawa sa kapitan.

Ngumisi ang kapitan.

“Hindi niyo siguro alam kung gaano kabigat ang kaso niyo? Sige tawagan natin ang mga magulang niyo para alam nila kung bakit kayo nandito?”

“Kaya po humihingi kami ng tawad. Sapagkat hindi namin alam ang ginagawa namin. Saka pakiusap po, huwag niyo na pong tawagan ang mga magulang namin.”, muli kong pagmamakaawa.

“Ignorance of the law excuses no one.”, sambit ni kapitan.

“Eh boss amo, ano pong pwede naming gawin?”, tanong ni Kurt.

“Mabuti pa’y ibigay niyo sa akin ang mga ID niyo. Mukhang ang babata niyo pa, napakapusok niyo na.”

Ibinigay naman namin ang aming mga ID.

“Bente at disinueve pa lang ang mga edad niyo. Ah, nasa wastong gulang naman na pala kayo, diretso kulong na kayo.”

“Ayoko po makulong, sir!”, hikbi ko.

Kumuha ng libro si kapitan. May hinanap na pahina, matapos ay pinabasa ito kay Kurt.

Binasa naman ito ni Kurt at ito ang nakasaad.

Republic Act No. 10158An act decriminalizing vagrancy.Inawat muna siya ng kapitan para i-emphasize na,

“Nakasaad na krimen ang bagansya. Tuloy mo na sa section 1!”

Section 1. Article 202 of the Revised Penal Code is hereby amended to read as follows,

Article 202. Prostitutes; Penalty. — For the purposes of this article, women who, for money or profit, habitually indulge in sexual intercourse or lascivious conduct, are deemed to be prostitutes.

Muling inawat ni kapitan ang pagbabasa ni Kurt at binawi na ang aklat sa kaniya. 

Umalma ako, “Para sa prostitute ba ang bagansya? Eh hindi naman ako prostitute sir. Parang awa niyo na, pauwiin niyo na kami.”

“Hindi ko na lang pinabasa ang ilan dahil hahaba lang pero pasok pa rin ang ginawa niyo underlining lascivious conduct. Mas patatawarin ko pa ang pokpok kesa sa inyo eh. Bakit? Nagpapakantot sila kapalit ng pera maipalamon lang sa pamilya niya. Eh kayo? Nagkakantutan kayo sa pampublikong lugar dahil trip niyo lang.”

Naaalala ko tuloy si Ariel kapag pinagsasabihan ako subali’t mas matindi ang mga tinuran ni kapitan. Kahit may katuwiran lahat ng sinabi niya ay tila ba hindi ko maatim na lunukin sa sobrang sakit nito sa akin.

Daig ko pa ang pokpok sa ginawa namin ni Kurt. Dahil lang sa bugso ng libog at nagpadala sa aming damdamin, lumabag kami sa batas na hindi ako aware.

“Saka may ebidensya ako. Maglalakas-loob ba naman akong hulihin kayo kung wala akong hawak? Nagkataon pa na off-duty pa ako at hindi naka-uniporme. Subali’t dahil dala ng tungkulin, hindi ako pwedeng magkibit-balikat na lang at hayaan kayo sa mga kapritso niyo.”, bulalas ni kapitan.

Kinuha niya ang cellphone niya sa bulsa at may piniling video ito upang ipakita sa amin habang hawak niya ito at itinapat sa amin.

Kapwa kaming nagimbal ni Kurt nang makita ang video. Hindi ko inaasahan na ganito na pala kami kalantad sa lahat ng mga pasahero na nandoon.

“Kwento ko sa inyo kung paano ko nakunan iyan…”

Nakaabang lang ako sa istasyon sa Vito Cruz at nang huminto ang tren, tyempong natanaw ko kayo na tila may kakatwang ginagawa.Nakasubsob ka babae sa tiyan ng iyong nobyo at ibinaba mo ang zipper niya gamit ang iyong ngipin. Doon ko na inabangan ang mga susunod pang mangyayari.Hindi ko talaga naisip na nasa likuran pala namin ang bintana ng tren at totoong tanaw kami sa labas nito. Hindi talaga ako nag-iisip at ngayo’y sising sisi ako sa aking nagawa.

At hindi ko rin kayang panindigan ang sinabi ko na, “Pinaratangan na rin naman ako, ‘e di totohanin ko na para kahit makulong ako, at least, guilty ako dahil ginawa ko talaga.”

Gusto ko nang bawiin ang lahat nang sinabi ko pati na rin ang ginawa namin ni Kurt sa loob ng tren.

Kaso huli na! Huli na kami, makukulong pa!

Signup, Chat, share and read more stories on our new website: www.libog-stories.com

Part Six – Mug Shot

Tok! Tok!

May kumatok sa pinto ng barangay outpost.

“Kapitan, si Capistrano at Serafico po.”

“Pasok na kayo at i-lock niyo ang pintuan.”, ani kapitan.

Dalawang pulis pa ang pumasok sa loob at mga malalaking tao rin. At naka-uniporme ang mga ito.

Sumaludo sila sa kapitan bago nila ibaling ang atensyon sa amin ni Kurt at nagsimula nang mag-usisa.

“Ano’ng kaso ng mga ito? Ang babata pa at parang hindi naman gagawa nang masama.”

“Natyempuhan ko sila na may ginagawang kababalaghan sa loob ng LRT. Kung naka-uniporme lang ako kanina, diretso na ng himpilan ang mga ito ‘eh.”

“Talaga? Ang ganda pa naman nito, kamukha ni Sanya Lopez, tapos malibog?”, turan ni Capistrano ayon sa name tag niya at hinipo ang aking baba.

Lalo akong nangatal at humikbi sa takot. Ni hindi ko na rin magawang makapagsalita dala ng kilabot at parang hihimatayin pa yata ako sa sobrang nerbiyos.

“So sir, kami na ang bahala sa mga ito? Dalhin na namin sa presinto?”, tanong naman ni Serafico.

“Bigyan muna natin ng pagkakataon. Baka may gusto pa silang sabihin sa atin.”, wika ni kapitan.

“Eh, boss chief! Ano po bang pwede naming gawin para maabswelto kami ng girlfriend ko?”, muling pakiusap ni Kurt.

“Kapag ganyan kasi, nagbabayad na lang ang mga nahuhuli naming pokpok ng multa. Mga dalawang libo kada ulo. Kung dalawa kayo, bale apat.”

“Eh sir, wala pang isanlibo ang pera ko.”, siwalat ni Kurt.

“Beck, baka may pera ka d’yan? Para makauwi na tayo.”, tanong naman sa akin ni Kurt.

“Wala rin ako. Mga sir, baka pwedeng community service na lang. Kahit anong ipagawa niyo, gagawin ko.”, mungkahi ko.

“Pwede rin naman. Ano sa tingin niyo, Capistrano, Serafico?”, konsulta ni kapitan sa dalawa.

“Pwede rin. Kapag nakahuli kami ng prosti at wala pang delihensya, serbisyo na rin nila ang binabayad sa amin.”, bulalas ni Capistrano.

“Ay, hindi po ganoon ang tinutukoy ko. Hindi nga po ako prostitute. Pwede po akong maglinis ng barangay niyo po. Basta huwag niyo lang po kami ikukulong.”

“Tuluyan na natin. Sayang oras natin sa mga ito. Kap, na mug shot na ba ang mga ito?”, tanong ni Serafico.

“Hindi pa hinihintay ko pa kayo bago ako magdesisyon sa mga ito.”, wika ni kapitan saka inilabas ang camera.

“Sige dito na natin i-mug shot ang mga ito. Mga ID nito, sir?”, tanong ni Capistrano habang hinahanda ang mga white board na kinuha niya sa filing cabinet.

Mukhang kabisado nila ang lugar kung saan kukunin ang dapat kunin. Nagdududa na ako na baka modus lang nila ito.

Sinulatan niya ito gamit ang pentel pen at doon na nakasulat ang mga pangalan namin at ang kaso naming, lascivious conduct in public place.Tumayo kami at kinalas na ang posas.

Unang kinunan ng mug shot si Kurt at sumunod ako sa kaniya pagkatapos.

“Hindi kaya nakainom ang mga ito, kap?, tanong ni Serafico.

Agad namang lumapit sa akin si Capistrano at sinamyo niya ang bibig ko. Halos idikit na niya ang ilong niya sa aking bibig kung hindi lang ako bahagyang umatras at umiwas sa kaniya.

“Hindi ko maamoy yung alak, sir.”, ulat ni Capistrano.

“Madali ‘yan. Pagawa mo muna sa binata yung hand stand. Kapag kumiwal sila at tumumba, ibig sabihin nakainom sila.”, turan ni kapitan.

“Narinig mo? Alam mo ba yung hand stand? Basta bumaligtad ka lang, itukod mo ang mga kamay mo sa lapag saka mo ipatong ang mga paa mo sa pader. Ganun lang!”, utos ni Capistrano.

Nang gawin nga ni Kurt ang hand stand, lalong bumigat ang dibdib ko sa sobrang kabog nito.

Hindi dahil sa hindi ko kayang gawin ang pinagagawa nila. Nahihiya akong gawin dahil sa… wala akong suot na panty.

Biglang lumambing ang salita nila sa akin.

“Ikaw naman, hija. Para malaman din natin kung nakainom ka o hindi.”

“Hindi po ako nakainom, mga sir. Nakakahiya po kasing gawin dahil nakapalda lang ako.”, iwas ko.

“Sige, mukha si totoy lang ang lalaya. Kung okay lang sa’yo na hindi gawin, diretso ka na namin sa himpilan.”, banta ni Capistrano.

Muli akong naluluha sa sinabi niya. Subali’t nag-aalangan pa rin akong gawin ang hand stand.

Muli na namang pinaalala sa akin ni kapitan ang ginawa namin ni Kurt sa tren.

“Langya! Ngayon lang ako nakakita ng mahiyain na nagpapakantot sa boyfriend sa loob ng tren! Hindi ba ito ang gusto niyo? Mapansin kayo ng lahat na nagkakantutan kayong dalawa?”

Napalunok na lang ako ng laway at lumapit na sa pader upang gawin na ang pinagagawa nila.

Pinikit ko na lang ang mga mata ko upang isiping hindi ko na nakikita ang aking ginagawa saka ako bumaligtad at ipinatong ang mga paa sa pader.

Lahat sila ay nagulantang sa kanilang nasaksihan.

“All this time pala, wala kang panty?”, gulat ni Serafico.

Muling lumapit si Capistrano sa akin habang naka hand stand pa rin ako. Pinagmasdan ko lang si Kurt na nakatingin din sa akin at tumango sa akin na nagsasabing malalagpasan din namin ito. Sa puntong iyon, alam kong pinagagaang niya lang ang kalooban ko at sa maliit nitong paraan ay nakatulong din sa akin upang maibsan ang takot na aking nararamdaman.

Ngayong naka hand stand na ako. Ganito ang pagtingin ko sa aking mundo… baligtad!

Wala ring nagawa si Kurt nang sinimulang pisilin ni Capistrano ang mga pisngi sa aking puke.

“Tignan mo ‘to p’re, wala pang bulbol ito. Kaso ano itong lumalabas sa puke nito? Tamod ba ito?”, tanong ni Capistrano habang tinitignan si Kurt.

“Tindi niyo, nakapag creampie pa kayo bago kayo mahuli ni kap. Hahaha!”, dagdag pa niya na may kasamang tawa.

Habang si Serafico naman ay nakatutok ang video cam sa aking puday. Walang humpay ang pagtulo ng aking mga luha dala ng pagkaawa sa aking sarili.

“Ayoko na talaga, mga sir! Huhuhu! Hindi na po kami uulit!”, atungal ko habang naka hand stand. Basang basa na rin ang aking noo na nadadaluyan ng mga luha sa aking mata.

“Sige na, tumindig ka na, hija!”, sabi ng kapitan. At agad akong tumalima.

Lumuhod ako sa harap ng desk ni kapitan at muling nagmakaawa.

Signup, Chat, share and read more stories on our new website: www.libog-stories.com

“Aaminin ko na po. Ako po ang may kasalanan. Hindi po kasi ako nag-iisip. Napaka-immature ko po kaya akala ko okay lang na gawin iyon. Nangangako po ako na hindi na po ito mauulit, mga sir. Pauwiin niyo na po kami!”, pagsamo ko.

“Mukhang alam ko na ang ipagagawa ko sa inyo?”, sabi ng kapitan.

“Hindi ba kayo nabitin sa loob ng tren? Susuportahan namin ang gusto niyong gawin ngayon. Kapag nasiyahan kami, makakauwi na kayo at buburahin ko lahat ng record niyo na parang walang nangyari.”, dagdag pa niya.

Part Seven – Live Show

“Ano pong ibig niyong sabihin?”, tanong ko.

Sumabat si Kurt, “Gusto nila tayong magkantutan sa harap nila, Beck. Panonoorin nila tayo.”

“Tumpak ka d’yan, bata. Gawin niyo na!”, utos ni kapitan sa amin sabay salampak ng kaniyang mga paa sa desk at sumandal sa kaniyang upuan na nakatago ang mga kamay niya sa kaniyang batok.

Lumapit nga sa akin si Kurt habang kinakalas niya ang sinturon at binababa ang zipper ng kaniyang pantalon.

Inilabas niya ang ari niya. Matigas na agad ito. Kulang na lang ay ipasok na niya ito sa akin.

Dahil nakaluhod na ako sa harap ng desk nang mga oras na iyon, ibinaba ni Kurt ang aking katawan hanggang maitukod ko ang aking mga kamay sa sahig. Iniangat na niya ang aking laylayan at dinuraan niya ang kaniyang palad saka nito ipinahid sa aking bilat.

Doon na niya inulos ang sibat niya sa aking hiwa.

“Ahh!”, singhap ko sabay kagat sa aking labi.

“Sabi ko sa inyo. Iba ang libog ng babaeng ito. Parang inalihan ng pitong puta.”, sabi ni kapitan.

Parang may sumundot sa isip ko na nagpadagdag sa libog ko matapos sabihin ni kapitan ang salitang puta.

Doon ko na tinanggap na nag-eenjoy ako na pinanonood ako ng mga lalake habang kinakana ako sa likod.

Kaya isa isa ko nang tinungkab ang mga butones sa aking school uniform gamit lang ang isang kamay ko.

Patuloy pa rin ang pagbayo ni Kurt sa puke ko habang naka-doggy style kami.

Nang maihubad ko na ang aking uniporme, nakisuyo ako kay Kurt.

“Kurt! Ohh! Hummn! Paki-unhook mo naman ang bra ko.”

“Ang lupit ng nakuha mo, kap. Talagang matindi pa sa pokpok ito.”, sabi naman ni Capistrano na nakahimas na sa bumubukol niyang alaga.

Hindi ko maintindihan bakit parang mas lamang na tanggapin kong puri ito kesa sa binabastos ako. Para itong panggatong na nagpapalakas sa apoy ng aking sidhi.

Lumiyad ako upang abutin ang batok ni Kurt. Tila nakuha naman ni Kurt ang ibig kong mangyari at agad naman siyang yumuko upang siilin ako ng halik habang hawak ko ang kaniyang batok.

Lumuwa halos ang mga mata nila nang makita ang hubog ng aking mga suso bonus pa ang kinis ng aking kili-kili habang ako’y nakakapit sa batok ni Kurt.

“Panalo ang mga suso nito, kap. At ang kinis pa. Wala akong maaninag na maitim sa putang ito. Pati kili-kili, amputi! Nakakagigil.”, puri naman ni Serafico sa maalindog kong katawan.

“Ang sarap ding pakinggan ang ungol niya. Ang cute ng boses.”, wika naman ni Capistrano.

“Langya! Mukhang nakalimutan niyo na mga asawa niyo ‘ah!”, sabi ni kapitan.

“Kaya nga hanggang nood lang kami kasi naka-video. Baka ikalat mo pa iyan, kap. Madadale ako sa misis ko.”, bulalas ni Serafico.

“Kaya manood lang kayo d’yan kung ayaw niyong masira ang pamilya niyo.”, mahinang sabi ni kap.

Matapos namin sa doggy style ay kusa na akong tumayo na may kasamang indayog.

“Wala ba kayong sexying tugtog d’yan?”, pagsamo ko.

Nagpatugtog naman sila mula sa cellphone at napili pa nila ay ang kantang Buwan ni JK Labajo. Okay, pwede na.

Kinikembot ko ang aking baywang at inuudlot ko ang pagbaba sa zipper ng aking saya na parang nanunukso at nagpapasabik sa kanila.

At nang ibababa ko na ang aking saya, kinibot kibot ko muna ang aking mga kilay sabay kindat at kagat-labi kay kapitan.

Doon na bumagsak sa lapag ang aking saya.

Bukas lahat ang ilaw sa loob ng outpost kaya kitang kita nila ang buong katawan ko. Tanging sapatos at medyas lang ang natitirang suot ko ngayon.

“Alam mo ineng? Sa ganda mo, pagkakamalan kitang pornstar sa Japan. Kamukha mo si Karen Yuzuriha. Totoo ba iyang ilong mo?”, tanong ni Serafico.

“Totoo po ito. Mahirap lang po kami kaya walang pambayad sa retoke. Kung meron eh di sana nagbayad na lang kami ng multa.”, malambing kong sagot.

“Hilig mo sa JAV. Blurred naman ang mga kepyas kapag pinanonood mo sila. Mas kahawig niya si Sanya Lopez, maputi lang siya nang kaunti.”, sagot naman ni Capistrano kay Serafico.

“Salamat po sa papuri.”, wika ko at dahil doon nawala na ang takot ko sa kanila.

Nag-eenjoy na ako na sumasayaw sa harapan nila. Aliw na aliw ako na makita ang mga mata nila na nakababad sa aking kahubaran.

Ang dating mukha na nakikita ko kay Kurt habang nasisilayan niya akong hubad ay siyang mukha na rin nila na gustong gusto kong makita. Nakakadagdag iyon sa aking kalibugan.

Yumakap sa akin si Kurt mula sa aking likuran at damang dama ko ang pag-isis niya sa aking puwitan habang kapwa kaming nakatayo. Pinagitna niya sa dalawa kong pigi ang mahaba niyang sandata at doon niya sa p’wet ko kinakaskas na parang talim na hinahasa.

Muli akong lumiyad at napakapit sa kaniyang batok.

Humarap ako sa kaniya, yumakap sa kaniyang batok upang maabot ko ang kaniyang mga labi saka ko siya siniil ng halik.

Ipinakita ko sa tatlo kung paano namasyal sa mga labi ni Kurt ang aking dila. Saka ako pumasok upang galugarin naman ang loob ng bibig.

“Ahmm! Tsup! Slurps!”

Muli akong iniharap ni Kurt sa kanila at dinakma ang aking suso habang ang isang kamay niya ay naging abala sa pag-finger sa aking katambukan.

Walang puknat ang kanilang mga mata sa pagtitig sa akin, ni hindi na nilang magawang kumurap man lang sa tindi ng kanilang natutunghayang pagtatanghal na aming pinamamalas.

Lumapit pa nang kaunti sina Capistrano at Serafico na nakatukod ngayon sa desk upang matanaw nila ang nangyayari sa aking ilalim.

Kaya pinagbigyan ko sila. Muli akong umupo na parang palaka at hinimod ko ang mabulbol na bayag ni Kurt. At ibinuka ko pa ang aking hita sa ganoong ayos upang makita nila nang lubos na nakanganga na ngayon ang aking hiwa. Kinakalkal ko pa ito at isinusuksok ko ang middle finger ko sa loob ng aking pekpek.

Habang itong si Kurt ay hinahagod ng kamay niya ang sarili niyang titi. Taas baba na may kasamang piga sa dulo habang pinapasadahan ng aking dila ang kaniyang betlog.

Mula sa kaniyang bibig ay dinuraan niya ang kaniyang burat subali’t sa pisngi ko ito tumama.

Sinita ko siya, “Hoy, Kurt. Hindi ako prepared. Dumura ka ulit, sasaluhin ko.”

Muli siyang dumura habang nakanganga akong naghihintay. Sumakto na ito sa aking bibig.

“Oh shit! What a spit bitch!”, tuwang sambit ni Capistrano.

Mula sa bayag ni Kurt ay pumasada ang aking dila sa katawan ng kaniyang titi hanggang makarating sa ulo nito.

Sinipsip ko ang burat ni Kurt na parang matamis na lollipop at dinilaan ko iyon. Nakatingalang pinagmamasdan ko si Kurt at napapangiwi na naman siya sa tindi ng aking pagbrotsa.

Doon ko na nilamon nang buong buo. Sagad hanggang sa aking lalamunan na napakislot pa sa tindi ng aking gag reflex.

Bumubulwak pa ang aking laway at pakiramdam ko’y malapit na akong masuka kaya bahagya akong kumalas subali’t nasa loob pa rin ng aking bibig ang burat ni Kurt at rumatsada na ako ng hagod.

“Hmm! Slurps! Krft!”

“Matindi pa sa pornstar ‘to, kap. Ano’ng masasabi mo. Parang wala kang imik ‘ah!”, puna ni Capistrano sa kapitan.

“Manahimik ka, Capistrano.”, sambit ng kapitan.

Narinig ko ang mahinang ungol ni kapitan. At hindi ko masabi kung anong ginagawa nito sa ilalim ng kaniyang desk dahil may plywood sa harap nito at walang siwang kahit ang ilalim nito.

“Iharap mo ang puke mo, ineng, habang kinakantot ka ng boyfriend mo.”, utos ni kapitan.

Agad namang tumalima si Kurt at kinuha niya ang monobloc chair upang tukuran ko.

Nakaharap na sa kanila ang ahit kong pekpek at mamasa masa na rin ito kakakalkal ko.

Dumura ulit si Kurt sa kaniyang burat at pinahid ang tumamang laway dito. Saka niya muling inulos sa aking bukana.

“Beck, mahal kita. Patawarin mo ako kung humantong tayo sa ganito. Nag mistula ka tuloy na pokpok.”, paghingi ni Kurt ng tawad sa akin.

“Wala kang dapat ipag-alala, Kurt. Sa ating dalawa, ako ang naglagay nito sa sarili ko pati na sa iyo. Sana matanggap mo pa rin ako gaya nang pagpili ko sa iyo bilang boyfriend ko.”, wika ko kay Kurt.

Doon na niya muling inulos ang kaniyang tarugo. Sa pagkakataong ito, binigla niya ang pagkadyot sa aking puke. Kaya napaatungal ako nang hindi sinasadya.

Mabilis niya akong niyugyog. Sa wari ko’y parang gusto na niyang tapusin agad ang kantutan namin. Kaya hinarang ko ang aking kamay sa kaniyang balakang upang sabihin na, “Dahan-dahan lang, Kurt. Natatadtad mo na ko nang husto.”

Tuloy-tuloy lang siya at mas pinag-igihan pa niya ang kaniyang pagbayo.

“Hoy! Uhh! Kurt! Ahh! Ohh! Naririnig mo ba ako?”, tanong ko na may kasamang halinghing.

Tila wala siyang narinig alinman sa aking tinuran.

Sa halip, ang pinangharang kong kamay ay kaniyang kinapitan at hindi pa siya nasiyahan, pati ang buhok ko ay kaniyang kinuyom at hinila niya ako daan upang ako’y mapaigtad.

“Kurt, ahhh! Huwag mo munang ihinto. Ang sarap mo! Uhh!”, pagsamo ko.

Tumutulo na ang pawis niya mula sa dulo ng kaniyang buhok. Hindi man lang niya hinubad maging ang polo shirt niya na ngayo’y basang basa na ang panloob nito sa dami ng pawis niya sa katawan.

Maging ako’y nanlilimahid na rin sa pinaghalong pawis namin ni Kurt.

“Sa bunganga mo iputok. Gawin mong tapunan ng tamod ang bunganga ng pokpok mong girlfriend.”, brutal na utos ni Capistrano.

Hinugot na nga ni Kurt ang kaniyang burat mula sa aking puday.

Muli akong lumuhod sa harap ng tatlong pulis at hinayaan ko silang panoorin kung paano ko sinalo nang buo ang lahat ng semilya ni Kurt.

Sinimot ko pa ang natitirang tamod ni Kurt sa ulo nito nang higupin ko iyon. May mga mismis pa sa tabi ng aking bibig at ito’y kinabig ko ng aking daliri papunta sa aking bibig. Pati ang daliri ko’y sinipsip ko rin.

Muli akong bumuka upang ipakita sa kanila ang pagkalkal ko sa aking tinggil.

At doon ko sila tinanong, “Nasiyahan po ba kayo sa ginawa namin ni Kurt?”

Sumagot ang kapitan, “Ang totoo, nahigitan niyo pa ang inaasahan ko. Hindi ko na makakalimutan ang pangalan mo…”

Binasa niya ang pangalan ko mula sa pinagsulatang white board.

“…Rebecca Alperez.”

“Mabuti naman po at nasiyahan kayo. Maaari na po ba kaming umuwi?”, tanong ko.

“Si kapitan, mukhang kuntento na. Paano naman kami?”, tanong ni Capistrano.

“Medyo nakulangan ako. Pwedeng wala nang video para naman makakantot naman ako kay tisay na hindi malalaman ni misis.”, pahiwatig ni Serafico.

Signup, Chat, share and read more stories on our new website: www.libog-stories.com

Dala nang pagsamo ni Serafico. In-off ni kapitan ang kaniyang video cam.

“Huwag kang mag-alala. Magko-condom kami para safe. Kahit DNA namin hindi mate-trace sa puke mo.”

“Huh? Wala na ito sa usapan natin. Kurt, paano ito?”, konsulta ko kay Kurt.

“Sabi naman nila magsusuot sila ng condom. Isipin mo na lang parang rubber dildo lang ang pumasok sa’yo. Pagbigyan mo na para makauwi na tayo.”, tugon ni Kurt.

Kanina ko pa napapansin ang pangga-gaslighting ni Kurt simula pa nang mahuli kami.

Okay lang ‘yan. Isipin mo, hindi ka nila kilala, isipin mo rubber dildo lang ang titi na may condom.

Oh! Well! Para matapos na ito at nang makauwi na…

Magpapakantot na ako sa mga titi na may condom!

Itutuloy…