ANG KARANASAN NI BIN (Pang Walong kabanata) 2

Natapos ang kalahating araw, na aking pag hihintay. Subalit walang Clara na dumarating, halos mamatay na ako sa sobrang kainipan. Sa lugar na tanggapan ng mga bilanggo, nang araw na iyon. Halos pabalik na ako sa loob, nang aking selda.

“Honey im here!.” Ang tawag sa akin, ng aking mahal na may-bahay. Ibang-iba ang itsura nya, nang hapon iyon. Parang pagod na pagod, ang aura ng kanyang mukha.
“Pasensya kana honey,” “Im late.” “Dinala namin ng tatay at nanay,” “Si Isabel sa hospital,” “Nag sukaka at nag-tatae ito kagabi.” “Kaya inuna ko na muna ang kapatid mo.” Ang mahinang nyang paliwanag sa akin, kasabay ng pag yakap at pag halik nito sa aking mga labi. Matapos kung tanungin, at malamang ayos na ang lagay ng aking bunsong kapatid. Naka-hinga din ako ng maluwag.

“Nag-alala ako sayo ng husto,” “Akala ko kung na paano kana honey.” Ang wika ko kay Clara.
“Nag-aalala din ako sayo eh,” “Alam kung mag-hihintay ka sa akin.” “Kaya lang emergency ang kapatid mo eh,” “Galit ka ba sa akin?.” Ang may pag lalambing na tanong ng aking mahal na may-bahay. Matapos kaming maka-pag-usap, sumandali. Tumayo sya, at may tinawagan sa kanyang telepono.

Mga kalahating oras lang ang lumipas, agad nag datingan ang kanyang pamilya. Kasama din ang aking ina at dalawa ko pang mga kapatid. Nabigla pa ako, sa aking nakita. Hindi ko ina-asahan, ang pag dating ng mga ito. Alam kung ang aking mahal na may-bahay, ang nag plano ng lahat ng iyon.

Matapos akong batiin sa aking kaarawan, nang aking mga kapamilya. Hinandugan ako ni Carla, nang isang napaka-gandang awitin. Na naa-ayon sa aking kaarawan, Halos nasa akin lahat ng atensyon, nang mga bilanggo at mga dalaw na na-andoon. Sa nasabing kulungan. pinakain din nila, pati ang mga bantay sa kulungang iyon. Matapos ang may isang oras na kasiyahan, agad na ding nag paalam ang aking mga kapamilya. Tanging ang aking may-bahay lang, na si Clara ang naiwan. Na aking kasama.

Isa iyon sa aking mga kaarawan, na hinding-hindi ko makakalimutan. Habang akoy nabubuhay. Matapos kung kausapin at sumang-ayon, ang aming bastunero at ang bantay na incharge ng gabing iyon. Sa aming selda. Kina-usap ko ang aking mahal na asawa, kung handa na ba syang talaga. Sa pag pasok sa loob ng aming selda, mag-damag kako syang naka-kulong na kasama ako.

Signup, share and read more stories on our new website: www.libog-stories.com

“Okey lang honey,” “Pero kinakabahan talaga ako.” “Baka masilipan tayo ng ibang bilanggo,” “Na nasa loob, honey.” “Safe ba talaga ako doon?.” Ang mga wika nyang may pag-aalin-langan.

“Kapag may sumaling sayo dito,” “Kahit lang sa dulo ng daliri mo.” “Papatay uli ako ng tao.” “Safe na safe ka dito honey.” Ang may pag yayabang kung pag-kakasabi, sa aking mahal na asawa.

“Napaka bad boy mo naman eh,” “Hindi ka pa nga naka-kalabas dito,” “Papatay ka na-naman.” “Halika na nga sa loob ng selda mo,” “At miss na miss na talaga kita.” Ang pabiro, at may pananabik na wika sa akin ni Clara. Matapos kung senyasan, ang mahilig kumanta na aking kasama. Agad na rin kaming pumasok, sa loob ng naka-paikot na kumot. Sa isang parte ng seldang iyon.

“May amoy na ata ako honey,” “Kaninang umaga pa kasi ako naligo.” Ang mahina nyang bulong sa akin. Habang isa-isa nyang hinuhubad, ang kanyang mga suot na damit.
“Okey lang yan honey,” “Paminsan-minsan maigi din ang merong amoy,” “Nang maiba naman.” Ang pabiro at pabulong kung wika, sa aking mahal na asawa. Habang tinatanggal ko na ding isa-isa, ang aking suot na damit sa katawan.

Dahil may kaliitan ang nasabing espasyo, sa nakapa-ikot na kumot na iyon. Humiga ako sa gilid ni Clara, halos lumabas pa ang aming mga paa sa labas ng kumot. Tanging banig lang, ang pinaka-sapin ng kumot-paikot. Na iyon.

Humiga ako sa gilid ni Clara, inum-pisahan kung himasin ang kayang katawan. Habang hinahalikan ko sya, sa kanyang mga labi. Hinalikan ko sya sa kanyang mga suso, halos mag lulumiyad ang aking may-bahay. Sa ginagawa ko, alam na alam ko kung saan ko sya pag iinitin. Sinalat ng isang kamay ko, ang pinaka-hiwa ng kanyang puke. Halos mapa-igtad sya, nang umpisahan kung hagurin ng aking isang darili. Ang pinaka-hiwa at tinggil nito.

Grabe na ang katas, na lumalabas sa kanyang puke. Nang mga sandaling iyon. Umikot ako ng posisyon, iginawi ko ang aking ulo, sa kanyang paanan. Kinain ko ang puke, nang aking mahal na asawa. Habang isinubo nya ang nag huhumindig, ko nang ka-angkinan ng mga oras na iyon. Sinaid ko nang aking dila, ang bawat patak ng katas na lumalabas sa kanyang puke. Sabik na sabik ako sa kanya, ng mga oras na iyon. Grabe na ang pintog nang aking burat, sa pakiramdam ko parang sasabog na ako.

Humiga ako sa likuran ni Clara, itinaas ko ng kaunti ang kanyang isang paa. Habang hawak nya ang nag-huhumindig kung burat, itinutok nya ito sa kanyang puke. Bumaon ito ng dahan dahan, sa nag lalawa ng ka-angkinan ng aking may-bahay. matapos kung dedehin, ang kanyang mga suso ng salit-salitan. Ang aming mga labi ay magka-hinang sa isat-isa. Inulos ko sya ng madidiing mga ulos, libog na libog na talaga ako ng mga sandaling iyon. Sa pakiramdam ko, ay hindi na rin ako tatagal. Malapit ko na ding maabot, ang sukdulan. Pero kailangan ko munang pasarapin, ang aking asawa. Hinugot ko ang aking burat, sa puke ni Clara. Pinisil ko ng bahagya ang ilalim ng pinaka-ulo nito.

“Honey huwag mong huhugutin,” “Nabibitin ako.” Ang mahina nyang bulong sa akin, mga bulong na lalong nag bigay ng ibayong kalibugan sa akin. Ibinaon ko uling dahan-dahan, ang medyo kalmado ko nang ka-angkinan. Sa puke ng aking asawa. Inulos ko uli sya ng madiin, pero dahan-dahan lang. Mga ilang minuto pa lang akong, kumakantot sa puke nya. Sa pakiramdam ko sasabog na talaga ako, nang mga pag kakataong iyon. Binulungan ko si Clara at tinanong, kung malapit na ba sya. umiling lang ito sa akin. Nanibago siguro sa lugar, ang aking asawa. Ang naibulong ko sa aking sarili.

“Kailangan makaraos muna sya, bago ako mag palabas.” “Para umulit uli itong asawa ko.” Ang tangi kung nasabi sa aking isipan. Kinatot ko sya ng dahan-dahan, nilaro ko ang aking isipan. Inisip ko ang mga pangit na nangyari, sa aking nakaraang buhay. Bumalik sa normal. ang aking pakiramdam. Kahit masakit sa tuhod, umibabaw ako sa aking asawa.

Ibinuka ko ang kanyang mga hita, dahan dahan kung ipinasok, ang matigas kung burat. Sa puke nya. Inulos ko sya ng dahan-dahan sa una, pabilis ng pabilis. Hindi ko na alintana ang sakit sa tuhod, nang ginagawa kung pag kantot sa kanya.

“HONEY..AYAN NA AKO.”……”AHHHHHH…OHHHHH.”….BILISAN MO PA.” “IM CUMMINNG.” Ang mahina, pero ubod ng libog na ungol ni Clara, sinabayan ko din ng ubod diin mga pag kantot, sa puke nya.

“AYAN NA DIN AKO HONEY.”…..”LALABASAN NA AKO.”….”AHHHHHHH…..OHHHHHH..HHHHHHH.”
Napuno ang puke nya, sa dami ng tamod na lumabas sa aking burat. Halos mag panabay naming na-abot ang sukdulan, nang kaligayahan.

“Grabe ka honey,” “Ang libog mo talaga.” “Ang lakas ng ungol mo,” “Buti nalang may kumakanta sa labas,” “Kung hindi,” “Abot sa kabilang selda ang boses mo.” Ang mahina at pabirong pagka-kasabi, nya sa akin. Matapos kaming mag bihis, nag kwentuhan kami sa loob ng paikot na kumot na iyon.

Halos ayaw pa ngang matulog ni Clara, sa loob ng aking selda. Kako sa kanya, bayad na ang buong gabing iyon. Huwag kako syang matakot at ba-bantayan ko sya sa buong mag-damag. Pinay-payan ko sya, na parang bata. Habang naka-unan ang kanyang ulo, sa mga aking hita.

Signup, share and read more stories on our new website: www.libog-stories.com

May batas kami sa seldang iyon, ang sino mang mahuling nani-nilip. Sa mga mag asawa o mag nodya, na nasa loob ng kumot-paikot na iyon. Bente singkong palo sa puwitan, nang dos por tres ang lapad na kahoy. Ang bilanggong nasilipan ang siyang papalo, sa kung sino man ang nanilip. Kaya matindi rin ang desiplina sa loob, nang kulungang iyon.

Mag-damag akong hindi natulog, upang bantayan ang aking mahal na asawa. Habang ito ay natutulog. Kinabukasan, ang gaan-gaan daw ng kanyang pakiramdam. Ang wika nya sa akin. Kako nakatikim kasi sya, nang masarap na kantot. Ang pabiro kung pag kakasabi sa kanya.

Matapos mag paalam ni Clara, dedetso daw sya ng hospital. Para puntahan ang aking bunsong kapatid, na may sakit ng mga panahong iyon. Kukunin nya na din daw, ang aking bagong titulo. Nang aking kapanganakan, upang sya na rin daw ang mag dadala nito ng personal. Sa opisina ng Census, sa may Santa Mesa Manila. Nang mabanggit nya, ang lugar na iyon. Agad kung na-alala ang aking tinirahan, ang aking tiyahin. “Ano na kaya ang nangyari sa kanila?.” Ang naitanong ko sa aking sarili.

Itutuloy….Maraming salamat po sa inyong pag subaybay…God bless you all.